🔴 سروده استاد محمدرضا شفیعی کدکنی، مرداد ۱۴۰۰ در باره رخدادهای این روزهای افغانستان
(کدکنی ۸۱ ساله، متولد نیشابور است)

«هرگز ندیده بودم چشم تو را چنین
در خون و اشک غوطه‌ور،
ای مامِ رنج‌ها!
ای میهنی که در تو به خواری
مثل اسیر جنگی یک عمر زیستیم
زین گونه زیستیم و هِق‌هِق گریستیم.»

#شعر #وطن

پایگاه ایران دوستان مازندران
@jolgeshomali

💠
بهار است و شعر ناب می چسبد! غزلی ناب از شهریار شعر فارسی، شاعر ایرانشهر، شهریار
👇
خراب از باد ِ پائیز خمارانگیز ِ تهرانم
خمار آن بهار شوخ و شهر آشوب شمرانم

خدایا! خاطراتِ سرکش ِ یک عمر ، شیدایی
گرفته در دِماغی خسته چون خوابی پریشانم

خیال رفتگان شب تا سحر در جانم آویزد
خدایا این شبآویزان چه میخواهند از جانم؟

سه تارِمطرب ِشوقم،گسسته سیم جانسوزم
شبان ِ وادی عشقم، شکسته نای نالانم

سرود آبشار دلکش پس قلعه ام در گوش
شب ِ پائیزِ تبریز است در باغِ گلستانم

گروه کودکان سرگشته ی چرخ و فلک بازی
من از بازیِ این چرخِ فلک سر در گریبانم

به اشک من گل و گلزار ِ شعر ِفارسی، خندان
من ِشوریده بخت از چشم ِگریان، ابرِ نیسانم

فلک! گو با من این نامردی ونامردمی بس کن
که من سلطان ِعشق و شهریار ِ شعرِ ایرانم

#شهریار #شعرتر #شعر _فارسی

💠 ایرانسرا، کانالی برای مرزبانی فرهنگ ایران. به #ایرانسرا بپیوندید👇

@IRANSARA_IR

‍ دار قد کَشید...

دیدی به جای پنجره، دیوار قد کشید
شادی غریب ماند و غم انگار قد کشید

تیغِ تبر به پای درختان رسید و بعد
کرسی نشین زیاد شد و دار قد کشید

وقتی که آفتاب صداقت غروب کرد
رویید بذر کینه و بسیار قد کشید!

روزی که روی شمع خرد آب ریختیم
جهل از درون کوچه و بازار قد کشید

جنگ آمد و صحیفه دنیا سیاه شد
هی کُشته پشت کُشته و آمار قد کشید!

وقتی که شعر از رهِ تزویر می‌گذشت
چیزی به نام شاعر دربار قد کشید

می‌خواستم که پُل بشوم تا که بگذرید
از روی من، که تیغه ی انکار قد کشید

می‌خواستم که روزنه باشم نخواستید
این گونه شد که این همه دیوار قد کشید!

گیتار : #سیامک_اولادی

شاعر : #فردوس_اعظم
#شعر_امروز_تاجیکستان
@firdavsiazam
دکلمه : #قاسم_ساروی
@ghasemmollaei

☸️چراییِ نیازِ انسان به موسیقی، شعر، ترانه، آواز، رقص و اموری از این دست
[بخش دوم و پایانی]

✍️محمدباقر تاج الدین

✅لذا هنگامی که نیازهای انسانی را به خوبی و مبتنی بر دیدگاه های فلسفی، روان شناختی، انسان شناختی و جامعه شناختی می کاویم با طیف به نسبت وسیع و عمیقی از نیازها روبرو می شویم که هر کدام در جای خود قابل تأمّل و توجه بوده و مهم تر این که هر کدام از نیازهای مورد نظر با راه رو روش های خاصی برآمدنی اَند. همۀ ما می دانیم که علومی چون فیزیک یا زیست شناسی و یا پزشکی کارکرد خاص خودشان را دارند و بخشی از نیازهای انسانی را برآورده می کنند و نه تمام آن ها را. ضمن این که این علوم به هیچ وجه کارکردهای علومی چون روان شناسی یا جامعه شناسی را ندارند و تمامی این ها نیز هیچ گاه نمی توانند کارکرد هنر و ادبیات و عرفان را داشته باشند.

✳️نتیجه این که انسان ها بنابر ویژگی ها و صفات انسانی ای که دارند نیازمند شعر و ترانه و موسیقی و آواز و رقص هستند تا از این طریق شادی و نشاط و در نهایت زندگی با کیفیت نصیب شان شود و هرگونه غفلت از این نیازهای اساسی انسان ها بدون تردید پیامدهای ناگوار فردی و اجتماعی فراوانی برای جامعه خواهد داشت. انسان های شاد جامعه ای شاد خواهند ساخت و بالعکس جامعۀ شاد نیز می تواند زمینه ساز شاد بودن انسان ها را فراهم سازد و رابطه ای کاملاً دوجانبه بین این دو برقرار است. در نوشته ای که در دست تدوین دارم به این موضوع تر خواهم پرداخت چرا که بخشی از فرهنگ و جامعۀ ایرانی شادی و رقص و آواز را مذموم دانسته و موانعی را ایجاد کرده است و ضرورت دارد برخی روشنگری های دقیق در این زمینه صورت گیرد. با تأسف این که برخی برداشت ها و قرائت های نادرست از دین نیز در این زمینه مشکلاتی را ایجاد کرده است که نیازمند نقد و بررسی هر چه بیش تر است.

❇️سخن را با این قطعه شعر از فریدون مشیری به پایان می برم که چنین سروده است:
ای دریغ از تو اگر چون گل نرقصی با نسیم
ای دریغ از من اگر مستم نسازد آفتاب
گر نکوبی شیشۀ غم را به سنگ
هفت رنگش می‌شود هفتاد رنگ

#موسیقی
#آواز
#شعر
#ترانه
#رقص
#شادی



@tajeddin_mohammadbagher

انگشت‌هایت خسته است
از خیمه‌شب‌بازی

چند طناب دیگر جا داری
برای گردن‌هایمان؟

ما که تاب خوردیم و نمردیم
تو کمی خستگی در کن

پایین بیاور ما را
نفسی تازه کنیم
.
.
.
#شعر
#اشکان_دانشمند✍🏻
#اشکان_غفاریان_دانشمند

@ashkandaneshmand