💠پیام سهیلا حجاب (زندانی سیاسی زندان مرکزی کرمانشاه) به کنشگران و زندانیان سیاسی و مدنی و خانواده جان نثاران راه آزادی و سربلندی ایران
#سهیلا_حجاب
💎 @iranyarannetwork1398
#سهیلا_حجاب
💎 @iranyarannetwork1398
💠 پیام سهیلا حجاب (زندانی سیاسی / زندان مرکزی کرمانشاه) به کنشگران و زندانیان سیاسی و مدنی و خانواده جان نثاران راه آزادی و سربلندی ایران
درود خود را از کرمانشاه دیار پهلوانان جاوید نام و طاق بستان سرای پادشاهان دادگر، خسروپرویز، از بیستون سرزمین پُر سوز و گداز عاشقان جهان، شیرین و فرهاد که بزرگترین سنگ نوشته جهان و نخستین متن شناخته شده ایرانیان و مشهورترین سند تاریخی جهان را در دل خود دارد، از باغشهر صحن بهشت غرب ایران، از معبد آناهیتای کنگاور (دومین بنای بزرگ بعد از تخت جمشید)، از پاوه و جوانرود و ثلاث باباجانی، از شاهآباد و کرند غرب و دالاهور که هر یک تاریخ پرشکوه در دل خود دارند ارسال میکنم و عنوان میکنم که حامی حقوق مدنی، انسانی و شهروندی یکایک زندانیان سیاسی در زندانهای جمهوری اسلامی به حاکمیت علی خامنهای هستم.
و تمام قامت به ایستادگی و مقاومت یکایک این زندانیان تعظیم میکنم، با هر نوع اندیشه و گروه و دسته و سازمانی که هستند و در مقابل ظلم و چپاول و دروغ جمهوری اسلامی ایستادهاند.
درود من، نثار زندانیان سیاسی و جان نثاران راه آزادی که دیروز با یک دست گهواره و امروز با دست حمایتی خود دنیا را تکان دادهاند.
در طول این چند سالی که در حال تحمل حبس ناروا و ناعادلانه و غیرقانونی در زندانهای جمهوری اسلامی بودهام احساس کردم اکنون زمان آن فرارسیده تا در خصوص وضعیت حقوق بشر در ایران و زندانهای جمهوری اسلامی برای جاوید رحمان (گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل) نوشتاری روی کاغذ بیاورم، مطالبی که با مشاهده عینی در تاریخ معاصر و ژرفنگری در فراز و نشیب اتفاقات کشورم دریافت کرده بودم و این همه را به نیت رساندن آن به دست دغدغهمندان حقوق بشر در سراسر جهان از هر قومیت و ملیت و دین و آیین و نژاد و همچنین مردم و بخصوص مخاطب جوان کشورم، نسلی که تازه نفس میآید تا سکان کشتی توفان زده میهن را بدست بگیرد ولی گماشتگان استعمار پنهان و پیدا در درون کشور تحت عنوان نیروهای اطلاعاتی با ارعاب و تهدید و بازداشت و شکنجه و کشتار و اعدام اجازه نمیدهد.
جوان امروز کشورم در کوران امواج رنگارنگ رسانههای ارتباط جمعی میلی حکومت، انواع متضاد و متقابل زیستن را میبیند و به آن میاندیشد، اما سرزمین ما و آدمیان آن در معرض تغییرات پُرشتابی قرار دارند که من در میان این تغییرات ایراندوستی و عشق به وطن را در باور و اندیشههای ماندگار فعال متعدد زنده میبینم.
جوان ایرانی اگر تاریخ پُر درد و رنج سرزمین خود را نشناسد و نداند گذشتهگان او چه کسانی بودند و چه کردند، با کدام هویت داستان فردا و فرداهای ایران را بسازد؟
در میان تک به تک فرزندان این آبوخاک که در زندانهای این حاکمیت به سر میبرند تبلوری هستند اصیل از ارزشهای نسلهای دور تاریخ ایران، نمادی از لطیفترین و عرفانیترین انگیزهها در جنبشهای اجتماعی ربع قرن اخیر ایران. دلاورترین مردان و زنان تاریخساز که مردم کشور را متوجه ساختند نسلهای بعد ایران وقتی به تاریخ گذشته نگاه کنند مایوس از خون و نژاد خود نباشند و نگویند ستمگریهای بسیاری از سوی عوامل حکومت مشروعه در مملکت بپا شد ولی صدا از هیچکس درنیامد. ما صدای شما بودیم تا در روزگاری که نمیدانم، به زودی یا کمی دیرتر، ایرانی امید و اعتمادی به خود داشته باشد و شاید حرکتی کند. یکی از ضعفهای ما اینست که آموزش کار جمعی و حزبی ندیدهایم، تحمل عقیده مخالف در ما نیست و نسبت به مخالف فکری خود دشمن و بیاعتمادیم.
تا اصول اخلاقی را رعایت نکنیم نمیتوانیم به هم اعتماد کنیم و بدون اعتماد نمیتوان با یکدیگر همکاری کرد و بدون همکاری، اجتماعی نخواهیم داشت.
هر کسی که مدعی تغییر وضعیت در کشور است و میخواهد برای وطن عزیز خود کاری کند، باید تمام تفکرات را بشنود. هیچ فردی ولو در پستترین درجات اجتماع، کوچک نیست و هر عملی که از او سر بزند هرچند جزئی و گذران، بیاثر نیست و اگر مدعی حوصله نکند راه غلط پیموده و کلام یاوه سروده است.
#سهیلا_حجاب
💎 @iranyarannetwork1398
درود خود را از کرمانشاه دیار پهلوانان جاوید نام و طاق بستان سرای پادشاهان دادگر، خسروپرویز، از بیستون سرزمین پُر سوز و گداز عاشقان جهان، شیرین و فرهاد که بزرگترین سنگ نوشته جهان و نخستین متن شناخته شده ایرانیان و مشهورترین سند تاریخی جهان را در دل خود دارد، از باغشهر صحن بهشت غرب ایران، از معبد آناهیتای کنگاور (دومین بنای بزرگ بعد از تخت جمشید)، از پاوه و جوانرود و ثلاث باباجانی، از شاهآباد و کرند غرب و دالاهور که هر یک تاریخ پرشکوه در دل خود دارند ارسال میکنم و عنوان میکنم که حامی حقوق مدنی، انسانی و شهروندی یکایک زندانیان سیاسی در زندانهای جمهوری اسلامی به حاکمیت علی خامنهای هستم.
و تمام قامت به ایستادگی و مقاومت یکایک این زندانیان تعظیم میکنم، با هر نوع اندیشه و گروه و دسته و سازمانی که هستند و در مقابل ظلم و چپاول و دروغ جمهوری اسلامی ایستادهاند.
درود من، نثار زندانیان سیاسی و جان نثاران راه آزادی که دیروز با یک دست گهواره و امروز با دست حمایتی خود دنیا را تکان دادهاند.
در طول این چند سالی که در حال تحمل حبس ناروا و ناعادلانه و غیرقانونی در زندانهای جمهوری اسلامی بودهام احساس کردم اکنون زمان آن فرارسیده تا در خصوص وضعیت حقوق بشر در ایران و زندانهای جمهوری اسلامی برای جاوید رحمان (گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل) نوشتاری روی کاغذ بیاورم، مطالبی که با مشاهده عینی در تاریخ معاصر و ژرفنگری در فراز و نشیب اتفاقات کشورم دریافت کرده بودم و این همه را به نیت رساندن آن به دست دغدغهمندان حقوق بشر در سراسر جهان از هر قومیت و ملیت و دین و آیین و نژاد و همچنین مردم و بخصوص مخاطب جوان کشورم، نسلی که تازه نفس میآید تا سکان کشتی توفان زده میهن را بدست بگیرد ولی گماشتگان استعمار پنهان و پیدا در درون کشور تحت عنوان نیروهای اطلاعاتی با ارعاب و تهدید و بازداشت و شکنجه و کشتار و اعدام اجازه نمیدهد.
جوان امروز کشورم در کوران امواج رنگارنگ رسانههای ارتباط جمعی میلی حکومت، انواع متضاد و متقابل زیستن را میبیند و به آن میاندیشد، اما سرزمین ما و آدمیان آن در معرض تغییرات پُرشتابی قرار دارند که من در میان این تغییرات ایراندوستی و عشق به وطن را در باور و اندیشههای ماندگار فعال متعدد زنده میبینم.
جوان ایرانی اگر تاریخ پُر درد و رنج سرزمین خود را نشناسد و نداند گذشتهگان او چه کسانی بودند و چه کردند، با کدام هویت داستان فردا و فرداهای ایران را بسازد؟
در میان تک به تک فرزندان این آبوخاک که در زندانهای این حاکمیت به سر میبرند تبلوری هستند اصیل از ارزشهای نسلهای دور تاریخ ایران، نمادی از لطیفترین و عرفانیترین انگیزهها در جنبشهای اجتماعی ربع قرن اخیر ایران. دلاورترین مردان و زنان تاریخساز که مردم کشور را متوجه ساختند نسلهای بعد ایران وقتی به تاریخ گذشته نگاه کنند مایوس از خون و نژاد خود نباشند و نگویند ستمگریهای بسیاری از سوی عوامل حکومت مشروعه در مملکت بپا شد ولی صدا از هیچکس درنیامد. ما صدای شما بودیم تا در روزگاری که نمیدانم، به زودی یا کمی دیرتر، ایرانی امید و اعتمادی به خود داشته باشد و شاید حرکتی کند. یکی از ضعفهای ما اینست که آموزش کار جمعی و حزبی ندیدهایم، تحمل عقیده مخالف در ما نیست و نسبت به مخالف فکری خود دشمن و بیاعتمادیم.
تا اصول اخلاقی را رعایت نکنیم نمیتوانیم به هم اعتماد کنیم و بدون اعتماد نمیتوان با یکدیگر همکاری کرد و بدون همکاری، اجتماعی نخواهیم داشت.
هر کسی که مدعی تغییر وضعیت در کشور است و میخواهد برای وطن عزیز خود کاری کند، باید تمام تفکرات را بشنود. هیچ فردی ولو در پستترین درجات اجتماع، کوچک نیست و هر عملی که از او سر بزند هرچند جزئی و گذران، بیاثر نیست و اگر مدعی حوصله نکند راه غلط پیموده و کلام یاوه سروده است.
#سهیلا_حجاب
💎 @iranyarannetwork1398
💠Message of Soheila Hejab (Political prisoner / Kermanshah Central Prison)
To Mr. Javaid Rehman, the UN Special Rapporteur on Human Rights
#سهیلا_حجاب
#SoheilaHejab
To @JavaidRehman
javaid.rehman@brunel.ac.uk
The honorable Mr. Javaid Rehman, the UN Special Rapporteur on Human Rights
The situation of the prisoners has a sad story and the conditions of the prisons in Iran under the rule of the Islamic Republic are very deplorable. Human rights have no meaning in the Islamic Republic, and the rights of no human beings are respected in Iran under this rule (whether outside or inside prison).
The administration of prisons is not based on a scientific and correct system and organization, so the correction and education of the criminal person seems unnecessary. Without any doubt, our prisons’ conditions are awful and cannot be compared to European or even Turkish and Lebanese prisons.
Human rights in Iran are very weak and only talked about on paper. All that is talked about under the title of protecting the prisoner, when leaving the prison of course, is just political propaganda for the government.
Sick, penniless and without-caretaker prisoners commit crimes even in prison.
The rights of prisoners regarding having lawyers, psychologists and psychoanalysts are being constantly talked about; however, no visible effect is observed in practice. People become more corrupt and criminal after they serve.
Prisons in Iran are totally managed by the police and military and are dependent on security and law enforcement institutions. The prison staff consisting of guard officers and constables who have no expertise in keeping prisoners, distribute drugs among the prisoners, and consider the prison as a means of distribution and income. The material rights of prisoners and, by extension, political prisoners, such as housing, health, medicine, treatment and nutrition are not in accordance with the minimum standards. Concerning the living conditions in the prison cells, such as light, proper ventilation, heat, and hot showers, no conformity can be seen even with the measures set forth by Islamic Republic’s own Ministry of Health and Medical Education.
It is not possible to take a bath and shower in such a way that a prisoner needs to, and according to seasonal and geographical conditions. The prisoners suffer from many diseases due to bathing in cold water.
In some prisons, it is possible to take a shower every two weeks, and I think it is necessary to mention that in the 21st century, for taking a shower, we put a bucket of water under the heat of the sun to heat it up and use it for bathing.
Mental and environmental health and proper psychiatric and dental services, are not available to the prisoners. The quantity and quality and the way of food preparation and distribution, the hygiene and cleanliness of the prison are facing many problems.
Most of the prisoners are depressed, and most notably the prison psychologist encourages them to commit suicide or to sell their body parts to solve their financial problems while the person in charge of ‘protection’ constantly threatens and intimidates the prisoners in various ways.
The agents of the government interrogate the prisoners like inquisitors did and force them to perform Muslim religious ceremonies. Attending and participating in the religious rituals of Muslims is pre-requisite to using the phone and meeting the family.
The food program of prisons is poor and does not contain enough vitamins and calories. Inadequate treatment facilities and the unavailability of doctors and nurses in the country's prisons, especially Kermanshah prison, have caused that if a person falls ill, there is no necessity and urgency regarding his treatment.
The judicial system of the Islamic Republic does not refrain from any punishment that endangers the physical and mental health of the prisoner. They use various methods of harsh, painful and offensive punishments such as chaining, handcuffing, binding, insulting, cursing, etc.
Page 1
#سهیلا_حجاب
#SoheilaHejab
💎 @iranyarannetwork1398
To Mr. Javaid Rehman, the UN Special Rapporteur on Human Rights
#سهیلا_حجاب
#SoheilaHejab
To @JavaidRehman
javaid.rehman@brunel.ac.uk
The honorable Mr. Javaid Rehman, the UN Special Rapporteur on Human Rights
The situation of the prisoners has a sad story and the conditions of the prisons in Iran under the rule of the Islamic Republic are very deplorable. Human rights have no meaning in the Islamic Republic, and the rights of no human beings are respected in Iran under this rule (whether outside or inside prison).
The administration of prisons is not based on a scientific and correct system and organization, so the correction and education of the criminal person seems unnecessary. Without any doubt, our prisons’ conditions are awful and cannot be compared to European or even Turkish and Lebanese prisons.
Human rights in Iran are very weak and only talked about on paper. All that is talked about under the title of protecting the prisoner, when leaving the prison of course, is just political propaganda for the government.
Sick, penniless and without-caretaker prisoners commit crimes even in prison.
The rights of prisoners regarding having lawyers, psychologists and psychoanalysts are being constantly talked about; however, no visible effect is observed in practice. People become more corrupt and criminal after they serve.
Prisons in Iran are totally managed by the police and military and are dependent on security and law enforcement institutions. The prison staff consisting of guard officers and constables who have no expertise in keeping prisoners, distribute drugs among the prisoners, and consider the prison as a means of distribution and income. The material rights of prisoners and, by extension, political prisoners, such as housing, health, medicine, treatment and nutrition are not in accordance with the minimum standards. Concerning the living conditions in the prison cells, such as light, proper ventilation, heat, and hot showers, no conformity can be seen even with the measures set forth by Islamic Republic’s own Ministry of Health and Medical Education.
It is not possible to take a bath and shower in such a way that a prisoner needs to, and according to seasonal and geographical conditions. The prisoners suffer from many diseases due to bathing in cold water.
In some prisons, it is possible to take a shower every two weeks, and I think it is necessary to mention that in the 21st century, for taking a shower, we put a bucket of water under the heat of the sun to heat it up and use it for bathing.
Mental and environmental health and proper psychiatric and dental services, are not available to the prisoners. The quantity and quality and the way of food preparation and distribution, the hygiene and cleanliness of the prison are facing many problems.
Most of the prisoners are depressed, and most notably the prison psychologist encourages them to commit suicide or to sell their body parts to solve their financial problems while the person in charge of ‘protection’ constantly threatens and intimidates the prisoners in various ways.
The agents of the government interrogate the prisoners like inquisitors did and force them to perform Muslim religious ceremonies. Attending and participating in the religious rituals of Muslims is pre-requisite to using the phone and meeting the family.
The food program of prisons is poor and does not contain enough vitamins and calories. Inadequate treatment facilities and the unavailability of doctors and nurses in the country's prisons, especially Kermanshah prison, have caused that if a person falls ill, there is no necessity and urgency regarding his treatment.
The judicial system of the Islamic Republic does not refrain from any punishment that endangers the physical and mental health of the prisoner. They use various methods of harsh, painful and offensive punishments such as chaining, handcuffing, binding, insulting, cursing, etc.
Page 1
#سهیلا_حجاب
#SoheilaHejab
💎 @iranyarannetwork1398
Different places of the prison are not disinfected in cases of appearance of insects or the occurrence of epidemics and the spread of viruses and seasonal and local diseases. Snakes, scorpions and all kinds of insects, locusts and cockroaches have been seen many times in the prisons of Kermanshah, Qarchak-e Varamin, and Adel Abad-e Shiraz.
According to Article 32 to 39 of the Constitution of the Islamic Republic, the following have been taken into account:
• the prohibition of arbitrary detention of persons,
• the prohibition of arbitrary deportation of persons,
• the right to sue,
• the right to have a lawyer,
• the principle of legality of crime and punishment,
• the principle of acquittal or the hypothesis of the innocence of the accused under torture and physical abuse in order to obtain a confession, or force persons to taking an oath or testifying,
• and finally, prohibiting insulting the honor and dignity of someone who has been arrested, detained or imprisoned according to the law.
However, these cases do not correspond in any way with the behavior of the agents of the Islamic Republic, including the judicial system, interrogators, judges issuing judgments, judges executing sentences and, accordingly, the prison system in Iran.
None of the above officials act independently in the implementation of their duties and perform under the pressure of intelligence and security institutions. For example, a prosecutor in Iran's judicial system is a typewriter for executing the orders of intelligence and security institutions.
I, Soheila Hejab, and many other political prisoners have been arrested several times, unfairly and by resorting to force, intimidation and threats to myself and family members, extensive detention of our relatives, and pressure from security institutions.
We have had long, terrible and inhumane interrogations. We have been beaten many times by various judicial agents in Iran and I have personally suffered a lot of mental, psychological and physical injuries. I have been mentally and physically tortured, my whole body is bruised and my hair has been pulled out. While handcuffed, punches, kicks, stun guns, and batons dragged me to the point of death.
Due to the impact of the taser on my heart, I suffered heart damage, and due to numerous food strikes to assert my rights and the rights of others, and the poor conditions in Iran's prisons, I suffered kidney problems.
Because of the mental and emotional pressures of the intelligence interrogators of the Thar-allah army, I have suffered frequent nervous and heart attacks. I came to prison with a healthy body, but now I am suffering from a collection of diseases.
The human and civil rights of me and many political prisoners have been violated, the right to have furlough has been taken away from us. I and many political prisoners have lost our first-class relatives many times in these prisons, but we were not allowed to attend their funeral and mourning ceremony.
My mother has lost the sight in her left eye because of her motherly feelings and watching me endure my cruel imprisonment with crying and stress.
In different provinces of the country, many cases have been made against me, I have experienced many prisons in the country, I have spent long and painful solitary confinements without any audio or video equipment, without books and newspapers, in darkness and loneliness.
I have been threatened with death many times by the intelligence and security institutions, and because I left the sexual desires of the interrogators of the IRGC Intelligence Organization unanswered, I was harassed like this.
Human rights in Iran have no meaning under the rule of the Islamic Republic, the majority of Iranian people do not like these rulers and in reality, do not accept the government of the Islamic Republic.
Page 2
#سهیلا_حجاب
#SoheilaHejab
💎 @iranyarannetwork1398
According to Article 32 to 39 of the Constitution of the Islamic Republic, the following have been taken into account:
• the prohibition of arbitrary detention of persons,
• the prohibition of arbitrary deportation of persons,
• the right to sue,
• the right to have a lawyer,
• the principle of legality of crime and punishment,
• the principle of acquittal or the hypothesis of the innocence of the accused under torture and physical abuse in order to obtain a confession, or force persons to taking an oath or testifying,
• and finally, prohibiting insulting the honor and dignity of someone who has been arrested, detained or imprisoned according to the law.
However, these cases do not correspond in any way with the behavior of the agents of the Islamic Republic, including the judicial system, interrogators, judges issuing judgments, judges executing sentences and, accordingly, the prison system in Iran.
None of the above officials act independently in the implementation of their duties and perform under the pressure of intelligence and security institutions. For example, a prosecutor in Iran's judicial system is a typewriter for executing the orders of intelligence and security institutions.
I, Soheila Hejab, and many other political prisoners have been arrested several times, unfairly and by resorting to force, intimidation and threats to myself and family members, extensive detention of our relatives, and pressure from security institutions.
We have had long, terrible and inhumane interrogations. We have been beaten many times by various judicial agents in Iran and I have personally suffered a lot of mental, psychological and physical injuries. I have been mentally and physically tortured, my whole body is bruised and my hair has been pulled out. While handcuffed, punches, kicks, stun guns, and batons dragged me to the point of death.
Due to the impact of the taser on my heart, I suffered heart damage, and due to numerous food strikes to assert my rights and the rights of others, and the poor conditions in Iran's prisons, I suffered kidney problems.
Because of the mental and emotional pressures of the intelligence interrogators of the Thar-allah army, I have suffered frequent nervous and heart attacks. I came to prison with a healthy body, but now I am suffering from a collection of diseases.
The human and civil rights of me and many political prisoners have been violated, the right to have furlough has been taken away from us. I and many political prisoners have lost our first-class relatives many times in these prisons, but we were not allowed to attend their funeral and mourning ceremony.
My mother has lost the sight in her left eye because of her motherly feelings and watching me endure my cruel imprisonment with crying and stress.
In different provinces of the country, many cases have been made against me, I have experienced many prisons in the country, I have spent long and painful solitary confinements without any audio or video equipment, without books and newspapers, in darkness and loneliness.
I have been threatened with death many times by the intelligence and security institutions, and because I left the sexual desires of the interrogators of the IRGC Intelligence Organization unanswered, I was harassed like this.
Human rights in Iran have no meaning under the rule of the Islamic Republic, the majority of Iranian people do not like these rulers and in reality, do not accept the government of the Islamic Republic.
Page 2
#سهیلا_حجاب
#SoheilaHejab
💎 @iranyarannetwork1398
The Islamic Republic rules the people by resorting to force and killing defenseless people, relying on cannons, tanks, guns, missiles, sticks, clubs, chains, handcuffs, and tasers. It plunders their wealth and spends it on regional terrorism and falsely and hypocritically claims to be the agent of the people in the puppet media under his command and direction.
Iranian people wish the fall and overthrow of the tyrannical government and the establishment of a democratic government that recognizes their civil rights and makes all efforts for the happiness and well-being of the people and establishes friendly and peaceful relations with all countries near and far.
Don’t forget the people of Iran and be with them. Sooner or later the anger of these people will uproot this illegal and illegitimate government and the people of Iran will not forget who were by their side on that day.
I ask you and all human rights activists everywhere on the planet to take measures to control or stop the brutality of the agents of the Islamic Republic of Iran.
Soheila Hejab
A small child of the great nation of Iran
(Political prisoner / Kermanshah Central Prison)
Page 3
#سهیلا_حجاب
#SoheilaHejab
💎 @iranyarannetwork1398
Iranian people wish the fall and overthrow of the tyrannical government and the establishment of a democratic government that recognizes their civil rights and makes all efforts for the happiness and well-being of the people and establishes friendly and peaceful relations with all countries near and far.
Don’t forget the people of Iran and be with them. Sooner or later the anger of these people will uproot this illegal and illegitimate government and the people of Iran will not forget who were by their side on that day.
I ask you and all human rights activists everywhere on the planet to take measures to control or stop the brutality of the agents of the Islamic Republic of Iran.
Soheila Hejab
A small child of the great nation of Iran
(Political prisoner / Kermanshah Central Prison)
Page 3
#سهیلا_حجاب
#SoheilaHejab
💎 @iranyarannetwork1398
💠پیام سهیلا حجاب (زندانی سیاسی/ زندان مرکزی کرمانشاه) به جاوید رحمان گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل / صفحه ۱
وضعیت زندانیان داستان غمانگیزی دارد و شرایط زندانها در جمهوری اسلامی بسیار رغتبار است.
حقوق بشر در جمهوری اسلامی معنا و مفهومی ندارد و حق هیچ بشری در ایران تحت این حاکمیت (چه بیرون از زندان و چه درون) رعایت نمیشود.
در اداره زندانها، سیستم و تشکیلات علمی و صحیحی وجود ندارد، اصلاح و تربیت فرد مجرم بنظر امری زائد است. بدون هیچ شک و شبههای زندانهای ما ناقص و ملالآور است و به هیچ وجه قابل مقایسه با زندانهای اروپایی و حتی ترکیه و لبنان نیست.
حقوق بشر در ایران بسیار کمرنگ بوده و فقط روی کاغذ از آن صحبت میشود، تمام آنچه تحت عنوان حمایت از زندانی هنگام خروج وی از محبس صحبت میشود، صرفا تبلیغات سیاسی برای حکومت است.
زندانیان بیمار و بیپول و بدون سرپرست، حتی در زندان نیز مرتکب جرم میشوند.
در مورد حقوق زندانی از وکیل، روانشناس و متخصص روانکاو دائما حرف زده میشود ولی عملا اثری مشهود نیست. افراد پس از خروج از زندان فاسدتر و تبهکارتر میشوند.
زندانها در ایران کاملا پلیسی و نظامی اداره میشوند و به نهادهای امنیتی، انتظامی وابسته هستند. مستخدمان زندان مرکب از افسر نگهبان و پاسبانانی که هیچگونه تخصصی در امر نگهداری از زندانیان نداشته، با توزیع مواد مخدر در میان زندانیان، زندان را وسیله اشاعه و درآمد، فرض میکنند.
حقوق مادی زندانیان و به تبع زندانیان سیاسی نظیر محل سکنی، امور بهداشتی، دارویی، درمانی، امور تغذیه با حداقل استاندارد هم مطابق نیست تا مطابق الزامات بهداشتی و رعایت شرایط آبوهوایی در اتاقهای محبس مثل نور، تهویه مناسب و حرارت و دوش آب گرم به شکل قابل قبول نیست.
امکان استحمام و دوش گرفتن بنحوی نیست که زندانی به دفعات لازم و طبق شرایط فصلی و جغرافیایی بتواند حمام کند و زندانیان به دلیل استحمام با آب سرد دچار بیماریهای متعدد میشوند.
در برخی از زندانها هر دو هفته یکبار امکان دوش گرفتن فراهم است و من لازم به ذکر میدانم که در قرن ۲۱، ما برای دوش گرفتن سطل آب را زیر نور و حرارت خورشید قرار داده تا گرم شود و از آن برای استحمام استفاده کنیم.
بهداشت روان و بهداشت محیط در زندانهای جمهوری اسلامی، خدمات روانپزشکی و دندانپزشکی مناسب در دسترس زندانیان نیست، کمیت و کیفیت و نحوه تهیه و توزیع غذا، بهداشت و پاکیزگی زندان با مشکلات عدیدهای روبهروست.
اکثر زندانیان افسرده شده و مشخصا روانشناس زندان آنها را به خودکشی یا فروش اعضای بدن برای حل مشکلات ترغیب میکنند و مسئول حفاظت مدام در پی تهدید و ارعاب زندانیان به اشکال مختلف است.
عوامل حکومت به تفتیش عقاید زندانیان پرداخته و آنها را به انجام مراسم دینی مسلمانان مجبور میکنند. استفاده از تلفن و ملاقات با خانواده منوط به شرکت و حضور در مناسک دینی مسلمانان هست.
برنامه غذایی زندانها یکنواخت بوده و دارای ویتامین و کالری کافی نیست. امکانات درمانی و عدم حضور پزشک و پرستار در زندانهای کشور بخصوص زندان کرمانشاه موجب گردیده است که اگر فردی بیمار شود، ضرورت و فوریتی در خصوص درمان او وجود نداشته باشد.
سیستم قضایی جمهوری اسلامی از هرگونه تنبیه که سلامت جسمی، روانی زندانی را به خطر بیاندازد کوتاهی نمیکند. از روش زنجیر کردن، دستبند، پابند، تحقیر زندانی، تندگویی و دشنام، الفاظ رکیک، تنبیهات خشن و مشقتبار و موهن استفاده میکنند.
مکانهای مختلف زندان به علت ظهور حشرات یا بروز اپیدمی و اشاعه ویروس و بیماریهای فصلی و محلی، ضد عفونی نمیشود.
مار و عقرب دم سیاه و انواع حشرات ملخ و سوسک در زندانهای کرمانشاه، قرچک ورامین، عادل آباد شیراز به دفعات رویت شده است.
مطابق اصل ۳۲ تا ۳۹ قانون اساسی جمهوری اسلامی منع توقیف خودسرانه افراد منع تبعید خودسرانه افراد، حق دادخواهی، حق داشتن وکیل، اصل قانونی بودن جرم و مجازات، اصل برائت یا فرضیه بیگناهی متهم تحت شکنجه و آزار جسمی برای اخذ اقرار یا اجبار اشخاص به ادای سوگند یا شهادت و در نهایت منع هتک حرمت و حیثیت کسی که بحکم قانون دستگیر، بازداشت یا زندانی شده است، لحاظ گردیده است.
اما این موارد هیچگونه مطابقتی با رفتار عوامل جمهوری اسلامی اعم از سیستم قضایی شامل بازجو، بازپرس، قاضی صادر کننده رای، قاضی اجرای احکام و به تبع مجموعه زندانبانی در ایران ندارد.
هیچ یک از مقامات فوق در اجرای وظایف خود مستقل عمل نمیکنند و تحت فشار نهادهای اطلاعاتی و امنیتی قرار دارند. مثلا دادستان در سیستم قضایی ایران یک ماشین تایپ برای اجرای فرامین نهادهای اطلاعاتی و امنیتی اطلاق میشود.
#سهیلا_حجاب
💎 @iranyarannetwork1398
وضعیت زندانیان داستان غمانگیزی دارد و شرایط زندانها در جمهوری اسلامی بسیار رغتبار است.
حقوق بشر در جمهوری اسلامی معنا و مفهومی ندارد و حق هیچ بشری در ایران تحت این حاکمیت (چه بیرون از زندان و چه درون) رعایت نمیشود.
در اداره زندانها، سیستم و تشکیلات علمی و صحیحی وجود ندارد، اصلاح و تربیت فرد مجرم بنظر امری زائد است. بدون هیچ شک و شبههای زندانهای ما ناقص و ملالآور است و به هیچ وجه قابل مقایسه با زندانهای اروپایی و حتی ترکیه و لبنان نیست.
حقوق بشر در ایران بسیار کمرنگ بوده و فقط روی کاغذ از آن صحبت میشود، تمام آنچه تحت عنوان حمایت از زندانی هنگام خروج وی از محبس صحبت میشود، صرفا تبلیغات سیاسی برای حکومت است.
زندانیان بیمار و بیپول و بدون سرپرست، حتی در زندان نیز مرتکب جرم میشوند.
در مورد حقوق زندانی از وکیل، روانشناس و متخصص روانکاو دائما حرف زده میشود ولی عملا اثری مشهود نیست. افراد پس از خروج از زندان فاسدتر و تبهکارتر میشوند.
زندانها در ایران کاملا پلیسی و نظامی اداره میشوند و به نهادهای امنیتی، انتظامی وابسته هستند. مستخدمان زندان مرکب از افسر نگهبان و پاسبانانی که هیچگونه تخصصی در امر نگهداری از زندانیان نداشته، با توزیع مواد مخدر در میان زندانیان، زندان را وسیله اشاعه و درآمد، فرض میکنند.
حقوق مادی زندانیان و به تبع زندانیان سیاسی نظیر محل سکنی، امور بهداشتی، دارویی، درمانی، امور تغذیه با حداقل استاندارد هم مطابق نیست تا مطابق الزامات بهداشتی و رعایت شرایط آبوهوایی در اتاقهای محبس مثل نور، تهویه مناسب و حرارت و دوش آب گرم به شکل قابل قبول نیست.
امکان استحمام و دوش گرفتن بنحوی نیست که زندانی به دفعات لازم و طبق شرایط فصلی و جغرافیایی بتواند حمام کند و زندانیان به دلیل استحمام با آب سرد دچار بیماریهای متعدد میشوند.
در برخی از زندانها هر دو هفته یکبار امکان دوش گرفتن فراهم است و من لازم به ذکر میدانم که در قرن ۲۱، ما برای دوش گرفتن سطل آب را زیر نور و حرارت خورشید قرار داده تا گرم شود و از آن برای استحمام استفاده کنیم.
بهداشت روان و بهداشت محیط در زندانهای جمهوری اسلامی، خدمات روانپزشکی و دندانپزشکی مناسب در دسترس زندانیان نیست، کمیت و کیفیت و نحوه تهیه و توزیع غذا، بهداشت و پاکیزگی زندان با مشکلات عدیدهای روبهروست.
اکثر زندانیان افسرده شده و مشخصا روانشناس زندان آنها را به خودکشی یا فروش اعضای بدن برای حل مشکلات ترغیب میکنند و مسئول حفاظت مدام در پی تهدید و ارعاب زندانیان به اشکال مختلف است.
عوامل حکومت به تفتیش عقاید زندانیان پرداخته و آنها را به انجام مراسم دینی مسلمانان مجبور میکنند. استفاده از تلفن و ملاقات با خانواده منوط به شرکت و حضور در مناسک دینی مسلمانان هست.
برنامه غذایی زندانها یکنواخت بوده و دارای ویتامین و کالری کافی نیست. امکانات درمانی و عدم حضور پزشک و پرستار در زندانهای کشور بخصوص زندان کرمانشاه موجب گردیده است که اگر فردی بیمار شود، ضرورت و فوریتی در خصوص درمان او وجود نداشته باشد.
سیستم قضایی جمهوری اسلامی از هرگونه تنبیه که سلامت جسمی، روانی زندانی را به خطر بیاندازد کوتاهی نمیکند. از روش زنجیر کردن، دستبند، پابند، تحقیر زندانی، تندگویی و دشنام، الفاظ رکیک، تنبیهات خشن و مشقتبار و موهن استفاده میکنند.
مکانهای مختلف زندان به علت ظهور حشرات یا بروز اپیدمی و اشاعه ویروس و بیماریهای فصلی و محلی، ضد عفونی نمیشود.
مار و عقرب دم سیاه و انواع حشرات ملخ و سوسک در زندانهای کرمانشاه، قرچک ورامین، عادل آباد شیراز به دفعات رویت شده است.
مطابق اصل ۳۲ تا ۳۹ قانون اساسی جمهوری اسلامی منع توقیف خودسرانه افراد منع تبعید خودسرانه افراد، حق دادخواهی، حق داشتن وکیل، اصل قانونی بودن جرم و مجازات، اصل برائت یا فرضیه بیگناهی متهم تحت شکنجه و آزار جسمی برای اخذ اقرار یا اجبار اشخاص به ادای سوگند یا شهادت و در نهایت منع هتک حرمت و حیثیت کسی که بحکم قانون دستگیر، بازداشت یا زندانی شده است، لحاظ گردیده است.
اما این موارد هیچگونه مطابقتی با رفتار عوامل جمهوری اسلامی اعم از سیستم قضایی شامل بازجو، بازپرس، قاضی صادر کننده رای، قاضی اجرای احکام و به تبع مجموعه زندانبانی در ایران ندارد.
هیچ یک از مقامات فوق در اجرای وظایف خود مستقل عمل نمیکنند و تحت فشار نهادهای اطلاعاتی و امنیتی قرار دارند. مثلا دادستان در سیستم قضایی ایران یک ماشین تایپ برای اجرای فرامین نهادهای اطلاعاتی و امنیتی اطلاق میشود.
#سهیلا_حجاب
💎 @iranyarannetwork1398
💠پیام سهیلا حجاب (زندانی سیاسی/ زندان مرکزی کرمانشاه) به جاوید رحمان گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل / صفحه ۲
اینجانب سهیلا حجاب و بسیاری از زندانیان سیاسی دیگر بارها و بارها ناعادلانه و با توسل به زور و ارعاب و تهدید خود و اعضای خانواده، بازداشت گسترده نزدیکانمان، فشار نهادهای امنیتی دستگیر شدهایم.
بازجوییهای طولانی، وحشتناک و غیر انسانی داشتهایم. بارها توسط عوامل مختلف قضایی در ایران مورد ضرب و شتم قرار گرفتهایم و شخصا به دفعات آسیبهای روحی، روانی و جسمی بسیار دیدهام، شکنجههای روحی و جسمی شدهام، تمام بدنم کبود گردیده و موهای سرم کنده شده است. در حالی که دستبند به دست داشته، ضربات مشت و لگد و شوکر و باتوم مرا تا پای مرگ کشانده است.
به دلیل برخورد شوکر با قلبم دچار آسیب از ناحیه قلب شده و به دلیل اعتصاب غذاهای متعدد برای احقاق حقوق خود و سایرین و وضعیت نامناسب در زندانهای ایران دچار مشکلات کلیوی شدهام.
به دلیل فشارهای روحی، روانی بازجویان اطلاعات سپاه ثارالله دچار حملات مکرر عصبی و قلبی شدهام.
من با بدنی سالم به زندان آمده ولی الان با کلکسیونی از امراض در حال تحمل حبس هستم.
حقوق انسانی و مدنی و شهروندی من و بسیاری از زندانیان سیاسی تضییع شده، حق رفتن به مرخصی از ما گرفته شده است، من و بسیاری از زندانیان سیاسی بارها در همین زندانها به کرات از بستگان درجه یک خود را از دست دادهایم و اجازه حضور در مراسم خاکسپاری و سوگواری آنان را نیافتهایم.
مادرم به دلیل عواطف مادرانه و نظاره تحمل حبس ظالمانه من با گریه و استرس فراوان، بینایی چشم چپ خود را از دست داده است.
در استانهای مختلف کشور برایم پروندهسازیهای متعدد صورت گرفته، زندانهای زیادی را در کشور تجربه کردهام، انفرادیهای طولانی مدت و عذابآور بدون هیچگونه وسیله صوتی یا تصویری، بدون کتاب و روزنامه، در تاریکی و تنهایی سپری نمودهام. بسیار توسط نهادهای اطلاعاتی و امنیتی تهدید به مرگ شدهام و چون تمایلات جنسی بازجویان سازمان اطلاعات سپاه را بیپاسخ گذاشتهام اینچنین مورد آزار قرار گرفتم.
حقوق بشر در کشور ایران، تحت سیطره جمهوری اسلامی هیچ معنا و مفهومی ندارد، اکثریت مردم ایران دلشان با این حاکمان نیست و در عالم واقع حکومت جمهوری اسلامی را قبول ندارند.
جمهوری اسلامی با توسل به زور و کشتار مردم بیدفاع، با تکیه بر توپ و تانک و تفنگ و موشک و چوب و چماق و زنجیر و پابند و دستبند و شوکر، بر مردم حکمرانی میکند. ثروت آنها را چپاول نموده و صرف تروریسم منطقهای میکند و در رسانههای تحت فرمان و هدایت خود به دروغ و ریا و تزویر ادعای مردمی بودن میکند.
آرزوی مردم کشور ایران سقوط و براندازی حکومت ستمکار بوده و برقراری یک حکومت دموکراتیک که حقوق مدنی و شهروندی آنها را به رسمیت شناخته و برای خوشبختی و رفاه مردم تمام تلاش خود را بکار گیرد و با تمام کشورهای دور و نزدیک روابط دوستانه و صلح برقرار کند.
مردم کشور ایران را دریابید و کنارشان باشید، دیر یا زود خشم این مردم سر تا پای این حکومت غیرقانونی و نامشروع را فرا خواهد گرفت و مردم ایران در آن روز فراموش نخواهند کرد که چه کسانی کنارشان بودند.
من از شما و تمام فعالان حقوق بشر در جایجای کره زمین میخواهم تدابیری اتخاذ نمایید تا یاغیگری و وحشیگری عوامل حکومت جمهوری اسلامی را کنترل یا متوقف کند.
سهیلا حجاب
فرزند کوچک ملت بزرگ ایران
#سهیلا_حجاب
💎 @iranyarannetwork1398
اینجانب سهیلا حجاب و بسیاری از زندانیان سیاسی دیگر بارها و بارها ناعادلانه و با توسل به زور و ارعاب و تهدید خود و اعضای خانواده، بازداشت گسترده نزدیکانمان، فشار نهادهای امنیتی دستگیر شدهایم.
بازجوییهای طولانی، وحشتناک و غیر انسانی داشتهایم. بارها توسط عوامل مختلف قضایی در ایران مورد ضرب و شتم قرار گرفتهایم و شخصا به دفعات آسیبهای روحی، روانی و جسمی بسیار دیدهام، شکنجههای روحی و جسمی شدهام، تمام بدنم کبود گردیده و موهای سرم کنده شده است. در حالی که دستبند به دست داشته، ضربات مشت و لگد و شوکر و باتوم مرا تا پای مرگ کشانده است.
به دلیل برخورد شوکر با قلبم دچار آسیب از ناحیه قلب شده و به دلیل اعتصاب غذاهای متعدد برای احقاق حقوق خود و سایرین و وضعیت نامناسب در زندانهای ایران دچار مشکلات کلیوی شدهام.
به دلیل فشارهای روحی، روانی بازجویان اطلاعات سپاه ثارالله دچار حملات مکرر عصبی و قلبی شدهام.
من با بدنی سالم به زندان آمده ولی الان با کلکسیونی از امراض در حال تحمل حبس هستم.
حقوق انسانی و مدنی و شهروندی من و بسیاری از زندانیان سیاسی تضییع شده، حق رفتن به مرخصی از ما گرفته شده است، من و بسیاری از زندانیان سیاسی بارها در همین زندانها به کرات از بستگان درجه یک خود را از دست دادهایم و اجازه حضور در مراسم خاکسپاری و سوگواری آنان را نیافتهایم.
مادرم به دلیل عواطف مادرانه و نظاره تحمل حبس ظالمانه من با گریه و استرس فراوان، بینایی چشم چپ خود را از دست داده است.
در استانهای مختلف کشور برایم پروندهسازیهای متعدد صورت گرفته، زندانهای زیادی را در کشور تجربه کردهام، انفرادیهای طولانی مدت و عذابآور بدون هیچگونه وسیله صوتی یا تصویری، بدون کتاب و روزنامه، در تاریکی و تنهایی سپری نمودهام. بسیار توسط نهادهای اطلاعاتی و امنیتی تهدید به مرگ شدهام و چون تمایلات جنسی بازجویان سازمان اطلاعات سپاه را بیپاسخ گذاشتهام اینچنین مورد آزار قرار گرفتم.
حقوق بشر در کشور ایران، تحت سیطره جمهوری اسلامی هیچ معنا و مفهومی ندارد، اکثریت مردم ایران دلشان با این حاکمان نیست و در عالم واقع حکومت جمهوری اسلامی را قبول ندارند.
جمهوری اسلامی با توسل به زور و کشتار مردم بیدفاع، با تکیه بر توپ و تانک و تفنگ و موشک و چوب و چماق و زنجیر و پابند و دستبند و شوکر، بر مردم حکمرانی میکند. ثروت آنها را چپاول نموده و صرف تروریسم منطقهای میکند و در رسانههای تحت فرمان و هدایت خود به دروغ و ریا و تزویر ادعای مردمی بودن میکند.
آرزوی مردم کشور ایران سقوط و براندازی حکومت ستمکار بوده و برقراری یک حکومت دموکراتیک که حقوق مدنی و شهروندی آنها را به رسمیت شناخته و برای خوشبختی و رفاه مردم تمام تلاش خود را بکار گیرد و با تمام کشورهای دور و نزدیک روابط دوستانه و صلح برقرار کند.
مردم کشور ایران را دریابید و کنارشان باشید، دیر یا زود خشم این مردم سر تا پای این حکومت غیرقانونی و نامشروع را فرا خواهد گرفت و مردم ایران در آن روز فراموش نخواهند کرد که چه کسانی کنارشان بودند.
من از شما و تمام فعالان حقوق بشر در جایجای کره زمین میخواهم تدابیری اتخاذ نمایید تا یاغیگری و وحشیگری عوامل حکومت جمهوری اسلامی را کنترل یا متوقف کند.
سهیلا حجاب
فرزند کوچک ملت بزرگ ایران
#سهیلا_حجاب
💎 @iranyarannetwork1398
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
💠پیام زندانی سیاسی #سهیلا_حجاب گردآفرید زمانه ما از زندان کرمانشاه.
او لایق بالاترین جوایز است.
✊زندانیان منتظر شکستن درب زندانها توسط انقلابیون هستند!
💎 @iranyarannetwork1398
او لایق بالاترین جوایز است.
✊زندانیان منتظر شکستن درب زندانها توسط انقلابیون هستند!
💎 @iranyarannetwork1398
Audio
💠پیام #سهیلا_حجاب دلاور دربند، او از شما تقاضایی دارد
او به شما مبارزین راه آزادی درود میفرستد و تقاضا میکند که شعار «نه سازش نه تسلیم فقط سقوط رژیم » را در خیابانها طنین انداز کنید!
سهیلا حجاب اهل کرمانشاه و کُرد زبان است به ایران یکپارچه می اندیشد و مشروطه خواه است.
رسانه های پر مخاطب این صدا را انعکاس نمیدهند لطفا مردم ایران شایسته است خود صدای مبارزان اصیل وطن دوست خویش باشید.
سهیلا حجاب پس از ارسال پیامی از درون زندان کرمانشاه در ششم آبان، در بدترین شرایط موجود به سر می برد او نه امکان تماس با خانواده دارد و نه امکان ملاقات، فقط اخباری به خانواده رسیده است که او اکثراً در حالت نیمه هوشیار و بدون ارتباط با دیگر زندانیان سیاسی به سر می برد.
در حالیکه در روزهای پس از ارسال پیام، او را به شدت مورد ضرب و شتم قرار می دهند اما او تسلیم نمیشود.
چرا نباید پیام سهیلا حجاب و دیگر زندانیان سیاسی از درون زندان به مردم ایران برسد؟
✊جان سهیلا حجاب به شدت، در خطر است.
💎 @iranyarannetwork1398
او به شما مبارزین راه آزادی درود میفرستد و تقاضا میکند که شعار «نه سازش نه تسلیم فقط سقوط رژیم » را در خیابانها طنین انداز کنید!
سهیلا حجاب اهل کرمانشاه و کُرد زبان است به ایران یکپارچه می اندیشد و مشروطه خواه است.
رسانه های پر مخاطب این صدا را انعکاس نمیدهند لطفا مردم ایران شایسته است خود صدای مبارزان اصیل وطن دوست خویش باشید.
سهیلا حجاب پس از ارسال پیامی از درون زندان کرمانشاه در ششم آبان، در بدترین شرایط موجود به سر می برد او نه امکان تماس با خانواده دارد و نه امکان ملاقات، فقط اخباری به خانواده رسیده است که او اکثراً در حالت نیمه هوشیار و بدون ارتباط با دیگر زندانیان سیاسی به سر می برد.
در حالیکه در روزهای پس از ارسال پیام، او را به شدت مورد ضرب و شتم قرار می دهند اما او تسلیم نمیشود.
چرا نباید پیام سهیلا حجاب و دیگر زندانیان سیاسی از درون زندان به مردم ایران برسد؟
✊جان سهیلا حجاب به شدت، در خطر است.
💎 @iranyarannetwork1398
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
#توییت #ویکتوریا_آزاد ؛
💠 الو شما که #سهیلا_حجاب را حذف میکنید ما هم شما را حذف میکنیم! سهیلا حجاب یکی از برجسته ترین رهبران در میان زنان ایران و اپوزیسیون است اگر جایزه حقوق بشر شاملش نمیشود چون در لابی های #اصلاح_طلبان هرگز وارد نشد.او از ابتدا یک زن آزاده ، خردمند و مبارز بود و با جانش هزینه میدهد.
https://twitter.com/victoriaazad24/status/1603331336785330176?s=46&t=f9YC6DVW-l8Bpoxn9_jd1g
💎 @iranyarannetwork1398
💠 الو شما که #سهیلا_حجاب را حذف میکنید ما هم شما را حذف میکنیم! سهیلا حجاب یکی از برجسته ترین رهبران در میان زنان ایران و اپوزیسیون است اگر جایزه حقوق بشر شاملش نمیشود چون در لابی های #اصلاح_طلبان هرگز وارد نشد.او از ابتدا یک زن آزاده ، خردمند و مبارز بود و با جانش هزینه میدهد.
https://twitter.com/victoriaazad24/status/1603331336785330176?s=46&t=f9YC6DVW-l8Bpoxn9_jd1g
💎 @iranyarannetwork1398
💠متاسفانه باخبر شدیم که #سهیلا_حجاب پس از تحمل رنج و درد بسیار در زندان، به واسطه تمام محدودیت ها و شکنجه هایی که پس از ارسال پیام برای ملت بزرگ ایران در ششم آبان، بر او رفته است؛ او را در حالی که بر روی ویلچر نشسته و دچار آسیب از ناحیه کمر و پا، به واسطه ضرب و شتم گردیده است، به دادگستری کرمانشاه، برای تفهیم اتهام در ارتباط با ارسال پیام صوتی از زندان برده اند. حال سهیلا حجاب اصلا خوب نیست و بسیار بیمار است و جان او در خطر است در عین حال باز هم بر او، با انجام محدودیت ها و شکنجه ها، فشار بسیاری وارد می کنند.
#تنها_راه_نجات_میلیونی_شویم
💎 @iranyarannetwork1398
#تنها_راه_نجات_میلیونی_شویم
💎 @iranyarannetwork1398
💠 #جان سهیلا حجاب در خطر است!
#سهیلا_حجاب ، #زندانی_سیاسی #مشروطه_خواه محبوس در #زندان #کرمانشاه در آخرین مورد رسیدگی به پروندههای جدیدی که در زندان برای او گشوده شده، توسط شعبه یک دادگاه انقلاب کرمانشاه به ریاست #حیدریان و مستشاری #ولی_محمدی به اتهام #ارسال_فایل_صوتی از زندان به یک سال حبس دیگر محکوم شد.
این زندانی سیاسی در طول دوران حبس که بیشتر از چهار سال از آن میگذرد، تحت فشارهای بسیار و محدودیتهای گوناگون بوده و این فشارها نه تنها علیه او بلکه بر خانواده وی نیز ادامه دارد.
با وجود اینکه خانم حجاب از ماهها قبل به خاطر #آسیب وارده در ناحیه پا، کمر و زانو نیاز به #مرخصی #درمانی دارد، اما در پی #کارشکنی مسئولان زندان هنوز با مرخصی #استعلاجی او موافقت نشده است.
با این حال بسیاری از #سازمان های #مدافع و #کنشگر #حقوق_بشر برخلاف رسالت خود با #بایکوت_رسانهای این زندانی سیاسی همچنان در قبال #ظلمهای مضاعفی که در زندان بر خانم حجاب روا داشته میشود، #سکوت رسانهای پیش گرفتهاند و به طور #گزینشی و #سلیقهای اقدام به حمایت از زندانیان میکنند.
#سهیلا_حجاب
💎 @iranyarannetwork1398
#سهیلا_حجاب ، #زندانی_سیاسی #مشروطه_خواه محبوس در #زندان #کرمانشاه در آخرین مورد رسیدگی به پروندههای جدیدی که در زندان برای او گشوده شده، توسط شعبه یک دادگاه انقلاب کرمانشاه به ریاست #حیدریان و مستشاری #ولی_محمدی به اتهام #ارسال_فایل_صوتی از زندان به یک سال حبس دیگر محکوم شد.
این زندانی سیاسی در طول دوران حبس که بیشتر از چهار سال از آن میگذرد، تحت فشارهای بسیار و محدودیتهای گوناگون بوده و این فشارها نه تنها علیه او بلکه بر خانواده وی نیز ادامه دارد.
با وجود اینکه خانم حجاب از ماهها قبل به خاطر #آسیب وارده در ناحیه پا، کمر و زانو نیاز به #مرخصی #درمانی دارد، اما در پی #کارشکنی مسئولان زندان هنوز با مرخصی #استعلاجی او موافقت نشده است.
با این حال بسیاری از #سازمان های #مدافع و #کنشگر #حقوق_بشر برخلاف رسالت خود با #بایکوت_رسانهای این زندانی سیاسی همچنان در قبال #ظلمهای مضاعفی که در زندان بر خانم حجاب روا داشته میشود، #سکوت رسانهای پیش گرفتهاند و به طور #گزینشی و #سلیقهای اقدام به حمایت از زندانیان میکنند.
#سهیلا_حجاب
💎 @iranyarannetwork1398
📣📣📣📣📣📣📣#فوری
۱۲ بهمن ۱۴۰۱
💠#پوران_ناظمی عزیز این شیرزن مبارز در هنگامی که به دیدن پدر سالمندش در بیمارستان رفته بود دستگیر شد بدون حکم جلب و بدون هیچ اخطاری.
علت این رفتارها سراسر از ضعف و درماندگی رژیم سرچشمه میگیرد. ایجاد رعب و وحشت تاریخ مصرف خود را از دست داده. این بانوی شجاع بارها به زندان انداخته شده ولی هربار که آزاد شده از فعالیت بر علیه این رژیم اهریمنی هیچ دریغ نکرده. صدای این دلاوران باشیم.
تعظیم میکنیم به اراده این شیرزنان و شیرمردان👇👇
#پوران_ناظمی
#فاطمه_سپهری
#سهیلا_حجاب
#نرگس_محمدی
#زینب_جلالیان
و هزاران عزیزدربند دیگر
💎 @iranyarannetwork1398
۱۲ بهمن ۱۴۰۱
💠#پوران_ناظمی عزیز این شیرزن مبارز در هنگامی که به دیدن پدر سالمندش در بیمارستان رفته بود دستگیر شد بدون حکم جلب و بدون هیچ اخطاری.
علت این رفتارها سراسر از ضعف و درماندگی رژیم سرچشمه میگیرد. ایجاد رعب و وحشت تاریخ مصرف خود را از دست داده. این بانوی شجاع بارها به زندان انداخته شده ولی هربار که آزاد شده از فعالیت بر علیه این رژیم اهریمنی هیچ دریغ نکرده. صدای این دلاوران باشیم.
تعظیم میکنیم به اراده این شیرزنان و شیرمردان👇👇
#پوران_ناظمی
#فاطمه_سپهری
#سهیلا_حجاب
#نرگس_محمدی
#زینب_جلالیان
و هزاران عزیزدربند دیگر
💎 @iranyarannetwork1398
💠سهیلا حجاب آزاد باید گردد!
#سهیلا_حجاب شیرزن دلاور از خطه کرماشان ، قهرمانی مثال زدنی، یادآور زنان برجسته تاریخ ایران، گردآفریدی که دوباره زاده شده تا شجاعت و باور به پیروزی را معنی کند! او را دریابیم❤️
بانو سهیلا حجاب وکیل ، زندانی سیاسی به دلیل فعالیتهای سیاسی - مدنی خود با اتهامهای مختلف مجموعاً به ۱۸ سال حبس محکوم شده که ۵ سال حبس تعزیری برای وی به اجرا درآمده است.
از سال ۱۳۹۷ به این سو، به دلیل انتقاد و کنشگری سیاسی و مدنی بر ضد جمهوری اسلامی چندین بار بازداشت و زندانی شدهاست. وی اولینبار در دی ۱۳۹۷ در شیراز بازداشت و پس از طی مراحل دادرسی به ۲ سال حبس محکوم شد. او پس از تحمل ۵ ماه حبس در زندان عادلآباد شیراز مشمول عفو و از زندان آزاد شد. حجاب در خرداد ۹۸ بار دیگر توسط نیروهای امنیتی بازداشت و در بند زنان زندان اوین زندانی شد. او در ۲۴ اسفند همان سال با تودیع قرار وثیقه ۳ میلیارد تومانی، به صورت موقت و تا پایان مراحل دادرسی آزاد شد. اما ۴ روز بعد با اتهامهایی همچون «تبلیغ علیه نظام»، «اجتماع و تبانی»، «اخلال در نظم عمومی از طریق بلوا و آشوب»، «تشکیل گروهی برای دفاع از حقوق زنان» و «درخواست برگزاری همهپرسی و تغییر قانون اساسی» به ۱۸ سال حبس محکوم شد. این حکم که در شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران به ریاست محمد مقیسه صادر شد، به تأیید دادگاه تجدیدنظر هم رسید و پنج سال آن قابل اجراست. حجاب در ۳ خرداد ۱۳۹۹ و در پی مراجعه به دادگاه تجدیدنظر، توسط مأموران اطلاعات سپاه (قرارگاه ثارالله سپاه پاسداران انقلاب اسلامی) بازداشت و به زندان زنان شهر ری منتقل شد. او با انتشار یک فایل صوتی از داخل زندان، توضیح داد که مأموران بدون هیچ توضیح و دلیلی، با کتککاری و گرفتن موهایش او را روی آسفالت خیابان کشیدند و پس از ضرب و جرح، با صورتی خونآلود و بدون کفش و جوراب، بازداشتش کرده و به زندان قرچک منتقلش کردهاند. به گفتهٔ حجاب، او علاوه بر تهدید به حذف فیزیکی، از سوی بازجویی با نام (اصلی یا مستعار) شفیعی، تهدید شده که در صورت کوتاه نیامدن از مواضعش، اتهام نگهداری سلاح را هم به پروندهاش میافزایند.
فرد مطلعی دربارهٔ او گفتهاست: «نیروهای امنیتی برای آزار و اذیت بیشتر وی کارت ملی و مدارک شناسائی او را سوزاندهاند. فقط به این دلیل که او گفته بود: شاهزاده رضا پهلوی هویت ماست.
نیروهای امنیتی هم جلوی چشم سایر زندانیان، با فندک مدارک شناسایی او را سوزانده و به او گفته بودند: از این به بعد هر جا کار اداری داشتی و هر ارگانی رفتی لازم نیست با خودت کارت ملی یا شناسنامه یا پاسپورت ببری. هر جا رفتی بگو شاهزاده رضا پهلوی هویت توست تا کارت را راه بیاندازند.»به گفتهٔ این فرد، چشمان مادر سهیلا حجاب پس از انتقال او به خانههای امن سپاه پاسداران و گذشت دو ماه از بازداشتش در سلول انفرادی، به دلیل گریه فراوان و بیخبری از فرزندش آسیب دیده و مجبور به جراحی شدهاست. در جریان بازرسی مکرر مأموران امنیتی از منزل آنها نیز بین برادر او و نیروهای امنیتی یک درگیری پیش آمد و مأموران با گلوله به پای برادرش شلیک کرده و تهدید میکنند اگر جایی رسانهای شود، خواهرش را سر به نیست میکنند.
در ۱۵ خرداد ۱۳۹۹ سهیلا حجاب با انتشار نامهای از درون زندان، با گلایه از وضعیت نامناسب آب آشامیدنی، غذا و بهداشت خبر داد او را در بند زندانیان جرائم سنگین نگهداری میکنند که در میانشان افراد مبتلا به ویروس کرونا هم هستند. چهار روز بعد مادر، خواهر و برادر سهیلا حجاب، به دادسرای امنیتی مستقر در زندان اوین احضار شدند. در جریان این احضار، خواهر و مادر سهیلا حجاب پس از چند ساعت بازجویی آزاد شدند اما برادر او (مجید حجاب) بازداشت و به مکانی نامعلوم منتقل شد. سهیلا حجاب در ۲۷ خرداد در اعتراض به نگهداری خود در زندان قرچک ورامین و عدم انتقال به زندان اوین و فشار نهادهای امنیتی بر خانوادهاش دست به اعتصاب غذا زد. در تیر ۱۳۹۹ سازمان حقوق بشری «ههنگاو» خبر داد سهیلا حجاب در زندان به کرونا مبتلا شدهاست. پس از انتشار این خبر و اخبار دیگر مبنی بر ابتلای نرگس محمدی و زینب جلالیان به کرونا، سازمان عفو بینالملل از مقامهای جمهوری اسلامی خواست که خدمات درمانی را برای این زندانیان سیاسی فراهم کنند. حجاب در ۳ مرداد ۱۳۹۹ و پس از موافقت مسئولان امنیتی با بخشی از خواستههایش (از جمله آزادی برادرش) به اعتصاب غذای خود پایان داد.
در ۲۸ شهریور ۱۴۰۰ حجاب در اعتراض به «عدم برخورداری از حق مرخصی درمانی» مجدداً دست به اعتصاب غذا زد؛ این در حالی بود که او از مشکلاتی در ناحیهٔ معده و کلیه رنج میبرد و آرش صادقی هم در یک رشتهتوییت از وخامت وضعیت جسمی او خبر داد. در ۱۲ مهر حجاب با وعدهٔ مسئولان برای پیگیری مطالباتش به اعتصاب غذای خود پایان داد.
ادامه مطلب 👇👇👇👇👇👇
#سهیلا_حجاب شیرزن دلاور از خطه کرماشان ، قهرمانی مثال زدنی، یادآور زنان برجسته تاریخ ایران، گردآفریدی که دوباره زاده شده تا شجاعت و باور به پیروزی را معنی کند! او را دریابیم❤️
بانو سهیلا حجاب وکیل ، زندانی سیاسی به دلیل فعالیتهای سیاسی - مدنی خود با اتهامهای مختلف مجموعاً به ۱۸ سال حبس محکوم شده که ۵ سال حبس تعزیری برای وی به اجرا درآمده است.
از سال ۱۳۹۷ به این سو، به دلیل انتقاد و کنشگری سیاسی و مدنی بر ضد جمهوری اسلامی چندین بار بازداشت و زندانی شدهاست. وی اولینبار در دی ۱۳۹۷ در شیراز بازداشت و پس از طی مراحل دادرسی به ۲ سال حبس محکوم شد. او پس از تحمل ۵ ماه حبس در زندان عادلآباد شیراز مشمول عفو و از زندان آزاد شد. حجاب در خرداد ۹۸ بار دیگر توسط نیروهای امنیتی بازداشت و در بند زنان زندان اوین زندانی شد. او در ۲۴ اسفند همان سال با تودیع قرار وثیقه ۳ میلیارد تومانی، به صورت موقت و تا پایان مراحل دادرسی آزاد شد. اما ۴ روز بعد با اتهامهایی همچون «تبلیغ علیه نظام»، «اجتماع و تبانی»، «اخلال در نظم عمومی از طریق بلوا و آشوب»، «تشکیل گروهی برای دفاع از حقوق زنان» و «درخواست برگزاری همهپرسی و تغییر قانون اساسی» به ۱۸ سال حبس محکوم شد. این حکم که در شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران به ریاست محمد مقیسه صادر شد، به تأیید دادگاه تجدیدنظر هم رسید و پنج سال آن قابل اجراست. حجاب در ۳ خرداد ۱۳۹۹ و در پی مراجعه به دادگاه تجدیدنظر، توسط مأموران اطلاعات سپاه (قرارگاه ثارالله سپاه پاسداران انقلاب اسلامی) بازداشت و به زندان زنان شهر ری منتقل شد. او با انتشار یک فایل صوتی از داخل زندان، توضیح داد که مأموران بدون هیچ توضیح و دلیلی، با کتککاری و گرفتن موهایش او را روی آسفالت خیابان کشیدند و پس از ضرب و جرح، با صورتی خونآلود و بدون کفش و جوراب، بازداشتش کرده و به زندان قرچک منتقلش کردهاند. به گفتهٔ حجاب، او علاوه بر تهدید به حذف فیزیکی، از سوی بازجویی با نام (اصلی یا مستعار) شفیعی، تهدید شده که در صورت کوتاه نیامدن از مواضعش، اتهام نگهداری سلاح را هم به پروندهاش میافزایند.
فرد مطلعی دربارهٔ او گفتهاست: «نیروهای امنیتی برای آزار و اذیت بیشتر وی کارت ملی و مدارک شناسائی او را سوزاندهاند. فقط به این دلیل که او گفته بود: شاهزاده رضا پهلوی هویت ماست.
نیروهای امنیتی هم جلوی چشم سایر زندانیان، با فندک مدارک شناسایی او را سوزانده و به او گفته بودند: از این به بعد هر جا کار اداری داشتی و هر ارگانی رفتی لازم نیست با خودت کارت ملی یا شناسنامه یا پاسپورت ببری. هر جا رفتی بگو شاهزاده رضا پهلوی هویت توست تا کارت را راه بیاندازند.»به گفتهٔ این فرد، چشمان مادر سهیلا حجاب پس از انتقال او به خانههای امن سپاه پاسداران و گذشت دو ماه از بازداشتش در سلول انفرادی، به دلیل گریه فراوان و بیخبری از فرزندش آسیب دیده و مجبور به جراحی شدهاست. در جریان بازرسی مکرر مأموران امنیتی از منزل آنها نیز بین برادر او و نیروهای امنیتی یک درگیری پیش آمد و مأموران با گلوله به پای برادرش شلیک کرده و تهدید میکنند اگر جایی رسانهای شود، خواهرش را سر به نیست میکنند.
در ۱۵ خرداد ۱۳۹۹ سهیلا حجاب با انتشار نامهای از درون زندان، با گلایه از وضعیت نامناسب آب آشامیدنی، غذا و بهداشت خبر داد او را در بند زندانیان جرائم سنگین نگهداری میکنند که در میانشان افراد مبتلا به ویروس کرونا هم هستند. چهار روز بعد مادر، خواهر و برادر سهیلا حجاب، به دادسرای امنیتی مستقر در زندان اوین احضار شدند. در جریان این احضار، خواهر و مادر سهیلا حجاب پس از چند ساعت بازجویی آزاد شدند اما برادر او (مجید حجاب) بازداشت و به مکانی نامعلوم منتقل شد. سهیلا حجاب در ۲۷ خرداد در اعتراض به نگهداری خود در زندان قرچک ورامین و عدم انتقال به زندان اوین و فشار نهادهای امنیتی بر خانوادهاش دست به اعتصاب غذا زد. در تیر ۱۳۹۹ سازمان حقوق بشری «ههنگاو» خبر داد سهیلا حجاب در زندان به کرونا مبتلا شدهاست. پس از انتشار این خبر و اخبار دیگر مبنی بر ابتلای نرگس محمدی و زینب جلالیان به کرونا، سازمان عفو بینالملل از مقامهای جمهوری اسلامی خواست که خدمات درمانی را برای این زندانیان سیاسی فراهم کنند. حجاب در ۳ مرداد ۱۳۹۹ و پس از موافقت مسئولان امنیتی با بخشی از خواستههایش (از جمله آزادی برادرش) به اعتصاب غذای خود پایان داد.
در ۲۸ شهریور ۱۴۰۰ حجاب در اعتراض به «عدم برخورداری از حق مرخصی درمانی» مجدداً دست به اعتصاب غذا زد؛ این در حالی بود که او از مشکلاتی در ناحیهٔ معده و کلیه رنج میبرد و آرش صادقی هم در یک رشتهتوییت از وخامت وضعیت جسمی او خبر داد. در ۱۲ مهر حجاب با وعدهٔ مسئولان برای پیگیری مطالباتش به اعتصاب غذای خود پایان داد.
ادامه مطلب 👇👇👇👇👇👇
OIAD
Soheila Hejab - OIAD
IRAN: Lawyer Soheila Hejab violently arrested as she exits court.
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
💠اولین پیام سهیلا حجاب عزیز ، ۱۸ روز پس از آزادی موقت او از زندان!
درود به شرفت دخت شیرزن ایران #سهیلا_حجاب
💎 @iranyarannetwork1398
درود به شرفت دخت شیرزن ایران #سهیلا_حجاب
💎 @iranyarannetwork1398
💠در خصوص #سهیلا_حجاب #درد_مشترک
درود بانو آزاد عزیز .
این درد اکثریت ما هست که طعم زندان را به ناحق چشیدیم !
منتها با این تفاوت که برای برخ فعالین درد کمتر و برای برخی دیگران دردهای فراوان به همراه دارد . بسته به وضعیت مالی و اجتماعی مان .سهیلا دختری با احساس و با شور و شوق و فعال و هم بندی عزیز من بود .. که همواره اگر در زندان بود دلش برای بیرون از زندانی ها که سودای آزادی در سر داشتند می تپید و دوست داشت کنارشان باشد و اگر هم بیرون زندان برای مرخصی یا آزادی های مختصر و کوتاه مدت میآمد ( چرا که مجددا بازداشت میشد ) دلش برای افراد داخل زندان می تپید و دل تنگ آنها میشد و ... !
و دیگر اینکه واقعیت این هست که ما وقتی از زندان بیرون میآییم با صحنه وحشتناکی مواجه میشویم که گاهی دوست داریم زمین دهان باز کند و ما را ببلعد و تمام و آن صحنه این است :
۱-سکوت و انفعال قشر وسیع و چندین میلیونی خاکستری ها و بی تفاوتی هایشان نسبت به وقایع تلخ و وحشتناک پیرامون شان و هرکجای ایران !
۲- تنها بودن و درک نشدنت !😞
(چون دیگر زندگی و منش و رفتارت مثل مردم عادی نیست ؛ حتی با خانواده و دوستان قدیم و اقوامت سالها فاصله پیدا میکنی حتی اگر خانه تان کنار هم باشد !!!) از جامعه طرد میشوی گاه بخاطر ترس های افراد و گاه بخاطر عقب ماندن هایت از زندگی و جوانی و گام هایی که باید برای پیشرفتت آن سالها که در زندان بودی بیرون زندان برمیداشتی و زمانش آن زمان بود و حال ... میبینی همه آن آرزوها و جوانی و طراوتت و استعدادهایت یا به باد رفته و یا در تو آنقدری خاموش فرورفته که سخت میتوانی مانند افراد عادی آن را با چند جلسه مشاوره رفتن و دو کتاب خواندن بیدار کنی و به آنها دوباره پر و بال بدی !
من سهیلا را با تمام پوست و گوشت و استخوانم درک میکنم ! سهیلایی که حتی بیشتر از من زندان کشید و ظلم های روزمره را تجربه کرد ! و فقط من و امثال من میدانیم حال دل و درد او را ! 😔 چون دردمان یکی است #درد_مشترک
او هم حرفها و درد من را همین شکل خوب درک میکند .
بانو ما جوانی مان رفت ! به چهره های به ظاهر و نسبتا جوان مان نگاه نکنید درونمان یک پیر مقاوم ولی اندکی افسرده نهفته هست .. و این چنین پیر شدن از درون حق مان نبود !
قبل از هرچیز خواهشم این هست که قضاوت ها را دور بیندازیم و فقط ببینیم و بخوانیم و بشنویم ! خصوصا در مورد افرادی که برای آزادی و انسانیت و حرمت انسان بودن و صلح و عدالت خواهی زندان کشیدند .
۳-سهیلا در زندان بسیار دست به اعتصاب غذا زد ، وضعیت مالی خوبی نداشت ولی مقاوم بود و شجاع ! این اعتصاب غذاها او را از داخل و از نظر جسمی و بعد هم روانی سخت بیمار و ضعیف کرده . کلیه ، کبد ،دستگاه گوارش و دستگاه عصبی او سخت در این مدت آسیب دیده و بیمار شده و حال باید یک به یک اعضای بدن خود را درمان کند .
و بدتر اینکه نه دیگر کار و شغلی داریم و نه پولی پس انداز !
به امثال ما دیگر کار در شأن و تخصص مان نمیدهند چون سفارش شده ایم که کار ندهند . در محیط کار اذیت میشویم چون باز هم از خیلی ها (افراد عادی جامعه ) عقب تر هستیم و اگر کسی در محیط کار بفهمد که فرد دارای سابقه زندان سیاسی ست و مزدور باشد کافی ست برای اینکه آنقدری ازارت دهند که خودت از آن کار بیرون بزنی ! تازه کاری که در تخصص و شأن و سواد تو نبوده ولی مثل خیلی ها مجبور شدی انجامش دهید تا کمی زنده بمانی نه اینکه زندگی کنی ...!!!
و خلاصه اینکه وقتی از زندان کوچکتر وارد زندان بزرگتر میشوی و باز هم بی تفاوتی ها و سکوت ها را میبینی ! میبینی که خون اینهمه جوان مثل ما قرعه وار و به ناحق ریخته شده اما باز سکوت جمعی را نظاره گر هستیم تا اعتراضات جمعی را .. خب طبیعی ست که به چنین حال و روزی که سهیلا افتاده بیفتیم ! و عجیب نیست !
ما میخواهیم اینهمه زندان کشیدن و هزینه دادن ها و عشق ورزیدن هایمان جایی نتیجه دهد ! خیلی بیشتر از اینها که میبینیم .. انقلاب مهسا بسیار با شکوه بود و میتوانست با حمایت اپزوسیون خارج کشور از هر لحاظ و اتحاد بیشتر مردم ایران محکم تر ادامه پیدا کند و حالا روز پیروزی حق بر باطل را نظاره گر باشیم و جشن بگیریم نه اینکه آرزوی مرگ کنیم از اینهمه تفرقه و منفعت طلبی های شخصی و بی تفاوتی ها و کینه ها و ...
بی شک حال و روز ما را یک چیز فقط خیلی میتواند خوب کند !
و آن دیدن شرافت جمعی و اتحاد جمعی میان مردم داخل ایران و مبارزین و فعالین داخل و خارج زندان در ایران و اپزوسیون خارج کشور است و بس !
بی پولی و فقر ما هم آن زمان پله پله یا درست میشود (چون همه چیز سر جای خود خواهد رفت و حاکمیت قانون برقرار خواهد شد ) و اگر هم نشد مهم ترین چیز و افتخار و انگیزه برای زنده ماندن مان این است که بلاخره راهمان نتیجه داد !
حال اگر از کسی هر شکلی کمکی بر میآید برای سهیلا یا سایر دوستان ! بسیار هم عالی !
بقیه نامه 👇🏿👇🏿👇🏿
درود بانو آزاد عزیز .
این درد اکثریت ما هست که طعم زندان را به ناحق چشیدیم !
منتها با این تفاوت که برای برخ فعالین درد کمتر و برای برخی دیگران دردهای فراوان به همراه دارد . بسته به وضعیت مالی و اجتماعی مان .سهیلا دختری با احساس و با شور و شوق و فعال و هم بندی عزیز من بود .. که همواره اگر در زندان بود دلش برای بیرون از زندانی ها که سودای آزادی در سر داشتند می تپید و دوست داشت کنارشان باشد و اگر هم بیرون زندان برای مرخصی یا آزادی های مختصر و کوتاه مدت میآمد ( چرا که مجددا بازداشت میشد ) دلش برای افراد داخل زندان می تپید و دل تنگ آنها میشد و ... !
و دیگر اینکه واقعیت این هست که ما وقتی از زندان بیرون میآییم با صحنه وحشتناکی مواجه میشویم که گاهی دوست داریم زمین دهان باز کند و ما را ببلعد و تمام و آن صحنه این است :
۱-سکوت و انفعال قشر وسیع و چندین میلیونی خاکستری ها و بی تفاوتی هایشان نسبت به وقایع تلخ و وحشتناک پیرامون شان و هرکجای ایران !
۲- تنها بودن و درک نشدنت !😞
(چون دیگر زندگی و منش و رفتارت مثل مردم عادی نیست ؛ حتی با خانواده و دوستان قدیم و اقوامت سالها فاصله پیدا میکنی حتی اگر خانه تان کنار هم باشد !!!) از جامعه طرد میشوی گاه بخاطر ترس های افراد و گاه بخاطر عقب ماندن هایت از زندگی و جوانی و گام هایی که باید برای پیشرفتت آن سالها که در زندان بودی بیرون زندان برمیداشتی و زمانش آن زمان بود و حال ... میبینی همه آن آرزوها و جوانی و طراوتت و استعدادهایت یا به باد رفته و یا در تو آنقدری خاموش فرورفته که سخت میتوانی مانند افراد عادی آن را با چند جلسه مشاوره رفتن و دو کتاب خواندن بیدار کنی و به آنها دوباره پر و بال بدی !
من سهیلا را با تمام پوست و گوشت و استخوانم درک میکنم ! سهیلایی که حتی بیشتر از من زندان کشید و ظلم های روزمره را تجربه کرد ! و فقط من و امثال من میدانیم حال دل و درد او را ! 😔 چون دردمان یکی است #درد_مشترک
او هم حرفها و درد من را همین شکل خوب درک میکند .
بانو ما جوانی مان رفت ! به چهره های به ظاهر و نسبتا جوان مان نگاه نکنید درونمان یک پیر مقاوم ولی اندکی افسرده نهفته هست .. و این چنین پیر شدن از درون حق مان نبود !
قبل از هرچیز خواهشم این هست که قضاوت ها را دور بیندازیم و فقط ببینیم و بخوانیم و بشنویم ! خصوصا در مورد افرادی که برای آزادی و انسانیت و حرمت انسان بودن و صلح و عدالت خواهی زندان کشیدند .
۳-سهیلا در زندان بسیار دست به اعتصاب غذا زد ، وضعیت مالی خوبی نداشت ولی مقاوم بود و شجاع ! این اعتصاب غذاها او را از داخل و از نظر جسمی و بعد هم روانی سخت بیمار و ضعیف کرده . کلیه ، کبد ،دستگاه گوارش و دستگاه عصبی او سخت در این مدت آسیب دیده و بیمار شده و حال باید یک به یک اعضای بدن خود را درمان کند .
و بدتر اینکه نه دیگر کار و شغلی داریم و نه پولی پس انداز !
به امثال ما دیگر کار در شأن و تخصص مان نمیدهند چون سفارش شده ایم که کار ندهند . در محیط کار اذیت میشویم چون باز هم از خیلی ها (افراد عادی جامعه ) عقب تر هستیم و اگر کسی در محیط کار بفهمد که فرد دارای سابقه زندان سیاسی ست و مزدور باشد کافی ست برای اینکه آنقدری ازارت دهند که خودت از آن کار بیرون بزنی ! تازه کاری که در تخصص و شأن و سواد تو نبوده ولی مثل خیلی ها مجبور شدی انجامش دهید تا کمی زنده بمانی نه اینکه زندگی کنی ...!!!
و خلاصه اینکه وقتی از زندان کوچکتر وارد زندان بزرگتر میشوی و باز هم بی تفاوتی ها و سکوت ها را میبینی ! میبینی که خون اینهمه جوان مثل ما قرعه وار و به ناحق ریخته شده اما باز سکوت جمعی را نظاره گر هستیم تا اعتراضات جمعی را .. خب طبیعی ست که به چنین حال و روزی که سهیلا افتاده بیفتیم ! و عجیب نیست !
ما میخواهیم اینهمه زندان کشیدن و هزینه دادن ها و عشق ورزیدن هایمان جایی نتیجه دهد ! خیلی بیشتر از اینها که میبینیم .. انقلاب مهسا بسیار با شکوه بود و میتوانست با حمایت اپزوسیون خارج کشور از هر لحاظ و اتحاد بیشتر مردم ایران محکم تر ادامه پیدا کند و حالا روز پیروزی حق بر باطل را نظاره گر باشیم و جشن بگیریم نه اینکه آرزوی مرگ کنیم از اینهمه تفرقه و منفعت طلبی های شخصی و بی تفاوتی ها و کینه ها و ...
بی شک حال و روز ما را یک چیز فقط خیلی میتواند خوب کند !
و آن دیدن شرافت جمعی و اتحاد جمعی میان مردم داخل ایران و مبارزین و فعالین داخل و خارج زندان در ایران و اپزوسیون خارج کشور است و بس !
بی پولی و فقر ما هم آن زمان پله پله یا درست میشود (چون همه چیز سر جای خود خواهد رفت و حاکمیت قانون برقرار خواهد شد ) و اگر هم نشد مهم ترین چیز و افتخار و انگیزه برای زنده ماندن مان این است که بلاخره راهمان نتیجه داد !
حال اگر از کسی هر شکلی کمکی بر میآید برای سهیلا یا سایر دوستان ! بسیار هم عالی !
بقیه نامه 👇🏿👇🏿👇🏿
💠 سهیلا حجاب زنی شرافتمند و سلحشور که رمز نامش را با حافظه مقاومت در مقابل فاشیسم باید گشود.
💎 در اینستاگرام چند ویدیو از سهیلای عزیز انتشار یافته👇🏿👇🏿
https://www.instagram.com/p/CwGJ37zNkkE/?utm_source=ig_web_copy_link&igshid=MzRlODBiNWFlZA==
#سهیلا_حجاب
#سالگرد_مهسا
#مهسا_۲۵شهریور
#اتحاد_رمز_پیروزی
💎 @iranyarannetwork1398
https://www.instagram.com/p/CwGJ37zNkkE/?utm_source=ig_web_copy_link&igshid=MzRlODBiNWFlZA==
#سهیلا_حجاب
#سالگرد_مهسا
#مهسا_۲۵شهریور
#اتحاد_رمز_پیروزی
💎 @iranyarannetwork1398
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
Instagram
3,721 likes, 376 comments - soheila_hejab.official on August 18, 2023: "پست موقت: شرح وضعیت🌹مربوط به دو روز قبل
پیشاپیش از مه..."
پیشاپیش از مه..."
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
💠زندانیان سیاسی سرمایه های ما هستند و حمایت از آنها و خانواده هایشان یک وظیفه ملی است. باید از همه آنها بدون استثناء پشتیبانی کرد و صدایشان بود. در یک حکومت دموکراتیک هیچ کس نباید بخاطر عقیده و کنش سیاسی در زندان باشد!
#سهیلا_حجاب_شیرزن_مبارز
💎 @iranyarannetwork1398
#سهیلا_حجاب_شیرزن_مبارز
💎 @iranyarannetwork1398