#ایران_بریفینگ / این عکس مربوط به دو پدر داغداری است که فرزندشان را در بازداشتگاه کهریزک مظلومانه از دست دادند ، پدرانی که بعد از گذشت یازده سال همچنین بر سر مزار فرزندانشان ضجه میزنند.
به یازده سال پیش بر میگردم قبل از اینکه بخواهم از ایران خارج بشوم، تنها جایی که به من حس خوب و آرامش میداد بهشت زهرا بود زیرا میتوانستم پنج شنبه ها بر سر مزار جانباختگان انتخابات هشتاد و هشت و کهریزک بروم و با خانواده های آن عزیزان هم دیدار و احساس همدردی کنم تا آنها بدانند در این مسیر تنها نیستند و ما در کنارشون ایستاده ایم.حدود دو سال از نزدیک شاهد اشک پدران، مادران و خواهر و برادرانی بودم که عزیزانشان را در راه آزادی وطن از دست دادند.
در روند دادخواهی پرونده جنایت کهریزک همیشه از نزدیک شاهد تلاش های این دو پدر بزرگوار به نام های علی کامرانی ، علی جوادی فر و همچنین پدر محسن روح الامینی بودم که با همه تهدید هایی که رو برو میشدند همچنان مسیر پرونده را طی می کردند تا آمرین و عامران جنایت کهریزک را به سزای اعمالشان برسانند. درسته در دستگاه فاسد قضایی نظام جمهوری اسلامی متهمان اصلی پرونده جنایت کهریزک محاکمه نشدند و دادگاه ها به صورت نمایشی برگزار شد ولی این دو پدر همه تلاش خود را کردند تا جوان های دیگری به نام های محسن روح الامینی ، محمد کامرانی ، امیر جوادی فر ، احمد نجاتی کارگر ، رامین اقازاده قهرمانی و ستار بهشتی ها در زندان های غیر قانونی زیر شکنجه کشته نشوند.
پدر واژه ایست که با لفظ آن هم همیشه کوه مشکلات از ما دور میشود و به شانه هایش می افتد و چه سنگین است شانه های پدرانی که جگر گوشه هایشان را از دست داده اند و چه خونها دارد چشمان پدری که خون فرزند بیگناهش توسط ضحاکان عصر ریخته است. آری کسی از دل این پدران خبر ندارد که دلشان به اندازه‌ی بی نهایت اندوه را در خود جا داده‌اند. آیا کسی می تواند این اندوه را به جان بخرد؟؟ آیا کسی می تواند یاد پسر را از وجود پدر حذف کند؟؟جسم جگر گوشه هایشان را گرفتند ولی بی شک یاد فرزندانشان همیشه در قلبشان است اما چه سود که یادشان با افسوس نبودنشان گره خورده است.
پدران عزیز ، درد شما را هیچ کسی نمی فهمد ولی بدانید که یاد فرزندانتان برای ما جاودان خواهد بود. پدران عزیز شما اسوه ی صبر هستید برای ما و بی شک اگر ایوب در این زمان می زیست شماها را می ستود.
ما جوانان این سرزمین خود رادر غم از دست دادن فرزندانتان شریک می دانیم و تا روزی که زنده ایم یاد امیر ، محمد ، محسن ، سهراب ، ندا ، ستار و ...... را زنده نگه میداریم تا ظلم و ستم را به زانو در بیاوریم.
مسعود علیزاده
از بازداشتی‌ها و شکنجه شدگان #بازداشتگاه_کهریزک
#اعتراضات_۸۸ #مردم_را_میکشند_زبانشان_هم_دراز_است
@irbriefing
به یازده سال پیش بر میگردم قبل از اینکه بخواهم از ایران خارج بشوم، تنها جایی که به من حس خوب و آرامش میداد بهشت زهرا بود زیرا میتوانستم پنج شنبه ها بر سر مزار جانباختگان انتخابات هشتاد و هشت و کهریزک بروم و با خانواده های آن عزیزان هم دیدار و احساس همدردی کنم تا آنها بدانند در این مسیر تنها نیستند و ما در کنارشون ایستاده ایم.حدود دو سال از نزدیک شاهد اشک پدران، مادران و خواهر و برادرانی بودم که عزیزانشان را در راه آزادی وطن از دست دادند.
در روند دادخواهی پرونده جنایت کهریزک همیشه از نزدیک شاهد تلاش های این دو پدر بزرگوار به نام های علی کامرانی ، علی جوادی فر و همچنین پدر محسن روح الامینی بودم که با همه تهدید هایی که رو برو میشدند همچنان مسیر پرونده را طی می کردند تا آمرین و عامران جنایت کهریزک را به سزای اعمالشان برسانند. درسته در دستگاه فاسد قضایی نظام جمهوری اسلامی متهمان اصلی پرونده جنایت کهریزک محاکمه نشدند و دادگاه ها به صورت نمایشی برگزار شد ولی این دو پدر همه تلاش خود را کردند تا جوان های دیگری به نام های محسن روح الامینی ، محمد کامرانی ، امیر جوادی فر ، احمد نجاتی کارگر ، رامین اقازاده قهرمانی و ستار بهشتی ها در زندان های غیر قانونی زیر شکنجه کشته نشوند.
پدر واژه ایست که با لفظ آن هم همیشه کوه مشکلات از ما دور میشود و به شانه هایش می افتد و چه سنگین است شانه های پدرانی که جگر گوشه هایشان را از دست داده اند و چه خونها دارد چشمان پدری که خون فرزند بیگناهش توسط ضحاکان عصر ریخته است. آری کسی از دل این پدران خبر ندارد که دلشان به اندازه‌ی بی نهایت اندوه را در خود جا داده‌اند. آیا کسی می تواند این اندوه را به جان بخرد؟؟ آیا کسی می تواند یاد پسر را از وجود پدر حذف کند؟؟جسم جگر گوشه هایشان را گرفتند ولی بی شک یاد فرزندانشان همیشه در قلبشان است اما چه سود که یادشان با افسوس نبودنشان گره خورده است.
پدران عزیز ، درد شما را هیچ کسی نمی فهمد ولی بدانید که یاد فرزندانتان برای ما جاودان خواهد بود. پدران عزیز شما اسوه ی صبر هستید برای ما و بی شک اگر ایوب در این زمان می زیست شماها را می ستود.
ما جوانان این سرزمین خود رادر غم از دست دادن فرزندانتان شریک می دانیم و تا روزی که زنده ایم یاد امیر ، محمد ، محسن ، سهراب ، ندا ، ستار و ...... را زنده نگه میداریم تا ظلم و ستم را به زانو در بیاوریم.
مسعود علیزاده
از بازداشتی‌ها و شکنجه شدگان #بازداشتگاه_کهریزک
#اعتراضات_۸۸ #مردم_را_میکشند_زبانشان_هم_دراز_است
@irbriefing
Telegram
ایران بریفینگ / مدیا