kaveh farhadi کاوه فرهادی
1.85K subscribers
2.2K photos
455 videos
450 files
2.44K links
جستارهایی در:
- جامعه شناسی
-انسانشناسی
-انسانشناسی یاریگری
-توسعه پایدار بومی
-ایرانشناسی
-کارآفرینی فتوتی
-زیست‌بوم
- روانشناسی
- اقتصادنهادگرا
- فلسفه
-اخلاق
-فیزیک/نسبیت
- ادبیات
-شعر
- سینما
-تئاتر
👇 ارتباط با من👇
💠https://yek.link/kavehfarhadi
Download Telegram
kaveh farhadi کاوه فرهادی
تصور نمی‌کنم هیچ تردیدی باقی‌مانده باشد که ما انسانها، مسئول این #انقراض_بزرگ_ششم در #زمین هستیم... The Sixth Extinction @kaveh_farhadi
| وقتی خبر #انقراض_بزرگ_ششم در #زمین
The Sixth Extinction

را شنیدم نمی دانم چرا به یاد کتاب:
"سرخپوستان سخن می گویند
Native American Wisdom "
افتادم. و #حكمتی_كهن كه سرخپوستان آمریكا طی قرن‌های متمادی زندگی در قلب دشت‌های وسیع و سرزمین‌های بكر، بدان دست یافته بودند،
"حكمت هماهنگی با طبیعت."
همان حکمتی که ما نیز قرن ها در سرزمین و دانش بومی مان به آن می اندیشیدیم و عمل می کردیم.

كتاب، با متن زیبای سخنان رئیس سیاتل، "رئیس قبیله سرخپوستان سوكوامیش" آغاز می‌گردد، سخنانی كه به بیان خود او، همانند ستارگان، هیچگاه غروب نخواهند كرد:

" چگونه می‌توان آسمان و یا گرمای یك سرزمین را خرید یا آنها را فروخت؟ تصور چنین چیزی برای ما دور از ذهن و بیگانه است. وقتی ما مالك طراوت هوا و شفافیت آبها نیستیم، چگونه می‌توان آنها را از ما خرید؟ . . . "

و به یاد آوردم که در آن کتاب می خواندم:

زمین به من سکوت می آموزد

بسان علف ها در زیر نور

و به من صبوری می آموزد

همچون سنگ های کهن با خاطرات

زمین به من تواضع می آموزد

مانند شکوفه ها به هنگام رستن

و به من دوست داشتن می آموزد

بسان مادری کودکش را

زمین به من شجاعت می آموزد

همچون درختی که تنها بر پا ایستاده است

و به من محدودیت می آموزد

آن هنگام که مورچه ای بر زمین می خزد

زمین به من آزادی می آموزد

بسان عقابی که در آسمان در پرواز است

و به من تسلیم می آموزد

همچون برگ هایی که در پاییز فرو می ریزند

زمین به من احیا می آموزد

آن هنگام که دانه ای در بهار می روید

و به من فراموش کردن خود را می آموزد

بسان برفی که با ذوب شدن، حیات خود را از یاد می برد

زمین، به من می آموزد که مهربانی را به یاد آورم...

و حالا امروز پس از گذشت سالیان با تلخی این مقاله را می خوانم که:

"تصور نمی‌کنم هیچ تردیدی باقی‌مانده باشد که ما انسانها، مسئول این #انقراض_بزرگ_ششم در #زمین هستیم... و اینکه براساس نتایج پژوهشی که همین ماه در نشریۀ Science Advances منتشر شد نرخ کنونی انقراض موجودات زنده به بیش از صد برابر نرخ طبیعی انقراض گونه‌های زیستی رسیده است و این عدد تنها مربوط به انقراض گونه‌هایی است که به لطف وفورشان آن‌ها را شناسایی کرده‌ایم... و بخوانید:
http://goo.gl/MJ64h2

و در پایان، پاسخ نامه آن رییس خردمند قبیله سرخپوست، خطاب به #رییس‌_جمهور_وقت_آمریکا از خاطرم دور نمی شود که اینگونه آغاز می شد:

" رییس‌جمهور از واشنگتن پیغام داده است که می خواهد "زمین" های ما را بخرد!..." |

- یادداشتی از: #کاوه_فرهادی.

Telegram.me/kaveh_farhadi
kaveh farhadi کاوه فرهادی
| وقتی خبر #انقراض_بزرگ_ششم در #زمین The Sixth Extinction را شنیدم نمی دانم چرا به یاد کتاب: "سرخپوستان سخن می گویند Native American Wisdom " افتادم. و #حكمتی_كهن كه سرخپوستان آمریكا طی قرن‌های متمادی زندگی در قلب دشت‌های وسیع و سرزمین‌های بكر، بدان…
https://www.instagram.com/p/BcFHWJbAmfB/

| وقتی خبر #انقراض_بزرگ_ششم در #زمین
The Sixth Extinction

را شنیدم نمی دانم چرا به یاد کتاب:
"سرخپوستان سخن می گویند
Native American Wisdom "
افتادم. و #حكمتی_كهن كه سرخپوستان آمریكا طی قرن‌های متمادی زندگی در قلب دشت‌های وسیع و سرزمین‌های بكر، بدان دست یافته بودند،
"حكمت هماهنگی با طبیعت."
همان حکمتی که ما نیز قرن ها در سرزمین و دانش بومی مان به آن می اندیشیدیم و عمل می کردیم.

كتاب، با متن زیبای سخنان رئیس سیاتل، "رئیس قبیله سرخپوستان سوكوامیش" آغاز می‌گردد، سخنانی كه به بیان خود او، همانند ستارگان، هیچگاه غروب نخواهند كرد:

" چگونه می‌توان آسمان و یا گرمای یك سرزمین را خرید یا آنها را فروخت؟ تصور چنین چیزی برای ما دور از ذهن و بیگانه است. وقتی ما مالك طراوت هوا و شفافیت آبها نیستیم، چگونه می‌توان آنها را از ما خرید؟ . . . "

و به یاد آوردم که در آن کتاب می خواندم:

زمین به من سکوت می آموزد

بسان علف ها در زیر نور

و به من صبوری می آموزد

همچون سنگ های کهن با خاطرات

زمین به من تواضع می آموزد

مانند شکوفه ها به هنگام رستن

و به من دوست داشتن می آموزد

بسان مادری کودکش را

زمین به من شجاعت می آموزد

همچون درختی که تنها بر پا ایستاده است

و به من محدودیت می آموزد

آن هنگام که مورچه ای بر زمین می خزد

زمین به من آزادی می آموزد

بسان عقابی که در آسمان در پرواز است

و به من تسلیم می آموزد

همچون برگ هایی که در پاییز فرو می ریزند

زمین به من احیا می آموزد

آن هنگام که دانه ای در بهار می روید

و به من فراموش کردن خود را می آموزد

بسان برفی که با ذوب شدن، حیات خود را از یاد می برد

زمین، به من می آموزد که مهربانی را به یاد آورم...

و حالا امروز پس از گذشت سالیان با تلخی این مقاله را می خوانم که:

"تصور نمی‌کنم هیچ تردیدی باقی‌مانده باشد که ما انسانها، مسئول این #انقراض_بزرگ_ششم در #زمین هستیم... و اینکه براساس نتایج پژوهشی که همین ماه در نشریۀ Science Advances منتشر شد نرخ کنونی انقراض موجودات زنده به بیش از صد برابر نرخ طبیعی انقراض گونه‌های زیستی رسیده است و این عدد تنها مربوط به انقراض گونه‌هایی است که به لطف وفورشان آن‌ها را شناسایی کرده‌ایم... و بخوانید:
http://goo.gl/MJ64h2

و در پایان، پاسخ نامه آن رییس خردمند قبیله سرخپوست، خطاب به #رییس‌_جمهور_وقت_آمریکا از خاطرم دور نمی شود که اینگونه آغاز می شد:

" رییس‌جمهور از واشنگتن پیغام داده است که می خواهد "زمین" های ما را بخرد!..." |

- یادداشتی از: #کاوه_فرهادی.

Telegram.me/kaveh_farhadi


@kaveh_farhadi
تصور نمی‌کنم هیچ تردیدی باقی‌مانده باشد که ما انسانها، مسئول این #انقراض_بزرگ_ششم در #زمین هستیم...
The Sixth Extinction

@kaveh_farhadi
| وقتی خبر #انقراض_بزرگ_ششم در #زمین
The Sixth Extinction

را شنیدم نمی دانم چرا به یاد کتاب:
"سرخپوستان سخن می گویند
Native American Wisdom "
افتادم. و #حكمتی_كهن كه سرخپوستان آمریكا طی قرن‌های متمادی زندگی در قلب دشت‌های وسیع و سرزمین‌های بكر، بدان دست یافته بودند،
"حكمت هماهنگی با طبیعت."
همان حکمتی که ما نیز قرن ها در سرزمین و دانش بومی مان به آن می اندیشیدیم و عمل می کردیم.

كتاب، با متن زیبای سخنان رئیس سیاتل، "رئیس قبیله سرخپوستان سوكوامیش" آغاز می‌گردد، سخنانی كه به بیان خود او، همانند ستارگان، هیچگاه غروب نخواهند كرد:

" چگونه می‌توان آسمان و یا گرمای یك سرزمین را خرید یا آنها را فروخت؟ تصور چنین چیزی برای ما دور از ذهن و بیگانه است. وقتی ما مالك طراوت هوا و شفافیت آبها نیستیم، چگونه می‌توان آنها را از ما خرید؟ . . . "

و به یاد آوردم که در آن کتاب می خواندم:

زمین به من سکوت می آموزد

بسان علف ها در زیر نور

و به من صبوری می آموزد

همچون سنگ های کهن با خاطرات

زمین به من تواضع می آموزد

مانند شکوفه ها به هنگام رستن

و به من دوست داشتن می آموزد

بسان مادری کودکش را

زمین به من شجاعت می آموزد

همچون درختی که تنها بر پا ایستاده است

و به من محدودیت می آموزد

آن هنگام که مورچه ای بر زمین می خزد

زمین به من آزادی می آموزد

بسان عقابی که در آسمان در پرواز است

و به من تسلیم می آموزد

همچون برگ هایی که در پاییز فرو می ریزند

زمین به من احیا می آموزد

آن هنگام که دانه ای در بهار می روید

و به من فراموش کردن خود را می آموزد

بسان برفی که با ذوب شدن، حیات خود را از یاد می برد

زمین، به من می آموزد که مهربانی را به یاد آورم...

و حالا امروز پس از گذشت سالیان با تلخی این مقاله را می خوانم که:

"تصور نمی‌کنم هیچ تردیدی باقی‌مانده باشد که ما انسانها، مسئول این #انقراض_بزرگ_ششم در #زمین هستیم... و اینکه براساس نتایج پژوهشی که همین ماه در نشریۀ Science Advances منتشر شد نرخ کنونی انقراض موجودات زنده به بیش از صد برابر نرخ طبیعی انقراض گونه‌های زیستی رسیده است و این عدد تنها مربوط به انقراض گونه‌هایی است که به لطف وفورشان آن‌ها را شناسایی کرده‌ایم... و بخوانید:
http://goo.gl/MJ64h2

و در پایان، پاسخ نامه آن رییس خردمند قبیله سرخپوست، خطاب به #رییس‌_جمهور_وقت_آمریکا از خاطرم دور نمی شود که اینگونه آغاز می شد:

" رییس‌جمهور از واشنگتن پیغام داده است که می خواهد "زمین" های ما را بخرد!..." |

- یادداشتی از: #کاوه_فرهادی.

Telegram.me/kaveh_farhadi