سکوت


زړه مي لکه مړی د سکوت په اختيار کي و
چارچاپيره بند و د تابوت په اختيار کي و

ځکه داود‌ مړ کړ په څو شګو زغره وال دښمن
دوی چي ويل ټول واک د جالوت په اختيار کي و

سِحر هغو نه کوی خو ټول فساد انسان کي و
عِشٙق د هاروت و د ماروت په اختيار کي و

دا چي مي لاس وتړې او بيا پر سر سوکان راکړې
ستا ددې ظلمونو کوم ثبوت په اختيار کي و؟

ماته يې څه ګټه زه خو شپه وږی بيده سومه
کان که دي د زرو او ياقوت په اختيار کي و

مه ترينه مرغان شړه مه ستړي مسافر چيري
سيوری د چنار که دي د توت په اختيار کي و

هلته دي بيا خوښه ده چي چيري ښخوې حنيف 
کله چي دي ياره زما کالبوت په اختيار کي و

څه که مې ژوندون وناراحت خوپرې راحت ومه
اوس که مې ژوندن شي په راحت خوناراحت یمه

زمادژوند هستي وو زمادهیلوترجمان ولو
اخ شولوپنااوس زه دنه څه په قیمت یمه

پلاریوډیرعظیم نعمت وي څوک ورباندې پیږي نه
ګوره چې بې برخې زه له دغه لوی نعمت یمه

څومره اسوده ومه خواوس مې ژوندون ګران شوله
پاته شوم یتیم شومه دازه څومره بدبخت یمه

داوه فیصله درب منلې مې په سرسترګو
کړم ورته دعاورته غوښتونکی دجنت یمه

زمامطیع الله دژوندانه هیلې میراتې شوې
اوس مطیع الله بیخي په ډیرلوی مشقت یمه
ـــــــــــــ
مطیع الله حازم
1404 / 2 / 11

اصلاحي شعر

چي پراوږو دي دګناه وو،پيټي بارنشي
زړه بدي مات نشي اوزړه بدي ازارنشي

چي په یارۍ کي دجفاټکي ته اورواچوې
ته به تنهانشي اوبیل به درڅه یارنشي

که په دونیاکي دصالحوپرقدم روان وې
نوته ریښتنۍ یې پربده بدي لارنشي

دژبي توره که دي ماته کړه اوموم دي کړله
اخلاق دي ښه دي بداخلاقوکي به شمارنشي

چي دي اجل نوي پوره له مرګه مه ویریږه
دارته به پورته شې خوغاړه به دي دارنشي

اۍ مهاجره !که دي مینه الهي مینه وه
سرته رسیږي دبد،بینوبه هيڅ ښکارنشي

مهاجرهروي

غزل

نا قرار دی زړه مې بل رقم خوږیږي
ورک مې یار دی زړه مې بل رقم خوږیږي

د دیدن په تمه تمه مو ژوند تیر شو
انتظار دی زړه مې بل رقم خوږیږي

راشه رحم مې په حال او روزګار وکړه
د خدای پار دی زړه مې بل رقم خوږیږي

د ځوانۍ نشه غُربت رانه خوړلې
ژوند مې خوار دی زړه مې بل رقم خوږیږي

د یارۍ دوران ناسور شو راته غم شو
سور انګار دی زړه مې بل رقم خوږیږي

زه مخبت ځکه د زړه په رنځ اخته یم
سخت روزګار دی زړه مې بل رقم خوږیږي

مخبت وردګ

بنده دخدای عاجز یم ستا ولد یم ته مي پلار یې
خدای مه کړه چي ازاري ۲

دعا راته کوه هميش ته زما د ژوند سهار يې
خدای مه کړه چي ازاریې

راکړې دي وماته ماشومتوب کي ناز ادا ده
ښودلې دي وینا ده
په مينه محبت دي تکرار کړې په رښتیا ده
خبره په خندا ده

دژوند سختو صحنو کي ته زما د زړه قرار یې
خدای مه کړه چي ازار يې

په در کي داللّٰـه رب العزة ستا لوړ مقام دی
نادره احترام دی
رضا کي ستا راضي له ما عزيزٌ ذونتقام دی
عجیبه يې نظام دی

نو خود به یمه ښکلی ته چي زما دسر دستار يې
خدای مکړه چي ازار يې

په شتون کي دي يواځي چي پر دې فاني دنیا دی
شهاب زهير ملا دی
حالاتو غمځپلی دی له خپل بخت په ژړادی
شهاب زهير ملا دی

په تا باندي ودان خو دا مسجد ته يې منار يې
خدای مه کړه چي ازار يې



1446/11/4هج قم
1404/2/12هج شم
2025/5/2عي سو

ماښام 6:52   بجې

غزل

زخمي اقصی ته أیوبي که بیا یو ځل پیدا شي
زموږ د دردمنې قافلې به ورک منزل پیدا شي

غواړي دارو د شفاء دا ناتوان رنځوره امت
کاشکې غمخواره طبیب هم ورته درمل پیدا شي

د تېر بایللي برم حیث به شي بیا بېرته اوچت
چې د امت په مېنځ کې بل عمر أتل پیدا شي

چې لړزېدل ترې د قصرا د ماڼۍ دنګ برجونه
د مؤمن ننګ دې په تاریخ له سره بل پیدا شي

پکې ناموس چې وي د هر مؤمن کاملاً خوندي
هر مسلمان ته کاشکې أمن د کابل پیدا شي

عصري جګړو ته د عصري فن او تکتیک اړتیا ده
په هر قدم کې یو چنګېز یا هم مغل پیدا شي

د اتحاد غېږ کې راټول چې شي امت فتحانه
د هر ظالم باطل وجود ته به أجل پیدا شي

ذاکر فتحان حنفي

شهیدپروره خاوره !
                                                      ........................
شهیدپروره خاوره
ډکه له زره خاوره

خاونده،ویه ساتې
افغان ټبره خاوره

وي دي همداسي مدام
پاکه له شره خاوره

بوی دلونګولري
ده معطره خاوره

خالي دي نسي مشره
ستاله وزره خاوره

ده برخمنه شکُر
له هرهنره خاوره

ځکه په امن ده اوس
ستاله اثره خاوره

زه مهاجر،یي ساتم
له هرخطره خاوره

مهاجرهروي

دښکلا او دښایست حد پرې تمام دی
که هر څو ورکړې نوښت حد پرې تمام دی

هم ګلاب دی هم نرګس هم ارغوان دی
پرې زرغون دميني کښت حد پرې تمام دی

دا دنیا هم يې په روی ده پیدا سوې
تر دې زيات لري ارزښت حد پرې تمام دی

دعشاقو په دریاب کي لامبو زنه
غرق به شې خو دپايښت حد پرې تمام دی

صفتونه دخالق دجهان ډير دي
دومره ډير چي د ډيرښت حد پرې تمام دی

دشهاب زهیر قلم زیات ستړی سوی
ځکه نور نکړي خوځښت حد پرې تمام دی

شهاب مــــــــلا

غزل

هر څه ښه دي منظم مخته روان دي
ټول پلانونه مو ښه سم مخ ته روان دي

د وطن د آبادۍ واړه کارونه
ګړندي دي دم په دم مخته روان دي

په نړۍ کې مو د کار خلک ځلیږي
ټول د ستورو په رقم مخته روان دي

دفاعي ځواکونه ورځ په ورځ زور اخلي
په روزنه کې محکم مخته روان دي

د هیواد راتلونکی قشر او نسلونه
په کتاب او په قلم مخته روان دي

یَوه ورځ به یې د فتحې غږ موږ واورو
د هغې خوا یاران هم مخته روان دي

په ورو ورو به د نړۍ واک په لاس اخلي
د مخبت یاران په زغم مخته روان دي

مخبت وردګ

خدای دي راکه?

په دعا کې دي نوم اخلم
دزړه سره خدای دي  راکه

زړه مې ستا په مینه بخت
ای دلـبـره خدای دي راکه

شـپـه ده تـوره بې له تا نه
سپین بشره خدای دي راکه

د فـراق لـمبـه کې سوزم
ای قمـره خـدای دي راکه

سپوږمي پټه ده له سترګو
روڼ سحره خدای دي راکه

د امید شـمـعه مـې مړه ده
روڼ ثـمـره خدای دي راکه

هـر قـدم مې شي بې لاري
مستغفره خدای دي راکه


ش ق !! مستغفر!!

غزل
ـــــــــ
اوس مې هم هغه غوټې په زړه نه دي هوارې
لوټې په پرېوتي دېواله نه دي هوارې

مینه ده، شېبه شېبه پړاو د ازمېښتونو
لارې تېرې شوې خو په غره نه دي هوارې

نه تم کېږي زړه کې مې موجونه د ګیلو سم
اوړي ځي په ورخ باندې اوبه نه دي هوارې

ستا کږې خبرې د زاړه زخم په تل کې
څه هوارې شوي دي او څه نه دي هوارې

مونږ په ککریو کې مرمۍ یوړې او تېر شو
ځکه مو تڼۍ په ګرېوانه نه دي هوارې

ستا زاهد یو نوي کرب په سر باندې اخیستی
ساندې یې بې واره اوس په خوله نه دي هوارې
ــــــــــــــــــــــ
زاهد ساپی
۷ اپریل ۲۰۱۹م

غزل?

چې د زړه نه شي آه پورته باران راشي
د فراق له شپو نه وروسته توفان راشي

په سکوت کې دې تصویر خبرې وکړي
او دخیال له هاکوڅو نه جانان راشي

دهـجـران داور لـمـبـوتـه اور بـل شوی
دوصال دهوس لـټـون ته ګریان راشي

عبادت هـره سـجـده کي دا آومید وي
چي دسترګو له حضـورنه وجان راشي

په دعاکي هره شپه په شوق لاس نیسم
چـي له درد نه مي قراربي ګمان راشي

زړه تـه سـتادتـګ اثار هـم نـدي پـاتـي
خو دعاده چي یو وار بیدارجان راشي

هـره شـپـه دي دیادونـوڅاڅـکي وینم
دمستغفر زړه ته ستادیاد زیان راشي

ش ق !!مستغفر!!

غزل

مخ ته روان دی ودان ودان دی افغانستان دی
د زړو درمان دی ودان ودان دی افغانستان دی

زمونږه کور دی د سترګو تور دی د زړو ټکور دی
د ګل په شان دی ودان ودان دی افغانستان دی

زمري یې ژغوري له هره لوري جهان یې ګوري
ورته حیران دی ودان ودان دی افغانستان دی

هم مو مسکن دی زمونږه تن دی دا مو وطن دی
راباندې ګران دی ودان ودان دی افغانستان دی

آباد یې غواړم غیرت یې ژباړم ورباندې ویاړم
تل قهرمان دی ودان ودان دی افغانستان دی

جنګ پکې نسته ده زبردسته د خدای په مرسته
ښه په امان دی ودان ودان دی افغانستان دی

له هر مسیره شوم ورته ځیره غمجن بهیره
د ننګ میدان دی ودان ودان دی افغانستان دی

غزل

هر څه به هیر شي د دلدار هیرول غیرممکن
د سترګو تور د زړه قرار هیرول غیرممکن

خبره دا نده چې نور صبر له زغم وتلی
خبره دا ده چې د یار هیرول غیرممکن

صبر د مینې او د زړه پیوند تازه ساتي لا
د چا په ستړي انتظار هیرول غیرممکن

چې ته پکې وې او زما خواږه یاران پکې وي
د هغه کلي او د ښار هیرول غیرممکن

موسم سپرلی ؤ ما یې هر غزل په مینه لوستو
مخبت او هغه تیر بهار هیرول غیرممکن

مخبت وردګ

دظلمونو انتها ده ربه فضل
د دردونو انتها ده ربه فضل

چي موږ ډال توره اوزغره غورځولې
دغمونو انتها ده ربه فضل

د اشرف المخلوقات په وجود باندي
دزخمونو انتها ده ربه فضل

دوحشي کافر له لوري باندي أوري
دبمونو انتها ده ربه فضل

اعادة کړې راته ربه ها تير برم
د خواستونو انتهاده ربه فضل

دزهیر امت د زړه پر سر دي سوي
دوارونو انتها ده ربه فضل

دشهاب زهير په لاس کي قلم وايې
دقرنونو انتهاده ربه فضل

مدرسې دي شي ابادي

د وطن د ابادۍ په باب فکرونه دې ښه ډیر شي
مدرسې دې شي ابادې مکتبونه دې ښه ډیر شي

د نفرت پر ریښو خدایه ج د سېلیو خزان  بر کړه
محبت په تار پېلي سپینکي زړونه دې ښه ډیر شي

چې د نور په رڼا وځلي ښکلا یې شي څوچنده
رغونې ته بیل بیل نوې پلانونه دې ښه ډیر شي

چې خپل :دین دپلار وطن له پردو وژغوري په ننګه
چې شي ویاړ د تاریخو دا سي سرونه ښه ډیر شي

چې پرې جوړې شې دمینې ورورولۍزریني کرښي
ایــوبــــي الهامه دا ســې قلمونه دې ښه ډیر شي

ایوبي الهام

تللي شهيدان ياران

نه رانه هيريږي پر سپيڅلي دين قربان ياران
تللي شهيدان ياران
ډېر ډېر مې پر زړه باندي وريږي اتلان ياران
تللي شهيدان ياران

ټوک ټوک بشرونه يې لمبه شوه د لمبو پر لار
ستون شول فاتحين تر خپل هدفه د اغزو پر لار
رنګ دتن په وينو شول دجنګ پرسپين ميدان ياران
تللي شهيدان ياران

وو لکه غمي لکه رڼا لکه افتاب زلمي
وو لکه سپرلي لکه نرګس ګلاب ګلاب زلمي
پاڼې پاڼې ولويده له ژونده په ارمان ياران
تللي شهيدان ياران

ليک يې په تاريخ کې شوې د وياړ د همتو کيسې
پاتې یې یادګار شوې د ننګونو ، غيرتو کيسې
مونږ لره يې پاتې شول ګلونه يتيمان ، ياران
تللي شهيدان ياران

لاړلو د رب و پاک حضور لره په سپين تندي
هغه له الفت او محبته ډک په ورين تندي
هغه بريالي هغه ګټونکي شول کامران ياران
تللي شهيدان ياران

الفت ملنګ

نعت شریف

سومره ښه لږیږي نوم د جانان خوږ خوږ
پــه هر سه لږیږي نوم د جانان خوږ خوږ

د ســپـیـڅلې پاکې مینی یې خوند اخلم
زمـا په زړه لږیږي نوم د جانان خوږ خوږ

سومره خوږ دی جانان سومره بهترین دی
ســه درانه لږیږي نوم د جانان خوږ خوږ

لـــکــــه شات لــکــه شکرې تری نه څاڅي
زما په خوله لږیږي نوم د جانان خوږ خوږ

لـــه خــوږ نوم سره دی شونډی ښکلومه
څــه پـاسته لږیږي نوم د جانان خوږ خوږ

د مـــنـــهـــاج الله زهــیــر د زړه قـرار دې
ټــول خوږه لږیږي نوم د جانان خوږ خوږ

              منهاج الله زهیر

نعت شریف

په بشريت کې دې چا ونه موند مثال حبیبه
رب پیدا کړی یې ځانګړی په جمال حبيبه

زه بختور ګڼم هغه چې ستا په خوا کې اوسي
چې پرې لګيږي ستا د کلي خوږ شمال حبيبه

ته د اخلاقو نمونه يې ته د مينې رهبر
ته جلبوې زړونه په څه مينه کمال حبيبه

بل ارمان نلرم بس دا ارمان پر زړه لرمه
چې ستا دکلي وای يو څو وخت کليوال حبيبه

رب مې دې ستاله شفاعت اودیدار نکړي محروم
دا په پينځه وخته لمانځه کې کوم سوال حبيبه

الفت ملنګ دی په همدې ، دی ستا د مينې ملنګ
ستا و ليدو ته له مودو نه دی ليوال ، حبيبه

الفت ملنګ

پر تا سلام پر تا درود د شهيدانو نبي
د څيري څيري ګريوانو د عاشقانو نبي

درته ډالۍ د لونګينو خوشبو وينو غوټۍ
د عنبرينو سرو زخمونو د ګلانو نبي

د دار په سر، وړه وړه مسکا په تاپسې ده
پاس پر انګار د سپين جنون د ليونيانو نبي

سلام سلام ای د هجرت د ستړي لارې نبي
د زنګيدلو قدمونو، د ستومانو نبي

پر ګلورينې سرې لمنې اُحُد څه کرلي؟
درپسې ژاړي د سرو کاڼو د غميانو نبي

د شهادت په انتظار څه مقدسې شيبې
د لومړۍ خط د سرسپارلو سربازانو نبي

د کوټل شوی پرهرنو د ځګيروي مقصده
د حنيف زړه د بي کسانو بي وزلانو نبي


❤️صلي الله عليه والسلم❤️