چمن نیز همانند سایر گونه های گیاهی فضای سبز در معرض ابتلا به بیماریهای متعددی قرار دارد که ممکن است میکروبی یا غیر میکروبی باشد. عوامل میکروبی زنده عبارتند از ویروسها، قارچها، باکتریها، نماتدها و ...که در گیاه ایجاد بیماری میکنند و بیماریهای غیرمیکروبی در واقع اختلالات فیزیولوژیک هستند که علاوه بر اینکه به تنهایی قادر به تولید بیماری هستند، گیاهان را در مقابل حمله عوامل میکروبی حساس میکنند.
به طور کلی خاکهای خیس و یا سطوح مرطوب گیاه برای ایجاد آلودگی توسط این بیمارگرهای قارچی ضروری هستند اما اولویت های دمایی و رطوبتی برای فعالیت بیماریزایی در میان گونه های مختلف متفاوت است.
دیگر شرایطی که برای بیماری مطلوب است تماس ضعیف بذور با خاك است. بذوری که در سطح خاك قرار دارند کاملاً در معرض هوا هستند و آنهایی که در عمق زیاد خاك کشت میشوند مقادیر زیادی از ذخایر غذایی خود را قبل از دسترسی به نور خورشید از دست میدهند لذا عمق نامناسب #کاشت بذر چمن سبب ضعیف شدن گیاهچه خواهد شد.
بیماریهایی که به سبب گونه های پیتیوم رخ میدهند اغلب به سوختگی پیتیومی لکه روغنی، بلایت لکه ای، پوسیدگی طوقه و ریشه، سوختگی پنبه ای و سوختگی برفی موسوم هستند. همه گونه های چمن به حمله پیتیوم حساسند اما گونه های فصل سرد چمن بیشتر خسارت میبینند. بیماری ممکن است در هوای خنک یا سرد و مرطوب رخ دهد اما به ندرت در طی این دوره ها تشخیص داده میشوند . مشخصترین و شدیدترین خسارت به اندامهای هوایی در هوای مرطوب و بسیار گرم اتفاق می افتد: در این شرایط چمن سالم در کمتر از یک روز نابود میگردد.
رطوبت بالا برای ایجاد خسارت سنگین توسط گونه های پیتیوم ضروری است. رطوبت نسبی بالای نود در صد حداقل به مدت ۵۴ ساعت و دمای بالای ۲۹ درجه سانتگراد برای سوختگی اندامهای هوایی مطلوب است . بیماری در هوای ۳۵ درجه سانتیگراد در روز و بالای ۲۹ درجه در شب سبب اسیب باورنکردنی به قسمتهای هوایی میشود. آبدار بودن چمن و یا مصرف زیاد کود اوره شرایط ویژه ایجاد کننده ی حساسیت به بیماری است.بیماری در خاکهای قلیایی نسبت به خاکهای اسیدی شدیدتر بروز می نماید.
كنترل #بیماري:
-در دوره های گرم و مرطوب بذر چمن با قارچکش مناسب نظیر کاپتان و یا مانکوزب ضدعفونی شود.
- از آبیاری بیش از حد چمن تازه کاشت و نیز آبیاری در ساعات آخر روز اجتناب شود. بلکه آبیاری در دفعات کم و در اوایل روز انجام شود.
- پس از چمن زنی، بقایای چمن به طور کامل از سطح چمنکاریها جمع آوری شود.
- از استفاده بیش از اندازه کودهای نیتراته در چمن خودداری گردد. حتی الامکان از منابع نیتروژنی استفاده شود که به کندی در اختیار گیاه قرار می گیرد. این امر به ویژه در کودپاشی بهاره و تابستانه باید منظور شود.
-در صورت امکان از چمنزنی در هوای گرم و مرطوب اجتناب گردد.) به دلیل وجود و احتمال گسترش مسیلیوم های قارچ.
- طراحی فضای سبز به نحوی انجام شود که نفوذ نور به درون قسمتهای هوایی چمن به خوبی صورت پذیرد تا از تجمع رطوبت زیاد در یک محل جلوگیری شود.
-استفاده از قارچکشهای حفاظتی نظیر مانکوزب، متالاکسیل، کاپتان و ..... اغلب برای کنترل بیماری در اندامهای هوایی گیاه به ویژه در زمینهای گلف و سایر زمینهایی که مدیریت چمن در آنجا به شدت اعمال میشود در هنگام بروز بیماری توصیه میگردد.
-کنترل شیمیایی پوسیدگی پیتیوم ریشه و طوقه در مواردی موفق و در مواردی ناموفق بوده است.
- از آنجا که بیماریهای ناشی از گونه های پیتیوم به شدت وابسته به خاكهای خیس و لایه های نازك رطوبت در اندامهای هوایی هستند مدیریت آب بیشترین اهمیت را در کاهش پتانسیل بیماری دارد. در هنگام احداث عرصه جدید چمن ، زهکشی خوب سطح و زیر سطح چمن الزامی است .
- از کاشت چمن در فضاهایی که جریان هوا به علت وجود درختان، درختچه ها یا دیگر موانع به شدت کاهش یافته اجتناب گردد.
- بذور چمن در عمق توصیه شده کاشته شود. غلطک زدن بعد از پاشیدن بذور سبب تماس خوب بذر با خاك شده و در نتیجه جوانه زدن آنها تسریع مییابد.
- از #آبیاری بیش از اندازه بسترهای کشت جدید اجتناب شود . آبیاری در حد نیاز انجام شود
-قارچکشهای متعددی با اثر عالی برای ضد عفونی بذر یا ریختن در خاك برای کنترل پوسیدگی بذر در دسترس است و همچنین اسپری نمودن قسمتهای هوایی یا ریختن قارچکش در #خاك برای کنترل سوختگی گیاهچه موثر می باشد. بهتر است از بذوری استفاده شود که قبلاً با قارچکش هایی نظیر کاپتان و تیرام پوشش داده شده اند.
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
