قسمت دهم / علی مرادخانی ارنگه معروف به شیخ علی تهرانی.
او شاگرد خمینی و شوهر خواهر خامنه‌ای است.
#شیخ_علی_تهرانی از روحانیان مبارز پیش از انقلاب بود که بارها زندانی و تبعید شد.
پس از انقلاب عضو مجلس خبرگان قانون اساسی و از مقامات قضایی بود، اما اختلاف او با #محمد_حسین_بهشتی ، #اکبر_هاشمی_رفسنجانی و #علی_خامنه_ای در نخستین انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۵۸ بالا گرفت و نهایتا به مخالفت او با جمهوری اسلامی انجامید.
تهرانی از بنی‌صدر حمایت می‌کرد و نخستین کسی بود که ایرانی‌الاصل نبودن جلال الدین فارسی را مطرح کرد که نهایتا به کنار گذاشته شدن او از انتخابات ریاست جمهوری انجامید.
تهرانی پس از انتصاب خامنه‌ای به امامت جمعه تهران در ۲۵ دی ۵۸ در نامه‌ای تند به خمینی نوشت:فردی که امام جمعه تهران کرده‌اید (خامنه ای)، برای دوستان، جاه طلبی او روشن است، نه معلومات در خور ذکری دارد و نه سابقۀ تقوایی مستحکم و با وجود علما و فضلای بسیاری در تهران که مسلم از این کار ناراحت می‌شوند، صلاح است تجدید نظر نمایند»
مخالفت‌‌های شیخ علی تهرانی رو به افزایش گذاشت. نهایتا سال ۱۳۶۳ به عراق گریخت و در آنجا تقاضای پناهندگی سیاسی کرد. یک سال بعد، بدری خامنه‌ای، همسر او و خواهر خامنه‌ای به همراه فرزندان‌شان به او در بغداد پیوست.
رفسنجانی در خاطرات ۱۰ اردیبهشت ۱۳۶۴ نوشته:«آقای خامنه‏‌ای با ناراحتی، خبر فرار خواهرشان را با پنج فرزندش، از کشور دادند. از ترکیه اطلاع رسیده است که او اکنون در ترکیه است ولی می‏خواهد به عراق برود»
علی تهرانی در رادیوی فارسی بغداد به تبلیغ علیه جمهوری اسلامی و مشخصا خمینی و خامنه‌ای می‌پرداخت.
مخالفت‌های او با جمهوری اسلامی و خامنه‌ای تا سال‌ها پس از رهبری او ادامه داشت.
با سقوط صدام علی تهرانی و همسرش خود را در پاسگاه مرزی تسلیم نیروهای ایرانی کردند. هر کدام از اتهامات او از جمله “محاربه” و “همکاری با دشمن هنگام جنگ” می‌توانست حکم اعدام را برای او در پی داشته باشد، اما او با عقوبتی مواجه نشد و آزاد بود تا اینکه در دادگاه مطبوعاتی عبدالله نوری او فاش ساخت «شیخ ملعون»(لقبی که خمینی به علی تهرانی داده بود)در تهران آزادانه می‌گردد، او بازداشت و به ۲۰ سال حبس‌ محکوم شد. با این حال،تهرانی بیشتر این سال‌ها را خارج از حبس بود تاکه درسال ۸۰ مشمول عفو رهبری شد.
تهرانی در مهر ۱۴۰۱ در ۹۶ سالگی درگذشت.
‏
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

قسمت دوازدهم / محمد صادق ، محمد کاظم و مریم گلزاده غفوری سه فرزند #علی_گلزاده_غفوری و داماد او، #علیرضا_حاج_صمدی از اعضای عملیاتی و ارشد #سازمان_مجاهدین_خلق_ایران بودند.
۲۸ شهریور ۱۳۶۰ #محمد_صادق_گلزاده_غفوری فرزند بزرگ وی که ۲۳سال بیشتر نداشت به جرم همکاری با سازمان مجاهدین خلق اعدام شد. دو هفته بعد در تاریخ ۱۳ مهر فرزند کوچکش #محمد_کاظم_گلزاده_غفوری در ۱۹سالگی تیرباران شد و هفت سال بعد دخترش #مریم_گلزاده_غفوری ۲۸ساله دانشجوی رشته ریاضی دانشگاه تهران و دامادش #علیرضا_حاج_صمدی دانشجوی ۳۳ساله دانشگاه تهران در جریان قتل عام زندانیان سیاسی در مرداد ماه سال ۱۳۶۷ حلق‌آویز شدند.

آیت الله علی گلزاده غفوری حقوقدان، مجتهد، نویسنده، استاد دانشگاه و از روحانیون طراز اول انقلاب است که از اعضای دفتر خمینی نیز محسوب می‌شود، وی در دوره اول انقلاب، نماینده استان تهران در مجلس خبرگان قانون اساسی و نماینده تهران دردوره اول مجلس شورای اسلامی بود.
گلزاده غفوری خود نیز در پیش از انقلاب در مقطعی در ابتدای دهه پنجاه عضو سازمان مجاهدین بود ، اگر چه درباره عضویت وی در انجمن حجتیه نیز شایعاتی است و علت دوری وی از خمینی نیز به همین دلیل عنوان شده.

گلزاده غفوری از جمله روحانیونی است که علیرغم همراهی با انقلاب اما از مناصب دولتی خود در نظام پهلوی هم برکنار نشده و در دهه پنجاه همراه با #محمد_حسین_بهشتی ، #محمد_جواد_باهنر و سید رضا برقعی در وزارت آموزش و پرورش استخدام بودند و نگارش کتاب‌های تعلیمات دینی و معارف اسلامی دبیرستان و دبستان در نظام جدید آموزش و پرورش زمان شاه را برعهده داشتند.
گلزاده غفوری از جمله مخالفان اصل ولایت فقیه در قانون اساسی بود،او در اعتراض به این اصل در مجلس تحصن کرد و از ۲۰خرداد ۱۳۶۰ از شرکت در جلسات مجلس خودداری کرد و دیگر به مجلس نرفت.
گلزاده غفوری بعد از ترک مجلس و خانه‌نشینی و پس از چهل سال کار فعالیت در لباس روحانیت، برای همیشه با این لباس (عبا و عمامه) وداع کرد تا به این وسیله فاصله خودش را با طبقه روحانیت در حاکمیت حفظ کند.
او در سال‌های آخر عمر عملا از صحنه عمومی کنار رفت و سرانجام در ۱۱ دی ۱۳۸۸ در تهران درگذشت.
چند فعال سیاسی از جمله #احمد_سلامتیان و فرزند وی بعد از فوت وی اعلام‌کردند وی در تمام دهه هفتاد و‌ هشتاد در حصر خانگی بسر برده است.
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing