مــــــورجانه❤

په ټاکنده غرمه چي مي دسیورې ضرورت دی
وتاته مي په ژوندکي داسي مورې ضرورت دی

چي وځـمه له کـوره له آفـاتوپه آمـان یم
دوعادي راسره وي په هرلورې ضرورت دی

بیمــاریمــه جــوړیږم نه دمرګ تبي نیولۍ
علاج مي بس یوته یی ترتاپورې ضرورت دۍ

چي سقف داسمان نوي دستوروڅه ښکلاده
داځکه واسمان ته دهرستورې ضرورت دۍ

داسـتادقدم خاوره مي رانجه دتوروسترګو
دي خاوري ته دهري سترګي تورې ضرورت دی

کعبه دمهاجریی هرسهاربه دي طواف کړي
وزړه ته یی سکون یی تاته ګورې ضرورت دۍ

مهاجرهروي

ورکه یاره!

لـکـه شـمــعـه د بـادونـو سـره سـوځـم،
ورځ تـر بلـې ورو رژېږم ستا په غم کې.

سـتـا د نـوم پـه یـادولــو زړه خـوږيـږي،
په خـیالونو کې ورکېږم ستا په غم کې..

کـلـه کـلـه تـصـور تــه چــې دې راوړم،
سترګې ډکې شي سوزېږم ستا په غم کې.

د زغم پوله مې شوه ختمه، صبر نشته،
خـو زړګـی نـه آرامـېـږم سـتـا په غم کې.

نه د هیلې رڼا پاتې، نه د وصل امیدونه
د تـقـدیـر سره جنګـېـږم ستا په غم کې.

ستا د زلفـو بوی زه اخلم، ارمانجن یم
په دعـاوو کـې رغـېـږم سـتـا په غم کې.

مـستـغـفـر دی د زیارت په درشل ژاړم،
پـر مـزار دې راتـاویـږم سـتـا په غم کې

ش ق :!!مستغفر!!

تاته ګور?
لـکـه تـصـویـر، لـکـه هــینـداره، تـا ته ګـورم
ډیر مـې یادېــږې، خــوږه یاره، تـا ته ګـورم

ستا د یادو زخم ژور دی، زړه مې نه جوړیږي
زړه مـې زخـمـي دی، ناقــراره، تا ته ګـورم

ستا د خندا رنګ مې لا زړه کې نقش شوی
داسـې ښـکاريـږم، بـې اخـتـیاره، تا ته ګورم

سـتـا د نـظـر جادو په بل چا هم اغېز کړی؟
زه یـې بایـلـلـی یـم، آواره، تـا تـه ګـورم

که مې ګناه ده، چې په تا پسې زړګی خوږیږي
زه خــو یــم پـاتــي، وفـاداره، تـا ته ګـورم

زما د هیلو شمعه مړه شوه،او ته نه وې پاته
سـتـرګـې مـې سـرې ، له انتظاره، تا ته ګورم

زه مستغفر اوس ستادعشق په دنیاکي ورک یم
زړګـی مـي سـوځـي بـي آنګاره تاته ګـورم

ش ق: !!مستغفر!!

څه ښکلی مؤمــــن ځواک
حاکم پرې امــــــين ځواک
ځليـــــږي چــــي کابــــــل
أوسي پکښي سپين ځواک


بدری ځواک که فاتــح
هر يو اتــــل صالـــــح
پوښـــــلی په ايــــمان
سراسر  مبـــين ځواک


ويـــــاړونه دي شــملې
دتــــاريـــخ کريشـــمې
ســمون کړي دفکـــــرو
په تدبـيـر ذهيـن ځواک


پاڅون ته لاس پکار
هر زلمــــــی مو تيار
پــــر لاره قـــدم ږدي
دطٰــهٰ ياسـين ځــواک


دمــيــــنـــي او الــــــزام
ټول حد دی پري تمــــام
په هسکه غــــاړه ځــــي
بورسترګی حسین ځواک


سپين بیرغ يې په لاس
پـــلانـــــونه دخــــناس
شنـــــډه وي په هـــــنر
ښکاره يې آيئن ځـــواک

کلک هـــوډ لري فــــولاد
سرحـــــد دګران هيــواد
شــهـــاب زهيــــــر مـــلا
ساتـي په یقــين ځـــواک

غزل

زموږه خوبونه رحماني دي تعبیرونه غواړي
د حال د ګونګ انځور وجود نوي رنګونه غواړي

د قربانۍ ګلګون لباس کې یې سنګار کړی دی
د آزادۍ دا ستر نعمت حمد او شکرونه غواړي

د دغه چم خلګ وتلي د سخت درد له پړاو
د شَفَقَتْ لاس په سرو او مشفق زړونه غواړي

چې په اذهانو یې پردی باطل دود نشي غالب
ذهن سازي ته لوړ مثبت مثبت فکزونه غواړي

عقیدوي او تخنیکي تعلیم اړین دی، وي دې
د حقیقي تربیې فن ژوندي نسلونه غواړي

د خپل مزاج تابع به نه ګرځوو ټول فکرونه
ژوند د یووالي مصلحلت کې تدبیرونه غواړي

فتحان درمل د شفاء غواړم ای طبیب مسیحا
پټ په وجود کې مې علاج زاړه دردونه غواړي

ذاکر فتحان حنفي

د لمر وړانګې، د رېګ زرې، دومره درودونه دې وي
و محمد لره تحفې دومره درودونه دې وي

چې ستا له وخته تر دې وخته مؤمنانو رب ته
کړي وي هر څومره سجدې دومره درودونه دې وي

چې د اسلام په مبارکو کتابو کې ليک دي
لکه دا ټولې کليمې دومره درودونه دې وي

د جګو جګو غرو ډبرې، جمادات، نباتات
او چې لري څومره چينې دومره درودونه دې وي

چې هره ورځ يې وهي ، غټې که وړې وي ربه
د دريابو واړه څپې دومره درودونه دې وي

چې ستا په ژوند کې به راتللې په زرينه مسکا
ستا پر خولګۍ خوږې جملې دومره درودونه دې وي

ای شفاعته! پر سپېڅلي عربي جانان مې
لکه د سپين قرآن نقطې دومره درودونه دې وي

شفاعت ريحان

دخپلواکی شمله پر سر وړم یم سالار دجهان
دامن زيري ورکومه يم قرار دجهان

دصحابؤ تابعينو اواسلافو تاریخ
تازه او تاند ساتم سپېڅلی یادګار دجهان

چي په سرو وينو سم ګلګون درب لقاء ته لاړ شم
لقاء په برخه به مي هم شي دسردار دجهان

دغه سپېڅلي زړونه چا دي په دې لار شيندلي
که خدای کول دازړونه بيا به سي واکدار دجهان

دتوحيد سپين توغ مي په لاس کي داسلام شمعي بيا
بلوم ځم فضل مي مل دکردګار دجهان

خدای مو دی مل دجهادو نغارې بيا کړنګوو
رانازليږو نور پر سر ده هر ښامار دجهان

لاس دي لينده قلم دي غشی کړه شهاب زهيره
وار کړه پر زړه دهر باطل اوهر غدار دجهان

شاعر شهاب زهير مـــــلا

غزل!!!!


يار مي زړګی ګڼلی په محبت کي داسي
ګل مي اغزی گڼلی په محبت کي داسي

رویبار مي دروند ګڼلی لکه پاچا دسوريې
رقیب مي سپی گڼلی په محبت کي داسي

چي دیــــــــدن نه راکوي ملامتي زما ده
ګرم مي تندی ګڼلی په محبت کي داسي

خپل مي هغه ګڼلی ځګه تر ځان راتېردی
ځان مي پره دی ګڼلی په محبت کي داسي

زاهد خنجر دبېلتون خاص پر ټټر خوړلی
ژوند يې نیمی ګڼلی په محبت کي داسي

هدایت الله زاهد

غزل
په زړه ساتلې کړه اظهار خبرې
ورته کوه د انتظار خبرې

خبر یی کړه د توصل له خونده
کړه د لومړي ځلي دیدار خبرې

د غربت دا ظلم به څنګه هیر کړم
راباندې اوري د اغیار خبرې

په زړه یی اور راته بل کړی خدایه
څنګه را اوباسم په جار خبرې

مدیون یی یم د پاکې مینې خدایه
ځکه یی اورم په بار بار خبرې

په هغه وخت صرف عاشق پوهیږي
چې یی معشوق کړي په ځار ځار خبرې

د ناصرخان ملنګ دا یو ارمان دی
چې صرف واوري د خپل یار خبرې

ناصرخان ملنګ

غزل

ستا راتلو ته ستړی ستړی انتظار دی
کاروبار مي هره د شپه د ستورو شمار دی

داچي ژوند مې د ناخوالو برخمن دی
له ازله مي قسمت دغسي خوار دی

د ناروغ زړۀ تداوي باندي کوم زۀ
ستا د دوو سترګو طبيب راته پکار دی

بس چي کله مي دميني درد ګټلی
ډک له اوښکو مي ماښام اوهر سهار دی

له کتلو دي زۀ کيف اخلم جـانـانه
بيادي کړی څۀ عجيبه شان سينګار دی

خپلوې مې که مې وژنې خوښه ستاده
ما درکړی د خپل ځان ټوله اختيار دی

ابراهيم احساس

دا ده بیلتانه شپه به سحر نشي
زړه نــه به مې درد کله بهر نشي

ستا دعشق غرمو اوس جل وهلۍ يم
جوړ بـــه ستا راکړی ها پرهر نشي

مړ به شم په دغه لوی ارمان کې زه
ايښۍ به مي ستا پرځنګون سر نشي

ای زمــــا زړګيه خــپــه ولـــي يي
هغه بــي وفـــا بــــه دې دلبر نشي

چيرته که دې زما د زړه آزار واخیست
ژوندکې به دې ښه هيڅ په نظرنشي

خلاص به دې ظاهرملنګه صبر شې
بیا به دې هم يار په غم خبر نشې

ظاهرملنګ

غزل!!!


پرله پسې زړونو ته لار جـــوړه وي
ښکلې څهرې زړونو ته لار جوړه وي

ښائسته مخونه دسپوږمۍ ســکني
رڼې سپېدې زړونو ته لار جوړه وي

تصادفا دسړي خولې تـــــــه راسي
بې ایرادې زړونو ته لار جــوړه وي

دچـــــــــــا خندا پر سړي وغمـېږي
دچا ښېري زړونو ته لار جـوړه وي

دزاهد خوښ اوس دغزل فورم دی
مګــــــر ټپې زړونه ته لار جوړه وي

هدایت الله زاهد

په زړه لرم دمدینې لوی ارمان
وه مې غواړه څنګ ته نبی
یاره دستادشنې روضې لوی ارمان
وه مې غواړه څنګ ته نبی

دستاله کلی له دیارشم قربان
وه مې غواړه څنګ ته نبی
دستاله ټول وطن اوښارشم قربان
وه مې غواړه څنګ ته نبی

لرم په زړه دکعبې لوی ارمان
وه مې غواړه څنګ ته نبی

چې ووینمه یوځل غرداُحد
وه مې غواړه څنګ ته نبی
چې وګرځمه په سنګرداُحد
وه مې غواړه څنګ ته نبی

اوهم دجنت البقېع لوی ارمان
وه مې غواړه څنګ ته نبی

درشم چې زه أن ترحرمه پورې
وه مې غواړه څنګ ته نبی
ترغارِثور اوترزم زمه پورې
وه مې غواړه څنګ ته نبی

دیدن دکوردعاءشې  لوی ارمان
وه مې غواړه څنګ ته نبی

دستاپه ښارکې ملنګي چې وکړم
وه مې غواړه څنګ ته نبی
داخپله پاتې زندګي چې وکړم
وه مې غواړه څنګ ته نبی

پاتې ژوندون مې په مکې لوی ارمان
وه مې غواړه څنګ ته نبی

غواړمه جام زه له کوثررسولهﷺ
وه مې غواړه څنګ ته نبی
هم شفاعت زه په محشررسولهﷺ
وه مې غواړه څنګ ته نبی

دحازم داده په سینې لوی ارمان
وه مې غواړه څنګ ته نبی
ــــــــــــــــــــــــــــــ
طالب العلم مطیع الله حازم
1403 / 7 / 29

پکښي پروت چي دهر چا دزړه مرام دی
دانوارو مجمــــوعة دخــدای کـــــلام دی

نازل سوی په واسطه دجبرائــــيل دی
له اسمانه راستولی رب جلــــــــيل دی
مکلف بني آدم ئې په تعمــــــــــيل دی
چي عمل په کوي هغه ته دليــــــل دی
وه زخمي زړه ته علاج دهر علــيل دی
نازل سوی  پر نبي  خیـــرالأنـــــام دی


مقدس دی ستر کتاب په کتابـــــــونو
ډک تورات انجيل زبور په صفتـــــونو
تلاوت ئې د سپېــڅــــــلو ايــاتـــونـو
آياتونه يې دي ټول شـــفاء دزړونـــــو
الرحــمٰــن سورة ښکلا دســورتــونــــو
رب ورکړی څومره لوی اوستر مقام دی


اياتــونه دعـــــذاب اودرحــــمــــت دي
پکښي ايښي چي اللّٰه رب الـعـــزت دي
أوا مر پکښي دتوحـــــید رسالــــت دي
مؤمنان ېي امر کړي په وحـــــــدت دي
ټول بللـــي ېــي په نـــام داخــــوت دي
د يوالي اتــــفـــاق ديــن داســـــلام دی

جــــــهالت وو په نړی باندي راغــــــلی
انسانيت وو د وحشت لمبـــــو سوځلی
راج دظلـــــــم انتــــــهاء تـه رسيـــدلی
دنفـــاق لمر په هر خوا باندي خــــــتلی
ژوندی خاورو کي بشر به ښـخـــــېـدلی
سلطنت وو دشیطان چي نـــن ناکام دی

داسي دور داسي حـال کي راپیدا سو
بندګانو کي اللّٰـــــه ته مصطــــفیٰ سو
په نامه د مــــــحمد رســــول اللّٰه سو
وتيـــــارو تـــه خــاتمه نور اورڼــا سو
له قـــرآن سره څرګند نورالهـــدیٰ سو
خپاره زيري سوه چي نور جهل تمام دی

دکــــــسریٰ قیــصر تختــــونه راچپه ســــول
داتـــــــش کــــدې لمبې أورونه مړه ســــــول
سپېدې وچاودې چي نوره ختمة شپـه سـول
دشیــــطان په باچــــــهی کـــي زلــزله سـول
چي په زړو کي دإيــــمان بله ډېــــــوه سـول
مشــرف شــهـــاب زهــیــــر په دې إکـرام دی

غزل
بـیا دې پـه خـبـرو بانـدې راسـتـم
بیا دې رانه تولې ګیلې هیرې کړې

را دې کړه خندا، درد رانه ختم شو
بیا دې ها د سترګو اوښکې هیرې کړې

بیا دې د امید شمعه روښانه کړه
بیا د تیر غمونو کیسې هیرې کړې

ژوند راته بې رنګه، او بې خونده وو
بیا دې د بڼو خوندرې هیرې کړې

تا چـې د مـحبـت زخـم دوا راکړه
بیا دې زما غمجنې سهني هیرې کړې

تا چـې د وفا پـسـرلـی راویـسـتـی
بیا دې د خزان هاشیبي هیرې کړې

زړه مې د فراق له درده ستړی و
بیا دمستغفر دي سوزې هیرې کړې

ش ق!!مستغفر!!

شیطانان یې یقیني زغملای نه سي

زموږ حریت او ازادي زغملای نه سي
دښمنانانو مو ابادي زغملای نه سي

د صلیب د بچو سترګي ترېنه سوځي
په کابل کې سپین پټکي زغملای نه سي

موږ په خپلو کې خواږه یو لکه وروڼه
اکثریت مو وروولي زغملای نه سي

دا چې لا مو کړوي د جنګ په اور کې
زَموږ دغه سوکالي زغملای نه سي

په بارودو مو د ښار امن شهید کړي
پر هیواد مو هیڅ خوښي زغملای نه سي

په دوستي کي مو راوړي زخمو ته مالګې
چار چاپیر مو ترقي زغملای نه سي

زموږ نظام مشهود ملنګه اسلامي دی
شیطانان یې یقیني زغملای نه سي

مناجات

اخ څومره به وي کیف چي په کعبه کي وي خبرې
وصـــال ته وي نږدي چي په شجده کي وي خبرې

تنهــاوي تنهایی  وي توره شــــــپه خــوره وره وي
خـــــوږي دي ترشـــکروچي په شـپه کي وي خبې

زړګۍ یه د دنیــاپه ښــــــکلاګــانوحـســـــارنه وي
چي کړي چادخــــــوب په داﺉره کي وي خــبريې

مثــــال به یی ظاهــــره کي پیداسي فــــــکروکړه
چي کړي یه له خــدای سره په غره کي وي خبرې

قســـم چي مهــاجــرواخــــلمـه نه پري حانســیږم
چي کړی مي قادرسره لمانځــه کي وي خـــــــبرې

مهاجرهروي

دهجرشپه💔!!

په زړه کي مي دهجرسره لمبه !ده نیمه شپه ده
جانانه ستادیاد بله ډیوه ده !نیمه شپه ده

حیران یمه چي ولي مي دازړه نه قراریږې
راغلې دردونوقافله ده !نیمه شپه ده

ظالمه زمادهیلوقتل عام دي شروع کړۍ
ماتم دۍ زمادهیلو جنازه !ده نیمه شپه ده

فکرونودهجران یم داسي وړی نادرک یم
راوړې مې چنارلره دمه !ده نیمه شپه ده

دکلي ماشومان مي ټول په کاڼوباندي ولې
پرمایه جوړه کړې تماشه !ده نیمه شپه ده

راځې که یه دیدن ته مهاجرپرزکندن دۍ
جاري یه ده پرژبه کلیمه ده!نیمه شپه ده

مهاجرهروي

بې مطلع

راج دزمانې اوس داساس په څېر شهرت وموند!
دې تګلارې اوس له شریعت څخه بدلون واخیست

حق دیوه ناچېز عمل په څېر امت کي عار شولو!
دې نظریې هرسنت عمل له درست ژوندون واخیست

وینو مٌنکرات دسترګو وړاندي دشعار په څېر
اَضْعَفُ الاِیمَانْ{۱} لقب مومخکي لاپرون واخیست

ادب دبې ادبو په الفاظو تلل کېږي!
ژبه دشهوت شوه خواهشات یې اوس مضمون واخیست

آه' او 'هَی' نعرو حکمت{2} بدل کړ طنزیت ته نن!
اوس یې جامعه کي دخوراک په څېر قانون واخیست

سروز دروح غذا شوه آخرت له ذهنو ووتی!
دې زمانې اې بسامه دې طرف ته یون واخیست

          بسام ریان

{۱}مَنْ رَآه مِنْكُمْ مُنْكِرًا فَلْيُغَيِِّرْهُ بِیَدهِ فَإِن لَمْ يَسْتَطِعْ فَبِلِسَانِهِ فَإِن لَمْ يَسْتَطِعْ فَبِقَلْبِهِ وَذَٰلِكَ أَضْعَفُ الْإِيمَانِ"
(رواه مسلم)

{۲}إِنَّ مِنَ الشِّعْرِ لَحِكْمَةً
(رواه البخاري)