😁عکس برای حوالی ماه‌های مهر یا آبان ۱۳۶۷ است، #قتل_عام_زندانیان_سیاسی در خلال تابستان ۱۳۶۷ آغاز و‌ تا اواسط مهر ادامه داشت، واقعیت دردناکی در مورد بسیاری از این اعدام شدگان وجود دارد که جمهوری اسلامی حتی نام و نشان آنها را هم نمی‌دانست، بسیاری از اعدام شدگان را جمهوری اسلامی خود در قبرستانهای بی نام و‌نشان دفن کرد، بخش دیگری را هم پس از اعلام نام و نشانشان پیکرهایشان را تحویل خانواده‌هایشان داد، این تصویر تلخ و دردناک برای. آن دسته از اعدام شدگانی است که حتی نام و نشان آنها را نمی‌دانست و‌ پس از گذشت مدتی در اطلاعیه‌ای از خانواده‌های زندانیان سیاسی اعدام شده برای شناسایی اعدام شدگان و‌ دریافت پیکرشان فراخوان داده شده‌ که خانواده‌ها به حسینیه #زندان_اوین آمده‌اند تا اجساد عزیزانشان را شناسایی کنند و با خود ببرند، بخش اعظم اعدامیان البته در گورهای دسته جمعی و یا بی نام و نشان در #گورستان_خاوران و #بهشت_زهرا دفن شده‌اند.
از #ابراهیم_رئیسی، #حسینعلی_نیری ، #مصطفی_پورمحمدی و #مرتضی_اشرفی به عنوان افرادی نام برده می‌شود که نقش عمده و کلیدی در این اعدامها داشته‌اند.
در خاطرات #آیت_الله_منتظری و همچنین #تاریخ_سیاسی_ایران ، از مرتضی اشراقی (دادستان وقت تهران) به همراه حسینعلی نیری (حاکم شرع وقت )، سید ابراهیم رئیسی (معاون اجرایی آنزمان دادستان تهران) و مصطفی پورمحمدی (نمایندهٔ وقت وزارت اطلاعات)، به عنوان مسئولان هیئت مرگ یاد می‌شود.
‏
🌐 irbr.news
✅️ @irbriefing

[ایران بریفینگ در نظر دارد در مجموعه یادداشت‌های آتی به بیش از هزار چهره جمهوری اسلامی تحت عنوان #مجمع_الجزایر_جمهوری_اسلامی بپردازد، اولویت اول ما چهره‌های بر سر کار و سپس در قید حیات و‌ در آخر فوت شدگان است، چنانچه شما هم فردی برایتان شناختنش مهم است به ما پیشنهاد دهید، این یادداشتها بعدها در قالب کتابی به همین عنوان بصورت الکترونیکی منتشر خواهد شد]
۱- مصطفی پور محمدی:
زادهٔ ۱ دی ۱۳۳۸ قم است، هم‌اکنون دبیرکل جامعه روحانیت مبارز است و مدرس دانشگاه امام صادق، همچنین از سال ۱۳۷۵ ریاست هیئت امنای مرکز اسناد انقلاب اسلامی وابسته به وزارت اطلاعات را نیز برعهده دارد.
#مصطفی_پورمحمدی پورمحمدی فعالیت خود را از سال ۱۳۵۸ به‌عنوان دادستان انقلاب اسلامی آغاز کرد و تا سال ۱۳۶۵ به‌عنوان دادستان خوزستان، هرمزگان، کرمانشاه و خراسان فعالیت نمود.
وی از ۱۳۶۹ تا ۱۳۷۶ رئیس اداره اطلاعات خارجی وزارت اطلاعات و از ۱۳۷۶ تا ۱۳۷۸ قائم‌مقام وزیر اطلاعات بود.
او در دولت احمدی نژاد از ۱۳۸۴ تا ۱۳۸۷ به‌عنوان وزیر کشور فعالیت می‌کرد، در فاصله سالهای ۱۳۸۷ تا ۱۳۹۲ ریاست سازمان بازرسی کل کشور را برعهده داشت و در دولت یازدهم از ۱۳۹۲ تا ۱۳۹۶ وزیر دادگستری بود…
در همان تابستان سالِ۸۴ که قرار بود پور محمدی، حکم وزارت بگیرد و به کابینه احمدی نژاد برود برای اولین بار زمزمه‌ها و‌حرف‌های زیر لبی سر از مطبوعات و‌ رسانه‌ها درآورد، حرف و حدیثهایی از #قتلهای_زنجیره_ای .
‌‎ گفتنِ از راز مگویِ نظام در مجلس هفتم که چپ و راستش را اصولگرایان پُر کرده بودند، نشان می داد که این روحانی که چشمانش کمتر پلک می‌زند و صدایش برای آنها که در جلساتِ بازجویی شنیده اند هراس آور است، تنها میان اصلاح طلبان، به قتل، شُهره نیست و اصولگرایان از وزارتش بر کشور می ترسند.
‌‎ پورمحمدی البته خونسردتر از آن بود که با اتهامی دست و پاگم کند. پشتِ تریبون رفت و نشان داد که می توان شعر حافظ را طوری خواند که تهدیدی باشد و زهر چشمی گیرد. آرام و شمرده شروع کرد:
‌‎در کار گلاب و گل حکم ازلی این بود / کاین شاهد بازاری وان پرده نشین باشد
‌‎هر کو نکند فهمی زین کلک خیال انگیز / نقشش به حرام ار خود صورتگر چین باشد
‏
ادامه دارد…

🌐 irbr.news
✅️ @irbriefing

۲-‌ پورمحمدی وزیر شد. این وزارت، هر چند ساختمانی عریض و طویل در خیابان فاطمی به او می داد اما وسعتش کمتر از اتاق کار وزارت اطلاعات بود؛ جایی که عملیات‌های برون مرزی سربازان گمنام امام زمان را رصد می کرد.
‎پورمحمدی تا رسیدن به معاونتِ #علی_فلاحیان وزیر اطلاعاتِ دولت سازندگی، باید کارها می کرد کارستان.
انقلاب اسلامی سال ۵۷ ثابت کرد که می توان جوانان ۲۰ ساله را یک شبه بر مسند قضاوت نشاند اگر که عبایی داشته باشد و عمامه‌ای.
#مصطفی_پورمحمدی جوان، با قضاوت به انقلاب پیوست و از هرمزگان و یزد و خوزستان آغاز کرد.
‎ احکامِ دادستانی انقلاب، در سالهایی که همه‌ی قوانین رژیم پیشین دگرگون شده و جای جُنحه و جنایت را قصاص و تعزیرات گرفته بود، بیشتر به سبکِ قضاوت و انقلابی‌گری قاضی چرخ می خورد و طلبه جوانی که چند سالی بیشتر در قم درس نخوانده و بحث نکرده بود، گویا چنان احکامِ چشمگیری صادر می‌کرد که به سرعت ارتقا درجه می گرفت و به ارکان نظام راه می‌یافت.
‎ سال ۶۵ یعنی کمتر از دو‌سال از تاسیس وزارت اطلاعات ، به وزارت اطلاعات رفت و سیر ترقی همچنان ادامه داشت تا اینکه در تابستانِ سالِ ۶۷ در هیاتی سه نفره منصوب شد و به کار تصفیه‌ی زندانهای جمهوری اسلامی از مجاهدین و مارکسیست ها رسید.
‎ اگر خاطرات آیت الله منتظری و افشاگری‌اش درباره #قتل_عام_زندانیان_سیاسی در سال ۶۷ نبود، شاید هیچ گاه نامی از قاضی نیری ، رئیسی و اشراقی و مصطفی پور محمدی، نمی شنیدیم.
طلبه‌ی جوان با سه داورِ دیگر، حکم زندگی و مرگ را در کوتاهترین لحظه صادرمی کردند و از امضا تا اعدام راهی نبود.
‎ از آن تاریخ است که هر جا نامی از پورمحمدی می‌آمد، در گوشه و کنار جسدی هم کشف می‌شد، حالا یا خفه شده یا تکه تکه شده و یا تیر باران گشته.
‎ سالهای پس از جنگ، پورمحمدی همچنان در جنگ بود، عملیات برون مرزی وزارت اطلاعات که مخالفین نظام را در اقصی نقاط هدف قرار می داد،قتل فجیع شاپور بختیار از یادگاری های این دوره‌ی کاری اوست.
[ایران بریفینگ در نظر دارد در مجموعه یادداشت‌های آتی به بیش از هزار چهره جمهوری اسلامی تحت عنوان #مجمع_الجزایر_جمهوری_اسلامی بپردازد، اولویت اول ما چهره‌های بر سر کار و سپس در قید حیات و‌ در آخر فوت شدگان است، چنانچه شما هم فردی برایتان شناختنش مهم است به ما پیشنهاد دهید،]
ادامه دارد…

🌐 irbr.news
✅️ @irbriefing

‏۳-‎دیگر بخش های وزارت اطلاعات و آنجا که به امنیت داخلی و #سعید_امامی مربوط بود هم دست کمی از بخش بین المللی نداشت و حتی با ظهور دولت اصلاحات که پشتوانه بیست میلیونی رای مردم داشت، دست از تکاپو بر نداشت و حاصلش #قتلهای_زنجیره_ای بود که دامنِ همه معاونتهای وزارت را گرفت.
#مصطفی_پورمحمدی گفته است که حوزه کاری‌اش جای دیگر بوده و از قتلهای پائیز۷۷ هیچ نمی‌داند، اما معلوم نیست که چرا علی یونسی شرط کرده بود، وزارت اطلاعات را در صورتی تحویل می‌گیرد که پورمحمدی رفته باشد.
‌‎از این شرط معلوم است میان بخش خارجی و داخلی پل ارتباطی بوده. هرچه بود، پور محمدی و #فرهاد_رهبر که معاون اقتصادی وزارت اطلاعات بود، اخراج شدند و به دیگر ارکان نظام رفتند.
پورمحمدی راه بیت رهبری گرفت و در #دانشگاه_امام_صادق هم درس سیاست را آغاز کرد‌که تا امروز ادامه دارد.
« #محمود_احمدی_نژاد شوخی و جدی‌اش مشخص نیست، پاسخگو نیست، جا خالی می دهد و فرافکنی می‌کند، مدیریتش حال گیری است و پذیرفته‌ایم ایشان را تا پایان دوره‌ی قانونی تحمل کنم»
این‌ها وصفیات وزیر کشور بود از رئیسش، یکشنبه در روزنامه چاپ شد و سه شنبه برکنار شد!
‌‎ پور محمدی گفته بود موظف به تحمل است اما احمدی نژاد حاضر نشد تا پایان اولین دوره ریاست جمهوری‌اش پور محمدی را تحمل کند. در یک صبح بهاری، یعنی دقیقا ۱۴ خرداد سال ۸۷ رک و پوست کنده «اس ام اس داد : شما دیگر وزیر نیستید»
‌‎روحانی خبره اطلاعاتی می‌گوید چندان کینه ای نیست، ولی در ضربه زدن به دولت احمدی نژاد و خودش از همان روز تا بحال تا آنجا که توانسته کوشیده است.
از بد اقبالی نظرِ خامنه‌ای این بوده که همه ی دوستان و دشمنان، دست نگاه دارند تا این یکساله هم به سلامت تمام شود و احمدی نژاد برود وگرنه مشخص نبود که پورمحمدی چه‌ها می‌کرد.
‌‎او اما بیکار نماند، کمی بعدتر به ساختمان قدر قدرت #سازمان_بازرسی_کل_کشور رفت و‌ هر صبح برگی بر پرونده اختلاس و تخلفِ محمد رضا رحیمی، معاون رئیس جمهور اضافه می‌کرد و بنا بر آنچه خامنه‌ای خواسته بود بایگانی میکرد.
اما آن سوی میدان،اسفندیار رحیم مشایی از این محذوریت‌ها نداشت ، پرونده وزارت سه ساله پور محمدی را تکمیل کرد و اتفاقا خود رحیمی را مسئول فاش کردن اختلاسی ۲۱ میلیاردی کرد،البته بی نام و نشان.
‌‎
ادامه دارد…
‏
🌐 irbr.news
✅️ @irbriefing

👍 ‏۴- ‎پور محمدی بلافاصله پس از آنکه رحیمی معاون اول ا#محمود_احمدی_نژاد بخواهد به عنوان حق السکوت باجی‌بخواهد خود فردایش به روزنامه کیهان اعلام کرد‌ همه آن مبلغی که دولت می‌گوید «غیب شده» را به وام گرفته و به سه هزار نفر کارمند وزارت کشور داده است. یعنی هر کارمند ۴۰ تا ۵۰ میلیون تومان ، اگر چه راست گفته بود اما همه کارمند نبودند و بسیاری از آن افراد مشاوران او بودند و…
از این پرونده احمدی نژاد نتوانست «بامبولی» دربیاورد اما چند روز بعدش روزنامه ایران تیر خلاص را زد!
میلیارد‌ها تومان با اصرار پور محمدی به چین رفته تا صرفِ خرید اتوبوس شود نه پولها برگشته و نه اتوبوس‌ها آمده اند، #مصطفی_پورمحمدی این‌بار سکوت کرد ، سکوتی که عجیب بود او دفاعی از خود نکند ، چند روز بعد فاکسی محرمانه از دفتر خامنه‌ای با امضای «وحید حقانی معاون اجرایی» به دفتر احمدی نژاد رفت که درباره ۱۳۸ هزار میلیارد تومان انتقالی به چین نکته‌ای گفته نشود، به همین کوتاهی و البته اثرگذار.
اما احمدی نژاد عادت به سکوت و‌رازداری ندارد، دوسال بعد از پایان ریاست جمهوری‌اش در جلسه‌ای خصوصی که البته خصوصی هم نماند گفته بود که به نام اتوبوس از چین سلاح و‌ باتوم و‌ دستبند و‌ گاز اشک آور و‌ماشین آب پاش خریدند و او تا روزی که به بندری در دریای عمان نرسیده بود اطلاع نداشته!
‌‎اما از آنجا که هر جا نام وزیر سابق می‌آید باید جسدی هم پیدا شود، روزنامه ایران پس از ناکامی در افشای اختلاس اتوبوس‌ها ، چند ماه بعد از مرگ مشکوک معاون پورمحمدی پرده بر می‌دارد که درست دو روز بعد ازاینکه نامش در دادگاه اختلاس سه هزار میلیاردی بر زبان رفت، به دیار باقی شتافت.
پور محمدی در این فقره باز سکوت کرد اما در کینه‌جویی‌اش نسبت به احمدی نژاد تا امروز سکوت نکرده است، دو بازوی او‌ یعنی بقایی و‌ مشایی را به زندان انداخت و مشاورانش را مجبور به استعفا کرد و پرونده #حلقه_ارومیه را فاش و رسوا ساخت که کمترینش زندان رحیمی بود!
#مجمع_الجزایر_جمهوری_اسلامی
‏
🌐 irbr.news
✅️ @irbriefing