Forwarded from Merxa çiyan(Şivan)
Û jêva cayîl nabim
Ne bi mizgîniya işqê û
Ne bi mizgîniya çavên te
Û jêva şewqdar nabim
Ne bi lîstika bayî û
Ne bi lîstika biskên te
Çi namêratîeke tal
Û way lidil
Çi tal dihêwirim
Bi giraniya vê xerîbiya kûr
Li warê Bavanên xwe
Û way lidil
Çi tîwar û perîşan Pîr dibim
Li barîna vê panahîya dilbidariyê
Li mala tavan û bîran
Way lidil , çi bê şax û balg lal dibim
Li dûrahiya wan gulan , Gumanan Û gotinan
Û meger jibîr dibe
Dawiya wan lêgerînan
Û ew kanî û dîmena loyan û hêviyan
Û meger jibîr dibe
Ew bihara ku
Bi listika kulîlkên xwe hatibû
Û mizgîniya wê biharê
li kemilîna darêne havîniyê ku
Ti sifre û selle bêpar namînin
Ji tijîtiya mêweyên mîrewaniyê
Û way li dilê min
Çeregî jibîr dibe
Selle û siferyên
Ku salêne sal in
Ne sêvê dinasin û ne mîrewaniyê
Û way li min
Çi bêdeng û bê şax û belg pîr dibim
Li vê aliyê dîwarên ku dizîne ji min , sêv û şûna awazên min ên cayîltiyê
Û jêva cayîl nabim
Ne bi mizgîniya vê bihara ku hatiye
Ne bi mizgîniya wan kulîlkên şikûnek
و دیگر جوان نمیشوم
نه به وعده ی عشق و
نه به وعده ی چشمان تو
و دیگر به شوق نمی آیم
نه در بازی باد و
نه در رقص گیسوان تو
چه نامرادی تلخی !
ودریغا !
چه تلخ فرو میریزم
با سنگینی این غربت عمیق
در سرزمین اجدادی خویش
و دریغا
چه عطشناک و پریشان
پیر میشوم
در بارش این گستره ی تشویش
در خانه ی خورشید ها و خاطره ها
دریغا ، چه بی برگ و بال لال می شوم
در دوردست آن گل ها
گمان ها
و گفتگوها
و مگر فراموش میشود
سرانجام آن جستوجو ها
و آن چشمه و چشم انداز آواز و آرزو ها
و مگر فراموش میشود
آن بهاری که آمده بود
با رقص شکوفه هایش
و وعده ی همان بهار
که در کرامت ِ درختان تابستانیش
هیچ سبد و سفره ای
بی نصیب نخواهد ماند
از سرشاری میوه های مهربانیش
و دریغا بر من
چگونه فراموش میشود
سبد ها و سفره هایی
که سالهاست
نه سیب را میشناسد
و نه مهربانی را
و دریغا بر من
چه لال و بی برگ و بال
پیر میشوم
در این سوی دیوارهایی
که از من دزدیده اند ، سیب را و جانمایه سرود های جوانی را
و دیگر جوان نمی شوم ،
نه به وعده ی این بهاری که آمده است
نه به وعده ی آن شکوفه های شکستنی ...
#محمدرضا_عبدالملکیان
Deng û werger :
#Merxa_Çiyan
Ne bi mizgîniya işqê û
Ne bi mizgîniya çavên te
Û jêva şewqdar nabim
Ne bi lîstika bayî û
Ne bi lîstika biskên te
Çi namêratîeke tal
Û way lidil
Çi tal dihêwirim
Bi giraniya vê xerîbiya kûr
Li warê Bavanên xwe
Û way lidil
Çi tîwar û perîşan Pîr dibim
Li barîna vê panahîya dilbidariyê
Li mala tavan û bîran
Way lidil , çi bê şax û balg lal dibim
Li dûrahiya wan gulan , Gumanan Û gotinan
Û meger jibîr dibe
Dawiya wan lêgerînan
Û ew kanî û dîmena loyan û hêviyan
Û meger jibîr dibe
Ew bihara ku
Bi listika kulîlkên xwe hatibû
Û mizgîniya wê biharê
li kemilîna darêne havîniyê ku
Ti sifre û selle bêpar namînin
Ji tijîtiya mêweyên mîrewaniyê
Û way li dilê min
Çeregî jibîr dibe
Selle û siferyên
Ku salêne sal in
Ne sêvê dinasin û ne mîrewaniyê
Û way li min
Çi bêdeng û bê şax û belg pîr dibim
Li vê aliyê dîwarên ku dizîne ji min , sêv û şûna awazên min ên cayîltiyê
Û jêva cayîl nabim
Ne bi mizgîniya vê bihara ku hatiye
Ne bi mizgîniya wan kulîlkên şikûnek
و دیگر جوان نمیشوم
نه به وعده ی عشق و
نه به وعده ی چشمان تو
و دیگر به شوق نمی آیم
نه در بازی باد و
نه در رقص گیسوان تو
چه نامرادی تلخی !
ودریغا !
چه تلخ فرو میریزم
با سنگینی این غربت عمیق
در سرزمین اجدادی خویش
و دریغا
چه عطشناک و پریشان
پیر میشوم
در بارش این گستره ی تشویش
در خانه ی خورشید ها و خاطره ها
دریغا ، چه بی برگ و بال لال می شوم
در دوردست آن گل ها
گمان ها
و گفتگوها
و مگر فراموش میشود
سرانجام آن جستوجو ها
و آن چشمه و چشم انداز آواز و آرزو ها
و مگر فراموش میشود
آن بهاری که آمده بود
با رقص شکوفه هایش
و وعده ی همان بهار
که در کرامت ِ درختان تابستانیش
هیچ سبد و سفره ای
بی نصیب نخواهد ماند
از سرشاری میوه های مهربانیش
و دریغا بر من
چگونه فراموش میشود
سبد ها و سفره هایی
که سالهاست
نه سیب را میشناسد
و نه مهربانی را
و دریغا بر من
چه لال و بی برگ و بال
پیر میشوم
در این سوی دیوارهایی
که از من دزدیده اند ، سیب را و جانمایه سرود های جوانی را
و دیگر جوان نمی شوم ،
نه به وعده ی این بهاری که آمده است
نه به وعده ی آن شکوفه های شکستنی ...
#محمدرضا_عبدالملکیان
Deng û werger :
#Merxa_Çiyan
Telegram
attach 📎