✨ حاکم حسکانی از علمای اهل تسنن روایت کرده است که عکرمه نقل کرده است که ابن عباس گفت:

🔹 در قرآن کریم هر آیه‌ای با عنوان «الذین آمنوا و عملوا الصالحات» ذکر شده است، علی (علیه السلام) امیر آن مومنان و شریف‌ترین آن صالحان است.
🔸 و از اصحاب محمد (صلی اللّٰه عليه و آله) کسی نیست که مورد عتاب و سرزنش خدای سبحان قرار نگرفته باشد، مگر علی بن ابی طالب (علیهما السلام) که همیشه به خیر و نیکوی توصیف شده است.
🔹 سپس عکرمه گفت :
👈 در مناقب جلیله و فضائل بی‌شمار علی (علیه السلام) چیزهایی می‌دانم که اقطار زمین و آسمان تاب و تحمل شنیدن آن‌ها را ندارند.

------‐---‐-----‐----------------------------------
🆔 @javaheralklam

#فصل_ششم

✅ وجوب نصب امام 4⃣2⃣

#قاعده_لطف ( 1 )

🔹 قاعدۀ لطف دلیلی عقلی است که نه تنها در اثبات وجوب نصب امام از ناحیۀ خدا و مباحث عقیدتی دیگر کاربرد دارد، بلکه در علم اصول نیز-در بحث «اجماع کشفی» -مورد استفاده و استناد قرار می‌گیرد، هم چنین در مباحثی همچون «نیّت»، «امر به معروف و نهی از منکر» و «قضاوت» نیز به این قاعده استناد می‌شود.

🔸 متکلمان شیعه برای اثبات وجوب نصب امام بر خدا به این قاعده استناد کرده اند.
مهمترین کتب کلامی که قاعدۀ لطف در آن‌ها مطرح شده است، عبارتند از: شافی، تلخیص الشافی، تجرید و شروح آن، الذخیرة، دلائل الصدق.

🔹 در شرح مواقف -که به عقیدۀ برخی، عنوانِ اعتقادات اهل تسنّن است-می نویسد:
▫️احتج الموجب لنصب الإمام علی اللّٰه بأنه لطف، لکون العبد معه أقرب إلی الطاعة وأبعد عن المعصیة، واللطف واجب علیه تعالی. والجواب - بعد منع وجوب اللطف-إن اللطف الذی ذکرتموه إنما یحصل بإمام ظاهر قاهر یرجی ثوابه ویخشی عقابه، یدعو الناس إلی الطاعات ویزجرهم عن المعاصی باقامة الحدود والقصاص وینتصف للمظلوم من الظالم، وأنتم لا توجبونه؛ [۱]
▪️احتجاج می‌شود بر وجوب نصب امام بر خدا به این که، آن لطف است و بنده با وجود نصب امام به طاعت نزدیکتر و از معصیت دورتر می‌شود و لطف بر خدای تعالی واجب است پاسخ می‌گوییم اولاً: ما وجوب لطف را قبول نداریم. ثانیاً: لطفی که شما می‌گوئید با وجود امامی حاصل می‌شود که ظاهر باشد، قدرت داشته باشد. امید پاداش از او برود و از عقاب وی ترسیده شود، با اقامۀ حدود و قصاص مردم را به فرمانبرداری بخواند و از گناهان بازدارد و داد مظلوم را از ظالم باز ستاند در حالی که شما چنین چیزی را واجب نمی دانید.

🔸 اشاعره به دو دلیل این قاعده را قبول ندارند:
👈 اول: این که قائل به جبر هستند. روشن است که با قول به جبر دیگر تکلیف معنا ندارد، لطف در جایی است که خداوند به بندگان اختیار داده باشند و ایشان را به پذیرش هدایت مکلّف سازد، در این صورت تعیین هادی و بیان طریق هدایت بر خداوند واجب خواهد بود.
👈 دوم: این که اشاعره حسن و قبح را شرعی می‌دانند نه عقلی، و معتقدند که:
«الحسن ما حسّنه الشارع والقبیح ما قبّحه الشارع ولا یُسئل عمّا یفعل» - یعنی خوب آن است که شارع آن را خوب دانسته باشد و قبیح و بد آن است که شارع آن را قبیح دانسته باشد و «خداوند از آن چه انجام می‌دهد سؤال نمی شود» -.

🔹 با این مقدمه به بررسی «قاعده لطف» می‌پردازیم.

☑️ چنان چه این قاعده اثبات شود یک دلیل عقلی دیگر بر دلایل وجوب نصب امام از سوی خدا اضافه می‌شود و اگر هم این قاعده اثبات نشد، دلایل پیشین هر یک به تنهایی برای اثبات مدّعا کافی هستند.

⚠️ ادامه دارد ........
----------
[۱]شرح مواقف: ۸/۳۴۸، مواقف: ۳/۵۸۳.

-----------------------------------------------‐----
🆔 @javaheralklam

🌙 توصیه‌های مهم برای روزهای آخر ماه شعبان

💠 درمحضـر مولاحضرت امام رضا علیه‌السلام🔻

‌□ بیشتر ماه شعبان گذشت و این جمعه‌ی آخر آن است؛ پس هرچه در این ماه از اعمال خیر کوتاهی کرده‌ای، در این چند روز باقی مانده، تدارک کن.
○ بر تو باد انجام آن‌چه به حال تو مفید است و ترک آن‌چه برایت فایده‌ای ندارد
○ دعا و استغفار و تلاوت قرآن را افزون کن و از گناهان و نافرمانی‌هایت به سوی خدا بازگرد و توبه نما تا این ماه خدا در حالی به تو روی آورده باشد که تو با خدایت اخلاص ورزیده باشی
○ امانتی بر گردن خود باقی مگذار مگر آن‌که ادایش کنی
○ در دل‌ات کینه‌ی هیچ مؤمنی نباشد مگر این‌که آن را از دل بیرون کنی
○ هیچ گناهی را که مرتکب می‌شدی، وامگذار مگر این‌که آن را رها کرده و از آن دوری گزینی
از خدا پروا داشته باش و در امور نهان و آشکارت بر او توکل و اعتماد کن و هر کس بر خدا توکل کند، همانا خداوند او را کافی است زیرا خداوند رساننده است کار خود را و برای هر چیز اندازه‌ای قرار داده است
○ در باقی‌مانده‌ی این ماه زیاد بگو:
اللهمَّ إنْ لَمْ تَکُنْ قَدْ غَفَرْتَ لَنا في ما مَضیٰ مِنْ شعبان فَٱغْفِرْ لَنا في ما بَقيَ مِنْهُ
زیرا خداوند تبارک و تعالی در این ماه به جهت احترام این ماه مبارک، مردم بسیاری را از آتش آزاد می‌کند.

📚 عيون أخبار الرضا علیه‌السلام، جلد۲، صفحه۵۶

🔅اللهم عجل لوليك الفرج🔅

-------------------------------------------------
🆔 @javaheralklam

#فصل_ششم

✅ وجوب نصب امام

#قاعده_لطف ( ۲ )

☑️ الف) معنای «لطف» در لغت

🔹 راغب در مفردات می‌نویسد:
▫️ویعبّر باللطافة واللطف عن الحرکة الخفیفة وعن تعاطی الأمور الدقیقة وقد یعبّر باللطائف عمّا لا تدرکه الحاسّة. ویصح أن یکون وصف اللّٰه تعالی علی هذا الوجه وأن یکون لمعرفته بدقائق الامور وأن یکون لرفقه بالعباد فی هدایتهم، قال تعالی «اَللّٰهُ لَطِیفٌ بِعِبٰادِهِ» [۱] ؛ [۲]
▪️از حرکت بسیار نرم برای دستیابی به امور دقیق به لطافت و لطف تعبیر می‌شود و از آن چه به حس درک نمی شود به عنوان لطافت تعبیر می‌گردد و صحیح است که بگوئیم لطف بر این وجه وصف خدای تعالی است و هم بر این وجه وصف خداوند است و هم به جهت معرفت خداوند به دقائق امور و هم به خاطر رفق و شفقت خداوند بر بندگان در هدایت ایشان، خدای تعالی می‌فرماید: «خدا نسبت به بندگانش لطیف است.

🔸 بر اساس قول راغب؛ رحمت، شفقت و رفق لطف است، و مراد از لطف در قاعدۀ مورد بحث نیز همین است.
👈 به عبارت دیگر؛ قاعدۀ لطف بیان گر رحمت و شفقت الاهی بر مخلوقات است. پس:
اولاً: این قاعده عموم بشریت-اعم از مسلمان و غیر مسلمان-را شامل می‌شود، بلکه شامل همۀ مخلوقات است.
به عنوان مثال بذر گیاهان نیز برای رشد و رسیدن به کمال نیازمند لطف و رحمت الاهی می‌باشد، خورشید بتابد و باران رحمت نازل شود و لطف خدا شامل حال گیاهان گردد تا آن‌ها به رشد و کمال برسند.
ثانیاً: قاعدۀ لطف، به نحو خاصی از لطف اختصاص ندارد و شامل هر لطفی می‌شود، در خصوص بندگان گفته اند که «اللطف ما یکون العبد معه أقرب إلی الطاعة وأبعد عن المعصیة» است.
«ما» در این عبارت موصوله و بیان گر عمومیّت است، پس قاعدۀ یاد شده به بعثت انبیاء، ارسال رسل و جعل و نصب امام اختصاص ندارد، و این امور صرفاً مصادیقی از لطف الهی هستند. پس اگر عالمی در بین گروهی باشد که آن‌ها را به خدا متوجه کند، وجود او برای اطرافیانش لطف است.
ثالثاً: موضوع «قاعدۀ لطف» دائر مدار «لطف» نیست، بلکه مصداق لطف است پس می‌توان با عناوین دیگری همچون هدایت یا رحمت الهی مقصود را بیان کرد.
☑️ به عبارت دیگر «قاعدۀ لطف» صرفاً تسمیه ای برای بیان شمول لطف الهی بر بندگان است، پس در مباحث امامت، مصداق «قاعدۀ لطف» مورد توجه است نه عنوان آن و «ما یکون العبد معه أقرب الی الطاعة وأبعد من المعصیة» مصداق این قاعده است چه عنوان آن «قاعدۀ لطف» باشد، چه عنوان دیگری داشته باشد.
----------
[۱]سوره شوری: آیه ۱۹.
[۲]مفردات: ۱/۷۴۰.

⚠️ ادامه دارد .......
-------------------------------------------------------
🆔 @javaheralklam

✨ ثقة الاسلام کلینی (رضوان الله علیه) روایت می‌کند حضرت امام صادق علیه السلام فرمودند:

🔹 ما اهل بیت (علیهم السلام) اصل هر خیر هستیم و هر بِر و نیکویی از فروع ماست پس از جمله آن نیکویی ها توحید و نماز و روزه و فرو بردن خشم و بخشش گناهکاران و رحمت بر فقرا و رعایت حق همسایگی و اقرار به فضل شایستگان می‌باشد و دشمنان ما اصل هر شر هستند و هر قبیح و فاحشه ای از فروع آنان است پس کذب و بخل و سخن چینی و قطع رحم و ربا و خوردن مال یتیم و تعدی بر حدود الهی و ارتکاب ظاهر و باطن فواحش و زنا و دزدی همه از فروع اعداء ماست 👈 پس دروغ گفت هر که مدعی شد از ماست اما به فروع دشمنان ما متمسک شد.
----------------------------------------------------
🆔 @javaheralklam

#وجوب_نصب_امام

✅ وجوب نصب امام 5⃣2⃣

#قاعده_لطف (3)

☑️ لطف در اصطلاح

🔹 متکلمان شیعه نیز با توجه به تعریف لطف، ضرورت نصب امام جهت هدایت خلق و اتمام حجت را «قاعدۀ لطف» نامیده اند.

🔸 شیخ مفید رحمه اللّٰه در این باره می‌فرماید:[۱]
▫️اللطف ما یقرب المکلّف معه إلی الطاعة ویبعد عن المعصیة، ولا حظّ له فی التمکین ولم یبلغ الإلجاء؛ [۲]
▪️«لطف» چیزی است که مکلّف با آن به اطاعت نزدیک و از معصیت دور می‌شود ولی در تمکن از اطاعت و اجتناب از معصیت سودی به حال مکلّف ندارد و کار او به اجبار نمی انجامد.

🔹 سید مرتضی رحمه اللّٰه می‌گوید:
▫️اللطف ما عنده یختار المکلف الطاعة أو یکون أقرب إلی اختیارها ولولاه لما کان أقرب إلی اختیارها مع تمکنه فی الحالین؛ [۳]
▪️لطف چیزی است که با وجود آن مکلف اطاعت را اختیار می‌کند یا با وجود آن به انتخاب طاعت نزدیک تر می‌شود و اگر لطف نباشد مکلّف به انتخاب اطاعت نزدیک نمی شود با این که در هر دو حال (با وجود لطف و بدون لطف) مختار است.

🔸 و در کتاب الذخیرة فی علم الکلام می‌نویسد:
▫️اللطف ما دعا إلی فعل الطاعة. وینقسم إلی: ما یختار المکلف عنده فعل الطاعة ولولاه لم یختره وإلی ما یکون أقرب إلی اختیارها. وکلّ من
القسمین یشمله کونه داعیاً و لابد من أن یشترط فی ذلک انفصاله من التمکین ویسمی بأنّه «توفیق» إذا وافق وقوع الطاعة لأجله ولهذا لا یسمی اللطف المقرب من الطاعة إن لم یقع «توفیقاً»، ویسمی بأنه «عصمة» إذا لم یختر المکلّف لأجله القبیح؛ [۴]
▪️لطف چیزی است که به فعل طاعت می‌خواند و تقسیم می‌شود به آن چه که مکلّف با وجود آن فعل طاعت را انتخاب می‌کند و اگر آن نبود طاعت را اختیار نمی کرد و به آن چه که مکلف با وجود آن به اختیار طاعت نزدیک تر می‌شود و آن چه شامل هر دو قسمت می‌شود انگیزه بودن لطف است [نه مجبّر] و ناگزیر باید جدایی آن از تمکین شرط شود به همین جهت هنگامی که با وقوع طاعت موافق باشد توفیق نامیده می‌شود و بر این اساس اگر لطف مقرِّبِ به طاعت، واقع نشود، توفیق نامیده نمی شود. و اگر مکلّف با وجود این لطف قبیح را مرتکب نشود، آن لطف، عصمت نامیده می‌شود.

🔹 مرحوم شیخ طوسی نیز می‌فرماید:
▫️اللطف فی عرف المتکلمین عبارة عمّا یدعو إلی فعل واجب أو یصرف عن قبیح، وهو علی ضربین، أحدهما: أن یقع عنده الواجب ولولاه لم یقع فیسمّی توفیقاً، والآخر: ما یکون عنده أقرب إلی فعل الواجب أو ترک القبیح وإن لم یقع عنده الواجب ولا أن یقع القبیح ولا یوصف بأکثر من أنّه لطف لا غیر... واللطف منفصل من التمکین؛ [۵]
▪️لطف در عرف متکلمان عبارت است از چیزی که به فعل واجب می‌خواند یا از قبیح دور می‌سازد و آن بر دو قسم است یکی آن است که با وجود آن واجب واقع می‌شود و اگر نبود واقع نمی شود پس این قسم توفیق نامیده می‌شود و دیگری چیزی است که با وجود آن فرد به انجام فعل واجب یا ترک قبیح نزدیکتر می‌شود و ممکن است با وجود آن واجب واقع نشود بلکه قبیح واقع گردد و آن به بیشتر از این توصیف نمی شود که لطف است نه چیز دیگر... و لطف غیر از تمکین است.
----------
[۱]البته این قاعده پیش از شیخ مفید نیز مطرح بوده است هر چند که به این عنوان شهرت نداشته امّا مضمون آن حتی در زمان ائمه علیهم السلام نیز مطرح بوده است.
[۲]النکت الاعتقادیه: ۱/۳۵، مجموعه مصنفات شیخ مفید: ۱۰/۳۵.
[۳] رسائل سید مرتضی: ۲/۲۸۰.
[۴] الذخیرة فی علم الکلام: ۱۸۶.
[۵] الاقتصاد: ۷۷.
-----------------------------------------------------
🆔 @javaheralklam

#بدعت_نماز_تراویح 1⃣

1⃣ مباحث و تعاریف مقدماتی

🔹 تراویح در لغت جمع ترویحه به معنای استراحت کردن است؛ در اصطلاح به نمازهای مستحبی خاصی که اهلسنت در شبهای ماه رمضان به جماعت برپا میکنند!!! اطلاق شده است.

🔸 وجه تسمیه این نمازها به تراویح آن بوده که امام جماعت پس از هر دو نماز مستحبی، که به صورت دو رکعتی برگزار می‌شده، به مردم فرصت استراحت می‌داده است .

🔹 فقهای عامه اصل مشروعیت نماز تراویح را پذیرفته‌اند اگر چه در برخی جزئیات آن مانند تعداد رکعات اختلاف کرده‌اند .

☑️ دقت کنید که اقامه نوافل( نمازهای مستحبی) در ماه مبارک رمضان به صورت فرادی مورد قبول شیعه است و در این موضوع اختلافی نیست ؛ اختلاف اصلی بین شیعان اهلبیت علیهم‌السلام با عامه در جماعت خواند نمازهای مستحبی ( تراویح) است .

☑️ فقهای شیعه به تبع روایات اهلبیت‌ علیهم السلام بر بدعت بودن تراویح اجماع دارند؛ برای نمونه :

1️⃣ سيد مرتضى (رحمه الله) : «شكى نيست كه نماز تراويح بدعت است.»
[ الشافی فی الامه/ 219 ]

2⃣ شيخ طوسى (رحمه الله) :نوافل شهر رمضان تصلى منفردا، و الجماعة فيها بدعة؛ دليلنا: إجماع الفرقة، فإنهم لا يختلفون في أن ذلك بدعة.
«نافله هاى ماه رمضان به فرادى خوانده مى شود و جماعت در آن بدعت است. دليل ما اجماع شيعه است و در بين ايشان هيچ اختلافى نيست كه جماعت در آن بدعت است.»
[ الخلاف ؛ جلد : 1 صفحه : 528 و 529 ]

3⃣ علامه حلي درباره نماز تراویح چنين مي فرمايند:
مسألة 18: ولا تجوز الجماعة في هذه الصلاة عند علمائنا أجمع
علماى شيعه اجماع دارند خواندن اين نماز(نوافل ماه رمضان يا همان تراويح) به صورت جماعت جايز نيست
[تذكرة الفقها، ج‏2، ص‏282]

▫️و در «منتهى المطلب» چنين آورده است:
مسألة: قال علماؤنا: الجماعة في نافلة رمضان بدعة.
علماى شيعه معتقدند، به جماعت خواندن نوافل ماه رمضان، بدعت است .
[منتهى المطلب في تحقيق المذهب، ج‏6، ص‏142]

⚠️ ادامه دارد .......
--------‐----------------------------------‐-----
🆔 @javaheralklam

1⃣ دعای روز #اول ماه مبارک رمضان🌙

بسم الله الرحمن الرحیم
اللهمَ اجْعلْ صِیامی فـیه صِیـام الصّائِمینَ وقیامی فیهِ قیامَ القائِمینَ ونَبّهْنی فیهِ عن نَومَهِ الغافِلینَ وهَبْ لی جُرمی فیهِ یا الهَ العالَمینَ واعْفُ عنّی یا عافیاً عنِ المجْرمینَ
____________________
🆔 @javaheralklam

#فصل_ششم

✅ وجوب نصب امام 6⃣2⃣

#قاعده_لطف (4)

☑️ در جلسه قبل تعریف قاعده لطف را از متکلمان شیعه بیان کردیم؛ جهت روشن شدن مفهوم «قاعدۀ لطف» در اصطلاح متکلمان توجه به نکات زیر ضروری است:
🔹 نکتۀ اول: براساس تعریف متکلمان، لطف به معنای «دعوت به واجب» یا «داعی برای واجب» است؛ دعوت در لغت به معنای «خواستن» و «ایجاد انگیزه» است که برخی از آن با عنوان «نصب الادلة» تعبیر می‌کنند. [۱] «دعوت» و «داعی» انسان را به انجام عملی تحریک می‌کنند. به عنوان مثال دعوت از یک شخص به یک میهمانی، محرّک وی برای شرکت در آن است. آدرس دقیق، نصب پرچم و روشن کردن چراغ شرایط را برای شرکت میهمان آماده می‌کند و بر انگیزه وی می‌افزاید. هر چند این امور بر دعوت کننده واجب نیست امّا او از سر لطف به میهمان خود به این امور اقدام می‌کند.
🔸 نکتۀ دوم: برخی از متکلمان لطف را به هیأتی که برای انسان پدید می‌آید تعریف می‌کنند؛ براین اساس نیز، لطف، برای بنده کششی به سوی اطاعت اوامر و ترک معصیت مولی ایجاد می‌کند.
🔹 نکتۀ سوم: از تعبیر «ما یکون عنده المکلّف» استفاده می‌شود که لطف موجب تحولی در انسان می‌شود، و انسان به واسطه آن صیرورتی به سمت طاعت و دوری از معصیت می‌یابد.
🔸نکتۀ چهارم: از نظر همه متکلمان لطف چیزی است که بنده را به اطاعت نزدیکتر و از معصیت دورتر می‌کند، بنابراین روشن است که لطف فرع بر تکلیف است، یعنی خدای تعالی بندگان را خلق فرموده و آن‌ها را مکلف ساخته است و به ایشان اختیار عطا کرده؛ تا به اختیار خویش طریق عبودیت را در پیش گیرند و به رشد و تعالی برسند، بنابراین تکلیف بندگان به احکام شرعیه جهت رسیدن به کمال و نیز ارسال رسل و نصب امام برای هدایت خلق به سوی این هدف، هر یک لطفی جداگانه از سوی خداوند متعال است.
🔹نکتۀ پنجم: لطف فقط مسیر را برای نیل به کمال هموار می‌سازد، امّا انسان را به طاعت و ترک معصیت مجبور نمی کند. بنابراین لطف فقط در کسانی مؤثر است که روحیه عبودیت دارند. امّا در مورد افرادی که قلوب آن‌ها «کَالْحِجٰارَةِ أَوْ أَشَدُّ قَسْوَةً» [۲] باشد تأثیری نخواهد داشت.
----------
[۱]جواهر الفقه: ۲۴۷
[۲]سوره بقره: آیه ۷۴

⚠️ ادامه دارد .....
-------------------------------------------------------
🆔 @javaheralklam

2⃣ دعای روز #دوم ماه مبارک رمضان🌙

بسم الله الرحمن الرحیم

اللهمّ قَرّبْنی فیهِ الى مَرْضاتِکَ وجَنّبْنی فیهِ من سَخَطِکَ ونَقماتِکَ ووفّقْنی فیهِ لقراءةِ آیاتِکَ برحْمَتِکَ یا أرْحَمَ الرّاحِمین.
_________________
🆔 @javaheralklam

3⃣ دعای روز #سوم ماه مبارک رمضان🌙

بسم الله الرحمن الرحیم

اللهمّ ارْزُقنی فیهِ الذّهْنَ والتّنَبیهَ وباعِدْنی فیهِ من السّفاهة والتّمْویهِ واجْعَل لی نصیباً مِنْ کلّ خَیْرٍ تُنَزّلُ فیهِ بِجودِکَ یا أجْوَدَ الأجْوَدینَ.
_____________
🆔 @javaheralklam

#بدعت_نماز_تراویح 2⃣

2⃣ نماز تراویح بدعت عمر یا سنت پیامبر⁉️

🔹 در منابع معتبر اهل سنت روایاتی وجود دارد که نشان می‌دهد، نماز تراویح از بدعت‌های عمر بن خطاب است❗️

🔸 محمد بن اسماعیل بخاری در صحیح خود می‌نویسد :
وقتی عمر دید هر کس در مسجد برای خودش نماز می‌خواند، گفت: نظر من این است که برای آنها امام جماعت قرار بدهیم و ابی بن کعب را امام آنها قرار داد‼️

▫️ وَعَنْ بن شِهَابٍ عن عُرْوَةَ بن الزُّبَیْرِ عن عبدالرحمن بن عبدالقاریء اَنَّهُ قال خَرَجْتُ مع عُمَرَ بن الْخَطَّابِ رضی الله عنه لَیْلَةً فی رَمَضَانَ الی الْمَسْجِدِ فاذا الناس اَوْزَاعٌ مُتَفَرِّقُونَ یُصَلِّی الرَّجُلُ لِنَفْسِهِ وَیُصَلِّی الرَّجُلُ فَیُصَلِّی بِصَلَاتِهِ الرَّهْطُ فقال عُمَرُ انی اَرَی لو جَمَعْتُ هَؤُلَاءِ علی قَارِئٍ وَاحِدٍ لَکَانَ اَمْثَلَ ثُمَّ عَزَمَ فَجَمَعَهُمْ علی ابی‌بن کَعْبٍثُمَّ خَرَجْتُ معه لَیْلَةً اُخْرَی وَالنَّاسُ یُصَلُّونَ بِصَلَاةِ قَارِئِهِمْقال عُمَرُ نِعْمَ الْبِدْعَةُ هذهوالَّتِی یَنَامُونَ عنها اَفْضَلُ من التی یَقُومُونَ یُرِیدُ آخِرَ اللَّیْلِ وکان الناس یَقُومُونَ اَوَّلَهُ.
▪️ عبدالرحمن بن عبدالقاری می‌گوید : با عمر بن خطاب در شب ماه رمضان به مسجد رفتیم، دیدیم که برخی به صورت فرادا و برخی هم گروه نماز می‌خوانند. عمر گفت:
👈 نظر من این است که اگر اینها - نمازگزارها - را بر یک امام جماعت قرار دهم بهتر است پس بر این معنی تصمیم گرفت: و ابی بن کعب را مامور اقامه جماعت کرد.
راوی می‌گوید: سپس در شب دیگری به همراه عمر بیرون آمدم مردم را دیدم که به همراه یک شخص - امام جماعت - نماز می‌خوانند.
👈👈 عمر گفت: این کار، عجب بدعت خوبی است.


☑️ این روایت در صحیح مسلم و نیز بقیه کتب معتبره آنها آمده؛ اما به ذکر این روایات از صحیح بخاری، اکتفا می‌کنیم.

☑️ از این حدیث نکات مهمی استفاده میشود که در جلسه بعد اشاره خواهیم کرد .

⚠️ ادامه دارد .......
----------------------------------
لینک حدیث فوق از کتاب صحیح بخاری :
http://lib.efatwa.ir/42174/3/44/2009

------‐-----------‐---------‐------------------‐--‐-----
🆔 @javaheralklam

4⃣ دعای روز #چهارم ماه مبارک رمضان🌙

بسم الله الرحمن الرحیم

اللهمّ قوّنی فیهِ على إقامَةِ أمْرِکَ واذِقْنی فیهِ حَلاوَةَ ذِکْرِکَ وأوْزِعْنی فیهِ لأداءِ شُکْرَکَ بِکَرَمِکَ واحْفَظنی فیهِ بِحِفظْکَ وسِتْرِکَ یـا أبْصَرَ النّاظرین.
_____
🆔 @javaheralklam

#فصل_ششم

✅ لزوم‌ نصب امام 7⃣2⃣
#قاعده_لطف (5)

☑️ ادّلۀ قاعده لطف 👈 1⃣ آیات

🔹 خدای تعالی می‌فرماید :
▫️«کَتَبَ رَبُّکُمْ عَلیٰ نَفْسِهِ اَلرَّحْمَةَ» ؛ [۱]
▪️ خدا رحمت را بر خود نوشته است.
چنان که پیشتر گفتیم، بر اساس این آیه، خداوند رحمت به بندگان را بر خود واجب کرده و به آن ملتزم شده است; لذا قول به وجوب رحمت بر خداوند از باب تعیین تکلیف برای خدای تعالی نیست بلکه به فرمودۀ خود خدا مستند است، به همین جهت در آیه ای دیگر می‌فرماید:
▫️«وَ رَحْمَتِی وَسِعَتْ کُلَّ شَیْءٍ» ؛ [۲]
▪️و رحمت من همه چیز را در برگرفته است.
این آیه نیز دلیلی روشن بر «قاعدۀ لطف» است. بر اساس این آیۀ مبارکه رحمت و لطف خداوند فراگیر است؛ بر خلاف غضب الهی که ممکن است گاهی قومی را فرا گیرد.

🔸 عمومیت لطف الهی در آیه ای دیگر به این صورت بیان شده است.
▫️«اَللّٰهُ لَطِیفٌ بِعِبٰادِهِ یَرْزُقُ مَنْ یَشٰاءُ وَ هُوَ اَلْقَوِیُّ اَلْعَزِیزُ» ؛ [۳]
▪️خداوند نسبت به بندگان رحمت و شفقت دارد، هر که را بخواهد روزی می‌دهد و او توانا و مقتدر است.
این آیه از دو جهت عمومیت دارد: عمومیت در لطف و رحمت بر بندگان، و عمومیت در انواع رزق.
خدای تعالی در این آیه رزق بندگان را بر لطف خویش مترتب کرده است. این رزق انواع روزی ها-اعم از مادی و معنوی و شخصی و نوعی-را در برمی گیرد. به عبارت دیگر هر آن چه که خیر باشد و از ناحیه خدای تعالی برسد، عنوان رزق بر آن صدق می‌کند و از باب لطف و رحمت الهی است. پس هدایت نیز رزق الهی و از سر لطف خداوند متعال است. به همین جهت خدای تعالی می‌فرماید:
▫️«إِنَّ عَلَیْنٰا لَلْهُدیٰ» ؛ [۴]
▪️برماست که هدایت کنیم.
بر اساس این آیۀ شریفه، هدایت خلق بر خدا و هر کس که به نحوی در هدایت خلق مؤثر باشد قطعاً عامل خدای تعالی و منصوب از ناحیه اوست. هدایت خداوند متعال نیز همۀ مخلوقات را در برمی گیرد.

🔸 در کتاب خدا آمده است:
▫️«قٰالَ رَبُّنَا اَلَّذِی أَعْطیٰ کُلَّ شَیْءٍ خَلْقَهُ ثُمَّ هَدیٰ» ؛ [۵]
▪️بگو پروردگار ما کسی است که به هر چیزی آفرینش آن را بخشیده، سپس هدایتش کرده است.
از این آیه استفاده می‌شود که همه مخلوقات از ناحیه خدا هدایتی در خور شأن خود دریافت می‌کنند؛ پس هدایت خداوند عمومیت دارد و همه را-از اشرف مخلوقات تا پست ترین موجود-در برمی گیرد، روشن است که این هدایت، لطفی از ناحیه خداوند متعال بوده در نتیجه لطف و رحمت خدا عام است. بدین ترتیب روشن می‌شود که عصمت اولیای الهی نیز لطفی از سوی خداوند متعال است لذا خدای تعالی خطاب به رسول خود می‌فرماید:
▫️«وَ لَوْ لاٰ فَضْلُ اَللّٰهِ عَلَیْکَ وَ رَحْمَتُهُ لَهَمَّتْ طٰائِفَةٌ مِنْهُمْ أَنْ یُضِلُّوکَ» ؛ [۶]
▪️و اگر فضل و رحمت خداوند شامل حال تو نمی بود گروهی از آنان همت گماشته بودند که تو را از راه دور سازند.
بر این اساس، اگر خداوند بندگان خود را حفظ نکند و لطف و هدایت او شامل حالشان نشود قطعاً گمراه خواهند شد.
🔹 خدای تعالی جهت هدایت و تربیت بندگان حجت‌هایی قرار داده تا آن‌ها را به راه درست فرا خوانند. در این راستا به بندگان مطیع و فرمانبردار وعدۀ بهشت داده و نافرمانان را از عذاب جهنم ترسانیده است. روشن است که تکلیف بندگان و فرق نهادن بین مطیع و عاصی فرع ارسال و ابلاغ اوامر و نواهی خداوند می‌باشد. از این روی خدای تعالی می‌فرماید:
▫️«وَ مٰا کُنّٰا مُعَذِّبِینَ حَتّٰی نَبْعَثَ رَسُولاً» ؛ [۲]
▪️و ما هرگز کسی را عذاب نمی کنیم مگر آن که رسولی برانگیخته باشیم.
پس تربیت و رشد و کمال بندگان لطفی از ناحیه خدا و فقط با هدایت و ابلاغ اوامر و نواهی آفریدگار میسّر و ممکن است. فرق نهادن بین فرمانبردار و نافرمان، با ثواب و عقاب معنا می‌یابد و این همه فرع بر ارسال رسولان است. در نتیجه ارسال رسول لطف است و این لطف برای تکلیف بندگان و قرار دادن ثواب و عقاب بر اعمال آنان، ضرورت دارد.
----------
[۱]سوره انعام: آیه ۵۴
[۲]سوره اعراف: آیه ۱۵۶
[۳]سوره شوری: آیه ۱۹
[۴]سوره لیل: آیه ۱۲
[۵]سوره طه: آیه ۵۰
[۶]سوره نساء: آیه ۱۱۳
[۷]سوره اسراء: آیه ۱۵
----------------------------------------------------
🆔 @javaheralklam

5⃣ دعای روز #پنجم ماه مبارک رمضان🌙

بسم الله الرحمن الرحیم

اللَّهُمَّ اجْعَلْنِي فِيهِ مِنَ الْمُسْتَغْفِرِينَ، وَ اجْعَلْنِي فِيهِ مِنْ عِبَادِكَ الصَّالِحِينَ الْقَانِتِينَ، وَ اجْعَلْنِي فِيهِ مِنْ أَوْلِيَائِكَ الْمُقَرَّبِينَ، بِرَأْفَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ.
_______________
🆔 @javaheralklam

✨ طبری شیعی رضوان الله علیه روایت کرده است که زکریا ابن آدم گفت:
🔹 نزد حضرت امام رضا علیه السلام بودم، آن هنگام امام جواد علیه السلام را آوردند و سن آن حضرت کمتر از چهار سال بود، دست‌های خود را به زمین زد و سر مبارکش را به سوی آسمان بلند کرد، سپس در فکر طولانی فرو رفت؛ امام رضا علیه السلام به او فرمودند: جانم فدایت در چه فکرت به طول انجامید؟
فرمودند: در آنچه به مادرم فاطمه علیها السلام شد به خدا قسم آن دو نفر را از قبر بیرون می‌کشم، سپس می‌سوزانم، سپس بر آن‌ها خشم می‌گیرم، سپس خاکستر آنها را به دریا می‌ریزم؛ پس امام رضا علیه السلام، امام جواد علیه السلام را نزد خود طلبید و بین دو دیدگانش را بوسید سپس فرمودند: پدر و مادرم فدایت، تو از برای آن هستی - یعنی امامت - (تو شایستگی امامت را داری و امامت بعد از من از برای تو است).

6⃣دعای روز #ششم ماه مبارک رمضان🌙

بسم الله الرحمن الرحیم

اللهمّ لا تَخْذِلْنی فیهِ لِتَعَرّضِ مَعْصِتِکَ ولا تَضْرِبْنی بِسیاطِ نَقْمَتِکَ وزَحْزحْنی فیهِ من موجِباتِ سَخَطِکَ بِمَنّکَ وأیادیکَ یا مُنْتهى رَغْبـةَ الرّاغبینَ.
______________________
🆔 @javaheralklam