⭕️ به احترام استقامت #سوران_لطفی
نرگس ملک زاده
🔸حتما زیاد درباره سرمایه های اجتماعی شنیده اید. آنهایی که میتوان برای همیشه روی بودنشان حساب کرد. هر چقدر هم از آنها خرج کنیم چیزی از پس انداز آنها کم نخواهد شد و برعکس ارزش افزوده این سرمایه ها به طور شگفت آوری صعودی و بازار معاملاتی رفاقت آنها همیشه سبز است. در این سالها که به واسطه فعالیتهای صنفی دایره رفاقت و دوستی هایمان گسترده شده است،کسانی را شناختم که بعد از گذشت بیش از ده سال آنها در مرکزی ترین نقطه در حلقه دوستی هایمان جا خوش کرده اند و دوست داشتن آنها در دلهایمان ردپایی عمیق بر جای نهاده است؛ آنقدر عمیق که نه، نم باران بهار آن را شست (اختلاف دیدگاه های دورن تشکیلاتی) و نه طوفان های سخت زمستان (سناریو سازی های کذایی سیما و سیاه نویسی های همیشگی کیهان) توانست از عمق آن بکاهد.
🔸سوران از آن دست فعالین صنفی خوشنامی است که بی گمان در فضای دوستی های صنفی و خارج از صنف همیشه و در همه حال دلمان به خوبی هایش و پشت مان به حمایت هایش گرم بود. همیشه گلایه ای از او داشتم که کمی هم برای خودت باش، زندگی کن، فرصت ها را به نفع خودت و ارتقا شخصی خودت روی کاغذ بیاور نه اینکه نقشه زندگیت باشد، درد مشترک و علاقمندی های صنفی !!
🔸میگفت ؛ آیا شنیده ای که در فرهنگ ژاپن کلمه ای شگفت انگیز وجود دارد؟ گفتم: نه ؛ با شور و هیجان همیشگی اش شروع کرد به صحبت کردن برایم و گفت "ایکیگای"را به خاطر بسپار ! همچنان متعجب و مشتاق گوش میکردم تا به کلامش را به جمع بندی برساند. میگفت مفهوم این کلمه این است "دلیلی که صبح ها برای آن بر می خیزیم"
ادامه داد و گفت به خودت نگاه کن و بعد بگو "ایکیگای" خودت چیست ؟! من برایت میگویم که راحت تر بیان کنی من هزار ایکیگای دارم که یکی از شاهکار ترین آنها این است که هر روز وقتی از خواب بیدار میشوم با خود میگویم "آن چه دنیا از من میخواهد باید برایش قدم بردارم" آنچه به گفته تو خودم را از آن محروم و زندگی ام را از آن تهی کردم رسیدن به افقی ست که سالها برای رسیدن به "عدالت ،آزادی، برادری و برابری" در ذهنم ترسیم کرده ام. داستان ما هم همین است، تا وقتی نفهمیم کیستیم، برای چه قدم به این دنیا گذاشته ایم و درس هایی را نیاموزیم که قرار است زندگی به ما یاد دهد بی تردید در دام "حقارت داستان شخصی مان" گرفتار خواهیم بود.
🔸اینها ایکیگای مردی شریفی است که امروز چهارمین روز اعتصاب غذای خشک اوست تا تن به اعترافی اجباری ندهد و با اینکه بغض راه گلویش را گرفته است، باز از دهان پنجره فریاد می کشد ایستادگی او ستودنی ست اما دوستی هایمان دل شوره ای عجیب را تجربه میکند که بهترین توصیف از حال ما برای او وام گرفتن از "غاده _السمان" است.
من اندوهگین نیستم
من اندوه جهانم
🔹🔹🔹
لطفا عضو کانال شورا شوید و کانال را به دانشآموزان، اولیا و همکاران معرفی نمایید 👇👇👇
🆔 @kashowra
دریافت اخبار از طریق آیدی زیر 👇👇👇
@kashowranews
نرگس ملک زاده
🔸حتما زیاد درباره سرمایه های اجتماعی شنیده اید. آنهایی که میتوان برای همیشه روی بودنشان حساب کرد. هر چقدر هم از آنها خرج کنیم چیزی از پس انداز آنها کم نخواهد شد و برعکس ارزش افزوده این سرمایه ها به طور شگفت آوری صعودی و بازار معاملاتی رفاقت آنها همیشه سبز است. در این سالها که به واسطه فعالیتهای صنفی دایره رفاقت و دوستی هایمان گسترده شده است،کسانی را شناختم که بعد از گذشت بیش از ده سال آنها در مرکزی ترین نقطه در حلقه دوستی هایمان جا خوش کرده اند و دوست داشتن آنها در دلهایمان ردپایی عمیق بر جای نهاده است؛ آنقدر عمیق که نه، نم باران بهار آن را شست (اختلاف دیدگاه های دورن تشکیلاتی) و نه طوفان های سخت زمستان (سناریو سازی های کذایی سیما و سیاه نویسی های همیشگی کیهان) توانست از عمق آن بکاهد.
🔸سوران از آن دست فعالین صنفی خوشنامی است که بی گمان در فضای دوستی های صنفی و خارج از صنف همیشه و در همه حال دلمان به خوبی هایش و پشت مان به حمایت هایش گرم بود. همیشه گلایه ای از او داشتم که کمی هم برای خودت باش، زندگی کن، فرصت ها را به نفع خودت و ارتقا شخصی خودت روی کاغذ بیاور نه اینکه نقشه زندگیت باشد، درد مشترک و علاقمندی های صنفی !!
🔸میگفت ؛ آیا شنیده ای که در فرهنگ ژاپن کلمه ای شگفت انگیز وجود دارد؟ گفتم: نه ؛ با شور و هیجان همیشگی اش شروع کرد به صحبت کردن برایم و گفت "ایکیگای"را به خاطر بسپار ! همچنان متعجب و مشتاق گوش میکردم تا به کلامش را به جمع بندی برساند. میگفت مفهوم این کلمه این است "دلیلی که صبح ها برای آن بر می خیزیم"
ادامه داد و گفت به خودت نگاه کن و بعد بگو "ایکیگای" خودت چیست ؟! من برایت میگویم که راحت تر بیان کنی من هزار ایکیگای دارم که یکی از شاهکار ترین آنها این است که هر روز وقتی از خواب بیدار میشوم با خود میگویم "آن چه دنیا از من میخواهد باید برایش قدم بردارم" آنچه به گفته تو خودم را از آن محروم و زندگی ام را از آن تهی کردم رسیدن به افقی ست که سالها برای رسیدن به "عدالت ،آزادی، برادری و برابری" در ذهنم ترسیم کرده ام. داستان ما هم همین است، تا وقتی نفهمیم کیستیم، برای چه قدم به این دنیا گذاشته ایم و درس هایی را نیاموزیم که قرار است زندگی به ما یاد دهد بی تردید در دام "حقارت داستان شخصی مان" گرفتار خواهیم بود.
🔸اینها ایکیگای مردی شریفی است که امروز چهارمین روز اعتصاب غذای خشک اوست تا تن به اعترافی اجباری ندهد و با اینکه بغض راه گلویش را گرفته است، باز از دهان پنجره فریاد می کشد ایستادگی او ستودنی ست اما دوستی هایمان دل شوره ای عجیب را تجربه میکند که بهترین توصیف از حال ما برای او وام گرفتن از "غاده _السمان" است.
من اندوهگین نیستم
من اندوه جهانم
🔹🔹🔹
لطفا عضو کانال شورا شوید و کانال را به دانشآموزان، اولیا و همکاران معرفی نمایید 👇👇👇
🆔 @kashowra
دریافت اخبار از طریق آیدی زیر 👇👇👇
@kashowranews