سمیه ساریخانی، مادر دادخواه عرفان دشتی، جان‌باخته‌ خیزش ۱۴۰۱ از محل کارش اخراج شد.
سمیه ساریخانی، #مادر_دادخواه #عرفان_دشتی ، در یک استوری اینستاگرامی از اخراج خود از شرکت تجهیزات پزشکی که در آن مشغول به کار بود خبر داده است.

او نوشته که او را در اینستاگرام شناسایی و از محل کارش که یک شرکت تجهیزات پزشکی بوده اخراج کرده‌اند و ادامه داده است که همشون مشکی تنشون‌ بود، تمام دیوارها اسم حسین‌ بود.»

فشار بر خانواده‌های دادخواه هر روز به اشکال مختلف به منظور ساکت کردن آن‌ها رو به افزایش است.اعمال این فشارها که بعضا با تهدید و آزار و اذیت خانواده‌های دادخواه نیز همراه بوده است.

همراهان گرامی، خانواده‌های دادخواه بیایید همراه و همدل خانواده‌های دادخواه باشیم، در کنارشان باشیم، صدایشان باشیم و تنهایشان نگذاریم.

مادر دادخواه عرفان روز ۵ مهر ۱۴۰۲ نیز بازداشت شد.

عرفان ساریخانی دشتی، جوانی ۲۲ ساله، ساکن تهرانپارس تهران که در اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ حضور فعالی داشته است، در تاریخ ۲۶ مهر‌ماه ۱۴۰۱ مفقود و پیکرش در ۲۹ مهر ماه در حوالی جاجرود پیدا شد. پیکر عرفان در حالی که بینی و صورتش شکسته شده بود، کشف شد.
#سرکوب_دادخواهان #فشار_حداکثری
‏
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

تخریب سنگ مزار سیاوش محمودی برای دومین بار در یک هفته
لیلی مهدوی، #مادر_دادخواه #سیاوش_محمودی با انتشار ویدیویی از تخریب سنگ مزار پسرش برای دومین بار در کمتر از یک هفته خبر داد. او در این ویدیو تاکید کرد: «اگر هزار بار هم سنگ مزار سیاوش را تخریب کنید آن را ترمیم می‌کنم.» روز چهارشنبه ۲۰ تیرماه نیز سنگ مزار سیاوش محمودی تخریب شده بود. سیاوش محمودی، نوجوان ۱۶ ساله معترض در خیزش سراسری “زن، زندگی، آزادی”بود که به ضرب گلوله کشته شد. این اولین بار نیست که سنگ مزار جانباختگان اعتراضات سراسری تخریب می‌شود. پیش‌تر نیز مادر یلدا آقافضلی از تخریب سنگ مزار دخترش خبر داده بود.
#دادخواهی
‏
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

فرزانه برزه‌کار، #مادر_دادخواه #عرفان_رضایی ،‌جانباخته اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ با انتشار پستی در آستانه مراسم مذهبی «شام غریبان» نوشته است:‌ «من مادر عرفان،‌ بگذار از فجایع و مصیبتی که بر من گذشت برایت بگویم.
امشب که شمع روشن میکنی کوی به کوی و مسجد به مسجد سلام می دهی و دعا میکنی،‌ شاید من بهتر بتوانم معنی اسارت را درک کنم،‌ شاید من بهتر بتوانم درک کنم چه بر اسرای آن دهه که کشان کشان میبردنشان گذشت.
شاید من بهتر بتوانم درک کنم وقتی جگر گوشه ات غرق در خون است و جنازه اش بر زمین می ماند چه حالی به تو دست می دهد. وقتی میان آنهمه پرستار و پزشک حضور پسرت را انکار میکنند وحس میکنی جز خودت کسی را نداری و باید آنقدر بگردی تا پاهایت از رمق بیفتد.»
‎خانم برزه‌کار با اشاره به دوران بازداشت خود ادامه داده: «وقتی مجبور میشوی به تنهایی توی انفرادی به عقربه‌ی روی هشت و نیم به یاد سالمرگ پسرت گریه کنی که بیقرار شوی و قلبت بخواهد از جا در بیاید. شاید من بهتر بتوانم گرسنگی آن دوران را درک کنم وقتی هیچ راه و ابزاری برای خودزنی و خودکشی و اعتراض نداری و مجبوری دق دلی‌ات را روی معده‌ات با تحمل گرسنگی پیاده کنی و خواهش کنی که این غذا را سمت من نیار که بوی کافورش مرا یاد آن روز آخرین دیدار می اندازد. من حاضر بودم روزها آب را بر من ببندند اما مزار پسرم را نه.»
‎او در این پست اشاره تلویحی نیز به تزریق مورفین به او در زندان و فشارهای نیروهای امنیتی پس از آزادی‌اش می گوید: «زینبم آیا تو میدانی مورفین چیست؟ که اگر اختراع شده بود شمر آن را به بدنت تزریق میکرد که نا نداشته باشی تا داد بکشی تا افشا گری کنی .تا از این درد نفرین کنی. هنوز خیلی چیزها اختراع نشده بود تا رصد شوی. زینبم مرا ببخش غم تو کجا و من کجا؟ اما تو توی عصر جهالت و ظلم و بی سوادی و قدرت طلبی بودی و من و فرزندم در عصر مدرنیته و مسلمان پروری و آزادگی وحق بیان.»
‎این مادر دادخواه در پایان نوشته است: «امشب که به شمع ذوب شده توی دستانت نگاه میکنی، امشب اگر دستانت از حرارت آتش سوخت، امشب اگر برای خیمه‌ی آتش گرفته گریستی من هم آرزو میکنم به آرزوی دلت برسی،
‎ذره‌ای به یاد دل سوخته‌ی من باش.»
‎خانم برزه‌کار دی ماه ۱۴۰۲ توسط شعبه اول دادگاه انقلاب آمل برای اتهام «تبلیغ علیه نظام» به هشت ماه حبس تعزیری و بابت «اهانت به رهبری» به ۱۶ ماه حبس تعزیری محکوم شده و این احکام به مدت دو سال به حالت تعلیق درآمده است.
‏
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

گوهر عشقی #مادر_دادخواه جاوید نام #ستاربهشتی در رابطه با عزاداری ریایی آخوندهای جنایتکار گفت: «روز عاشورا برای زینب گریه میکنند، بیان برای مایی که #مادران_دادخواه هستیم و بچه هامون کشتن گریه کنن،کربلای ما ایران است.
دل اینا از سنگه، کربلا ایرانه
#گوهر_عشقی #دادخواهی
‏
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

هنگامه چوبین مادر دادخواه جاوید نام #آرتین_رحمانی که در ۱۷ سالگی و در جریان انقلاب در ایذه، بر اثر شلیک گلوله مزدوران خامنه‌ای جان خود را از دست داد، نوشته است: «از آرتین بنویسم  یا از آبان!؟ آرتین بوی زندگی می‌داد، بوی عشق و امید، آبان بوی مرگ و خون و گلوله … آرتین بهار بود سبز و پرنشاط، آبان پاییز بود و‌ برگ ریز… حالا اما آبان هر سال می‌آید تمام خاطرات درد و داغ و آتش را هم با خودش می‌آورد ‌تا مبادا یادمان برود آبان فقط یک ماه نیست. آرتین اما دیگر نمی‌آید، نشسته کنار تمام آنها که در راهی قدم گذاشتند که جوانیشان را ندیدند، آبان ولی هر سال می‌آید، تا یادمان بماند چه کسانی با آنهمه امید و‌ آرزو برای آزادی و‌ عدالت رفتند و بازنیامدند»

این #مادر_دادخواه همچنین در روز کارگر برای فرزندش نوشته بود: «روز کارگر است پسرم و تو در خوابی ... امروز روز توست پسرم، #کارگر باشرف و‌ شجاع سرزمینی که دینداران دروغین با شکم‌های برآمده سیر می‌خوابند و‌ کودکان و‌ کارگران و‌ زنان نان‌آور گشنه…»
آرتین رحمانی پیانی، در جریان شلیک روز ۲۵ آبان ۱۴۰۱ نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی به سوی مردم و معترضان در شهر ایذه همزمان با #کیان_پیرفلک ۹ ساله و #سپهر_مقصودی ۱۴ ساله، #میلاد_سعیدیان_جو ، و چند تن از مردم ایذه کشته شد.
#خامنه_ای_کودک_کش #علیه_فراموشی

🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

پویا مولایی راد متولد ۴ مرداد ۱۳۸۱ جوان دلیر اهل ایذه ایت.
او پسر عموی #ماه_منیر_مولایی_راد ، #مادر_دادخواه #کیان_پیرفلک است.
او در روز ۲۱ خرداد ۱۴۰۲ در زمانی که برای تولد کیان کوچک خانواده در تدارک جشن تولد بر سر مزار بودند با ماموران حکومت که جاده را بسته بودند برخورد کرده و با اینکه از ماشین پیاده شد اما آنها بدون هشدار به او شلیک کرده و او را به قتل رساندند.
جشن خانواده پیرفلک به شام خونین تبدیل شد.
حکومت پیکر پویا را گروگان گرفت تا خانواده را وادار به سکوت کند و حتی نگذاشتند که او را در کنار کیان بخاک بسپرند.
پس از ۱۰روز پیکر بیجانش در آرمستان روستای اکبر آباد در سکوت و بیخبری دفن شد.
نیروهای امنیتی ماه منیر عزیز را مسئول قتل پویا معرفی کردند و‌ماه منیر از آن زمان تا بحال در حصر خانگی است، او از هر گونه فعالیت در صفحات مجازی نیز منع شده است.
خانواده پیرفلک و #پویا_مولایی_راد مزار نمادین در نزدیکی مزار کیان برای او ساختند تا یاد او در کنار مزار کیان برای همیشه زنده نگاه داشته شود.
#ما_فراموش_نمیکنیم
‏
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

بهرخ، خواهر پویا، و ماه‌منیر، مادر کیان، زادروز پویا را بر مزارش جشن گرفتند.
پویا مولایی راد متولد ۴ مرداد ۱۳۸۱ جوان دلیر اهل ایذه ایت.
او پسر عموی #ماه_منیر_مولایی_راد ، #مادر_دادخواه #کیان_پیرفلک است.
او در روز ۲۱ خرداد ۱۴۰۲ در زمانی که برای تولد کیان کوچک خانواده در تدارک جشن تولد بر سر مزار بودند با ماموران حکومت که جاده را بسته بودند برخورد کرده و با اینکه از ماشین پیاده شد اما آنها بدون هشدار به او شلیک کرده و او را به قتل رساندند.
جشن خانواده پیرفلک به شام خونین تبدیل شد.
حکومت پیکر پویا را گروگان گرفت تا خانواده را وادار به سکوت کند و حتی نگذاشتند که او را در کنار کیان بخاک بسپرند.
پس از ۱۰روز پیکر بیجانش در آرمستان روستای اکبر آباد در سکوت و بیخبری دفن شد.
نیروهای امنیتی ماه منیر عزیز را مسئول قتل پویا معرفی کردند و‌ماه منیر از آن زمان تا بحال در حصر خانگی است، او از هر گونه فعالیت در صفحات مجازی نیز منع شده است.
خانواده پیرفلک و #پویا_مولایی_راد مزار نمادین در نزدیکی مزار کیان برای او ساختند تا یاد او در کنار مزار کیان برای همیشه زنده نگاه داشته شود.
#ما_فراموش_نمیکنیم
‏
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

انبیا شمس #مادر_دادخواه #رحیم_کلیج، از کشتەشدگان #زن‌_زندگی_آزادی، دیروز از میان ما رفتند و امروز در کنار رحیم عزیزمان برای همیشه به خاک سپرده شدند؛ مادر بودن در آن سرزمین را به اندوهی ابدی برای مادران‌مان تبدیل کردید و ما این بیداد را نه می‌بخشیم و نه فراموش می‌کنیم...
#دادخواهی #ما_فراموش_نمیکنیم
‏
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

فهیمه مرادی #مادر_دادخواه #یلدا_آقافضلی ، دختر معترض ۱۹ ساله‌ای که در ۲۰ آبان ۱۴۰۱، پنج روز پس از آزادی از زندان به طرز مشکوکی فوت کرد،‌ در یک استوری اینستاگرامی با اشاره به پیروزی معترضان بنگلادشی نوشت:
«آزادی با مو قیچی کردن، با روسری برداشتن، با شلوارک پوشیدن مردان و هزار مسخره بازی دیگه به دست نمیاد. آزادی شعور و آگاهی میخواد، گول نخوردن. تا زمانیکه از مهره‌های چپول اسطوره بسازیم ما لیاقت آزادی نداریم.»
#دادخواهی

🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

نسرین شاکرمی، #مادر_دادخواه جاویدنام #نیکا_شاکرمی پس از قتل حکومتی جاویدنام #رضا_رسایی در صفحه اینستاگرامش نوشت: رضا رسایی بدون ملاقات و اطلاع خانواده‌اش اعدام شد. وقتی گریه‌ها و التماس‌های مظلومانه مادر رضا رسایی را به خاطر می‌آورم قلبم مچاله می‌شه. فکر میکنم اون صحنه غم انگیز رو اگر حیوانات درنده و وحشی هم میدیدن تحت تاثیر قرار می‌گرفتن ما تن به اطاعت و بردگی چه کسانی سپرده‌ایم؟ اشخاصی که حتی از حیوانات هم به مراتب وحشی‌تر، درنده‌تر و پست‌تر هستند. خداوندا ما چگونه تن به این ذلت سپرده‌ایم؟
#دادخواهی
‏
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing