اخبار تکان دهنده‌ای از #گورستان_خاوران شنیده می‌شود؛
بخشی از قبرستان بلکل تخریب شده، دیوارهای سیمانی پیش ساخته بلندی در اطراف قبرستان نصب شده و‌ مشخص نیست در داخل چه عملیاتی در حال وقوع است.
از سوی دیگر اخبار دفن متوفایان بهایی و افراد مجهول الهویه در این قبرستان شنیده می‌شود.
هرچه که هست،صحنه شومی در انتظار خانواده‌های خاوران است: نرده‌های سبزرنگ گورستان جای خود را به دیواری بتونی داده که در امتداد آن بالا رفته است.
آنها به تجربه دریافته‌اند که هر تغییری در این محوطه پیش درآمد هجومی دیگر به حقوق آنها و مردگان‌شان و در راستای از بین بردن سند جنایت دهه ۶۰ و تابستان ۶۷ است.
تصویری از پیش از اعدام‌های تابستان ۱۳۶۷ و ایجاد گورهای جمعی؛ گورستان خاوران محل دفن انفرادی اعدامیان سیاسی بود.
پیش‌تر شماری از فرزندان اعدام‌‌شدگان دهه ۶۰ و کشتار جمعی تابستان ۶۷ با انتشار بیانیه‌ای به ایجاد محدودیت‌های حکومت برای دسترسی به این گورستان اعتراض کرده و یادآور شده بودند که جمهوری اسلامی بارها تلاش کرده است، “بقایای جنایاتش در سال‌های دهه ۶۰ و قتل‌عام تابستان ۱۳۶۷ را بپوشاند و به فراموشی تاریخ بسپارد”.
#گورستان_خاوران #قتل_عام۶۷
‏
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

تلاش رژیم برای تخریب گورستان خاوران، سابقه طولانی دارد. هولناک‌ترین آن در دی ماه ۱۳۸۷ اتفاق افتاد؛
خانواده‌ها به یکباره با خاوران ویران روبرو شدند.
بولدوزرها شبانه در چند نوبت آنجا را با خاک یکسان کرده بودند.
(تصویر متعلق است به پیش از تخریب سال ۱۳۸۷)
از چندی پیش از آن، نگرانی‌هایی وجود داشت، اخباری مبنی بر تبدیل این گورستان به “پارک” و “مرکز فرهنگی”. اما شبیخون در چنین ابعادی قابل تصور نبود.
این اقدام در ادامه سیاست تشدید فشار و آزار به خانواده‌ها صورت گرفت که از تابستان آن سال تشدید شده بود، با اعمال فشار، بازداشت، احضار، بستن راه‌های ورود به #گورستان_خاوران، جلوگیری از برگزاری مراسم یادبود چه در خانه‌ها و چه در خاوران، که می‌رفت به تجمعاتی بزرگ تبدیل شود.
#گورستان_خاوران #قتل_عام۶۷
‏
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

در ورودی اصلی خاوران دیگر از اواسط سال ۱۳۹۹ قفل شده است.
تلاشها برای بستن خاوران از اواسط دهه ۸۰ آغاز شد و به روایتی اکنون پس از دو دهه دیگر تکمیل شده است، برای اولین بار و بطور رسمی و‌ مستند آغاز این تلاش را در سالگرد قتل عام زندانیان سیاسی سال ١٣٨٧ می‌خوانیم که در گزارش منصوره بهکیش از #مادران_خاوران آمده است : با پادگانی کردن خاوران، نگذاشتند مراسم برگزار شود.
تخریب خاوران اندوهی سنگین بر خانواده‌ها آوار کرد.
خانواده‌ها در آن سال مستأصل به کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل متوسل شدند: “از شما مى‌خواهیم که با استفاده از کلیه‌ اختیارت و امکا‌ن‌های خود از ویرانى و نابودى این گورستان که سند جنایتى بزرگ است و نماد حافظه‌ى تاریخی مردم ایران، به فوریت پیشگیرى کنید.
#گورستان_خاوران #قتل_عام۶۷
‏
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

تصویر تجمع پیش از تخریب سال ۱۳۸۷.
با شنیده شدن خبر تخریب خاوران در اواسط سال ۱۳۸۷ تجمعات جسته و‌گریخته اما مستمری حتا به صورت روزانه و‌ هفتگی مقابل خاوران انجام می‌شد.
خانواده‌ها و فعالان حقوق بشری در مقابل خاوران تجمع می‌کردند و خواهان توقف عملیات تخریب بودند.
عملیات تخریب توسط شهرداری تهران و با خودروها و ادوات مهندسی شهرداری و سازمان بهشت زهرا در حال انجام بود، هنوز خبری از نیروهای امنیتی و انتظامی نیست و برای مقاومت در برابر وارد نشدن خانواده‌ها نیز از افراد خدمات و حراست شهرداری تهران استفاده می‌شد.
به دنبال این تخریب فدراسیون بین المللی جامعه های حقوق بشر، جامعه دفاع از حقوق بشر در ایران، سازمان عفو بین‌الملل، کمپین بین‌المللی حقوق بشر و دیگر سازمان‌های حقوق بشر ایرانی و سازمان‌های سیاسی در کنار خانواده‌های خاوران ایستادند و اقدام مجرمانه جمهوری اسلامی را محکوم کردند.

از سوی دیگر «خاوران مجازی» برای مقابله با این اقدام ، با راه اندازی سایتی که مشخصات و عکس آرمیدگان خاوران، آن تعدادی از اعدام‌شدگان را که خانواده هایشان گزارش کرده اند، در خود ثبت کرده است.
#گورستان_خاوران #قتل_عام۶۷
‏
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

تصویر برای اردیبهشت ۱۳۸۸ است، یک سال پس از تخریب ۱۳۸۷ .
در این مدت تخریب کامل انجام شد، قطعه بندی‌ها، پیاده روهای داخل قبرستان و حتی آبخوری و سرویس بهداشتی بطور کل تخریب شد، تخریب حکومتی توسط مأموران به‌گونه‌ای انجام شد كه در اصل قصد محو آثار گورستان و در ظاهر بنا بر تبدیل آن به پارك یا فضای سبز را داشته‌اند.
مهندس کیوان صمیمی که دو برادر خود را در اعدام‌های دهه شصت از دست داده، در این باره در سال ۱۳۸۷ به دویچه وله گفت: «کسانی که روز جمعه ۲۷ دیماه به خاوران رفته‌اند، تغییراتی را دیده‌اند. انگار آنجا را با وسایل مکانیزه شخم زده بودند. جدول‌های سیمانی محوطه نیز شکسته شده بودند. روی یک بخش از زمین را که خانواده‌ها شناسایی کرده‌اند که گورهای دسته‌جمعی است، خاک تازه و نرم ریخته بودند و در بخش دیگری هم یک سری نهال و قلمه درخت کاشته بودند. ممکن است این، شروع پروژه پارک کردن خاوران باشد.»

به دنبال این تخریب فدراسیون بین المللی جامعه های حقوق بشر، جامعه دفاع از حقوق بشر در ایران، سازمان عفو بین‌الملل، کمپین بین‌المللی حقوق بشر و دیگر سازمان‌های حقوق بشر ایرانی و سازمان‌های سیاسی در کنار خانواده‌های خاوران ایستادند و اقدام مجرمانه جمهوری اسلامی را محکوم کردند.
آیت‌الله منتظری نیز روز جمعه‌۴ بهمن‌ ۱۳۸۷ در دیدار با گروهی از اعضای نهضت آزادی ایران به تخریب گورستان خاوران اعتراض کرد. او گفت، «در رژیم سابق با مرده‌ها دیگر کاری نداشتند، اما حالا متأسفانه با قبر مرده‌ها هم کار دارند.»
منتظری افزود: «آنهایی که مزاحم قبورشان شده‌اند، خیلی‌هاشان بچه مسلمان بودند و قبر مسلمان محترم است، حتی کفار هم اگر اهانت بخواهد بشود، جائز نیست. مخصوصا آنها بعضی‌هایشان آدم‌هایی بودند که یک سال زندان داشتند، حالا یک جهاتی و یک مقدماتی درست کردند و بعد اعدام.»

خاوران مجازی برای مقابله با این اقدام ، با راه اندازی سایتی که مشخصات و عکس آرمیدگان خاوران، آن تعدادی از اعدام‌شدگان را که خانواده هایشان گزارش کرده اند، در خود ثبت کرده است.
#گورستان_خاوران #قتل_عام۶۷
‏
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

تصویر تجمع خانواده زندانیان سیاسی اعدام شده در خاوران

در پایان دهه ۷۰ و ۸۰ اگر چه تخریب کامل انجام شد، اما با فشار خانواده‌ها و نهادهای حقوق بشری عملیات احداثی متوقف سد.

خانواده‌ها بر اساس شماره ردیف‌های روی دیوار، به تقریب از محل دفن عزیزان‌شان مطلع می‌شدند و با علامتی یا سنگی که هر بار با شکسته‌اش مواجه می‌شدند، آنجا را علامت‌گذاری می‌کردند.

اینها پیش از اعدام‌های دسته جمعی تابستان ۶۷ بود، که اطلاعاتی در باره این اعدام‌ها و محل دفن به خانواده‌ها داده نشد.

آنها با اطلاعاتی که خود بدست آوردند، دانستند که عزیزانشان در خاوران در گورهایی در دو کانال جمعی خاک شده‌اند.

به دنبال این تخریب فدراسیون بین المللی جامعه های حقوق بشر، جامعه دفاع از حقوق بشر در ایران، سازمان عفو بین‌الملل، کمپین بین‌المللی حقوق بشر و دیگر سازمان‌های حقوق بشر ایرانی و سازمان‌های سیاسی در کنار خانواده‌های خاوران ایستادند و اقدام مجرمانه جمهوری اسلامی را محکوم کردند.
خاوران مجازی برای مقابله با این اقدام ، با راه اندازی سایتی که مشخصات و عکس آرمیدگان خاوران، آن تعدادی از اعدام‌شدگان را که خانواده هایشان گزارش کرده اند، در خود ثبت کرده است.
#گورستان_خاوران #قتل_عام۶۷
‏
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

اردیبهشت ۱۴۰۰ حکومت چند خانواده‌ بهایی را مجبور کرد دو نفر از متوفیانشان را در قبرهایی حفر شده در محل گورهای جمعی زندانیان سیاسی دفن کنند.
قبرهای جدید مربوط به شهروندان بهایی بود که معلوم شد خانواده‌های آنها را مجبور به این کار کرده بودند.
سیمین فهندژ، نماینده جامعه بهائیان در سازمان ملل آن زمان به ایران بریفینگ فارسی گفت: “بهاییان نمی‌خواهند که به کسی بی‌احترامی کرده باشند. چون درد خاکسپاری بدون احترام را چشیده‌اند”.
این اقدام با اعتراض‌های وسیع روبرو شد. خانواده‌های خاوران در نامه به شهردار نوشتند:
“خاوران یادمان عزیزان از دست رفته ماست. مصرانه از شما می‌خواهیم از اعمال اجبار بر هموطنان بهایی برای خاکسپاری عزیزان متوفیشان در قطعه‌ گورستان جمعی خودداری کنید و نمک بر زخم کهنه ما نپاشید”.
جمعی از فرزندان اعدام‌شدگان دهه ۶۰ هم بیانیه‌ای اعتراضی منتشر کرده و متذکر شدند:
“خاوران نه تنها جغرافیای ما بلکه تاریخ مشترک تمام حذف‌شدگان و مبارزان راه عدالت و آزادی است. ما از مردم ایران درخواست می‌کنیم تا نسبت به این تعرض به اجساد خاک شده در خاوران خاموش نمانند. ما هم سرنوشت هستیم چرا که رهایی همچون دادخواهی امری جمعی است.”
نهادهای حقوق بشر ایرانی و بین‌المللی هم حسایت نشان دادند. نتیجه عقب‌نشینی رژیم بود تا زمان هجوم بعدی.
#گورستان_خاوران #قتل_عام۶۷ #بهاییان_ایران
‏
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

شهریور ۱۴۰۰، خانواده‌ها با درهای بسته مواجه شدند.
در شهریور ۱۴۰۰ خانواده‌ها به یکباره با در بسته و قفل شده خاوران مواجه شدند و‌ اینکه، دیده‌اند در این قبرستان دست کم ۱۰ قبر جدید کنده شده است.
شماری از خانواده‌های اعدامیان به خاوران رفته‌ و دیده‌اند که ۱۰ قبر جدید در این محل کنده شده و در دو قبر هم به تازگی دو نفر دفن شده‌اند.
در روزهای اخیر گزارش شد که بهاییان تهدید شده‌اند که برای دفن عزیزانشان یا باید از فضایی باریکی که میان گورهای فعلی بهاییان وجود دارد استفاده کنند یا آنها را در محل گورهای دسته جمعی ۶۷ دفن کنند.
گورهای جمعی اعدامیان ۶۷ در کنار قبرستان بهاییان در جنوب تهران قرار دارد.
خانواده‌های اعدامیان و فعالان حقوق بشر می‌گویند حکومت ایران به دنبال پاک کردن آثار اعدام‌های جمعی است.
تخریب سنگ قبر منتقدان و مخالفان حکومت ایران و آزار و اذیت خانواده‌های اعدامیان و کشته‌شدگان در سرکوب‌ها پرسابقه است.

#گورستان_خاوران #قتل_عام۶۷
‏
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

#تصویرروز / جمهوری اسلامی در سال ۶۷ و در یک جنایت سازمان‌یافته، چند ده هزار زندانی را در عرض چند روز در زندان‌های کشور به جوخه‌های مرگ سپرد.
پس از آن تلاش کرد که این خبر بازتاب داخلی و بین‌المللی پیدا نکند و تا حد زیادی هم موفق بود، اما با گسترش رسانه‌ها و اینترنت، امروزه بخش بزرگی از مردم از ابعاد این کشتار گسترده آگاه شده‌اند.
در هفته‌های گذشته خانواده‌های قربانیان این جنایت جمهوری اسلامی انه تنها اجازه ‌ورود گل به خانواده‌ها به #خاوران محل دفن این قربانیان را نیافتند بلکه پس از چک کردن‌کارتهای ملی آنها به هر کدام خانواده‌ها نیم ساعت فقط وقت دیدار مزار عزیزانشان را دادند.
در این میان خانواده‌ها متوجه شدند در بخشی از #گورستان_خاوران در ضلع شمال غربی بر روی قبور عزیزانشان چند قبر جدید ایجاد شده که ظاهرا پیکرهای مفقود شده #بهاییان متوفی در ماه‌های گذشته در این قبرستان دفن شده‌اند.
#بهاییان_ایران #قتل_عام۶۷
‏
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

کبری شکوهی، از مادران دادخواه و خانواده‌های زندانیان سیاسی که در دهه ۱۳۶۰ اعدام شدند، درگذشت.
با مرگ او خانواده‌های دادخواه خاوران یکی دیگر از اعضای خود را از دست دادند.
کبری شکوهی مادر زهرا عبدلی و خواهر علیرضا شکوهی و شهاب شکوهی، سه تن از زندانیان سیاسی ایران بود که هر در دهه شصت اعدام شدند.
این #مادر_دادخواه سالها در مقابل #گورستان_خاوران از معترضان تخریب و پلمپ این آرامگاه جمعی بود.
#علیه_فراموشی #دادخواهی

🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing