#امروز_در_تاریخ / ۸ سال پیش در چنین روزی شاهرخ زمانی، نقاش ساختمانی، فعال کارگریِ ترک، در پنجمین سال از حبس بدون مرخصی خود در زندان رجایی‌شهر به شکل مشکوکی درگذشت.
او از جمله فعالین کارگری و سوسیالیستی بود که همراه با داشتن اندیشه‌های خود، در کنار و همراه مبارزات فعالین ملی می‌ایستاد و از پیوند حرکتهای کارگری آزربایجان با حرکت ملی حمایت می‌کرد. مساله‌ای که یکی از بزرگترین دغدغه‌های رژیم ایران است.
#شاهرخ_زمانی در حالی پنجمین سال حبس خود را «بدون مرخصی می‌گذراند» که طی این مدت حتی اجازه حضور در مراسم ازدواج دخترش یا خاکسپاری مادرش را هم نیافته بود.

او آخرین بار در خردادماه سال ۹۰ در تبریز بازداشت شد و ۳۶ روز را در زندان انفرادی محبوس بود و سپس در #دادگاه_انقلاب #تبریز به جرم «تبلیغ علیه نظام، تلاش برای ایجاد سندیکای کارگران نقاش و تشکیل گروهی به قصد برهم زدن امنیت ملی» به ۱۱ سال زندان محکوم شد.

آقای زمانی چند بار در طول حبسش در زندان تبریز در بندهای زندانیان غیرسیاسی به‌سر می‌برده و بارها دست به اعتصاب غذا زده بود.

آقای زمانی در سال های۹۱ و ۹۲ به زندان‌های یزد، تبریز، رجایی شهر کرج، باردیگر تبریز، قزل‌حصار کرج و سرانجام در سال ۹۳ دوباره به زندان رجایی‌شهر انتقال یافت.
شاهرخ زمانی در سال ۷۲ نیز به جرم فعالیت غیرعلنی سندیکای نقاشان ۱۸ ماه زندانی شده بود.
۲۴ شهریور ۱۳۹۴ ساعت۹ صبح پس از آنکه شاهرخ زمانی برای هواخوری حاضر نشد، هم‌بندی‌های او با رفتن سر تختش متوجه شده‌اند که او درگذشته است.
براساس این گزارش، تشخیص اولیه بهداری زندان در مورد علت مرگ این زندانی، سکته مغزی بوده است.
#مرگهای_مشکوک_زندانیان #اخبار_زندانیان_سیاسی_عقیدتی
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing