تعریف خط چيني 汉字 Hànzì (خط چيني 汉字 Hànzì چیست؟ ):
نویسه چینی (خط چيني 汉字 Hànzì )کلمه چینی از چند خط منظم تشکیل شده است که آن خطوط طبق قواعدی کنار هم  قرار می گیرند و شکل منسجمی میسازند.

در زبان چینی نگارش به دو صورت است:
سنّتی یا کلاسیک
ساده شده

مورد اوّل خط اصیل زبان چینی می‌باشد که از سده‌های دور برای نگارش این زبان به کار می‌رفته‌است و اکنون در کشورهای جمهوری چین(تایوان)، هنگ کنگ، ماکائو و چینی‌های مقیم ایالات متّحده و غرب رایج است. مورد دوّم ساده شده همان خط سنّتی است که در جمهوری خلق چین و سنگاپور رایج است.این خط به دستور مائوجِدونگ مؤسّس جمهوری خلق چین ازساده کردن خط سنّتی به دست آمده‌است.

تعداد کاراکترهای(علائم نگارشی)این زبان که در چینی به آنها خَنجhanzi (汉字)به طور سنّتی بالغ بر ۷۰٬۰۰۰تا۸۰٬۰۰۰ عدد می‌باشد که البته امروزه همگی آنها (جز برای کاربردهای ادبی و مطالعاتی) منسوخ شده‌اند و در حال حاضر یک چینی یا یک خارجی که میخواهد چینی بیاموزد، برای آنکه بتواند بگوید سواد کامل دارد باید تنها حدود ۱۰٬۰۰۰ کاراکتر را بتواند بخواند و بنویسد. امروزه برای آوانویسی یا romanization این زبان از سیستمی مبتنی بر الفبای لاتین به نام پین یین(pin yin)استفاده می‌شود.

حروف چینی یا حروف هان واژه‌نگار یا لوگوگرام‌هایی هستند که برای نوشتن چینی (خنج)، ژاپنی (کانجی) و به میزان کمتری کره‌ای (هانجا) مورد استفاده قرار می‌گیرند. حروف چینی در گذشته برای نگارش ویتنامی (هانتو) به کار برده می‌شد. تعدادی از زبان‌های کوچک‌تر آسیایی نیز در گذشته از این کاراکترها استفاده کرده یا هم‌اینک نیز استفاده می‌کنند. سامانه نگارش زبان چینی کهن‌ترین روش نگارشی است که در طول تاریخ بی‌وقفه از آن استفاده شده است. بالغ بر ۷۰٬۰۰۰تا۸۰٬۰۰۰ عدد کاراکتر چینی وجود دارد که بخش بزرگی از آن امروزه به ندرت به کار برده می‌شود.

در سامانۀ نگارش چینی، هر یک از کاراکترها تک‌هجایی هستند و به طور معمول با یکی از هجاهای گفتاری مطابقت می‌کنند. این هجاها هر کدام دارای معنایی پایه‌ای و ساده هستند. با این حال، هر چند که بعضی از معانی و واژه‌ها با یک هجای ساده نوشته می‌شوند، برای نوشتن بیشتر آن‌ها در چینی ماندرین به دو یا بیش از دو کاراکتر نیاز است و بنابر این چندهجایی محسوب می‌شوند و از ترکیب آن‌ها معناهای تازه‌ای به وجود می‌آید که در عین ارتباط با معنای تک‌تک واژه‌های نخستین، مفهوم تازه‌ای می‌آفرینند.

چینی‌ها ابتدا با رسم اشکالی آغاز نگارش کردند، به علت نارسایی علامات موجب شد که بعدها ترکیباتی بسازند و با آن ترکیبات به بیان اندیشه‌های خود بپردازند. این ترکیبات گرچه تصویرکنندهٔ اندیشه‌های آنان بود، ولی در انتقال مقاصد آنها کاملا موفق نبود. تا آنکه چینی‌ها با پدیدآوردن علاماتی که بیشتر تکیه بر اصوات می‌کرد، بنوعی خط صوت نگار دست یافتند. این خط صوت نگار گرچه از حیث آنکه با زبان بستگی داشت و در مرحله‌ای جلوتراز خط قدیم بود، ولی از آنجا که هر حرف می‌توانست نمایشگر اصوات مختلف چندی باشد دارای نقص بسیار بود. چینی‌ها برای رهایی از این نقص، یعنی نمایش معنی حقیقی هر علامت از علائمی اندیشه نگار بنام علائم معنايي استفاده کردند و  در هر كاركتر اغلب  مبین یک نوع معنايي است.و  براي تلفظ هر علامت از علائم تلفظي  استفاده کردند و در هر كاركتر اغلب مبین یک نوع  تلفظي است.

براي آموزش خط چيني 汉字 Hànzì  مراحل زير را طي كنيد:  

1-تعریف  خط چيني 汉字 Hànzì   (خط چيني 汉字 Hànzì چیست؟ )

2-انواع خطوط اصلی 

3-انواع خطوط فرعی

4-قوانین نگارش یک کارکتر (مراحل نگارش)

5-علامت تلفظ 

6- علامت معنا

7-تفاوت خط چینی جدید (汉字（简体字）Hànzì (jiǎntǐzì و خط چینی قدیم (汉字（繁体字）Hànzì (fántǐ zì 

8-فعال کردن خط چینی در کامپیوتر و تایپ چینی

2-انواع خطوط اصلی:
基本笔画 Jīběn bǐhuà
  (خط های نویسه چینی کلی یا پایه ای):
در نوشتار چینی هشت خط اصلی وجود دارد که عبارتند از:
横héng（一）、
竖shù（丨）、
撇piē（丿）、
捺nà（㇏）、
点Diǎn（丶）、
提Tí（㇀）、
折zhé（ㄱ、∠）、
钩gōu（亅）。
 توضیهات در خصوص معنا و طرز نوشتار هشت خط اصلی بشرح ذیل میباشد:

1- heng : خط افقی (کلمه heng به معنی افقی میباشد) و نوشتار چینی آن بصورت 
一  
است.
طرز کشیدن(رسم کردن) خط heng:از چپ به راست کشیده میشود و برای زیبا نویسی سمت راست را کمی بطرف بالا می کشیم.

2- shu :خط عمودی (کلمه shu به معنی عمود یا عمودی می باشد)و نوشتار چینی آن به صورت  
丨  
است.
طرز کشیدن (رسم کردن) خط shu  :از بالا به پایین کشیده می شود.

3-pie :خط پایین افتاده به طرف چپ(کلمهpie به معنی انداختن و پرتاب کردن می باشد)و نوشتار چینی آن به صورت 
丿
  است.
طرز کشیدن (رسم کردن)خط pie :از بالا به پایین و کمی به طرف چپ تمایل دارد حالت قوسی شکل

4- na:خط پایین آمده به سمت راست ( کلمهna به معنی فرو بردن و فرو نشاندن می باشد)و نوشتار چینی آن به صورت
㇏
   است.
طرز کشیدن(رسم کردن) خط na :این خط عکس pie کشیده میشود،از بالا به پایین کمی به طرف راست تمایل دارد حالت قوسی شکل

5- dian :یک نقطه یا بزرگتر از یک نقطه می باشد ( کلمه dian به معنی نقطه ، مکان و واحد شمارش ساعت می باشد)و نوشتار چینی آن به صورت
丶 
است.
طرز کشیدن (رسم کردن)خط dian :از بالا به پایین ، پایین به بالا ، چپ به راست و راست به چپ کشیده می شود . (حالت های مختلف دارد)

6-ti :خط بالا رونده (کلمه ti به معنی بالا کشیدن و بلند کردن است)و نوشتار چینی آن به صورت 
㇀
  است.
طرز کشیدن(رسم کردن) خط  :ti از پایین به بالا کشیده می شود. واز چپ به راست در نوشتار کلمه چینی جزء یک قانون می باشد.

7- zhe  : کلمه zhe به معنی بریدن ،قطع کردن و تغییر جهت دادن می باشد)و نوشتار چینی آن به صورت
ㄱ 
است.
طرز کشیدن ( رسم کردن ) خط zhe : مانند زاویه حاده  یا قائمه برعکس و از چپ به راست کشیده می شود.

8-gou  :کلمه gou  به معنی قلاب و چنگک می باشد )و نوشتار چینی آن به صورت 
亅
 است.
 طرز کشیدن ( رسم کردن ) خط gou  : از بالا به پایین و حالت قلابی شکل می باشد.

3-انواع خطوط فرعی:
تغييرات خط هاي نویسه چيني
(خطوط اصلي نوشتاري چيني) بصورتهاي بزرگ، كوچك، بلند، كوتاه، راست ،كج و تركيبي و ساده نوشته (كشيده، رسم) مي شوند كه اين تغييرات خطوط 32 مورد مي باشند و عبارتند از :
横héng（一）
دو حالت :
خط افقي بلند changheng
خط افقي كوتاه duanheng
竖shù（丨）
دو حالت:
خط عمودي بلند chang shu
خط عمودي كوتاه duan shu
撇piē（丿）
چهار حالت:
xie pie
shu pie
heng pie
pie dian
捺nà（㇏）
دو حالت
xie na
ping na
点Diǎn（丶）
پنج حالت:
نقطه وسط بالا shang zhong dian
نقطه كنار چپ zuo ce dian
نقطه كنار راست you ce dian
نقطه بطرف بالا yang dian
نقطه بطرف پايين (پايين رونده) fu dian
提Tí（㇀）
سه حالت:
hengti
shuti
heng zheti

折zhé（ㄱ、∠）
سه حالت:
hengzhe
shu zhe
pie zhe

钩gōu（亅）
يازده حالت:
Shugou
heng gou
xie gou
heng zhe duan gou
shu wa you gou
shu wan zuo gou
heng wo gou
heng zhe zhe gou
heng zhe zhe pie
shu zhe zhe gou
heng zhe wan gon

البته لازم به ذکر هست که در جدول بالا کمی تفاوت هست .

درجداول زیر نیز همه موارد را آورده است

4-قوانین نگارش یک کارکتر (مراحل نگارش):
قواعد کلی:
一般规则：
1、先撇后捺 ： 人 八 入
1_اول (丿)پیه بعد (㇏)نه
توضیح اینکه برای رسم یک نویسه چینی اگر از (丿)پیه و (㇏)نه تشکیل شده است مانند人 ابتدا (丿)پیه را رسم نموده و بعد (㇏)نه را رسم میکنیم.
丿+㇏=人
2、先横后竖：十 王 干
2_اول(一) خن بعد(丨) شو
توضیح اینکه برای رسم یک نویسه چینی اگر از (一) خن و(丨) شو تشکیل شده است مانند十 ابتدا (一) خن را رسم نموده و سپس(丨) شو را رسم میکنیم.
一 + 丨= 十
3、从上到下：三 竟 音
3_اول بالا بعد پایین
توضیح اینکه در نویسه ای که چند تکه هست و تکه ها روی هم هستند مانند三 از بالا شروع به نوشتن میکنیم و در پایین تمام میکنیم.
4、从左到右：理 利 礼 明 湖
4_از چپ به راست
توضیح اینکه در نویسه ای که چند تکه هست و تکه ها کنار هم قرار دارند مانند理 از چپ شروع به نوشتن میکنیم به طرف راست تمام میکنیم.
5、先外后里： 问 同 司
5_اول بیرون بعد درون
توضیح اینکه در نویسه ای که درون آن خطی هست مانند问 ابتدا دیواره بیرونی را رسم نموده و سپس داخل آن را رسم میکنیم.
6、先外后里在封口：国 圆 园 圈
6_اول بیرون بعد درون سپس بستن دهانه
توضیح اینکه در نویسه ای که درون آن خطی هست و اطراف کاملا بسته هست مانند 国 ابتدا سه طرف بیرونی را رسم نموده و سپس خط داخل ان را رسم نموده و در پایان دهانه آن را با خطی که در پایین قرار دارد میبندیم.
7、先中间后两边：小 水
7_اول وسط بعد دوطرف
توضیح اینکه در نویسه ای که حالت تقریبا تقارن دارد مانند小 ابتدا خط وسط را رسم میکنیم و بعد سمت چپ را رسم میکنیم و سپس سمت راست را رسم میکنیم.

قواعدی اضافه بر قواعد کلی:
二 除了上面的基本规则外，还有一些补充规则：
علاوه بر قوانین (قواعد هفتگانه نگارش)بالا ،قوانین اضافه دیگری هم وجود دارد:
在我看来，这些规则更应该重视。
بنظر من ،باید به این قواعد نیز توجه نمود.
因为基本的东西人们往往都能掌握，却常常在一些细节上失误。
برای اینکه مردم کلیات را میتوانند بفهمند ولی در بعضی جزئیات دچار اشتباه میشوند.
这些补充规则有 时是推行汉字笔顺规范的难点甚至是关键。
گاهی این قواعد اضافه برای تشخیص کارکترها کمی سخت و حتی کلیدی هست
************
补充规则有：
قوانین تکمیلی عبارتند از:
1- 后写右上点： 汉字中一些带有右上点的字或部件，一般后写右上点。如犬、术、戊、书、发、 尤、求、代、械、找等。
1-نقطه(点Diǎn（丶）) سمت راست بالا را در آخر بنویسید:بعضی از نویسه های چینی در بالای نویسه سمت راست یک نقطه (点Diǎn（丶）)دارند،معمولا در آخر نوشتن نقطه سمت راست بالای کارکتر(نویسه چینی)را میگزارند مانند:
如犬、术、戊、书、发、 尤、求、代、械、找 ...
************
2- 后写内部点： 内部点是字主形内部的点，一般后写。如叉、凡、为、勺、瓦、丽、兔、雨、势、 玉等。
2- نقطه(点Diǎn（丶）) درون کارکتر را در آخر بنویسید:بعضی از نویسه های چینی در درون نویسه نقطه (点Diǎn（丶）)دارند،معمولا در آخر میگزارند مانند:
如叉、凡、为、勺、瓦、丽、兔、雨、势、 玉 .....

但有些字如义、丹、母、戍、卵、 逐 等例外，必须加以注意。
اما برخی از نویسه ها مانند
义、丹、母、戍、卵、 逐....
استثناء هستند (یعنی در آخر نیست بلکه در بین نوشتن خطوط دیگر مینویسند)باید توجه داشت.
************
3-先右后左： 一些特殊的偏旁，不是先左后右，而是先右后左：，。含有这些部件 的字如陈、阳、陂、郊、都、耶、即、叩等，也是如此。
3-اول راست بعد چپ:برخی از کارکتر های خاص ، اینطور نیست که اول چپ بعد راست باشند،بلکه باید اول راست را رسم کرد و بعد چپ را رسم کرد.این نویسه ها شامل نویسه هایی مانند
阳、陂、郊、都、耶、即、叩 ....
میشود و امثال این نویسه های بالا
************
4- 先内后外： "下包上"结构的字，先写上内，后写外。如 凶、凼、幽、山、鬯、 等。
4-اول درون بعد بیرون:ساختار کارکتر هایی که"چپ پایین راست بسته است"،اول داخل آن را که در بالا هست بنویسید، بعد بیرون آن را مانند
凶、凼、幽、山、鬯、....

包围结构的字，一律先写右上，后写 和 。如延、廷、建、过、远、 等。
ساختارکارکتر هایی که اطراف انها (چپ و پایین)احاطه شده،همیشه از بالای راست رسم کنید،بعد مابقی را رسم کنید.مانند
如延、廷、建、过、远、....

从" "与"丁 "包围结构的字与部件笔顺较为特殊。 既非先内后外， 也非先外后内， 而是内外交错进行。" "属左、下包围结构，先写上内，后写左下。如 匹、 医、匡、匾 等。
ساختار کارکتر های "从"与"丁 " و کارکتر هایی که نه اول داخل بعد بیرون نوشته میشود و نه اول بیرون بعد داخل نوشته میشود. بلکه احاطه انها مبهم است .ساختار پایین بسته و چپ بسته است.
ابتدا بالای درون رو بنویسید بعد از چپ به پایین بنویسید مانند
如 匹、 医、匡、匾
"丁"属于上、右下包围结构，先写上内， 后写右下。如可
انهایی که"丁" بالا و راست بسته است بالا را رسم کنید بعد داخل بعد راست را رسم کنید مانند
可
************
5-先撇后折： 有撇、折组成的部件和字，多数先写撇，后写折。如匕、儿、 几、九、老、旨、句、甸、欠、饭、月、用、同、 内、凤、狐、獾、倪、元、机等。
5-اول撇piē丿بعد折zhéㄱ:کارکتر هایی که غالب رسم چهارچوب آنها撇piē丿 و折zhéㄱ هست . اول撇piē丿 را رسم نموده و بعد折zhéㄱرا مینویسیم.مانند
匕、儿、 几、九、老、旨、句、甸、欠、饭、月、用、同、 内、凤、狐、獾、倪、元、机....
但有些部件和字例外，要先写折后写撇。
如 刀、力、乃、万、皮、女、方、虎、发 等，
اما برخی اینگونه نیستند ،اول折zhéㄱ و سپس撇piē丿 را رسم میکنیم مانند
刀、力、乃、万、皮、女、方、虎、发 ...
************
6-先竖后横： 竖笔笔末与横笔相接时，最后一个横笔与竖笔相接时，先竖后横。如土、 工、共 等。
横笔笔首与竖笔相接，先竖后横。
如" （占字头）"。
6-اول 竖shù（丨） بعد横héng（一）:زمانی که چندخن （一）و چند شوی （丨） باشد .بعد از اینکه خن （一） و شو（丨） اول رو رسم کردیم اگر باز شو（丨） باشد اول شورا （丨）رسم میکنیم بعد خن （一）بعدی را رسم میدنیم . مانند
土、 工、共
长竖与短横相接，先竖后横。如 北、非、丑、贯、里、垂
ساختاری که（-） خن کوتاه duanhengبا （丨）شو بلند chang shuدارد ،اول竖shù（丨） بعد横héng（一） را رسم میکنیم. مانند
北、非、丑、贯、里、垂...

اجزاء تشكيل دهنده كلمات چيني
يك كلمه چيني از خطوطي تشكيل شده است كه اين خطوط در كنار هم اجزايي را بوجود مي آورند. اين اجزاء وقتي كه قسمت شوند به علائم نوشتاري، تلفظي و معنايي تبديل مي گردند.
مثال : 湖 به معنی درياچه و تلفظش Hú است. که اگر تجزیه اش کنیم میشود:
氵+ shí十+ kǒu口+ yuè月= hú湖سه نقطه آب (علامت معنایی)
تلفظ ها در اینجا هیچ ربطی به هم ندارد.
اولين علامتي كه در سمت چپ بيايد اغلب علامت معنی حساب مي شود .
علامت معنی دار مجزا و جدا به كار مي رود.