🔴قرنطینه در تبعید، محروم از هوا و آفتاب، آخرین وضعیت زندانی سیاسی ارژنگ داوودی
✍️زندانی سیاسی #ارژنگ داوودی از مهرماه ۹۵ تاکنون، حکم تبعید خود را بصورت قرنطینه در زندانهای زاهدان و زابل می گذراند.
به گزارش کانون حقوق بشری نه به زندان – نه به اعدام زندانی سیاسی ارژنگ داوودی بیش از ۱۶ سال از عمر ۶۶ ساله خود را در زندانهای مختلف دیکتاتوری ولایت فقیه، گذرانده و بیش از سه سال است که در #زندانهای_زاهدان و #زابل به صورت #حق_التدریسی قرنطینه در سلولهای انفرادی و به دور از زندانیان دیگر حبس شده است.
او در مهرماه ۹۵ پس از ۱۳ سال زندان در زندانهای بندرعباس، اوین و رجایی شهر، جهت تحمل حکم تبعید از زندان رجایی شهر به زندان زابل منتقل شد. او را سپس به زندان زاهدان (موسوم به کشتارگاه زندانیان) منتقل کردند.
آقای داوودی طی این مدت در یک اتاق نمور و تاریک و به دور از زندانیان دیگر محبوس و محروم از امکانات اولیه زندگی بود و در اعتراض به این امر در اسفند ۹۶ برای کمی آفتاب و هوا اقدام به اعتصاب غذا کرد.
در سال ۹۷، محمد خسروی رئیس زندان و معاون وی غلامرضا قدیر، او را پس از احضار به دفتر رئیس زندان، در حالیکه پابند و دستبند داشت، از بالای پله های طبقه دوم ساختمان به پایین پرتاب کردند. این امر منجر به شکستن هر دو پا، ضرب دیدگی کتف و کمر وی شد. به طوری که تا پایان عمر، توان حرکت و راه رفتن بدون عصا و واکر را ندارد.
مسئولان زندان زابل پس از انتقال وی از زندان زاهدان در این زندان نیز وی را در یک اتاق تکی به دور از زندانیان دیگر، محروم از تماس و حداقل امکانات زندگی محبوس کردند.
۱۳ شهریور
http://bit.ly/2lWqDdP
آقای داوودی از روز ۳۱ اردیبهشت ماه ۹۸، مجددا با خواسته انتقال به بند زندانیان سیاسی و اعتراض به شرایط غیرانسانی، به مدت نامشخصی اعتصاب غذا کرد. این اعتصاب غذا به دلیل قرنطینه بودن وی امکان رسانه ای شدن پیدا نکرد.
ارژنگ داوودی از قدیمی ترین زندانیان سیاسی ایران است. او به دلیل شکنجه و ضرب و شتم، بخشی از شنوایی و بینایی خود را از دست داده و بر اثر ضربه، دچار شکستگی دو پا و ضایعه مهره کمر گشته است.
به دلیل شرایط قرنطینه و بی خبری مدتهاست که کمتر در رسانه ها به وضعیت او پرداخته و گمنام شده است.
✍️زندانی سیاسی #ارژنگ داوودی از مهرماه ۹۵ تاکنون، حکم تبعید خود را بصورت قرنطینه در زندانهای زاهدان و زابل می گذراند.
به گزارش کانون حقوق بشری نه به زندان – نه به اعدام زندانی سیاسی ارژنگ داوودی بیش از ۱۶ سال از عمر ۶۶ ساله خود را در زندانهای مختلف دیکتاتوری ولایت فقیه، گذرانده و بیش از سه سال است که در #زندانهای_زاهدان و #زابل به صورت #حق_التدریسی قرنطینه در سلولهای انفرادی و به دور از زندانیان دیگر حبس شده است.
او در مهرماه ۹۵ پس از ۱۳ سال زندان در زندانهای بندرعباس، اوین و رجایی شهر، جهت تحمل حکم تبعید از زندان رجایی شهر به زندان زابل منتقل شد. او را سپس به زندان زاهدان (موسوم به کشتارگاه زندانیان) منتقل کردند.
آقای داوودی طی این مدت در یک اتاق نمور و تاریک و به دور از زندانیان دیگر محبوس و محروم از امکانات اولیه زندگی بود و در اعتراض به این امر در اسفند ۹۶ برای کمی آفتاب و هوا اقدام به اعتصاب غذا کرد.
در سال ۹۷، محمد خسروی رئیس زندان و معاون وی غلامرضا قدیر، او را پس از احضار به دفتر رئیس زندان، در حالیکه پابند و دستبند داشت، از بالای پله های طبقه دوم ساختمان به پایین پرتاب کردند. این امر منجر به شکستن هر دو پا، ضرب دیدگی کتف و کمر وی شد. به طوری که تا پایان عمر، توان حرکت و راه رفتن بدون عصا و واکر را ندارد.
مسئولان زندان زابل پس از انتقال وی از زندان زاهدان در این زندان نیز وی را در یک اتاق تکی به دور از زندانیان دیگر، محروم از تماس و حداقل امکانات زندگی محبوس کردند.
۱۳ شهریور
http://bit.ly/2lWqDdP
آقای داوودی از روز ۳۱ اردیبهشت ماه ۹۸، مجددا با خواسته انتقال به بند زندانیان سیاسی و اعتراض به شرایط غیرانسانی، به مدت نامشخصی اعتصاب غذا کرد. این اعتصاب غذا به دلیل قرنطینه بودن وی امکان رسانه ای شدن پیدا نکرد.
ارژنگ داوودی از قدیمی ترین زندانیان سیاسی ایران است. او به دلیل شکنجه و ضرب و شتم، بخشی از شنوایی و بینایی خود را از دست داده و بر اثر ضربه، دچار شکستگی دو پا و ضایعه مهره کمر گشته است.
به دلیل شرایط قرنطینه و بی خبری مدتهاست که کمتر در رسانه ها به وضعیت او پرداخته و گمنام شده است.
جوانه ها
قرنطینه در تبعید، محروم از هوا و آفتاب، آخرین وضعیت زندانی سیاسی ارژنگ داوودی - جوانه ها
زندانی سیاسی ارژنگ داوودی از مهرماه ۹۵ تاکنون، حکم تبعید خود را بصورت قرنطینه در زندانهای زاهدان و زابل می گذراند. ارژنگ داوودی بیش از ۱۶ سال از عمر ۶۶ ساله