امان از اسیری...

🔻🔻



ای یک جهان برادر! وی نور هر دو دیده

چون حال زار خواهر، چشم فلک ندیده

بی محمل و عماری، بی آشنا و یاری

سرگَردِ هر دیاری، خاتون داغ دیده

خورشید برج عصمت، شد در حجاب ظلمت

پشت سپهرِ حشمت، از بار غم خمیده

دردانه بانوی دهر، بی پرده شهرهء شهر

دوران چه کرده از قهر، با نازپروریده؟

ای لاله ی دل ما! وی شمع محفل ما!

بر نی مقابل ما، سر بر فلک کشیده

بنگر به حال اطفال، در دست خصم، پامال

چون مرغ بی پر و بال کز آشیان پریده

یک دسته دل شکسته، بندش به دست بسته

یک حلقه زار و خسته، خارش به پا خلیده

گردون شود نگون سر؛ افلاک تیره منظر

لیلا اسیر و اکبر، در خاک و خون تپیده

دست سکینه بر دل، پای رباب در گِل

کافتاده در مقابل، اصغر گلو دریده

بربسته دست تقدیر، بیمار را به زنجیر

عنقای قاف و نخجیر، هرگز کسی شنیده ؟

آهش زند زبانه، روزانه و شبانه

از ساغر زمانه، زهر الم چشیده

رفتم به کام دشمن، در بزم عام دشمن

داد از کلام دشمن، خون از دلم چکیده

#کردند_مجلس_آرا_ناموس_کبریا_را

صاحبدلان خدا را، دل از کفم رمیده

گر مو به مو بمویم، آرام دل نجویم

از آن چه شد نگویم، با آن سر بریده

زان لعل عیسوی دم، حاشا اگر زنم دم

کز جان و دل دمادم، ختم رسل مکیده



#شعر_آئینی
#مرثیه
#آیت_الله_غروی_اصفهانی
#مصیبت_اسارت
#حضرت_زینب
#یاحسین