داشتم زندگیمو می کردم با دو خط شعر و قهوه و سیگار
تکیه گاهی صبور با من بود همدمِ با نجابتم دیوار

آمدی مثلِ صاعقه یک آن به جهانم زدی و روشن شد
آتشِ خفته زیرِ خاکستر عشق این دردِ دائم الآزار

منِ با خود کنار آمده را بیقرارِ قرار آمده را
تازه با شب کنار آمده را نکن از خوابِ دلخوشی بیدار

گفتی از عشق و بیخبر بودی جای سالم نمانده در قلبم
دلسپردن فقط تباهی بود خسته ام خسته، خسته از تکرار

برو بازیچه ام نکن دیگر چشم وا کن شکسته ام دیگر
بیشتر خسته ام نکن دیگر تف به این روزگارِ بد کردار

از سرابِ نگاهِ دریاییت دستهایی که پوچ میزایید
از نگاهِ حریصِ هرجاییت خسته ام دست از سرم بردار


#داوودنادعلی
#د

❀═‎‌‌‌‌‌‌༅࿇✤ ⃟❤ ⃟ ‌‌‌‌✤࿇༅═‎‌‌‌‌‌‌❀

مویِ پیچاپیچِ او دارالفنون
چشمها گردابِ دریایِ جنون

مخملِ نرمِ بناگوشش کُند
سربلندانِ زمان را سرنگون

یا غیاثَ المُستَغیثین از لبش!
الکلِ جامد درونِ جامِ خون

چون ستونِ مرمرینِ صحن هاست
گردنی در زیرِ گُویی ماه گون

سَرسرایِ سینه اش آرامگاه
سرسپردنگاهِ بی چندست و چون

لایقِ احسنتِ خالق نیست این؟
اینکه می گیرد نفس از صابِروُن!!


#داوودنادعلی
#عاشقانه_ای_کاملا_زمینی😉

❀═‎‌‌‌🌼 ⃟❤ ⃟ ‌‌‌‌🌼═‎‌‌‌‌‌‌❀