پناه بر تنهایی و چای و صدای حسن زیرک در روزهای بارانی.

جەوێکی زۆر پێینترێستیم دروست کردووە و دانیشتووم دەرس ئەخوێنم بەڵام فەقەت خۆم ئەزانم کە لە ناو هەندزفریەکەم شیروان عەبدوڵڵا و کاروان خەباتی بەند ئەڵێن =))))))

بازخوانی اهنگی از خداوندگار، احمد کایا✨
@SalehiAhvan

جالبه جایی که پس زده میشیم چه اصراری داریم به ماندن؟!

کاش فردا که از خواب بیدار میشم بگن همش کابوس بوده.

یعنی الان اون دنیایی؟؟

کاش اون استوریاتونو بردارین.
کاش اون قلبای مشکی کنار عکساشو بردارین.

بۆ تەواو نابێ ئەو ڕێگایەی پیای دێم بۆ سەر قەبرەکەت جەرگم ژان ئەکا

دانیشتووم بە دیار کراسە ڕەشەکەی دایکم بۆی هێناوم ئەگریم؛ کێ ئەیوت من ڕۆژێک بۆ تۆ ڕەشپۆش ئەبم؟

خواهرش بغلم کرده بود میگفت دیگه هیچکی نیست باهاش کل‌کل کنی بگی من ده روز از تو بزرگ ترم، دیگه عمر اون تموم شد، دیگه تو سالها ازش بزرگ تر میشی.

میدونم چنل بوی غم گرفته و جای سوگ نیست ولی بذارین خالی شم.

گفتن بری سر خاکش دلت آروم میگیره باورت میشه دیگه نیست، رفتم سر خاکت، تو اتاق خالیت نشستم، تو بغل مامانت زجه زدم پس چرا هنوز نمیتونم باور کنم دیگه نیستی؟

بەجێمان هێشتی؟ شەو هات بە تەنیا لە ژێر ئەو گڵە ساردە بە جێمان هێشتی؟ بمرم بۆ جەوانیەکەت بمرم بۆ ئاوات و ئارەزووت.

من دقت کردم موقع مصیبت چه صبر و تحمل بزرگی وجودمون رو دو دستی میچسبه که بعدها وقتی بهش فکر میکنیم، می‌مونیم از این همه جون‌سختی و تاب و تحمل.

راستش، اینکه الان باید برم وسایلامو مرتب کنم، فردا برم دانشگاه، بعد دانشگاه بیام برای امتحان بخونم و سعی کنم جوری کارامو انجام بدم انگار که هیچ اتفاقی نیوفتاده؛ فکر کنم سخت ترین مرحله‌ی سوگواری باشه.

خواستم بگم من این مرحله رو بلد نیستم؛ یادم اومد که عزیزم تو مرحله اولشم بلد نبودی، مرگ عزیز ندیده بودی.

قوی باش، بمان!

بعد چهارده پونزده ساعت خوابیدن بیدار شدم و تلاش میکنم خودم رو قانع کنم که زندگی ادامه داره و باید کنار همه دردا زندگی کرد.

راستی، منم به نوبه خودم تبریک و تهنیت میگم. بیش باد!