سرکوب کردن نتیجه نمیده ولی اینکه بلد باشی به کدوم احساست بال و پر بدی و کدوم یکی رو نذاری تو وجودت ریشه کنه و از همون اولِ راه بیایی اصلاحش کنی؛ خیلی خوبه.

کاری رو انجام بده که دلت میگه درسته، نه دیگران.

خودت انتخاب میکنی چه‌کسی و از کدوم سمت بهت آسیب بزنه‌.

دلم "خیالت راحت خودم هواتو دارم" میخواد.

همیشه اینجوریم که " آره بابا میرسم فعلا بشینم استراحت کنم بعدا انجام میدم"
خب بفرما! الان کی هم اون همه درس و تموم کنه، هم لباس بشوره، هَمم فردا شیش و نیم بیدار باشه؟!

ببینم، آدم حسابی بودن چِشه انقد همه ازش فرارین؟!

Burning like a fire you feel it all inside
But wipe your teary eyes
Cause princesses don't cry..!

به قول میترا: "استانداردهاتون رو دست نزنید". با همین استانداردها دنبال دلخواه‌تون بگردین قطعا پیداش می‌کنید.

کیه که امشب بخوابه؟
آف کورس دژمن.
#راهروهای‌خوابگاه

همه کارای امروزم تیک خوردن و دارم جان به جان آفرین میدم از خستگی.

اوه کیه که فردا باز باید شیش بیدار شه؟

پوستِ تو دهنتو کندی؟ این مرحله‌ایه که نمیخوای هیچکس متوجه اون حجم از استرس درونت بشه.

صُبح.

نشی تسلیم سرنوشت.

نوشته "خدایا؛ برای تمام لحظاتی که تو اوج ناامیدی روزنه امید شدی و مثل نور تابیدی و ما در کمال بی‌انصافی اسمشو گذاشتیم خوش‌شانسی، شکرت"

برای بارون امروز؛

پناه بر تنهایی و چای و صدای حسن زیرک در روزهای بارانی.

جەوێکی زۆر پێینترێستیم دروست کردووە و دانیشتووم دەرس ئەخوێنم بەڵام فەقەت خۆم ئەزانم کە لە ناو هەندزفریەکەم شیروان عەبدوڵڵا و کاروان خەباتی بەند ئەڵێن =))))))