#تصویرروز / بهمن ۱۴۰۳ #مادران_دادخواه شهیدان قیام ۹۸ و ۱۴۰۱ در کنار مزار پسر ایران #پویا_احمدپور در رشت در دومین سالگرد او، مادران ؛
مهران بصیر توانا
مهرگان زحمتکش
مهدی دائمی
محمدرسول مومنی زاده
پویا احمدپور
#علیه_فراموشی #دادخواهی

🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

تصویری از جاویدنام حنانه کیا که مادرش، معصومه آذری، در استوری اینستاگرام خود منتشر کرده است
#حنانه_کیا معترض ۲۳ ساله اهل نوشهر، چند روز پیش از جشن عروسی‌اش، در ۳۰ شهریور ۱۴۰۱ به دست نیروهای سرکوبگر خامنه‌ای کشته شد. کاربران شبکه‌های اجتماعی او را «عروس ایران» نامیده‌اند.
#علیه_فراموشی
‏
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

۱۶ بهمن، زادروز #امين_بذرگر ، کشتی‌گیر و دوست وفادار #نوید_افکاری.
امین که در حمایت از نوید، قهرمان ملی، همیشه صدا بر می‌داشت، روزی با جمله «سکوت ما خیانت است»، اعلام کرده بود که هرگز سکوت نخواهد کرد.
اما در تیر یا خرداد ۱۴۰۰ توسط نیروهای سرکوبگر ربوده شد و تا روز ۲۳ مهر ۱۴۰۱ خانواده‌اش از سرنوشت او بی‌خبر بودند. آنها پس از جست‌وجو در نهایت از کشف استخوان‌های امین در کوه دراک شیراز باخبر شدند.
تاریخ دقیق قتل او همچنان نامشخص است، اما یاد او همچنان در دل‌ها زنده است.
امین بذرگر، جوانی پرامید و شاد که از حمایت از نوید افکاری هیچ‌گاه دست برنداشت، حالا در قلب همه آزادی‌خواهان به یادگار مانده است.
آدرس مزار او: شیراز، دارالرحمه، قطعه ۶، ردیف ۷۴، شماره ۴
#علیه_فراموشی

🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

امین بذرگر، کشتی‌گیر و دوست نوید افکاری، است، او پیش از ناپدید شدن، بارها از سوی نهادهای امنیتی تهدید شده و او را مجبور کرده بودند پست‌هایش راجع‌به نوید را پاک کند.
‏اوایل تیر ۱۴۰۰ برادر امین خبر از غیب شدن وی داد.
‏امین بذرگر کارگر نجاری بوده و هنگامی که غیب شده مشغول به کار بوده؛ اما نه دستمزدش را از صاحب کار گرفته و نه وسایلش را از آنجا برده است.
‏سعید افکاری، اوایل شهریور و مدتی پس از غیبت امین، از فشار نیروهای امنیتی به اطرافیان نوید نوشته بود. سعید دو روز پس از نوشتن این موضوع بازداشت می‌شود و در حین بازجویی مدام از او می‌پرسیده‌اند: در متنی که نوشته‌ای منظورت دقیقا فشار به چه کسانی‌است؟
‏با توجه به همزمانی بازجویی سعید افکاری و غیبت امین بذرگر ، احتمال آنکه نیروهای امنیتی از آنچه برای امین اتفاق افتاده مطلع بوده‌اند، بیشتر می‌شود.
‏۲۴ مهر ۱۴۰۱ تاریخی است که بر مزار امین بذرگر به ثبت رسیده، اگر چه این تاریخ ، تاریخ فوت وی نیست و‌ تاریخ خاکسپاری اوست.
‏۲۳مهر۱۴۰۱ روزی بود که ماموران امنیتی استخوانهایی را در کوه دراک در غرب ⁧ #شیراز ⁩ تحویل خانواده اش داده و مرگ او را اعلام کردند.
‏مدال المپیک رفاقت و شرافت رو هم ⁧ #امین_بذرگر ⁩ می‌گیره برای اینکه از دوستش ⁧ #نوید_افکاری ⁩ حمایت کرد و رژیم آخوندی به قتلش رسوند.
‏⁧ #علیه_فراموشی ⁩
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

مادر زنده یاد #صالح_میرهاشمی، معترضی که در جریان اعتراضات سال ۱۴۰۱ در اصفهان بازداشت و سپس اعدام شد، در صفحه اینستاگرام خود با انتشار عکسی از خود بر مزار فرزندش در حالی که دستان خود را به علامت پیروزی نشان می‌دهد نوشته است: «لعنت بر باعث و بانی‌اش. حق جوانی‌ات را گرفتند. غریبانه در روستا خاکت کردند. در سوز و سرما به دیدارت می‌آیم، سربدار غریبم».
مزار صالح میرهاشمی در روستای «بلطاق» در استان اصفهان واقع شده است.
#علیه_فراموشی
‏
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

۱۷بهمن، زادروز حنانه کیا، عروس ایران است.
حنانه کیا، که او را عروس ایران می‌شناسند، یکی از جان‌باخته‌های اعتراض‌ها به مرگ مهسا امینی است که چهارشنبه ۳۰ شهریور، با اصابت گلوله نیروهای امنیتی به پهلویش در نوشهر کشته شد.
نامزد حنانه تعریف می‌کند: «در روز حادثه قرار بود برویم خانه عموی حنانه، در میدان آزادی نوشهر صدای شلیک گلوله شنیدیم، از ماشین پیاده شدیم و دست هم را گرفتیم و شروع به دویدن کردیم که یکباره دیدم حنانه افتاد زمین.»
«ترسوها هیچ وقت آغاز نمی‌کنند
ضعیف‌ها هیچ‌وقت تمام نمی‌کنند
برنده‌ها هیچ‌وقت کوتاه نمی‌آیند»
این شعری است که حنانه در دفترچه زیبایی به یادگار برای امیر نامزدش نوشته بود.
#حنانه_کیا از روزی که اعتراضات در #نوشهر شروع شد توی استوری‌هایش فراخوان می‌گذاشت و از جوان‌های شهرش می‌خواست بیایند توی خیابون و با اینکه ۷مهر عروسیش بود اما در اعتراضات ۳۰ شهریور شرکت کرد و مزدوران خامنه‌ای هم با گلوله زدنش.
حالا ما حنانه رو توی قلبمون داریم بخاطر این خونهای پاک باید بیایم تو خیابون.
راهشون رو ادامه بدیم.
اگر خامنه‌ای گذاشته بود #حنانه_کیاکجوری امروز ۲۵ ساله می‌شد.
#علیه_فراموشی
‏
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

به مناسبت تولد زنده یاد #حنانه_کیا
هفدهم بهمن ۱۳۷۸، خانوادهٔ کیا در نوشهر با تولد دختری به نام حنانه، غرق در شادی و امید شدند. پدر و مادرش با عشق و تلاش، او را پرورش دادند و هر لحظه از رشد و پیشرفتش را نظاره‌گر بودند. حنانه در کنار خواهرش هلیا، روزهای کودکی و نوجوانی را سپری کرد و پیوندی عمیق و ناگسستنی با او داشت.

در ۲۲ سالگی، حنانه با امیر کیا نامزد شد و در آستانهٔ شروع زندگی مشترکشان بودند. اما در ۳۰ شهریور ۱۴۰۱، در جریان اعتراضات مردمی، حنانه هدف گلولهٔ نیروهای امنیتی قرار گرفت و جان باخت. گفته می‌شود که او در لحظات پایانی زندگی‌اش گفته بود: «تو رو خدا نذارید بمیرم، دو هفته دیگه عروسیمه».

پس از این جنایت، خانوادهٔ حنانه، از جمله پدر، مادر، خواهر و نامزدش، با فشارها و تهدیدهای امنیتی مواجه شدند و حتی مدتی بازداشت شدند
حنانه از روزی که اعتراضات در #نوشهر شروع شد توی استوری‌هایش فراخوان می‌گذاشت و از جوان‌های شهرش می‌خواست بیایند توی خیابون و با اینکه ۷مهر عروسیش بود اما در اعتراضات ۳۰ شهریور شرکت کرد و مزدوران خامنه‌ای هم با گلوله زدنش.
حالا ما حنانه رو توی قلبمون داریم بخاطر این خونهای پاک باید بیایم تو خیابون.
راهشون رو ادامه بدیم.
اگر خامنه‌ای گذاشته بود #حنانه_کیاکجوری امروز ۲۵ ساله می‌شد.
#خیابان_برای_همه_است #علیه_فراموشی
‏
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

دومین سالگرد مریم آروین فردا پنج شنبه هجدهم بهمن ماه ساعت ۱۵
آدرس:جاده امام زاده علی ،قطعه ده فردوس شش ‌
مادر جاویدنام مریم آروین، وکیل جوانی که در برابر قضات بی‌رحم رژیم ایستادگی کرده بود، این ویدیو را بی هیچ شرحی منتشر کرد. صدای این ویدیو خود گویا است. همه آن‌ها که جوانان ما را کشته‌اند، تاوان پس می‌دهند.

مریم آروین، وکیل دادگستری‌ای بود که در کنار معترضی ۱۶ ساله ایستاد و در صحن دادگاه، بر دستانش دستبند زدند و زندانی‌اش کردند و پس از مدتی به طور مشکوکی کشته شد.

دکتر مریم آروین، وکیل دادگستری در سیرجان بود، وکیلی که در کنار معترضان ایستاد و در جریان خیزش سراسری، وقتی برای دفاع از پرونده یکی از متهمان به دادسرا رفته بود، قاضی پرونده که معاون دادستان هم بود به مریم آروین گفت: «نمی‌توانی وکالت معترضان را قبول کنی چون خودت متهم هستی.»

یک منبع آگاه گفته بود: «قاضی فیلم‌های مریم را در اعتراضات را دیده بود. سوم آذر از اطلاعات با مریم تماس گرفتند که برای پاسخ به چند سوال به اداره اطلاعات بیا، مریم ۵ آذر ۱۴۰۱، به دادسرا رفت، پدر و مادر و همسرش هم با او رفتند، مریم را با ضرب و شتم و دست‌بند بردند، روز بعد مادر مریم را که برای پی‌گیری کارهای مریم رفته‌بود را نیز بازداشت کردند و او را به زندان «کهن‌شهر» سیرجان بردند.»

به گفته این منبع آگاه: «مادر مریم وارد زندان که می‌شود، مریم را نیمه‌بیهوش روی تخت دید، و او در عرض سه هفته، هفت کیلو وزن کم کرده بود. مریم گفته بود که در زندان به طور مرتب آبمیوه می‌دادند که احتمالا دارو در آن بوده است.»

مریم و مادرش ۲۱ روز در زندان بودند، صفحه منتسب به مریم در اینستاگرام با انتشار تصویری از مانتوی کار مریم نوشت: «این یک مانتوی معمولی نیست، مانتویی که ماموران اطلاعات برای اثبات فیلم مخبران که در اعتراضات از مریم گرفته بودند، وقتی دنبال مانتو بودند مامور زنی به نام زهرا علیزاده که خانه را می‌گشت، بعد از گشتن دو کمد مانتو، وقتی مانتو را می‌یابد، داد زد: «یافتم.»

مریم روز ۱۷ بهمن ۱۴۰۱، وقتی برای رفتن به عروسی دوستانش آماده می‌شد؛ به کما رفت و در روز ۱۸ بهمن کبد و ریه‌اش از کار افتاد و جان سپرد.
#علیه_فراموشی
‏
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing