اخبار شهرستان کلات نادر
Photo
✏️ یاداشت سید رسول عزیزی
#چراغ_امید
سال گذشته اوایل فصل بهار میهمان مردم خوب و خونگرم محله دامداری "کوچان "شدم.
زندگی 45 خانوار دامدار روستا یک روش کاملا سنتی است که به شیوه پیشینیان می گذرد از روشنی خانه تا وسایل پخت و پز، زندگی، کشاورزی، دامداری و... را در بر می گیرد.
این محله دامداری که از گذشته و گذشتگان به ارث رسیده، از کمترین امکانات برخوردار است، حتی جاده مناسب برای تراکتور هم مهیا نیست چه برسد به اینترنت نسل پنجم، جاده آسفالت، کلاس های آموزشی هوشمند، برنامه شاد آموزش و پرورش، آب بهداشتی و... .
در ورودی محله زنی با صورتی خسته و پر شیار و چروک که نشان از تازیانه روزگار است، در حال پخت نان در تنور سنتی بود، معلوم می شود که آخرین خمیر است که در تنور داغ پخته میشود و با نیم نگاهی به اطراف چشم انتظار است که شاید یکی از اعضای خانواده اش کیسه آرد بیاورد.
وارد محله که شدم صدای زندگی به گوش رسید، صدای بره ها و مادرها هیاهوی عجیبی داشت.
چند ساعت گذشت چوپان به همراه گله از محله دور می شد تاریکی فرا میرسید، باید خوراک دام سنگین و بره ها را تامین میکردند مرغ و خروسها می‌بایست جمع آوری می‌شدند ، هر خانواده به کار خود مشغول بود هر خانه ای به دنبال روشن کردن فانوس و چراغ گِرد سوز چراغ توری و.... چراغ امید بودند اینجا نقطه صفر مرزی و دامدارانی که مرزبانی هم میکردند، تاریکی و هوای سرد و مه دست به دست هم داده بودند. گویا ظلمت و تاریکی همه جا را فرا گرفته است.
دور همی گرفتند با یک چراغ، دلشان شاد بود. از کرونا خبری نبود چوان گرم در صحبت و شعر و موسیقی بود که انگار تمام مشکلات شان حل شده است.
وقتی شروع یه گلایه از مسئولین شهرستان "کلات" کردند، مدتها پیش آمدند و وعده‌های سر خرمن دادند اینجا بود که سر زخم کهنه دلشان باز شد.
نبود برق که حلال مشکلات است از یک طرف، نبود آب شرب که با تحمل رنج و مشقت زنان زحمت کش، از طرف دیگر جاده نامناسب، دوری از روستای چَرم کهنه که فرسنگها راه است، نبود امکانات اولیه، با اینکه همه افراد مُسن بودند نبود دارو و...... و به این مشکلات دامها در مرز، نبود جو و خوراک دام.... اضافه کنید اما کمترین توقع را داشتند.
تمام التماس شان این بود که اگر #برق برسد بیشتر مشکلات شان حل خواهد شد ما بر حسب وظیفه از نبود برق و جاده گزارش کردیم و در شبکه‌های تلویزیونی پخش شد.
اما مردم این محله دامداری که نه عشایر ثبت شده اند و نه میشود با امکانات دولتی کمک کرد، تقاضای زیادی ندارند فقط برق که چراغ امیدشان در این محله خاموش نشود.
این محله یکی از محلات قدیمی و پر جمعیت بوده است که به دلیل نبود امکانات کمتر شده است، اگر مرزبان میخواهیم که مرزبانی کند و مرزها تخلیه نشود حداقل امکانات اولیه را برسانیم.
#برق_ندارند
#جاده_مناسب_ندارند
#آنتن_تلفن_همراه_ندارند
#آب_شرب_ندارند(حتی برای دامهایشان)
@kalatnader
#چراغ_امید
سال گذشته اوایل فصل بهار میهمان مردم خوب و خونگرم محله دامداری "کوچان "شدم.
زندگی 45 خانوار دامدار روستا یک روش کاملا سنتی است که به شیوه پیشینیان می گذرد از روشنی خانه تا وسایل پخت و پز، زندگی، کشاورزی، دامداری و... را در بر می گیرد.
این محله دامداری که از گذشته و گذشتگان به ارث رسیده، از کمترین امکانات برخوردار است، حتی جاده مناسب برای تراکتور هم مهیا نیست چه برسد به اینترنت نسل پنجم، جاده آسفالت، کلاس های آموزشی هوشمند، برنامه شاد آموزش و پرورش، آب بهداشتی و... .
در ورودی محله زنی با صورتی خسته و پر شیار و چروک که نشان از تازیانه روزگار است، در حال پخت نان در تنور سنتی بود، معلوم می شود که آخرین خمیر است که در تنور داغ پخته میشود و با نیم نگاهی به اطراف چشم انتظار است که شاید یکی از اعضای خانواده اش کیسه آرد بیاورد.
وارد محله که شدم صدای زندگی به گوش رسید، صدای بره ها و مادرها هیاهوی عجیبی داشت.
چند ساعت گذشت چوپان به همراه گله از محله دور می شد تاریکی فرا میرسید، باید خوراک دام سنگین و بره ها را تامین میکردند مرغ و خروسها می‌بایست جمع آوری می‌شدند ، هر خانواده به کار خود مشغول بود هر خانه ای به دنبال روشن کردن فانوس و چراغ گِرد سوز چراغ توری و.... چراغ امید بودند اینجا نقطه صفر مرزی و دامدارانی که مرزبانی هم میکردند، تاریکی و هوای سرد و مه دست به دست هم داده بودند. گویا ظلمت و تاریکی همه جا را فرا گرفته است.
دور همی گرفتند با یک چراغ، دلشان شاد بود. از کرونا خبری نبود چوان گرم در صحبت و شعر و موسیقی بود که انگار تمام مشکلات شان حل شده است.
وقتی شروع یه گلایه از مسئولین شهرستان "کلات" کردند، مدتها پیش آمدند و وعده‌های سر خرمن دادند اینجا بود که سر زخم کهنه دلشان باز شد.
نبود برق که حلال مشکلات است از یک طرف، نبود آب شرب که با تحمل رنج و مشقت زنان زحمت کش، از طرف دیگر جاده نامناسب، دوری از روستای چَرم کهنه که فرسنگها راه است، نبود امکانات اولیه، با اینکه همه افراد مُسن بودند نبود دارو و...... و به این مشکلات دامها در مرز، نبود جو و خوراک دام.... اضافه کنید اما کمترین توقع را داشتند.
تمام التماس شان این بود که اگر #برق برسد بیشتر مشکلات شان حل خواهد شد ما بر حسب وظیفه از نبود برق و جاده گزارش کردیم و در شبکه‌های تلویزیونی پخش شد.
اما مردم این محله دامداری که نه عشایر ثبت شده اند و نه میشود با امکانات دولتی کمک کرد، تقاضای زیادی ندارند فقط برق که چراغ امیدشان در این محله خاموش نشود.
این محله یکی از محلات قدیمی و پر جمعیت بوده است که به دلیل نبود امکانات کمتر شده است، اگر مرزبان میخواهیم که مرزبانی کند و مرزها تخلیه نشود حداقل امکانات اولیه را برسانیم.
#برق_ندارند
#جاده_مناسب_ندارند
#آنتن_تلفن_همراه_ندارند
#آب_شرب_ندارند(حتی برای دامهایشان)
@kalatnader