⭕️#نگاه_تحليلگران: توصیه شگرف آقای روحانی!
👈#احمد_زیدآبادی:
✍️ حسن روحانی با اشاره با انتخابات مجلس آینده گفته است: “هر کس خود را شایسته می داند، کاندیدا شود.”
✍️ از خدا که پنهان نیست از وی چه پنهان که بنده به هر میزان هم که بخواهم شکسته نفسی و خاکساری پیشه کنم، خودم را شایستۀ آنچه گفته‌اند، می‌دانم و یا لااقل از بسیاری از افرادی که در دوره‌های مختلف مجلس بر صندلی‌های نمایندگی تکیه زده‌اند، ناشایسته‌تر نمی‌دانم!
✍️ به همین علت هم در سال ۷۸ برای انتخابات مجلس ششم از تهران کاندیدا شدم. شورای نگهبان اما به دلایل متعددی از جمله عدم اعتقادم به اسلام مرا رد صلاحیت کرد!
✍️ به کلکل با شورای نگهبان در رسانه‌ها برخاستم و از آنها خواستم که مستندات بی‌اعتقادی‌ام به اسلام را طبق قانون مصوب، رسماً اعلام کنند. شورای نگهبان به این درخواست وقعی نگذاشت و به طور کلی اعلام کرد که اگر مستندات رد صلاحیت کاندیداها اعلام شود آبروی آنها به باد خواهد رفت و لذا برای حفظ آبروی آنها از این کار اجتناب می‌کند! در نامه‌ای به شورای نگهبان درخواست کردم که آن مستندات را به خودم اعلام کنند تا نگرانی‌شان از ریختن آبرویم نیز برطرف شود! هیچ محل ندادند.
✍️ باری، چند ماه پس از آن ماجرا بازداشت شدم و یکی از اتهاماتم نیز همان کلکل‌های رسانه‌ای با شورای نگهبان به عنوان تضعیف نهادهای رسمی جمهوری اسلامی بود!
حالا هم اگر بخواهم کاندیدا شوم، شورای نگهبان نخواهد گفت: “این فتنه‌گر که حتم دارد رد صلاحیت می‌شود، فقط بدان قصد کاندیدا شده تا با رد صلاحیت‌اش خوراک تبلیغاتی برای رسانه‌های استکباری فراهم کند و زمینه ساز اعمال فشار بیشتر اقتصادی و سیاسی علیه جمهوری اسلامی و هموار کردن راه براندازی نظام شود؟”
✍️ واضح است که همین را خواهد گفت! در آن صورت چه کنم؟ ظاهراً روحانی اینجایش را هم خوانده و گفته است: “اگر برای کاندیدایی مشکلی پیش آید، اشکال ندارد، این در راه خداست!”
✍️ راستش خدایی که من می‌شناسم بندههایش را اینقدر ساده‌لوح و خوار و بی‌مقدار نمی‌داند که آنها را به تحمل رنجی و عذابی عبث برای برای کمک به اهل دنیا و اصحاب قدرت فرا بخواند! بنابراین، بهتر است آقای روحانی این توصیه‌ها را به مدیران خود کند
🔴 نظرات وارده در یادداشت ها لزوما دیدگاه شبکه جهانی کلمه نیست.
🔹 مقاله هاى منتشر شده تنها بازتاب دهنده نظر نويسنده آن است.
🔸 لینک مقاله در سایت : http://www.kalemeh.tv/1398/07/15646/
👈#احمد_زیدآبادی:
✍️ حسن روحانی با اشاره با انتخابات مجلس آینده گفته است: “هر کس خود را شایسته می داند، کاندیدا شود.”
✍️ از خدا که پنهان نیست از وی چه پنهان که بنده به هر میزان هم که بخواهم شکسته نفسی و خاکساری پیشه کنم، خودم را شایستۀ آنچه گفته‌اند، می‌دانم و یا لااقل از بسیاری از افرادی که در دوره‌های مختلف مجلس بر صندلی‌های نمایندگی تکیه زده‌اند، ناشایسته‌تر نمی‌دانم!
✍️ به همین علت هم در سال ۷۸ برای انتخابات مجلس ششم از تهران کاندیدا شدم. شورای نگهبان اما به دلایل متعددی از جمله عدم اعتقادم به اسلام مرا رد صلاحیت کرد!
✍️ به کلکل با شورای نگهبان در رسانه‌ها برخاستم و از آنها خواستم که مستندات بی‌اعتقادی‌ام به اسلام را طبق قانون مصوب، رسماً اعلام کنند. شورای نگهبان به این درخواست وقعی نگذاشت و به طور کلی اعلام کرد که اگر مستندات رد صلاحیت کاندیداها اعلام شود آبروی آنها به باد خواهد رفت و لذا برای حفظ آبروی آنها از این کار اجتناب می‌کند! در نامه‌ای به شورای نگهبان درخواست کردم که آن مستندات را به خودم اعلام کنند تا نگرانی‌شان از ریختن آبرویم نیز برطرف شود! هیچ محل ندادند.
✍️ باری، چند ماه پس از آن ماجرا بازداشت شدم و یکی از اتهاماتم نیز همان کلکل‌های رسانه‌ای با شورای نگهبان به عنوان تضعیف نهادهای رسمی جمهوری اسلامی بود!
حالا هم اگر بخواهم کاندیدا شوم، شورای نگهبان نخواهد گفت: “این فتنه‌گر که حتم دارد رد صلاحیت می‌شود، فقط بدان قصد کاندیدا شده تا با رد صلاحیت‌اش خوراک تبلیغاتی برای رسانه‌های استکباری فراهم کند و زمینه ساز اعمال فشار بیشتر اقتصادی و سیاسی علیه جمهوری اسلامی و هموار کردن راه براندازی نظام شود؟”
✍️ واضح است که همین را خواهد گفت! در آن صورت چه کنم؟ ظاهراً روحانی اینجایش را هم خوانده و گفته است: “اگر برای کاندیدایی مشکلی پیش آید، اشکال ندارد، این در راه خداست!”
✍️ راستش خدایی که من می‌شناسم بندههایش را اینقدر ساده‌لوح و خوار و بی‌مقدار نمی‌داند که آنها را به تحمل رنجی و عذابی عبث برای برای کمک به اهل دنیا و اصحاب قدرت فرا بخواند! بنابراین، بهتر است آقای روحانی این توصیه‌ها را به مدیران خود کند
🔴 نظرات وارده در یادداشت ها لزوما دیدگاه شبکه جهانی کلمه نیست.
🔹 مقاله هاى منتشر شده تنها بازتاب دهنده نظر نويسنده آن است.
🔸 لینک مقاله در سایت : http://www.kalemeh.tv/1398/07/15646/
شبکه جهانی کلمه
توصیه شگرف آقای روحانی! - شبکه جهانی کلمه
?#احمد_زیدآبادی: ✍️ حسن روحانی با اشاره با انتخابات مجلس آینده گفته است: “هر کس خود را شایسته می داند، کاندیدا شود.” ✍️ از خدا که پنهان نیست از وی چه پنهان که بنده به هر میزان هم که بخواهم شکسته نفسی و خاکساری پیشه کنم، خودم را شایستۀ آنچه گفته‌اند،…
⚫️#احمد_زیدآبادی:
🔸 ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه به اسرائیل سفر کرده است تا روابط مسکو با تلاویو را گرمتر کند. آن شرقی که مسئولان جمهوری اسلامی از آن سخن می گویند و خواهان چرخش سیاست خارجی کشور به سمت آن هستند، کجاست؟
🔸به کانال بزرگ تلگرام شبکه جهانی کلمه بپیوندید.
https://t.me/joinchat/AAAAAE-yDNjbzdEfyKb1XA
🔸 ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه به اسرائیل سفر کرده است تا روابط مسکو با تلاویو را گرمتر کند. آن شرقی که مسئولان جمهوری اسلامی از آن سخن می گویند و خواهان چرخش سیاست خارجی کشور به سمت آن هستند، کجاست؟
🔸به کانال بزرگ تلگرام شبکه جهانی کلمه بپیوندید.
https://t.me/joinchat/AAAAAE-yDNjbzdEfyKb1XA
⚫️#نگاه_تحليلگران: انگیزه و کار خیر!
@kalemehtv
👈#احمد_زیدآبادی
✍️رسانه‌های اصولگرا در این روزها بعضاً گزارش‌هایی را منتشر می‌کنند که حاکی از یاری‌رسانی داوطلبانۀ جمعی طلبه یا جوان به افراد مبتلا به کرونا یا گرفتار آمده در تنگنای مالی است.
✍️اختلاف بینش ما با این افراد، طبعاً دلیلی بر بی‌اهمیت شمردن یا نادیده گرفتن کار آنها در جهت کمک به نیازمندان نمی‌شود.
✍️با این حال، می‌توان دو نکته را با این افراد در میان گذاشت. نکتۀ اول اینکه آیا آنها کمک به دیگران را در انحصار خود می‌دانند یا اینکه برای سایر نیروهای داوطلب جامعه نیز همین حق را قائل‌اند؟
✍️اگر در انحصار خود می‌دانند با چه منطق و انگیزه‌ای؟ و اگر دیگران را هم محق می‌دانند پس چرا به ممنوعیت عملی نیروهای مستقل از حکومت برای کمک‌رسانی به مردم انتقاد نمی‌کنند؟
✍️نکتۀ دوم هم اینکه آیا این داوطلبان، صرفاً از روی انگیزه‌های بشردوستانه و خداپسندانه دست به این کارها می‌زنند یا اینکه اهداف سیاسی در پشت کار آنان نهفته است؟
✍️اگر پای انگیزۀ بشردوستانه و خداپسندانه در میان است، چرا فقط آن را در یک میدان خاص جستجو می‌کنند و مثلاً نسبت به نقض حقوق سیاسی و اجتماعی شهروندان و به رنج و زحمت افتادن خانواده‌های آنها توسط برخی نهادهای حاکم بی تفاوت‌اند و حتی بعضاً از آن حمایت می‌کنند؟ اما اگر انگیزه‌شان معطوف به مقاصد دنیوی بخشی از اهل سیاست و قدرت است که دیگر خود دانند!
🔸به کانال بزرگ تلگرام شبکه جهانی کلمه بپیوندید.
https://t.me/joinchat/AAAAAE-yDNjbzdEfyKb1XA
@kalemehtv
👈#احمد_زیدآبادی
✍️رسانه‌های اصولگرا در این روزها بعضاً گزارش‌هایی را منتشر می‌کنند که حاکی از یاری‌رسانی داوطلبانۀ جمعی طلبه یا جوان به افراد مبتلا به کرونا یا گرفتار آمده در تنگنای مالی است.
✍️اختلاف بینش ما با این افراد، طبعاً دلیلی بر بی‌اهمیت شمردن یا نادیده گرفتن کار آنها در جهت کمک به نیازمندان نمی‌شود.
✍️با این حال، می‌توان دو نکته را با این افراد در میان گذاشت. نکتۀ اول اینکه آیا آنها کمک به دیگران را در انحصار خود می‌دانند یا اینکه برای سایر نیروهای داوطلب جامعه نیز همین حق را قائل‌اند؟
✍️اگر در انحصار خود می‌دانند با چه منطق و انگیزه‌ای؟ و اگر دیگران را هم محق می‌دانند پس چرا به ممنوعیت عملی نیروهای مستقل از حکومت برای کمک‌رسانی به مردم انتقاد نمی‌کنند؟
✍️نکتۀ دوم هم اینکه آیا این داوطلبان، صرفاً از روی انگیزه‌های بشردوستانه و خداپسندانه دست به این کارها می‌زنند یا اینکه اهداف سیاسی در پشت کار آنان نهفته است؟
✍️اگر پای انگیزۀ بشردوستانه و خداپسندانه در میان است، چرا فقط آن را در یک میدان خاص جستجو می‌کنند و مثلاً نسبت به نقض حقوق سیاسی و اجتماعی شهروندان و به رنج و زحمت افتادن خانواده‌های آنها توسط برخی نهادهای حاکم بی تفاوت‌اند و حتی بعضاً از آن حمایت می‌کنند؟ اما اگر انگیزه‌شان معطوف به مقاصد دنیوی بخشی از اهل سیاست و قدرت است که دیگر خود دانند!
🔸به کانال بزرگ تلگرام شبکه جهانی کلمه بپیوندید.
https://t.me/joinchat/AAAAAE-yDNjbzdEfyKb1XA
⚫️#نگاه_تحليلگران: اعلام حضور نیروهای حشدالشعبی در قم ، آیا جز ارسال این علامت است که "آنها از خودمان هستند"؟
@kalemehtv
👈#احمد_زیدآبادی
✍️خبرگزاری فارس از ضد عفونی کردن معابر شهر قم علیه ویروس کرونا توسط جمعی از نیروهای حشدالشعبی عراق در روز 16 فروردین خبر داده و در همین رابطه عکس‌هایی را نیز منتشر کرده است.
✍️سال پیش هم نیروهای حشدالشعبی برای کمک به مهار سیل در خوزستان وارد ایران شده بودند که انتقادات و شایعات بسیاری در پی داشت.
اما منظور از حضور نیروهای حشدالشعبی در قم برای ضد عفونی کردن معابر و اعلام خبر آن واقعاً چیست؟
اینکه نیروهای ایرانی خودشان توانایی ضد عفونی کرن معابر را ندارند و مجبور به استفاده از نیروهای عراقی شده‌اند؟
اینکه جمهوری اسلامی اصالتی برای مرزهای سیاسی بین کشورها قائل نیست و تنها مرزهای عقیدتی و ایدئولوژیک را به رسمیت می‌شناسد؟
اینکه نشان داده شود کمک به شکل‌گیری و تداوم حشدالشعبی خارج از قلمرو منافع ایرانیان نبوده و در وضعیت‌های اضطراری این نیروها می‌توانند برای کمک به جامعۀ ایرانی به خدمت گرفته شوند؟
و یا اهداف دیگری از نوع آنچه روزی رئیس پیشین دادگاه‌های انقلاب بر زبان رانده بود؟
✍️هر کدام از این موارد که باشد، موجه نیست!این در حالی است که می‌دانیم در روزهای اخیر تشنج بین آمریکا و حشدالشعبی در عراق بالا گرفته و دو طرف به تهدید نظامی علیه یکدیگر مشغول‌اند. در این میان، دونالد ترامپ و برخی از مقام‌های نظامی و سیاسی دولت او هم تأکید کرده‌اند که اصولاً جمهوری اسلامی را مسئول هرگونه حملۀ حشدالشعبی به مراکز و منافع آمریکا در عراق می‌دانند و هر نوع حمله‌ای از طرف آنان را با ضربه به ایران پاسخ خواهند داد.
✍️درمقابل این نوع تهدیدها، ستاد کل نیروهای مسلح و مقام‌های وزارت خارجۀ جمهوری اسلامی چند بار تکرار کرده‌اند که حشدالشعبی نیروی عراقی مستقلی است که از ایران دستور نمی‌گیرد و بنابراین، آمریکا حق ندارد حملات احتمالی آنها را به پای جمهوری اسلامی بنویسد!
✍️حالا در این شرایط، اعلام حضور نیروهای حشدالشعبی در قم برای ضدعفونی کردن معابر شهر، آیا جز ارسال این علامت است که "آنها از خودمان هستند"؟
✍️بارها گفته‌ام و اینجا باز هم تأکید می‌کنم که بزرگترین ضعف و نقصان حکمرانی در کشور ما ناآشنایی و یا بعضاً مخالفت با الزامات و ضرورت‌های امر سیاست در عصر ملت - دولت است و قریب به تمامِ هزینه‌های تحمیل شده به کشور در هر دو حوزۀ سیاست داخلی و خارجی هم از همین ناحیه برمی‌خیزد!
🔸به کانال بزرگ تلگرام شبکه جهانی کلمه بپیوندید.
https://t.me/joinchat/AAAAAE-yDNjbzdEfyKb1XA
@kalemehtv
👈#احمد_زیدآبادی
✍️خبرگزاری فارس از ضد عفونی کردن معابر شهر قم علیه ویروس کرونا توسط جمعی از نیروهای حشدالشعبی عراق در روز 16 فروردین خبر داده و در همین رابطه عکس‌هایی را نیز منتشر کرده است.
✍️سال پیش هم نیروهای حشدالشعبی برای کمک به مهار سیل در خوزستان وارد ایران شده بودند که انتقادات و شایعات بسیاری در پی داشت.
اما منظور از حضور نیروهای حشدالشعبی در قم برای ضد عفونی کردن معابر و اعلام خبر آن واقعاً چیست؟
اینکه نیروهای ایرانی خودشان توانایی ضد عفونی کرن معابر را ندارند و مجبور به استفاده از نیروهای عراقی شده‌اند؟
اینکه جمهوری اسلامی اصالتی برای مرزهای سیاسی بین کشورها قائل نیست و تنها مرزهای عقیدتی و ایدئولوژیک را به رسمیت می‌شناسد؟
اینکه نشان داده شود کمک به شکل‌گیری و تداوم حشدالشعبی خارج از قلمرو منافع ایرانیان نبوده و در وضعیت‌های اضطراری این نیروها می‌توانند برای کمک به جامعۀ ایرانی به خدمت گرفته شوند؟
و یا اهداف دیگری از نوع آنچه روزی رئیس پیشین دادگاه‌های انقلاب بر زبان رانده بود؟
✍️هر کدام از این موارد که باشد، موجه نیست!این در حالی است که می‌دانیم در روزهای اخیر تشنج بین آمریکا و حشدالشعبی در عراق بالا گرفته و دو طرف به تهدید نظامی علیه یکدیگر مشغول‌اند. در این میان، دونالد ترامپ و برخی از مقام‌های نظامی و سیاسی دولت او هم تأکید کرده‌اند که اصولاً جمهوری اسلامی را مسئول هرگونه حملۀ حشدالشعبی به مراکز و منافع آمریکا در عراق می‌دانند و هر نوع حمله‌ای از طرف آنان را با ضربه به ایران پاسخ خواهند داد.
✍️درمقابل این نوع تهدیدها، ستاد کل نیروهای مسلح و مقام‌های وزارت خارجۀ جمهوری اسلامی چند بار تکرار کرده‌اند که حشدالشعبی نیروی عراقی مستقلی است که از ایران دستور نمی‌گیرد و بنابراین، آمریکا حق ندارد حملات احتمالی آنها را به پای جمهوری اسلامی بنویسد!
✍️حالا در این شرایط، اعلام حضور نیروهای حشدالشعبی در قم برای ضدعفونی کردن معابر شهر، آیا جز ارسال این علامت است که "آنها از خودمان هستند"؟
✍️بارها گفته‌ام و اینجا باز هم تأکید می‌کنم که بزرگترین ضعف و نقصان حکمرانی در کشور ما ناآشنایی و یا بعضاً مخالفت با الزامات و ضرورت‌های امر سیاست در عصر ملت - دولت است و قریب به تمامِ هزینه‌های تحمیل شده به کشور در هر دو حوزۀ سیاست داخلی و خارجی هم از همین ناحیه برمی‌خیزد!
🔸به کانال بزرگ تلگرام شبکه جهانی کلمه بپیوندید.
https://t.me/joinchat/AAAAAE-yDNjbzdEfyKb1XA
⚫️#نگاه_تحليلگران: سخنگوی وزارت خارجه ایران نقش حافظ منافع چین در تهران را به عهده گرفته است؟
@kalemehtv
👈#احمد_زیدآبادی
✍️ انتقاد سخنگوی وزارت بهداشت ایران از پنهانکاری و نشر اطلاعات گمراه کننده از سوی دولت چین در بارۀ مختصات ویروس کرونا با انتقادِ متقابل سفیر چین در تهران روبرو شده است.
✍️ طبیعی است که سفیر چین به عنوان نماینده رسمی کشور خود، در صدد دفاع از دولت متبوع خود برآید و از این بابت، ایرادی اساسی متوجه او نیست. آنچه اما بسیار محل تأمل و غیر قابل فهم است این است که سخنگوی وزارت خارجۀ ایران هم به کمک سفیر چین آمده و با تعریف و تمجیدهای بی‌دلیل و بی‌مورد از سیاست کرونایی دولت پکن، به طور غیرمستقیم به مقابله با سخنگوی وزارت بهداشت برخاسته است!
✍️ آیا سخنگوی وزارت خارجه ایران نقش حافظ منافع چین در تهران را به عهده گرفته است؟ یا اینکه از بیم خشم چینی‌ها و به خطر افتادن روابط نیم‌بند اقتصادی، در مقام وکیل مدافع و سخنگوی دولت چین، تا سرحد به خطر انداختن حیثیت خود پیش رفته است؟
✍️ جمهوری اسلامی همواره از "استقلال سیاسی" خود به عنوان مهمترین دستاورد ۴۱ سال تاریخ حیاتش یاد می‌کند و برخی از نیروهای مخالف و منتقد آن نیز در این مورد خاص با آن هم‌نظر هستند. اما تحریم‌های آمریکا که ظاهراً قرار بود غلظت این "استقلال" را بیشتر کنند، نیاز به چین و روسیه را چنان پررنگ و غلیظ کرده است که بوی نوعی وابستگی از آن به مشام می‌رسد به طوری که مقام‌ها و دیپلمات‌های ایرانی از کمترین انتقادی به دولت‌های روسیه و بخصوص چین نگران می‌شوند وحتی وقتی فشار و ستم علیه میلیون‌ها مسلمان منطقۀ سین گیانگ، صدای تمام دنیا را در می‌آورد، از مقام‌های ایرانی جز سکوت چیزی شنیده نمی‌شود! گویی حتی از آن بیم دارند که به چینی‌ها بگویند بالای چشم‌شان ابروست!
🔸به کانال بزرگ تلگرام شبکه جهانی کلمه بپیوندید.
https://t.me/joinchat/AAAAAE-yDNjbzdEfyKb1XA
@kalemehtv
👈#احمد_زیدآبادی
✍️ انتقاد سخنگوی وزارت بهداشت ایران از پنهانکاری و نشر اطلاعات گمراه کننده از سوی دولت چین در بارۀ مختصات ویروس کرونا با انتقادِ متقابل سفیر چین در تهران روبرو شده است.
✍️ طبیعی است که سفیر چین به عنوان نماینده رسمی کشور خود، در صدد دفاع از دولت متبوع خود برآید و از این بابت، ایرادی اساسی متوجه او نیست. آنچه اما بسیار محل تأمل و غیر قابل فهم است این است که سخنگوی وزارت خارجۀ ایران هم به کمک سفیر چین آمده و با تعریف و تمجیدهای بی‌دلیل و بی‌مورد از سیاست کرونایی دولت پکن، به طور غیرمستقیم به مقابله با سخنگوی وزارت بهداشت برخاسته است!
✍️ آیا سخنگوی وزارت خارجه ایران نقش حافظ منافع چین در تهران را به عهده گرفته است؟ یا اینکه از بیم خشم چینی‌ها و به خطر افتادن روابط نیم‌بند اقتصادی، در مقام وکیل مدافع و سخنگوی دولت چین، تا سرحد به خطر انداختن حیثیت خود پیش رفته است؟
✍️ جمهوری اسلامی همواره از "استقلال سیاسی" خود به عنوان مهمترین دستاورد ۴۱ سال تاریخ حیاتش یاد می‌کند و برخی از نیروهای مخالف و منتقد آن نیز در این مورد خاص با آن هم‌نظر هستند. اما تحریم‌های آمریکا که ظاهراً قرار بود غلظت این "استقلال" را بیشتر کنند، نیاز به چین و روسیه را چنان پررنگ و غلیظ کرده است که بوی نوعی وابستگی از آن به مشام می‌رسد به طوری که مقام‌ها و دیپلمات‌های ایرانی از کمترین انتقادی به دولت‌های روسیه و بخصوص چین نگران می‌شوند وحتی وقتی فشار و ستم علیه میلیون‌ها مسلمان منطقۀ سین گیانگ، صدای تمام دنیا را در می‌آورد، از مقام‌های ایرانی جز سکوت چیزی شنیده نمی‌شود! گویی حتی از آن بیم دارند که به چینی‌ها بگویند بالای چشم‌شان ابروست!
🔸به کانال بزرگ تلگرام شبکه جهانی کلمه بپیوندید.
https://t.me/joinchat/AAAAAE-yDNjbzdEfyKb1XA
⚫️#نگاه_تحليلگران: اصولگرایان و چین و معنای استقلال!
@kalemehtv
👈#احمد_زیدآبادی
✍️واکنش رسانه‌ها و فعالان اصولگرا و حتی برخی نهادهای رسمی به انتقاد سخنگوی وزارت بهداشت از نوع اطلاع‌رسانی دولت چین در بارۀ مشخصات ویروس کرونا نشان از رخدادی مهم در سیاست خارجی ایران طی سال‌های اخیر دارد و به نظرم نیازمند هشدار جدی است.
✍️از بعد از انقلاب تا کنون افراد و جریان‌های سیاسی داخل ایران، معمولاً علاقۀ خود را به یکی از مدل‌های حکومت‌داری در جهان و یا الگوی ادارۀ اقتصاد آنها پنهان نکرده‌اند! بسیاری دمکراسی لیبرال و اقتصاد مبتنی بر بازار را می‌پسندند، بسیاری به سوسیال دمکراسی و ترکیبی از مکانیسم بازار با مداخله‌گرایی دولتی در اقتصاد گرایش نشان می‌دهند، بسیاری از نظام‌های متمرکز سیاسی و تک‌حزبی با اقتصاد کاملاً دستوری حمایت می‌کنند و بسیاری هم اصولاً طرفدار مدل‌های اشتراکی هستند.
✍️با این همه، در تمام این سال‌ها، شاید به استثنای حزب توده در دوره‌ای خاص، هیچکدام از جریان‌های سیاسی خود را به یک دولت بیگانه، چندان متعهد و وفادار نشان نداده‌اند که انتقاد از یک رفتار مشخص آن را برنتابند و منتقدان را مورد هجوم تبلیغاتی قرار دهند.
✍️چنین اتفاقی اما متأسفانه اکنون رخ داده است! برخی محافل اصولگرا شاید بعضاً از سر ندانم‌کاری، در سطحی به دفاع از عملکرد دولت چین برخاسته‌اند که پنداری نفوذ چین در کشورمان امری عادی و مبرهن است و با نقد عملکرد آن کشور، اصول سیاست خارجی جمهوری اسلامی نقض می‌شود و به هم می‌ریزد!
✍️این دسته از اصولگرایان، انتقاد سخنگوی وزارت بهداشت از چین را "هزینه‌زا" دانسته و با آن به شدت برخورد کرده‌اند! این افراد و نهادها توجه ندارند که اگر قرار باشد "هزینه‌زایی" مبنای پرهیز از نقد سیاست یک دولت بیگانه باشد، پس چرا خود با اغلب قدرت‌های مؤثر جهانی درگیر شده‌اند و هزینه‌های بی‌سابقه‌ای را به دوش کشور بار کرده‌اند؟ از نگاه آنان آیا فقط انتقاد از رفتار چین هزینه‌زاست و درگیری با سایر قدرت‌های جهانی و منطقه‌ای بدون هزینه است؟
✍️برخی از این محافل، انتقاد از چین را همردیف حمایت از آمریکا دانسته‌اند! گویی از منظر آنان جهان به دو قطبِ حق و باطل به رهبری و محوریت چین و آمریکا تقسیم شده است و هر کس در جبهۀ حق چین نباشد به ناچار در جبهۀ باطل آمریکا خدمت می‌کند! چنین تصوری از روابط بین‌الملل را حتی خود چینی‌ها نیز مردود می‌دانند! دولت چین همواره به لزوم همکاری با آمریکا در عرصه‌های مختلف بین‌المللی اصرار دارد و گرمترین رابطه را نیز با دولت بنیامین نتانیاهو نخست وزیر راستگرای اسرائیل برقرار کرده است. این رابطه در برخی موارد به اندازه‌ای نزدیک و صمیمی است که سبب اعتراض آمریکا به اسرائیل شده به طوری که از نتانیاهو خواسته است تا دست چینی‌ها را از تأسیسات بندر حیفا قدری کوتاه‌تر کند!
✍️با این حساب، آیا به زعم اصولگرایان اگر کسی بخواهد به رابطۀ نزدیک دولت چین و اسرائیل انتقاد کند، به حمایت از آمریکا برخاسته است؟
✍️در این میان، یکی از فعالان اصولگرا در دفاع از چین تا بدانجا پیش رفته است که مسلمانان تحت ستم ایغور را کلاً داعشی نامیده است! گویی از نگاه او همین که یک مسلمان با سیاست یکسان‌سازی فرهنگی چین مخالفت کند، در شمار داعشی‌هاست چرا که به "مظهر حقانیت بین‌المللی" یعنی حزب کمونیست و یکه تاز چین پشت کرده است!
✍️در هر صورت، با این شیوه ای که پاره‌ای اصولگرایان در پیش گرفته‌اند، چین هم ظاهراً در شمار "خط‌قرمزها" در آمده است و از این پس باید تاوان انتقاد از چین را هم در دادگاه و زندان پرداخت! و آنگاه از استقلال سیاسی ادعایی چه باقی خواهد ماند؟
✍️من البته رابطۀ معمول و معقول و متوازن با چین را رد نمی‌کنم، شبیه همان رابطه‌ای که اغلب کشورهای جهان با آن دارند. اما تبدیل چین به تابویی که نتوان کمترین انتقادی را در سطح رسمی یا غیررسمی علیه آن مطرح کرد، جز وابستگی چه معنایی دارد؟
✍️به نظرم تا دیر نشده است، بزرگان و عقلای اصولگرا در این مورد اعلام موضع کنند تا اتهام وابستگی و نفوذ چین در بین آنها رسمیت پیدا نکند!
🔸به کانال بزرگ تلگرام شبکه جهانی کلمه بپیوندید.
https://t.me/joinchat/AAAAAE-yDNjbzdEfyKb1XA
@kalemehtv
👈#احمد_زیدآبادی
✍️واکنش رسانه‌ها و فعالان اصولگرا و حتی برخی نهادهای رسمی به انتقاد سخنگوی وزارت بهداشت از نوع اطلاع‌رسانی دولت چین در بارۀ مشخصات ویروس کرونا نشان از رخدادی مهم در سیاست خارجی ایران طی سال‌های اخیر دارد و به نظرم نیازمند هشدار جدی است.
✍️از بعد از انقلاب تا کنون افراد و جریان‌های سیاسی داخل ایران، معمولاً علاقۀ خود را به یکی از مدل‌های حکومت‌داری در جهان و یا الگوی ادارۀ اقتصاد آنها پنهان نکرده‌اند! بسیاری دمکراسی لیبرال و اقتصاد مبتنی بر بازار را می‌پسندند، بسیاری به سوسیال دمکراسی و ترکیبی از مکانیسم بازار با مداخله‌گرایی دولتی در اقتصاد گرایش نشان می‌دهند، بسیاری از نظام‌های متمرکز سیاسی و تک‌حزبی با اقتصاد کاملاً دستوری حمایت می‌کنند و بسیاری هم اصولاً طرفدار مدل‌های اشتراکی هستند.
✍️با این همه، در تمام این سال‌ها، شاید به استثنای حزب توده در دوره‌ای خاص، هیچکدام از جریان‌های سیاسی خود را به یک دولت بیگانه، چندان متعهد و وفادار نشان نداده‌اند که انتقاد از یک رفتار مشخص آن را برنتابند و منتقدان را مورد هجوم تبلیغاتی قرار دهند.
✍️چنین اتفاقی اما متأسفانه اکنون رخ داده است! برخی محافل اصولگرا شاید بعضاً از سر ندانم‌کاری، در سطحی به دفاع از عملکرد دولت چین برخاسته‌اند که پنداری نفوذ چین در کشورمان امری عادی و مبرهن است و با نقد عملکرد آن کشور، اصول سیاست خارجی جمهوری اسلامی نقض می‌شود و به هم می‌ریزد!
✍️این دسته از اصولگرایان، انتقاد سخنگوی وزارت بهداشت از چین را "هزینه‌زا" دانسته و با آن به شدت برخورد کرده‌اند! این افراد و نهادها توجه ندارند که اگر قرار باشد "هزینه‌زایی" مبنای پرهیز از نقد سیاست یک دولت بیگانه باشد، پس چرا خود با اغلب قدرت‌های مؤثر جهانی درگیر شده‌اند و هزینه‌های بی‌سابقه‌ای را به دوش کشور بار کرده‌اند؟ از نگاه آنان آیا فقط انتقاد از رفتار چین هزینه‌زاست و درگیری با سایر قدرت‌های جهانی و منطقه‌ای بدون هزینه است؟
✍️برخی از این محافل، انتقاد از چین را همردیف حمایت از آمریکا دانسته‌اند! گویی از منظر آنان جهان به دو قطبِ حق و باطل به رهبری و محوریت چین و آمریکا تقسیم شده است و هر کس در جبهۀ حق چین نباشد به ناچار در جبهۀ باطل آمریکا خدمت می‌کند! چنین تصوری از روابط بین‌الملل را حتی خود چینی‌ها نیز مردود می‌دانند! دولت چین همواره به لزوم همکاری با آمریکا در عرصه‌های مختلف بین‌المللی اصرار دارد و گرمترین رابطه را نیز با دولت بنیامین نتانیاهو نخست وزیر راستگرای اسرائیل برقرار کرده است. این رابطه در برخی موارد به اندازه‌ای نزدیک و صمیمی است که سبب اعتراض آمریکا به اسرائیل شده به طوری که از نتانیاهو خواسته است تا دست چینی‌ها را از تأسیسات بندر حیفا قدری کوتاه‌تر کند!
✍️با این حساب، آیا به زعم اصولگرایان اگر کسی بخواهد به رابطۀ نزدیک دولت چین و اسرائیل انتقاد کند، به حمایت از آمریکا برخاسته است؟
✍️در این میان، یکی از فعالان اصولگرا در دفاع از چین تا بدانجا پیش رفته است که مسلمانان تحت ستم ایغور را کلاً داعشی نامیده است! گویی از نگاه او همین که یک مسلمان با سیاست یکسان‌سازی فرهنگی چین مخالفت کند، در شمار داعشی‌هاست چرا که به "مظهر حقانیت بین‌المللی" یعنی حزب کمونیست و یکه تاز چین پشت کرده است!
✍️در هر صورت، با این شیوه ای که پاره‌ای اصولگرایان در پیش گرفته‌اند، چین هم ظاهراً در شمار "خط‌قرمزها" در آمده است و از این پس باید تاوان انتقاد از چین را هم در دادگاه و زندان پرداخت! و آنگاه از استقلال سیاسی ادعایی چه باقی خواهد ماند؟
✍️من البته رابطۀ معمول و معقول و متوازن با چین را رد نمی‌کنم، شبیه همان رابطه‌ای که اغلب کشورهای جهان با آن دارند. اما تبدیل چین به تابویی که نتوان کمترین انتقادی را در سطح رسمی یا غیررسمی علیه آن مطرح کرد، جز وابستگی چه معنایی دارد؟
✍️به نظرم تا دیر نشده است، بزرگان و عقلای اصولگرا در این مورد اعلام موضع کنند تا اتهام وابستگی و نفوذ چین در بین آنها رسمیت پیدا نکند!
🔸به کانال بزرگ تلگرام شبکه جهانی کلمه بپیوندید.
https://t.me/joinchat/AAAAAE-yDNjbzdEfyKb1XA
⚫️#نگاه_تحليلگران: خطر دوسویۀ کرونا و رفتار دولت روحانی
@kalemehtv
👈#احمد_زیدآبادی
✍️از زمان شیوع کرونا در کشور، حسن روحانی به قدری سخنان متفاوت و بعضاً متناقض در این زمینه زده است که دیگر به سختی می‌توان جامعه را نسبت به برخی از نگرانی‌های موجه او متقاعد کرد.
✍️روحانی این روزها سخت نگران نابودی مشاغل و ورشکستگی اقتصاد در نتیجۀ تعطیلی طولانی مدت بنگاه‌های اقتصادی است و از همین رو می‌کوشد تا راهی برای ازسرگیری بسیاری از فعالیت‌های اقتصادی و نفس کشیدن کسب و کارهای خدماتی پیدا کند. منتقدان از اطراف مختلف اما او را متهم می‌کنند که رئیس جمهور بیش از آنکه نگران جان مردم باشد در فکر ادامۀ کسب و کار و درآمدزایی برای دولت است.
✍️واقعیت این است که کرونا در سطح جهان از دو جهت جان آدمیزادگان را در معرض خطر قرار داده است. جهت اول ابتلاء به بیماری و رنج و مرگ احتمالی ناشی از آن و جهت دوم، تهدیدِ فروپاشی اقتصادی؛ امری که به نوبۀ خود می‌تواند بیکاری و فقر گسترده و حتی قحطی و در نتیجه مرگ و میر بسیار به دنبال آورد.
✍️در حقیقت، اغلب دولت‌های جهان می‌کوشند تا بین این دو خطر که یکی جنبۀ آنی و دیگری تأثیرات کوتاه‌مدت و میان‌مدت و بلند‌مدت دارد، تعادل و توازنی برقرار سازند گر چه به نظر می‌رسد دستیابی به نقطۀ توازن و تعادل در این مورد کار ساده‌ای هم نیست!
✍️در این میان، کشور ما در مواجهه با شیوع کرونا وضع مخصوص به خود را دارد. اقتصاد کشور از سال‌ها پیش تحت تأثیر نزاع نهادهای حاکم در بارۀ الگوها و سیاست‌های اقتصادی، پراکندگی بی‌سابقۀ قدرت دولت، فساد گسترده، ناکارآمدی دیوانسالاری و بویژه تحریم‌های اقتصادی، به سرعت رو به ضعف نهاده و در غیاب سرمایه گذاری‌های زیرساختی توان خود را از دست داده است.
✍️چنین اقتصادی در مواجهه با شیوع کرونا بی‌نهایت آسیب‌پذیر است بخصوص اینکه ایران از نظر میزان ابتلاء و مرگ و میر در بین ده کشور نخست جهان قرار دارد، اما از توانایی آن کشورها برای تزریق هنگفت میلیاردها دلار به اقتصاد و یا پرداخت مبلغ قابل اعتنایی به افراد بیکار و گرفتار آمده در قرنطینۀ خانگی برخوردار نیست.
✍️تا همین الان به نظر می‌رسد میلیون‌ها شغل در بخش خدمات در معرض تهدید دائمی قرار گرفته و میلیون‌ها انسان با فقر و نداری و بعضاً حدی از گرسنگی روبرو شده‌اند.
✍️مسئولان دولتی متأسفانه این واقعیات را انکار می‌کنند و برای سرخ نگه داشتن روی خود، مرتب از وضعیت بهتر ایران نسبت به آمریکا و کشورهای اروپایی در مقابله با کرونا سخن می‌گویند! غافل از اینکه به محض کنترل کرونا، اقتصاد آمریکا و کشورهای اروپایی امکان ورود سریع به دوره‌ای از رونق را دارد، اما اقتصاد معیوب و اسیرشدۀ ایران در دام تحریم‌ها، از سرمایۀ لازم برای خروج از رکود و بازسازی بنگاه‌ها و رونق کسب و کارها برخوردار نیست.
✍️در چنین زمینه‌ای، مسئولان دولتی به انتشار خبرهای خوش بی‌بنیاد رو آورده‌اند و رقیبان اصولگرای آن در حکومت نیز چنان رفتار می‌کنند که گویی در برابر انبوه مشکلات این کشور اصلاً مسئولیتی متوجه آنان نیست!
✍️برای نمونه، در روزهای اخیر رئیس جمهور و رئیس بانک مرکزی از آزاد شدن 1/6 میلیارد دلار از دارایی‌های بلوکه شدۀ ایران در یکی از بانک‌های لوکزامبورگ خبر داده‌اند و رسانه‌های داخلی نیز از تأثیر این آزادسازی بر اقتصاد کشور با صاحب‌نظران مصاحبه کرده‌اند!
✍️حال آنکه به نظر نمی‌رسد اصولاً بحث آزادسازی این دارایی و یا انتقال آن به ایران در میان باشد! ماجرا گویا از این قرار است که آمریکا خواهان انتقال 1/6 میلیارد دلارِ بلوکۀ شده ایران در لوکزامبورگ به بانک‌های خود شده است تا به عنوان "غرامت" به برخی اتباع آمریکایی پرداخت کند؛ اتباعی که ادعا می‌شود "قربانی تروریسم" مورد حمایت جمهوری اسلامی شده‌اند.
✍️دادگاه لوکزامبورگ علیه انتقال این پول به آمریکا رأی داده اما ظاهراً موضوع هنور فیصله نیافته و پرونده همچنان قابل ارجاع به دیوان عالی آن کشور است. حتی اگر دیوان عالی لوکزامبورگ هم به نفع ایران رأی دهد، هیچ دلیلی در دست نیست که این مبلغ به دولت ایران مسترد شود. چه بسا در بهترین حالت، آن پول به بانکی در سوئیس یا حساب اینستکس واریز شود تا دولت ایران بتواند از آن طریق فقط دارو و غذا وارد کشور کند.
✍️حال اگر از قبح پخش این نوع خبرهای بی‌بیناد از سوی مسئولان دولتی هم صرف‌نظر کنیم، آیا آنها نمی‌خواهند به افکار عمومی پاسخ دهند چرا کشوری که در شرایط عادی می واند سالانه ده‌ها میلیارد دلار ارز خارجی به دست آورد، به افلاسی افتاده که احتمال رفع توقیف 1/6میلیارد دلار آن این همه سبب انبساط خاطرشان می‌شود؟
🔸به کانال بزرگ تلگرام شبکه جهانی کلمه بپیوندید.
https://t.me/joinchat/AAAAAE-yDNjbzdEfyKb1XA
@kalemehtv
👈#احمد_زیدآبادی
✍️از زمان شیوع کرونا در کشور، حسن روحانی به قدری سخنان متفاوت و بعضاً متناقض در این زمینه زده است که دیگر به سختی می‌توان جامعه را نسبت به برخی از نگرانی‌های موجه او متقاعد کرد.
✍️روحانی این روزها سخت نگران نابودی مشاغل و ورشکستگی اقتصاد در نتیجۀ تعطیلی طولانی مدت بنگاه‌های اقتصادی است و از همین رو می‌کوشد تا راهی برای ازسرگیری بسیاری از فعالیت‌های اقتصادی و نفس کشیدن کسب و کارهای خدماتی پیدا کند. منتقدان از اطراف مختلف اما او را متهم می‌کنند که رئیس جمهور بیش از آنکه نگران جان مردم باشد در فکر ادامۀ کسب و کار و درآمدزایی برای دولت است.
✍️واقعیت این است که کرونا در سطح جهان از دو جهت جان آدمیزادگان را در معرض خطر قرار داده است. جهت اول ابتلاء به بیماری و رنج و مرگ احتمالی ناشی از آن و جهت دوم، تهدیدِ فروپاشی اقتصادی؛ امری که به نوبۀ خود می‌تواند بیکاری و فقر گسترده و حتی قحطی و در نتیجه مرگ و میر بسیار به دنبال آورد.
✍️در حقیقت، اغلب دولت‌های جهان می‌کوشند تا بین این دو خطر که یکی جنبۀ آنی و دیگری تأثیرات کوتاه‌مدت و میان‌مدت و بلند‌مدت دارد، تعادل و توازنی برقرار سازند گر چه به نظر می‌رسد دستیابی به نقطۀ توازن و تعادل در این مورد کار ساده‌ای هم نیست!
✍️در این میان، کشور ما در مواجهه با شیوع کرونا وضع مخصوص به خود را دارد. اقتصاد کشور از سال‌ها پیش تحت تأثیر نزاع نهادهای حاکم در بارۀ الگوها و سیاست‌های اقتصادی، پراکندگی بی‌سابقۀ قدرت دولت، فساد گسترده، ناکارآمدی دیوانسالاری و بویژه تحریم‌های اقتصادی، به سرعت رو به ضعف نهاده و در غیاب سرمایه گذاری‌های زیرساختی توان خود را از دست داده است.
✍️چنین اقتصادی در مواجهه با شیوع کرونا بی‌نهایت آسیب‌پذیر است بخصوص اینکه ایران از نظر میزان ابتلاء و مرگ و میر در بین ده کشور نخست جهان قرار دارد، اما از توانایی آن کشورها برای تزریق هنگفت میلیاردها دلار به اقتصاد و یا پرداخت مبلغ قابل اعتنایی به افراد بیکار و گرفتار آمده در قرنطینۀ خانگی برخوردار نیست.
✍️تا همین الان به نظر می‌رسد میلیون‌ها شغل در بخش خدمات در معرض تهدید دائمی قرار گرفته و میلیون‌ها انسان با فقر و نداری و بعضاً حدی از گرسنگی روبرو شده‌اند.
✍️مسئولان دولتی متأسفانه این واقعیات را انکار می‌کنند و برای سرخ نگه داشتن روی خود، مرتب از وضعیت بهتر ایران نسبت به آمریکا و کشورهای اروپایی در مقابله با کرونا سخن می‌گویند! غافل از اینکه به محض کنترل کرونا، اقتصاد آمریکا و کشورهای اروپایی امکان ورود سریع به دوره‌ای از رونق را دارد، اما اقتصاد معیوب و اسیرشدۀ ایران در دام تحریم‌ها، از سرمایۀ لازم برای خروج از رکود و بازسازی بنگاه‌ها و رونق کسب و کارها برخوردار نیست.
✍️در چنین زمینه‌ای، مسئولان دولتی به انتشار خبرهای خوش بی‌بنیاد رو آورده‌اند و رقیبان اصولگرای آن در حکومت نیز چنان رفتار می‌کنند که گویی در برابر انبوه مشکلات این کشور اصلاً مسئولیتی متوجه آنان نیست!
✍️برای نمونه، در روزهای اخیر رئیس جمهور و رئیس بانک مرکزی از آزاد شدن 1/6 میلیارد دلار از دارایی‌های بلوکه شدۀ ایران در یکی از بانک‌های لوکزامبورگ خبر داده‌اند و رسانه‌های داخلی نیز از تأثیر این آزادسازی بر اقتصاد کشور با صاحب‌نظران مصاحبه کرده‌اند!
✍️حال آنکه به نظر نمی‌رسد اصولاً بحث آزادسازی این دارایی و یا انتقال آن به ایران در میان باشد! ماجرا گویا از این قرار است که آمریکا خواهان انتقال 1/6 میلیارد دلارِ بلوکۀ شده ایران در لوکزامبورگ به بانک‌های خود شده است تا به عنوان "غرامت" به برخی اتباع آمریکایی پرداخت کند؛ اتباعی که ادعا می‌شود "قربانی تروریسم" مورد حمایت جمهوری اسلامی شده‌اند.
✍️دادگاه لوکزامبورگ علیه انتقال این پول به آمریکا رأی داده اما ظاهراً موضوع هنور فیصله نیافته و پرونده همچنان قابل ارجاع به دیوان عالی آن کشور است. حتی اگر دیوان عالی لوکزامبورگ هم به نفع ایران رأی دهد، هیچ دلیلی در دست نیست که این مبلغ به دولت ایران مسترد شود. چه بسا در بهترین حالت، آن پول به بانکی در سوئیس یا حساب اینستکس واریز شود تا دولت ایران بتواند از آن طریق فقط دارو و غذا وارد کشور کند.
✍️حال اگر از قبح پخش این نوع خبرهای بی‌بیناد از سوی مسئولان دولتی هم صرف‌نظر کنیم، آیا آنها نمی‌خواهند به افکار عمومی پاسخ دهند چرا کشوری که در شرایط عادی می واند سالانه ده‌ها میلیارد دلار ارز خارجی به دست آورد، به افلاسی افتاده که احتمال رفع توقیف 1/6میلیارد دلار آن این همه سبب انبساط خاطرشان می‌شود؟
🔸به کانال بزرگ تلگرام شبکه جهانی کلمه بپیوندید.
https://t.me/joinchat/AAAAAE-yDNjbzdEfyKb1XA
⚫️#نگاه_تحلیلگران/ قانون اساسی و بازنگری آن!
✍️#احمد_زیدآبادی
حسن روحانی از امکان بازنگری در قانون اساسی جمهوری اسلامی سخن گفته است. بازنگری مورد نظر آقای روحانی ظاهراً به تبیین روشن‌تر اختیارات رئیس جمهور و شرایط انتخاب او، مربوط می‌شود.
بحث "حیطۀ اختیارات رئیس جمهور" از همان ابتدای تدوین قانون اساسی مورد اختلافِ نظر و چالش بین مسئولان حکومتی بوده است. نخستین رؤسای جمهورِ پس از انقلاب، تفسیرِ نظام پارلمانی از قانون اساسی را که طبق آن نخست‌وزیر در رأس قوۀ مجریه تعریف می‌شد، مغایر روح آن قانون می‌دانستند و از تنزل مقام ریاست جمهوری به موقعیتی تشریفاتی، همواره ناخرسند و معترض بودند.
در بازنگری قانون اساسی در سال 68 تلاشی برای تقویت جایگاه ریاست جمهوری با حذف پست نخست وزیری صورت گرفت، اما این مسئله خود چالش جدیدی در بارۀ ماهیت ریاستی یا پارلمانی نظام سیاسی به وجود آورد.
معمولاً رؤسای جمهورِ دوران پس از بازنگری، با تکیه بر اصل 113 قانون اساسی که رئیس جمهور را مسئول اجرای این قانون دانسته است، نظام سیاسی را ریاستی فرض کرده و در مقابلِ دخالت گستردۀ قوای دیگربخصوص مجلس در روند کار خود، اظهار ناخشنودی کرده‌اند.
نیروهای اجتماعی و سیاسی هم بنا به اینکه رئیس جمهور وقت تا چه اندازه مطالبات و علایق آنها را نمایندگی کرده است، از ریاستی یا پارلمانی بودن نظام سیاسی دفاع کرده‌اند! برای نمونه، در دورانی که محمود احمدی‌نژاد بر ریاستی بودن نظام اصرار می‌کرد، عمده نیروهای اصلاح‌طلب با این تلقی از قانون اساسی مخالف بودند، حال آنکه در دوران ریاست جمهوری سید محمد خاتمی و حسن روحانی، اصولگرایان این نقش را بازی کرده‌اند!
واقعیت این است که قانون اساسی جمهوری اسلامی مجموعه‌ای از مواد 177 گانه‌ای است که به سختی می‌توان نوعی انتظام و انسجام در بین اجزای مختلف آن به دست داد. به عبارت دیگر، سیری در مذاکرات تدوین قانون اساسی نشان می‌دهد که نظریۀ منقح و روشنی در پشت ذهن تدوین کنندگان این قانون در بارۀ دولت به طور کلی و دولت مدرن به طور اخص وجود نداشته است.
از همین رو، از یک طرف بسیاری از قوانینی که شأن عادی داشته در قانون اساسی گنجانده شده است و از طرف دیگر، برخی ویژگی‌های دولت مدرن با صورتی از فقه سیاسی نامدون و جنبه‌هایی از کلام و شیعی به طور نامجانس ترکیب یافته است که نهایتاً هر نوع قرائت و تفسیری از آن را ممکن می‌کند به طوری که نظام بر آمده از آن را عده‌ای "ولایی" و نشأت گرفته از مشروعیت الهی، عده‌ای "جمهوری" و منبعث از آراء عمومی و مشروعیت قانونی و عده‌ای دیگر ترکیبی از "مشروعیت آسمانی" و "مقبولیت زمینی" می‌دانند.
تفسیر رسمی قانون اساسی اما به شورایی متشکل از شش فقیه و شش حقوقدان منحصر شده است که معمولاً "ولایی" بودن نظام در اظهارنطرهای آنها بسیار پررنگ است گو اینکه در مورد نوع تفسیر خود نیز علاقه‌ای به پاسخگویی به جامعۀ حقوقی کشور ندارند و به همین علت از سوی برخی از حقودانان برجسته و حتی فقیهان بلندپایه، به تفسیر سیاسی از قانون اساسی متهم می‌شوند.
با این حساب، منازعۀ سیاسی درون حکومتی در جمهوری اسلامی سرشت حقوقی ندارد و به همین دلیل بسیار بعید است که سخن روحانی در مورد بازنگری در قانون اساسی گرهی از مشکل او بگشاید یا ره به جایی ببرد مگر آنکه در وضعیت عینی توازن قوای حاکم تغییر و تحولی پدید آید که چشم‌انداز آن هم فعلاً به سود روحانی نیست.
@kalemehtv
✍️#احمد_زیدآبادی
حسن روحانی از امکان بازنگری در قانون اساسی جمهوری اسلامی سخن گفته است. بازنگری مورد نظر آقای روحانی ظاهراً به تبیین روشن‌تر اختیارات رئیس جمهور و شرایط انتخاب او، مربوط می‌شود.
بحث "حیطۀ اختیارات رئیس جمهور" از همان ابتدای تدوین قانون اساسی مورد اختلافِ نظر و چالش بین مسئولان حکومتی بوده است. نخستین رؤسای جمهورِ پس از انقلاب، تفسیرِ نظام پارلمانی از قانون اساسی را که طبق آن نخست‌وزیر در رأس قوۀ مجریه تعریف می‌شد، مغایر روح آن قانون می‌دانستند و از تنزل مقام ریاست جمهوری به موقعیتی تشریفاتی، همواره ناخرسند و معترض بودند.
در بازنگری قانون اساسی در سال 68 تلاشی برای تقویت جایگاه ریاست جمهوری با حذف پست نخست وزیری صورت گرفت، اما این مسئله خود چالش جدیدی در بارۀ ماهیت ریاستی یا پارلمانی نظام سیاسی به وجود آورد.
معمولاً رؤسای جمهورِ دوران پس از بازنگری، با تکیه بر اصل 113 قانون اساسی که رئیس جمهور را مسئول اجرای این قانون دانسته است، نظام سیاسی را ریاستی فرض کرده و در مقابلِ دخالت گستردۀ قوای دیگربخصوص مجلس در روند کار خود، اظهار ناخشنودی کرده‌اند.
نیروهای اجتماعی و سیاسی هم بنا به اینکه رئیس جمهور وقت تا چه اندازه مطالبات و علایق آنها را نمایندگی کرده است، از ریاستی یا پارلمانی بودن نظام سیاسی دفاع کرده‌اند! برای نمونه، در دورانی که محمود احمدی‌نژاد بر ریاستی بودن نظام اصرار می‌کرد، عمده نیروهای اصلاح‌طلب با این تلقی از قانون اساسی مخالف بودند، حال آنکه در دوران ریاست جمهوری سید محمد خاتمی و حسن روحانی، اصولگرایان این نقش را بازی کرده‌اند!
واقعیت این است که قانون اساسی جمهوری اسلامی مجموعه‌ای از مواد 177 گانه‌ای است که به سختی می‌توان نوعی انتظام و انسجام در بین اجزای مختلف آن به دست داد. به عبارت دیگر، سیری در مذاکرات تدوین قانون اساسی نشان می‌دهد که نظریۀ منقح و روشنی در پشت ذهن تدوین کنندگان این قانون در بارۀ دولت به طور کلی و دولت مدرن به طور اخص وجود نداشته است.
از همین رو، از یک طرف بسیاری از قوانینی که شأن عادی داشته در قانون اساسی گنجانده شده است و از طرف دیگر، برخی ویژگی‌های دولت مدرن با صورتی از فقه سیاسی نامدون و جنبه‌هایی از کلام و شیعی به طور نامجانس ترکیب یافته است که نهایتاً هر نوع قرائت و تفسیری از آن را ممکن می‌کند به طوری که نظام بر آمده از آن را عده‌ای "ولایی" و نشأت گرفته از مشروعیت الهی، عده‌ای "جمهوری" و منبعث از آراء عمومی و مشروعیت قانونی و عده‌ای دیگر ترکیبی از "مشروعیت آسمانی" و "مقبولیت زمینی" می‌دانند.
تفسیر رسمی قانون اساسی اما به شورایی متشکل از شش فقیه و شش حقوقدان منحصر شده است که معمولاً "ولایی" بودن نظام در اظهارنطرهای آنها بسیار پررنگ است گو اینکه در مورد نوع تفسیر خود نیز علاقه‌ای به پاسخگویی به جامعۀ حقوقی کشور ندارند و به همین علت از سوی برخی از حقودانان برجسته و حتی فقیهان بلندپایه، به تفسیر سیاسی از قانون اساسی متهم می‌شوند.
با این حساب، منازعۀ سیاسی درون حکومتی در جمهوری اسلامی سرشت حقوقی ندارد و به همین دلیل بسیار بعید است که سخن روحانی در مورد بازنگری در قانون اساسی گرهی از مشکل او بگشاید یا ره به جایی ببرد مگر آنکه در وضعیت عینی توازن قوای حاکم تغییر و تحولی پدید آید که چشم‌انداز آن هم فعلاً به سود روحانی نیست.
@kalemehtv
🔴 #نگاه_تحلیلگران/ نقد و راه‌حل می‌خواهید؟ بفرما!
✍احمد زیدآبادی
وزارت اطلاعات طی بیانیه‌ای از دستگیری 12 بهایی به اتهام ایجاد "تشکیلات جاسوسی" در استان مازندران خبر داده است.
اگر هدف از صدور این بیانیه، توضیح به افکار عمومی و اقناع آنان در بارۀ چرایی بازداشت این 12 جوان باشد، نتیجه روشن‌تر از آن است که نیاز به تشریح داشته باشد.
از ابتدای شکل‌گیری نظام جمهوری اسلامی، جامعۀ بهایی ایران به عنوان یک "مسئله" مطرح شده است، چیزی کم و بیش شبیه "مسئلۀ یهودیان" در قرن‌های گذشتۀ اروپا.
اگر پدیده‌ای در یک جامعه به عنوان "مسئله" از طرف حکومت تعریف می‌شود، لازم است ابعاد آن مسئله را بازشکافت و نهایتاً به طریقی عقلایی و قانونی و انسانی حلش کرد.
"مسئلۀ بهائیان" در کشور ما اما به صورت تابویی در آمده است که گویی نباید به آن نزدیک شد و در بارۀ آن، توصیه یا پیشنهادی کرد. همین تابوسازی موضوع را بسیار بغرنج کرده و آن را روز به روز پیچیده‌تر می‌کند.
اظهارنظرهای جسته-گریختۀ مقام‌های رسمی در بارۀ جامعۀ بهایی و نسبت آنها با رعایت حقوق شهروندی، همواره مبهم و دوپهلو و تناقض‌آمیز بوده است. آنها هیچگاه توضیح نداده‌اند که آیا کلیت جامعۀ بهایی کشور را "مسئله" می‌دانند؟ و اگر می‌دانند این مسئله از نگاه آنان امنیتی است یا اعتقادی؟
پاسخ روشن به این پرسش‌ها، نقطۀ آغاز تلاش برای یافتن راه‌حل است، اما بدبختانه پنداری کسی دنبال راه‌حل نیست و فقط بازداشت‌های دسته‌جمعی دوره‌ای و بگیر و ببندهای ناگهانی و صدور احکام قضایی شدید و غلیظ، به عنوان تنها راهِ برخورد با بهائیان در نظر گرفته شده است؛ موضوعی که به نوبۀ خود از یک سو، زندگی روزمره را بر یک جامعۀ سیصدهزار نفری به شدت ناامن و همراه با اضطراب و دلهره و احساس تبعیض عمیق و دائمی کرده است و از سوی دیگر، وجدان سایر هموطنان را از تکرار این وضعیت واقعاً معذب می‌کند.
ادامۀ این رفتارها کمترین کمکی به حل مسئلۀ بهائیان کشور نمی‌کند و فقط سبب پیچیدگی ابعاد آن به صورت بسیار خطرناکی می‌شود.
به نظرم ارکان اصلی نظام باید بحث بهائیان و تصمیم‌گیری در بارۀ آنان را از دایرۀ مسئولیت نهادهای امنیتی خارج کنند زیرا برخی دوایر و کارشناسان آنها متهم‌اند که اتهام‌های امنیتی را پوششی برای پنهان کردنِ "نفرت اعتقادی" خود قرار داده‌اند و به این رویه نیز عادت کرده‌اند.
اگر واقعاً بحث نفرت‌های اعتقادی و استفادۀ تبلیغاتی از مسئلۀ بهائیان در میان نیست، به نظر من، گفتگوی نهادهای رسمی با رهبران جامعۀ بهایی، به منظور دستیابی به توافقی که نگرانی‌های متقابل را مرتفع کند، بهترین شیوه برای پایان دادن به این مسئله است.
چنین گفتگو و توافقی، هم ممکن و هم برای دو طرف مطلوب است. یکی از سران قوا باید بر فضای ترس و هراسِ هرگونه تماس با بهائیان غلبه کند و در این باره ابتکاری به خرج دهد. در غیر این صورت، ادامۀ وضع موجود جز ایجاد نفرت فزاینده و بین‌المللی شدن یک موضوع داخلی و ملی ثمری نخواهد داشت.
حال که سران قوا بر نقد و ارائۀ راه‌حل اصرار می‌ورزند، این نقد و راه حل من در بارۀ "مسئلۀ بهائیان" کشور است.
#احمد_زیدآبادی
#جامعه_بهایی
#وزارت_اطلاعات
#حقوق_شهروندی
#بازداشت_دسته_جمعی
@kalemehtv
✍احمد زیدآبادی
وزارت اطلاعات طی بیانیه‌ای از دستگیری 12 بهایی به اتهام ایجاد "تشکیلات جاسوسی" در استان مازندران خبر داده است.
اگر هدف از صدور این بیانیه، توضیح به افکار عمومی و اقناع آنان در بارۀ چرایی بازداشت این 12 جوان باشد، نتیجه روشن‌تر از آن است که نیاز به تشریح داشته باشد.
از ابتدای شکل‌گیری نظام جمهوری اسلامی، جامعۀ بهایی ایران به عنوان یک "مسئله" مطرح شده است، چیزی کم و بیش شبیه "مسئلۀ یهودیان" در قرن‌های گذشتۀ اروپا.
اگر پدیده‌ای در یک جامعه به عنوان "مسئله" از طرف حکومت تعریف می‌شود، لازم است ابعاد آن مسئله را بازشکافت و نهایتاً به طریقی عقلایی و قانونی و انسانی حلش کرد.
"مسئلۀ بهائیان" در کشور ما اما به صورت تابویی در آمده است که گویی نباید به آن نزدیک شد و در بارۀ آن، توصیه یا پیشنهادی کرد. همین تابوسازی موضوع را بسیار بغرنج کرده و آن را روز به روز پیچیده‌تر می‌کند.
اظهارنظرهای جسته-گریختۀ مقام‌های رسمی در بارۀ جامعۀ بهایی و نسبت آنها با رعایت حقوق شهروندی، همواره مبهم و دوپهلو و تناقض‌آمیز بوده است. آنها هیچگاه توضیح نداده‌اند که آیا کلیت جامعۀ بهایی کشور را "مسئله" می‌دانند؟ و اگر می‌دانند این مسئله از نگاه آنان امنیتی است یا اعتقادی؟
پاسخ روشن به این پرسش‌ها، نقطۀ آغاز تلاش برای یافتن راه‌حل است، اما بدبختانه پنداری کسی دنبال راه‌حل نیست و فقط بازداشت‌های دسته‌جمعی دوره‌ای و بگیر و ببندهای ناگهانی و صدور احکام قضایی شدید و غلیظ، به عنوان تنها راهِ برخورد با بهائیان در نظر گرفته شده است؛ موضوعی که به نوبۀ خود از یک سو، زندگی روزمره را بر یک جامعۀ سیصدهزار نفری به شدت ناامن و همراه با اضطراب و دلهره و احساس تبعیض عمیق و دائمی کرده است و از سوی دیگر، وجدان سایر هموطنان را از تکرار این وضعیت واقعاً معذب می‌کند.
ادامۀ این رفتارها کمترین کمکی به حل مسئلۀ بهائیان کشور نمی‌کند و فقط سبب پیچیدگی ابعاد آن به صورت بسیار خطرناکی می‌شود.
به نظرم ارکان اصلی نظام باید بحث بهائیان و تصمیم‌گیری در بارۀ آنان را از دایرۀ مسئولیت نهادهای امنیتی خارج کنند زیرا برخی دوایر و کارشناسان آنها متهم‌اند که اتهام‌های امنیتی را پوششی برای پنهان کردنِ "نفرت اعتقادی" خود قرار داده‌اند و به این رویه نیز عادت کرده‌اند.
اگر واقعاً بحث نفرت‌های اعتقادی و استفادۀ تبلیغاتی از مسئلۀ بهائیان در میان نیست، به نظر من، گفتگوی نهادهای رسمی با رهبران جامعۀ بهایی، به منظور دستیابی به توافقی که نگرانی‌های متقابل را مرتفع کند، بهترین شیوه برای پایان دادن به این مسئله است.
چنین گفتگو و توافقی، هم ممکن و هم برای دو طرف مطلوب است. یکی از سران قوا باید بر فضای ترس و هراسِ هرگونه تماس با بهائیان غلبه کند و در این باره ابتکاری به خرج دهد. در غیر این صورت، ادامۀ وضع موجود جز ایجاد نفرت فزاینده و بین‌المللی شدن یک موضوع داخلی و ملی ثمری نخواهد داشت.
حال که سران قوا بر نقد و ارائۀ راه‌حل اصرار می‌ورزند، این نقد و راه حل من در بارۀ "مسئلۀ بهائیان" کشور است.
#احمد_زیدآبادی
#جامعه_بهایی
#وزارت_اطلاعات
#حقوق_شهروندی
#بازداشت_دسته_جمعی
@kalemehtv
📰 هر روزمان را با خبری از ترور، قتل یا اعدام آغاز می‌کنیم
👈شبکه کلمه| #احمد_زیدآبادی، روزنامه نگار ایرانی در یادداشتی درباره اعدام های اخیر در کشور نوشت:
🔸ظاهراً قرار نیست بر ترور و قتل و انتقام و اعدام در این کشور نقطهٔ پایانی گذاشته شود. معمولاً روزمان را با خبری از ترور یا قتل یا اعدام آغاز می‌کنیم چنانچه امروزمان با خبر اعدام محمد قبادلو آغاز شد. خبری از مدارا و عفو و بخشش و رحم و مروت در میان نیست. هر چه هست انتقام‌جویی و تداوم چرخهٔ خشونت است. برای همین هم افسرده‌حال و بی‌انرژی و تلخ‌اندیش شده‌ایم.
حقا که به قول عبدالرزاق اصفهانی از این هواهای عفن و آب‌های ناگوار، دل‌مان بگرفته و جانمان ملول شده است.
به گفتهٔ خواجهٔ شیراز:
سینه مالامال درد است ای دریغا مرهمی
عالمی دیگر بباید ساخت و از نو آدمی!
#شبکه_کلمه #خبر #خبر_روز #رخداد_روز
➖
🌐 Whatsapp | Instagram |Twitter | Youtube | Web | Telegram| Tiktok |Facebook
➖
👈شبکه کلمه| #احمد_زیدآبادی، روزنامه نگار ایرانی در یادداشتی درباره اعدام های اخیر در کشور نوشت:
🔸ظاهراً قرار نیست بر ترور و قتل و انتقام و اعدام در این کشور نقطهٔ پایانی گذاشته شود. معمولاً روزمان را با خبری از ترور یا قتل یا اعدام آغاز می‌کنیم چنانچه امروزمان با خبر اعدام محمد قبادلو آغاز شد. خبری از مدارا و عفو و بخشش و رحم و مروت در میان نیست. هر چه هست انتقام‌جویی و تداوم چرخهٔ خشونت است. برای همین هم افسرده‌حال و بی‌انرژی و تلخ‌اندیش شده‌ایم.
حقا که به قول عبدالرزاق اصفهانی از این هواهای عفن و آب‌های ناگوار، دل‌مان بگرفته و جانمان ملول شده است.
به گفتهٔ خواجهٔ شیراز:
سینه مالامال درد است ای دریغا مرهمی
عالمی دیگر بباید ساخت و از نو آدمی!
#شبکه_کلمه #خبر #خبر_روز #رخداد_روز
➖
🌐 Whatsapp | Instagram |Twitter | Youtube | Web | Telegram| Tiktok |Facebook
➖