پایگاه ایران دوستان مازندران

Forwarded from ملی گرایی ایرانی/شاهنامه پژوهی

گونه های فدرال خواهان

جواد رنجبر درخشی لر

فدرالیسم به هیچ روی با واقعیت های سیاسی و تاریخی و اقتصادی و فرهنگی ایران منطبق نیست. پس چرا عده ای فدرالیسم را به عنوان راه حل مطرح می کنند؟
فدرال خواهان سه دسته مشخص هستند.
دسته اول نادان ها، دسته دوم خائن ها و دسته سوم بزدل ها.
نادان ها واقعا نمی دانند که مساله ایران چیست. آن ها هیچ شناخت دقیقی از ایران ندارند. چیزی از فدرالیسم شنیده اند و چون این نام در بیشتر مواقع با نام سوئیس همراه شده است فکر می کنند فدرالیسم یعنی سوئیس شدن.
با این افراد باید گفتگو کرد. به آن باید فهماند که ایران یک کل یکپارچه است. از وحدت اقوام تشکیل نشده است. باید به این افراد فرق کشور (مثلا ایران) و شرکت (مثلا سوئیس) را گفت. روشن است که این کار را بیش از همه مدرسه ها و تلویزیون باید بکنند. اما در دوازده سال تحصیل در مدرسه فکر نمی کنم حتی دوازده دقیقه درباره ملیت و ایران و ایرانیت به بچه های ایران بگویند. به ما که نگفته اند. اصلا چند درصد معلم ها خودشان این چیزها را به درستی می دانند؟
درباره تلویزیون هم اگر صحبت نکنم بهتر است. پیشنهاد می کنم امتحانی از مدیران تلویزیون درباره ملیت و ایرانیت گرفته شود. همه زیر ده می گیرند. تلویزیون جای مجری های لوس یا خنده های چندش آور و صداهای مصنوعی است و البته جای لباس های محلی صد سال پیش روستاهای ایران. عقلشان بیشتر از این قد نمی دهد.
پس راه آموزش ملیت مسدود است و نتیجه می شود مقبولیت فدرالیسم. مثل وقت نبودن آگاهی های بهداشتی که باعث زیاد شدن بیماری های مسری می شود.
دسته دوم فدرال خواهان خائن ها هستند و این ها با پول های کشورهای خارجی زندگی می کنند. مجبورند که ماموریت تجزیه را پیش ببرند. یکی از راه ها ترویج فدرالیسم است. راه برخورد با این افراد خشن و امنیتی است.
اولویت سازمان های امنیتی باید شناسایی و برخورد با این افراد باشد . اما وقتی نوازندگان خیابانی کتک می خورند یا گیتار جزو آلات جرم نشان داده می شود و یا مساله کشور می شود رفتن زنان به ورزشگاه ها طبیعی است که مسایل مهم و خیانت های بزرگ دیده نی شود.
بهتر نیست نوازندگان خیابانی و موی و گیسو و زنانی را که دوست دارند در ورزشگاه ها فوتبال ببینند رها کنیم و بچسبیم به خائن ها و وطن فروش ها؟
برخورد با خائن ها راه نرم هم دارد. اصلاح سیاست خارجی کشور.
اگر دولت کمی، فقط کمی، تدبیر داشت و سیاست خارجی و وزیر خارجه قابلی، می توانست بسیاری از مشکلات را، دست کم با عربستان، حل کند و آن ها را از پشتیبانی خائن ها منصرف کند. سیاست خارجی غلط خود به تقویت خائن ها کمک کرده است.
دسته سوم فدرال خواهان بزدل ها هستند. آن ها چون نمی توانند با جمهوری اسلامی مردانه بجنگند موذیانه فدرالیسم و حتی تجزیه را مطرح می کنند. مثل خواستگاری که دستش به دختر نمی رسد، لنگه کفشش را برمی دارد و فرار می کند.
این افراد بیش از هر چیز به تقویت اعتماد به نفس نیاز دارند. همه ما مطمئن هستیم که اگر همین امروز کلید کشور را به آن ها بدهیم هیچ کاری نخواهند توانست بکنند. زبونی و جبونی آن اجازه نمی دهد کاری بکنند. آن ها همیشه ذلیل باقی خواهند ماند.
با این توصیف خیلی نباید نگران فدرال خواهان شد اما یک نکته شایان توجه وجود دارد: ملت ایران یک عیب بزرگ دارد و آن این که به عشق هر نو گلی هزاردستان می شود. ایده فدرالیسم ایده نویی است و ممکن است عده ای را جذب کند. بگویند حالا هر چی، بگذار فدرال شویم، شاید اتفاق خوبی افتاد.
بنابراین لازم است که ملی گرایان (تا روی کار آمدن یک دولت جدی و ملی و شایسته، انشالله در انتخابات سال 1400) به تنهایی و با تمام قدرت در برابر این خیانت و نادانی و بزدلی بیستند.
T.me/melliiran

ملی گرایی ایرانی/شاهنامه پژوهی

یاداشت ها، مقاله ها و سخنرانی های جواد رنجبر درخشی لر در فلسفه سیاسی و شاهنامه پژوهی.

12 views08:10