ایران بریفینگ
۳۹-مکارم درباره اعتراض آن روزش به کمیسیونِ امنیت اجتماعی شهر قم که بعدها فهمید شعبه ای از #ساواک است،به یاد میآورد که:«به مسوول کمیته گفتم چرا به خاطر اعتراض قانونی مردم به یک نویسنده مزدور مردم رابه گلوله میبندید؟ گفت که واقع این است که ما هم نفهمیدیم به چه منظور آن را نوشته اند و چه کسی نوشته است؟»
گرچه پاسخ مامور ساواک مسالمت آمیز بود ولی ناصر به تبعید رفت، چندی به جیرفت و انارک و چابهار و زیاد طول نکشید که انقلاب شد و به سلامت بازگشت و قدر دید، پای ناصر باز به دربار باز شد البته نه به سعد آباد و نیاوران که کمی آنسوتر جماران!
ناصر دیگر اهل اعتراض نبود و سکوت بود و سکوت و دیگر از اینگونه اعتراضات چرا مردم را به گلوله بستید را از آیت الله نشنیدند حتی سال ۸۸ وقتی که معترضان به انتخابات در خیابانهای تهران کشته شدند ولر زمین میافتادند باز موضع آیت الله سکوت بود و در سفر رهبری به قم از اولین کسانی بود که خیر مقدم گفت و سید علی خامنه ای را به درایت و حکمرانی ستود.
اما راز این همه سکوت تلخ آیت الله شیرین است؛ در سالهای پس از رهبری خامنه ای، شیخ بسیار منفعت برده و خود و دامادش سلطان انحصاری واردات شکر شدهاند، کار شیخ وشکر چه قرابتی باهم دارند الله واعلم اما بدون نظر شیخ قاشقی شکر نه تولید میشود نه وارد.
همین است که اوست باعث و بانی ورشکستگی تولید کنندگان شکر داخلی.
عباس پالیزدار که در هیات تحقیق و تفحص مجلس هفتم سمتی داشت، گزارشی از مفسدین اقتصادی داد که کارش را به زندان انداخت اما او بود که همه زمزمهها وسایعات را تائید مرد و شیخ #ناصر_مکارم_شیرازی را بدون لکنت و ترسی #سلطان_شکر_ایران معرفی کرد.
کمی بعد تر #محمد_نوری_زاد که تا دیروز در سرمقالههای کیهان از شیخ و سید علی ستایشها میکرد بارها در نامه هایش ذکر خیری از شکر و مکارم شیرازی کرد.
ظاهرا داستان بسی شیرین شیخ وشکر را همه میدانستند الا مردم، الا کارگران به خاک و خونکشیده #نیشکرهفت_تپه .
کار به جایی رسید که برخی از مقلدینِ مکارم در تبریز به او نامه نوشتند و رک و پوست کنده پرسیدند:«شایعاتی هست با عنوان اینکه معظم له مافیای شکر در کشور بوده و دلیل گرانی شکر شخص شمائید»
پاسخ مکارم هم عصبی و هم از سر استیصال :«بارها و بارها این قضیه را تکذیب کردم، بقیه را هم به خدا سپرده ام…
#مجمع_الجزایر_جمهوری_اسلامی
🌐 irbr.news
✅️ @irbriefing
گرچه پاسخ مامور ساواک مسالمت آمیز بود ولی ناصر به تبعید رفت، چندی به جیرفت و انارک و چابهار و زیاد طول نکشید که انقلاب شد و به سلامت بازگشت و قدر دید، پای ناصر باز به دربار باز شد البته نه به سعد آباد و نیاوران که کمی آنسوتر جماران!
ناصر دیگر اهل اعتراض نبود و سکوت بود و سکوت و دیگر از اینگونه اعتراضات چرا مردم را به گلوله بستید را از آیت الله نشنیدند حتی سال ۸۸ وقتی که معترضان به انتخابات در خیابانهای تهران کشته شدند ولر زمین میافتادند باز موضع آیت الله سکوت بود و در سفر رهبری به قم از اولین کسانی بود که خیر مقدم گفت و سید علی خامنه ای را به درایت و حکمرانی ستود.
اما راز این همه سکوت تلخ آیت الله شیرین است؛ در سالهای پس از رهبری خامنه ای، شیخ بسیار منفعت برده و خود و دامادش سلطان انحصاری واردات شکر شدهاند، کار شیخ وشکر چه قرابتی باهم دارند الله واعلم اما بدون نظر شیخ قاشقی شکر نه تولید میشود نه وارد.
همین است که اوست باعث و بانی ورشکستگی تولید کنندگان شکر داخلی.
عباس پالیزدار که در هیات تحقیق و تفحص مجلس هفتم سمتی داشت، گزارشی از مفسدین اقتصادی داد که کارش را به زندان انداخت اما او بود که همه زمزمهها وسایعات را تائید مرد و شیخ #ناصر_مکارم_شیرازی را بدون لکنت و ترسی #سلطان_شکر_ایران معرفی کرد.
کمی بعد تر #محمد_نوری_زاد که تا دیروز در سرمقالههای کیهان از شیخ و سید علی ستایشها میکرد بارها در نامه هایش ذکر خیری از شکر و مکارم شیرازی کرد.
ظاهرا داستان بسی شیرین شیخ وشکر را همه میدانستند الا مردم، الا کارگران به خاک و خونکشیده #نیشکرهفت_تپه .
کار به جایی رسید که برخی از مقلدینِ مکارم در تبریز به او نامه نوشتند و رک و پوست کنده پرسیدند:«شایعاتی هست با عنوان اینکه معظم له مافیای شکر در کشور بوده و دلیل گرانی شکر شخص شمائید»
پاسخ مکارم هم عصبی و هم از سر استیصال :«بارها و بارها این قضیه را تکذیب کردم، بقیه را هم به خدا سپرده ام…
#مجمع_الجزایر_جمهوری_اسلامی
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM