🖌 #خاطره | مجموعه روایت‌های«موج دوم» آب هویج || خاطرات علی مهدیان طلبه جهادگر
#روز_نهم
🖌 طرز تهیه آب هویج را بلدید؟ مواد مورد نیازش را می‌دانید که چیست؟
🖌 بیمارهای کرونایی را از نزدیک ندیده‌اید شاید، ولی من دیده ام، گلوهایشان خشک می‌شود، زود تشنه شان می‌شود، سنهایشان معمولا بالا است و رویشان نمی‌شود درخواست آب کنند، توان هم ندارند با این تنگی نفس حرکت کنند، این یعنی خیلی تشنگی می‌کشند.
🖌 و این برای هیاتی‌ها خیلی معنی دارد، اسم عطش را نیاورید، مخصوصا در محرم، تشنگی که می‌گویید، بلور دل بچه هیاتی‌ها می‌شکند.
💻 متن کامل خاطره: b2n.ir/440285
🏴 #جهادگران_حسینی
📽 #مثل_آوینی
@jahadgaran | جهادگران
#روز_نهم
🖌 طرز تهیه آب هویج را بلدید؟ مواد مورد نیازش را می‌دانید که چیست؟
🖌 بیمارهای کرونایی را از نزدیک ندیده‌اید شاید، ولی من دیده ام، گلوهایشان خشک می‌شود، زود تشنه شان می‌شود، سنهایشان معمولا بالا است و رویشان نمی‌شود درخواست آب کنند، توان هم ندارند با این تنگی نفس حرکت کنند، این یعنی خیلی تشنگی می‌کشند.
🖌 و این برای هیاتی‌ها خیلی معنی دارد، اسم عطش را نیاورید، مخصوصا در محرم، تشنگی که می‌گویید، بلور دل بچه هیاتی‌ها می‌شکند.
💻 متن کامل خاطره: b2n.ir/440285
🏴 #جهادگران_حسینی
📽 #مثل_آوینی
@jahadgaran | جهادگران
🖌 #خاطره | مجموعه روایت‌های«موج دوم» مل مل || خاطرات علی مهدیان طلبه جهادگر
#روز_یازدهم
🖌 تا حالا داخل مهدکودک نرفته بودم، این اولین بارم بود، همیشه از اسم مهدکودک هم بدم می‌آمد، پیش خودم می‌گفتم چه معنی داره مادرها بچه‌های معصوم رو رها کنند، که چی بشه؟ بچه باید کنار مادرش باشه، تو آغوش گرم خانواده.
🖌 اما این بار فرق میکرد، یک مهدکودک توی زیر زمین بیمارستان، بچه‌های کادر درمانی اونجا بودند و من دیده بودم بیمارهای کرونایی که با موبایل چطور با بچه‌ها یا نوه‌هاشون حرف می‌زنند و این پرستارها مثل پروانه دور اونها می‌گردند، من رفته بودم کنار بچه‌های همین پرستارها.
🖌 اتفاق جالب دیگه اینکه اون روز بچه‌های هیئت هماهنگ کردند که مجری برنامه مل مل با عروسکش هم بیان پیش بچه‌ها، مل مل هم بعد ما آمد و کلی بچه‌ها رو خوشحال کرد، به خاطر اومدن مل مل مادرها یعنی پرستارها اومدن پایین پیش بچه هاشون تا مل مل رو ببینن، خیلی به همه خوش گذشت.
💻 متن کامل خاطره: jahadgaran.org/?p=47817
🏴 #جهادگران_حسینی
📽 #مثل_آوینی
@jahadgaran | جهادگران
#روز_یازدهم
🖌 تا حالا داخل مهدکودک نرفته بودم، این اولین بارم بود، همیشه از اسم مهدکودک هم بدم می‌آمد، پیش خودم می‌گفتم چه معنی داره مادرها بچه‌های معصوم رو رها کنند، که چی بشه؟ بچه باید کنار مادرش باشه، تو آغوش گرم خانواده.
🖌 اما این بار فرق میکرد، یک مهدکودک توی زیر زمین بیمارستان، بچه‌های کادر درمانی اونجا بودند و من دیده بودم بیمارهای کرونایی که با موبایل چطور با بچه‌ها یا نوه‌هاشون حرف می‌زنند و این پرستارها مثل پروانه دور اونها می‌گردند، من رفته بودم کنار بچه‌های همین پرستارها.
🖌 اتفاق جالب دیگه اینکه اون روز بچه‌های هیئت هماهنگ کردند که مجری برنامه مل مل با عروسکش هم بیان پیش بچه‌ها، مل مل هم بعد ما آمد و کلی بچه‌ها رو خوشحال کرد، به خاطر اومدن مل مل مادرها یعنی پرستارها اومدن پایین پیش بچه هاشون تا مل مل رو ببینن، خیلی به همه خوش گذشت.
💻 متن کامل خاطره: jahadgaran.org/?p=47817
🏴 #جهادگران_حسینی
📽 #مثل_آوینی
@jahadgaran | جهادگران
🖌 #خاطره | گره گشایی خیریه و کار جهادی در برزخ || خاطرات شهید محمد بلباسی، به نقل از برادر و همسر شهید
🖌 محمد در انجام بسیاری از کارهای خیرخواهانه چه در محیط کار سپاه و چه در محیط خارج از آن پیشقدم بود و با همین روحیه بود که نخستین گروه جهادی را با عنوان علمدار، با حضور دانشجویان تشکیل داد تا بتوانند در مناطق محروم به مردم خدمت کنند.
🖌 یکی از کارهای ماندگار او ایجاد صندوق خیریه امام زمان (عج) قائمشهر بود، صندوقی که با هدف جمع آوری کمک‌های خیرین برای محرومان راه اندازی شد و هنوز نیز فعالیت خود را ادامه می‌دهد.
🖌 یک شب خواب محمد را دیدم، پرسیدم حال و روزت چطور است؟ گفته بود: « حالم خیلی خوب است و شرایطم عالی است، هرجا به مشکلی بر می‌خورم به دو نکته اشاره می‌کنم و رد می‌شوم. یکی خیریه صاحب الزمان که در مازندران تاسیس کردم و دیگری فعالیت‌های جهادی که انجام دادم … »
💻 متن کامل خاطره: jahadgaran.org/?p=48034
📽 #مثل_آوینی
@jahadgaran | جهادگران
🖌 محمد در انجام بسیاری از کارهای خیرخواهانه چه در محیط کار سپاه و چه در محیط خارج از آن پیشقدم بود و با همین روحیه بود که نخستین گروه جهادی را با عنوان علمدار، با حضور دانشجویان تشکیل داد تا بتوانند در مناطق محروم به مردم خدمت کنند.
🖌 یکی از کارهای ماندگار او ایجاد صندوق خیریه امام زمان (عج) قائمشهر بود، صندوقی که با هدف جمع آوری کمک‌های خیرین برای محرومان راه اندازی شد و هنوز نیز فعالیت خود را ادامه می‌دهد.
🖌 یک شب خواب محمد را دیدم، پرسیدم حال و روزت چطور است؟ گفته بود: « حالم خیلی خوب است و شرایطم عالی است، هرجا به مشکلی بر می‌خورم به دو نکته اشاره می‌کنم و رد می‌شوم. یکی خیریه صاحب الزمان که در مازندران تاسیس کردم و دیگری فعالیت‌های جهادی که انجام دادم … »
💻 متن کامل خاطره: jahadgaran.org/?p=48034
📽 #مثل_آوینی
@jahadgaran | جهادگران
🖌 #خاطره | مجموعه روایت‌های«موج دوم» اتاق پیرمردها || خاطرات علی مهدیان طلبه جهادگر
#روز_دوازدهم
🖌 تازه وارد شده بودم به اون بخش، تازه میخواستم با بیمارها رفیق بشم، وارد اتاقی شدم که همه پیر مرد بودند؛ تا وارد شدم یکیشون صدا زد، آقا بیا اینجا، رفتم کنار تختش، گفت اون کتاب‌ها رو از کنار پنجره بردار بگذار کنار تخت اون آقا.
🖌 اون آقا یک پیر مرد دیگه بود که روی تخت کناری دراز کشیده بود، این یکی میخواست همه وسایل همونجایی باشند که دوست می‌داشت؛ گفتم«چشم». کتاب‌ها را برداشتم گذاشتم کنار تخت اون یکی، ناگهان این یکی پیرمرد چشم‌هایش را باز کرد و گفت: بیا اینجا جوون، رفتم کنار تختش، گفت کیسه سوند مرا خالی میکنی؟ خیلی پر شده.
🖌 یه نگاه به کیسه سوند که پر از ادرار بود کردم، اولش کمی سختم بود، تا حالا از این کارها نکرده بودم، چیزی نگفتم و رفتم ظرف آوردم و ادرار داخل کیسه را خالی کردم توی ظرف و بردم توی دستشویی خالی کردم، بوی ادرار داشت حالم را به هم میزد.
💻 متن کامل خاطره: jahadgaran.org/?p=48072
📽 #مثل_آوینی
@jahadgaran | جهادگران
#روز_دوازدهم
🖌 تازه وارد شده بودم به اون بخش، تازه میخواستم با بیمارها رفیق بشم، وارد اتاقی شدم که همه پیر مرد بودند؛ تا وارد شدم یکیشون صدا زد، آقا بیا اینجا، رفتم کنار تختش، گفت اون کتاب‌ها رو از کنار پنجره بردار بگذار کنار تخت اون آقا.
🖌 اون آقا یک پیر مرد دیگه بود که روی تخت کناری دراز کشیده بود، این یکی میخواست همه وسایل همونجایی باشند که دوست می‌داشت؛ گفتم«چشم». کتاب‌ها را برداشتم گذاشتم کنار تخت اون یکی، ناگهان این یکی پیرمرد چشم‌هایش را باز کرد و گفت: بیا اینجا جوون، رفتم کنار تختش، گفت کیسه سوند مرا خالی میکنی؟ خیلی پر شده.
🖌 یه نگاه به کیسه سوند که پر از ادرار بود کردم، اولش کمی سختم بود، تا حالا از این کارها نکرده بودم، چیزی نگفتم و رفتم ظرف آوردم و ادرار داخل کیسه را خالی کردم توی ظرف و بردم توی دستشویی خالی کردم، بوی ادرار داشت حالم را به هم میزد.
💻 متن کامل خاطره: jahadgaran.org/?p=48072
📽 #مثل_آوینی
@jahadgaran | جهادگران
🖌 #خاطره | مجموعه روایت‌های«موج دوم» اتاق پیرمردها || خاطرات علی مهدیان طلبه جهادگر
#روز_دوازدهم
🖌 هنوز شوکه بودم که ناگهان یک پیر مرد افغانستانی با همسرش وارد اتاق شدند، باید بستری می‌شد و خانمش اصرار داشت که کنارش باشد، پیر زن توی اون اتاق کمی سختش بود، ولی آمده بود که کمک بدهد.
🖌 همه چیز داشت صحنه کلاس درسی رو برام شکل میداد؛ یک درس طلبگی جدید.
🖌 شیخ علی مهدیان! آقای طلبه! نوکری مردم باید بر بستر عشق سوار شه تا بی منت باشه تا بی غرور باشه، تا احساس نکنی کسی هستی و کاری کردی؛ تو هیچی نیستی، اگرعاشقانه پای کار بودی هیچی اذیتت نمیکرد. نه بهانه این و آن و نه خدمت به آنها.
💻 متن کامل خاطره: jahadgaran.org/?p=48097
📽 #مثل_آوینی
@jahadgaran | جهادگران
#روز_دوازدهم
🖌 هنوز شوکه بودم که ناگهان یک پیر مرد افغانستانی با همسرش وارد اتاق شدند، باید بستری می‌شد و خانمش اصرار داشت که کنارش باشد، پیر زن توی اون اتاق کمی سختش بود، ولی آمده بود که کمک بدهد.
🖌 همه چیز داشت صحنه کلاس درسی رو برام شکل میداد؛ یک درس طلبگی جدید.
🖌 شیخ علی مهدیان! آقای طلبه! نوکری مردم باید بر بستر عشق سوار شه تا بی منت باشه تا بی غرور باشه، تا احساس نکنی کسی هستی و کاری کردی؛ تو هیچی نیستی، اگرعاشقانه پای کار بودی هیچی اذیتت نمیکرد. نه بهانه این و آن و نه خدمت به آنها.
💻 متن کامل خاطره: jahadgaran.org/?p=48097
📽 #مثل_آوینی
@jahadgaran | جهادگران
📜 #خاطره | قهرمانان واقعی
📝 فضای روستا متشنج بود.
مردم فکر میکردند که میخواهیم راهشان را خراب کنیم.
بارها کارهای نیمه تمام را دیده بودند.
چشمشان میترسید ولی قلبشان اعتماد داشت.
آن ها نمیدانستند مفهوم جهادگر چیست!
جهادگران رسیدند.
آستین هارا بالا زدند.
در نگاه کودکان مضطرب و خسته از راه‌های خاکی و پر دست انداز، شوق موج می زد.
در ذهن آنها قهرمان ها شکل دیگری بودند.
شبیه فیلم های هالیوودی.
روز اول جهادگران در برف و سرما عرق ریختند و جنگیدند تا در روزهای بارانی و برفی مسیر مردم صاف و هموار باشد.
راه حیات، راه آب، راه کشت، همه را باز کردیم.
روز دوم همه از سر تا پا گلی بودیم.
از پشت کوه لباس های گلی، آفتاب لبخند مردم روستا سر زد.
بالاخره تمام شد؛ راه ساخته شد.
چشم ها سرشار از شوق و اعتماد بود.
زن و مرد و صغیر و کبیر یک صدا می گفتند:
"خدا جهادگران را حفظ کند!"
از کودکی شنیدم که میگفت:
"قهرمانان واقعی این شکلی اند."
ما ساختیم تا ساخته شویم
و پاک کنیم دل هایمان را از مرداب هایی که در آن فرو مانده ایم...
🖊خاطره جهادگر محمدرضا امانی
@jahadgaran | جهادگران
📝 فضای روستا متشنج بود.
مردم فکر میکردند که میخواهیم راهشان را خراب کنیم.
بارها کارهای نیمه تمام را دیده بودند.
چشمشان میترسید ولی قلبشان اعتماد داشت.
آن ها نمیدانستند مفهوم جهادگر چیست!
جهادگران رسیدند.
آستین هارا بالا زدند.
در نگاه کودکان مضطرب و خسته از راه‌های خاکی و پر دست انداز، شوق موج می زد.
در ذهن آنها قهرمان ها شکل دیگری بودند.
شبیه فیلم های هالیوودی.
روز اول جهادگران در برف و سرما عرق ریختند و جنگیدند تا در روزهای بارانی و برفی مسیر مردم صاف و هموار باشد.
راه حیات، راه آب، راه کشت، همه را باز کردیم.
روز دوم همه از سر تا پا گلی بودیم.
از پشت کوه لباس های گلی، آفتاب لبخند مردم روستا سر زد.
بالاخره تمام شد؛ راه ساخته شد.
چشم ها سرشار از شوق و اعتماد بود.
زن و مرد و صغیر و کبیر یک صدا می گفتند:
"خدا جهادگران را حفظ کند!"
از کودکی شنیدم که میگفت:
"قهرمانان واقعی این شکلی اند."
ما ساختیم تا ساخته شویم
و پاک کنیم دل هایمان را از مرداب هایی که در آن فرو مانده ایم...
🖊خاطره جهادگر محمدرضا امانی
@jahadgaran | جهادگران
پایگاه اطلاع رسانی جهادگران | JAHADGARAN
Photo
📜 #خاطره | تربیت آقا مصطفی
🔰 به مناسبت روز جهانی مسجد
📝 آقا مصطفی بود و مسئله تربیت. جایی گفته بود دعا کنید تا شهید شوم آن موقع دستم برای کار فرهنگی بیشتر باز می‌شود. تمرکز آقا مصطفی کار مسجدی و برای نوجوانان بود. برایشان جنگیده بود و دعوا کرده بود؛ گریه کرده بود و آبرو گذاشته بود. در مسجد امیرالمومنین کار در فضای مسجد، مخصوصا برای بچه‌های کم سن و سال روی زمین مانده بود. فعالیت برای بزرگتر‌ها و ما را حاج آقای بهرامی دست گرفته بود، اما کسی بچه ها را حساب نمیکرد و برای آنها برنامه‌ای نداشت. اما مصطفی حس کرد باید برای بچه ها برنامه‌ریزی کند. مصطفی آن موقع به خاطر خوشفکری و ذهن فعالی که داشت، خوب فهمید باید چه کسانی را جمع کند. درباره نحوه ارتباط با نوجوان ها کتاب روانشناسی میخواند. یک بار گفت: چه کار کنم که این بچه‌ها سرگرم بشن؟ گفتم: چرا این قدر با این ریزه میزه‌ها میگردی؟ گفت: حاج آقا خودش با روح الله کار کرد، روح الله با ما. کی قراره با این بچه‌ها کار کنه؟ حاج آقا دیگه وقت نداره. یک دسته نوجوان درست کرده بود که فقط خودش بزرگ تر آنها بود. حاج آقا بهرامی وقتی دید کسی آمده و برنامه ها را خوب پیش میبرد، از او حمایت کرد.
📝 صف آخر نماز می‌ایستادیم. اینطوری حین نماز میتوانستیم کلاهمان را گوله کنیم و باهاش توپ بازی کنیم. حواسمان هم بود همین که میخواستند سلام بدهند، میدویدیم، به صف مینشستیم با بقیه سلام میدادیم. به خاطر همین دیگران حساب شیطنت رویمان باز میکردند. اما مصطفی گوشش به این حرف‌ها بدهکار نبود. اگر همه کارهایمان غلط بود فقط یک کار خود داشتیم، همان کار خوب را مهم جلوه میداد.
🖊خاطرات شهید مصطفی صدرزاده
@jahadgaran | جهادگران
🔰 به مناسبت روز جهانی مسجد
📝 آقا مصطفی بود و مسئله تربیت. جایی گفته بود دعا کنید تا شهید شوم آن موقع دستم برای کار فرهنگی بیشتر باز می‌شود. تمرکز آقا مصطفی کار مسجدی و برای نوجوانان بود. برایشان جنگیده بود و دعوا کرده بود؛ گریه کرده بود و آبرو گذاشته بود. در مسجد امیرالمومنین کار در فضای مسجد، مخصوصا برای بچه‌های کم سن و سال روی زمین مانده بود. فعالیت برای بزرگتر‌ها و ما را حاج آقای بهرامی دست گرفته بود، اما کسی بچه ها را حساب نمیکرد و برای آنها برنامه‌ای نداشت. اما مصطفی حس کرد باید برای بچه ها برنامه‌ریزی کند. مصطفی آن موقع به خاطر خوشفکری و ذهن فعالی که داشت، خوب فهمید باید چه کسانی را جمع کند. درباره نحوه ارتباط با نوجوان ها کتاب روانشناسی میخواند. یک بار گفت: چه کار کنم که این بچه‌ها سرگرم بشن؟ گفتم: چرا این قدر با این ریزه میزه‌ها میگردی؟ گفت: حاج آقا خودش با روح الله کار کرد، روح الله با ما. کی قراره با این بچه‌ها کار کنه؟ حاج آقا دیگه وقت نداره. یک دسته نوجوان درست کرده بود که فقط خودش بزرگ تر آنها بود. حاج آقا بهرامی وقتی دید کسی آمده و برنامه ها را خوب پیش میبرد، از او حمایت کرد.
📝 صف آخر نماز می‌ایستادیم. اینطوری حین نماز میتوانستیم کلاهمان را گوله کنیم و باهاش توپ بازی کنیم. حواسمان هم بود همین که میخواستند سلام بدهند، میدویدیم، به صف مینشستیم با بقیه سلام میدادیم. به خاطر همین دیگران حساب شیطنت رویمان باز میکردند. اما مصطفی گوشش به این حرف‌ها بدهکار نبود. اگر همه کارهایمان غلط بود فقط یک کار خود داشتیم، همان کار خوب را مهم جلوه میداد.
🖊خاطرات شهید مصطفی صدرزاده
@jahadgaran | جهادگران
پایگاه اطلاع رسانی جهادگران | JAHADGARAN
Photo
📜 #خاطره | فیوز
📝 برق کشی مسجد روستا مشکل اساسی داشت.
مسجد، کولر و وسیله سرمایشی نداشت و ما برای فعالیت های فرهنگی به این مکان نیاز داشتیم، باید راهش می انداختیم.
به هر ضرب و زوری که بود دوتا کولر برای مسجد جور کردیم. تصمیم گرفتیم برق را مستقیم از کنتور به کولر ها و لامپ ها برسانیم.
اولین کاری که موقع تعمیرات برقی لازم است انجام شود، قطع کردن کنتور است. ما هم یکی را فرستادیم که فیوز کنتور را قطع کند.
بعد از قطع کنتور کار را شروع کردیم. رضا سیمی که از کنتور می آمد را با دست گرفت، با چسب برق پوشیده شده بود. چسب ها را باز کرد و برای تست دو سیم را به هم زد. یکدفعه جرقه بزرگی زد!
سیم از دست رضا افتاد. همه ترسیدیم و تعجب کردیم. رضا خیلی شانس آورده بود که وقتی داشت چسب ها را باز میکرد دستش به سیم نخورده بود. به همان بنده خدایی که گفته بودیم فیوز را قطع کند نگاه کردیم و گفتیم: چرا فیوز را قطع نکردی؟
گفت: من قطع کردم!
دوباره رفت و کنتور را برسی کرد و بلند گفت: کنتور هنوز قطعه!!
رضاگفت: مطعمنی؟ باید فیوز پایین باشه ها!
- آره میدونم. پایینه!
+ اشتباه میکنی. قطع نکرده بودی. الان که سیم جرقه زده فیوز پریده.
- نمیدونم، شاید، ولی تا جایی که یادمه قطعش کرده بودم!
از حرفش به شک افتادیم. فازمترمان هم خراب بود و نمیتوانستیم تست کنیم. با احتیاط و بدون لمس سیم ها، کولر را وصل کردیم. میخواستیم از کولز به عنوان فازمتر استفاده کنیم. کولر با فیوز پایین، روشن شد!
خنده مان گرفته بود، انگار کلا فیوز خراب بود و این سیم یک راست به برق شهر وصل بود!
همه با هم رفتیم تا فیوز را چک کنیم. فیوز پایین بود، به این نتیجه رسیدیم که فیوز خراب است. بیشتر که دقت کردیم دیدیم خیلی کمرنگ و با خطی خسته نوشته On!
+ این چرا نوشته On؟؟
حرفی نداشتیم. فیوز را زدیم بالا؛ کولر خاموش شد!
ظاهرا برق کار ماهر قبلی فیوز را برعکس وصل کرده بود، همین اشتباه هم خیلی راحت نزدیک بود یکی از ما را خشک کند!
حالا که برق واقعا قطع شده بود رفتیم و به کار ادامه دادیم، این فیوز وارونه و آن جرقه هم تا آخر کارمان ما را شارژ کرده بود!
در اردوی جهادی باب شهادت همیشه باز است. خیلی راحت میتوانید به روش های غیرقابل انتظار شهید شوید.
و ضمنا یادتان باشد پایین بودن فیوز همیشه به معنی قطع بودنش نیست!
🖊 خاطره جهادگر حسنعلی نجاتی - تابستان 1402
🤝 #عهد_خدمت
@jahadgaran I جهادگران
📝 برق کشی مسجد روستا مشکل اساسی داشت.
مسجد، کولر و وسیله سرمایشی نداشت و ما برای فعالیت های فرهنگی به این مکان نیاز داشتیم، باید راهش می انداختیم.
به هر ضرب و زوری که بود دوتا کولر برای مسجد جور کردیم. تصمیم گرفتیم برق را مستقیم از کنتور به کولر ها و لامپ ها برسانیم.
اولین کاری که موقع تعمیرات برقی لازم است انجام شود، قطع کردن کنتور است. ما هم یکی را فرستادیم که فیوز کنتور را قطع کند.
بعد از قطع کنتور کار را شروع کردیم. رضا سیمی که از کنتور می آمد را با دست گرفت، با چسب برق پوشیده شده بود. چسب ها را باز کرد و برای تست دو سیم را به هم زد. یکدفعه جرقه بزرگی زد!
سیم از دست رضا افتاد. همه ترسیدیم و تعجب کردیم. رضا خیلی شانس آورده بود که وقتی داشت چسب ها را باز میکرد دستش به سیم نخورده بود. به همان بنده خدایی که گفته بودیم فیوز را قطع کند نگاه کردیم و گفتیم: چرا فیوز را قطع نکردی؟
گفت: من قطع کردم!
دوباره رفت و کنتور را برسی کرد و بلند گفت: کنتور هنوز قطعه!!
رضاگفت: مطعمنی؟ باید فیوز پایین باشه ها!
- آره میدونم. پایینه!
+ اشتباه میکنی. قطع نکرده بودی. الان که سیم جرقه زده فیوز پریده.
- نمیدونم، شاید، ولی تا جایی که یادمه قطعش کرده بودم!
از حرفش به شک افتادیم. فازمترمان هم خراب بود و نمیتوانستیم تست کنیم. با احتیاط و بدون لمس سیم ها، کولر را وصل کردیم. میخواستیم از کولز به عنوان فازمتر استفاده کنیم. کولر با فیوز پایین، روشن شد!
خنده مان گرفته بود، انگار کلا فیوز خراب بود و این سیم یک راست به برق شهر وصل بود!
همه با هم رفتیم تا فیوز را چک کنیم. فیوز پایین بود، به این نتیجه رسیدیم که فیوز خراب است. بیشتر که دقت کردیم دیدیم خیلی کمرنگ و با خطی خسته نوشته On!
+ این چرا نوشته On؟؟
حرفی نداشتیم. فیوز را زدیم بالا؛ کولر خاموش شد!
ظاهرا برق کار ماهر قبلی فیوز را برعکس وصل کرده بود، همین اشتباه هم خیلی راحت نزدیک بود یکی از ما را خشک کند!
حالا که برق واقعا قطع شده بود رفتیم و به کار ادامه دادیم، این فیوز وارونه و آن جرقه هم تا آخر کارمان ما را شارژ کرده بود!
در اردوی جهادی باب شهادت همیشه باز است. خیلی راحت میتوانید به روش های غیرقابل انتظار شهید شوید.
و ضمنا یادتان باشد پایین بودن فیوز همیشه به معنی قطع بودنش نیست!
🖊 خاطره جهادگر حسنعلی نجاتی - تابستان 1402
🤝 #عهد_خدمت
@jahadgaran I جهادگران
📜 #خاطره || حشره‌های یخ‌زده
اول صدای باز شدن در فریزر اتاق آمد و بعد صدای یک جیغ کوتاه.
_اینا تو فریزر چیکار میکنند؟
صدای خسته ای از ته اتاق داد زد:
چیزی نیست. حشره‌های توی فریزر رو دیده!
ماجرای حشره‌های یخ زده توی فریزر به یکی از دانشجوهای جهادی برمی‌گشت که در رشته گیاه پزشکی تحصیل میکرد و از روز سوم اردو به این فکر افتاد به جای کشتن حشره‌هایی که عین مور و ملخ از در و دیوار اتاق بالا می‌رفتند، تک تک شان را زنده بگیرد و در لیوان پلاستیکی توی پلاستیک فریزر بپیچد و داخل فریزر بگذارد تا یخ بزنند!
از آنجایی که برای تحقیقاتش به کالبدشکافی حشرات نیاز داشت، توی اردو به این فکر افتاده بود از فرصت پیش آمده نهایت استفاده را بکند و حشرات را بیهوده هدر ندهد!
تا روز آخر اردو یک مجموعه کامل از حشرات یخ زده جمع آوری کرده بود که برای تحقیقات علمی اش استفاده کند.
هرچه باشد دانشجو باید به دنبال دانش بگردد، حتی وقتی در اردوی جهادی به دنبال خودسازی است.
@jahadgaran I جهادگران
اول صدای باز شدن در فریزر اتاق آمد و بعد صدای یک جیغ کوتاه.
_اینا تو فریزر چیکار میکنند؟
صدای خسته ای از ته اتاق داد زد:
چیزی نیست. حشره‌های توی فریزر رو دیده!
ماجرای حشره‌های یخ زده توی فریزر به یکی از دانشجوهای جهادی برمی‌گشت که در رشته گیاه پزشکی تحصیل میکرد و از روز سوم اردو به این فکر افتاد به جای کشتن حشره‌هایی که عین مور و ملخ از در و دیوار اتاق بالا می‌رفتند، تک تک شان را زنده بگیرد و در لیوان پلاستیکی توی پلاستیک فریزر بپیچد و داخل فریزر بگذارد تا یخ بزنند!
از آنجایی که برای تحقیقاتش به کالبدشکافی حشرات نیاز داشت، توی اردو به این فکر افتاده بود از فرصت پیش آمده نهایت استفاده را بکند و حشرات را بیهوده هدر ندهد!
تا روز آخر اردو یک مجموعه کامل از حشرات یخ زده جمع آوری کرده بود که برای تحقیقات علمی اش استفاده کند.
هرچه باشد دانشجو باید به دنبال دانش بگردد، حتی وقتی در اردوی جهادی به دنبال خودسازی است.
@jahadgaran I جهادگران
پایگاه اطلاع رسانی جهادگران | JAHADGARAN
Photo
📜 #خاطره | تولید ماسک
🔖قسمت اول
ایام پایانی سال بود به همراه اعضای تیم کشتی دانشگاه سخت در حال تمرین برای اعزام به مسابقات منطقه‌ای سال بعد دانشجویان بودیم بعد از تمرین مربی عزیزمان بچه‌ها را جمع کرد برای انتخاب لباس تیم نهایتا لباس بسیار زیبایی که از طرح های قرمز و مشکی تشکیل شده بود انتخاب شد و قرار شد جلسه بعدی تمرین برایمان بیاورند. جلسه بعدی اما مربی مان که خودش از جهادی‌های پرکار بود با کمی تاخیر به همراه یکی از مسئولین دانشگاه آمد و گفت طبق آخرین دستورات جدید وزارت بهداشت تمامی تجمعات چه ورزشی و آموزشی در دانشگاه تا اطلاع ثانوی تعطیل است.
مدتی را در خانه در حال استراحت بودیم که یکی از دوستان تماس گرفت فلانی اینطور که برداشت می‌شود حالا حالاها قرار نیست از این بیماری خلاص شویم و نمی‌شود با کمبودهایی که از ماسک و مواد ضدعفونی و … در جامعه می‌بینیم دست روی دست گذاشت.
بعد از نیاز سنجی اولیه به بخش تولید ماسک خانگی رفتیم و با کمک دوستان مقدمات اولیه هسته را تشکیل دادیم. با تولید روزانه بین ۱۰۰ تا ۲۰۰ ماسک در روز، با گذشت مدت کمی از ۸,۷ خانواده هسته اولیه و با یک تیم ۲-۳ نفره آنقدر کار این خانواده ها دهان به دهان چرخید که یک تیم مخصوص مدیریت و هماهنگی برای پیدا کردن راننده و جمع آوری ماسک از مناطق روستایی شهری و حاشیه شهر تشکیل شد.
تصور کنید که فقط واحد ماسک های خانگی ۱۲۰ - ۱۵۰ خانواده به صورت گردشی ۵-۶ تیم پشتیبانی ظرف کمتر از چهل روز همه‌ی اقشار جامعه به جهاد مبارزه علیه ویروس منحوس کرونا به پا خواسته بودند.
در بین آن همه جهادگر یکی از خانواده های عزیز هنوز در گوشه ذهنم مانده که مایه دل گرمی و موتور محرک روحیه ما بود ...
این داستان ادامه دارد، با ما همراه باشید ...
خاطره‌ی جهادی، جهادگر مهدی ساری
@jahadgaran I جهادگران
🔖قسمت اول
ایام پایانی سال بود به همراه اعضای تیم کشتی دانشگاه سخت در حال تمرین برای اعزام به مسابقات منطقه‌ای سال بعد دانشجویان بودیم بعد از تمرین مربی عزیزمان بچه‌ها را جمع کرد برای انتخاب لباس تیم نهایتا لباس بسیار زیبایی که از طرح های قرمز و مشکی تشکیل شده بود انتخاب شد و قرار شد جلسه بعدی تمرین برایمان بیاورند. جلسه بعدی اما مربی مان که خودش از جهادی‌های پرکار بود با کمی تاخیر به همراه یکی از مسئولین دانشگاه آمد و گفت طبق آخرین دستورات جدید وزارت بهداشت تمامی تجمعات چه ورزشی و آموزشی در دانشگاه تا اطلاع ثانوی تعطیل است.
مدتی را در خانه در حال استراحت بودیم که یکی از دوستان تماس گرفت فلانی اینطور که برداشت می‌شود حالا حالاها قرار نیست از این بیماری خلاص شویم و نمی‌شود با کمبودهایی که از ماسک و مواد ضدعفونی و … در جامعه می‌بینیم دست روی دست گذاشت.
بعد از نیاز سنجی اولیه به بخش تولید ماسک خانگی رفتیم و با کمک دوستان مقدمات اولیه هسته را تشکیل دادیم. با تولید روزانه بین ۱۰۰ تا ۲۰۰ ماسک در روز، با گذشت مدت کمی از ۸,۷ خانواده هسته اولیه و با یک تیم ۲-۳ نفره آنقدر کار این خانواده ها دهان به دهان چرخید که یک تیم مخصوص مدیریت و هماهنگی برای پیدا کردن راننده و جمع آوری ماسک از مناطق روستایی شهری و حاشیه شهر تشکیل شد.
تصور کنید که فقط واحد ماسک های خانگی ۱۲۰ - ۱۵۰ خانواده به صورت گردشی ۵-۶ تیم پشتیبانی ظرف کمتر از چهل روز همه‌ی اقشار جامعه به جهاد مبارزه علیه ویروس منحوس کرونا به پا خواسته بودند.
در بین آن همه جهادگر یکی از خانواده های عزیز هنوز در گوشه ذهنم مانده که مایه دل گرمی و موتور محرک روحیه ما بود ...
این داستان ادامه دارد، با ما همراه باشید ...
خاطره‌ی جهادی، جهادگر مهدی ساری
@jahadgaran I جهادگران
پایگاه اطلاع رسانی جهادگران | JAHADGARAN
Photo
📜 #خاطره | تولید ماسک
🔖قسمت دوم
در بین آن همه جهادگر یکی از خانواده‌های عزیز هنوز در گوشه ذهنم مانده که مایه دل گرمی و موتور محرک روحیه ما بود.
بعد از اطلاع‌رسانی یکی از دوستان که ساکن یکی از روستاهای نزدیک بجنورد بود آقایی تماس گرفت و درخواست پارچه‌های مخصوص تولید ماسک کرد. شب با چند نفر از دوستان حرکت کردیم و با کمی پرس و جو خانه‌ای را که نسبتا از روستا دور بود را پیدا کردیم، بعد از کمی خوش و بش پارچه ها را تحویل دادیم و گفتیم که برای دوختن چه نکاتی را رعایت کنند.
چند شبی به همین منوال گذشت و بعد از گرفتن ماسک‌ها متوجه شدیم که چرخ خیاطی که برای دوختن استفاده میکنند چرخ دستی است و صنعتی یا برقی نیست.
دوباره خدمتشان رسیدیم و گفتیم با این حجمی که شما تولید میکنید فکر کردیم که چرخ برقی دارید! بنده خدا با توضیح اینکه بعد از نماز صبح و طلوع خورشید ۴ نفره (آقا به همراه همسر و دو فرزند دبستانی شان) خانوادگی برای تولید این ماسک‌ها مشغول می‌شوند تا حوالی غروب آفتاب که موقع تحویل گرفتن ماسک ها بود.
(ماسک‌ها را بعد از جمع آوری به دانشگاه علوم پزشکی برای استریل کردن در دستگاه های مخصوص انتقال میدادیم و صبح به تیم های توزیع و آموزش بهداشت می‌رساندیم).
بعد که گفتیم شما با این اوضاع لازم نیست دیگر ماسکی درست کنید بسیار ناراحت شدند و گفتند میخواهیم ما هم در این جهاد خدمت‌رسانی که آقا گفتند سهیم باشیم.
نکته قابل توجه و بسیار شگفت انگیز این بود که متوجه شدیم همسرشان پا به ماه است و با آن شرایط ماسک‌ها را می‌دوختند.
حتی بعد از به دنیا آمدن فرزندشان دوباره درخواست پارچه میکردند.
هیچ یادم نمی رود که تنها خواسته شان این بود که عکس حاج قاسم با لباس خادمی امام رضا (ع) را برایشان ببریم چراکه خانوادگی آن عکس را بسیار دوست داشتند.
خاطره‌ی جهادی، جهادگر مهدی ساری
@jahadgaran I جهادگران
🔖قسمت دوم
در بین آن همه جهادگر یکی از خانواده‌های عزیز هنوز در گوشه ذهنم مانده که مایه دل گرمی و موتور محرک روحیه ما بود.
بعد از اطلاع‌رسانی یکی از دوستان که ساکن یکی از روستاهای نزدیک بجنورد بود آقایی تماس گرفت و درخواست پارچه‌های مخصوص تولید ماسک کرد. شب با چند نفر از دوستان حرکت کردیم و با کمی پرس و جو خانه‌ای را که نسبتا از روستا دور بود را پیدا کردیم، بعد از کمی خوش و بش پارچه ها را تحویل دادیم و گفتیم که برای دوختن چه نکاتی را رعایت کنند.
چند شبی به همین منوال گذشت و بعد از گرفتن ماسک‌ها متوجه شدیم که چرخ خیاطی که برای دوختن استفاده میکنند چرخ دستی است و صنعتی یا برقی نیست.
دوباره خدمتشان رسیدیم و گفتیم با این حجمی که شما تولید میکنید فکر کردیم که چرخ برقی دارید! بنده خدا با توضیح اینکه بعد از نماز صبح و طلوع خورشید ۴ نفره (آقا به همراه همسر و دو فرزند دبستانی شان) خانوادگی برای تولید این ماسک‌ها مشغول می‌شوند تا حوالی غروب آفتاب که موقع تحویل گرفتن ماسک ها بود.
(ماسک‌ها را بعد از جمع آوری به دانشگاه علوم پزشکی برای استریل کردن در دستگاه های مخصوص انتقال میدادیم و صبح به تیم های توزیع و آموزش بهداشت می‌رساندیم).
بعد که گفتیم شما با این اوضاع لازم نیست دیگر ماسکی درست کنید بسیار ناراحت شدند و گفتند میخواهیم ما هم در این جهاد خدمت‌رسانی که آقا گفتند سهیم باشیم.
نکته قابل توجه و بسیار شگفت انگیز این بود که متوجه شدیم همسرشان پا به ماه است و با آن شرایط ماسک‌ها را می‌دوختند.
حتی بعد از به دنیا آمدن فرزندشان دوباره درخواست پارچه میکردند.
هیچ یادم نمی رود که تنها خواسته شان این بود که عکس حاج قاسم با لباس خادمی امام رضا (ع) را برایشان ببریم چراکه خانوادگی آن عکس را بسیار دوست داشتند.
خاطره‌ی جهادی، جهادگر مهدی ساری
@jahadgaran I جهادگران