آموزش زبان چینی:
حروفiou  ، uei ،uen:
  حروف تركيبي صدادار سه‌تايي iou  ، uei ،uen ، اگر با حرف صامت تركيب شوند به ترتيب به صورت iu  ،  ui ، un نوشته مي‌شوند. ( حرف وسط اين تركيب‌ها در ديكته حذف مي‌شود اما تلفظ يكسان است) .
l + ion ▶ liu
g + uei ▶ gui
h + uen ▶ hun

حروفiou  ، uei ،uen:
  حروف تركيبي صدادار سه‌تايي iou  ، uei ،uen ، اگر با حرف صامت تركيب شوند به ترتيب به صورت iu  ،  ui ، un نوشته مي‌شوند. ( حرف وسط اين تركيب‌ها در ديكته حذف مي‌شود اما تلفظ يكسان است) .
l + ion ▶ liu
g + uei ▶ gui
h + uen ▶ hun

هجاyīn jié音节 :
هجا یا بخش، یک واحد گفتار است که با هر ضربه ی هوای ریه به بیرون رانده می شود. در زبان چینی معمولا هر هجا دارای یک حرف صدادار  یک حرف بی صدا و یک آهنگ است .
صامتm+مصوتa+آهنگ=mā

حرف صدادار er:
حرف صدادار er كه با برگشتن زبان ادا مي‌شود، هجاي صدا دار پديده er ㄦ 
1) حرف صدادار er كه با برگشتن زبان ادا مي‌شود.  

هنگام تلفظ حرف صدادارer ، به نوك زبان فشار وارد مي‌كنيم و زبان به سمت بالا هدايت مي‌شود و ابتداي تلفظ آن به تلفظ e نيز شبيه مي‌باشد و دقيقاً با برگشتن زبان ادا مي‌شود، به عنوان مثال :

دو : 二 er          گوش :   耳 er        پسر : 尔 er



2) هجاي صدادار پديده  

er ㄦ يك پديده زباني مخصوص تلفظ زبان استاندارد چيني است و در بعضي لهجه‌‌هاي چيني بكار مي‌رود(مانند لهجه پکنی) و بدين معني است كه صداي "r" به اسامي و گاهي به افعال اضافه مي‌شود و خط چيني آن به صورت L مي‌باشد.  به عنوان مثال:

گل huar آواز ger

پرنده niaor اشتباه cuor


نكته : اگر آخر كلمه، حرف صدادار –i يا حرف بي‌صداي –n بيايد، n و i خوانده نمي‌شوند. مثال :

بازي كردن wanr مزه weir

كنار ، سو pangbianr بچه xiaohair

علامت مقطع هجا
隔音符號 geyin fuhao:

هنگامي كه بعد از يك هجا، هجاي ديگري با حروف صدادار a, o, e بيايند بين دو هجا علامت ( ' ) بكار مي‌رود و هنگام خواندن دو هجا جداگانه خوانده مي‌شوند. به عنوان مثال:

fang'aiدوهجا  ji'eدوهجا

fan'gaiدوهجا  jieیک هجا

ترکیبات حروف پين يين 拼音 Pīnyīn  را در زیر ملاحضه نمایید:

برای هر ترکیب فقط یک نمونه کارکتر آوردیم  هر ترکیب کارکتر های زیادی دارد 

汉语拼音音节表:
b—bo ba bai bei bao ban ben bang beng bi bie biao bian bin bing

　　波 爸 白 北 包 班 本 帮 崩 笔 别 标 边 斌 兵

　　p—po pa pai pao pou pan pen pang peng pi pie piao pian pin ping

　　坡 爬 拍 跑 剖 盘 盆 旁 朋 批 撇 飘 篇 品 平

　　m—mo ma me mai mao mou man men mang meng mi mie miao

　　摸 妈 么 麦 猫 某 满 门 忙 猛 米 灭 苗

　　miu mian min ming

　　谬 面 民 明

　　f — fo fa fei fou fan fang fen feng

　　佛 发 飞 否 翻 方 分 风

　　d— de da dai dei dao dou dan dang deng di die diao diu dian ding

　　的 大 呆 得 刀 豆 单 当 灯 低 爹 叼 丢 点 丁

　　t— te ta tai tao tou tan tang teng ti tie tiao tian ting

　　特 他 台 涛 头 谈 汤 疼 梯 贴 挑 天 听

　　n—ne na nai nei nao nuo nen nang neng ni nie niao niu nian niang

　　呢 那 耐 内 脑 诺 嫩 囊 能 你 捏 鸟 牛 年 娘

　　nin ning

　　您 宁

　　l— le la lai lei lao lou lan lang leng li lie liao liu lian liang lin ling

　　了 拉 来 类 老 楼 兰 浪 冷 里 列 料 流 连 两 林 令

　　g—ge ga gai gei gao gou gan gang gen geng

　　哥 嘎 该 给 高 沟 干 刚 根 更

　　k—ke ka kai kou kan kang ken keng

　　科 卡 开 口 看 康 肯 坑

　　h—he ha hai hei hao hou hang hen heng

　　喝 哈 海 黑 好 后 航 很 横

　　j— ji jia jie jiao jiu jian jiang ju jue jin jing

　　机 家 接 交 就 尖 江 居 决 今 京

　　q— qi qia qie qiao qiu qian qin qiang qu que quan qin qing

　　期 掐 切 桥 秋 千 亲 枪 区 缺 全 亲 青

　　x— xi xia xie xiao xiu xian xiang xu xuan xin xing

　　西 下 些 小 休 先 香 需 宣 新 星

　　zh—zhi zha zhe zhai zhao zhou zhan zhang zhen zheng

　　只 扎 这 摘 招 周 站 张 真 争

　　ch—chi cha che chai chou chan chang chen cheng

　　吃 叉 车 拆 抽 产 昌 尘 成

　　sh—shi sha she shai shao shou shan shang shen sheng

　　诗 沙 舌 晒 烧 收 山 伤 身 生

　　r— ri re rao rou ran rang ren reng

　　日 热 绕 肉 然 让 人 扔

　　z—zi za ze zai zao zou zang zen zeng

　　子 杂 则 在 早 走 脏 怎 增

　　c— ci ca ce cai cao cou can cang cen ceng

　　次 擦 册 才 草 凑 蚕 仓 岑 层

　　s—si sa se sai sao sou san sang sen seng

　　思 洒 色 赛 扫 搜 伞 桑 森 僧

　　y—yi y a yao you yan yang yu ye yue yun yuan yong yin ying

　　衣 压 腰 优 烟 央 鱼 爷 约 云 元 拥 因 英

　　w— wo wu wa wai wei wan wen wang weng

　　窝 污 挖 歪 威 弯 温 汪 翁

　　注释 ：(1) "知、蚩、诗、日、资、雌、思”等字的韵母用i,它们的发音与声母z c s r zh ch sh 一样.

　　(2) i 行的韵母，前面没有声母的时候，写成yi(衣)， yɑ(呀)， ye(耶)， yao(腰)，you(忧)，yan(烟)，yin(因)，yanɡ(央)，yinɡ(英)，yonɡ(雍)。

　　u 行的韵母，前面没有声母的时候，写成wu(乌)， wa(蛙)， wo(窝)， wai(歪)，wei(威)，wan(弯)，wen(温)，wɑnɡ(汪)，wenɡ(翁)

　　ü 行的韵母跟声母j,q,x拼的时候，写成ju(居)，qu(区)，xu(虚)，ü上两点也省略;但是跟声母l,n拼的时候，仍然写成lü (吕)，nü(女)。

　　(3) “二ㄦ而 尔耳...”的拼音是整体认读音节：er

　　(4) 声调符号：阴平:- 阳平：/ 上声：∨ 去声：﹨

　　声调符号标在哪个字母上?应标在音节的主要母音上(即a o e i u ü这六个字母上),

　　例如: 康--音节kang 读一声 声调符号应标在a上

　　向--音节xiang 读四声 声调符号应标在a上

　　姐--音节jie 读三声声调符号应标在e上

　　就--音节jiu 读四声声调符号应标在i上

　　当一个音节韵母里面出现了2个主要母音的时候，则按 a 0 e i u ü 的顺序来决定声调符号应标在哪一个字母上，如以上例字“就”-韵母是iu,声调符号应该标在i上.“向”-韵母是iang,声调符号应该标在a上。

　　(5) 隔音符号: ɑ，o，e开头的音节连接在其它音节后面的时候，如果音节的界限发生混淆，用隔音符号(')隔开，例如pi'ao(皮袄)。

جدول ترکیبات کل پین یین:
👇👇👇👇👇👇👇

این هم خلاصه پین یین

تعريف آهنگ 声调 Shēngdiào( آهنگ 声调 Shēngdiào چيست؟
از جمله خصوصيات زبان چيني آهنگين بودن تلفظ آن است كه با تغيير آهنگ معناي كلمه نيز تغيير ميكند. آهنگ زبان چيني  声调 Shēngdiào  عبارت است از  دانگ صدا   (درجه بلندي صدا) يا همان تغيير تن صدا كه در لهجه استاندارد چهار آهنگ وجود دارد كه به اصطلاح بالا(آهنگ اول) ،بالا رونده(آهنگ دوم)، پايين و بالا رونده(آهنگ سوم)، پايين رونده(آهنگ چهارم) دانگ صدا   (درجه بلندي صدا يا تن صدا ) است و بر روي حروف صدادارساده قرار مي‌گيرد.  بهمراه يك بي آهنگ كه مجموعا پنج آهنگ حساب ميشود

بعبارت ديگر در آهنگ اوّل هجا به صورت یکنواخت و کشیده تلفظ می‌شود. 
در آهنگ دوّم، در هنگام تلفّظ هجا صدای فرد به صورت تدریجی به سمت بالا می‌رود. 
در آهنگ سوّم صدای فرد ابتدا به سمت پایین سقوط می‌کند و سپس به سمت بالا اوج می‌گیرد. 
در آهنگ چهارم هجا بصورت دفعی و ضربتی تلفّظ می‌شود. 
تلفّظ پنجم هم که بصورت استثنائی در برخی هجاها وجود دارد فاقد آهنگ است و هجا بصورت معمولی بیان می‌شود.

انواع آهنگ 声调 Shēngdiào:
درلهجه استاندارد زبان چینی چهار آهنگ وجود دارد(در بعضی از لهجه ها هشت آهنگ وجود دارد) كه به اصطلاح بالا(آهنگ اول) ،بالا رونده(آهنگ دوم)، پايين و بالا رونده(آهنگ سوم)، پايين رونده(آهنگ چهارم) دانگ صدا   (درجه بلندي صدا يا تن صدا ) است و بر روي حروف صدادارساده قرار مي‌گيرد.
  بهمراه يك بي آهنگ كه مجموعا پنج آهنگ حساب ميشود 
بعبارت ديگر

 در آهنگ اوّل هجا به صورت یکنواخت و کشیده تلفظ می‌شود. (۵۵)
در آهنگ دوّم، در هنگام تلفّظ هجا صدای فرد به صورت تدریجی به سمت بالا می‌رود.(۳۵) 
در آهنگ سوّم صدای فرد ابتدا به سمت پایینسقوط می‌کند و سپس به سمت بالا اوج می‌گیرد.(۲۱۴)
در آهنگ چهارم هجا بصورت دفعی و ضربتی تلفّظ می‌شود. (۵۱)
تلفّظ پنجم هم که بصورت استثنائی در برخی هجاها وجود دارد فاقد آهنگ است و هجا بصورت معمولی بیان می‌شود

به عنوان مثال هجای ma

 در آهنگ اوّل معنی مادر را می‌دهد و بدین شکل نوشته می‌شود: ( 妈 Mā ).

 در اهنگ دوّم معنای کَنَف را می‌دهد و بدین شکل نوشته می‌شود:( 麻 Má ).

 در آهنگ سوّم معنی اسب را می‌دهد و بدین شکل نوشته می‌شود:( 马 Mǎ ).

 در آهنگ چهارم معنای  توهین کردن را می‌دهد و بدین شکل نوشته می‌شود: ( 骂 mà ).

 در آهنگ پنجم به عنوان جزء پایانی جمله سؤالی بکار می‌رود و جمله را سؤالی می‌کند و بدین شکل نوشته می‌شود:( 吗 ma  ).

محل آهنگ گذاري در پين يين 拼音 Pīnyīn:
آهنگ هاي "‌    ˋ ˇ ˊ -  " روی حرف صدادار(a   e     o    i / u    ü) قرار میگیرد و در حقیقت حرف صدادار با تن صدای متفاوت اداء میشود.

برای آهنگ گذاری اگر در کلمه حرف صدادار a   باشد روی آن در غیر اینصورت روی حرف صدادار  e در غیر اینصورت روی حرف صدادار  o در غیر اینصورت روی حرف صدادار  i/u  (یعنی هرکدام از این دو حرف صدادار  i/u آخر هجا قرار گیرد روی آن قرار میگیرد )در غیر اینصورت روی حرف صدادار ü قرار میگیرد. 

 a      e       o       i / u       ü

تغيير آهنگ 上声的变调
Shàng shēng de biàndiào:
تغيير آهنگ 上声的变调 Shàng shēng de biàndiào چیست؟
در یک کلمه هنگامي كه چند هجا به هم پيوسته باشند، آهنگهاي آنها تغيير مي‌كند و با زماني كه هجا به تنهايي خوانده مي‌شود متفاوت مي باشد، اين نوع پديده را تغيير آهنگ مي‌نامند. 

آهنگ سوم زمانی که در اول کلمه ای دو هجایی قرار می گیرد هنگام تلفظ از آهنگ سوم (تن 214 )به نصف آهنگ سوم (تن 211 )تبدیل میشود"یعنی آهنگ نیمه ادا میشود و در وسط قطع میشود"

مانند:

海軍 Hǎijūn

海洋 hǎiyáng

海岸 hǎi'àn


(35,55,51) + 211 «= (35,55,51) + 214

هجای دوم از هجای اول كشيده‌تر تلفظ مي‌شود ( بيشترين تأكيد روي كلمه دوم است). 

آهنگ سوم زمانی که در اول کلمه ای دو هجایی که هر دو آهنگ سوم 214باشد هنگام تلفظ آهنگ هجای اول از آهنگ سوم 214 به آهنگ دوم 35 تبدیل میشود. 

مانند:
海港 Hǎigǎng=» Háigǎng

你好 nǐ hǎo=» ní hǎo

手表 Shǒubiǎo =» Shóubiǎo 

214 + 214   =»  35 + 214 


اگر دو هجا با آهنگ چهارم 51 پشت سر هم بكار روند، موقع خواندن، هجاي اول به قسمت انتهايي پايين رونده نمي‌رسد،‌فقط تا وسط مي‌آيد.

مانند:

再见  Zàijiàn

宿舍  Sùshè

上课  Shàngkè


51 + 53 «= 51 + 51 

 一 » Yī»  ：به معنی یک است  و به تنهایی با آهنگ اول تلفظ میشود ولی وقتی با هجایی دیگری ترکیب شود و آن هجا آهنگ داشته باشد آهنگش تغییر میکند به این صورت که اگر آن هجا آهنگ اول یا آهنگ دوم یا آهنگ سوم داشته باشد

  一 » Yī»  آهنگ چهارم میگیرد و اگر   آن هجا آهنگ  چهارم داشته باشد

  一 » Yī»  آهنگ  دوم میگیرد.

مانند:

با آهنگ اول تبدیل به چهارم

y ì bān  y ì biān  y ì duān  y ì ījīng  y ì piē  y ìshēn  y ì shēng  y ì tiān  y ì xiē　

　一般　  一边 　 一端  　一经  　一瞥 　 一身　  一生  　一天　  一些

 با آهنگ دوم تبدیل به چهارم 

　　y ì lián  y ì qí  y ì  rú  y ì shí  y ì tóng  y ìtóu  y ì xíng  y ì zhí  y ì qún

一连 　一齐　 一如 　一时　 一同　 一头　 一行　 一直　 一群

 با آهنگ سوم تبدیل به چهارم 

　　 y ì jǔ  y ì kǒu  y ì lǎn  y ì qǐ y ì shǒu y ìtǐ   y ì  tǒng  y ì zǎo   y ì zhǔn

一举  　一口   一览  　一起　  一手  　一体  　一统  　一早 　 一准

 با آهنگ چهارم تبدیل به آهنگ دوم میشود

Y í bàn   y í dàn   y í dìng   y í dù   y í gài   yí  gòng

一 半  　一 旦   一 定　   一 度　  一 概　    一 共 


 不 » Bù»  ：به معنی نه (خیر) است  و به تنهایی یا آهنگ اول یا آهنگ دوم یا آهنگ سوم؛  با آهنگ چهارم تلفظ میشود ولی وقتی با هجایی دیگری ترکیب شود و آن هجا آهنگ  چهارم داشته باشد   不 » Bù»  آهنگ  دوم میگیرد.

مانند:

با آهنگ اول تغییر نمیکند

Bù zhuī  bù chī   bù tīng   bù xiāng   bù gāo   bù suān 

不追     不吃      不聽         不香      不高        不酸

 با آهنگ دوم تغییر نمیکند  

Bù táo   bù wán   bù dú   bùxiáng   bù féi   bù tián

不逃       不玩     不讀       不詳     不肥      不甜

 با آهنگ سوم تغییر نمیکند

Bù gǎn   bu pǎo   bù xiě   bùxiǎng   bù ǎi   bù kǔ
　　 不趕      不跑     不寫        不想    不矮     不苦

 با آهنگ چهارم تبدیل به آهنگ دوم میشود

bú bì   bú biàn   bú biàn   bú cè bú cuò   búdài  bú yào  bú dàn  bú dìng  

不必　  不变　  不便 　不测  　不错  　不待 　 不要　  不但 　 不定