#گلاب #پارت_۱۴
.به ثريا گفتم ثوري خانوم جان تورو خدا كمكم كنيد،منو فراري بدين، بخدا من نميخوام زن رشيد بشم..گفت وقتي خانوم بزرگ حرفي بزنه كسي نبايد مخالفت كنه،از فكر فرار بيا بيرون كه اگه گير بيفتي خدا هم نميتونه كمكت كنه،حتما خانوم بزرگ تنبيه بدي برات در نظر ميگيره،الان اروم باش بگير بخواب فردا رشيدو ميارم تو اتاق باهاش حرف ميزنيم، نگران نباش من سعي ميكنم قانعش كنم...دستشو بوسيدمو گفت تو اين لطفو در حقم بكن منم تا اخر عمرم كنيزيتو ميكنم،بخدا هر كاري بگي برات انجام ميدم..عطيه گفت بسه دختر هنوز كه اتفاقي نيفتاده انقد زار ميزني، به اميد خدا فردا ثريا باهاش حرف ميزنه و حل ميشه....
اون شب من از استرس زياد تب كردم و تا صبح تو تب سوختم،ثريا و عطيه هم مراقبم بودن،بالاخره دم دماي صبح حالم بهتر شد و خوابم برد..صبح با صداي داد و بيداد خانوم بزرگ بيدار شدم كه ميگفت اين دختره ي گوربه گوري چشم سفيد هنوز خوابه؟ گلااااااب مگه نگفتم اون تن لشتو بشور ،ثرياااااا لباس دخترتو بيار ببينم..خلاصه كه عمارتو گذاشته بود رو سرش..زودي بلندشدم رفتم بيرون بهش سلام كردم گفتم چشم خانوم جان الان همه ي كارارو انجام ميدم...يكم ديگه غر زد و رفت تو اتاقش..ثريا زودي اومد پيشمو گفت اصلا نگران نباش الان ميرم با رشيد حرف ميزنم،اگه قبول نكرد ظهر كه خانوم بزرگ خوابيد يجوري رشيد دست به سر ميكنيم و تورو فراري ميدم، وسيله هاتو جمع كن كه همه چي اماده باشه...گفتم اخه من كجا برم؟ جايي رو بلد نيستم.اقاجان و خانوم جانم چي ميشن؟ گفت حالا فعلا بذار برم با اين مرتيكه صحبت كنم شايد با سكه و پول راضي بشه...ثريا رفت و من دست به دامن خدا و ائمه شدم،دعا ميكردم كه معجزه بشه ارباب برگرده و منو از دست رشيد و خانوم بزرگ نجات بده،دعا ميكردم رشيد با پول راضي بشه و كوتاه بياد،دعا ميكردم خدا خودش يه راهي بهم نشون بده...ثريا كه اومد از چهرش فهميدم نتوست رشيدو راضي كنه. بهش گفتم قبول نكرد؟ گفت گلاب جان اين رشيد خيلي عاشقه،با وعده ي كلي پول و سكه و طلا هم راضي نشد...فعلا بيا برو تنتو بشور تا دوباره صداي خانوم بزرگ درنيومد،وقتي خوابيد فراريت ميدم..گفتم ثوري خانم جان من برم تو شهر چيكار كنم اخه؟كجا برم؟گفت پسرخاله ي شوهرِ خدابيامرزم تو شهر خونه داره،به هركي بگي جعفرقصاب كيه ميشناسه.ادرسشو بهت ميدم راحت پيدا ميكني،ادماي خوبي هستن،دو روز اونجا بمون تا من به پدر و مادرت خبر بدم بيان دنبالت...رفتم تنمو شستم،وقتي داشتم برميگشتم تو اتاقم رشيد اومد جلو و گفت به به بوي خوشِ گلاب مياد،عروس خانوم زودي حاضر شو كه امشب ديگه مال خودمي.. يه تف انداختم جلوي پاش و رفتم تو اتاقم،گوله گوله اشك ميريختم، دلم براي ارباب تنگ شده بود، هزار بار خودمو لعنت كردم كه چرا باهاش نرفتم..همه وسايلمو تو يه روسري بستمو منتظر موندم تا ثريا بياد خبرم كنه..عطيه برام غذا اورد اما از گلوم پايين نرفت..يكي دوساعت كه گذشت ثريا اومد و گفت گلاب جان بجنب دخترجان،خانوم بزرگ خوابيد، گفتم رشيد كجاست؟گفت هيچي ديدم تو حياط نشسته تا غروب بشه و عاقد بياد بهش گفتم مگه تو قرار نيست داماد بشي؟پاشو برو اسماعيل(يكي از خدمه) موهاتو اصلاح كنه و حمام كن يكم تميز بشي،به زور قبول كرد...
ثريا يكم نون شيريني و گردو بهم داد،يكم پولم گذاشت كف دستم كه همه رو گذاشتم لاي لباسام..عطيه هم اومد تو اتاق،هر سه تا چشمامون اشكي بودن،به سختي از بغلِ هم جدا شديم. به ثريا گفتم زودتر يكيو بفرست به خانوادم خبر بدن.گفت باشه برو گلاب جان الان خانوم بزرگ بيدار ميشه...خلاصه با كلي اشك و دلتنگي ازشون جدا شدم و راه افتادم سمتِ جاده.روي صورتمو پوشوندم كه كسي منو نشناسه،يكم كه از عمارت دور شدم ديدم يه اسب كه گاري بهش وصله داره ميره سمت جاده.يكم كه جلوتر اومد ديدم اشناست..علي بود پسر عباس نجار ..براش دست تكون دادم،وايساد،گفتم ميري سمت جاده؟ گفت اره،گفتم ميشه من رو گاري بشينم تا جاده باهات بيام؟ گفت تو كي هستي؟(صورتم پوشيده بود) گفتم يه زهگذر.گفت باشه اما من فقط تا جاده ميرمااا،گفتم اشكالي نداره منم تا همونجا ميخوام برم.نشستم رو گاري و راه افتاد،تا جاده راه زياد بود،گرسنه م شده بود از صبح هيچي نخورده بودم، يكم نون شيريني دراوردمو همونجوري كه نون ميخوردم به سرنوشتم فكر ميكردم،به اينكه الان تو عمارت چه خبره،خانوم بزرگ و رشيد در چه حالن؟ارباب كجاست؟كاش هيچوقت سواد نداشتمو كارم به عمارت نميكشيد..كم كم چشمام سنگين شدن و خوابم برد،همون پشت روي گاري خوابيدم اما يهو با صداي فرياد بيدار شدم.چشم باز كردم ديدم اكبر با دوتا ديگه از ادماي عمارت مارو پيدا كردن...از ترس داشتم سكته ميكردم، اكبر اومد جلو و گفت اين چه كاري بود كردي اخه دخترجان؟با دستاي خودت گورتو كندي!هرچي بهش التماس كردم بذاره برم قبول نكرد و گفت خانوم بزرگ گفته اگه تورو پيدا نكنم منو از عمارت ميندازه بيرون..