کدبانوی ایرانی🌻🌼😍

#پارت42 رمان پارادوکس درو که باز کردم چشمم به دختری با موهای قهوه ای روشن خورد. لبخندی بهم زد و گفت: _ سلام. از جلوی در کنار رفتم و گفتم: _ سلام بفرمایید. اومد تو و بعد سلام کردنش به میشا سمت یکی از صندلی ها رفتو لباسشو دراورد. همین جور به ترتیب بقیه…

#پارت43
رمان پارادوکس

_ باشه چشم. با من کاری ندارید دیگه؟
_ نه عزیزم. بسلامت.
_ خدافظ.
با یه حس خوب از ارایشگاه زدم بیرون.
خسته بودم اما حالم خوب بود. امروز هیچ فکر ازار دهنده ای تو سرم نداشتم شلوغی اون ارایشگاه و کارایی که رو سرم ریخته بود باعث شده بود که امروزو اروم باشم. پس جای امیدواری بود. من اگه میخواستم میتونستم اجازه ندم که دیگه فکر به اون اتفاق ازارم بده. باید به خودم بیشتر میرسیدم. باید به خودم بیشتر فکر میکردم. نمیخواستم بزارم که دیگه کسی به خودش اجازه ی تحقیر کردن و خرد کردنمو بده. میخواستم به جایی برسم که اینبار من باعث شکست دشمنام بشم.
دوروز بود که دیگه با ماشین جایی نمیرفتم. قدم زدن ارومم میکرد. هوا خوب بود. رو پیاده حرکت کردم. ماه تو اسمون کامل شده بود. نفسمو پر صدا دادم بیرون. کاش حداقل یه خانواده ای داشتم که ازم حمایت میکرد. اما... فقط خودم بودمو خودم. البته مامان فاطمه و پروانه خیلی بهم کمک کردن. هیچوقت نمیتونستم زحمتایی که اونا برام کشیدن و جبران کنم ولی بازم هیچکس برای ادم پدر و مادر خودش نمیشد. کاش میفهمیدم که چرا ولم کردن؟ چرا من باید تمام عمرمو تو یه پرورشگاه بگذرونم؟؟ چرا نمیتونستم مقه بقیه بچه ها از محبت پدر و مادرم بهره ببرم.؟ اینا سوالایی بود که ذهنمو مشغول کرده بودنو شاید هیچوقت به جوابش نمیرسیدم.
نمیدونم چقدر تو فکر بودم که خودمو جلوی خونه پیدا کردم. از پنجره نور چراغ تو خیابون میتابید. حتما پروانه اومده بود.دستمو رو زنگ فشار دادم. چند لحظه بیشتر طول نکشید که در باز شد. پروانه با لبخند گفت:
_ سلام خسته نباشی.
_ سلامت باشی.
وارد شدم و کفشامو در اوردم. با بویی که تو بینیم پیچید گفتم:
_ به به. چه بویی راه انداختی
خندید و گفت:
_ اخه یه املت اینهمه به به و چه چه داره؟
اخمامو بردم تو هم و با صدایی که شبیه لاتای کوچه بازار شده بود گفتم:
_ نگو آبجی. از سرما هم زیاده به جون شما.
صدای خندش بلند شد.
_ خاک تو سرت آمین. یه روز رفتی بیرون لات شدی؟
_ لات چیه دختر . بین بچه های اتاقمون تو پرورشگاه ، هرکی اینجوری حرف میزد میگفتیم :
لب که باز کردم همزمان بامن گفت:
_ بهروز وثوق و عشق است..
متعجب نگاش کردم که گفت:
_ یادت که نرفته، منم از بچه های همون پرورشگاهم.

@kadbanoiranii

305 views20:10