۲۳مهرماه ۱۳۶۵، ساعت ۳ بعدازظهر پنج فروند هواپیمای جنگی اف – ۴ که از داخل خاک اسرائیل برخاسته بودند، برای بمباران مواضع نیروهای فلسطینی و لبنانی در منطقه «اشرفیه» در جنوب شرقی شهر «صیدا» و همین طور اردوگاه های فلسطینی‌ها «المیه و میه» وارد آسمان لبنان می شوند.
با شدت گرفتن بمباران هواپیماهای اسرائیلی، ضد هوایی‌های متعلق به گروههای لبنانی ، به مقابله با این تهاجم هوایی پرداختند در آن میان جوانی فلسطینی با یک قبضه موشک ضد هوایی دوش پرتاب پس از نشانه روی و شلیک به موقع، یکی از هواپیماهای فانتوم را هدف قرار داد.
دو‌خلبان هواپیمای ساقط شده به وسیله چتر نجات ، در دو منطقه جدا گانه در داخل خاک لبنان فرود آمدند ، هلی کوپترهای جنگی اسرائیل که مشغول گشت زنی نزدیک آنجا بودند، پس از اخذ دستور ، به سرعت به محل فرود یکی از خلبانان شتافتند و توانستند او را قبل از اینکه به دست نیروهای مبارز بیفتد ، سوار کرده و از مهلکه نجات دهند.
خلبان دیگر «ران آراد» ۲۸ ساله که در یک باغ فرود آمده بود بر اثر شدت ضربه وارده ، آرنج دست چپش شکسته بود او به دست نیروهای گروه «مقاومت مومنه» به رهبری «مصطفی دیرانی» منشعب از «سازمان امل» به اسارت‌گرفته می‌شود و‌ با اسکورت‌چند‌گروه‌مسلح دیگر نهایتا به بیروت منتقل می‌شود.
در بیروت ، خلبان مجروح را مستقیما به خانه مصطفی دیرانی ( مسئول وقت کمیته امنیت سازمان امل ) می‌برند.
ساعتی بعد که اضطراب و ترس آراد فرو کش کرد، و مداوای اولیه انجام شده و نهایتا ساعت ۱۰ شب ، مجددا وی را به یکی از درمانگاههای محلی می برند و دست چپ خلبان اسرائیلی را گچ گرفته و مداوا می نمایند .
ران آراد تا سال ۱۳۶۹ در بیروت و در یکی از بازداشتگاه های مخفی حزب الله لبنان نگهداری می شود و پس از آن به سوریه فرستاده میگردد [گفته می شود وی] در سال ۱۳۷۹ از طریق هواپیمای سی ۱۳۰ نیروی هوایی ارتش ایران که در خدمت سازمان هلال احمر بوده به ایران منتقل شده و دست کم تا آنجا که شواهد بسیار متّقنی موجود است تا سال ۱۳۸۱ در خانه‌ای در شمال تهران توسط نیروی قدس سپاه پاسداران محافظت و نگهداری می شده .
بر اساس همان شواهد در سال ۱۳۸۰ وی دچار سانحه قلبی شده و بمدت پانزده روز در #بیمارستان_قلب_جماران متعلق به سپاه پاسداران مداوا و نگهداری می‌شده.
از آن تاریخ به بعد دیگر هیچ اثر و خبری از وی وجود ندارد ، یا ضریب نگهداری و‌امنیتی وی بالا رفته و‌یا احتمالا وی در خلال همان سالها فوت کرده است.
#کلاف_پیچیده_متوسلیان
‏
Irbr.news
@irbriefing

قسمت یازده / یکی از اصلی ترین گره‌ها و یا شاه کلید حل ماجرای این چهار تن در دست کم پنج سال اولیه مفقود شدن آنها در دست روبرت مارون حاتم یکی از فرماندهان فالانژیستهای لبنان و محافظ و مشاور ارشد ایلی حبیقه است.
کسی که از او به عنوان یکی از جعبه‌های سیاه چهار گروگان ایرانی نام می‌برند.
#روبرت_مارون_حاتم مدعی است از این‌چهار تن بازجویی کرده و‌نوار بازجویی‌های چهار تن را هم در اختیار دارد.
روبرت که دغدغه مالی داشته است برای اثبات ادعایش اظهار می دارد چند سال پیش به رابطی در سفارت ایران در پاریس گفته است که می‌تواند نوار بازجویی از احمد متوسلیان را با شرایطی (دریافت پول) به ایرانی‌ها بدهد او‌حتی تکه‌ای از نوار را هم‌برای رابط پخش می‌کند،
اما در کمال تعجب #سفارت_جمهوری_اسلامی_ایران در فرانسه رغبتی به این مسئله نشان نمی دهد!
او سپس تکه هایی از این نوار را پخش می کند :
صدای بازجو نامفهوم است اما صدای مترجم مفهوم است که می پرسد شما در جنوب چه می کردید؟
و فردی که در جواب می‌گوید : «من احمد متوسلیان هستم کارمند سفارت ایران»
سفارت ایران در پاریس بعدها اعلام کرد در اصالت صدا شکی نیست اما مشخص نیست مصاحبه برای چه‌زمانی است و محل بازجویی کجاست ، که شاید همان برباره و‌ لحظات ابتدایی بازداشت باشد.
آشکارا مشخص است سفارت ایران در فرانسه علاقه ای به پیگیری ندارد .
کامل مقاله تحلیلی و اختصاصی «چرا جمهوری اسلامی مرگ احمد متوسلیان را مدام تکذیب می کند؟» را می توانید در سایت ایران بریفینگ بخوانید.
#کلاف_پیچیده_متوسلیان

Irbr.news
@irbriefing

با گذشت دو دهه از مفقو‌د شدن این‌چهار تن همچنان با جدیت و تاکید سخن از زنده بودن آنان است از سفیر ایران در لبنان گرفته تا حسن نصرالله همه می‌گویند:«چهار ایرانی زنده هستند»
#غضنفر_رکن_آبادی_سفیر_سابق_ایران_در_لبنان ، در مراسم سالگرد ربایش این چهار تن که در محل سندیکای روزنامه‌نگاران لبنان برگزار شده بود، اعلام کرد : «چهار دیپلمات ربوده‌شده ایرانی زنده‌اند و در زندان‌های رژیم صهیونیستی هستند.»
سیدحسن نصرالله، دبیرکل حزب‌الله لبنان نیز در اظهاراتی، همین ادعاها را تکرار کرد و با اشاره به ادعای مقامات اسرائیل مبنی‌ بر اینکه چهار دیپلمات ایرانی توسط فالانژ‌ها ربوده‌ شده و به دست همین نیروها کشته شدند و اجسادشان هم دفن شده، یادآور شد:«اسرائیل دشمن ماست و ما نمی‌توانیم به گزارش‌های آن اعتماد کنیم. کما اینکه اسرائیلی‌‌ها در گذشته نیز حضور بعضی اسیران در زندان‌های خود را تکذیب می‌کردند، اما بعدها مشخص شد همین اسیران در زندان‌های این رژیم بوده‌اند، این‌ چهار تن‌ زنده هستند و در زندانهای اسرائیل بسر می‌روند، ما شواهد متقنی داریم»
پایان دهه دوم ، پایان ادعاهای متقن بود!

#کلاف_پیچیده_متوسلیان
Irbr.news
@irbriefing

جمهوری اسلامی علیرغم تمامی تبلیغات‌هایی که برای آن چهار مفقود شده ایرانی می نماید عملا هیچگاه تمایل جدی ای برای پیگیری وضعیت ایشان نداشته.
در سال ۱۳۸۲ دولت آلمان به عنوان میانجی بین حزب الله لبنان و جمهوری اسلامی ایران و اسرائیل برای بررسی پرونده مفقود شدگان اسرائیلی و لبنانی وارد عمل می گردد و در دو مرحله رسمی و سه مرحله غیر رسمی تبادل اجساد و اسرای طرفین برگزار می گردد ، اسرائیل نیز که پیشتر اعلام نموده بود هیچ اطلاعی از این چهار ایرانی ندارد در پیامی به ایران اعلام آمادگی می‌نماید که حداقل دو تن از این افراد را آزاد می نماید در صورتیکه جمهوری اسلامی ایران خبری از #ران_آراد را به اسرائیل بدهد ، اما جمهوری اسلامی همچنان مدعی می گردد که از سرنوشت ران آراد بی اطلاع بوده اما می تواند از نفوذ خود برای آزادی اسرای اسرائیلی در میان حزب الله استفاده نماید و طرف اروپایی نیز موافقت می نماید تا سه تن از زندانیان ایرانی – لبنانی متهم به دست داشتن در ترور رستوران میکونوس و همچنین متهم پرونده بمب گذاری آرژانتین در انگلستان را آزاد نماید .
( در ابتدا طرف آلمانی از پذیرش این پیشنهاد شانه خالی نموده و از ایران تقاضا می نماید که باید برای اثبات ادعای خود حسن نیت خود را نشان دهد ، ایران همچنان اعلام می نماید تنها خبری از زنده بودن ران آراد دارد و از محل نگهداری وی بی‌اطلاع است جالب آنکه در همین ایام مذاکرات محرمانه یک سایت وابسته به حزب الله لبنان عکسی را از ران آراد منتشر می نماید !
کامل مقاله تحلیلی و اختصاصی «چرا جمهوری اسلامی مرگ احمد متوسلیان را مدام تکذیب می کند؟» را می توانید در سایت ایران بریفینگ بخوانید.
#کلاف_پیچیده_متوسلیان
‏
Irbr.news
@irbriefing

انتشار عکسهای ران آراد برای اسرائیلی‌ها یک نشانه بود،این خبر آنقدر برای طرف اسرائیلی مهم بوده است که مجددا رغبت برای از سرگیری مذاکرات را نشان می دهد این در حالی بود که ایران همچنان مشغول مذاکره برای آزادی #کاظم_دارابی تنها ایرانی متهم در پرونده #ترور_میکونوس بود و اسرائیلی ها از آنجا که نمی خواستند موضوع #ران_آراد در گروکشی ایران و آلمان متوقف شود از ایتالیا نیز می خواهند که وی نیز به عنوان میانجی وارد مذاکرات بشود .
ایتالیا خواسته اسرائیل را می پذیرد و در دسامبر سال ۲۰۰۶ «سناتور سرجیو دوگرگوریو» رئیس کمیسیون دفاعی ایتالیا اعلام می نماید که سازمان امنیت ایتالیا و دولت ایتالیا مذاکره با جمهوری اسلامی ایران بر سر آزادی گروگان های اسرائیلی در اسارت حزب الله لبنان را آغاز کرده اند در همان زمان مجددا آلمان اعلام آمادگی می نماید تا در سکوت کامل رسانه ای مسئله گروگان های لبنانی و اسرائیلی را مورد نظر قرار دهد و هیاتی را نیز به نشانه حسن نیت به تهران می فرستد .
با ورود هیات آلمانی به سرپرستی «ارنست اورلا» در تهران موضوع چهار ایرانی مفقود شده و ران آراد در دستور کار قرار می‌گیرد ، و اعضایی از وزارتخانه‌های امور خارجه و اطلاعات ، سپاه پاسداران و سید حسین موسوی به عنوان نماینده رئیس جمهور در امور چهار ایرانی مفقود شده و طرف آلمانی تشکیل جلسه می‌دهند.
اما به علت نبود یک نقطه مشترک بین اعضای ایرانی در مقابل آلمانی‌ها در آن نشست کار به درگیری لفظی و فیزیکی و لیوان و قندان پرت کردن برای همدیگر می کشد!
آلمانی‌ها جلسه را ترک می‌کنند و خواستار آن می شوند که جلسات بعدی فقط با حضور اعضای وزارت امورخارجه ایران و‌ در برلین تشکیل شود .
اولین جلسه این مذاکرات در آلمان با حضور فردی بنام «خالد عبید » به نمایندگی از حزب الله لبنان و «بنجامین ایهود» به نمایندگی از اسرائیل و « کمیسیونی از ایران با حضور سید حسین موسوی و یاسر فراتی و مجتبی علوی در ۴ نوامبر ۲۰۰۶ در دفتر مطالعات و تحقیقات وزارت امور خارجه آلمان تشکیل میگردد و مقرر می گردد تا جلسه بعدی پانزده روز بعد با محوریت بحث بین ایران،اسرائیل،آلمان تشکیل شود.
کامل مقاله تحلیلی و اختصاصی «چرا جمهوری اسلامی مرگ احمد متوسلیان را مدام تکذیب می کند؟» را می توانید در سایت ایران بریفینگ بخوانید.
#کلاف_پیچیده_متوسلیان

Irbr.news
@irbriefing

شاید برای اولین بار است که در یک نشست رسمی ایران و اسرائیل و‌حزب الله لبنان در کنار یکدیگر نشسته‌اند.
در اولین جلسه این مذاکرات در آلمان با حضور فردی بنام «خالد عبید » به نمایندگی از طرف حزب الله لبنان و «بنجامین ایهود» به نمایندگی از طرف اسرائیل و « کمیسیونی از ایران با حضور سید حسین موسوی و یاسر فراتی و مجتبی علوی در ۴ نوامبر ۲۰۰۶ در دفتر مطالعات و تحقیقات وزارت امور خارجه آلمان تشکیل میگردد طرفین برای بیان خواسته‌ها و شرایط خود دو‌هفته زمان می‌خواهند .
در نشست بعد در حالی که خواسته‌های حزب الله و‌ مشخص و مطرح می‌شود.
در این جلسه اسرائیل ضمن اعلام خبر زنده بودن سه تن از ایرانیان مفقود شده همچنان از ایران طلب اطلاعات بیشتری در مورد ران آراد می نماید و دولت آلمان نیز متعهد می گردد کاظم دارابی را در اولین فرصت ممکن آزاد نماید، (امری که شش ماه بعد از آن اتفاق افتاد) ، خالد عبید نیز متعهد می گردد دوازده اسیر اسرائیلی را بلادرنگ و ظرف ده روز آینده و قبل برگزاری جلسه بعد آزاد نماید (حزب الله لبنان نیز به وعده خود عمل می‌نماید) ، همه چیز روال عادی خود را طی می نماید تا اینکه طبق وعده انجام شده در دو هفته آینده موضوع چهار ایرانی مفقود شده و ران آراد به مذاکره گذاشته می‌شود.
اما جمهوری اسلامی در چرخشی عجیب در نشست بعدی خواستار آن می‌شود که بجای موضوع چهار ایرانی مفقود شده ، تقاضای فشار بر دیگر دولتهای اروپایی از سوی آلمان در جهت فشار بر سازمان مجاهدین خلق و همچنین حمایتهای جانبی از ایران در جهت مسئله بحران هسته ای را مورد مذاکره‌قرار بدهند.
این خواسته و پیش شرط با مخالفت آلمان مواجه می شود و عملا مذاکرات مشترک بدون رسیدن به خواسته اصلی خود یعنی ران آراد و‌مفقودین ایرانی متوقف می‌شود.
کامل مقاله تحلیلی و اختصاصی «چرا جمهوری اسلامی مرگ احمد متوسلیان را مدام تکذیب می کند؟» را می توانید در سایت ایران بریفینگ بخوانید.
#کلاف_پیچیده_متوسلیان

Irbr.news
@irbriefing

از آن تاریخ اکنون ۴۱ سال می‌گذرد و تاکنون اخبار ضد و نقیض پیرامون سرنوشت آنها منتشر شده ، چندی پیش نیز تعدادی از مقامات جمهوری اسلامی ایران با اعلام خبر شهادت این چهار نفر موضوع آنها را خاتمه یافته دانسته که مورد واکنش بسیاری از دوستان و نزدیکان این افراد واقع شد، با گذشت این سالها هر از گاهی وزارت امورخارجه ایران در سالگرد مفقود شدن آنان بیانیه ای صادر می‌کند و‌ تمام‌تا سال دیگر!
دو‌سال پیش وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی در اقدامی بی سابقه طی بیانیه‌ای رسمی اعلام کرد سیدمحسن موسوی، احمد متوسلیان، کاظم اخوان و تقی رستگارمقدم زنده‌ هستند و سند بسیار معتبری نیز در این مورد وجود دارد که آنها در زندانهای اسرائیل به ‌سر می‌برند؛ بیانیه‌ای بی سابقه که در آن مسئولیت سیاسی و حقیقی این موضوع بر عهده اسرائیل و حامیان آن گذاشته شده است.

در این بیانیه آمده است: «شواهد و قرائن گویای آن است که دیپلمات‌های ربوده‌شده در لبنان، به نیروهای اشغالگر رژیم صهیونیستی تحویل داده شده و متعاقبا به سرزمین‌های اشغالی منتقل شده‌اند و اکنون در زندان‌های این رژیم نامشروع به‌سر می‌برند.»

وزارت امور خارجه ایران همچنین ضمن قدردانی از مقام های لبنانی برای پیگیری‌های قبلی در این ‌باره، بار دیگر از مقامهای لبنانی و همچنین از دبیرکل سازمان‌ملل متحد و صلیب سرخ جهانی و دیگر نهادهای بین‌المللی خواست تا به وظیفه ذاتی، حقوقی و انسانی خود در پیگیری این پرونده عمل کرده و تمام تلاش خود را برای روشن‌شدن وضعیت دیپلمات‌های ربوده‌شده به‌کار برند.
آنچه گمان‌ها درباره زنده‌بودن متوسلیان و یارانش را تقویت می‌کرد ، بخش دیگری از این بیانیه است که وزارت امور خارجه در آن ضمن پیشنهاد تشکیل کمیته‌ای حقیقت‌یاب از سوی صلیب سرخ جهانی، ابراز امیدواری می‌کند چهار دیپلمات کشورمان به‌زودی آزاد شوند!

به‌طور همزمان، حسین امیرعبداللهیان معاون وقت عربی آفریقایی وزارت امور خارجه هم که آن روزها به‌عنوان دستیار رئیس مجلس وقت (علی لاریجانی) فعالیت می‌کرد، در توئیتی خبر داد که «این دلاورمردان همچنان در زندان رژیم صهیونیستی به‌سر می‌برند.»
مسئولان ایرانی به‌گونه‌ای اظهار نظر می‌کردند که وانمود می‌شد خبرهایی در راه است!
کامل مقاله تحلیلی و اختصاصی «چرا جمهوری اسلامی مرگ احمد متوسلیان را مدام تکذیب می کند؟» را می توانید در سایت ایران بریفینگ بخوانید.
#کلاف_پیچیده_متوسلیان
Irbr.news
@irbriefing

داغ ترین سالهای بیانیه ها درباره متوسلیان
سال ۱۳۹۸ تا ۱۴۰۰ بود، سالهایی که حالا مشخص است اتفاقی افتاده بود اما نه آنطور که آنها می‌گفتند!
وزارت خارجه چنین وانمود می کرد که خبرها و اسنادی به دست دستگاه دیپلماسی جمهوری اسلامی رسیده است؛ خبری که انگار حالا آنقدر موثق هست که دستگاه سیاست خارجی را در این سطح به واکنش واداشته و آن را متقاعد کند که اینچنین موضع بگیرد.
چند روز بعد از بیانیه وزارت امور خارجه‌سرتیپ #حسین_دهقان ، که اکنون‌مشاور رهبر جمهوری اسلامی است و آن روزها از فرماندهان ارشد سپاه در لبنان بود نیز مدعی شد متوسلیان و سه دیپلمات دیگر ایرانی زنده‌اند و اسیر اسرائیل می باشند.
دهقان به خبرگزاری دفاع مقدس گفت: «اینها زنده‌اند و در اسارت رژیم صهیونیستی هستند و «مدارکی مستند و غیر قابل انکار دال بر این موضوع وجود دارد»
دهقان به آن مدرک مستند اشاره ای نکرد اما گفت :آنها ( اسرائیلی ها)باید مسئولیت سلامت و امنیت چهار دیپلمات را برعهده بگیرند.»

وزیر دفاع سابق ایران در همان مصاحبه از پیگیری‌های دولت برای آزادی این چهار دیپلمات هم گفت و تاکید کرد پیگیری‌ها به‌لحاظ سیاسی و حقوقی در جریان است.

بیانیه وزارت خارجه جمهوری اسلامی در سال ۱۳۹۸ آنقدر مطمئن و مصمم بود که حتی شگفتی سپاه پاسداران را هم برانگیخت و خبرگزاری تسنیم سپاه پاسداران در گزارشی مفصل این سئوال را مطرح کرد که :« خبری در راه است ؟»
کامل مقاله تحلیلی و اختصاصی «چرا جمهوری اسلامی مرگ احمد متوسلیان را مدام تکذیب می کند؟» را می توانید در سایت ایران بریفینگ بخوانید.
#کلاف_پیچیده_متوسلیان

Irbr.news
@irbriefing

حالا بهتر می‌شود شدت و‌ حدت بیانیه‌های وزارت امور خارجه را فهمید؛ در آستانه چهارمین دهه مفقود شدن مجددا وزارت امور خارجه ایران اگر چه نه به شدت سالهای گذشته اما در بیانیه ای رسمی در چهلمین سالگرد مفقود شدن آنها همچنان به زنده بودن آنها و در اسارت بودن در زندانهای اسرائیل اشاره و ادامه داده است که :«به تلاش‌ها برای تعیین تکلیف سرنوشت چهار دیپلمات ربوده شده ایرانی ادامه می‌دهیم»…

این اظهارات در حالی است که در ۱۷ تیر ۱۳۹۹ #حمید_داودآبادی نویسنده کتابی در مورد #احمد_متوسلیان و پژوهشگر جنگ در مصاحبه با #خبرگزاری_مهر وابسته به سازمان تبلیغات اسلامی فاش می سازد که هر چهار تن کشته شده اند و پیکرهایشان هم به ایران منتقل شده اما به دلایل سیاسی جمهوری اسلامی علاقه ندارد شهادت رسمی آنها را اعلام کند!
با کمی تحقیق حتی محل نگهداری این‌ چهار تابوت نیمه‌خالی هم فاش می‌شود: اتاق تجمیع اجساد در «مرکز ژنتیک نور» وابسته به سپاه پاسداران.
داود آبادی حتی فاش می سازد قاسم سلیمانی نیز از این قضیه مطلع بوده و در واقع نقش اصلی انتقال اجساد به ایران را او‌ بر عهده داشته است.
او در این مصاحبه تفصیلی می گوید : « سال ۷۸ یعنی ۲۱ سال پیش یک نفر به من خبری داد. در آن زمان ما مجله‌ای به نام فکه داشتیم. به من گفت امسال سفارت ایران در بیروت می‌خواهد بیانیه‌ای در رابطه با این ۴ نفر صادر کند و اعلام کند که شهید شده‌اند. تعدادی استخوان هم به عنوان پیکرشان تشییع می‌شود. من همانجا با همسر آقای موسوی تماس گرفتم، به او گفتم داستان بدین شکل است و وزارت خارجه می‌خواهد قضیه را ببندد.
همان زمان یکی به من گفت که به ما آماده باش ورود پیکر حاج احمد را داده‌اند و گفته‌اند که هیچکس نباید به سمت آن بیاید اما تو می‌توانی بیایی. قضیه منتفی شد و وزارت خارجه بیانیه نداد. این قضیه هم تا امروز منتفی شد.
…. سلیمانی در ۲۴ اسفند ۹۷ از من پرسید: تو به چه چیزی در این پرونده رسیدی؟ گفتم من به چیز بدی رسیدم!
گفت چی؟ گفتم پیکر حاج احمد تهران است. لبخندی زد و به من گفت: نه. هر چهارتایشان تهران هستند!
جا خوردم. گفتم: یعنی چی سردار؟ من فقط برای وجود حاج احمد دلیل دارم.
سردار پاسخ داد: هر ۴ نفر همان شب به شهادت رسیده‌اند. در ادامه گفت ما چند وقت پیش (اشاره‌ای به زمان دقیقش نداشت) تبادلی با قوات اللبنانیه داشتیم، از آن جایی که می‌گفتند که پیکرشان را دفن کردند؛ پیکرها را به ما دادند. اکنون هم پیکرها طبق نظر شما تهران است. البته پیکری هم نیست و یک مشت استخوان هستند…
#کلاف_پیچیده_متوسلیان

Irbr.news
@irbriefing

جمهوری اسلامی همچنان علاقمند به بازی با نام احمد متوسلیان!
حمید داود آبادی در ادامه دلایل خودش را نیز برای کشته شدن این‌ چهار تن‌ می گوید :«من اگر می گویم پیکر حاج احمد تهران است نه فقط طبق شنیده ها و‌ تائید سردار سلیمانی می‌گویم بلکه طبق دلایلی که دارم می گویم؛ تمام اخبار و شواهد بر این دلالت دارد اسعد شفتری کسی که در کشتن نقش داشته بود، کریم بقرادونی و چهار نفر این فالانژها یک حرف مشترک زدند، در مستند «در جست و جوی حقیقت» گفتند که ماشین را به همراه یکی از جنازه‌ها بردیم جلوی دفتر حزب بعث عراق در طرابلس لبنان گذاشتیم.
این ادعای آن هاست، همچنین بعداً اطلاعات کشور سوریه ماشین را پیدا کرد و برد.
همچنین سال گذشته به خانه پدری حاج احمد رفته بودیم، خواهرش حمیده جلوی جمع برای اولین بار گفت من یک چیزی می‌خواهم بگویم که تا حالا نگفته‌ام. چند روز پس از اینکه حاج همت از لبنان به ایران برگشته بود، به مغازه شیرینی فروشی پدرم رفته بود. پدرم به خانه آمد و گفت حاج همت آمد و گفت احمد در لبنان شهید شده است. این پرونده برای پدر ما بسته شده است، لطفا ما را بیش از این بازی ندهید!

با اینکه آقای محسن رضایی در دیدار با مادر حاج احمد در سال ۹۵ می‌گوید به زودی خبرهای خوشی به شما می‌دهم ولی در قرآنی که به مادر حاج احمد هدیه می‌دهد می‌نویسد تقدیم به مادر شهید حاج احمد متوسلیان. این یعنی چی؟
آقای #محسن_رضایی در سال ۹۷ گفت: اینها همان روز اول شهید شده‌اند.
پرسیدم چرا این همه مصاحبه می‌کنند و می‌گویند زنده است؟
گفت من و #حسین_دهقان یکسری اخبار از داخل اسرائیلی‌ها شنیدیم، گفتیم این خبرها را بولد کنیم شاید اسرائیلی‌ها تحریک شوند و اطلاعاتی لو بدهند اما به نتیجه نرسید و چیزی درز نکرد»

حالا چهل و یک سال گذشته است در روزهای نوروز ۱۴۰۲ فرمانده سپاه پاسداران به دیدار مادر احمد متوسلیان می رود و از او به عنوان «اولین شهید راه فلسطین» یاد می کند، رسانه‌ها همه خبر رسمی و‌تائید شهادت احمد متوسلیان را منتشر می‌کنند ، پس از آن سه روز بعد مجددا سخنگوی سپاه پاسداران اعلام می کند برداشت از «اولین شهید راه فلسطین» نادرست است و ما از سرنوشت #احمد_متوسلیان چیزی نمی دانیم!
جمهوری اسلامی همچنان با نام این چهار تن در حال بازی است و گمان هم نمی رود از این بازی خسته شود!
#کلاف_پیچیده_متوسلیان
Irbr.news
@irbriefing