Forwarded from دِلِستان💚❤💛
ستم بس، لطفا!
این یادداشت را برای خودم و خطاب به جمعی از دوستان نزدیک و عزیزم می‌نویسم؛
خطاب به عزیزانی که سه ویژگی دارند:
1- زحمتی که برای پاسداری از فرهنگ و ادب و هنر کوردی در خراسان کشیدەاند، غیر قابل انکار است.
2- به کوردی نمی‌نویسند یا به ندرت و غیرعلمی می‌نویسند.
3- در قبال کمپین مطالبه‌ی تدریس کوردی در مدارس مناطق کوردنشین خراسان نیز، شور و شراکت بایسته از خود نشان نداده‌اند.
اکنون آنچه از این عزیزان می‌خواهم، پاسخگویی به این سه پرسش است، برای چاره‌جویی؛
1- چرا وقتی خطاب به ایشان پرسشی ساده و نکته‌ای به کوردی می‌نویسیم، سختشان است دو خط ناقابل به کوردی بنویسند و پاسخ را به زبان همزبانشان بدهند؟
2- آیا کوردی ننوشتن این بزرگواران، به سختی فراگیری برمی‌گردد یا به محافظه‌کاری برای حفظ موقعیت شغلی؟
3- چه اتفاقی باید بیفتد تا این عزیزان متوجه اهمیت خواندن و نوشتن به زبان کوردی و لزوم تدریس این زبان شوند تا به کمپین مطالبه‌ی تدریس کوردی بپیوندند؟
***
پاسخ این پرسش‌ها، می‌تواند راهگشا باشد. اقلش این است که ما متوجه مشکلات دوستان عزیزمان می‌شویم و توقعمان را با میزان توان یا ترس این عزیران، تطبیق می‌دهیم.
ما، این را می‌دانیم که اولا؛ هیچ "تهدید امنیتی" در مقابل کوردی‌نویسی وجود ندارد و اگر وجود دارد هم برای همه است نه صرفا برای ایشان.
ثانیا؛ اغلب این عزیزان دارای مدارج علمی قابل توجه‌اند و نمی‌توان آنها را از فراگیری رسم‌الخط‌های رایج زبان کوردی ناتوان دانست. کاش اجازه اخلاقی و امکان درج نام برخی عزیزان را می‌داشتم تا از میزان کوتاهی و بی‌مبالاتی‌شان، فریاد اشکتان درآید!
می‌ماند یک حرف؛ این بزرگواران لابد به کوردبودن خود صرفا در حد تفنن و تفریح باور دارند و مرگ و زندگی این زبان، برایشان فرق چندانی ندارد!
بد نیست این بزرگان که بعضا از ارکان ادب و فرهنگ و روزنامه‌نگاری کوردی خراسان‌اند، بدانند رفتارشان مصداق دقیق «خنجر زدن از پشت» است. آنان، دقیقا خلاف مضمون بسیاری از آثار و توصیه‌های خویش، دوستان هم‌درد و همزبان خود را تنها گذاشته‌اند تا شاهد شکست تدریجی آنان و بر باد رفتن هویت خود باشند.
در ذات این عزیزان، تمایلی تاریخی به تحقیر خویش و خویشان نهفته است و لابد لحظه‌شماری برای سرخوردگی دوستان همزبان، کیفشان را کوک هم می‌کند!
درک این حقیقت، احتمالا تلخ است، ولی این خوبان باید جدا مرا ببخشند که دیگر توان شیرین‌بیانی ندارم و حالم دارد از این نوع «فرهنگ‌مداری مزورانه» به هم می‌خورد. شرمنده‌ام که ممکن است تلخ نوشته‌باشم ولی باور کنید نمی‌دانم چطور باید بنویسم تا حرفم گزنده نباشد و موضوع را هم به‌صراحت به فهیم‌نمایان عزیز، بفهماند و تکانشان بدهد.
اجازه می‌خواهم، جهت شفاف‌سازی و اتمام حجت، سه توقع مختصر خود و فعالان فرهنگی کورد خراسان را خدمت این سروران عرض کنم؛
1- کمپین مطالبه‌ی تدریس کوردی، یک خواست شخصی نیست. تحقق این مطالبه، به همصدایی شما بستگی تام دارد و توقع می‌رود، این عزیزان، هریک اقلا یکی‌دو یادداشت در باب اهمیت موضوع و تشویق مردم به مشارکت در فراخوان مربوطه، بنویسند.
2- عزیزانی که سالهاست به کوردی غیر آکادمیک می‌نویسند، اجرا می‌کنند، ترانه می‌خوانند و نانش را می‌خورند، باید که پیشگام کوردی‌نویسی علمی و درست هم باشند. وقتی خواهران و برادرانی با امکانات و مدارج معمولی، قادر به نوشتن کوردی به هر دو رسم‌الخط لاتینی و آرامی اند، کوردی ننوشتن سروران مدرک‌دار و نام‌دار و تریبون‌دار ما، جز کارشکنی و تضعیف جبهه‌ی خودی، هیچ معنا و دلیلی ندارد؛
تقاضای کوردی‌نویسی بنده از ایشان، باتوجه به امکانات آموزشی موجود در فضای مجازی و کتب راهنما در کتاب‌فروشی‌هایی چون «پخش کتاب کورد»، یک خواهش کوچک و برآوردنی و البته یک یادآوری مستقیم و تکلیفی است. تداوم بی‌مبالاتی این دوستان، از اهمال گذشته و جنبه‌ی انکار خصمانه و بالطبع عواقب تاریخی و تلخ دارد.
3- براساس استعلام رسمی از نهادهای دولتی، نوشتن کوردی به رسم‌الخط لاتینی و آرامی بلامانع است. پس، ترس بس است. آنکه می‌نویسد و احیانا اشتباه هم می‌نویسد، صادق‌تر و داناتر از کسی است که با کوردی ننوشتن، می‌کوشد از داوری مردم بگریزد و مثلا حفظ وجهه کند. این که دو کورد باهم به کوردی بنویسند، امری عقلایی و عاطفی و میهن‌پرستانه و طبیعی است. شما باید کوردی بنویسید تا دیگرانی که شاگرد شمایند، به استناد سهل‌انگاری شما، صف عاشقان فرهنگ و زبان کوردی را نشکنند و بغض دوستان دلسوز اما تنها و خسته‌ی خویش را بیش از این نترکانند...
#سپاهی لایین
https://t.me/joinchat/SgUrmM2oWWkCbXWE
این یادداشت را برای خودم و خطاب به جمعی از دوستان نزدیک و عزیزم می‌نویسم؛
خطاب به عزیزانی که سه ویژگی دارند:
1- زحمتی که برای پاسداری از فرهنگ و ادب و هنر کوردی در خراسان کشیدەاند، غیر قابل انکار است.
2- به کوردی نمی‌نویسند یا به ندرت و غیرعلمی می‌نویسند.
3- در قبال کمپین مطالبه‌ی تدریس کوردی در مدارس مناطق کوردنشین خراسان نیز، شور و شراکت بایسته از خود نشان نداده‌اند.
اکنون آنچه از این عزیزان می‌خواهم، پاسخگویی به این سه پرسش است، برای چاره‌جویی؛
1- چرا وقتی خطاب به ایشان پرسشی ساده و نکته‌ای به کوردی می‌نویسیم، سختشان است دو خط ناقابل به کوردی بنویسند و پاسخ را به زبان همزبانشان بدهند؟
2- آیا کوردی ننوشتن این بزرگواران، به سختی فراگیری برمی‌گردد یا به محافظه‌کاری برای حفظ موقعیت شغلی؟
3- چه اتفاقی باید بیفتد تا این عزیزان متوجه اهمیت خواندن و نوشتن به زبان کوردی و لزوم تدریس این زبان شوند تا به کمپین مطالبه‌ی تدریس کوردی بپیوندند؟
***
پاسخ این پرسش‌ها، می‌تواند راهگشا باشد. اقلش این است که ما متوجه مشکلات دوستان عزیزمان می‌شویم و توقعمان را با میزان توان یا ترس این عزیران، تطبیق می‌دهیم.
ما، این را می‌دانیم که اولا؛ هیچ "تهدید امنیتی" در مقابل کوردی‌نویسی وجود ندارد و اگر وجود دارد هم برای همه است نه صرفا برای ایشان.
ثانیا؛ اغلب این عزیزان دارای مدارج علمی قابل توجه‌اند و نمی‌توان آنها را از فراگیری رسم‌الخط‌های رایج زبان کوردی ناتوان دانست. کاش اجازه اخلاقی و امکان درج نام برخی عزیزان را می‌داشتم تا از میزان کوتاهی و بی‌مبالاتی‌شان، فریاد اشکتان درآید!
می‌ماند یک حرف؛ این بزرگواران لابد به کوردبودن خود صرفا در حد تفنن و تفریح باور دارند و مرگ و زندگی این زبان، برایشان فرق چندانی ندارد!
بد نیست این بزرگان که بعضا از ارکان ادب و فرهنگ و روزنامه‌نگاری کوردی خراسان‌اند، بدانند رفتارشان مصداق دقیق «خنجر زدن از پشت» است. آنان، دقیقا خلاف مضمون بسیاری از آثار و توصیه‌های خویش، دوستان هم‌درد و همزبان خود را تنها گذاشته‌اند تا شاهد شکست تدریجی آنان و بر باد رفتن هویت خود باشند.
در ذات این عزیزان، تمایلی تاریخی به تحقیر خویش و خویشان نهفته است و لابد لحظه‌شماری برای سرخوردگی دوستان همزبان، کیفشان را کوک هم می‌کند!
درک این حقیقت، احتمالا تلخ است، ولی این خوبان باید جدا مرا ببخشند که دیگر توان شیرین‌بیانی ندارم و حالم دارد از این نوع «فرهنگ‌مداری مزورانه» به هم می‌خورد. شرمنده‌ام که ممکن است تلخ نوشته‌باشم ولی باور کنید نمی‌دانم چطور باید بنویسم تا حرفم گزنده نباشد و موضوع را هم به‌صراحت به فهیم‌نمایان عزیز، بفهماند و تکانشان بدهد.
اجازه می‌خواهم، جهت شفاف‌سازی و اتمام حجت، سه توقع مختصر خود و فعالان فرهنگی کورد خراسان را خدمت این سروران عرض کنم؛
1- کمپین مطالبه‌ی تدریس کوردی، یک خواست شخصی نیست. تحقق این مطالبه، به همصدایی شما بستگی تام دارد و توقع می‌رود، این عزیزان، هریک اقلا یکی‌دو یادداشت در باب اهمیت موضوع و تشویق مردم به مشارکت در فراخوان مربوطه، بنویسند.
2- عزیزانی که سالهاست به کوردی غیر آکادمیک می‌نویسند، اجرا می‌کنند، ترانه می‌خوانند و نانش را می‌خورند، باید که پیشگام کوردی‌نویسی علمی و درست هم باشند. وقتی خواهران و برادرانی با امکانات و مدارج معمولی، قادر به نوشتن کوردی به هر دو رسم‌الخط لاتینی و آرامی اند، کوردی ننوشتن سروران مدرک‌دار و نام‌دار و تریبون‌دار ما، جز کارشکنی و تضعیف جبهه‌ی خودی، هیچ معنا و دلیلی ندارد؛
تقاضای کوردی‌نویسی بنده از ایشان، باتوجه به امکانات آموزشی موجود در فضای مجازی و کتب راهنما در کتاب‌فروشی‌هایی چون «پخش کتاب کورد»، یک خواهش کوچک و برآوردنی و البته یک یادآوری مستقیم و تکلیفی است. تداوم بی‌مبالاتی این دوستان، از اهمال گذشته و جنبه‌ی انکار خصمانه و بالطبع عواقب تاریخی و تلخ دارد.
3- براساس استعلام رسمی از نهادهای دولتی، نوشتن کوردی به رسم‌الخط لاتینی و آرامی بلامانع است. پس، ترس بس است. آنکه می‌نویسد و احیانا اشتباه هم می‌نویسد، صادق‌تر و داناتر از کسی است که با کوردی ننوشتن، می‌کوشد از داوری مردم بگریزد و مثلا حفظ وجهه کند. این که دو کورد باهم به کوردی بنویسند، امری عقلایی و عاطفی و میهن‌پرستانه و طبیعی است. شما باید کوردی بنویسید تا دیگرانی که شاگرد شمایند، به استناد سهل‌انگاری شما، صف عاشقان فرهنگ و زبان کوردی را نشکنند و بغض دوستان دلسوز اما تنها و خسته‌ی خویش را بیش از این نترکانند...
#سپاهی لایین
https://t.me/joinchat/SgUrmM2oWWkCbXWE
Telegram
دِلِستان💚❤💛
اشتراک سخنان کوردها _کرمانج
https://t.me/joinchat/SgUrmM2oWWkCbXWE
https://t.me/joinchat/SgUrmM2oWWkCbXWE
Forwarded from کانیا دل (hamidreza)
تدریس زبان کوردی
در مناطق کوردنشین خراسان؛
همزبانان کورمانج! می‌خواهیم با رای مثبت شما، تمنای تاریخمان شویم و مطالبه‌ی قانونی «تدریس زبان کوردی در خراسان» را با صدای بلند، به گوش مسئولان دلسوزمان، برسانیم. کانیادل؛ @Kaniyadil
در مناطق کوردنشین خراسان؛
همزبانان کورمانج! می‌خواهیم با رای مثبت شما، تمنای تاریخمان شویم و مطالبه‌ی قانونی «تدریس زبان کوردی در خراسان» را با صدای بلند، به گوش مسئولان دلسوزمان، برسانیم. کانیادل؛ @Kaniyadil
Anonymous Poll
91%
حمایت میکنم
10%
تمایلی ندارم
Forwarded from دِلِستان💚❤💛
مرگ زبان، مرگ ماست!
با نگاهی اجمالی و کوتاە بە تاریخ، می‌بینیم کە در روزهای پر فراز و نشیب ایران ما، کشور انگلستان با حفظ منافع و مصالح خود، در بسیاری از بزنگاە‌های تاریخی در چپاول کشورمان کوشیدە است.
زیر فشار دولت بریتانیا و در زمان سلطنت فتحعلی‌شاه قاجار، قراردادی در آبادی گلستان منعقد شد که در پی آن، مناطقی از خاک ایران جدا و به خاک روسیه ضمیمه شد.
مدتی بعد و پس از چند سال جنگ در افغانستان، با میانجی‌گری دولت فرانسه، عهدنامەی پاریس بین دولت‌های ایران و بریتانیا به امضا رسید و افغانستان هم از خاک ایران جدا شد.
بعدتر امتیازنامەی دارسی و استخراج نفت و.... هر یک به سهم خود بخشی از ما را با خود بردند.
این مقدمە را برای این نوشتم کە یادآوری کنم انگلستان هیچ‌وقت دوست دلسوزی نبودە‌است اما همچنان کە حافظ جان فرمودە:
«عیب می جمله چو گفتی، هنرش نیز بگو
نفی حکمت مکن از بهر دل عامی چند....»
می‌خواهم، در باب خوبی انگلستان هم چند سطری بنویسم:
در بریتانیا تمام کودکستان‌ها و مدارس ابتدایی، مدام بە پدران و مادران مهاجر یادآوری می‌کنند:
لطفا در خانە بە زبان مادری صحبت کنید و بگذارید انگلیسی را بچەها در مدرسە بیاموزند.
در واقع بسیار محترمانە خاطرنشان می‌کنند: لهجەی زیبای!ْ انگلیسی خودتان را بە بچە منتقل نکنید تا او بتواند انگلیسی را با لهجەی اصولی و گرامر درست در مدرسە یاد بگیرد.
روزهای شنبە، مخصوص مدارس زبان‌های مادری‌ست. فقط در لندن بیش از دوازدە مدرسەی فارسی هست کە هر شنبە از حدود دوازدە ظهر تا پنج عصر دایر و فعال‌اند. مدارس عربی، لهستانی، ایتالیایی و ... فراوانند.
خلاصە کە فقط باید ارادە کنی تا زبان مادری را پاس بداری و دولت انگلیس هم تمام قد از تو حمایت کند! بە همین زیبایی و راحتی!
معلمین و مسئولین بر این باورند کە هرچە کودک از سن کمتری در معرض آموزش زبان‌های گوناگون باشد، ذهن فعال‌تری خواهد داشت و در این دنیایی کە تبدیل بە دهکدە شدە، چە چیزی بهتر از چند زبانە بودن است؟
می‌خواهم نوشتەام را شخصی‌تر کنم:
تا چند سال پیش از روی نادانی فکر می‌کردم زبان کورمانجی، رسایی و قدرت بیان احساسات را ندارد. اما وقتی دیدم جعفرقلی در شعر (دیدار ملواری در باغ) به چە زیبایی و مهارتی معشوق را بە کوردی توصیف می‌کند، بە اشتباهم پی بردم. بعدتر شاعران معاصر آمدند و همراهشان دومالک‌ها و غزل‌ها و شعرهای نوی کرمانجی، یکی از یکی زیباتر زادە شدند و من آنجا پشیمان شدم کە چرا دنبال خواندن و نوشتن کُوردی نرفته‌ام!
خوشبختانە پشیمانی‌ام، سود داشت؛ خواندم، نوشتم، تمرین کردم و فهمیدم زبان، از آن ماهی‌هایی است کە هروقت از آب بگیری‌اش، تازە است.
سالها پیش، وقتی پدر و مادرهای ما از روستاهای کُوردنشین بە شهرها مهاجرت کردند، ناگهان با ترس بزرگی بە نام «مدرسە رفتن» روبرو شدند؛ آنها فکر کردند اگر با ما فارسی حرف نزنند، ما در مدرسە دچار مشکل خواهیم شد اما چند سال بعد بە اشتباهشان پی بردند. کاش ما از اشتباە آنها درس بگیریم و بدانیم زبان مادری، عشق مادری‌ست کە نباید آنرا از فرزندانمان دریغ کنیم.
چند وقت پیش دوستی از پدرم پرسید:
آقای توحدی چە خبر است که خودت را کشته‌ای و با این سختی و بی‌آبی و بی‌پولی، داری در اوغاز موزە و کتابخانە می‌سازی؟!
کانیمال جواب داد:
با این وضعی کە من می‌بینم، نگرانم صد سال دیگر زبان کورمانجی در خراسان از بین رفتە‌باشد. زبان کە نباشد، کورمانج هم نخواهد بود...
صد سال بعد، شاید عدەای نویسندە و تاریخ‌دوست پیدا بشوند و بخواهند در مورد کوردهای خراسان تحقیق کنند، اما دیگر شاید کُوردی در خراسان نباشد کە جوابشان را بدهد! آن‌وقت خواهند آمد و این موزە را خواهند دید و خواهند فهمید کە؛ زمانی در خراسان ما کُوردها بودە‌اند و ملت ما، در سایه‌ی زبان ما زنده بوده‌است.
پدر این را گفت، ولی می‌دانم که ته دلش چیز دیگری بود. او خراسان بدون کورد را حتی در خواب هم دیدنی نمی‌داند.
مرگ زبان، مرگ ماست!
#ایران_توحدی
@kanimaall
https://t.me/joinchat/SgUrmM2oWWkCbXWE
با نگاهی اجمالی و کوتاە بە تاریخ، می‌بینیم کە در روزهای پر فراز و نشیب ایران ما، کشور انگلستان با حفظ منافع و مصالح خود، در بسیاری از بزنگاە‌های تاریخی در چپاول کشورمان کوشیدە است.
زیر فشار دولت بریتانیا و در زمان سلطنت فتحعلی‌شاه قاجار، قراردادی در آبادی گلستان منعقد شد که در پی آن، مناطقی از خاک ایران جدا و به خاک روسیه ضمیمه شد.
مدتی بعد و پس از چند سال جنگ در افغانستان، با میانجی‌گری دولت فرانسه، عهدنامەی پاریس بین دولت‌های ایران و بریتانیا به امضا رسید و افغانستان هم از خاک ایران جدا شد.
بعدتر امتیازنامەی دارسی و استخراج نفت و.... هر یک به سهم خود بخشی از ما را با خود بردند.
این مقدمە را برای این نوشتم کە یادآوری کنم انگلستان هیچ‌وقت دوست دلسوزی نبودە‌است اما همچنان کە حافظ جان فرمودە:
«عیب می جمله چو گفتی، هنرش نیز بگو
نفی حکمت مکن از بهر دل عامی چند....»
می‌خواهم، در باب خوبی انگلستان هم چند سطری بنویسم:
در بریتانیا تمام کودکستان‌ها و مدارس ابتدایی، مدام بە پدران و مادران مهاجر یادآوری می‌کنند:
لطفا در خانە بە زبان مادری صحبت کنید و بگذارید انگلیسی را بچەها در مدرسە بیاموزند.
در واقع بسیار محترمانە خاطرنشان می‌کنند: لهجەی زیبای!ْ انگلیسی خودتان را بە بچە منتقل نکنید تا او بتواند انگلیسی را با لهجەی اصولی و گرامر درست در مدرسە یاد بگیرد.
روزهای شنبە، مخصوص مدارس زبان‌های مادری‌ست. فقط در لندن بیش از دوازدە مدرسەی فارسی هست کە هر شنبە از حدود دوازدە ظهر تا پنج عصر دایر و فعال‌اند. مدارس عربی، لهستانی، ایتالیایی و ... فراوانند.
خلاصە کە فقط باید ارادە کنی تا زبان مادری را پاس بداری و دولت انگلیس هم تمام قد از تو حمایت کند! بە همین زیبایی و راحتی!
معلمین و مسئولین بر این باورند کە هرچە کودک از سن کمتری در معرض آموزش زبان‌های گوناگون باشد، ذهن فعال‌تری خواهد داشت و در این دنیایی کە تبدیل بە دهکدە شدە، چە چیزی بهتر از چند زبانە بودن است؟
می‌خواهم نوشتەام را شخصی‌تر کنم:
تا چند سال پیش از روی نادانی فکر می‌کردم زبان کورمانجی، رسایی و قدرت بیان احساسات را ندارد. اما وقتی دیدم جعفرقلی در شعر (دیدار ملواری در باغ) به چە زیبایی و مهارتی معشوق را بە کوردی توصیف می‌کند، بە اشتباهم پی بردم. بعدتر شاعران معاصر آمدند و همراهشان دومالک‌ها و غزل‌ها و شعرهای نوی کرمانجی، یکی از یکی زیباتر زادە شدند و من آنجا پشیمان شدم کە چرا دنبال خواندن و نوشتن کُوردی نرفته‌ام!
خوشبختانە پشیمانی‌ام، سود داشت؛ خواندم، نوشتم، تمرین کردم و فهمیدم زبان، از آن ماهی‌هایی است کە هروقت از آب بگیری‌اش، تازە است.
سالها پیش، وقتی پدر و مادرهای ما از روستاهای کُوردنشین بە شهرها مهاجرت کردند، ناگهان با ترس بزرگی بە نام «مدرسە رفتن» روبرو شدند؛ آنها فکر کردند اگر با ما فارسی حرف نزنند، ما در مدرسە دچار مشکل خواهیم شد اما چند سال بعد بە اشتباهشان پی بردند. کاش ما از اشتباە آنها درس بگیریم و بدانیم زبان مادری، عشق مادری‌ست کە نباید آنرا از فرزندانمان دریغ کنیم.
چند وقت پیش دوستی از پدرم پرسید:
آقای توحدی چە خبر است که خودت را کشته‌ای و با این سختی و بی‌آبی و بی‌پولی، داری در اوغاز موزە و کتابخانە می‌سازی؟!
کانیمال جواب داد:
با این وضعی کە من می‌بینم، نگرانم صد سال دیگر زبان کورمانجی در خراسان از بین رفتە‌باشد. زبان کە نباشد، کورمانج هم نخواهد بود...
صد سال بعد، شاید عدەای نویسندە و تاریخ‌دوست پیدا بشوند و بخواهند در مورد کوردهای خراسان تحقیق کنند، اما دیگر شاید کُوردی در خراسان نباشد کە جوابشان را بدهد! آن‌وقت خواهند آمد و این موزە را خواهند دید و خواهند فهمید کە؛ زمانی در خراسان ما کُوردها بودە‌اند و ملت ما، در سایه‌ی زبان ما زنده بوده‌است.
پدر این را گفت، ولی می‌دانم که ته دلش چیز دیگری بود. او خراسان بدون کورد را حتی در خواب هم دیدنی نمی‌داند.
مرگ زبان، مرگ ماست!
#ایران_توحدی
@kanimaall
https://t.me/joinchat/SgUrmM2oWWkCbXWE
Telegram
دِلِستان💚❤💛
اشتراک سخنان کوردها _کرمانج
https://t.me/joinchat/SgUrmM2oWWkCbXWE
https://t.me/joinchat/SgUrmM2oWWkCbXWE
Audio
دەرمان
ژ پەنجێ من بگر تا ب سەرێ من
برینەک گرتیە، کوڵێ دەرێ من
تەنێ دەرمانێ ڤی دەردا ڤا یە کو؛
کورمانجی گەپ کی تو، ل هەمبەرێ من!
دوا
از انگست پاهایم بگیر تا فرق سر من
زخمی گرفتە‌است تمام وجودم را
تنها دوای دردم این است کە؛
تو کورمانجی حرف بزنی در کنار من!
دەنگ و هەلبەست؛
#محمد_قربانی ــ شمال خراسان
@Kaniyadil
ژ پەنجێ من بگر تا ب سەرێ من
برینەک گرتیە، کوڵێ دەرێ من
تەنێ دەرمانێ ڤی دەردا ڤا یە کو؛
کورمانجی گەپ کی تو، ل هەمبەرێ من!
دوا
از انگست پاهایم بگیر تا فرق سر من
زخمی گرفتە‌است تمام وجودم را
تنها دوای دردم این است کە؛
تو کورمانجی حرف بزنی در کنار من!
دەنگ و هەلبەست؛
#محمد_قربانی ــ شمال خراسان
@Kaniyadil
Forwarded from دِلِستان💚❤💛
خویش را باور کنیم
🔸مثل همیشه، شنونده رادیو کرمانجی بجنورد هستم. مجری برنامه از آقای محمد فروزان‌مهر که در رشتۀ علوم تجربی رتبه 22 کنکور 1400 را کسب کرده است به عنوان یک جوان برتر، یاد می‌کند و این افتخارآفرینی را به او، خانواده اش و مردم تبریک می گوید. با خودم می گویم: «کاش محمد عزیز هم چند دقیقه ای کرمانجی صحبت می کرد تا باعث انگیزه‌بخشی به دیگر جوانان شود». هنوز در این اندیشه ام که مجری اعلام می کند صحبت های محمد تا لحظاتی دیگر از برنامه پخش می‌شود.
🔸محمد آقا، فرزند برادر هنرمند و صاحب قلمم مهدی فروزان مهر است و چون مادر بزرگوارش ترک زبان است؛ فکر نمی کردم محمد آقا کرمانجی‌اش در حدی باشد که بتواند با رادیو کرمانجی مصاحبه کند، ولی وقتی صحبت هایش پحش شد؛ بسیار سلیس و روان کرمانجی صحبت کرد و واقعا برایم مایۀ مسرت بود که محمد عزیز که در کودکی زبان انگلیسی می‌آموخت و به زبان ترکی هم مسلط بود؛ کرمانجی را این گونه بی‌خطا و با بهره گیری از واژه های اصیل صحبت می‌کند.
🔸در کنار ارج نهادن به تلاش های محمد عزیز که مایه افتخار ما و این مردم است؛ تکلم او به چند زبان؛ نشانۀ والای خودباوری در این خانواده آگاه و خودباوراست. ما صمیمانه قدردان پدر و مادر ارجمندش هستیم که محمد و دیگر فرزندشان را هم، چند زبانه پرورانده اند و او را هم راهی دبیرستان تیزهوشان کرده اند.
🔸خانوادۀ آقای فروزان مهر، الگوی خوبی برای ما و مردم ماست؛ الگویی برای پدر و مادرهای کرمانج زبانی که دیری است در شهرها و روستاها، به تقلید از یکدیگر، به خطا، کرمانجی‌گریزی و تکیه بر تک زبانی را نشانۀ والایی خود و ترقی فرزندان شان می دانند!
به عنوان یک معلم، صادقانه عرض می کنم از خویش گریزی و مباهات به زبان غیرمادری، ریشه در ناآگاهی ما مردم از فرهنگ و پیشنۀ بلندمان دارد. کاش پرتوی آگاهی خانوادۀ خردمند فروزان مهرها، راه ما خودناباوران و از خویش گریزان را فروزان کند تا بازگشت به خویش و فرهنگ مان را از همین امروز آغاز کنیم!
#اسماعیل_حسین‌پور
https://t.me/joinchat/SgUrmM2oWWkCbXWE
🔸مثل همیشه، شنونده رادیو کرمانجی بجنورد هستم. مجری برنامه از آقای محمد فروزان‌مهر که در رشتۀ علوم تجربی رتبه 22 کنکور 1400 را کسب کرده است به عنوان یک جوان برتر، یاد می‌کند و این افتخارآفرینی را به او، خانواده اش و مردم تبریک می گوید. با خودم می گویم: «کاش محمد عزیز هم چند دقیقه ای کرمانجی صحبت می کرد تا باعث انگیزه‌بخشی به دیگر جوانان شود». هنوز در این اندیشه ام که مجری اعلام می کند صحبت های محمد تا لحظاتی دیگر از برنامه پخش می‌شود.
🔸محمد آقا، فرزند برادر هنرمند و صاحب قلمم مهدی فروزان مهر است و چون مادر بزرگوارش ترک زبان است؛ فکر نمی کردم محمد آقا کرمانجی‌اش در حدی باشد که بتواند با رادیو کرمانجی مصاحبه کند، ولی وقتی صحبت هایش پحش شد؛ بسیار سلیس و روان کرمانجی صحبت کرد و واقعا برایم مایۀ مسرت بود که محمد عزیز که در کودکی زبان انگلیسی می‌آموخت و به زبان ترکی هم مسلط بود؛ کرمانجی را این گونه بی‌خطا و با بهره گیری از واژه های اصیل صحبت می‌کند.
🔸در کنار ارج نهادن به تلاش های محمد عزیز که مایه افتخار ما و این مردم است؛ تکلم او به چند زبان؛ نشانۀ والای خودباوری در این خانواده آگاه و خودباوراست. ما صمیمانه قدردان پدر و مادر ارجمندش هستیم که محمد و دیگر فرزندشان را هم، چند زبانه پرورانده اند و او را هم راهی دبیرستان تیزهوشان کرده اند.
🔸خانوادۀ آقای فروزان مهر، الگوی خوبی برای ما و مردم ماست؛ الگویی برای پدر و مادرهای کرمانج زبانی که دیری است در شهرها و روستاها، به تقلید از یکدیگر، به خطا، کرمانجی‌گریزی و تکیه بر تک زبانی را نشانۀ والایی خود و ترقی فرزندان شان می دانند!
به عنوان یک معلم، صادقانه عرض می کنم از خویش گریزی و مباهات به زبان غیرمادری، ریشه در ناآگاهی ما مردم از فرهنگ و پیشنۀ بلندمان دارد. کاش پرتوی آگاهی خانوادۀ خردمند فروزان مهرها، راه ما خودناباوران و از خویش گریزان را فروزان کند تا بازگشت به خویش و فرهنگ مان را از همین امروز آغاز کنیم!
#اسماعیل_حسین‌پور
https://t.me/joinchat/SgUrmM2oWWkCbXWE
Telegram
دِلِستان💚❤💛
اشتراک سخنان کوردها _کرمانج
https://t.me/joinchat/SgUrmM2oWWkCbXWE
https://t.me/joinchat/SgUrmM2oWWkCbXWE
Forwarded from دِلِستان💚❤💛
4_5963327499382293750.pdf
5.7 MB
🔰📋
چرا برخی از کُردهای خراسان با کودکان خود به کُردی صحبت نمی‌کنند؟!
♦️در این نوشته (فایل PDF ضمیمه شده) آقای «احمد جعفری تیتکانلو» و همسرشان با یک بررسی جامعه‌شناختی و رفتارشناسی «متن جامعه‌ی» کُردهای شمال خراسان (کُرمانج‌ها) - چه آن‌هایی که ساکن آن منطقه هستند و چه کسانی که خارج از این منطقه زندگی می‌کنند - به زبانی ساده به بررسی علل و توجیهاتی می‌پردازند که کُردهای شمال خراسان برای کُردی صحبت‌نکردن با همدیگر و کودکان خود و عدم انتقال زبان مادری به نسل های نو ذکر می‌کنند.
مروری بر علل و توجیهاتی که برای کُردی صحبت نکردن با کودکان در این بررسی مطرح می‌شوند.
🔹با فرزندم فارسی صحبت میکنم؛ تا در مدرسه موفق شود.
🔸با فرزندم فارسی صحبت میکنم؛ که در جامعه راحت ارتباط برقرار کند.
🔹تا مثل ما در فارسی حرف زدن تپق نزند.
🔸چون همه دارند فارسی حرف می‌زنند.
🔸چون فارسی حرف زدن با کلاس‌تر است!
🔹چون ساکن شهر هستم.
🔸چون این حریم خصوصی من است و دلم می‌خواهد که فارسی حرف بزنم.
🔹چون زبان ما هزاران سال است که بوده و بعد از این هم خواهد ماند.
https://t.me/joinchat/SgUrmM2oWWkCbXWE
چرا برخی از کُردهای خراسان با کودکان خود به کُردی صحبت نمی‌کنند؟!
♦️در این نوشته (فایل PDF ضمیمه شده) آقای «احمد جعفری تیتکانلو» و همسرشان با یک بررسی جامعه‌شناختی و رفتارشناسی «متن جامعه‌ی» کُردهای شمال خراسان (کُرمانج‌ها) - چه آن‌هایی که ساکن آن منطقه هستند و چه کسانی که خارج از این منطقه زندگی می‌کنند - به زبانی ساده به بررسی علل و توجیهاتی می‌پردازند که کُردهای شمال خراسان برای کُردی صحبت‌نکردن با همدیگر و کودکان خود و عدم انتقال زبان مادری به نسل های نو ذکر می‌کنند.
مروری بر علل و توجیهاتی که برای کُردی صحبت نکردن با کودکان در این بررسی مطرح می‌شوند.
🔹با فرزندم فارسی صحبت میکنم؛ تا در مدرسه موفق شود.
🔸با فرزندم فارسی صحبت میکنم؛ که در جامعه راحت ارتباط برقرار کند.
🔹تا مثل ما در فارسی حرف زدن تپق نزند.
🔸چون همه دارند فارسی حرف می‌زنند.
🔸چون فارسی حرف زدن با کلاس‌تر است!
🔹چون ساکن شهر هستم.
🔸چون این حریم خصوصی من است و دلم می‌خواهد که فارسی حرف بزنم.
🔹چون زبان ما هزاران سال است که بوده و بعد از این هم خواهد ماند.
https://t.me/joinchat/SgUrmM2oWWkCbXWE
مۆجز
زندەگێ پر خواشه، لێ گەهـ ژی دلان ئاجز دکه؛
ژین، مینا تاڤێ، گولان هەم ڤە دکه، هەم پز دکه!
ژین ئەگەر بێ ژان بە ژی، تاما خوه زوو وەندا دکه؛
ئارێ گورگور که، ل سەر سێلێ، کلۆران کز دکه!
لەئنەتا دنیێ ل گشتێ ئادەتان بە... بێ گەمان
ئێتیادا زۆره کو هەر پەهلوانی ڤز دکه!
ئادەمان، قەت ژ خەوێ رانابن، ئەما رندە کو
دل، تێ و دیسا کونا مێشەزەرێن مه، تز دکه
باقلان، هەر تشتێ لیستک زانن و خوه بای ددن
داوەرێ کو نانێ شکێ خوار، خەلکێ دز دکه؛
رند و کۆتی، باقل و دین، ئادەمان کامل دکن
دوشمەنێ جانێ خوه، کاران سا خوه را «هەرگز» دکه!
**
نە تەنێ ئەز بوومه شائر کو ژ ئشقێ بسترم
ئشق، هەر جەفەرقولی ژی سا خوه را هافز دکه!
من خوەدێ چ ناس دکر، تا وێ دەما کو من تو دی؟
مەرهەبا پێغەمبەرا کو ماچێ وێ، مۆجز دکه!
#سپاهی_لایین
@Kaniyadil
زندەگێ پر خواشه، لێ گەهـ ژی دلان ئاجز دکه؛
ژین، مینا تاڤێ، گولان هەم ڤە دکه، هەم پز دکه!
ژین ئەگەر بێ ژان بە ژی، تاما خوه زوو وەندا دکه؛
ئارێ گورگور که، ل سەر سێلێ، کلۆران کز دکه!
لەئنەتا دنیێ ل گشتێ ئادەتان بە... بێ گەمان
ئێتیادا زۆره کو هەر پەهلوانی ڤز دکه!
ئادەمان، قەت ژ خەوێ رانابن، ئەما رندە کو
دل، تێ و دیسا کونا مێشەزەرێن مه، تز دکه
باقلان، هەر تشتێ لیستک زانن و خوه بای ددن
داوەرێ کو نانێ شکێ خوار، خەلکێ دز دکه؛
رند و کۆتی، باقل و دین، ئادەمان کامل دکن
دوشمەنێ جانێ خوه، کاران سا خوه را «هەرگز» دکه!
**
نە تەنێ ئەز بوومه شائر کو ژ ئشقێ بسترم
ئشق، هەر جەفەرقولی ژی سا خوه را هافز دکه!
من خوەدێ چ ناس دکر، تا وێ دەما کو من تو دی؟
مەرهەبا پێغەمبەرا کو ماچێ وێ، مۆجز دکه!
#سپاهی_لایین
@Kaniyadil
Forwarded from Palikan welatê me
#Evîndar
Ez hînê jî evîndar im
Car Gulîl û car Sêwar im;
Sa Gulîlê, serdar Aras
Sa Sêwarê, Elayar im!
#Elî_Recebzade_Gulîl
#ئەڤیندار
ئــەز هینـێ ژی ئـــەڤیندارم
جار گولیل و جـار سـێ‌وارم
سا گولیلێ, ســەردار ئاراس
سا ســــێ‌وارێ, ئـــەلایارم!
#ئەلی_رەجەب‌زاده_گولیل
@Palkanwelatame 👈🍃🌸
Ez hînê jî evîndar im
Car Gulîl û car Sêwar im;
Sa Gulîlê, serdar Aras
Sa Sêwarê, Elayar im!
#Elî_Recebzade_Gulîl
#ئەڤیندار
ئــەز هینـێ ژی ئـــەڤیندارم
جار گولیل و جـار سـێ‌وارم
سا گولیلێ, ســەردار ئاراس
سا ســــێ‌وارێ, ئـــەلایارم!
#ئەلی_رەجەب‌زاده_گولیل
@Palkanwelatame 👈🍃🌸
Forwarded from دِلِستان💚❤💛
ضرورت ثبت
«روز ملی اقوام»
در تقویم ایران
🔸در شهریور 1391 طی یادداشتی به ضرورت اختصاص روزی به نام: «روز ملی اقوام» در تقویم ایران اشاره کردم ولی به رغم گذشت 9 سال هنوز این پیشنهاد عملی نشده است. همه نیک می دانیم که اقوام ایرانی مرزداران و مرزبانان این سرزمین و حصار این مُلک و میهنند. هر بیگانه ای که خواسته است پای بر این خاک بگذارد؛ اقوام عزیز ایرانی چون دیگر فداکار فرزندان سرزمین شان، اولین گردن فرازانی بوده اند که در برابرش ایستاده‌اند و سرخی خون این فرزندان ایران، در کنار دیگر شهیدان راه دین و دیار، سند سربلندی این مردم است.
🔸این اقوام به رغم داشتن تنوع زبانی، مذهبی و آداب و رسوم، اشتراکات فرهنگی فراوانی دارند که تقویت این کهن داشته های قومی و فرهنگی، تقویت فرهنگ ملی ایران زمین و در راستای تحقق منویات بزرگان برای عدم بروز گسل قومی است.
🔸اقوام ایرانی که بیش از نیمی از جمعیت کشور را تشکیل می دهند سرمایه های بزرگ این سرزمین و گل های رنگارنگی هستند که باغ وطن را آراسته‌اند که فرزندان شان همنوا با همۀ فرزندان ایران عزیز می گویند:
ما گل های خندانیم
فرزندان ایرانیم
ما سرزمین خود را
مانند جان می دانیم
🔸در صورت نام گذاری روزی به نام اقوام ایرانی، معرفی اشتراکات فرهنگی این اقوام، تقویت وحدت و یکپارچگی ملی را در پی خواهد داشت. امروز در عصر یکه‌تازی فرهنگ بیگانه و دل مشغولی ها از شبیخون فرهنگی، آداب و رسوم و آیین های این مردم در کنار پوشش کهن و با وقارشان، بهترین راه قوام بخشی به فرهنگ دیرپای این سرزمین است.
🔸روز ملی اقوام فرصتی است تا با نگاه علمی، داشته های اقوام ایرانی را مرور کرد. بذر یکدلی و وحدت در پهندشت دل شان افشاند. آنان را به فردای روشن این سرزمین امیدوار ساخت و با حرمت بخشی به آنان، برخی نگاه های زهرآلود به فردای ایران را کم فروغ کرد. می توان در قالب همایش های علمی، برگزاری نمایشگاه ها و با شناساندن ظرفیت های عظیم این مناطق نظیر ظرفیت های گردشگری، صنایع دستی، آیین های سور و سوگ و.. گامی بلند برای بالندگی جایگاه و خاستگاه این اقوام و جای جای ایران عزیز برداشت.
🔸امید است سال دیگر که تقویم را ورق می زنیم با همت کار به دستان به ویژه شورای فرهنگ عمومی کشور، «روز ملی اقوام» به تقویم ایرانی افزوده شده باشد و لبخند مهر، امید و عشق به مام وطن را بر لب این مردم نجیب و صبور به تماشا بنشینیم چرا که جای این روز نه تنها در تقویم ایران، که در دل تک تک اقوام ایران زمین است.
منبع: روزنامه اترک
https://www.atrakdaily.ir/fa/Main/Detail/18569
#اسماعیل_حسین‌پور
https://t.me/joinchat/SgUrmM2oWWkCbXWE
«روز ملی اقوام»
در تقویم ایران
🔸در شهریور 1391 طی یادداشتی به ضرورت اختصاص روزی به نام: «روز ملی اقوام» در تقویم ایران اشاره کردم ولی به رغم گذشت 9 سال هنوز این پیشنهاد عملی نشده است. همه نیک می دانیم که اقوام ایرانی مرزداران و مرزبانان این سرزمین و حصار این مُلک و میهنند. هر بیگانه ای که خواسته است پای بر این خاک بگذارد؛ اقوام عزیز ایرانی چون دیگر فداکار فرزندان سرزمین شان، اولین گردن فرازانی بوده اند که در برابرش ایستاده‌اند و سرخی خون این فرزندان ایران، در کنار دیگر شهیدان راه دین و دیار، سند سربلندی این مردم است.
🔸این اقوام به رغم داشتن تنوع زبانی، مذهبی و آداب و رسوم، اشتراکات فرهنگی فراوانی دارند که تقویت این کهن داشته های قومی و فرهنگی، تقویت فرهنگ ملی ایران زمین و در راستای تحقق منویات بزرگان برای عدم بروز گسل قومی است.
🔸اقوام ایرانی که بیش از نیمی از جمعیت کشور را تشکیل می دهند سرمایه های بزرگ این سرزمین و گل های رنگارنگی هستند که باغ وطن را آراسته‌اند که فرزندان شان همنوا با همۀ فرزندان ایران عزیز می گویند:
ما گل های خندانیم
فرزندان ایرانیم
ما سرزمین خود را
مانند جان می دانیم
🔸در صورت نام گذاری روزی به نام اقوام ایرانی، معرفی اشتراکات فرهنگی این اقوام، تقویت وحدت و یکپارچگی ملی را در پی خواهد داشت. امروز در عصر یکه‌تازی فرهنگ بیگانه و دل مشغولی ها از شبیخون فرهنگی، آداب و رسوم و آیین های این مردم در کنار پوشش کهن و با وقارشان، بهترین راه قوام بخشی به فرهنگ دیرپای این سرزمین است.
🔸روز ملی اقوام فرصتی است تا با نگاه علمی، داشته های اقوام ایرانی را مرور کرد. بذر یکدلی و وحدت در پهندشت دل شان افشاند. آنان را به فردای روشن این سرزمین امیدوار ساخت و با حرمت بخشی به آنان، برخی نگاه های زهرآلود به فردای ایران را کم فروغ کرد. می توان در قالب همایش های علمی، برگزاری نمایشگاه ها و با شناساندن ظرفیت های عظیم این مناطق نظیر ظرفیت های گردشگری، صنایع دستی، آیین های سور و سوگ و.. گامی بلند برای بالندگی جایگاه و خاستگاه این اقوام و جای جای ایران عزیز برداشت.
🔸امید است سال دیگر که تقویم را ورق می زنیم با همت کار به دستان به ویژه شورای فرهنگ عمومی کشور، «روز ملی اقوام» به تقویم ایرانی افزوده شده باشد و لبخند مهر، امید و عشق به مام وطن را بر لب این مردم نجیب و صبور به تماشا بنشینیم چرا که جای این روز نه تنها در تقویم ایران، که در دل تک تک اقوام ایران زمین است.
منبع: روزنامه اترک
https://www.atrakdaily.ir/fa/Main/Detail/18569
#اسماعیل_حسین‌پور
https://t.me/joinchat/SgUrmM2oWWkCbXWE
روزنامه اترک
ضرورت ثبت «روز ملی اقوام» در تقویم ایران
یادداشت - اسماعیل حسین‌پور
Forwarded from یادگیری کُرمانجی با «ڕێنڤیس و ڕێزمان»
🔰 سخنی با خوانندگان محترم «ڕێنڤیس و ڕێزمان»
نزدیک به شش ماه از اولین چاپ کتاب «ڕێنڤیس و ڕێزمان» در اواخر اسفندماه ١٣٩٩ می‌گذرد. تاکنون علاقه‌مندان زیادی موفق به تهیه‌ی کتاب شده و بسیاری از آنها در ماه‌های اخیر با کمک مطالب مقدماتی بخش الفبا و واژه‌سازی در این کانال فرآیند یادگیری را شروع کرده‌اند. چه افرادی که زبان مادری آنها کُرمانجی است و چه افرادی که زبان مادری آنها گویشی دیگر از کُردی و حتی غیر از کُردی است.
همانگونه که می‌دانید، در کتاب‌های دستورزبان (از جمله در این کتاب)، موضوعات اصلی گرامری به صورت یکجا و در قالب یک کتاب واحد ارائه و آموزش داده می‌شوند؛ بر خلاف کتاب‌های آموزشی سطح‌به‌سطح (همانند کتاب‌های Hînker) که در چند جلد مجزا چاپ می‌شوند.
این کتاب دید گسترده‌ای از ویژگی‌های کُردی کُرمانجی و قواعد خاص آن را به خواننده عرضه می‌کند و کمک می‌کند تا دانش و اطلاعات خود از این زبان را بسته به تلاش و همت شخصی خود در سطوح مختلف ارتقاء دهد. این کتاب به مخاطب کمک می‌کند تا با قواعد زبان نوشتاری و معیار کُرمانجی آشنا شده و بتواند آن را برای اهداف مختلف به کار ببندد.
همچنین افراد دلسوزی که علاقه‌مند به آموزش زبان نوشتاری و استاندارد کُرمانجی به دیگران -در هر سطح و جایگاهی- هستند می‌توانند از مطالب و مفاهیم آن بهره بگیرند.
نهایت سعی شده است تا موضوعات مختلف گرامری به صورتی کاربردی و قابل فهم برای عموم به زبان فارسی تشریح و ارائه شوند. در برخی موارد تعاریف و اصطلاحات تشابهاتی با مفاهیم موجود در دستورزبان فارسی داشته و بنابراین برای درک بهتر، از مفاهیم موجود استفاده شده است؛ لیکن در بسیاری از موارد نیاز به تعریف یا تشریح این اصطلاحات وجود داشته است. در موضوعاتی که به طور معمول بین زبانشناسان و مولفین کتاب‌های دستورزبان در زمینه‌ی برخی تعاریف و دسته‌بندی‌ها اختلاف‌نظر وجود دارد، تلاش بر این بوده است که جنبه‌ی کاربردی برای مخاطب بیشتر مدنظر قرار گیرد.
🌀با این حال، در هر نوع کاری از این دست همیشه جای بهبود و بازنگری وجود دارد. از این رو، از هر پیشنهاد و نظری در این زمینه استقبال میکنم.
شما خواننده‌ی محترم می‌توانید نظر و پیشنهاد خود را در زمینه‌ی شیوه‌ی ارائه مطالب، نحوه‌ی دسته‌بندی موضوعات مختلف، تعریف اصطلاحات گرامری در فارسی و هر موضوعی که فکر می‌کنید برای بهبود و ارتقاء هر چه بیشتر محتوا مفید است، به آی‌دی بنده که در پایان همین نوشته درج شده است، بفرستید.
❇️هدف همه‌ی ما حفظ کُرمانجی، این میراث گرانبها و آموزش آن است؛ امیدوارم این کتاب نیز بتواند در کنار سایر منابع موجود، به این امر مهم و حیاتی کمک کند.
با سپاس و احترام
برات قوی‌اندام (١٦ شهریورماه ١٤٠٠)
آی‌دی تلگرامی:
@Zinar1986
👈 📚 «رێنڤیس و رێزمان»
🌀© @Renivis_U_Reziman
نزدیک به شش ماه از اولین چاپ کتاب «ڕێنڤیس و ڕێزمان» در اواخر اسفندماه ١٣٩٩ می‌گذرد. تاکنون علاقه‌مندان زیادی موفق به تهیه‌ی کتاب شده و بسیاری از آنها در ماه‌های اخیر با کمک مطالب مقدماتی بخش الفبا و واژه‌سازی در این کانال فرآیند یادگیری را شروع کرده‌اند. چه افرادی که زبان مادری آنها کُرمانجی است و چه افرادی که زبان مادری آنها گویشی دیگر از کُردی و حتی غیر از کُردی است.
همانگونه که می‌دانید، در کتاب‌های دستورزبان (از جمله در این کتاب)، موضوعات اصلی گرامری به صورت یکجا و در قالب یک کتاب واحد ارائه و آموزش داده می‌شوند؛ بر خلاف کتاب‌های آموزشی سطح‌به‌سطح (همانند کتاب‌های Hînker) که در چند جلد مجزا چاپ می‌شوند.
این کتاب دید گسترده‌ای از ویژگی‌های کُردی کُرمانجی و قواعد خاص آن را به خواننده عرضه می‌کند و کمک می‌کند تا دانش و اطلاعات خود از این زبان را بسته به تلاش و همت شخصی خود در سطوح مختلف ارتقاء دهد. این کتاب به مخاطب کمک می‌کند تا با قواعد زبان نوشتاری و معیار کُرمانجی آشنا شده و بتواند آن را برای اهداف مختلف به کار ببندد.
همچنین افراد دلسوزی که علاقه‌مند به آموزش زبان نوشتاری و استاندارد کُرمانجی به دیگران -در هر سطح و جایگاهی- هستند می‌توانند از مطالب و مفاهیم آن بهره بگیرند.
نهایت سعی شده است تا موضوعات مختلف گرامری به صورتی کاربردی و قابل فهم برای عموم به زبان فارسی تشریح و ارائه شوند. در برخی موارد تعاریف و اصطلاحات تشابهاتی با مفاهیم موجود در دستورزبان فارسی داشته و بنابراین برای درک بهتر، از مفاهیم موجود استفاده شده است؛ لیکن در بسیاری از موارد نیاز به تعریف یا تشریح این اصطلاحات وجود داشته است. در موضوعاتی که به طور معمول بین زبانشناسان و مولفین کتاب‌های دستورزبان در زمینه‌ی برخی تعاریف و دسته‌بندی‌ها اختلاف‌نظر وجود دارد، تلاش بر این بوده است که جنبه‌ی کاربردی برای مخاطب بیشتر مدنظر قرار گیرد.
🌀با این حال، در هر نوع کاری از این دست همیشه جای بهبود و بازنگری وجود دارد. از این رو، از هر پیشنهاد و نظری در این زمینه استقبال میکنم.
شما خواننده‌ی محترم می‌توانید نظر و پیشنهاد خود را در زمینه‌ی شیوه‌ی ارائه مطالب، نحوه‌ی دسته‌بندی موضوعات مختلف، تعریف اصطلاحات گرامری در فارسی و هر موضوعی که فکر می‌کنید برای بهبود و ارتقاء هر چه بیشتر محتوا مفید است، به آی‌دی بنده که در پایان همین نوشته درج شده است، بفرستید.
❇️هدف همه‌ی ما حفظ کُرمانجی، این میراث گرانبها و آموزش آن است؛ امیدوارم این کتاب نیز بتواند در کنار سایر منابع موجود، به این امر مهم و حیاتی کمک کند.
با سپاس و احترام
برات قوی‌اندام (١٦ شهریورماه ١٤٠٠)
آی‌دی تلگرامی:
@Zinar1986
👈 📚 «رێنڤیس و رێزمان»
🌀© @Renivis_U_Reziman
Telegram
یادگیری کُرمانجی با «ڕێنڤیس و ڕێزمان»
آموزش رسم‌الخط و دستورزبان کُردی کُرمانجی
گام به گام با کتاب «ڕێنڤیس و ڕێزمان»
@Zinar1986
گام به گام با کتاب «ڕێنڤیس و ڕێزمان»
@Zinar1986
برین
دلێ من سا ته بێ هەدوور
لێ، تو رندی ژ رێیا دوور
ئەز چەر بکم ڤێ برینا؛
برین، برین، برینا کوور....
Birîn
Dilê min sa te bêhedûr
Lê tu rind î ji rêya dûr
Ez çer bikim vê birîna;
Birîn, birîn, birîna kûr...
#شیرکووهـ_پەهلەوانی
@Kaniyadil
دلێ من سا ته بێ هەدوور
لێ، تو رندی ژ رێیا دوور
ئەز چەر بکم ڤێ برینا؛
برین، برین، برینا کوور....
Birîn
Dilê min sa te bêhedûr
Lê tu rind î ji rêya dûr
Ez çer bikim vê birîna;
Birîn, birîn, birîna kûr...
#شیرکووهـ_پەهلەوانی
@Kaniyadil
Forwarded from محمد حسین پور
❇️ دوستان گرانقدر و یاران همیشه همراه،
درود برشما؛
🔸احترامٱ همانگونه که مستحضرید، قریب یک ماه از اعلام فراخوان مطالبه‌ی تدریس زبان مادری در خراسان می‌گذرد اما به دلایلی و از جمله فیلترینگ تلگرام، اکثریت عزیزان کورد خراسانی، از مشارکت در این رٲی‌گیری باز مانده‌اند.
🔹در عین حال، تا این لحظه حدود 5000 نفر، در این کمپین مشارکت و از آن حمایت کرده‌اند که لازم است مراتب سپاس و امتنان خویش را از یکایک این بزرگواران و شما دوست‌داران زبان و ادبیات کُوردی کُورمانجی در خراسان اعلام کنیم.
خواهران و برادران بزرگوار!
🔸به منظور فراهم ساختن زمینه‌ی مشارکت بیشتر کُردزبانان عزیز در این فراخوان، با همفکری و همدلی جمعی از بزرگان فرهنگ دوست، مقرر شد؛ از تاریخ شنبه؛ 3 مهرماه 1400، تنها به مدت ۲۴ ساعت این رٲی گیری در اینستاگرام نیز، در دسترس همگان قرار گیرد.
🔹خواهشمند است یک‌بار دیگر، همت خود را بکار بندید و با اشتراک‌گذاری این اطلاعیه در همه گروهها و کانالهای مجازی ممکن، زمینه‌ی مشارکت حداکثری همزبانان را در این حرکت جمعی و قانونی، فراهم فرمایید.
پاینده به مهر باشید.
✍ انجمن ادبی کانیادل
@kaniyadil
درود برشما؛
🔸احترامٱ همانگونه که مستحضرید، قریب یک ماه از اعلام فراخوان مطالبه‌ی تدریس زبان مادری در خراسان می‌گذرد اما به دلایلی و از جمله فیلترینگ تلگرام، اکثریت عزیزان کورد خراسانی، از مشارکت در این رٲی‌گیری باز مانده‌اند.
🔹در عین حال، تا این لحظه حدود 5000 نفر، در این کمپین مشارکت و از آن حمایت کرده‌اند که لازم است مراتب سپاس و امتنان خویش را از یکایک این بزرگواران و شما دوست‌داران زبان و ادبیات کُوردی کُورمانجی در خراسان اعلام کنیم.
خواهران و برادران بزرگوار!
🔸به منظور فراهم ساختن زمینه‌ی مشارکت بیشتر کُردزبانان عزیز در این فراخوان، با همفکری و همدلی جمعی از بزرگان فرهنگ دوست، مقرر شد؛ از تاریخ شنبه؛ 3 مهرماه 1400، تنها به مدت ۲۴ ساعت این رٲی گیری در اینستاگرام نیز، در دسترس همگان قرار گیرد.
🔹خواهشمند است یک‌بار دیگر، همت خود را بکار بندید و با اشتراک‌گذاری این اطلاعیه در همه گروهها و کانالهای مجازی ممکن، زمینه‌ی مشارکت حداکثری همزبانان را در این حرکت جمعی و قانونی، فراهم فرمایید.
پاینده به مهر باشید.
✍ انجمن ادبی کانیادل
@kaniyadil