جای زاکانی در #ملایر خالی
کنار هریک از این تفرجگاهها یک مسجد بساره.

آینده‌ی انسان چگونه است؟
 
عنوان کتاب جدید جاناتان هایت، نسل مضطرب، به افزایش وجود مشکلات روانی به‌ویژه اضطراب و افسردگی در نسل زِد و نسل آلفا، یعنی افرادی که سنی حدوداً کمتر از سی‌سال دارند، اشاره دارد. یکی از دلایل اصلی کاهش ارتباط فیزیکی و واقعی با دیگران و در عوض افزایش ارتباط مجازی در شبکه‌های اجتماعی‌ست.
دلیل دیگر، گذراندن زمان طولانیِ قرنطینه در دوران همه‌گیری کووید و تغییر در عادات رفتاری بوده است: اینکه در آن دوران تعداد زیادی از مردم به جداشدن از جمع و غرق‌کردن خود در فضای مجازی معتاد شدند.
چه باید کرد؟

راه‌حل‌های سریع (و موقت):
یک. پژوهشی نشان می‌دهد که فرد با بازگوکردن داستان زندگی خود وضعیت بهتری پیدا می‌کند (سنخی از روایت‌درمانی)
دو. تقویت مهارت‌های ارتباطی از طریق شرکت در جلسات گروهی؛ و 
سه. کاهش حضور در شبکه‌های مجازی و هم‌زمان شرکت در فعالیت‌های گروهی بیرون از خانه.
 
اما راه‌حل اساسی‌تر چیست؟
دو بخش سخنان هایت را تفکیک کنیم: گسست انسان از انسان؛ و همه‌گیری‌ای که این گسست را تقویت کرد.
مشکل فقط گسترش لجام‌گسیخته‌ی تکنولوژی‌های مرتبط با حضور در فضای مجازی و انواع تکنیک‌های روان‌شناختی به کار گرفته‌شده توسط شرکت‌ها به قصد غرق‌کردن بیشتر انسان در این فضا نیست؛ هرچند ابزارهای به‌کارگرفته‌شده توسط شرکت‌ها به‌جهت جذب حداکثری مردم در فضاهای مجازی مشکلی واقعاً بزرگ است اما مشکل دیگری در راه است که امروزه کمتر کسی به آن فکر می‌کند: همه‌گیری‌های بعدی در راه‌اند! و کافی است مجدد این نسل مجبور به قرنطینه‌شدن شوند. درمانگرانِ اعتیاد به‌خوبی با این پدیده آشنا هستند که اگر معتادی ترک کند و مجدد بازگشت داشته باشد احتمال ابتلاهای بعدی زیادتر می‌شود.
 
از کجا می‌دانیم که همه‌گیری‌های بعدی در راه‌اند؟ استدلالی آماری به ما می‌گوید دیر یا زود شاهد همه‌گیری دیگری، مانند دوران کرونا، خواهیم بود.
 
استدلال:
یک) با اینکه نرخ زاد و ولد در سطح جهانی کاهش یافته اما کماکان طی دهه‌های پیش رو جمعیت انسان‌ها رو به فزونی است.
دو) تخریب محیط‌زیست نیز رو به افزایش است.
سه) در عوض تنوع‌زیستی اکوسیستم‌ها رو به کاهش است.
در نتیجه: همه‌گیری‌های بعدی در راه‌اند.
 
شرح مختصر استدلال:
از یک‌سو، هر چه در اکوسیستمی تنوع زیستی کاهش یابد امکان غلبه‌یافتن یک گونه بر گونه‌های دیگر بیشتر می‌شود. این سخن درباره‌ی تمامی سطوح زیستی از ویروس‌ها و باکتری‌ها تا گیاهان و جانوران صادق است. با تخریب هر چه بیشتر محیط‌زیست و با افزایش گرمای زمین، برخی گونه‌ها منقرض می‌شوند و امکان غلبه‌یافتن یک گونه بر رقبایش بیشتر می‌شود. بنابراین امروزه امکان غلبه‌یافتن برخی گونه‌ها (که می‌تواند یک عامل بیماری‎‌زا باشد) بر دیگران زیاد شده است.
از سوی دیگر، با افزایش جمعیت انسانی دست‌اندازی به طبیعت افزایش می‌یابد و باز هم گونه‌های بیشتری منقرض می‌شوند. به‌علاوه برخی از گونه‌های وحشی که در مجاورت انسان زندگی نمی‌کرده‌اند، در مجاورت انسان قرار می‌گیرند. بنابراین احتمال انتقال ویروس‌ها و باکتری‌ها میان انسان‌ها و این جانوران بیشتر می‌شود.
 
بنابراین امروز احتمال همه‌گیری، بیشتر از سال ۲۰۱۹ است.
 
مقاله‌ای که اخیراً در نشریه‌ی نیچر منتشر شده بهترین راه مقابله با همه‌گیری‌های بعدی را حمایت از افزایش تنوع زیستی می‌داند. اگر قرار است درختکاری کنیم باید در هر منطقه‌ی جغرافیایی درختان بومی آن منطقه، و آن هم با تنوعی بسیار بالا کشت شوند. حفظ و گسترش تنوع، مهم‌تر از تعداد است.
 
اما راهکار کوتاه‌مدت دیگری در دسترس است که اتفاقاً به راهکار پایدار نیز کمک می‌کند. وقتی برای کودکان و نوجوانان به‌دنبال راهکاری دسترس‌پذیر و ارزان هستیم اگر قرار باشد فقط بر یک راه‌حل بنیادی، در دسترس، و کم‌هزینه انگشت گذاریم، بهترین پیشنهاد، بازی جمعی کودکان در محیط‌های باز و به‌ویژه در طبیعت است. در گامی جلوتر، برنامه‌های درسی مدارس نیازمند بازنگری اساسی‌ست. با تأکید انحصاری بر آموزش مهارت‌های سخت به‌طورکل از مهارت‌های نرم، ارتباط انسان با انسان و با طبیعت غافل شده‌ایم. بهترین راهکارِ پایدارِ تقویت مهارت‌های نرم، بازی‌های جمعی در محیطی طبیعی است.
 
نکته‌ی جالب اینکه این راه‌حل نیز به تنوع زیستی ربط دارد: افزایش ارتباط فیزیکی افراد تنوع میکروبیوم بدن را افزایش می‌دهد که از مهم‌ترین راهکارهای تقویت سیستم ایمنی است. بنابراین بازی‌های جمعی به صورت فیزیکی مانعی بر اثرات منفی همه‌گیری‌های بعدی‌ست.
 
خوب‌زیستنِ پایدار راه میانبری ندارد. اقداماتی مانند روایت‌درمانی به مُسکن‌های موقت می‌مانند. یگانه راهِ پايدار، آشتی با طبیعت، برقراری ارتباط سالم با آن، محافظت از آن، و جبران خسارت‌های وارد بر آن است.
 
 هادی صمدی
@evophilosophy

🔴پدیده ی اُزگُلیسم؛ اضافه نمودن یک مفهوم و یا یک مکتب به دانشنامه ی اجتماعی و سیاسی....

✍ سیاوش موسوی....

🔸یعنی فردی ادعا می کند که دیگری امضای او را جعل کرده است و چهار هزار متر زمین به نام او ثبت نموده است!!!
البته پدیده ی اُزگُلی بی سابقه هم نیست؛ در زمان های نه چندان دور، علی کردان، ادعا کرده بود که دارای مدرک دکترا از دانشگاه آکسفورد است، اما پس از استعلام از دانشگاه مزبور مشخص شد که ایشان دروغگو است..
بنابراین دانشنامه ی آکسفورد از واژه کردانایز به معنای فردی که ادعای دکتری دارد اما مدرک کارشناسی و ارشد ندارد، را ثبت نمود...


پایگاه ایران دوستان مازندران
@jolgeshomali

🟢 چگونه انتخاب یک محل اشتباه برای ساخت یک مکان قابل احترام، تبدیل به یک جنبش بزرگ اجتماعی می‌شود؟ 🟢

📚 @darvishnameh

1️⃣ حتی خوشبین‌ترین ناظران بی‌طرف هم تا یک هفته پیش گمان نمی‌کردند ممکن است مخالفت با ساخت یک مسجد در پارک قیطریه تهران به چنین کارزار کم‌نظیری بدل شود؛ کارزاری که در لحظه نگارش این سطور، شمار امضاهایش از ۹۱ هزار هم عبور کرده؛ عددی که برای بسیاری از داوطلبان ورود به صحن بهارستان، دستیابی به آن در حد رویاست.

2️⃣ اینک سه نفر از اعضای شورای شهر تهران چنان احساس خطر کرده‌اند که علناً به حمایت از تصمیم زاکانی در شهرداری پرداخته و در برابر امانی، همکار خود صف کشیده‌اند. البته نگرانی این دوستان کاملاً قابل درک است، چرا که رای منتخب شماره یک آنها، مهدی چمران به ۴۹۰ هزار هم نرسیده و بنابراین، حالا نگران جنبش قیطریه هستند که نکند تعداد امضاهایش از مجموع افرادی که به آنها در انتخابات شورای ششم تهران رای دادند هم فزونی گیرد.

3️⃣ محمد درویش البته شک ندارد که اگر صفحه کارزار مورد اصابت تیر غیبی قرار نگیرد، به زودی کابوس تمامیت‌خواهانِ مردم‌هراس به حقیقت پیوسته و ما از مرز یک میلیون امضا هم عبور خواهیم کرد.

4️⃣ چند روز اخیر تحرکاتی نخ‌نما را شاهد بودم که گروهی می‌کوشند در هیبت دفاع از کارزار نشان دهند که با چند شماره تلفن یا چند ایمیل توانسته‌اند، چند بار رای دهند! شک ندارم که این افراد رفقای زاکانی هستند که می‌خواهند چنین وانمود کنند امضاهای جمع‌آوری شده در کارزار جنبش قیطریه، فیک است و در درستی آنها تردید ایجاد کنند؛ ترفندی نخ‌نما شده که پیشتر هم از آن استفاده کرده بودند. بسته‌شدن امکان استفاده از ایمیل برای امضا دقیقاً به همین دلیل از سوی مدیران سایت کارزار اتخاذ شده تا امکان چنین سوء‌استفاده، فیلمبرداری و انتشارش در سایت‌های دوستداران زاکانی گرفته شود.

5️⃣ حالا که به آستانه لحظه تاریخی عبور از مرز ۱۰۰هزار امضا نزدیک می‌شویم؛ لحظه‌ای که جز در کارزار نجات میانرودان و دریاچه ارومیه، در هیچ کارزار محیط‌زیستی دیگری سابقه نداشته است، لطفاً بیایید ما ۱۰۰ هزار نفر بکوشیم تا هر کدام، ده دوست و هموطن خود را مجاب به امضای جنبش نه به ساخت مسجد در پارک قیطریه کنیم. اگر به یک میلیون امضا برسیم، شک نکنید که خواب خفتگانِ قدرت‌سالاری که همواره رای مردم را به سخره می‌گیرند، به شدت آشفته خواهد شد و البته باز شک نکنید، هرچه این جنبش بزرگ‌تر شود، باید خود را برای فشارهای بیشتر و موانع جدی‌تر آماده کنیم.

♦️ لینک امضا در جنبش قیطریه:

https://www.karzar.net/106414


#جنبش_قیطریه
#محمد_درویش

🔴 دریاچه سراگاه

🔸دریاچه سراگاه در حدود ۱۰ کیلومتری شهرستان تالش، در روستایی به نام سراگاه قرار دارد. اطراف دریاچه کوه‌های پوشیده از درختان انبوه، شالیزارهای برنج و باغ‌های کیوی قرار گرفته است. محلی‌ها از دریاچه سرآگاه جهت پرورش ماهی استفاده می‌کنند. وجود ماهی های پرورشی باعث شده تا مرغ های ماهی خوار به سمت دریاچه بیایند.

پایگاه ایران دوستان مازندران

@jolgeshomali

🎥 دوباره می‌سازمت وطن...

بغضِ در گلوی استاد شهرام ناظری در آیین بدرقه‌ی بانو سیمین بهبهانی، غزلسرای نامی معاصر ایران



@IranDel_Channel

💢

زبان فارسی یكی از نیرومندترین زبان های جهان است كه توانسته ادبیاتی بسیار قدرتمند و انسانگرا را به جهان هدیه كند و اگر تنها عرفان ایرانی را در نظر بگیریم و آن را هدیه ی ادبیات فارسی به جهان بدانیم، هیچ زبانی نتوانسته به چنین اقتداری دست یابد ❤️❤️❤️

#پست
@parsig_ir

🔴 طبیعت و حیوانات

🔸 از حیوانات پاسداری از طبیعت را بیاموزیم.


پایگاه ایران دوستان مازندران
@jolgeshomali

چه بشکوه هست و زیبا ای وطن این نام ایرانت
نباشد کم ز گیلانت نمکزار کویرانت

همه جای تو ای ایران به چشم دل بُود یک سان
همان انس با کویرت را چو دارم با شمیرانت

همه مرز تو از جیحون و تا دجله ، فرات ، کارون
نموده غسل ها درخون ز خون سربدارانت

به هرگوشه از این بیشه که از نامت گرفت ریشه
کمینگاهی ست پراندیشه به هر سو خفته شیرانت

بدان ای دشمن پر گو حقیر و لاف زن ِ ترسو
بتازیم بر تو از هر سو بسازیم زار و نالانت

تویی ای خاک ایرانم سرشته با دل و جانم
چنین خواهم ز یزدانم نبینم تا که ویرانت

بمان ای کشور ایران همیشه نیک و جاویدان
نگهدار تو هست یزدان همو خصم انیرانت

همه دم این سخن هرجا بُود ذکر دل سینا
که گوید ای وطن ایران بگردم من به قربانت
۹۱/۵/۱۷
#بیگی_سینا_لنگرودی
https://t.me/beigisinalangroudi
از دفتر: « عاشقانه همیشه باتو» - انتشارات سمرقند

🔴 اینجا محله تاریخی #جلفا در شهر #اصفهان است.

🔸تمیزی وزیبایی این محله مثال زدنی است.
این محله مکان زندگی مسیحیان اصفهان است،با گرایشهای کاتولیک ،پروتستان وارتودوکس.
اجداد این هموطنان حدود ۴۰۰ سال پیش در عصر پادشاهی #شاه_عباس_صفوی به این منطقه کوچ کرده اند.



پایگاه ایران دوستان مازندران
@jolgeshomali

با چند عکس شهید باکری و ستارخان نمی توان بر فاجعه ای ضدملی که زیر پوست فوتبال در این مملکت در حال وقوع است سرپوش گذاشت. البته بعضی سیاست بازهای بی تقوا که در نهان به تغزلی سیاسی با جریان پانترکیسم رسیده اند، مایل به سیاست سرپوش گذاشتن اند.

بله! آذربایجانی ها وطن پرست هستند. پانترکیسم اقلیت است. در همین استادیوم هم اقلیت بود. اما برای فاجعه آفرینی لازم نیست که اکثریت باشد. مگر تروریست های چابهار اقلیت نبودند؟؟؟ از دل این بیگانه پرستی و وطن فروشی، این رها شدگی و هارشدگی و این بلاهت سیاستمدارها، تروریسم برخواهد خاست.
چرا این گرگ ها را رها کرده اید؟؟؟؟

۷۰ هزار جوان را هر هفته ریخته اید در مسیر و آماج تبلیغات لیدرهای جریان پانترکیسم تا ساعت ها با شعارهای قومی بمباران شوند.بعد برای اینکه خود را تبرئه کنید دو تا پوستر شهید باکری مخابره می کنید. که سر چه کسی را کلاه بگذاریم؟ سر خودمان را؟؟؟؟


#پانترکیسم
#آذربایجان
#تراکتور
#قومگرایی
#یادگارامام

@zahrdaroo

‌
❇️ اهتزازِ پرچم‌های آنکارا و باکو در ورزشگاه تبریز در بازی تراکتورسازی - سپاهان در روز ۱۵ فروردین ۱۴۰۳ خورشیدی و در لحظات قرائت قرآن کریم


📛 دهن‌کجی سرسپردگانِ بیگانگان در بیخِ گوش استاندار آذربایجان‌شرقی، فرماندار تبریز و نهادهای امنیتی - انتظامی استان آذربایجان‌شرقی به هویتِ ملی ایرانی و یکپارچگی و تمامیت ارضی کشور ایران !!


⁉️ چه کسانی حامی رفتارهای هنجارشکن و ضدِّ امنیتی و ضدِّ تمامیت ارضی کشور در شهر تبریز هستند؟؟!!

⁉️ با وجود آنکه چنین اقداماتی بارها و بارها توسط تعدادی سرسپرده‌ی بیگانه‌ی به ظاهر تماشاگرِ تیم فوتبال تراکتورسازی تبریز تکرار شده و موجب وهنِ قاطبه‌ی تماشاگرانِ فهیمِ تبریزی شده است، چرا شاهد موضع‌گیری صریح و اتخاذ تدابیر بازدارنده‌ی لازم از سوی مقاماتِ ارشد استان آذربایجان‌شرقی و شهر تبریز و برگزارکنندگان بازی فوتبال، نیستیم؟!

⁉️ این پرچم‌های خارجی و پارچه‌نوشته‌های بزرگ علیه وحدت و یکپارچگی ملی و با ادبیاتِ نفرت‌پراکنانه، چگونه بارها و بارها وارد ورزشگاه تبریز می‌شوند؟! و چرا این افراد، شناسایی و دادگاهی نمی‌شوند؟!!


🆔️ @Ir_Azariha

💢

🍁 آدینه (ناهید روز)

🍂 ۱۷ فروردین ماه ۱۴۰۲ خورشیدی
🍁 روز: " سروش " از ماه
فروردین
به سال ۳۷۶۲ مزديسنی(زرتشتی)
🍂 ۱۲ اَرکِ  ۱۵۳۵  تبری
🍁 ۲ پنجیک گیلانی ۱۵۹۷ (دیلمی)
🍂 ۲۵ رمضان ۱۴۴۴ قمری
🍁  ۵ آوریل  ۲۰۲۴ میلادی


(گاهشمار محلی بر پایه استخراج   #نصراله_هومند با مجوز اداره کل ارشاد  #مازندران)


نگاره (فرتور)،از کانال نرگس


پایگاه ایران دوستان مازندران

@jolgeshomali‌

‌
🔴 یادکرد جواد میری از استاد فیروز منصوری

✍️ داود دشتبانی، مدیر ماهنامه وطن‌یولی

سیدجواد میری، فعال قومگرا اخیراً در مطلبی از استاد فیروز منصوری و کتاب ایشان با عنوان آیا شاه اسماعیل شاعر بوده و دیوان شعری داشته یا نه؟ یادکرده است و در پایان پیوند مراسم بزرگداشت حماسه چالدران و تقدیر از استاد منصوری توسط وطن یولی را قرار داده است. لازم شد در این زمینه توضیحاتی بنویسم.

استاد فیروز منصوری، پژوهشگرِ ذوقی است و تحصیلات آکادمیک و تحقیقاتِ روشمند ندارند و همین موضوع باعث شده در برخی آثارشان نظرات شاذ و بعضاً نادرستی ابراز شود اما بسیار میهن‌دوست و پرتلاش و دغدغه‌مند هستند.

برخی از آثارشان مانند فرهنگِ واژگانِ آذری متداول در زبانِ کنونی آذربایجان، بسیار ارزشمند و نتیجه تلاش فراوان است که می‌تواند سوژۀ ده‌ها پژوهش باشد.

در مراسم بزرگداشت حماسه چالدران که جناب میری، پیوندش را قرار داده از ایشان (فیروز منصوری) به پاس عمری تلاش و تحقیق، تقدیر کردیم اما همان زمان در [ماهنامۀ] وطن‌یولی، مقاله‌ای با عنوانِ شاه شاعر نوشتم و نشان دادم که این کتابچۀ جناب منصوری نادرست است و اشعارِ شاه اسماعیل براساس محتوای اشعار که سرشار از ارجاع به فرهنگ و تمدن ایران و شهرهای ایران و به ویژه شاهنامه فردوسی است قطعاً متعلق به خود اوست و با ارجاع به مضامین اشعار، پاسخِ ابهاماتِ جناب منصوری را دادم.

علاقه‌ی شاه اسماعیل به شاهنامه بسیار مشهود و مشهور است و علاوه بر ثبت در منابع تاریخی، دستور تهیه شاهنامه معروف به شاهنامه طهماسبی را داد که گرانترین و مهمترین اثر "هنرِ [دورۀ] اسلامی جهان" است.



@IranDel_Channel

💢

☸️نان یا آزادی؟ کدام یک اولویت دارد؟
«کدام یک را ترجیح می‌دهی: آنکه نان‌اَت می‌دهد و آزادی‌‌اَت می‌گیرد یا آنکه نان‌اَت می‌بُرد و آزادی‌اَت می‌دهد؟»(آلبر کامو)

✍️محمدباقر تاج الدین

✅واقعیت این است که این پرسش از آن دست پرسش های دشواری است که آلبر کامو نویسندۀ مشهور فرانسوی پیش پای ما می گذارد که پاسخ به آن نیز دشواری هایی دارد. این پرسش ناظر به وضعیتی است که طی آن انسان ها بین انتخاب نان و آزادی اختیار داشته باشند که دست کم یکی را برگزینند اما اگر چنین انتخابی در میان نباشد آن وقت است که وضع از این هم دشوارتر می شود. برای مثال در حکومت های توتالیتر و تمامیت خواه وضع به گونه ای است که هم نان را می بُرند و هم آزادی را می گیرند که در چنین شرایطی دیگر پرسش مورد نظر تا حد زیادی بی معنا و بلا موضوع می شود!!

✳️اما اگر فرض کنیم که در برخی جوامع انسان ها را بین انتخاب این دو مقوله مخیّر کنند آن گاه چه می توان گفت؟ چند درصد از انسان های چنین جوامعی آزادی را بر می گزینند و نان را وا می نهند و یا بالعکس چند درصد نان را بر می گزینند و آزادی را وا می نهند و این که اساساً کدام یک در اولویت است؟ آزادی یا نان؟ چنین پرسش هایی به لحاظ فلسفی نوعی دو راهه های حادّی است که در برخی مواقع انسان ها گرفتارشان می شوند. اگر اشتباه نکنم آلبر کامو در کتاب بیگانه در این زمینه سخن نغز دیگری هم دارد:«اگر کسي نانِ شما را ببُرد، آزادي شما را نيز گرفته است. اما اگر آزادي شما را بگيرد يقين داشته باشيد که نانِتان نيز در خطر است، زيرا از آن پس نانِتان وابسته به هوس و دلخواه ارباب خواهد بود نه به تلاش خودتان».

❇️ممکن است کسانی بگویند که این موضوع تا حدود زیادی روشن است که آدمی در بادی امر و بیش از هر چیزی به نان نیاز دارد چرا که بدون نان ادامۀ زندگی غیرممکن خواهد شد. نان، جزیی گریز ناپذیر و کاملاً ضروری از همان نیازهای فیزیولوژیک است که روان شناس مشهور آبراهام مازلو در هرم نیازهای انسانی از آن نام برده است، چرا که بی نان ماندن معنایی جز در خطر افتادن حیات زیستی آدمی ندارد!! اما واقعیت این است که اگر آزادی هم نباشد نان آدمی نیز در خطر خواهد افتاد چرا که در آن صورت بسیاری از فرصت های در اختیار داشتن شغل مناسب، پیشرفت در زندگی، کسب و کار، سلامتی، کیفیت زندگی، شادی، تفریح، رفاه و خلاصه تمام آن چیزهایی که هر انسانی برای زیستن مطلوب نیازمندشان است از بین می رود.

✅هنگامی که دانشمند بزرگی چون آمارتیاسن کتاب "توسعه به مثابه آزادی" را می نویسد دقیقا ناظر به همین موضوع مهم و بنیادین است که بدون آزادی امکان توسعه نیز از انسان ها و جوامع سلب خواهد شد و در نتیجه اگر توسعه ای در کار نباشد نان شان نیز در خطر خواهد بود. در این صورت است که آزادی شرط نخست و بنیادین برای هر انسان و جامعه ای محسوب می شود چرا که زمینه ساز به دست آوردن نان و وضع مطلوب اقتصادی نیز خواهد بود. این گونه به نظر می رسد که آنان که تنها برای به دست آوردن نان مبارزه کرده اند اگرچه در کوتاه مدت نانی مختصر و به اصطلاح قوت لایموتی به چنگ شان آمده است اما تردید نباید کرد که آزادی شان تضمین نشده و در دراز مدت و حتی میان مدت آن نان مختصر نیز از دست شان رفته است!!

✳️ناگفته نماند که آزادی "هدف" نیست بلکه "روش" است آن هم روشی برای رسیدن به اهداف ارزشمندی چون در اختیار داشتن زندگی "ارزشمند"، "خوش" و "خوب". آزادی روشی است برای تضمین کم و بیش همیشگی برخورداری از یک زندگی مطلوب و باکیفیت از هر لحاظ و بدون دخالت دولت اقتدارگرا. چرا که در صورت فقدان آزادی آن هم آزادی های مدنی، اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و سیاسی هر آن ممکن است دولت اقتدارگرا تمام زندگی شهروندان را دستخوش تلاطم ها، دشواری ها و محدودیت های فراوانی نماید که در این صورت دیگر نانی هم برای خوردن وجود نخواهد داشت. لذا اگر گفته شود که آزادی با خود نان می آورد و نه بالعکس سخنی گزاف گفته نشده است!! روشن است که در جامعه ای که ازادی وجود داشته باشد زمینه های مناسب و مطلوب برای هر گونه پیشرفت و توسعه نیز فراهم خواهد بود و این یک واقعیت است که تجربۀ تاریخی دست کم دویست سال اخیر کشورهای پیشرفته به خوبی به ما نشان می دهد. عکس آن هم این است که کشورهایی که حکومت های شان آزادی را از شهروندان شان گرفته اند و محدود کرده اند نان این شهروندان نیز به طرز چشمگیری در خطر افتاده است!!!
#نان
#آزادی
#انسان
#جامعه
#حکومت

@tajeddin_mohammadbagher

‌
🔴 آذربایجان و اقلیت رادیکال

✍️ مهدی تدینی، مترجم و تاریخ‌پژوه

«اقلیت‌های رادیکال» بلای جان هر جامعۀ مدنی‌اند. خطری که از سوی اقلیت‌های رادیکال جوامع را تهدید می‌کند، بیشتر از خطرهای بیرونی است. تاریخِ سیاسی (و هم تاریخ اندیشۀ سیاسی) پر از نمونه‌هایی است که اقلیت‌های رادیکال سرنوشت ملت‌های بزرگ را تغییر داده‌اند.

اقلیت‌های رادیکال خواست خود را به اکثریت، تحمیل می‌کنند و جامعه را در چرخه‌ای پایان‌ناپذیر از واکنش‌ها می‌اندازند که سرنوشت آن مشخص نیست. این اقلیت‌ها ابتکار عمل را به دست می‌گیرند و کل جامعه را به واکنش‌های سلبی و ایجابی وادار می‌کنند و در این کنش و واکنش‌ها هدف اصلی‌شان این است که کل جامعه را «رادیکالیزه» کنند. رادیکال شدن کلِّ جامعه رؤیای اقلیت‌های رادیکال است، زیرا رادیکالیسم زبان، آیین و کردار خاص آن‌هاست و آن‌ها در چنین بستری از همۀ جریان‌ها موفق‌تر خواهند بود. در واقع، اقلیت‌های رایکال با مجموعه‌ای از کنش‌ و واکنش‌های تحمیلی، کلِّ جامعه را رادیکالیزه می‌کنند تا اصول بازی خود را به کلِّ جامعه تحمیل کنند. آن‌گاه در چنین بازی‌ای آن‌ها بهترین بازیگرند.

در ۱۹۱۵ [میلادی] اقلیتی جنگ‌طلب به دولت ایتالیا فشار آورد و این کشور را وارد جنگ کرد. همین اقلیت پس از جنگ از فاجعه‌ای که خود به بار آورده بود نان تازه‌ای پخت و فاشیسم را پدید آورد و سرنوشت ایتالیا را به بیراهه‌ای جبران‌ناشدنی کشاند. در ۱۹۱۷ [میلادی] اقلیتی رادیکال میان انقلابی‌های شوروی (بولشویک‌ها) انقلاب روسیه را مصادره کرد، کشور را به جنگ داخلی کشاند و میخ کمونیسم را چهارگوشۀ روسیه کوفت. در آلمان در دهۀ ۱۹۲۰ [میلادی] دو اقلیت رادیکالِ کمونیست و نازی‌، جمهوری آلمان را فلج کردند و آشفته‌‌بازاری ساختند که از دلش هیتلر درآمد. مثال‌های ایرانی این اقلیت‌های رادیکال را خود بیابید...

باید از اقلیت‌های رادیکال ترسید! خانواده‌ای را در نظر بگیرید که یکی از پسرانش قلچماق و بزن‌بهادر است. همین تنها پسرِ ستیزه‌جو می‌تواند میانۀ خانواده را با خانواده‌های دیگر شکرآب کند. اما آسیب‌هایی که این پسر به خانواده می‌زند فقط بیرونی نیست! این تندخویی او می‌تواند در داخل خانواده هم شکاف اندازد. «مهار اقلیت» رادیکال، بزرگ‌ترین وظیفۀ جامعۀ مدنی است. اما این کار سخت‌ترین وظیفۀ اجتماعی است و وقتی می‌بینیم بسیاری ملت‌ها در این کار ناموفق بودند می‌فهمیم مهار اقلیت‌ها چه کار دشواری است!

مردم و فرهنگ آذری به مرکزیت تبریز در نظرم چنان بزرگی و ابهتی دارند که شرم دارم در باره‌شان ابراز نظر کنم. اما در این روزها در پی رخدادهای ورزشگاه تبریز با انبوهی از پست‌های احساسی روبرو شدیم که وظیفه حکم می‌کند سکوت نکنیم.

پیش از هر چیز خونسرد باید بود و از احساسی‌ شدن خودداری کرد. بزرگ‌ترین وظیفۀ ما این است که در دامی که یک اقلیتِ رادیکال، برایمان پهن می‌کند نیفتیم. مقدمه‌ای را که گفتم به یاد آورید. آن‌ها می‌خواهند همه را رادیکال کنند و راهش هم تهییج جامعه است. توپ را به زمینِ جامعه، انداخته‌اند و منتظرند جامعه هیجان‌زده شود و به زیر این توپ بزند. این همان «کنش و واکنش تحمیلی» است که بالا اشاره شد. این اقلیتِ رادیکال، تا شما را رادیکال نکند دست‌بردار نیست. منتظر است تا شما هم مثل او شوید، آن‌گاه بهترین برهان را به دست او داده‌اید. این اقلیت می‌خواهد دوگانۀ «خودی و غیرخودی» بسازد، اما پایه و اساسی محکمی برای اثبات این «خودی و غیرخودی» ندارد، برای همین باید آن‌قدر شما را تحریک کند تا با او مانند غیرخودی رفتار کنید، آن‌گاه شما خود ادعای او را به دست خود اثبات کرده‌اید! ضمن اینکه «چریک‌های مجازی» این اقلیت هم تا بتوانند در آتشِ خشم و احساس دوجانبه می‌دمند! هدف این چریک‌های مجازی هم رادیکالیزه کردنِ هر چه بیشتر جو است.

برخورد قضایی و قهرآمیز آرزوی دیگر این اقلیت رادیکال است. آن‌ها باید به جامعۀ مادرشان اثبات کنند زیر سرکوبی شدید، بی‌رحمانه و افسارگسیخته‌اند و اگر با آن‌ها برخورد قضایی و امنیتی شود، به هدفشان رسیده‌اند.

پس چه باید کرد؟ چاره معکوس همان چیزی است که آن اقلیتِ رادیکال می‌خواهد. آن‌ها می‌خواهند همگان را رادیکال کنند، پس چاره «رادیکال نشدن» است و خودداری از هر چیزی که باعث رادیکالیزه شدن جو می‌شود. اجازه دهیم جامعۀ مدنیِ بزرگ آذری خود راهکاری «فرهنگی و اجتماعی» برای این اقلیتِ رادیکال بیابد. اگر کاری از دست ما برمی‌آید این است که به جامعۀ آذری یا "تُرک" احترام کامل بگذاریم و کمک کنیم خودش با فرزندانِ رادیکالش، گفتگو برقرار کند. هر راهکاری غیر از این دور باطل است. تبریز از جهت فرهنگی همواره یک گام در ایران پیش بود، اجازه دهیم خودشان راهی برای جلوگیری از این رادیکالیسم بیابند.

یگانه وظیفۀ ما این است در آتشی ساختگی ندمیم و در دام اقلیتی رادیکال نیفتیم...


@IranDel_Channel

💢

🔴 باشگاه منچستر سیتی، ویدئویی در صفحه اینستاگرام رسمی باشگاه منتشر کرده و روی ویدئو از آهنگ گل یخ با صدای #کوروش_یغمایی استفاده کرده است.

🔸 منبع ویدئو:
صفحه رسمی باشگاه منچستر سیتی



پایگاه ایران دوستان مازندران
@jolgeshomali

🍃 موسیقی زیبای ایرانی
🍃 ترانه زیبای خوزستانی ، #شوشتری و #دزفولی
🍃 نام ترانه : #هِلی
🍃 با صدای : #حامد_نیسی

@Hamed_neysi از کانال

پایگاه ایران دوستان مازندران
@jolgeshomali