🔴 برای زندگی و آزادی مبارزه میکنم برای رسیدن به حق و حقیقت
✍عاتکه رجبی
«باید اعتراف کنم میدانستم در خانه‌مان چه خبر است. میدانستم بازداشت من و خواهرم راه رفتن را از پدرم خواهد گرفت. مادرم را شکسته و شکسته‌تر خواهد کرد.
با این حال عقب نکشیدم و در دل، نامه آموزگارم آرتین رحمانی عزیزم را تکرار کردم «شرمنده‌ام مادر. در راهی قدم گذاشته‌ام که شاید دیگر مرا نبینی». و به اندازه آرتین آرام بودم چرا همانطور که گفتم من با خود آگاهی به حقوقم را به همراه دارم.
با این گمان که خواهرم نیز در بازداشت است در سلول انفرادی تا توانستم با صدای بلند برایش آواز خواندم. میخواستم به ایمان خواهرش پی ببرد و بداند خواهرش حتی یک گام به عقب باز نخواهد گشت.
به لحاظ روحی تحت فشار قرارم می‌دادند. با این حال تمام مدت به شما مردمی که عاشقانه دوستتان دارم می‌اندیشیدم و تلاش بسیار کردم در برابرشان ایستادگی و مقاومت کنم.
عزیزانم از شما آموختم چگونه از خود مراقبت کنم چگونه مبارزه کنم چگونه دادخواه باشم چگونه حق خود را مطالبه کنم. مرا دگر هیچ باکی نیست. برای زندگی و آزادی مبارزه میکنم برای رسیدن به حق و حقیقت.
#زن_زندگی_آزدی
🆔 @kashowranews
✍عاتکه رجبی
«باید اعتراف کنم میدانستم در خانه‌مان چه خبر است. میدانستم بازداشت من و خواهرم راه رفتن را از پدرم خواهد گرفت. مادرم را شکسته و شکسته‌تر خواهد کرد.
با این حال عقب نکشیدم و در دل، نامه آموزگارم آرتین رحمانی عزیزم را تکرار کردم «شرمنده‌ام مادر. در راهی قدم گذاشته‌ام که شاید دیگر مرا نبینی». و به اندازه آرتین آرام بودم چرا همانطور که گفتم من با خود آگاهی به حقوقم را به همراه دارم.
با این گمان که خواهرم نیز در بازداشت است در سلول انفرادی تا توانستم با صدای بلند برایش آواز خواندم. میخواستم به ایمان خواهرش پی ببرد و بداند خواهرش حتی یک گام به عقب باز نخواهد گشت.
به لحاظ روحی تحت فشار قرارم می‌دادند. با این حال تمام مدت به شما مردمی که عاشقانه دوستتان دارم می‌اندیشیدم و تلاش بسیار کردم در برابرشان ایستادگی و مقاومت کنم.
عزیزانم از شما آموختم چگونه از خود مراقبت کنم چگونه مبارزه کنم چگونه دادخواه باشم چگونه حق خود را مطالبه کنم. مرا دگر هیچ باکی نیست. برای زندگی و آزادی مبارزه میکنم برای رسیدن به حق و حقیقت.
#زن_زندگی_آزدی
🆔 @kashowranews
🔴 «دست‌کم ۲۷ هزار دختر زیر ۱۵ سال در سال گذشته در ایران ازدواج کرده‌اند»
🚩 روزنامه اعتماد یک‌شنبه ۳۱ اردیبهشت ۱۴۰۲،در گزارشی با عنوان «چهار فصل کودک همسری» نوشت از زمستان ۱۴۰۰ تا پایان پاییز ۱۴۰۱، دست‌کم ۲۷ هزار دختر در سنین زیر ۱۵ سال در ایران ازدواج کردند. در این گزارش همچنین آمده است: «از سال ۹۶ ازدواج دختران زير ۱۵ سال روند نزولی داشت و از ۳۳ هزار و ۴۲۱ مورد در سال ۱۳۹۶ به ۲۸ هزارو ۴۷۲ مورد در سال ۹۸ رسيد. اين روند اما تنها دو سال دوام آورد و از سال ۹۹ دوباره به ريل قبلی بازگشت و در سالهای ۹۹ و ۱۴۰۰ به ترتيب به ۳۱ هزارو ۶۴۶ و ۳۲ هزار و ۶۵۵ مورد رسيد.»
🚩 بر بنیاد این گزارش هم‌چنين در بازه سنی ۱۵ تا ۱۹ ساله نيز بيش از ۵ هزار و ۵۰۰ دختر بيشتر نسبت به فصل گذشته يعنی تابستان ۱۴۰۱ ازدواج كرده‌اند. اعتماد نوشته است که بيشتر زنان كودك‌همسر در همان سنين پايين مادر می‌شوند.
🚩 طبق آخرين اعلام سازمان ثبت‌احوال در ارديبهشت ۱۴۰۱، در سال ۱۴۰۰ دست‌كم ۶۹ هزار و ۱۰۳ نوزاد از مادران گروه سنی ۱۰ تا ۱۹ ساله متولد شدند که از این تعداد هزار و ۴۷۴ نوزاد متعلق به مادرانی بوده که تنها بین ۱۰ تا ۱۴ سال سن داشته اند. فعالان حقوق کودک بر این باورند که آمار واقعی کودک همسری «بسیار بیشتر از آمار رسمی» است. کودک همسری، اوج اعمال ستم جنسیتی به دختران، آسیب‌پذیرترین قشر جامعه زنان نسل آینده است، اما قانون اساسی در جمهوری اسلامی آن را مجاز می‌داند./رادیو زمانه
#کودک_همسری_جنایت_علیه_بشریت
#زن_زنه‌ی_آزادی
🔹🔹🔹
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران
🔹نشانی کانال تلگرامی شورا:
🆔 @kashowra
🔹نشانی ارتباط با کانال:
🆔 @kashowranews
🚩 روزنامه اعتماد یک‌شنبه ۳۱ اردیبهشت ۱۴۰۲،در گزارشی با عنوان «چهار فصل کودک همسری» نوشت از زمستان ۱۴۰۰ تا پایان پاییز ۱۴۰۱، دست‌کم ۲۷ هزار دختر در سنین زیر ۱۵ سال در ایران ازدواج کردند. در این گزارش همچنین آمده است: «از سال ۹۶ ازدواج دختران زير ۱۵ سال روند نزولی داشت و از ۳۳ هزار و ۴۲۱ مورد در سال ۱۳۹۶ به ۲۸ هزارو ۴۷۲ مورد در سال ۹۸ رسيد. اين روند اما تنها دو سال دوام آورد و از سال ۹۹ دوباره به ريل قبلی بازگشت و در سالهای ۹۹ و ۱۴۰۰ به ترتيب به ۳۱ هزارو ۶۴۶ و ۳۲ هزار و ۶۵۵ مورد رسيد.»
🚩 بر بنیاد این گزارش هم‌چنين در بازه سنی ۱۵ تا ۱۹ ساله نيز بيش از ۵ هزار و ۵۰۰ دختر بيشتر نسبت به فصل گذشته يعنی تابستان ۱۴۰۱ ازدواج كرده‌اند. اعتماد نوشته است که بيشتر زنان كودك‌همسر در همان سنين پايين مادر می‌شوند.
🚩 طبق آخرين اعلام سازمان ثبت‌احوال در ارديبهشت ۱۴۰۱، در سال ۱۴۰۰ دست‌كم ۶۹ هزار و ۱۰۳ نوزاد از مادران گروه سنی ۱۰ تا ۱۹ ساله متولد شدند که از این تعداد هزار و ۴۷۴ نوزاد متعلق به مادرانی بوده که تنها بین ۱۰ تا ۱۴ سال سن داشته اند. فعالان حقوق کودک بر این باورند که آمار واقعی کودک همسری «بسیار بیشتر از آمار رسمی» است. کودک همسری، اوج اعمال ستم جنسیتی به دختران، آسیب‌پذیرترین قشر جامعه زنان نسل آینده است، اما قانون اساسی در جمهوری اسلامی آن را مجاز می‌داند./رادیو زمانه
#کودک_همسری_جنایت_علیه_بشریت
#زن_زنه‌ی_آزادی
🔹🔹🔹
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران
🔹نشانی کانال تلگرامی شورا:
🆔 @kashowra
🔹نشانی ارتباط با کانال:
🆔 @kashowranews
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
🔴 ویدئوی سخنان #محمود_صدیقی_پور پیش از رفتن به زندان در توضیح پرونده و دلیل زندانی شدن سه عضو هیئت مدیره #کانون_صنفی_معلمان_گیلان
#معلمان_زندانی_تنها_نیستند
#زن_زیویش_أزأیي
🔹🔹🔹
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران
🔹نشانی کانال تلگرامی شورا:
🆔 @kashowra
🔹نشانی ارتباط با کانال:
🆔 @kashowranews
#معلمان_زندانی_تنها_نیستند
#زن_زیویش_أزأیي
🔹🔹🔹
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران
🔹نشانی کانال تلگرامی شورا:
🆔 @kashowra
🔹نشانی ارتباط با کانال:
🆔 @kashowranews
کانال شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران
🔴 قیام ۱۸ مه در کره جنوبی و بزرگداشت آن؛ اعطای جایزه‌ی ویژه‌ی صلح به شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران؛ بخش اول زمینه‌ها و میراث قیام قهرمانانه گوانگجو در سال ۱۹۸۰ در کره جنوبی و یا همان قیام ۱۸ مه را با هم میخوانیم: 🔹بخش‌اول قیام مردمی سال ۱۹۸۰…
🔴 قیام ۱۸ مه در کره جنوبی و بزرگداشت آن؛ اعطای جایزه‌ی ویژه‌ی صلح به شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران؛
بخش دوم گزارش قیام قهرمانانه گوانگجو در سال ۱۹۸۰ و یا همان قیام ۱۸ مه را که شامل «سقوط پارک» و «گوانگجو» است را با هم میخوانیم:
🔹
🚩 سقوط پارک
🔸 کارگران زن جوان اولین ضربه را به حکومت متزلزل پارک زدند. در اوت ۱۹۷۹ زنانی کارگر یکی از شرکت‌ها به مقر حزب مخالف در سئول پناه پردند. پلیس پیش از این آنها را از کارخانه‌ای که کمترین دستمزد ممکن را به زنان پرداخت می‌کرد اخراج کرده بود؛ کارخانه‌ای که رئیس کره‌ای_آمریکایی آن به‌طور ناگهانی پس از فروش دارایی‌های این شرکت و عدم پرداخت چند ماهه‌ی مزد کارگران به ایالات متحده فرار کرد. دو روز پس از تحصن آنها در مقر حزب، نیروی عظیمی از پلیس ضدشورش به ساختمان هجوم بردند و یکی از کارگران را کشته و تعداد زیادی را مجروح کردند.
🔸 فروپاشی رژیم پارک از آن نقطه به بعد سرعت گرفت. در ماه اکتبر، اعتراضات دانشجویی به ناآرامی‌های گسترده در استان جنوب شرقی گیونگ سانگ، که به نوعی جولانگاه اقتصادی مورد علاقه خود رژیم بود، تبدیل شد. در پیش نمایشی از آنچه قرار بود هفت ماه بعد در گوانگجو اتفاق بیفتد، مقامات نیروهای ویژه را برای خشونت وحشیانه علیه مردم دو شهر مذکور وارد کردند.
این شورش به پایان سریع رژیم پارک کمک کرد.
🔸 در همان ماه، رئیس اطلاعات پارک دیکتاتور را به ضرب گلوله کشت و اعلام کرد که این قتل برای جلوگیری از حمام خون بزرگی که پارک قصد داشتند علیه مخالفان و شهروندان عادی ایجاد کنند، ضروری بود. این فرصتی برای مخالفان سیاسی بود تا بر خواسته‌های خود برای قانون اساسی جدید و سایر اقدامات لیبرال فشار بیاورند و کارگران در اعتراض به دستمزدهای پایین و شرایط بدکار اعتراض کنند.
🔸 در ماه آوریل، پس از برخورد یک جیپ پلیس با کارگران اعتصابی، معدنچیان زغال‌سنگ شمال شرقی سابوک به مدت سه روز شورش کردند. این شورش با دستگیری دسته جمعی معدنچیان پایان یافت. پس از شنیدن شایعاتی مبنی بر سرکوب نیروهای ویژه، رهبران اتحادیه مخفی شدند.
🔸 در یک گزارش محرمانه که چهار ماه قبل از ترور پارک منتشر شد، CIA اشاره کرد که حوزه اصلی فعالیتهای مخالف در کره‌جنوبی چندان فراتر از روشنفکران طبقه متوسط و دانشجویان کالج در سئول کشیده نشده است. در دوره پس از پارک که منجر به قیام گوانجو شد این ارزیابی دقیق بود. موج نزاع‌های کارگری فاقد هرگونه تمرکز ملی بود.
🔸در اوایل ماه مه هنگامی که دانشجویان کالج که اغلب به "وجدان ملی" برای مقاومت شدید خود در برابر استبداد اشاره می‌کردند شروع به ریختن به خیابان‌ها کردند و خواستار یک جدول زمانی روشن برای اصلاحات دموکراتیک شدند.
🔸تظاهرات خیابانی در ۱۵ مه به اوج خود رسید، دانشجویان تصمیم گرفتند اعتراضات را به دلیل نگرانی از ناتوانی خود در جلب حمایت مردم و تا حدی به دلیل ترس از سرکوب نظامی متوقف کنند؛ دو روز بعد، در شب ۱۷ می، سربازان چان وارد شدند. آنها بیش از دو هزار دانشجو و مخالف را از جمله رهبر مخالفان و برنده نهایی جایزه صلح نوبل در سال ۲۰۰۱، را دستگیر کردند. مقامات تا دانشکده‌ها را تعطیل کردند. در ۱۸ مه، مردم با سخت‌‌ترین شکل حکومت نظامی مواجه شدند که عملا، این یک کودتای دیگر بود.
🚩گوانگجو
🔸 گوانگجو، مرکز استان جئولا در جنوب غربی، تنها شهر بزرگی بود که در آن فعالان دانشجویی از حمایت واقعی مردمی برخوردار شدند و اعتراضات تا ۱۶ مه ادامه داشت. در آن شب، ۳۰۰۰۰ شهروند محلی از جمعیت شهری ۷۳۰۰۰۰ نفری، به آخرین و بزرگترین تظاهرات پیوستند. آنها با سرپیچی از مقررات منع آمد و شد، میدان Provincial Hall را اشغال کردند. در ۱۷ می، زمانی که نیروهای ویژه تمام کالج‌های اصلی را اشغال کردند، گوانگجو تنها جایی بود که دانشجویان با سربازان بر سر تعطیلی درگیر شدند.
🔸 گوانگجو و جئولا بدترین نمونه‌‌های سرمایه‌داری کره جنوبی بودند. استان کشاورزی که سابقاً ثروتمند بود، ثروتش در دوران پارک به شدت کاهش یافت. دولت قیمت غلات را کاهش داد تا هزینه‌های زندگی شهری را کاهش دهد، در حالی که جریان نیروی کار ارزان را از مناطق روستایی فقیر به مناطق صنعتی هدایت کرد.
🔸 کارگران در گوانگجو تقریباً نصف همتایان خود در سایر نقاط کشور درآمد داشتند. اگرچه بزرگترین خط مونتاژ کامیون و نظامی کشور در آن قرار داشت، اما تنها شش کارخانه وجود داشت که بیش از ده هزار کارگر را استخدام می‌کرد. نزدیک به دو سوم جمعیت شاغل آن در بخش خدمات ناپایدار شاغل بودند. با این‌حال، گوانگجو با تعداد زیادی کالج و دانشگاه همچنان مرکز استانی آموزش بود. تقریباً یک پنجم جمعیت را دانشجویان تشکیل می‌دادند.
بخش سوم این گزارش به زودی منتشر می‌گردد
منبع: مقاله bit.ly/41VuAxS مجله ژاکوبین
#جایزه_ویژه_صلح_۲۰۲۳
#ژن_ژیان_ئازادی
🆔 @kashowranews
بخش دوم گزارش قیام قهرمانانه گوانگجو در سال ۱۹۸۰ و یا همان قیام ۱۸ مه را که شامل «سقوط پارک» و «گوانگجو» است را با هم میخوانیم:
🔹
بخش دوم
🚩 سقوط پارک
🔸 کارگران زن جوان اولین ضربه را به حکومت متزلزل پارک زدند. در اوت ۱۹۷۹ زنانی کارگر یکی از شرکت‌ها به مقر حزب مخالف در سئول پناه پردند. پلیس پیش از این آنها را از کارخانه‌ای که کمترین دستمزد ممکن را به زنان پرداخت می‌کرد اخراج کرده بود؛ کارخانه‌ای که رئیس کره‌ای_آمریکایی آن به‌طور ناگهانی پس از فروش دارایی‌های این شرکت و عدم پرداخت چند ماهه‌ی مزد کارگران به ایالات متحده فرار کرد. دو روز پس از تحصن آنها در مقر حزب، نیروی عظیمی از پلیس ضدشورش به ساختمان هجوم بردند و یکی از کارگران را کشته و تعداد زیادی را مجروح کردند.
🔸 فروپاشی رژیم پارک از آن نقطه به بعد سرعت گرفت. در ماه اکتبر، اعتراضات دانشجویی به ناآرامی‌های گسترده در استان جنوب شرقی گیونگ سانگ، که به نوعی جولانگاه اقتصادی مورد علاقه خود رژیم بود، تبدیل شد. در پیش نمایشی از آنچه قرار بود هفت ماه بعد در گوانگجو اتفاق بیفتد، مقامات نیروهای ویژه را برای خشونت وحشیانه علیه مردم دو شهر مذکور وارد کردند.
این شورش به پایان سریع رژیم پارک کمک کرد.
🔸 در همان ماه، رئیس اطلاعات پارک دیکتاتور را به ضرب گلوله کشت و اعلام کرد که این قتل برای جلوگیری از حمام خون بزرگی که پارک قصد داشتند علیه مخالفان و شهروندان عادی ایجاد کنند، ضروری بود. این فرصتی برای مخالفان سیاسی بود تا بر خواسته‌های خود برای قانون اساسی جدید و سایر اقدامات لیبرال فشار بیاورند و کارگران در اعتراض به دستمزدهای پایین و شرایط بدکار اعتراض کنند.
🔸 در ماه آوریل، پس از برخورد یک جیپ پلیس با کارگران اعتصابی، معدنچیان زغال‌سنگ شمال شرقی سابوک به مدت سه روز شورش کردند. این شورش با دستگیری دسته جمعی معدنچیان پایان یافت. پس از شنیدن شایعاتی مبنی بر سرکوب نیروهای ویژه، رهبران اتحادیه مخفی شدند.
🔸 در یک گزارش محرمانه که چهار ماه قبل از ترور پارک منتشر شد، CIA اشاره کرد که حوزه اصلی فعالیتهای مخالف در کره‌جنوبی چندان فراتر از روشنفکران طبقه متوسط و دانشجویان کالج در سئول کشیده نشده است. در دوره پس از پارک که منجر به قیام گوانجو شد این ارزیابی دقیق بود. موج نزاع‌های کارگری فاقد هرگونه تمرکز ملی بود.
🔸در اوایل ماه مه هنگامی که دانشجویان کالج که اغلب به "وجدان ملی" برای مقاومت شدید خود در برابر استبداد اشاره می‌کردند شروع به ریختن به خیابان‌ها کردند و خواستار یک جدول زمانی روشن برای اصلاحات دموکراتیک شدند.
🔸تظاهرات خیابانی در ۱۵ مه به اوج خود رسید، دانشجویان تصمیم گرفتند اعتراضات را به دلیل نگرانی از ناتوانی خود در جلب حمایت مردم و تا حدی به دلیل ترس از سرکوب نظامی متوقف کنند؛ دو روز بعد، در شب ۱۷ می، سربازان چان وارد شدند. آنها بیش از دو هزار دانشجو و مخالف را از جمله رهبر مخالفان و برنده نهایی جایزه صلح نوبل در سال ۲۰۰۱، را دستگیر کردند. مقامات تا دانشکده‌ها را تعطیل کردند. در ۱۸ مه، مردم با سخت‌‌ترین شکل حکومت نظامی مواجه شدند که عملا، این یک کودتای دیگر بود.
🚩گوانگجو
🔸 گوانگجو، مرکز استان جئولا در جنوب غربی، تنها شهر بزرگی بود که در آن فعالان دانشجویی از حمایت واقعی مردمی برخوردار شدند و اعتراضات تا ۱۶ مه ادامه داشت. در آن شب، ۳۰۰۰۰ شهروند محلی از جمعیت شهری ۷۳۰۰۰۰ نفری، به آخرین و بزرگترین تظاهرات پیوستند. آنها با سرپیچی از مقررات منع آمد و شد، میدان Provincial Hall را اشغال کردند. در ۱۷ می، زمانی که نیروهای ویژه تمام کالج‌های اصلی را اشغال کردند، گوانگجو تنها جایی بود که دانشجویان با سربازان بر سر تعطیلی درگیر شدند.
🔸 گوانگجو و جئولا بدترین نمونه‌‌های سرمایه‌داری کره جنوبی بودند. استان کشاورزی که سابقاً ثروتمند بود، ثروتش در دوران پارک به شدت کاهش یافت. دولت قیمت غلات را کاهش داد تا هزینه‌های زندگی شهری را کاهش دهد، در حالی که جریان نیروی کار ارزان را از مناطق روستایی فقیر به مناطق صنعتی هدایت کرد.
🔸 کارگران در گوانگجو تقریباً نصف همتایان خود در سایر نقاط کشور درآمد داشتند. اگرچه بزرگترین خط مونتاژ کامیون و نظامی کشور در آن قرار داشت، اما تنها شش کارخانه وجود داشت که بیش از ده هزار کارگر را استخدام می‌کرد. نزدیک به دو سوم جمعیت شاغل آن در بخش خدمات ناپایدار شاغل بودند. با این‌حال، گوانگجو با تعداد زیادی کالج و دانشگاه همچنان مرکز استانی آموزش بود. تقریباً یک پنجم جمعیت را دانشجویان تشکیل می‌دادند.
بخش سوم این گزارش به زودی منتشر می‌گردد
منبع: مقاله bit.ly/41VuAxS مجله ژاکوبین
#جایزه_ویژه_صلح_۲۰۲۳
#ژن_ژیان_ئازادی
🆔 @kashowranews
Jacobin
The US Didn’t Bring Freedom to South Korea — Its People Did
The United States claimed to be fighting in defense of democracy in South Korea. In reality, however, it propped up a series of dictatorships. The people of South Korea only won their freedom decades after the war, through brave struggles against US-backed…
🔴گزارش تحلیلی انجمن صنفی معلمان سنندج - کلاترزان در خصوص تجمع ۱۹ اردیبهشت و اتفاقات سال تحصیلی جاری
(مطالعه این گزارش علاوه بر معلمان برای دانش‌آموزان، والدین و همشهریان گرامی خالی از لطف نیست)
◽️بخش اول
ظلم ماری‌ست هرکه پروردش
اژدهایی شد و فرو بردش
"مکتبی شیرازی"
در سایه سیاستهای غلط و ضدآموزشی کاربدستان، هرساله بر مشکلات و مضایق مدارس و معلمان افزوده می‌شود به طوری که نظام تعلیم و تربیت را بشدت ناکارآمد نموده و این ناکارآمدی جامعه را با بحرانی عظیم مواجه کرده است. در این اوضاع حاکمیت به جای درک و استقبال از نقدها و نظرات سازنده، کمر همت به حذف و سرکوب منتقدان بسته و هر روز به شیوه‌ای و در گوشه‌ای از مملکت بگیر و ببند راه می‌اندازد. روزی نیست که خبر تلخ دستگیری، توبیخ، اخراج یا تبعید معلمی دلسوز و فداکار فضای جامعه را متاثر و ملتهب نکند.
مطابق رسم نحس دیرینه "فشار بر فعالان صنفی در آستانه هفته معلم"، اوایل اردیبهشت نهادهای امنیتی ۷ نفر از فعالان صنفی و هیئت‌مدیره انجمن را احضار کردند تا شاید بتوانند از سازماندهی و شکل‌گیری تجمع هفتە معلم جلوگیری کنند. متعاقب آن در روز ۱۹ اردیبهشت مثلث نیروهای امنیتی، انتظامی و آموزش و پرورش در تداوم سیاست "یک بام و دو هوا" و در حالی که اجتماعات سایر شهرها با آرامش برگزار شد، تجمع قانونی و مسالمت‌آمیز معلمان سنندج را که به فراخوان شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران شکل گرفته بود به آشوب کشیدند و علاوه بر ضرب و شتم تعدادی از معلمان، آقایان #فاتح_عثمانی و #فرزاد_صفی‌خانپور را دستگیر و زندانی کردند.
در خصوص این برخوردها و سایر اتفاقات روی‌داده مطالب و پرسش‌هایی به شرح زیر مطرح می‌گردد:
الف- آیا شورای تامین استان و شهرستان سنندج به مسئولیت خود در قبال شهروندان واقف است؟ اگر پاسخ مثبت است به طور شفاف اعلام کند که برای تامین امنیت معلمان این شهر که در ۱۰ و ۲۶ خرداد و ۱۶ اسفند ۱۴۰۱ و ۱۹ اردیبهشت ۱۴۰۲ مورد حمله بی‌رحمانه و غیرقانونی نیروهای انتظامی و لباس شخصی قرار گرفتند چه اقدامی انجام داده است؟ اگر هم پاسخ منفی‌ست بفرماید که اساسا امنیت چه کسانی را تامین می‌کند و در مقابل کدام بخش از جامعه پاسخگوست؟
ب- نیروهای امنیتی و انتظامی در برابر قانون اساسی، وجدان، افکار عمومی و جامعه معلمان مسولند و باید پاسخ بدهند که مطابق کدام قانون، مجوز و معیاری هربار به تجمع قانونی معلمان حمله می‌کنند؟؟ عجب است این نیروها چنان با اسلحه و تجهیزات در معابر و گذرگاههای منتهی به آموزش و پرورش سنگر می‌گیرند که انگار ارتش اسرائیل یا سپاه چنگیز به شهر حمله کرده است!! اگر معلمان تا این اندازه خطرناکند چگونه همین نیروها هر روزه جان و روان فرزندان خود را به دست معلمان می‌سپارند؟ مگر همین افراد لمس نکرده‌اند که آموزش پولی‌شده، کنکور زده و طبقاتی چه دماری از روزگار خود و فرزندانشان درآورده است؟ چگونه وجدان این ماموران اجازه می‌دهد که دلسوزترین معلمان شهر را زیر ضرب ساچمه و باتوم بگیرند؟ برخی از این ماموران هنگام دستگیری معلمان - برای اینکه شهروندان از آنها حمایت نکنند - در نهایت بی‌شرمی اعلام کرده‌اند که اینان مرتکب چندین فقره دزدی شده‌اند. مگر این ماموران بە حقوق شهروندی آگاه نیستند و آموزشی در این زمینە ندیدەاند کە اینگونە بە دیگران تهمت می‌زنند؟ آیا خود شنیدن چنین اتهاماتی را تاب می‌آورند؟
ج- آموزش و پرورش کردستان یکی از اسفناک‌ترین دورە‌های حیات خود را تجربە می‌کند و سیاهی این دوران هیچگاە از حافظه معلمان و مردم کردستان پاک نخواهد شد. جدا از شاخصهای آموزشی، مهارتی و تربیتی - که مجال جداگانه‌ای می‌طلبد - تنها در کمتر از یک سال ۱- حدود ۴۰ نفر از بهترین معلمان استان دستگیر و روانه زندان شدند و برای آنها پرونده قضایی تشکیل شد ۲- دهها نفر از معلمان به هیئت تخلفات اداری معرفی شدند و منتظر صدور رای هستند ۳- ۳۵۰ معلم به جرم تحصن و حمایت از امنیت دانش‌آموزان و مدارس با کسر حقوق و درج غیبت در پرونده مواجه شدند ۴- دهها مدرسه دخترانه آماج حملات شیمیایی قرار گرفت و مسولان آ.پ نه تنها نتوانستند امنیت مدارس را تامین کنند بلکه به جای عذرخواهی و دلجویی از دختران معصوم و خانوداده‌های آنها انگشت اتهام به سوی دانش‌آموزان و معلمان دراز کردند ۵- دهها مدیر و معاون از پست خود برکنار شدند و صدها معلم از انتصاب بە مدیریت و معاونت مدارس محروم شدند ۶- آقای #لقمان_افضلی معلم و فعال صنفی سنندجی با رای هیئت تخلفات آموزش و پرورش برای ۲ سال به اردبیل تبعید گردید ۷- ۴۸ نفر از هیئت‌مدیره انجمن‌ها و فعالان صنفی استان که خود از بانیان اجرای رتبه‌بندی بودند از مزایای رتبه‌بندی محروم شدند.
🔹🔹🔹
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران
🔹نشانی کانال تلگرامی شورا:
🆔 @kashowra
(مطالعه این گزارش علاوه بر معلمان برای دانش‌آموزان، والدین و همشهریان گرامی خالی از لطف نیست)
◽️بخش اول
ظلم ماری‌ست هرکه پروردش
اژدهایی شد و فرو بردش
"مکتبی شیرازی"
در سایه سیاستهای غلط و ضدآموزشی کاربدستان، هرساله بر مشکلات و مضایق مدارس و معلمان افزوده می‌شود به طوری که نظام تعلیم و تربیت را بشدت ناکارآمد نموده و این ناکارآمدی جامعه را با بحرانی عظیم مواجه کرده است. در این اوضاع حاکمیت به جای درک و استقبال از نقدها و نظرات سازنده، کمر همت به حذف و سرکوب منتقدان بسته و هر روز به شیوه‌ای و در گوشه‌ای از مملکت بگیر و ببند راه می‌اندازد. روزی نیست که خبر تلخ دستگیری، توبیخ، اخراج یا تبعید معلمی دلسوز و فداکار فضای جامعه را متاثر و ملتهب نکند.
مطابق رسم نحس دیرینه "فشار بر فعالان صنفی در آستانه هفته معلم"، اوایل اردیبهشت نهادهای امنیتی ۷ نفر از فعالان صنفی و هیئت‌مدیره انجمن را احضار کردند تا شاید بتوانند از سازماندهی و شکل‌گیری تجمع هفتە معلم جلوگیری کنند. متعاقب آن در روز ۱۹ اردیبهشت مثلث نیروهای امنیتی، انتظامی و آموزش و پرورش در تداوم سیاست "یک بام و دو هوا" و در حالی که اجتماعات سایر شهرها با آرامش برگزار شد، تجمع قانونی و مسالمت‌آمیز معلمان سنندج را که به فراخوان شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران شکل گرفته بود به آشوب کشیدند و علاوه بر ضرب و شتم تعدادی از معلمان، آقایان #فاتح_عثمانی و #فرزاد_صفی‌خانپور را دستگیر و زندانی کردند.
در خصوص این برخوردها و سایر اتفاقات روی‌داده مطالب و پرسش‌هایی به شرح زیر مطرح می‌گردد:
الف- آیا شورای تامین استان و شهرستان سنندج به مسئولیت خود در قبال شهروندان واقف است؟ اگر پاسخ مثبت است به طور شفاف اعلام کند که برای تامین امنیت معلمان این شهر که در ۱۰ و ۲۶ خرداد و ۱۶ اسفند ۱۴۰۱ و ۱۹ اردیبهشت ۱۴۰۲ مورد حمله بی‌رحمانه و غیرقانونی نیروهای انتظامی و لباس شخصی قرار گرفتند چه اقدامی انجام داده است؟ اگر هم پاسخ منفی‌ست بفرماید که اساسا امنیت چه کسانی را تامین می‌کند و در مقابل کدام بخش از جامعه پاسخگوست؟
ب- نیروهای امنیتی و انتظامی در برابر قانون اساسی، وجدان، افکار عمومی و جامعه معلمان مسولند و باید پاسخ بدهند که مطابق کدام قانون، مجوز و معیاری هربار به تجمع قانونی معلمان حمله می‌کنند؟؟ عجب است این نیروها چنان با اسلحه و تجهیزات در معابر و گذرگاههای منتهی به آموزش و پرورش سنگر می‌گیرند که انگار ارتش اسرائیل یا سپاه چنگیز به شهر حمله کرده است!! اگر معلمان تا این اندازه خطرناکند چگونه همین نیروها هر روزه جان و روان فرزندان خود را به دست معلمان می‌سپارند؟ مگر همین افراد لمس نکرده‌اند که آموزش پولی‌شده، کنکور زده و طبقاتی چه دماری از روزگار خود و فرزندانشان درآورده است؟ چگونه وجدان این ماموران اجازه می‌دهد که دلسوزترین معلمان شهر را زیر ضرب ساچمه و باتوم بگیرند؟ برخی از این ماموران هنگام دستگیری معلمان - برای اینکه شهروندان از آنها حمایت نکنند - در نهایت بی‌شرمی اعلام کرده‌اند که اینان مرتکب چندین فقره دزدی شده‌اند. مگر این ماموران بە حقوق شهروندی آگاه نیستند و آموزشی در این زمینە ندیدەاند کە اینگونە بە دیگران تهمت می‌زنند؟ آیا خود شنیدن چنین اتهاماتی را تاب می‌آورند؟
ج- آموزش و پرورش کردستان یکی از اسفناک‌ترین دورە‌های حیات خود را تجربە می‌کند و سیاهی این دوران هیچگاە از حافظه معلمان و مردم کردستان پاک نخواهد شد. جدا از شاخصهای آموزشی، مهارتی و تربیتی - که مجال جداگانه‌ای می‌طلبد - تنها در کمتر از یک سال ۱- حدود ۴۰ نفر از بهترین معلمان استان دستگیر و روانه زندان شدند و برای آنها پرونده قضایی تشکیل شد ۲- دهها نفر از معلمان به هیئت تخلفات اداری معرفی شدند و منتظر صدور رای هستند ۳- ۳۵۰ معلم به جرم تحصن و حمایت از امنیت دانش‌آموزان و مدارس با کسر حقوق و درج غیبت در پرونده مواجه شدند ۴- دهها مدرسه دخترانه آماج حملات شیمیایی قرار گرفت و مسولان آ.پ نه تنها نتوانستند امنیت مدارس را تامین کنند بلکه به جای عذرخواهی و دلجویی از دختران معصوم و خانوداده‌های آنها انگشت اتهام به سوی دانش‌آموزان و معلمان دراز کردند ۵- دهها مدیر و معاون از پست خود برکنار شدند و صدها معلم از انتصاب بە مدیریت و معاونت مدارس محروم شدند ۶- آقای #لقمان_افضلی معلم و فعال صنفی سنندجی با رای هیئت تخلفات آموزش و پرورش برای ۲ سال به اردبیل تبعید گردید ۷- ۴۸ نفر از هیئت‌مدیره انجمن‌ها و فعالان صنفی استان که خود از بانیان اجرای رتبه‌بندی بودند از مزایای رتبه‌بندی محروم شدند.
🔹🔹🔹
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران
🔹نشانی کانال تلگرامی شورا:
🆔 @kashowra
کانال شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران
🔴گزارش تحلیلی انجمن صنفی معلمان سنندج - کلاترزان در خصوص تجمع ۱۹ اردیبهشت و اتفاقات سال تحصیلی جاری (مطالعه این گزارش علاوه بر معلمان برای دانش‌آموزان، والدین و همشهریان گرامی خالی از لطف نیست) ◽️بخش اول ظلم ماری‌ست هرکه پروردش اژدهایی شد و فرو بردش …
🔴گزارش تحلیلی انجمن صنفی معلمان سنندج - کلاترزان در خصوص تجمع ۱۹ اردیبهشت و اتفاقات سال تحصیلی جاری
◽️بخش دوم و پایانی
۸- درِ ادارات آ.پ که خانه فرهنگیان است به روی آنها بسته شد تا در خیابان بهتر در تیررس نیروهای انتظامی و لباس شخصی قرار گیرند. ۹- مسولان اداره کل با اقدام مضحک غیرقانونی اعلام کردن انجمن صنفی معلمان کردستان، بستن درِ گفتگو و مذاکره، و گشودن زبان زور، تهدید و پرونده‌سازی تلاش کردند اعتراض و مطالبه‌گری را به محاق ببرند. اما نه تنها نتوانستند مانع اجرای هیچ‌کدام از برنامه‌ها و فراخوان‌های اعتراضی بشوند بلکه با انتقال تجمعات از محوطه ادارات به خیابان، هم به هزینه‌های حاکمیت افزودند هم سبب پیوند و همسویی بیشتر شهروندان با معلمان معترض شدند.
د- برخی از والدین، دانش‌آموزان و همشهریان هموارە همراه و حامی انجمن و فعالان صنفی بوده و با وسواس خاصی اوضاع معلمان زندانی، اخبار، اتفاقات و تصمیمات انجمن را رصد و اطلاع‌رسانی می‌کنند. این بزرگواران با حساس‌سازی اذهان جامعه و طرح مسائل صنفی و آموزشی در محافل و مجالس نقش مهمی در رفع موانع و اعتلای نظام تعلیم و تربیت ایفا نموده و خواهند نمود و انجمن با تمام وجود قدردان ملازمت و همدلی این عزیزان است. اگر شجاعت و رشادت این همشهریان نبود تعداد بازداشتی‌های تجمع ۱۶ اسفند و ۱۹ اردیبهشت بسیار بیشتر می‌شد. امیدواریم سایر والدین، دانش‌آموزان و همشهریان هم به این قناعت و باور که "فعالیتهای صنفی، مطالبه‌گرانه و آگاهی‌بخش معلمان تنها راه نجات آموزش و پرورش و جامعه است" برسند و با همدلی و حمایت خود به تسهیل و تسریع امور کمک کنند.
ه- انجمن صنفی معلمان سنندج - کلاترزان گرم‌ترین سلام‌ها و سپاس‌های خود را تقدیم همکاران شجاع و ظلم‌ستیزی می‌کند که با حضور شرفمند خود در تجمعات سالهای گذشته و تجمع ۱۶ اسفند و ۱۹ اردیبهشت جنبش عدالتخواهی معلمان را قدرت و اعتلا بخشیدند. به علاوە، در سایه چنین حرکتهای تاثیرگذاری تجارب ارزشمندی به دست آمده است. از سویی حرکات و تصمیمات مطالبه‌گرانه نُضج‌یافته‌تر شده و از سویی دیگر دهها معلم توانمند قدرت مدیریت و رهبری خود را محک زده و به اثبات رسانده‌اند کە بعدها می‌توانند بە بهترین شیوە انجمن را ادارە کنند. بسیاری از این عزیزان در ۱۶ اسفند و ۱۹ اردیبهشت به محض دیدن اعضای هیئت مدیره انجمن و فعالان سرشناس در جمع خود از روی درک و مصلحت‌اندیشی اعلام می‌کردند که "مدیریت کار را به ما بسپارید و نگران هیچ مسئله‌ای نباشید" که این یک دستاور بزرگ است و نشان از بالندگی فعالان صنفی و اتحاد مابین آنهاست.
همزمان این انجمن ناخرسندی خود را از همکاران منفعل و عافیت‌طلبی که سالهاست با رجحان ترس‌ها و یا منویات ناچیز خود بر منافع جمیع معلمان و مصلحت‌های جامعه و آیندگان، همکاران خود را تنها گذاشتەاند اعلام می‌دارد. همچنین از کسانی که همیشه یاور و همراه بودند اما اینک مرعوب برخی جوسازی‌ها شدە و یا به بهای متاع ناچیز رتبه‌بندی، سایر حقوق پایمال شده خود و اهداف متعالی جنبش عدالتخواهی معلمان را فراموش کردە و کنج عزلت و انفعال گزیدەاند گله‌مند است و به این عزیزان اعلام می‌دارد که چندرغاز رتبه‌بندی نه تبعیض ۳۰ ساله اعمال شده بر شما را جبران می‌کند و نه یارای رقابت با تورم عنان گسیخته خواهد داشت و به زودی اثر آن زیر چکمه‌های گرانی و تورم محو خواهد شد.
و- انجمن محدود بە هیئت‌مدیره یا گروه و فکر خاصی نبودە و نخواهد بود بلکه متعلق به همه معلمان است و خود را در برابر تمام همکاران بازنشستە و شاغل، دانش‌آموزان، همشهریان و آینده آموزش و پرورش این آب و خاک مسئول می‌داند. آبرو و اعتبار این انجمن حاصل رنج، شکنجه، زندان، تبعید و توبیخ صدها و بلکە هزاران معلم پاک و باشرف کردستان است. اگر دلاوری و مقاومت این عزیزان نبود ما چنین سرمایه اجتماعی و مدنی ارزشمندی نداشتیم. بر همین اساس هیئت‌مدیرە انجمن و همه عزیزانی کە در برابر انجمن و اهداف و آرمانهای آن تعلق و رسالتی احساس می‌کنند فارغ از کارشکنی‌ها، بدخواهی‌ها و غرض‌ورزیها بە پیمودن راه مبارک آن ادامە می‌دهند و ذره‌ای از این خواسته‌های مشروع، انسانی و مترقی عقب نخواهد نشست.
انجمن قویا بر این باور است کە انتقاد و اعتراض جزء علائم حیاتی هر جامعه‌ای است و حتی در جوامعی که آزادی و عدالت برقرار است اگر روح مطالبه‌گری و انتقاد در رگهای آن جریان نداشته باشد به ابتذال ستم و تبعیض مبتلا خواهند شد. لذا در کنار توصیه‌ها، خیرخواهی‌ها و مکاتبات و مذاکرات معمول، حق نقد و اعتراض به کم‌کاریها، کژکاریها و بی‌عدالتی‌ها را برای خود محفوظ می‌داند و هر شخص و نهادی را که این حق مشروع و مسلم را سلب و سرکوب نماید دشمن قانون، حقوق بشر، آزادی و عدالت می‌داند.
انجمن صنفی معلمان کوردستان
(سنندج - کلاترزان) ۱۴۰۲/۳/۳
🔹🔹🔹
🔹نشانی ارتباط با کانال:
🆔 @kashowranews
◽️بخش دوم و پایانی
۸- درِ ادارات آ.پ که خانه فرهنگیان است به روی آنها بسته شد تا در خیابان بهتر در تیررس نیروهای انتظامی و لباس شخصی قرار گیرند. ۹- مسولان اداره کل با اقدام مضحک غیرقانونی اعلام کردن انجمن صنفی معلمان کردستان، بستن درِ گفتگو و مذاکره، و گشودن زبان زور، تهدید و پرونده‌سازی تلاش کردند اعتراض و مطالبه‌گری را به محاق ببرند. اما نه تنها نتوانستند مانع اجرای هیچ‌کدام از برنامه‌ها و فراخوان‌های اعتراضی بشوند بلکه با انتقال تجمعات از محوطه ادارات به خیابان، هم به هزینه‌های حاکمیت افزودند هم سبب پیوند و همسویی بیشتر شهروندان با معلمان معترض شدند.
د- برخی از والدین، دانش‌آموزان و همشهریان هموارە همراه و حامی انجمن و فعالان صنفی بوده و با وسواس خاصی اوضاع معلمان زندانی، اخبار، اتفاقات و تصمیمات انجمن را رصد و اطلاع‌رسانی می‌کنند. این بزرگواران با حساس‌سازی اذهان جامعه و طرح مسائل صنفی و آموزشی در محافل و مجالس نقش مهمی در رفع موانع و اعتلای نظام تعلیم و تربیت ایفا نموده و خواهند نمود و انجمن با تمام وجود قدردان ملازمت و همدلی این عزیزان است. اگر شجاعت و رشادت این همشهریان نبود تعداد بازداشتی‌های تجمع ۱۶ اسفند و ۱۹ اردیبهشت بسیار بیشتر می‌شد. امیدواریم سایر والدین، دانش‌آموزان و همشهریان هم به این قناعت و باور که "فعالیتهای صنفی، مطالبه‌گرانه و آگاهی‌بخش معلمان تنها راه نجات آموزش و پرورش و جامعه است" برسند و با همدلی و حمایت خود به تسهیل و تسریع امور کمک کنند.
ه- انجمن صنفی معلمان سنندج - کلاترزان گرم‌ترین سلام‌ها و سپاس‌های خود را تقدیم همکاران شجاع و ظلم‌ستیزی می‌کند که با حضور شرفمند خود در تجمعات سالهای گذشته و تجمع ۱۶ اسفند و ۱۹ اردیبهشت جنبش عدالتخواهی معلمان را قدرت و اعتلا بخشیدند. به علاوە، در سایه چنین حرکتهای تاثیرگذاری تجارب ارزشمندی به دست آمده است. از سویی حرکات و تصمیمات مطالبه‌گرانه نُضج‌یافته‌تر شده و از سویی دیگر دهها معلم توانمند قدرت مدیریت و رهبری خود را محک زده و به اثبات رسانده‌اند کە بعدها می‌توانند بە بهترین شیوە انجمن را ادارە کنند. بسیاری از این عزیزان در ۱۶ اسفند و ۱۹ اردیبهشت به محض دیدن اعضای هیئت مدیره انجمن و فعالان سرشناس در جمع خود از روی درک و مصلحت‌اندیشی اعلام می‌کردند که "مدیریت کار را به ما بسپارید و نگران هیچ مسئله‌ای نباشید" که این یک دستاور بزرگ است و نشان از بالندگی فعالان صنفی و اتحاد مابین آنهاست.
همزمان این انجمن ناخرسندی خود را از همکاران منفعل و عافیت‌طلبی که سالهاست با رجحان ترس‌ها و یا منویات ناچیز خود بر منافع جمیع معلمان و مصلحت‌های جامعه و آیندگان، همکاران خود را تنها گذاشتەاند اعلام می‌دارد. همچنین از کسانی که همیشه یاور و همراه بودند اما اینک مرعوب برخی جوسازی‌ها شدە و یا به بهای متاع ناچیز رتبه‌بندی، سایر حقوق پایمال شده خود و اهداف متعالی جنبش عدالتخواهی معلمان را فراموش کردە و کنج عزلت و انفعال گزیدەاند گله‌مند است و به این عزیزان اعلام می‌دارد که چندرغاز رتبه‌بندی نه تبعیض ۳۰ ساله اعمال شده بر شما را جبران می‌کند و نه یارای رقابت با تورم عنان گسیخته خواهد داشت و به زودی اثر آن زیر چکمه‌های گرانی و تورم محو خواهد شد.
و- انجمن محدود بە هیئت‌مدیره یا گروه و فکر خاصی نبودە و نخواهد بود بلکه متعلق به همه معلمان است و خود را در برابر تمام همکاران بازنشستە و شاغل، دانش‌آموزان، همشهریان و آینده آموزش و پرورش این آب و خاک مسئول می‌داند. آبرو و اعتبار این انجمن حاصل رنج، شکنجه، زندان، تبعید و توبیخ صدها و بلکە هزاران معلم پاک و باشرف کردستان است. اگر دلاوری و مقاومت این عزیزان نبود ما چنین سرمایه اجتماعی و مدنی ارزشمندی نداشتیم. بر همین اساس هیئت‌مدیرە انجمن و همه عزیزانی کە در برابر انجمن و اهداف و آرمانهای آن تعلق و رسالتی احساس می‌کنند فارغ از کارشکنی‌ها، بدخواهی‌ها و غرض‌ورزیها بە پیمودن راه مبارک آن ادامە می‌دهند و ذره‌ای از این خواسته‌های مشروع، انسانی و مترقی عقب نخواهد نشست.
انجمن قویا بر این باور است کە انتقاد و اعتراض جزء علائم حیاتی هر جامعه‌ای است و حتی در جوامعی که آزادی و عدالت برقرار است اگر روح مطالبه‌گری و انتقاد در رگهای آن جریان نداشته باشد به ابتذال ستم و تبعیض مبتلا خواهند شد. لذا در کنار توصیه‌ها، خیرخواهی‌ها و مکاتبات و مذاکرات معمول، حق نقد و اعتراض به کم‌کاریها، کژکاریها و بی‌عدالتی‌ها را برای خود محفوظ می‌داند و هر شخص و نهادی را که این حق مشروع و مسلم را سلب و سرکوب نماید دشمن قانون، حقوق بشر، آزادی و عدالت می‌داند.
انجمن صنفی معلمان کوردستان
(سنندج - کلاترزان) ۱۴۰۲/۳/۳
🔹🔹🔹
🔹نشانی ارتباط با کانال:
🆔 @kashowranews
🔴مروری بر شیوه مواجهه دولت با کنش‌های صنفی معلمان
✍🏽لیلا رزاقی - جامعه نو
🔹سابقه کنش‌های اجتماعی سازمان‌یافته در ایرانِ پس از انقلابِ ۵۷، شاید به تعداد انگشتان دست هم نرسد. دلیل آنهم چنانکه بر همگان روشن است به چالشهای درونی و بیرونی فراروی سازماندهی فعالیت جمعی در ایران بازمی‌گردد. چالش‌هایی که با سازوکارهای غیردموکراتیک و به تبع آن #سرکوب_سیستماتیک از بیرون و روندهای غیرمشارکتی، فردمحور و سیاست‌زده از درون، نسبت‌های طولی و عرضی دارد.
🔹با اینهمه در دو دهه ۸۰ و ۹۰ شمسی و در پی تحولات گفتمانی حاکم بر فضای سیاسی و مدنی و همچنین فشار ناشی از گسترده شدن بحران‌های اقتصادی، برخی از گروههای اجتماعی همچون «معلمان»، شکل‌هایی از کنشگری جمعی سازمان‌یافته را در دستور کار قرار دادند.
🔹مروری بر روند تاریخی فعالیتهای جمعی معلمان بیانگر آن است که از ابتدای دهه ۸۰ و با به هم پیوستن انجمن‌ها و کانون‌های صنفی، شکلی از کنشگری سازمان‌یافته با ماهیت «جنبشی» ظهور و بروز یافت.
🔹مدلی از #سازماندهی که تا سالها پس از انقلاب ۵۷ در بین گروههای اجتماعی بویژه در میان مزدبگیران کم‌سابقه بود و با وجود ایرادهای جدی که به برخی رویکردها و ساختارهای درونی آن وارد است، به دلیل دارا بودن ظرفیت‌های بالقوه برای جذب ذینفعان ( شامل بدنه، کادرآموزشی، دانش‌آموزان و والدین آنها از گروهها و طبقات اجتماعی مختلف) قابلیت تبدیل شدن به یک جنبش فراگیر اجتماعی را داشت.
🔹شاید برخورداری از همین ویژگی‌ها، برای آن بخش از سازوکار قدرت که تمامیت‌خواهی را در دستور کار قرار داده بود و در جهت قبض همه اشکال فعالیت جمعی تلاش می‌کرد، کافی بود تا در مقابل یک جنبش سازمان‌یافته‌ی نوپا بایستد. این رویکرد گرچه در دوره‌های مختلف با شدت و ضعف‌هایی همراه بود، اما از دستورالعمل یکپارچه و منسجمی در مواجهه با کنش‌های اعتراضی با عنوان «امنیتی‌سازی فضای مطالبه‌گری» پیروی می‌کرد.
🔹محرومیت‌ها یا محدودیت‌های شغلی، احضار و پرونده‌سازی قضایی، بازداشت جمعی از کنشگران و ایجاد محدودیت برای فعالیت آزادانه تشکلهای صنفی، از جمله تبعات سلطه چنین نگرشی به کنشگری سازمان‌یافته معلمان بود که از دو دهه پیش تاکنون ادامه داشته است.
🔹گرچه به باور بسیاری از صاحب‌نظران، جریان صنفی معلمان همچنان یک جریان پیشرو در میان گروههای صنفی و مطالبه‌محور است اما مروری بر روند فعالیت تشکل‌هایی چون شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان و کانون‌های صنفی تشکیل‌دهنده آن، تنها در دو سال گذشته بیانگر آن است که تبعات ناشی از سالها اعمال محدودیت در فعالیت آزادانه تشکلهای صنفی و تخریب نسبی سازوکارهای ارگانیک، میزان آسیب‌پذیری این جنبش را بیش از پیش افزایش داده است.
🔹«جامعه نو» با طرح پرسش‌هایی از فعالان صنفی، شیوه مواجهه دولت و در معنای عام آن قوای حاکم با کنش‌های صنفی معلمان را مورد بررسی قرار داده است.
🔹در این پرسش و پاسخ‌ها از دو تن از کنشگران صنفی پرسیده‌ایم، با در نظر گرفتن برخوردها و محدودیت‌های انجام شده در سالیان اخیر، آیا می‌توان نقطه تمایز مشخصی در شیوه مواجهه دولت‌ها با کنش‌ها و اعتراضات صنفی معلمان یافت که بر پیشروی یا پسروی روند مطالبه‌گری تاثیر محسوسی گذاشته باشد؟
🔹همچنین این پرسش را طرح کرده‌ایم که آیا تغییری در شیوه سازماندهی کنش‌های صنفی معلمان در سالهای اخیر به وجود آمده و تجربیات موفقی در این زمینه به ثبت رسیده است یا خیر؟!
ادامه متن در لینک زیر:
https://telegra.ph/Bv-05-23-2
#إمرأة_حیاة_حرّیة
#فعالیت_صنفی_جرم_نیست
#ما_خاموش_شدنی_نیستیم
#تشکل_مستقل_حق_ماست
🔹🔹🔹
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران
🔹نشانی کانال تلگرامی شورا:
🆔 @kashowra
🔹نشانی ارتباط با کانال:
🆔 @kashowranews
✍🏽لیلا رزاقی - جامعه نو
🔹سابقه کنش‌های اجتماعی سازمان‌یافته در ایرانِ پس از انقلابِ ۵۷، شاید به تعداد انگشتان دست هم نرسد. دلیل آنهم چنانکه بر همگان روشن است به چالشهای درونی و بیرونی فراروی سازماندهی فعالیت جمعی در ایران بازمی‌گردد. چالش‌هایی که با سازوکارهای غیردموکراتیک و به تبع آن #سرکوب_سیستماتیک از بیرون و روندهای غیرمشارکتی، فردمحور و سیاست‌زده از درون، نسبت‌های طولی و عرضی دارد.
🔹با اینهمه در دو دهه ۸۰ و ۹۰ شمسی و در پی تحولات گفتمانی حاکم بر فضای سیاسی و مدنی و همچنین فشار ناشی از گسترده شدن بحران‌های اقتصادی، برخی از گروههای اجتماعی همچون «معلمان»، شکل‌هایی از کنشگری جمعی سازمان‌یافته را در دستور کار قرار دادند.
🔹مروری بر روند تاریخی فعالیتهای جمعی معلمان بیانگر آن است که از ابتدای دهه ۸۰ و با به هم پیوستن انجمن‌ها و کانون‌های صنفی، شکلی از کنشگری سازمان‌یافته با ماهیت «جنبشی» ظهور و بروز یافت.
🔹مدلی از #سازماندهی که تا سالها پس از انقلاب ۵۷ در بین گروههای اجتماعی بویژه در میان مزدبگیران کم‌سابقه بود و با وجود ایرادهای جدی که به برخی رویکردها و ساختارهای درونی آن وارد است، به دلیل دارا بودن ظرفیت‌های بالقوه برای جذب ذینفعان ( شامل بدنه، کادرآموزشی، دانش‌آموزان و والدین آنها از گروهها و طبقات اجتماعی مختلف) قابلیت تبدیل شدن به یک جنبش فراگیر اجتماعی را داشت.
🔹شاید برخورداری از همین ویژگی‌ها، برای آن بخش از سازوکار قدرت که تمامیت‌خواهی را در دستور کار قرار داده بود و در جهت قبض همه اشکال فعالیت جمعی تلاش می‌کرد، کافی بود تا در مقابل یک جنبش سازمان‌یافته‌ی نوپا بایستد. این رویکرد گرچه در دوره‌های مختلف با شدت و ضعف‌هایی همراه بود، اما از دستورالعمل یکپارچه و منسجمی در مواجهه با کنش‌های اعتراضی با عنوان «امنیتی‌سازی فضای مطالبه‌گری» پیروی می‌کرد.
🔹محرومیت‌ها یا محدودیت‌های شغلی، احضار و پرونده‌سازی قضایی، بازداشت جمعی از کنشگران و ایجاد محدودیت برای فعالیت آزادانه تشکلهای صنفی، از جمله تبعات سلطه چنین نگرشی به کنشگری سازمان‌یافته معلمان بود که از دو دهه پیش تاکنون ادامه داشته است.
🔹گرچه به باور بسیاری از صاحب‌نظران، جریان صنفی معلمان همچنان یک جریان پیشرو در میان گروههای صنفی و مطالبه‌محور است اما مروری بر روند فعالیت تشکل‌هایی چون شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان و کانون‌های صنفی تشکیل‌دهنده آن، تنها در دو سال گذشته بیانگر آن است که تبعات ناشی از سالها اعمال محدودیت در فعالیت آزادانه تشکلهای صنفی و تخریب نسبی سازوکارهای ارگانیک، میزان آسیب‌پذیری این جنبش را بیش از پیش افزایش داده است.
🔹«جامعه نو» با طرح پرسش‌هایی از فعالان صنفی، شیوه مواجهه دولت و در معنای عام آن قوای حاکم با کنش‌های صنفی معلمان را مورد بررسی قرار داده است.
🔹در این پرسش و پاسخ‌ها از دو تن از کنشگران صنفی پرسیده‌ایم، با در نظر گرفتن برخوردها و محدودیت‌های انجام شده در سالیان اخیر، آیا می‌توان نقطه تمایز مشخصی در شیوه مواجهه دولت‌ها با کنش‌ها و اعتراضات صنفی معلمان یافت که بر پیشروی یا پسروی روند مطالبه‌گری تاثیر محسوسی گذاشته باشد؟
🔹همچنین این پرسش را طرح کرده‌ایم که آیا تغییری در شیوه سازماندهی کنش‌های صنفی معلمان در سالهای اخیر به وجود آمده و تجربیات موفقی در این زمینه به ثبت رسیده است یا خیر؟!
ادامه متن در لینک زیر:
https://telegra.ph/Bv-05-23-2
#إمرأة_حیاة_حرّیة
#فعالیت_صنفی_جرم_نیست
#ما_خاموش_شدنی_نیستیم
#تشکل_مستقل_حق_ماست
🔹🔹🔹
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران
🔹نشانی کانال تلگرامی شورا:
🆔 @kashowra
🔹نشانی ارتباط با کانال:
🆔 @kashowranews
Telegraph
مروری بر شیوه مواجهه دولت با کنش‌های صنفی معلمان
سابقه کنش‌های اجتماعی سازمان‌یافته در ایرانِ پس از انقلابِ 57، شاید به تعداد انگشتان دست هم نرسد. دلیل آنهم چنانکه بر همگان روشن است به چالشهای درونی و بیرونی فراروی سازماندهی فعالیت جمعی در ایران بازمی‌گردد. چالش‌هایی که با سازوکارهای غیردموکراتیک و به تبع…
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🔴 تجمع و راهپیمایی بازنشستگان سازمان تامین اجتماعی در اهواز خوزستان
چهارشنبه ۳ خرداد ۱۴۰۲
برای دادخواهی و پیگیری خواسته های معیشت،منزلت و حقوقی بحق خود و فریاد اعتراض به بیداد و محکومیت صادر کردن حکم ۱/۵ سال زندان برای وکیل با شرف و شجاع دل بازنشستگان و کارگران و ستمدیدگان، خانم #فرزانه_ذیلابی
🔹🔹🔹
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران
🔹نشانی کانال تلگرامی شورا:
🆔 @kashowra
🔹نشانی ارتباط با کانال:
🆔 @kashowranews
چهارشنبه ۳ خرداد ۱۴۰۲
برای دادخواهی و پیگیری خواسته های معیشت،منزلت و حقوقی بحق خود و فریاد اعتراض به بیداد و محکومیت صادر کردن حکم ۱/۵ سال زندان برای وکیل با شرف و شجاع دل بازنشستگان و کارگران و ستمدیدگان، خانم #فرزانه_ذیلابی
🔹🔹🔹
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران
🔹نشانی کانال تلگرامی شورا:
🆔 @kashowra
🔹نشانی ارتباط با کانال:
🆔 @kashowranews
🔴زنگ اول
صدای آموزگار رهایی، همان رفیق اعدامی‌مان
در زنگ اول این شماره صدای معلم زحمتکشان، معلم کودکان کار و زحمت و آموزگار رهایی را به یاد می‌آوریم که با جای طناب روی گردنش تا ابد می‌ماند:
منم، همان رفیق اعدامی‌تان
حالا دیگر کوه و دره تمام شده بود و رودخانه از دشت همواری می‌گذشت. از راست به چپ رودخانه‌های کوچک دیگری هم به آن پیوسته بودند و آبش را چند برابر کرده بودند… ماهی کوچولو از فراوانی آب لذت می‌برد… ماهی کوچولو خواست ته آب برود. می‌توانست هر قدر دلش خواست شنا کند و کله‌اش به جایی نخورد ناگهان یک دسته ماهی را دید، ۱۰۰۰۰ تایی می‌شدند که یکی از آنها به ماهی سیاه گفت: به دریا خوش‌آمدی رفیق.
همکار دربند، مگر می‌توان پشت میز صمد شدن نشست و به چشم‌های فرزندان این آب‌وخاک خیره شد و خاموش ماند؟
مگر می‌توان معلم بود و راه دریا را به ماهیان کوچولوی این سرزمین نشان نداد؟ حالا چه فرقی می‌کند از ارس باشد یا کارون، سیروان باشد یا رود سرباز، چه فرقی می‌کند وقتی مقصد دریاست و یکی‌شدن، وقتی راهنما آفتاب است؛ بگذار پاداش‌مان هم زندان باشد. مگر می‌توان بار سنگین مسئولیت معلم بودن و بذر آگاهی پاشیدن را بر دوش داشت و دم برنیاورد؟ مگر می‌توان بغض فروخورده‌ی دانش‌آموزان و چهره‌ی نحیف آنان را دید و دم نزد؟ مگر می‌توان در قحط‌سال عدل و داد معلم بود، اما «الف» و «بای» امید و برابری را تدریس نکرد، حتی اگر راه ختم به اوین و مرگ شود؟
نمی‌توانم تصور کنم در سرزمین «صمد»، «خانعلی» و «عزتی» معلم باشیم و همراه ارس جاودانه نگردیم. نمی‌توانم تجسم کنم که نظاره‌گر رنج و فقر مردمان این سرزمین باشیم و دل به رود و دریا نسپاریم و طغیان نکنیم.
می‌دانم روزی این راه سخت و پرفرازونشیب، هموار گشته و سختی‌ها و مرارت‌های آن نشان افتخاری خواهد شد «برای تو معلم آزاده»، تا همه بدانند که معلم، معلم است حتی اگر سد راهش فیلتر گزینش باشد و زندان و اعدام، که آموزگار نامش را، و افتخارش را ماهیان کوچولویش به او بخشیده‌اند، نه مرغان ماهی‌خوار.
ماهی کوچولو آرام و شیرین در سطح دریا شنا می‌کرد و با خود می‌گفت: حالا دیگر مردن برای من سخت نیست، تأسف‌آور هم نیست، حالا دیگر مردن هم برای من… که ناگهان مرغ ماهی‌خوار فرود آمد و او را برداشت و برد. ماهی بزرگ قصه‌اش را تمام کرد و به ۱۲۰۰۰ بچه و نوه‌اش گفت حالا دیگر وقت خواب ۱۱۹۹۹ ماهی کوچولو شب بخیر گفتند و مادربزرگ هم خوابید اما این‌بار ماهی کوچولوی سرخ‌رنگی هر کاری کرد خوابش نبرد. فکر برش داشته بود...
معلم اعدامی زندان اوین
فرزاد کمانگر
منبع: شماره پنجم گاهنامه فراسوی کندوکاو
https://t.me/farasookandokav
#زن_زیویش_أزأیي
🔹🔹🔹
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران
🔹نشانی کانال تلگرامی شورا:
🆔 @kashowra
🔹نشانی ارتباط با کانال:
🆔 @kashowranews
صدای آموزگار رهایی، همان رفیق اعدامی‌مان
در زنگ اول این شماره صدای معلم زحمتکشان، معلم کودکان کار و زحمت و آموزگار رهایی را به یاد می‌آوریم که با جای طناب روی گردنش تا ابد می‌ماند:
منم، همان رفیق اعدامی‌تان
حالا دیگر کوه و دره تمام شده بود و رودخانه از دشت همواری می‌گذشت. از راست به چپ رودخانه‌های کوچک دیگری هم به آن پیوسته بودند و آبش را چند برابر کرده بودند… ماهی کوچولو از فراوانی آب لذت می‌برد… ماهی کوچولو خواست ته آب برود. می‌توانست هر قدر دلش خواست شنا کند و کله‌اش به جایی نخورد ناگهان یک دسته ماهی را دید، ۱۰۰۰۰ تایی می‌شدند که یکی از آنها به ماهی سیاه گفت: به دریا خوش‌آمدی رفیق.
همکار دربند، مگر می‌توان پشت میز صمد شدن نشست و به چشم‌های فرزندان این آب‌وخاک خیره شد و خاموش ماند؟
مگر می‌توان معلم بود و راه دریا را به ماهیان کوچولوی این سرزمین نشان نداد؟ حالا چه فرقی می‌کند از ارس باشد یا کارون، سیروان باشد یا رود سرباز، چه فرقی می‌کند وقتی مقصد دریاست و یکی‌شدن، وقتی راهنما آفتاب است؛ بگذار پاداش‌مان هم زندان باشد. مگر می‌توان بار سنگین مسئولیت معلم بودن و بذر آگاهی پاشیدن را بر دوش داشت و دم برنیاورد؟ مگر می‌توان بغض فروخورده‌ی دانش‌آموزان و چهره‌ی نحیف آنان را دید و دم نزد؟ مگر می‌توان در قحط‌سال عدل و داد معلم بود، اما «الف» و «بای» امید و برابری را تدریس نکرد، حتی اگر راه ختم به اوین و مرگ شود؟
نمی‌توانم تصور کنم در سرزمین «صمد»، «خانعلی» و «عزتی» معلم باشیم و همراه ارس جاودانه نگردیم. نمی‌توانم تجسم کنم که نظاره‌گر رنج و فقر مردمان این سرزمین باشیم و دل به رود و دریا نسپاریم و طغیان نکنیم.
می‌دانم روزی این راه سخت و پرفرازونشیب، هموار گشته و سختی‌ها و مرارت‌های آن نشان افتخاری خواهد شد «برای تو معلم آزاده»، تا همه بدانند که معلم، معلم است حتی اگر سد راهش فیلتر گزینش باشد و زندان و اعدام، که آموزگار نامش را، و افتخارش را ماهیان کوچولویش به او بخشیده‌اند، نه مرغان ماهی‌خوار.
ماهی کوچولو آرام و شیرین در سطح دریا شنا می‌کرد و با خود می‌گفت: حالا دیگر مردن برای من سخت نیست، تأسف‌آور هم نیست، حالا دیگر مردن هم برای من… که ناگهان مرغ ماهی‌خوار فرود آمد و او را برداشت و برد. ماهی بزرگ قصه‌اش را تمام کرد و به ۱۲۰۰۰ بچه و نوه‌اش گفت حالا دیگر وقت خواب ۱۱۹۹۹ ماهی کوچولو شب بخیر گفتند و مادربزرگ هم خوابید اما این‌بار ماهی کوچولوی سرخ‌رنگی هر کاری کرد خوابش نبرد. فکر برش داشته بود...
معلم اعدامی زندان اوین
فرزاد کمانگر
منبع: شماره پنجم گاهنامه فراسوی کندوکاو
https://t.me/farasookandokav
#زن_زیویش_أزأیي
🔹🔹🔹
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران
🔹نشانی کانال تلگرامی شورا:
🆔 @kashowra
🔹نشانی ارتباط با کانال:
🆔 @kashowranews
Telegram
فراسوی کندوکاو
آدرس اینستاگرام:
Farasookandokav
ایمیل:
farasookandokav@gmail.com
Farasookandokav
ایمیل:
farasookandokav@gmail.com
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
🔴 پیام #شیوا_عاملی‌راد، نماینده‌ی شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران (CCITTA) در تجمع اعتراضی اتحادیه معلمان و کارگران آموزش و پرورش (KTU) در کره جنوبی
🔸معلمان کره‌ی جنوبی با فراخوان اتحادیه معلمان و کارگران آموزش و پرورش (KTU) نسبت به سیاستهای دولت در افزایش سن بازنشستگی، تعدیل ساختاری در آموزش و پرورش، و نیز حقوق و مزایای شاغلین در شهر سئول تجمع سراسری داشتند.
در این تجمع از نماینده‌ی شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران دعوت شد که حضور داشته باشد و پیام خود را به معلمان کره اعلام کند. در ادامه نیز در جلسه‌ای در خصوص مشکلات معلمین و دانش‌آموزان در دو کشور و نیز بر اهمیت داشتن روابط اتحادیه‌ای و حمایت و همبستگی‌های شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران (CCITTA) با اتحادیه معلمان و کارگران آموزش و پرورش (KTU) بحث و تبادل نظر شد.
#همبستگی_بین_المللی
#امرأة_حياة_حرية
🔹🔹🔹
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران
🔹نشانی کانال تلگرامی شورا:
🆔 @kashowra
🔹نشانی ارتباط با کانال:
🆔 @kashowranews
🔸معلمان کره‌ی جنوبی با فراخوان اتحادیه معلمان و کارگران آموزش و پرورش (KTU) نسبت به سیاستهای دولت در افزایش سن بازنشستگی، تعدیل ساختاری در آموزش و پرورش، و نیز حقوق و مزایای شاغلین در شهر سئول تجمع سراسری داشتند.
در این تجمع از نماینده‌ی شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران دعوت شد که حضور داشته باشد و پیام خود را به معلمان کره اعلام کند. در ادامه نیز در جلسه‌ای در خصوص مشکلات معلمین و دانش‌آموزان در دو کشور و نیز بر اهمیت داشتن روابط اتحادیه‌ای و حمایت و همبستگی‌های شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران (CCITTA) با اتحادیه معلمان و کارگران آموزش و پرورش (KTU) بحث و تبادل نظر شد.
#همبستگی_بین_المللی
#امرأة_حياة_حرية
🔹🔹🔹
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران
🔹نشانی کانال تلگرامی شورا:
🆔 @kashowra
🔹نشانی ارتباط با کانال:
🆔 @kashowranews
کانال شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران
🔴 پیام #شیوا_عاملی‌راد، نماینده‌ی شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران (CCITTA) در تجمع اعتراضی اتحادیه معلمان و کارگران آموزش و پرورش (KTU) در کره جنوبی 🔸معلمان کره‌ی جنوبی با فراخوان اتحادیه معلمان و کارگران آموزش و پرورش (KTU) نسبت به سیاستهای…
🔴 تاریخچه‌ای مختصر از اتحادیه معلمان و کارگران آموزش و پرورش (KTU) در کره جنوبی
🔸 اتحادیه معلمان و کارگران آموزش و پرورش یک اتحادیه کارگری از معلمان
کره‌ی جنوبی است. این سازمان دارای ۷۷۰۰۰ عضو است که از جمعیت کل ۹۴۰۰۰ نفر معلمان در مدارس دولتی و خصوصی کشور تشکیل شده‌اند.
🔸 این اتحادیه در سال ۱۹۸۹، با مخالفت دولت کره جنوبی تأسیس شد. دولت در پاسخ به تأسیس این اتحادیه، چندین هزار عضو این اتحادیه را اخراج کرد. اما در نهایت در سال ۱۹۹۹، KTU به رسمیت شناخته شد و بسیاری از معلمان اخراج شده به شغل قبلی خود بازگشتند.
🔸 در سال ۲۰۰۹، دفاتر KTU به دلیل صدور بیانیه‌های ضددولتی توسط پلیس مورد حمله قرار گرفتند. بیانیه‌هایی که KTU در اعتراض به قانون ممنوعیت فعالیتهای سیاسی در موضوعات غیرمرتبط با شرایط کاری کارمندان دولت و اتحادیه کارگری کارکنان آموزشی نوشته شده بود. به درخواست KTU، آموزش بین‌الملل، فدراسیون چندملیتی اتحادیه‌های معلمان، در نامه‌ای رسمی اعتراض خود را در خصوص این ممنوعیت اعلام کردند.
🔸 در ۲۰۱۳، دادگاه اداری شهر سئول، پایتخت کره جنوبی، قانونی بودن KTU را لغو و آن را غیرقانونی اعلام نمود. در این میان،KTU حکمی را به دادگاه عالی ارائه کرد و این حکم پذیرفته شد. همچنین، به درخواست KTU، دادگاه قانون اساسی را به بررسی مشروعیت و تطابق ماده ۲ قانون اتحادیه معلمان با قانون اساسی کره واگذار کرد. ماده ۲ قانون صنفی معلمان، اخراج معلمان را از عضویت در اتحادیه صنفی منع می‌کند. با توجه به در جریان قرار گرفتن سازمان بین‌المللی کار اعلام شد که "محرومیت از وضعیت قانونی اتحادیه، احتمالاً با اصل ممنوعیت بیش از حد مقرر در قانون اساسی در تضاد است و ماده ۲ قانون صنفی معلمان احتمالاً حقوق معلمان در تشکیلات و برابری را نقض می‌کند." توصیه‌های سازمان بین‌المللی در این تصمیم قضایی نقش داشت، و بارها از مقامات کره جنوبی خواسته شد تا محدودیت‌ها و ممنوعیت‌های علیه کارگران اخراج شده و بیکار را در حفظ عضویت در اتحادیه لغو کرده و اعضای غیراتحادیه را از حق حضور در دفتر اتحادیه کارگری مستثنی کنند. از مجموع ۷۸ نفر تقریباً ۵۰ نفر از کارمندان تمام وقت اتحادیه KTU به مدارس خود بازگشتند، زیرا وزارت آموزش تهدید کرده بود که در غیر این صورت آنها را اخراج خواهد کرد. وزارت قبلاً اقداماتی را برای اخراج ۳۰ نفر دیگر که از بازگشت خودداری کرده بودند، انجام داده بود.
🔸 در ۲۰۱۴، دادگاه عالی سئول، وضعیت قانونی اتحادیه معلمان و کارگران آموزش کره را مجددا قانونی اعلام کرد. فرد ون لیوون، دبیر کل وقت سازمان بین‌المللی کار و نیز آموزش بین الملل این موفقیت مهم در مبارزه برای بازگرداندن وضعیت قانونی اتحادیه را بسیار امر مهمی عنوان کرده است و در نهایت در ۲۰۱۵ ، کره جنوبی میزبان کنفرانس جهانی آموزش شد، که هدف آن آموزش برای همه (EFA) بود.
#تشکل‌یابی
#Aýal_durmuş_erkinlik
🔹🔹🔹
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران
🔹نشانی کانال تلگرامی شورا:
🆔 @kashowra
🔹نشانی ارتباط با کانال:
🆔 @kashowranews
🔸 اتحادیه معلمان و کارگران آموزش و پرورش یک اتحادیه کارگری از معلمان
کره‌ی جنوبی است. این سازمان دارای ۷۷۰۰۰ عضو است که از جمعیت کل ۹۴۰۰۰ نفر معلمان در مدارس دولتی و خصوصی کشور تشکیل شده‌اند.
🔸 این اتحادیه در سال ۱۹۸۹، با مخالفت دولت کره جنوبی تأسیس شد. دولت در پاسخ به تأسیس این اتحادیه، چندین هزار عضو این اتحادیه را اخراج کرد. اما در نهایت در سال ۱۹۹۹، KTU به رسمیت شناخته شد و بسیاری از معلمان اخراج شده به شغل قبلی خود بازگشتند.
🔸 در سال ۲۰۰۹، دفاتر KTU به دلیل صدور بیانیه‌های ضددولتی توسط پلیس مورد حمله قرار گرفتند. بیانیه‌هایی که KTU در اعتراض به قانون ممنوعیت فعالیتهای سیاسی در موضوعات غیرمرتبط با شرایط کاری کارمندان دولت و اتحادیه کارگری کارکنان آموزشی نوشته شده بود. به درخواست KTU، آموزش بین‌الملل، فدراسیون چندملیتی اتحادیه‌های معلمان، در نامه‌ای رسمی اعتراض خود را در خصوص این ممنوعیت اعلام کردند.
🔸 در ۲۰۱۳، دادگاه اداری شهر سئول، پایتخت کره جنوبی، قانونی بودن KTU را لغو و آن را غیرقانونی اعلام نمود. در این میان،KTU حکمی را به دادگاه عالی ارائه کرد و این حکم پذیرفته شد. همچنین، به درخواست KTU، دادگاه قانون اساسی را به بررسی مشروعیت و تطابق ماده ۲ قانون اتحادیه معلمان با قانون اساسی کره واگذار کرد. ماده ۲ قانون صنفی معلمان، اخراج معلمان را از عضویت در اتحادیه صنفی منع می‌کند. با توجه به در جریان قرار گرفتن سازمان بین‌المللی کار اعلام شد که "محرومیت از وضعیت قانونی اتحادیه، احتمالاً با اصل ممنوعیت بیش از حد مقرر در قانون اساسی در تضاد است و ماده ۲ قانون صنفی معلمان احتمالاً حقوق معلمان در تشکیلات و برابری را نقض می‌کند." توصیه‌های سازمان بین‌المللی در این تصمیم قضایی نقش داشت، و بارها از مقامات کره جنوبی خواسته شد تا محدودیت‌ها و ممنوعیت‌های علیه کارگران اخراج شده و بیکار را در حفظ عضویت در اتحادیه لغو کرده و اعضای غیراتحادیه را از حق حضور در دفتر اتحادیه کارگری مستثنی کنند. از مجموع ۷۸ نفر تقریباً ۵۰ نفر از کارمندان تمام وقت اتحادیه KTU به مدارس خود بازگشتند، زیرا وزارت آموزش تهدید کرده بود که در غیر این صورت آنها را اخراج خواهد کرد. وزارت قبلاً اقداماتی را برای اخراج ۳۰ نفر دیگر که از بازگشت خودداری کرده بودند، انجام داده بود.
🔸 در ۲۰۱۴، دادگاه عالی سئول، وضعیت قانونی اتحادیه معلمان و کارگران آموزش کره را مجددا قانونی اعلام کرد. فرد ون لیوون، دبیر کل وقت سازمان بین‌المللی کار و نیز آموزش بین الملل این موفقیت مهم در مبارزه برای بازگرداندن وضعیت قانونی اتحادیه را بسیار امر مهمی عنوان کرده است و در نهایت در ۲۰۱۵ ، کره جنوبی میزبان کنفرانس جهانی آموزش شد، که هدف آن آموزش برای همه (EFA) بود.
#تشکل‌یابی
#Aýal_durmuş_erkinlik
🔹🔹🔹
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران
🔹نشانی کانال تلگرامی شورا:
🆔 @kashowra
🔹نشانی ارتباط با کانال:
🆔 @kashowranews
🔴 قیام ۱۸ مه در کره جنوبی و بزرگداشت آن؛ اعطای جایزه‌ی ویژه‌ی صلح حقوق بشر به شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران؛
بخش سوم گزارش قیام قهرمانانه گوانگجو در سال ۱۹۸۰ و یا همان قیام ۱۸ مه را که شامل «آوردن جنگ به خانه» را با هم میخوانیم:
🔹
آوردن جنگ به خانه
🔸شرایط در گوانگجو سرانجام در صبح روز ۱۸ مه به اوج خود رسید، زمانی که کماندوها اعتراض کوچک و خودجوش را علیه تعطیلی در دروازه دانشگاه ملی، منطقه‌ی فعالیتهای دانشجویی، درهم شکستند. کمتر از صد دانشجویی که از ضرب و شتم فرار کرده بودند به مرکز شهر رفتند، جایی که شهروندان مضطرب شهر مطمئن نبودند که چگونه خشم خود را نسبت به کودتای جدید و دستگیری کیم دائه‌جونگ، تخلیه کنند.
🔸تا بعدازظهر، راهپیمایی خیابانی اولیه مسالمت‌آمیز به مجموعه‌ای از نبردهای خیابانی بزرگ‌تر تبدیل شد. کماندوها به طور فزاینده‌ای به خشونت متوسل شدند. در طول پنج روز اول قیام، قبل از تسلط غیرنظامیان بر شهر، ارتش به ضرب و شتم متوسل شد، چاقو زد و به ضرب گلوله کشت. سربازان دستگیر شدگان را در خیابان‌ها، زن و مرد، برهنه کردند تا آنها را تحقیر کنند و تماشاگران را به وحشت بیاندازند.
🔸چند هفته پس از سرکوب قیام, آژانس اطلاعات دفاعی ایالات‌متحده پیشنهاد کرد که وحشی‌گری نیروهای ویژه تا حدودی می‌تواند به "تجربه ویتنام" آنها نسبت داده شود یک شاهد عینی ناشناس آمریکایی که گوانجو را به قتل‌عام «می‌لای» تشبیه کرده بود.
🔸یگان‌های ویژه معترضان را با همان گاز CSکه برای خارج کردن ویت کنگ‌ها از مخفیگاه‌های زیرزمینی استفاده کرده بودند، اسپری کردند. گلوله‌های ژاکت فلزی کامل آنها که در ویتنام نیز استفاده می‌شد، جراحات دائمی و اغلب کشنده‌ای را به همراه داشت که قطعات آن شکسته می‌شد و گوشت و استخوان انسان را پاره می‌کرد. یکی از گروهبانان کماندویی سرنیزه‌ای را در مقابل اسیران خود به اهتزاز در آورد و فریاد زد: "این همان سرنیزه‌ای است که من از آن سینه‌های چهل زن ویت کنگ را بریدم."
🔸تشدید خشونت عریان ارتش، شهروندان گوانگجو را متقاعد کرد که مقاومت غیرخشونت‌آمیز بیهوده خواهد بود. آنها در ابتدا از هر چیزی که دستشان بود استفاده کردند: سنگفرش‌های شکسته، لوله‌های فولادی و چاقوهای آشپزخانه. اما در ادامه آنان شروع به تولید کوکتل مولوتف و برپایی موانع کردند.
🔸تا شامگاه ۲۰ می، دویست‌هزار نفر در خیابان بودند. بخش اعظم مرکز شهر گوانگجو تحت‌کنترل شهروندانش بود، به جز چند نقطه استراتژیک و لجستیکی مانند بزرگراه‌ها، ایستگاه قطار و میدان Provincial Hall که ارتش آنها را به مرکز فرماندهی موقت خود تبدیل کرده بود. درگیری‌ها به شدت ادامه یافت، اما نبرد دیگر یک‌طرفه نبود و سربازان برای امنیت خود نگران بودند.
🔸در شب ۲۰ می رانندگان تاکسی ایستگاه‌های توقف خود را به نفع معترضان تغییر دادند. آنها کارگران خط مقدم بودند که اغلب توسط سربازان به دلیل انتقال غیرنظامیان مجروح به محل امن مورد ضرب و شتم قرار می‌گرفتند. اوایل آن روز، در میدان کوچکی در استادیوم شهر، پاتوق بین شیفتی رانندگان به یک مجمع بحث و گفتگو تبدیل شد، جایی که آنها تصمیم گرفتند از وسایل نقلیه خود برای کوبیدن موانع نظامی در میدان Provincial Hall استفاده کنند. معترضان از هم جدا شدند تا یک نیروی تاکسی و اتوبوس، بیش از ۲۰۰ خودرو، در خیابان کومنام به سمت سالن حرکت کنند.
🔸سربازان با گاز CS تقریباً کل خیابان را خفه کردند و توانستند خودروها را متوقف کنند. آنها شیشه‌های جلو را شکستند و رانندگان را پس از ضرب و شتم بی‌رحمانه اسیر کردند. معترضان خشمگین اداره مالیات و ساختمان‌های دو شبکه پخش خبر را به آتش کشیدند و اصرار داشتند که مالیات باید صرف نیازهای آنها شود، نه برای سلاح هایی که سازمان دهندگان کودتا برای کشتن غیرنظامیان بیگناه استفاده می‌کردند. رسانه‌های تحت کنترل دولت به دلیل عدم ارائه گزارش در مورد کشتار جاری خشم آنها را برانگیخته بود.
🔸راهپیمایی رانندگان تاکسی به معترضان جسارت داد و آنها شروع به یورش به انبارهای خودروهای دولتی کردند تا بتوانند از وسایل نقلیه برای عبور از محاصره نظامی استفاده کنند. در ایستگاه قطار، که از نظر لجستیکی برای ارتش مهم بود، معترضان پس از یک غوغا، سربازان را بیرون کردند. یک گروهان تقویت شده از نیروها تنها با شلیک به جمعیت توانست ایستگاه را پس بگیرد. این اولین استفاده ارتش از گلوله جنگی بود که حداقل پنج معترض کشته و تعداد زیادی زخمی شدند.
بخش چهارم این گزارش به زودی منتشر می‌گردد
منبع: مقاله bit.ly/41VuAxS مجله ژاکوبین
#جایزه_ویژه_صلح_۲۰۲۳
#ژن_ژیان_ئازادی
🔹🔹🔹
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران
🔹نشانی کانال تلگرامی شورا:
🆔 @kashowra
🔹نشانی ارتباط با کانال:
🆔 @kashowranews
بخش سوم گزارش قیام قهرمانانه گوانگجو در سال ۱۹۸۰ و یا همان قیام ۱۸ مه را که شامل «آوردن جنگ به خانه» را با هم میخوانیم:
🔹
بخش سومآوردن جنگ به خانه
🔸شرایط در گوانگجو سرانجام در صبح روز ۱۸ مه به اوج خود رسید، زمانی که کماندوها اعتراض کوچک و خودجوش را علیه تعطیلی در دروازه دانشگاه ملی، منطقه‌ی فعالیتهای دانشجویی، درهم شکستند. کمتر از صد دانشجویی که از ضرب و شتم فرار کرده بودند به مرکز شهر رفتند، جایی که شهروندان مضطرب شهر مطمئن نبودند که چگونه خشم خود را نسبت به کودتای جدید و دستگیری کیم دائه‌جونگ، تخلیه کنند.
🔸تا بعدازظهر، راهپیمایی خیابانی اولیه مسالمت‌آمیز به مجموعه‌ای از نبردهای خیابانی بزرگ‌تر تبدیل شد. کماندوها به طور فزاینده‌ای به خشونت متوسل شدند. در طول پنج روز اول قیام، قبل از تسلط غیرنظامیان بر شهر، ارتش به ضرب و شتم متوسل شد، چاقو زد و به ضرب گلوله کشت. سربازان دستگیر شدگان را در خیابان‌ها، زن و مرد، برهنه کردند تا آنها را تحقیر کنند و تماشاگران را به وحشت بیاندازند.
🔸چند هفته پس از سرکوب قیام, آژانس اطلاعات دفاعی ایالات‌متحده پیشنهاد کرد که وحشی‌گری نیروهای ویژه تا حدودی می‌تواند به "تجربه ویتنام" آنها نسبت داده شود یک شاهد عینی ناشناس آمریکایی که گوانجو را به قتل‌عام «می‌لای» تشبیه کرده بود.
🔸یگان‌های ویژه معترضان را با همان گاز CSکه برای خارج کردن ویت کنگ‌ها از مخفیگاه‌های زیرزمینی استفاده کرده بودند، اسپری کردند. گلوله‌های ژاکت فلزی کامل آنها که در ویتنام نیز استفاده می‌شد، جراحات دائمی و اغلب کشنده‌ای را به همراه داشت که قطعات آن شکسته می‌شد و گوشت و استخوان انسان را پاره می‌کرد. یکی از گروهبانان کماندویی سرنیزه‌ای را در مقابل اسیران خود به اهتزاز در آورد و فریاد زد: "این همان سرنیزه‌ای است که من از آن سینه‌های چهل زن ویت کنگ را بریدم."
🔸تشدید خشونت عریان ارتش، شهروندان گوانگجو را متقاعد کرد که مقاومت غیرخشونت‌آمیز بیهوده خواهد بود. آنها در ابتدا از هر چیزی که دستشان بود استفاده کردند: سنگفرش‌های شکسته، لوله‌های فولادی و چاقوهای آشپزخانه. اما در ادامه آنان شروع به تولید کوکتل مولوتف و برپایی موانع کردند.
🔸تا شامگاه ۲۰ می، دویست‌هزار نفر در خیابان بودند. بخش اعظم مرکز شهر گوانگجو تحت‌کنترل شهروندانش بود، به جز چند نقطه استراتژیک و لجستیکی مانند بزرگراه‌ها، ایستگاه قطار و میدان Provincial Hall که ارتش آنها را به مرکز فرماندهی موقت خود تبدیل کرده بود. درگیری‌ها به شدت ادامه یافت، اما نبرد دیگر یک‌طرفه نبود و سربازان برای امنیت خود نگران بودند.
🔸در شب ۲۰ می رانندگان تاکسی ایستگاه‌های توقف خود را به نفع معترضان تغییر دادند. آنها کارگران خط مقدم بودند که اغلب توسط سربازان به دلیل انتقال غیرنظامیان مجروح به محل امن مورد ضرب و شتم قرار می‌گرفتند. اوایل آن روز، در میدان کوچکی در استادیوم شهر، پاتوق بین شیفتی رانندگان به یک مجمع بحث و گفتگو تبدیل شد، جایی که آنها تصمیم گرفتند از وسایل نقلیه خود برای کوبیدن موانع نظامی در میدان Provincial Hall استفاده کنند. معترضان از هم جدا شدند تا یک نیروی تاکسی و اتوبوس، بیش از ۲۰۰ خودرو، در خیابان کومنام به سمت سالن حرکت کنند.
🔸سربازان با گاز CS تقریباً کل خیابان را خفه کردند و توانستند خودروها را متوقف کنند. آنها شیشه‌های جلو را شکستند و رانندگان را پس از ضرب و شتم بی‌رحمانه اسیر کردند. معترضان خشمگین اداره مالیات و ساختمان‌های دو شبکه پخش خبر را به آتش کشیدند و اصرار داشتند که مالیات باید صرف نیازهای آنها شود، نه برای سلاح هایی که سازمان دهندگان کودتا برای کشتن غیرنظامیان بیگناه استفاده می‌کردند. رسانه‌های تحت کنترل دولت به دلیل عدم ارائه گزارش در مورد کشتار جاری خشم آنها را برانگیخته بود.
🔸راهپیمایی رانندگان تاکسی به معترضان جسارت داد و آنها شروع به یورش به انبارهای خودروهای دولتی کردند تا بتوانند از وسایل نقلیه برای عبور از محاصره نظامی استفاده کنند. در ایستگاه قطار، که از نظر لجستیکی برای ارتش مهم بود، معترضان پس از یک غوغا، سربازان را بیرون کردند. یک گروهان تقویت شده از نیروها تنها با شلیک به جمعیت توانست ایستگاه را پس بگیرد. این اولین استفاده ارتش از گلوله جنگی بود که حداقل پنج معترض کشته و تعداد زیادی زخمی شدند.
بخش چهارم این گزارش به زودی منتشر می‌گردد
منبع: مقاله bit.ly/41VuAxS مجله ژاکوبین
#جایزه_ویژه_صلح_۲۰۲۳
#ژن_ژیان_ئازادی
🔹🔹🔹
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران
🔹نشانی کانال تلگرامی شورا:
🆔 @kashowra
🔹نشانی ارتباط با کانال:
🆔 @kashowranews
Jacobin
The US Didn’t Bring Freedom to South Korea — Its People Did
The United States claimed to be fighting in defense of democracy in South Korea. In reality, however, it propped up a series of dictatorships. The people of South Korea only won their freedom decades after the war, through brave struggles against US-backed…
🔴علیه فراموشی
پیام‌آورانِ آگاهی، معلمان دربند
آری!
هیچ چیز و هیچ کس یادمان نیست
فقط صدایی روشن در شبی زلال را
به خاطر می‌آوریم!
صدایی که می‌نواخت «صلح» و می‌گفت «آزادی»...
🔸معلمان زندانی
#مهدى_فتحى
#انوش_عادلى
#محمود_صديقى‌پور
#فرزانه_ناظران_پور
#اسماعيل_عبدى
#حسين_رمضان_پور
#اميد_شاه‌محمدى
#جواد_لعل_محمدی
#محمد_حسین_سپهری
#رسول_بداقی
#مسعود_فرهیخته
#عزيز_قاسم_زاده
#جعفر_ابراهیمی
#هاشم_خواستار
🔹🔹🔹
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران
🔹نشانی کانال تلگرامی شورا:
🆔 @kashowra
🔹نشانی ارتباط با کانال:
🆔 @kashowranews
پیام‌آورانِ آگاهی، معلمان دربند
آری!
هیچ چیز و هیچ کس یادمان نیست
فقط صدایی روشن در شبی زلال را
به خاطر می‌آوریم!
صدایی که می‌نواخت «صلح» و می‌گفت «آزادی»...
🔸معلمان زندانی
#مهدى_فتحى
#انوش_عادلى
#محمود_صديقى‌پور
#فرزانه_ناظران_پور
#اسماعيل_عبدى
#حسين_رمضان_پور
#اميد_شاه‌محمدى
#جواد_لعل_محمدی
#محمد_حسین_سپهری
#رسول_بداقی
#مسعود_فرهیخته
#عزيز_قاسم_زاده
#جعفر_ابراهیمی
#هاشم_خواستار
🔹🔹🔹
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران
🔹نشانی کانال تلگرامی شورا:
🆔 @kashowra
🔹نشانی ارتباط با کانال:
🆔 @kashowranews
🔴 مسعود فرهیخته دبیر شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران آزاد شد .
#مسعود_فرهیخته که در تاریخ ۱۱ اردیبهشت ماه توسط پنج نفر از نیروهای امنیتی وزارت اطلاعات در منزل شخصی اش دستگیر شده بود بعد از سپری کردن ۲۳ روز سلول انفرادی و دو روز در زندان قزلحصار در مجموع ۲۵ روز آزاد شد.
مسعود فرهیخته بسان نلسون ماندلا معتقد است که وقتی زندانبانم درب سلول را می گشود او برایم نور و امید و عشق به آزادی به ارمغان می‌آورد و من سعی می‌کردم به رسم مهمان نوازی با گشاده رویی و مهربانی به استقبال آنان رفته تا سلول کوچک و اندوهبارم را برایشان با صفا جلوه داده تا فضای انسان‌دوستانه در زندان حاکم شود.
او می‌گوید زندانی و زندانبان همگی اسیر حصارهای زندان هستند. زندانبان برای کسب معاش و من برای آزادی‌خواهی، برابری‌طلبی و مبارزه علیه بی‌عدالتی‌های حاکم بر جامعه.
نلسون ماندلا که می‌گوید: می‌دانی فرق من با زندانبانم چیست؟ زمانی که پنجره کوچک سلولم را باز می‌کند، او تاریکی و غم را می‌بیند و من روشنایی و امید.
#زن_زندگی_آزادی
🔹🔹🔹
🔹نشانی کانال تلگرامی شورا:
🆔 @kashowra
🔹نشانی ارتباط با کانال:
🆔 @kashowranews
#مسعود_فرهیخته که در تاریخ ۱۱ اردیبهشت ماه توسط پنج نفر از نیروهای امنیتی وزارت اطلاعات در منزل شخصی اش دستگیر شده بود بعد از سپری کردن ۲۳ روز سلول انفرادی و دو روز در زندان قزلحصار در مجموع ۲۵ روز آزاد شد.
مسعود فرهیخته بسان نلسون ماندلا معتقد است که وقتی زندانبانم درب سلول را می گشود او برایم نور و امید و عشق به آزادی به ارمغان می‌آورد و من سعی می‌کردم به رسم مهمان نوازی با گشاده رویی و مهربانی به استقبال آنان رفته تا سلول کوچک و اندوهبارم را برایشان با صفا جلوه داده تا فضای انسان‌دوستانه در زندان حاکم شود.
او می‌گوید زندانی و زندانبان همگی اسیر حصارهای زندان هستند. زندانبان برای کسب معاش و من برای آزادی‌خواهی، برابری‌طلبی و مبارزه علیه بی‌عدالتی‌های حاکم بر جامعه.
نلسون ماندلا که می‌گوید: می‌دانی فرق من با زندانبانم چیست؟ زمانی که پنجره کوچک سلولم را باز می‌کند، او تاریکی و غم را می‌بیند و من روشنایی و امید.
#زن_زندگی_آزادی
🔹🔹🔹
🔹نشانی کانال تلگرامی شورا:
🆔 @kashowra
🔹نشانی ارتباط با کانال:
🆔 @kashowranews
🔴علیه فراموشی
#رسول_بداقی/ معلمی از سلاله رنج و درد
معلمی راستین که جز عشق وافر به فرزندان این مرز و بوم انگیزه‌ای دیگری در معلمی ندارد.
او در این راه همه نوع رنجی را بر خود هموار نمود و همچنان استوار، خلل ناپذیر و با شکوه چون کوه‌های زاگرس بر عهد خود استقامت ورزیده، بند و زنجیر در مقابل او، سر تعظیم فرود می‌آورند.
🔸معلمان زندانی
#رسول_بداقی
#مهدى_فتحى
#انوش_عادلى
#محمود_صديقى‌پور
#فرزانه_ناظران_پور
#اسماعيل_عبدى
#حسين_رمضان_پور
#اميد_شاه‌محمدى
#جواد_لعل_محمدی
#محمد_حسین_سپهری
#مسعود_فرهیخته
#عزيز_قاسم_زاده
#جعفر_ابراهیمی
#هاشم_خواستار
🔹🔹🔹
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران
🔹نشانی کانال تلگرامی شورا:
🆔 @kashowra
🔹نشانی ارتباط با کانال:
🆔 @kashowranews
#رسول_بداقی/ معلمی از سلاله رنج و درد
معلمی راستین که جز عشق وافر به فرزندان این مرز و بوم انگیزه‌ای دیگری در معلمی ندارد.
او در این راه همه نوع رنجی را بر خود هموار نمود و همچنان استوار، خلل ناپذیر و با شکوه چون کوه‌های زاگرس بر عهد خود استقامت ورزیده، بند و زنجیر در مقابل او، سر تعظیم فرود می‌آورند.
🔸معلمان زندانی
#رسول_بداقی
#مهدى_فتحى
#انوش_عادلى
#محمود_صديقى‌پور
#فرزانه_ناظران_پور
#اسماعيل_عبدى
#حسين_رمضان_پور
#اميد_شاه‌محمدى
#جواد_لعل_محمدی
#محمد_حسین_سپهری
#مسعود_فرهیخته
#عزيز_قاسم_زاده
#جعفر_ابراهیمی
#هاشم_خواستار
🔹🔹🔹
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران
🔹نشانی کانال تلگرامی شورا:
🆔 @kashowra
🔹نشانی ارتباط با کانال:
🆔 @kashowranews
کانال شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران
🔴 قیام ۱۸ مه در کره جنوبی و بزرگداشت آن؛ اعطای جایزه‌ی ویژه‌ی صلح حقوق بشر به شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران؛ بخش سوم گزارش قیام قهرمانانه گوانگجو در سال ۱۹۸۰ و یا همان قیام ۱۸ مه را که شامل «آوردن جنگ به خانه» را با هم میخوانیم: 🔹بخش سوم …
🔴 قیام ۱۸ مه در کره جنوبی و بزرگداشت آن؛ اعطای جایزه‌ی ویژه‌ی صلح حقوق بشر به شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران؛
بخش چهارم گزارش قیام قهرمانانه گوانگجو در سال ۱۹۸۰ و یا همان قیام ۱۸ مه را که شامل «قیام» و «کمون گوانگجو» را با هم میخوانیم:
🔹
قیام
🔸این رویارویی روز بعد یعنی ۲۱ مه ادامه یافت، زمانی که اعتراضات به یک قیام مسلحانه تمام‌عیار تبدیل شد. صبح، در ورودی عوارضی بزرگراه شهر، معترضان از یک منطقه صنعتی مجاور با یک لشکر پیاده نظام که به شهر آورده شده بود، درگیر شدند. سربازان شروع به استفاده از گلوله‌های جنگی برای بیرون آوردن خودروهایی کردند که می‌خواستند از سنگر در میدان Provincial Hall عبور کنند. معترضان صدها خودروی جیپ و نفربر زرهی نظامی شهر توقیف کردند.
حوالی بعدازظهر، سربازان بدون هشدار به معترضان آتش گشودند. در سال ۱۹۹۵، دولت کره جنوبی تعداد کشته‌شدگان این تیراندازی را پنجاه و چهار نفر و تعداد مجروحین را بیش از ۵۰۰ نفر اعلام کرد. با وجود این سطح از خشونت جمعیت بیش از حد بزرگ شده بود و آنقدر عصبانی شده بودند که نمی‌توانستند متفرق شوند.
🔸رژیم پارک جامعه کره جنوبی را نظامی کرده بود و به طور ناخواسته به مردم ابزاری برای مقابله با سرکوب دولتی را داد. پس از اینکه آنها سه سال خدمت اجباری سربازی را به پایان رساندند، دولت مردان توانمند را در واحدهای ارتش ذخیره بر اساس محل کار یا منطقه سازماندهی کرد. اسلحه‌ها قابل دسترس عمومی بود. طی چند ساعت بعد، معترضان هزاران تفنگ و صدها نارنجک دستی به همراه چندین مسلسل به دست آوردند. معدنچیان در یک گودال زغال‌سنگ در مجاورت با پیوستن به قیام، ذخایر دینامیت را آوردند.
🔸حتی با داشتن نیروی شبه‌نظامی مسلح در کنار خود، شهروندان گوانگجو نمی‌توانستند بر یک تیپ نیروی ویژه، که می‌توانست یک لشکر پیاده نظام کامل را شکست دهد، غلبه کنند. مردم همچنان کشته و زخمی می‌شدند و بیمارستان‌های مملو از جمعیت، بانک خون‌شان رو به اتمام بود. با این‌حال، شبه‌نظامیان نسبت به نیروهای ویژه کشور که بهترین آموزش‌ها را دیده بودند، خویشتن‌داری بیشتری نشان دادند.
🔸برخی از شورشیان دو مسلسل بر بام یک بیمارستان مشرف به Provincial Hall نصب کردند. آنها می‌توانستند مقر دشمن خود را با گلوله از بین ببرند، اما آنها خودداری کردند و قصد داشتند مسلسل‌ها به عنوان نمایشی از قدرت آتش بالقوه عمل کنند. از مجموع بیست و سه سرباز کشته شده در جریان قیام، فقط هشت نفر در رویارویی با شورشیان جان خود را از دست دادند و بقیه قربانی شلیک نیروهای خودی شدند.
کمون گوانگجو
🔸در ساعات اولیه ۲۱ می، ارتش عقب‌نشینی کرده بود و گوانگجو را تحت‌کنترل مردمی رها کرده بود. قدرت مردم نه از اسلحه‌های گرم آنها، بلکه از همبستگی، انعطاف‌پذیری و تعداد زیاد آنها ناشی می‌شود. در طول پنج روز، شهروندان گوانگجو برای بیرون راندن سربازان خون و اشک‌های خود را ریخته بودند.
🔸ارتش شروع به مسدود کردن گوانگجو کرد و خودروهای شورشی را که سعی می‌کردند از محدوده شهر خارج شوند را دستگیر کردند. این کمین‌های مرگ‌بار فقط به خاطر چند بازمانده خوش‌شانس آشکار شد. اما در خود شهر با عقب‌نشینی نیروهای دولتی خشونت به پایان رسید. شهروندان با شیوه جدیدی از زندگی بنا نهادند، کمونی که از قبل شروع به ساختن آن در حین دفع ارتش کرده بودند. طی پنج روز بعد، گوانگجو با وجود ترس محسوس از سرکوب نظامی دیگر، آرام ماند.
هیچ غارت هراس‌آمیزی وجود نداشت. برخی از کارمندان دولت با شورشیان همکاری کردند و از ذخایر شهر برنج به آنها دادند.
🔸پس از تیراندازی‌های دسته جمعی در Provincial Hall ، مردم شروع به اهدای خون به صورت دسته‌جمعی کرده بودند که خیلی زود از ظرفیت بانک‌های خون فراتر رفتند. کارگران جنسی نیز برای اهدای خون در بیمارستان صلیب سرخ تجمع کردند. این زنان جوان، که در ابتدا به دلیل نگرانی در مورد شغلشان طرد شده بودند، التماس‌های اشک‌آلود کردند: "خون ما هم پاک است."
کارگران جنسی، که احتمالاً در اواخر نوجوانی یا حداکثر اوایل دهه بیست بودند، از اولین شرکت کنندگان غیردانشجویی در جنبش بودند. برخی از آنها داوطلب شدند تا اجساد را که اغلب با گلوله و گلوله‌ها تغییر شکل داده بودند را بشودند تا خانواده‌هایشان بتوانند اجساد را بگیرند.
بخش پنجم این گزارش به زودی منتشر می‌گردد
منبع: مقاله bit.ly/41VuAxS مجله ژاکوبین
#جایزه_ویژه_صلح_۲۰۲۳
#ژن_ژیان_ئازادی
🔹🔹🔹
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران
🔹نشانی کانال تلگرامی شورا:
🆔 @kashowra
🔹نشانی ارتباط با کانال:
🆔 @kashowranews
بخش چهارم گزارش قیام قهرمانانه گوانگجو در سال ۱۹۸۰ و یا همان قیام ۱۸ مه را که شامل «قیام» و «کمون گوانگجو» را با هم میخوانیم:
🔹
بخش چهارمقیام
🔸این رویارویی روز بعد یعنی ۲۱ مه ادامه یافت، زمانی که اعتراضات به یک قیام مسلحانه تمام‌عیار تبدیل شد. صبح، در ورودی عوارضی بزرگراه شهر، معترضان از یک منطقه صنعتی مجاور با یک لشکر پیاده نظام که به شهر آورده شده بود، درگیر شدند. سربازان شروع به استفاده از گلوله‌های جنگی برای بیرون آوردن خودروهایی کردند که می‌خواستند از سنگر در میدان Provincial Hall عبور کنند. معترضان صدها خودروی جیپ و نفربر زرهی نظامی شهر توقیف کردند.
حوالی بعدازظهر، سربازان بدون هشدار به معترضان آتش گشودند. در سال ۱۹۹۵، دولت کره جنوبی تعداد کشته‌شدگان این تیراندازی را پنجاه و چهار نفر و تعداد مجروحین را بیش از ۵۰۰ نفر اعلام کرد. با وجود این سطح از خشونت جمعیت بیش از حد بزرگ شده بود و آنقدر عصبانی شده بودند که نمی‌توانستند متفرق شوند.
🔸رژیم پارک جامعه کره جنوبی را نظامی کرده بود و به طور ناخواسته به مردم ابزاری برای مقابله با سرکوب دولتی را داد. پس از اینکه آنها سه سال خدمت اجباری سربازی را به پایان رساندند، دولت مردان توانمند را در واحدهای ارتش ذخیره بر اساس محل کار یا منطقه سازماندهی کرد. اسلحه‌ها قابل دسترس عمومی بود. طی چند ساعت بعد، معترضان هزاران تفنگ و صدها نارنجک دستی به همراه چندین مسلسل به دست آوردند. معدنچیان در یک گودال زغال‌سنگ در مجاورت با پیوستن به قیام، ذخایر دینامیت را آوردند.
🔸حتی با داشتن نیروی شبه‌نظامی مسلح در کنار خود، شهروندان گوانگجو نمی‌توانستند بر یک تیپ نیروی ویژه، که می‌توانست یک لشکر پیاده نظام کامل را شکست دهد، غلبه کنند. مردم همچنان کشته و زخمی می‌شدند و بیمارستان‌های مملو از جمعیت، بانک خون‌شان رو به اتمام بود. با این‌حال، شبه‌نظامیان نسبت به نیروهای ویژه کشور که بهترین آموزش‌ها را دیده بودند، خویشتن‌داری بیشتری نشان دادند.
🔸برخی از شورشیان دو مسلسل بر بام یک بیمارستان مشرف به Provincial Hall نصب کردند. آنها می‌توانستند مقر دشمن خود را با گلوله از بین ببرند، اما آنها خودداری کردند و قصد داشتند مسلسل‌ها به عنوان نمایشی از قدرت آتش بالقوه عمل کنند. از مجموع بیست و سه سرباز کشته شده در جریان قیام، فقط هشت نفر در رویارویی با شورشیان جان خود را از دست دادند و بقیه قربانی شلیک نیروهای خودی شدند.
کمون گوانگجو
🔸در ساعات اولیه ۲۱ می، ارتش عقب‌نشینی کرده بود و گوانگجو را تحت‌کنترل مردمی رها کرده بود. قدرت مردم نه از اسلحه‌های گرم آنها، بلکه از همبستگی، انعطاف‌پذیری و تعداد زیاد آنها ناشی می‌شود. در طول پنج روز، شهروندان گوانگجو برای بیرون راندن سربازان خون و اشک‌های خود را ریخته بودند.
🔸ارتش شروع به مسدود کردن گوانگجو کرد و خودروهای شورشی را که سعی می‌کردند از محدوده شهر خارج شوند را دستگیر کردند. این کمین‌های مرگ‌بار فقط به خاطر چند بازمانده خوش‌شانس آشکار شد. اما در خود شهر با عقب‌نشینی نیروهای دولتی خشونت به پایان رسید. شهروندان با شیوه جدیدی از زندگی بنا نهادند، کمونی که از قبل شروع به ساختن آن در حین دفع ارتش کرده بودند. طی پنج روز بعد، گوانگجو با وجود ترس محسوس از سرکوب نظامی دیگر، آرام ماند.
هیچ غارت هراس‌آمیزی وجود نداشت. برخی از کارمندان دولت با شورشیان همکاری کردند و از ذخایر شهر برنج به آنها دادند.
🔸پس از تیراندازی‌های دسته جمعی در Provincial Hall ، مردم شروع به اهدای خون به صورت دسته‌جمعی کرده بودند که خیلی زود از ظرفیت بانک‌های خون فراتر رفتند. کارگران جنسی نیز برای اهدای خون در بیمارستان صلیب سرخ تجمع کردند. این زنان جوان، که در ابتدا به دلیل نگرانی در مورد شغلشان طرد شده بودند، التماس‌های اشک‌آلود کردند: "خون ما هم پاک است."
کارگران جنسی، که احتمالاً در اواخر نوجوانی یا حداکثر اوایل دهه بیست بودند، از اولین شرکت کنندگان غیردانشجویی در جنبش بودند. برخی از آنها داوطلب شدند تا اجساد را که اغلب با گلوله و گلوله‌ها تغییر شکل داده بودند را بشودند تا خانواده‌هایشان بتوانند اجساد را بگیرند.
بخش پنجم این گزارش به زودی منتشر می‌گردد
منبع: مقاله bit.ly/41VuAxS مجله ژاکوبین
#جایزه_ویژه_صلح_۲۰۲۳
#ژن_ژیان_ئازادی
🔹🔹🔹
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران
🔹نشانی کانال تلگرامی شورا:
🆔 @kashowra
🔹نشانی ارتباط با کانال:
🆔 @kashowranews
Jacobin
The US Didn’t Bring Freedom to South Korea — Its People Did
The United States claimed to be fighting in defense of democracy in South Korea. In reality, however, it propped up a series of dictatorships. The people of South Korea only won their freedom decades after the war, through brave struggles against US-backed…
🔴 در مصاحبت مغتنم مولانا جلال الدین رومی بلخی
✍️ #عزیز_قاسم_زاده؛ #معلم_زندانی در بند میثاق زندان لاکان #رشت
🔸مولانا و شور شیدایی‌اش و جنون عاشقانهاش همیشه برایم کششی بیتابانه داشته است اما این کشش با هر کوششی و در هر زمان و هر مکان، شاید به صید آن معانی عمیق و دقیق و جانفزای این آفتاب حقیقت و روشنی نینجامد...
🔸حال و هوای درونی روزها و به‌ویژه شب‌های زندان، موهبتی مغتنم برایم فراهم آورده تا با حال تازه‌ای به موآنست و مجالست اثر عظیم مولانا محشور گردم؛ اثری که به تعبیر خود مولانا "صیقل ارواح" و "روز استفتاح" است. این خلوت عاشقانه و نجوای نجیبانه را مرهون و مدیون معارف کریمانه او هستم و به تعبیر ناب مولانا، توفیق فرصت "تاویل خویش" از این مصاحبت مبارک برایم فراهم آمده است.
متن کامل یادداشت را در لینک زیر بخوانید 👇
bit.ly/3oA8bIK
#ما_خاموش_شدنی_نیستیم
#زن_زیویش_أزأیي
🔹🔹🔹
🔹نشانی کانال تلگرامی شورا:
🆔 @kashowra
🔹نشانی ارتباط با کانال:
🆔 @kashowranews
✍️ #عزیز_قاسم_زاده؛ #معلم_زندانی در بند میثاق زندان لاکان #رشت
🔸مولانا و شور شیدایی‌اش و جنون عاشقانهاش همیشه برایم کششی بیتابانه داشته است اما این کشش با هر کوششی و در هر زمان و هر مکان، شاید به صید آن معانی عمیق و دقیق و جانفزای این آفتاب حقیقت و روشنی نینجامد...
🔸حال و هوای درونی روزها و به‌ویژه شب‌های زندان، موهبتی مغتنم برایم فراهم آورده تا با حال تازه‌ای به موآنست و مجالست اثر عظیم مولانا محشور گردم؛ اثری که به تعبیر خود مولانا "صیقل ارواح" و "روز استفتاح" است. این خلوت عاشقانه و نجوای نجیبانه را مرهون و مدیون معارف کریمانه او هستم و به تعبیر ناب مولانا، توفیق فرصت "تاویل خویش" از این مصاحبت مبارک برایم فراهم آمده است.
متن کامل یادداشت را در لینک زیر بخوانید 👇
bit.ly/3oA8bIK
#ما_خاموش_شدنی_نیستیم
#زن_زیویش_أزأیي
🔹🔹🔹
🔹نشانی کانال تلگرامی شورا:
🆔 @kashowra
🔹نشانی ارتباط با کانال:
🆔 @kashowranews
Telegraph
در مصاحبت مغتنم مولانا جلال الدین رومی بلخی (۱)
مولانا و شور شیدایی اش و جنون عاشقانهاش همیشه برایم کششی بیتابانه داشته است اما این کشش با هر کوششی و در هر زمان و هر مکان، شاید به صید آن معانی عمیق و دقیق و جانفزای این آفتاب حقیقت و روشنی نینجامد. در اهمیت مثنوی و مولانا همین بس که صاحب کتاب مناقبالعارفین،…
🔴 تبریک آزادی همکار عزیزمان #مسعود_فرهیخته
#مسعود_فرهیخته، عضو شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران، در تاریخ ۱۱ اردیبهشت ماه توسط پنج نفر از نیروهای امنیتی وزارت اطلاعات در منزل شخصی‌اش دستگیر شده و با ۲۳ روز بازداشت سلول انفرادی و دو روز در زندان قزلحصار در مجموع ۲۵ روز بازداشت غیرقانونی، با وثیقه‌ی دو میلیارد تومانی آزاد شد.
📌شورای هماهنگی ضمن استقبال از آزادی #مسعود_فرهیخته، با تبریک به ایشان، خانواده محترمشان و جامعه‌ی فرهنگی ایران، خواهان پایان دادن به روند پرونده‌سازی و آزادی بی قیدوشرط تمامی معلمان و فعالین در بند می‌باشد.
#زن_زندگی_آزادی
#ما_خاموش_شدنی_نیستیم
🔹🔹🔹
🔹نشانی کانال تلگرامی شورا:
🆔 @kashowra
🔹نشانی ارتباط با کانال:
🆔 @kashowranews
#مسعود_فرهیخته، عضو شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران، در تاریخ ۱۱ اردیبهشت ماه توسط پنج نفر از نیروهای امنیتی وزارت اطلاعات در منزل شخصی‌اش دستگیر شده و با ۲۳ روز بازداشت سلول انفرادی و دو روز در زندان قزلحصار در مجموع ۲۵ روز بازداشت غیرقانونی، با وثیقه‌ی دو میلیارد تومانی آزاد شد.
📌شورای هماهنگی ضمن استقبال از آزادی #مسعود_فرهیخته، با تبریک به ایشان، خانواده محترمشان و جامعه‌ی فرهنگی ایران، خواهان پایان دادن به روند پرونده‌سازی و آزادی بی قیدوشرط تمامی معلمان و فعالین در بند می‌باشد.
#زن_زندگی_آزادی
#ما_خاموش_شدنی_نیستیم
🔹🔹🔹
🔹نشانی کانال تلگرامی شورا:
🆔 @kashowra
🔹نشانی ارتباط با کانال:
🆔 @kashowranews
کانال شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران
🔴 قیام ۱۸ مه در کره جنوبی و بزرگداشت آن؛ اعطای جایزه‌ی ویژه‌ی صلح حقوق بشر به شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران؛ بخش چهارم گزارش قیام قهرمانانه گوانگجو در سال ۱۹۸۰ و یا همان قیام ۱۸ مه را که شامل «قیام» و «کمون گوانگجو» را با هم میخوانیم: 🔹بخش…
🔴 قیام ۱۸ مه در کره جنوبی و بزرگداشت آن؛ اعطای جایزه‌ی ویژه‌ی صلح حقوق بشر به شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران؛
بخش دوم گزارش قیام قهرمانانه گوانگجو در سال ۱۹۸۰ در کره جنوبی و یا همان قیام ۱۸ مه را که شامل «سالهای
بازسازی» و «سقوط پارک» را با هم میخوانیم:
🔹
چهار گرایش
🔸 کمون از چهار نیروی اصلی اجتماعی تشکیل شده بود:
_ اول از همه، شهروندان گوانگجو بودند که شبکه‌های اجتماعی متعارف را به وسیله‌ای برای سازماندهی مقاومت تبدیل کردند. به عنوان مثال، فروشندگان بازار آزاد، که بسیاری از آنها زنان میانسال بودند، از گیه, روش سنتی تجمع منابع, برای سازماندهی آشپزخانه مشترک برای تغذیه شبه نظامیان و معترضان استفاده کردند.
_ نیروی دوم دانشجویان کالج بودند که نقش‌های متعددی در اداره روزانه کمون داشتند، مانند توزیع غذا، کنترل ترافیک و سازماندهی مراسم تدفین. این دانشجویان خود را کمیته اسکان دانشجویی (SSC) می‌نامیدند، اگرچه بسیاری از اتحادیه های کارگری و شهروندان عادی نیز به تلاش
های آنها پیوستند.
_سومین گروه شامل رهبران سیاسی و مذهبی شهر بود که خواهان پایان سریع و مسالمت‌آمیز قیام بودند. آنها کمیته حل و فصل (SC) را در Provincial Hall تشکیل دادند تا با ارتش مذاکره کنند.
_آخرین گروه نیز شبه‌نظامی بودند که تحت‌کنترل پارک نام‌سان، یک کامیون‌دار آزاد بودند. یونه سوک ریو، یک کارگر روزمزد، واحدهای واکنش سریع از شبه‌نظامیان را برای پشتیبانی از واحدهای خود در حاشیه شهر سازماندهی کرد. یون یک فعال دانشجویی سابق بود که شغل بانکداری در سئول را برای سازماندهی کارگران در گوانگجو رها کرده بود. پس از تیراندازی‌های دسته جمعی در ۲۱ مه، زمانی که همرزمانش به دنبال مسلح شدن بودند، یون تصمیم گرفت در عوض جمعی از دانشجویان و معلمان خود را گرد هم آورد تا روزنامه‌ای تک‌صفحه‌ای به نام بولتن نظامیان را منتشر کند. آنها به تولید ده شماره ادامه دادند. روزنامه یون با استدلال‌های سیاسی روشن علیه تسلیم سلاح گرم و توصیه‌های عملی برای اقدام، اعتماد مردم را جلب کرد. به عنوان مثال، در شماره دوم، به تاریخ ۲۲ می، از مردم خواست تا در ولسوالی‌های خود جمع شوند و به سمت Provincial Hall راهپیمایی کنند.
سرکوب
🔸شورای امنیت فقط خواستار عفو شورشیان و کسانی بود که در جریان قیام بازداشت شده بودند. برای تسهیل مذاکرات، حامیان آن شروع به جمع‌آوری سلاح گرم از شبه نظامیان کردند. یک مامور نظامی با کمک آنها دینامیتی را که در زیرزمین Provincial Hall نگهداری می‌شد خنثی کرد. هیچ شورشی به فکر منفجر کردن مواد منفجره نبود، اما این اقدام آنها را از یک ابزار مهم چانه‌زنی علیه ارتش محروم کرد.
🔸گروه یون می‌خواست به قیام ادامه دهد تا زمانی که دیگر شهرها و شهرک‌ها علیه چان قیام کنند. شبه نظامیان و SSC از آنها حمایت کردند. در ۲۶ می، مذاکرات شورای امنیت با ارتش شکست خورد. گروه یون، دو رهبر شبه نظامیان، پارک و یونه، و برخی از اعضای ,SSC Provincial Hall را تصرف کردند. برای آنها هیچ دلیل یا بهانه‌ای برای زمین گذاشتن سلاح‌ها و تخلیه سالن به پیشنهاد شورای عالی امنیت وجود نداشت. آنها هرگونه حرکتی را شکستی تحقیرآمیز می‌دانستند که خیانتی بود به کسانی که جان خود را برای قیام گذاشته بودند.
🔸حدود پانزده هزار نفر در راهپیمایی نهایی شرکت کردند. برگزار کنندگان به آنها گفتند که اگر می‌خواهند زندگی کنند باید میدان را ترک کنند. یون و رفقایش اکثر زنان را متقاعد کردند که Provincial Hall را ترک کنند. یک گروه کوچک از اعضای شبه نظامیان برای دفاع از آخرین سنگر خود باقی ماندند و تعداد بیشتری در مرکز شهر پراکنده شدند. یورش پیش از این با یک لشکر پیاده‌نظام و سه تیپ نیروی ویژه آغاز شد.
🔸نیروهای نظامی تعداد نامشخصی از اعضای شبه نظامیان از جمله یون را کشتند و جسد نیمه سوخته‌ی او با تفنگ دستی در دست‌راست و کارت تجاری NYT استوک در جیب پیراهنش پیدا شد؛ گویی رهبر بیست و نه‌سالگی بین دو هدف آشتی‌ناپذیر گرفتار شده بود. ادامه جنگ تا آخرین لحظه‌ی زندگیش یا مذاکره برای جلوگیری از ریختن خون بی‌گناهان.
بخش ششم این گزارش به زودی منتشر می‌گردد
منبع: مقاله bit.ly/41VuAxS مجله ژاکوبین
#جایزه_ویژه_صلح_۲۰۲۳
#ژن_ژیان_ئازادی
🔹🔹🔹
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران
🔹نشانی کانال تلگرامی شورا:
🆔 @kashowra
🔹نشانی ارتباط با کانال:
🆔 @kashowranews
بخش دوم گزارش قیام قهرمانانه گوانگجو در سال ۱۹۸۰ در کره جنوبی و یا همان قیام ۱۸ مه را که شامل «سالهای
بازسازی» و «سقوط پارک» را با هم میخوانیم:
🔹
بخش پنجم
چهار گرایش
🔸 کمون از چهار نیروی اصلی اجتماعی تشکیل شده بود:
_ اول از همه، شهروندان گوانگجو بودند که شبکه‌های اجتماعی متعارف را به وسیله‌ای برای سازماندهی مقاومت تبدیل کردند. به عنوان مثال، فروشندگان بازار آزاد، که بسیاری از آنها زنان میانسال بودند، از گیه, روش سنتی تجمع منابع, برای سازماندهی آشپزخانه مشترک برای تغذیه شبه نظامیان و معترضان استفاده کردند.
_ نیروی دوم دانشجویان کالج بودند که نقش‌های متعددی در اداره روزانه کمون داشتند، مانند توزیع غذا، کنترل ترافیک و سازماندهی مراسم تدفین. این دانشجویان خود را کمیته اسکان دانشجویی (SSC) می‌نامیدند، اگرچه بسیاری از اتحادیه های کارگری و شهروندان عادی نیز به تلاش
های آنها پیوستند.
_سومین گروه شامل رهبران سیاسی و مذهبی شهر بود که خواهان پایان سریع و مسالمت‌آمیز قیام بودند. آنها کمیته حل و فصل (SC) را در Provincial Hall تشکیل دادند تا با ارتش مذاکره کنند.
_آخرین گروه نیز شبه‌نظامی بودند که تحت‌کنترل پارک نام‌سان، یک کامیون‌دار آزاد بودند. یونه سوک ریو، یک کارگر روزمزد، واحدهای واکنش سریع از شبه‌نظامیان را برای پشتیبانی از واحدهای خود در حاشیه شهر سازماندهی کرد. یون یک فعال دانشجویی سابق بود که شغل بانکداری در سئول را برای سازماندهی کارگران در گوانگجو رها کرده بود. پس از تیراندازی‌های دسته جمعی در ۲۱ مه، زمانی که همرزمانش به دنبال مسلح شدن بودند، یون تصمیم گرفت در عوض جمعی از دانشجویان و معلمان خود را گرد هم آورد تا روزنامه‌ای تک‌صفحه‌ای به نام بولتن نظامیان را منتشر کند. آنها به تولید ده شماره ادامه دادند. روزنامه یون با استدلال‌های سیاسی روشن علیه تسلیم سلاح گرم و توصیه‌های عملی برای اقدام، اعتماد مردم را جلب کرد. به عنوان مثال، در شماره دوم، به تاریخ ۲۲ می، از مردم خواست تا در ولسوالی‌های خود جمع شوند و به سمت Provincial Hall راهپیمایی کنند.
سرکوب
🔸شورای امنیت فقط خواستار عفو شورشیان و کسانی بود که در جریان قیام بازداشت شده بودند. برای تسهیل مذاکرات، حامیان آن شروع به جمع‌آوری سلاح گرم از شبه نظامیان کردند. یک مامور نظامی با کمک آنها دینامیتی را که در زیرزمین Provincial Hall نگهداری می‌شد خنثی کرد. هیچ شورشی به فکر منفجر کردن مواد منفجره نبود، اما این اقدام آنها را از یک ابزار مهم چانه‌زنی علیه ارتش محروم کرد.
🔸گروه یون می‌خواست به قیام ادامه دهد تا زمانی که دیگر شهرها و شهرک‌ها علیه چان قیام کنند. شبه نظامیان و SSC از آنها حمایت کردند. در ۲۶ می، مذاکرات شورای امنیت با ارتش شکست خورد. گروه یون، دو رهبر شبه نظامیان، پارک و یونه، و برخی از اعضای ,SSC Provincial Hall را تصرف کردند. برای آنها هیچ دلیل یا بهانه‌ای برای زمین گذاشتن سلاح‌ها و تخلیه سالن به پیشنهاد شورای عالی امنیت وجود نداشت. آنها هرگونه حرکتی را شکستی تحقیرآمیز می‌دانستند که خیانتی بود به کسانی که جان خود را برای قیام گذاشته بودند.
🔸حدود پانزده هزار نفر در راهپیمایی نهایی شرکت کردند. برگزار کنندگان به آنها گفتند که اگر می‌خواهند زندگی کنند باید میدان را ترک کنند. یون و رفقایش اکثر زنان را متقاعد کردند که Provincial Hall را ترک کنند. یک گروه کوچک از اعضای شبه نظامیان برای دفاع از آخرین سنگر خود باقی ماندند و تعداد بیشتری در مرکز شهر پراکنده شدند. یورش پیش از این با یک لشکر پیاده‌نظام و سه تیپ نیروی ویژه آغاز شد.
🔸نیروهای نظامی تعداد نامشخصی از اعضای شبه نظامیان از جمله یون را کشتند و جسد نیمه سوخته‌ی او با تفنگ دستی در دست‌راست و کارت تجاری NYT استوک در جیب پیراهنش پیدا شد؛ گویی رهبر بیست و نه‌سالگی بین دو هدف آشتی‌ناپذیر گرفتار شده بود. ادامه جنگ تا آخرین لحظه‌ی زندگیش یا مذاکره برای جلوگیری از ریختن خون بی‌گناهان.
بخش ششم این گزارش به زودی منتشر می‌گردد
منبع: مقاله bit.ly/41VuAxS مجله ژاکوبین
#جایزه_ویژه_صلح_۲۰۲۳
#ژن_ژیان_ئازادی
🔹🔹🔹
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران
🔹نشانی کانال تلگرامی شورا:
🆔 @kashowra
🔹نشانی ارتباط با کانال:
🆔 @kashowranews
Jacobin
The US Didn’t Bring Freedom to South Korea — Its People Did
The United States claimed to be fighting in defense of democracy in South Korea. In reality, however, it propped up a series of dictatorships. The people of South Korea only won their freedom decades after the war, through brave struggles against US-backed…
🔴 پیام تبریک انجمن صنفی معلمان سنندج - کلاترزان به مناسبت آزادی یاران دربند
"انتظار ما و شما بر چرخش قفل قفس بە سر آمد... "
🔸 سرکارخانم #عاتکه_رجبی، کاک #مسعود_فرهیخته و کاک #محمد_حبیبی
بازگشت‌تان به جمع عزیزان و همرهان را تبریک می‌گوییم. بە امید رهایی دیگر بلبلان خوش‌الحان از زندان.
🔸 انجمن صنفی معلمان سنندج - کلاترزان از جانب خود و به نمایندگی از معلمان فهیم این منطقە نهایت خرسندی خود به مناسبت آزادی سه تن از همکاران صدیق و از دلسوزان راستین آموزش وپرورش را ابراز می‌دارد و اعلام می‌کند از خواسته برحق معلمان زندانی و تشکلهای صنفی یعنی به رسمیت شناختن فعالیتهای مطالبه‌گرانه برای تحقق مطالبات مشروع و قانونی دفاع می‌کند.
ما را سری‌ست با تو که گر خلق روزگار
دشمن شوند و سر برود هم بر آن سریم
🔸 امیدواریم دستگاه‌های قضایی و امنیتی با پذیرش حقوق شهروندان و عمل به قانون، مقدمات آزادی همکاران دربند ما آقایان #امید_شاه‌محمدی، #رسول_بداقی، #جعفر_ابراهیمی، #اسماعیل_عبدی، #محمود_صدیقی‌پور، #انوش_عادلی، #عزیز_قاسم‌زاده، #مهدی_فتحی(پاسارگاد) و ... را فراهم کنند و به زودی شاهد حضور ارزشمند این عزیزان در جمع خانواده‌ها و همکاران باشیم.
انجمن صنفی معلمان کردستان
(سنندج - کلاترزان)
١٤٠٢/٣/٦
#ژن_ژیان_ئازادی
🔹🔹🔹
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران
🔹نشانی کانال تلگرامی شورا:
🆔 @kashowra
🔹نشانی ارتباط با کانال:
🆔 @kashowranews
"انتظار ما و شما بر چرخش قفل قفس بە سر آمد... "
🔸 سرکارخانم #عاتکه_رجبی، کاک #مسعود_فرهیخته و کاک #محمد_حبیبی
بازگشت‌تان به جمع عزیزان و همرهان را تبریک می‌گوییم. بە امید رهایی دیگر بلبلان خوش‌الحان از زندان.
🔸 انجمن صنفی معلمان سنندج - کلاترزان از جانب خود و به نمایندگی از معلمان فهیم این منطقە نهایت خرسندی خود به مناسبت آزادی سه تن از همکاران صدیق و از دلسوزان راستین آموزش وپرورش را ابراز می‌دارد و اعلام می‌کند از خواسته برحق معلمان زندانی و تشکلهای صنفی یعنی به رسمیت شناختن فعالیتهای مطالبه‌گرانه برای تحقق مطالبات مشروع و قانونی دفاع می‌کند.
ما را سری‌ست با تو که گر خلق روزگار
دشمن شوند و سر برود هم بر آن سریم
🔸 امیدواریم دستگاه‌های قضایی و امنیتی با پذیرش حقوق شهروندان و عمل به قانون، مقدمات آزادی همکاران دربند ما آقایان #امید_شاه‌محمدی، #رسول_بداقی، #جعفر_ابراهیمی، #اسماعیل_عبدی، #محمود_صدیقی‌پور، #انوش_عادلی، #عزیز_قاسم‌زاده، #مهدی_فتحی(پاسارگاد) و ... را فراهم کنند و به زودی شاهد حضور ارزشمند این عزیزان در جمع خانواده‌ها و همکاران باشیم.
انجمن صنفی معلمان کردستان
(سنندج - کلاترزان)
١٤٠٢/٣/٦
#ژن_ژیان_ئازادی
🔹🔹🔹
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران
🔹نشانی کانال تلگرامی شورا:
🆔 @kashowra
🔹نشانی ارتباط با کانال:
🆔 @kashowranews
💢 پیام تبریک انجمن صنفی معلمان فارس به مناسبت آزادی بانوی شجاع، مبارز و آزادیخواه #عاتکه_رجبی
بی شک جامعه به زنان شجاعی چون عاتکه رجبی نیاز دارد. زنانی که نام‌شان معادل معجزه است. آن‌هایی که خریدار ترس نبودند، ظلم را برنتابیدند و چون کوه ایستادند و درس ایستادگی را به همگان آموختند.
آزادیت مبارک #عاتکه_رجبی، معلم راستین، شریف و دلسوزی که به جرم دفاع از کودکان و نوجوانان سرزمین‌مان ناعادلانه از آموزش و پرورش اخراج شدی.
🔸 انجمن صنفی معلمان فارس، ضمن محکومیت حکم اخراج این بانوی عدالت خواه و فعال صنفی و مدنی، آزادی این الگوی مطالبه‌گری را به ایشان و خانواده محترمشان همچنین معلمان کنشگر و فعالان صنفی تبریک عرض نموده و خواستار آزادی تمامی معلمان دربند می‌باشد. معلمانی که تنها به جرم داشتن اندیشه‌ای آزاد و روحیه‌ای حق‌طلب و ظلم‌ستیز در پشت میله‌های زندان به سر می‌برند.
معلمان زندانی
#رسول_بداقی
#مهدى_فتحى
#انوش_عادلى
#محمود_صديقى‌پور
#فرزانه_ناظران_پور
#اسماعيل_عبدى
#حسين_رمضان_پور
#اميد_شاه‌محمدى
#جواد_لعل_محمدی
#محمد_حسین_سپهری
#عزيز_قاسم_زاده
#جعفر_ابراهیمی
#هاشم_خواستار
را آزاد کنید
#انجمن_صنفی_معلمان_فارس
#زن_زندگی_آزدی
#ما_خاموش_شدنی_نیستیم
🔹🔹🔹
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران
🔹نشانی کانال تلگرامی شورا:
🆔 @kashowra
🔹نشانی ارتباط با کانال:
🆔 @kashowranews
بی شک جامعه به زنان شجاعی چون عاتکه رجبی نیاز دارد. زنانی که نام‌شان معادل معجزه است. آن‌هایی که خریدار ترس نبودند، ظلم را برنتابیدند و چون کوه ایستادند و درس ایستادگی را به همگان آموختند.
آزادیت مبارک #عاتکه_رجبی، معلم راستین، شریف و دلسوزی که به جرم دفاع از کودکان و نوجوانان سرزمین‌مان ناعادلانه از آموزش و پرورش اخراج شدی.
🔸 انجمن صنفی معلمان فارس، ضمن محکومیت حکم اخراج این بانوی عدالت خواه و فعال صنفی و مدنی، آزادی این الگوی مطالبه‌گری را به ایشان و خانواده محترمشان همچنین معلمان کنشگر و فعالان صنفی تبریک عرض نموده و خواستار آزادی تمامی معلمان دربند می‌باشد. معلمانی که تنها به جرم داشتن اندیشه‌ای آزاد و روحیه‌ای حق‌طلب و ظلم‌ستیز در پشت میله‌های زندان به سر می‌برند.
معلمان زندانی
#رسول_بداقی
#مهدى_فتحى
#انوش_عادلى
#محمود_صديقى‌پور
#فرزانه_ناظران_پور
#اسماعيل_عبدى
#حسين_رمضان_پور
#اميد_شاه‌محمدى
#جواد_لعل_محمدی
#محمد_حسین_سپهری
#عزيز_قاسم_زاده
#جعفر_ابراهیمی
#هاشم_خواستار
را آزاد کنید
#انجمن_صنفی_معلمان_فارس
#زن_زندگی_آزدی
#ما_خاموش_شدنی_نیستیم
🔹🔹🔹
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران
🔹نشانی کانال تلگرامی شورا:
🆔 @kashowra
🔹نشانی ارتباط با کانال:
🆔 @kashowranews