نامِ ایــــران روشــن است وُ نـورِ بارِز نشکند
نقــشِ ایـن اعـــدادِ واحــــد با مُمَیِز نشکند

سایه ی فوّاره ی خون، روز را شب کرد و ماند
آتشیـــن آئـــیـنه را تهدیـــــدِ عاجز نشکند

مـــوجِ این دریای مــرگ آسایتان صد پیکـره
می تراشـــد روی ساحلهــا که هــرگز نشکند

مـی‌شـــود تندیـــسِ آزادی غبــــار ِ جمجمه
حلقـــه ی زنجیـــرِ این خـاکِ مبـــارز نشکند

رودِ خونیـــنِ شما با راهِ ما از هــم شکافت
عــزمِ ما را این نشـان وُ خطّ ِقرمـــز نشکند
 
#فرشید_افکاری

❀═‎‌‌‌🌼 ⃟❤ ⃟ ‌‌‌‌🌼═‎‌‌‌‌‌‌❀ 

دوباره شعله شود چشمه های شب سـاران
پــــگاه را برسانَــــد خــروشِ بیـــداران

به موجِ تیره ی دریــــای مـــرگْ می بالید
که نقــــشِ جُمجُمه میزد به ساحــلِ یاران

درین جزیره ی خونین هزار وُ یک تندیـس
کرانـــه ای بتراشــــد میـــانِ شـن زاران

شکــــوهِ پاکِ خــدایی که نشکند هـــرگز
به چــنگ وُ پنــجه ی ابلیسکان وُ بدکاران

وَ لالـــه های سپیـــدی به دشـتْ می روید
کــه شبنمـــش بِرَهـــانَد به درّه ها بــاران

صــــدای روحِ شما از سکـــوتِ گـــور ،آید
مــــزارِ کیــــنه شود قبرِ عقرب وُ مــــاران

همیشه معبدِ خفـاشِ شبْ هـمانْ غارست
قداستش به جــسد بوده دینِ خونخواران

طلوعِ شیـــرِ کهـن روی خاکِ این خورشید
چــه آتشـــی بزنـــد بر سپــاهِ کفتــاران

فرشتگــــانِ حقیقـــت اگـــر به پاخــیزند
بــــه چاهِ سایــــه گریــــزند قومِ دیوآران
 
#فرشید_افکاری 

#شبتان_بخیروعاشقانه ❤

❀═‎‌‌‌🌼 ⃟❤ ⃟ ‌‌‌‌🌼═‎‌‌‌‌‌‌❀

چاه ، بر قلّه ی پروازِ فلک میزد گام
خشمِ طوفان به سرانگشتِ درختی شد رام…

تا شب از چرخه ی گردونِ زمان پاک شود
خواست خورشیدِ شب افروز شود در ایّام

ماه ، در پیکرِ خود شعله ی تابان دارد
پیرهن را بِدَرَد ، نور شود آن اندام!

این همه حادثه را برکه ی خونینی دید
در غروبی که گرفت آتشکی از گل ، کام!

باغِ نیلوفرِ خشکیده ی او سوخت ولی
خودکشی، حسرتِ موّاجِ غمی بی فرجام

گَردِ مهتابِ شبی را به رگش زد مرداب
تا که از سر بِرَوَد ماه، به وهمی شب فام

در دژِ سرخِ سرش غرق کُنَد دریا را
خون به مغزش همه جا می‌رسد این خون آشام!

درّه ی مرگ ، وَرَم کرد وُ رُخِ عَرش گرفت
ناگهان در دلِ ابلیس ، خدا شد الهام
 
#فرشید_افکاری

❀═‎‌‌‌🌼 ⃟❤ ⃟ ‌‌‌‌🌼═‎‌‌‌‌‌‌❀