🔖خانواده نیما اولین روز سال جدید را در حالی در کنار مزار جاوید نام #نیما_نوری برگزار کردند که مزار وی تخریب شده و سنگ قبر او را برداشته‌اند، روی سنگ مزار وی نوشته شده بود:
«قرار بود ۸۰ سال عمر کنم اما
تو ۱۸ سالگی تو راه آزادی کشته شدم
قول بده بجای منم آزاده زندگی کنی …
پسر ایران نیما نوری»
نیما، تک‌فرزند، ۱۸ ساله خانواده‌ بود، که برای شرکت در مراسم #چهلم_حدیث_نجفی در حالی که عازم آرامستان بهشت سکینه کرج بود با شلیک دو گلوله به جناغ سینه و ران پایش توسط نیروهای بسیج کشته شد.
نیما ابتدا به درمانگاه وصال کرج منتقل شد. اما پس از آن به‌دلیل خون‌ریزی زیاد به بیمارستان مدنی منتقل شد و همان روز در آنجا درگذشت.
«… پدر و مادرش خیلی سعی کردند که او را منصرف کنند که به اعتراضات نرود. اما او گوش نمی‌کرد و به تجمعات می‌پیوست. حتی یک روز به خانه که بازگشت پایش توسط نیروهای جمهوری اسلامی تحت ضربات باتوم قرار گفته بود و چند روز به سختی راه می‌رفت. بالاخره در روز چهلم حدیث نجفی و پارسا رضادوست به پدرش گفت می‌خواهم بروم اعتراضات. باز هم خانوادش اصرار داشتند که او را منصرف کنند. اما نیما تصمیم قطعی داشت که برود. نزدیکی بهشت سکینه که بودند ترافیک و راه بندان شده بود. همان‌جا نیما به پدرش گفت تو برو من پیاده می‌روم. شب اون روز به خانواده نوری زنگ زدند که فرزندتان فوت شده...»
#علیه_فراموشی
‏
🌐 irbr.news
✅️ @irbriefing

🔖۱۲ آبان، مراسم چهلم «حدیث نجفی» بود؛ یکی از کشته‌های اعتراضات سراسری ۱۴۰۱؛ همان روزی که معترضان برای هم‌دردی با خانواده حدیث راهی «بهشت سکینه» شده بودند اما نیروهای امنیتی برای جلوگیری از حضور پرشمار مردم، آرامستان را بستند و اعتراضات به درگیری منجر شدند. 
برخی از شهروندان در آن سرکوب و دود و خون، چشم‌های خود را از دست دادند. «مجید خادمی‌طاهر» یکی از آن‌ها است. او یکی از آسیب‌دیدگان از ناحیه چشم طی اعتراضات سراسری است که شکایت خود را در دستگاه قضایی جمهوری اسلامی به ثبت رسانده است. 
#مجید_خادمی‌ دانشجوی دکترای «دانشگاه صنعتی اصفهان» و پژوهش‌گر حوزه بیوتکنولوژی که در یکی از شرکت‌های دانش‌بنیان روی داروهای ضدسرطان کار می‌کند، یکی از کسانی است که در مراسم #چهلم_حدیث_نجفی یک چشم خود را از دست داد. 
مجید به همراه مادر و خواهرش برای هم‌دردی با خانواده حدیث نجفی راهی «بهشت سکینه» شده بود اما بسته بودن آرام‌ستان، فضای ملتهب، حضور نیروهای پلیس و هم‌چنین مواجهه با خودروی نیروی انتظامی که مورد هجوم برخی از معترضان قرار گرفته بود، آن‌ها را از ادامه مسیر منصرف کرد. مجید خواهر و مادرش را به سمت خاکی کنار اتوبان برد تا بتواند آن‌ها را از منطقه درگیری دور کند. 
همراه آن‌ها، گروهی دیگر از مردم هم بودند که آن التهاب پرخشم را ترک می‌کردند. آن‌ها پشت به معترضان و رو به سمت بازگشت داشتند که نیروهای سرکوب موتورسوار از روبه‌رو سلاح به روی مردم گشودند. 
هدف‌گیری نیروهای سرکوب نه فقط مردم در اتوبان و صف اعتراضات بلکه مستقیم به خاکی و سمت کسانی بود که در حال ترک محل بودند. 
تیرهای ساچمه‌ای نتوانستند لباس‌های تن مجید را رد کنند و به گوشت برسند اما یکی از آن‌ها چشمش را شکافت، از کره چشم رد شد و پشت شبکیه نشست. او هم‌چنان آن ساچمه را با خود به همراه دارد. 
بینایی یک چشم مجید برای همیشه از بین رفت. او توانست خود را به بیمارستانی در کرج برساند اما مجید را به تهران منتقل کردند و همان شب مورد جراحی قرار گرفت. دیگر از پزشکان کمکی برای او ساخته نیست و مجید چشم چپ خود را برای همیشه از دست داد. 
#چشم_برای_آزادی #شلیک_به_چشم_معترضان #علیه_فراموشی
‏
🌐 irbr.news
✅️ @irbriefing