#گلاب #پارت_۱۲
اون شب ارباب تو اتاق كارش خوابيد و منم موندم كنار رباب..خيلي گريه كرده بود دلم نيومد تنهاش بذارم...فردا تو عمارت همه جريان بارداري ربابو فهميدن، خانوم بزرگ خيلي خوشحال بود همش ميگفت طبيب مگه خداست؟ عروسم به اميد خدا يه پسر كاكل زري به دنيا مياره.دستور داد غذا درست كنن و تو كل روستا پخش كنن..تو عمارت برو بيايي بود ...هركي مشغول يه كاري بود،منم دمنوش رباب دادم ،يكم كمرشو پاهاشو ماساژ دادمو از اتاق اومدم بيرون كه اربابو دم در اتاقش ديدم، يه لبخند كوچولو بهم زد.يهو يكي از خدمه از كنار من رد شد. ارباب گفت دختر برو يه پارچه بردار بيا اتاقمو تميز كن..گفتم چشم ارباب..رفتم پارچه برداشتم يكم اب روش پاشيدم..وارد اتاق شدم درو كه بستم يهو ارباب اومد جلو و بغلم كرد.. قلبم تند ميزد، هم خوشحال بودم كه تو اغوش عشقم هستم هم ترس و اضطراب داشتم كسي وارد اتاق بشه. گفتم اقاجان بخدا الان يكي مياد داخل اتاق ابرومون ميره..منو از خودش جدا كرد و گفت گلاب من ديگه طاقت ندارم دلم ميخواد مال خودم باشي، اره قرار بود فقط تو عمارت بموني تا من اروم باشم اما ديگه نميتونم تحمل كنم. دلم ميخواد وقتي خسته ام تو كنارم بشيني سرمو بذارم رو پاهاتو بخوابم، دلم ميخواد بدون ترس و استرس باهات حرف بزنم، دستاتو بگيرم، عطرتو بو بكشم، چشماتو ببوسم..گفتم اقاجان بخدا اخر برامون دردسر درست ميشه، الان كه خداروشكر رباب خانوم باردار شدن ديگه چيزي تو زندگيتون كم نيست.. گفت عشق اين حرفا حاليش نميشه، من فكر ميكردم عاشق ربابم اما از وقتي تورو ديدم تازه فهميدم عاشقي يعني چي! گلاب بيا ببرمت شهر بهم محرم بشيم خانوادتم ميارم كنارت باشن،كسي هم اينجا چيزي نميفهمه..گفتم اقا بخدا من ميترسم، گفت من اربابم كسي جرات نداره به من حرف بزنه تو فقط بسپار به من.. گفتم باشه اما من شرط دارم..خنديد و گفت نيم وجبي واسه ارباب شرط ميذاري بگو ببينم شرطت چيه؟ گفتم اجازه بديد خانوم جان به سلامتي زايمان كنن بعد اگه خواستين بهم محرم بشيم..(با خودم ميگفتم اگه رباب يه پسر براي ارباب بياره ديگه سرشون به بچشون گرم ميشه و ارباب منو فراموش ميكنه)يكم فكر كرد و گفت باشه قبوله،پيشونيمو بوسيد و گفت برو به كارت برس.. رفتم تو اتاقم لباسم بوي عطرشو ميداد، چقدر ميخواستمش ، كاش ميشد تا ابد تو اغوشش بمونمو پيشونيمو ببوسه... يكماهي گذشت و از اين ديدارها و بوسه هاي يواشكي باز هم تكرار شد تا اينكه يه روز كه تو اتاقش و كنارش بودم بهم گفت يك هفته اي ميخوام برم تهران كار دارم مراقب خودت باش
روزي كه قرار بود ارباب بره، يه چاي ريختم براش بردم تو اتاقش اما از شانس بدم رباب كنارش بود...خودش كه فهميد واسه خدافظي رفته بودم بهم گفت بعد از ناهار بيا يكم حساب كتاب هست قبل از رفتن بايد انجام بدم.. رباب گفت مگه احسان نمياد؟ ارباب گفت نه ديگه احسان داره كاراي تو شهر انجام ميده،دوباره رو كرد به من و گفت بعده ناهار برو اتاق كارم تا بيام..گفتم چشم ارباب..رفتم تو اتاقم موهامو شونه كردم،لباسمو عوض كردم و عطر زدم..بعدم تو مطبخ غذامو خوردم و رفتم تو اتاق كار..يه ربعي نشستم تا ارباب اومد،تا وارد شد بغلم كرد گفت قربون اون چشما كه واسه خدافطي اومده بودن.گفتم اقا نكنه خانوم جان يهو بيان اينجا..گفت خيالت راحت،خانوم بزرگ و رباب هردو خوابن، بيا اينجا بشين كنارم اين برگه هارو بذار جلوت كه اگه كسي وارد شد شك نكنه...انقدم به من نگو اقا و ارباب..تو خلوتمون منو ابراهيم صدام كن..گفتم نميتونم عادت كردم،گفت از اين به بعدم عادت كن بگي ابراهيم،گفتم چشم...خيلي احساساتي بود،بر خلاف ظاهر جدي و باسياستش قلبش عين يه بچه با احساس بود، يه جوري برام حرف ميزد كه دلم ميخواست ساعتها نگاهش كنمو برام حرف بزنه...بهم گفت گلاب بخدا اگه قبول كني همين امروز ميبرمت شهر بهم محرم بشيم بعدشم با خودم ميبرمت تهران..گفتم شرطمون كه يادتون نرفته.. سري تكون داد و گفت حيف كه عاشقتم و نميخوام اذيتت كنم وگرنه ميدوني كه من هركاري كه بخوام ميتونم انجام بدم..نيم ساعتي كنارش نشستم..گفت گلاب تو اصلا هيچ حسي به من داري؟سرمو انداختم پايين، گفت قربون اون شرم و خجالتت گلابم..وقتي اسممو اونجوري ميگفت قند تو دلم اب ميشد...گفتم من همونروزي كه كنار رودخونه ديدمتون بهتون دلبستم..خوشحال شد گفت پس تو هم منو دوست داري!گفتم حتي بيشتر از جونم...دوتا دستمو با دستاش گرفت و بوسه بارونشون كرد، گفت يه كاري ميكنم اب تو دلت تكون نخوره تو فقط كنارم باش..يكم ديگه حرف زديم و بلند شدم برم گفت گلاب...گفتم جانم..گفت دارم ميرمااا نميخواي بغلم كني؟ديگه طاقت نياوردم خودمو پرت كردم تو بغلش و زار زار گريه كردم..صدام انقد بلند بود كه خانوم بزرگ شنيد و اومد تو اتاق...قبل از اينكه وارد بشه اربابو صدا كرد و منم فوري رفتم يه كنار وايسادم...گفت چه خبره؟ ارباب گفت چيزي نيست ميخواد بره خانوادشو ببينه دلش تنگ شده..