🍯🐝 چرا وگان‌ها عسل نمی‌خورند؟

#عسل #زنبور #اخلاقی

📎مشاهدۀ منابع و رفرنس‌ها
🔗 کیفیت بالاتر

ترجمه: کیمیا معزّی و علی بنی‌اسد
گویندگی و تدوین: آروین

@IranVEG
@VEGMedia

⚠️ حاوی تصاویر دلخراش

🐟 آیا خوردنِ ماهی اخلاقی است؟ آیا فقط حافظۀ کوتاه‌مدت دارند و موجوداتی کمتر تکامل‌یافته‌اند؟ آیا ماهی‌ها قادرند درد را احساس کنند؟

🎞 کیفیت بالاتر
🔗 منابع و رفرنس‌ها

💡در مورد اثر مصرف ماهی بر سلامتی، برشی از سخنان دکتر کیم ویلیامز را در این ويدئو ببینید.

گویندگی و تدوین: آروین
ترجمه: کیمیا معِزّی
ویرایش: علی بنی‌اسد

#ماهی #حیوانات #اخلاقی
@IranVEG
@VEGMedia

🎞 انیمشین کوتاه «مترسک»

✨ تلنگری فانتزی‌ برای تکاندنِ غبارِ عادت‌هایمان

ترجمه: هادی غفوریان
ویرایش: میلاد

#حیوانات #اخلاقی
@IranVEG
@VEGMedia

✨ روز جهانی فلسفه مبارک!

🕯 این‌که چرا تعداد قابل‌توجهی از فلاسفه گیاه‌خوار بوده‌اند، نکته‌‌ای است مهم و درخور تأمل.

🔍 درباره‌ی این‌که فلسفه چیست و مقصود از فلسفه‌ورزی چیست مناقشه بسیار است، اما دو چیز تقریباً همیشه دغدغه‌ی فیلسوفان بوده:
💡 خوب‌زیستن و تفکر منطقی.

🗝 آیا زندگی‌ای که خشونت‌پرهیزانه نباشد و باعث کشتار غیرضروری حیوانات شود، می‌تواند «خوب» باشد؟

ترجمه: علی بنی‌اسد
زیرنویس: کیمیا معزّی

#حیوانات #روز_جهانی_فلسفه #فلسفه_اخلاق #اخلاقی
@IranVEG
@VEGMedia

مطالعات حوزه‌ی علوم اجتماعی به افسانه‌ی «گوشت‌خواری و مردانگی» پرداخته‌اند.
چه پیوندی میان‌ کلیشه‌های جنسیتی و خوردنِ حیوانات وجود دارد؟ چنین روابطی از کجا نشأت می‌گیرند؟ در این ویدئو می‌بینیم بررسی اخلاقی این موضوع چه نتایجی به‌دنبال دارد.

گویندگی و تدوین: آروین
ترجمه: کیمیا معِزّی، علی بنی‌اسد

🔍فرسته‌های مرتبط:
▫️مستند «تحول‌آفرینان»
▫️آیا وگنیسم مسئله‌ای فمینیستی است؟
▫️سیاست جنسی گوشت: نظریه‌ی انتقادی فمینیسم گیاهخواری و چرا فمینیست وگان باشیم؟
▫️مصاحبه‌ای با کرول آدامز در باب فمینیسم و وگنیسم

#مردانگی #گوشت‌خواری #اخلاقی

@IranVEG
@VEGMedia

🎞 تیزر مستند جنجالی توطئه‌ی دریایی

🌊 فیلم‌سازی که عاشق حیات آبی‌ست تصمیم می‌گیرد آسیب‌های انسان بر گونه‌های دریایی را مستند کند و در این مسیر پرده از فسادی خطرناک برمی‌دارد.

⚡️ به‌زودی با دوبله و زیرنویس فارسی در مجموعه‌ی ایران‌وگ

ترجمه: علی بنی‌اسد
زیرنویس: سمن

🔍 فرسته‌های مرتبط:
▫️آیا خوردنِ ماهی اخلاقی است؟
▫️صیدجانبی و ماهی‌ها
▫️صحبت‌های مدیر سابق کالج قلب‌شناسی آمریکا درمورد اثرات ماهی بر سلامتی

#ماهی #اخلاقی #انقراض #محیط_زیست
@IranVEG
@VEGMedia

🔺 من که خودم حیوانات را دوست دارم و اذیت‌شان هم نمی‌کنم

🔹 ما در دنیایی پر از حیوان‌دوستان زندگی می‌کنیم. هیچ‌کس نمی‌گوید حیوانات را دوست ندارد—حداقل تقریباً هیچ‌کس. عملاً همه موافق‌اند که ظلم به حیوانات درست نیست و می‌گویند کسانی که مرتکب حیوان‌آزاری می‌شوند باید مجازات شوند. به همین دلیل است که قوانینی هم برای حفظ حقوق حیوانات (یا حداقل بعضی از آن‌ها) داریم. اما چطور ممکن است این دنیای حیوان‌دوستان همان دنیایی باشد که مردمش نه‌تنها مرگ سالانه بیش از ۵۶ میلیارد حیوان خشکی‌زی و ۲.۷ تریلیون حیوان آبزی را قابل‌قبول می‌دانند*، بلکه فعالانه از تداوم آن حمایت هم می‌کنند و معتقدند این کار از لحاظ اخلاقی موجه است؟

🔹 خب، آیا می‌شود حیوانات را دوست داشت و در عین حال آن‌ها را خورد؟ جواب منفی است. البته که نمی‌شود: متناقض است. گفتن اینکه حیوانات را دوست دارید در‌حالی‌که تکه‌های بدن و ترشحات‌شان را می‌خورید مثل این است که بگویید «البته که می‌شه بچه‌‌م رو دوست داشته باشم و کتکش هم بزنم.» اگر والدی آزارگر بگوید بچه‌اش را دوست دارد اما او را کتک هم بزند، این تصور برایمان پیش می‌آید که مشکل روانی دارد! این موضوع نشان‌دهندۀ روان‌شناسیِ نگران‌‌کننده و ایدئولوژی متناقضی است که—در مقام جماعتی از «حیوان‌دوستان» که در حقیقت «حیوان‌خوار» هستیم—داریم.

🔹 به بیان دیگر، اگر کسی را دوست داشته باشید، به هیچ وجه ممکن نیست بخواهید به‌اجبار باردار شود، شکنجه، کشته، یا خورده شود، دیگر چه رسد به این‌که خودتان پول بدهید تا این اتفاق‌ها برایش بیفتد. اگر کسی را دوست داشته باشید، می‌خواهید به هر قیمتی مانع از آن شوید که برایش پیشامدهای بدی رخ دهد. پس اگر حیوانات را هم دوست داشته باشید، در این صورت، خودبه‌خود، به هیچ وجه نمی‌خواهید تکّه‌های بدن کشته‌شده‌شان را در بشقابی جلوی خود ببینید.

🔹 این موضوع را ساده‌تر هم می‌توان بیان کرد. درصورتی‌که طرف صحبت‌تان فرد حیوان‌خواری‌ست که حیوانی همدم (مثلاً یک سگ) دارد، بپرسید اگر بنا باشد سگش را مُثله کند و بکشد، آیا باز هم امکان دارد خودش را دوست‌دارِ آن سگ بداند؟ حیوان‌دوست‌بودن به این معنا است که عاشق حیوانات باشیم، به آن‌ها توجه کنیم، و نسبت به آن‌ها شفقت بورزیم، آن هم به همۀ آن‌ها، نه فقط به حیواناتی که جامعه می‌گوید دوست‌شان بداریم. برای آن‌که دوست‌دار واقعی حیوانات باشید، باید قبول داشته باشید که همه‌ی آن‌ها لیاقت زندگی‌کردن دارند و سزاوار آن‌اند که زندگی‌شان از ستم انسان‌ها به‌دور باشد.

🔹 پس نه! این‌که بگوییم می‌توان حیوانات را دوست داشت و در عین حال آن‌ها را خورد عذر موجهی برای حیوان‌خواری نیست؛ در واقع چنین چیزی حتی امکان‌پذیر هم نیست. وقتی که فردی غیرگیاهخوار ادعا می‌کند حیوان‌دوست است، دورویی‌اش را برایش توضیح دهید. کافی‌ست بگویید: «اگه برای صدمه‌زدن به حیوونا پول بدیم، واقعاً می‌شه بگیم دوست‌شون هم داریم؟!»—احتمالش هست این قبیل افراد قبلاً هرگز دربارۀ رابطه‌شان با حیوانات به این صورت فکر نکرده باشند.

* تعداد حیواناتی که سالانه کشته می‌شوند بعد از انتشار اولیۀ نسخۀ انگلیسی این مطلب افزایش چشمگیری داشته است. برای کسب اطلاع از آمارِ به‌روز، این لینک را ببینید.

🔍فرسته‌های مرتبط:
▫️ما «دوستدار» اندک حیواناتی گزیده هستیم.
▫️ماتریکسِ گونه‌خواری: دیرپاترین مغزشوییِ تاریخ بشر.
▫️اولین رستوران اروپایی که گربه سرو می‌کند.

[تهیه‌کننده: سینا مومنی]

📚 منبع:
30 non-vegan excuses & how to respond to them, Earthling Ed, pp. 6-8.

#پاسخ_به_نقد #اخلاقی
@IranVEG

💉 وگان‌های اخلاقی و واکسن کووید-۱۹؛ بله یا نه؟

📝 گری ال. فرانسیون، استاد حقوق و پژوهشگر فلسفه در دانشگاه راتگرز

💧اگرچه می‌گویند واکسن‌های کووید-۱۹ مواد حیوانی ندارند، خون هزاران خرچنگِ نعل‌اسبی در کار است تا اطمینان حاصل شود این واکسن‌ها از آلودگی به دور باقی می‌مانند.

💭 پس حتی با کنارگذاشتن مشکلات مربوط به آزمایش حیوانیِ واکسنِ نهایی‌شده، سؤال پیش می‌آید که آیا زدن این واکسن برای وگان‌ها اخلاقی است یا نه.

⚠ فکر می‌کنم آوردن توجیهی اخلاقی برای واکسن‌زدن ناممکن است. اما بحث را مختومه نمی‌بینم.

 🔍 می‌خواهم بین کارهایی که اخلاقاً موجه‌اند و آن‌هایی که اخلاقاً معاف‌پذیر و معذور هستند تمایزی بگذارم. اولی کارهایی اخلاقاً خوب است یا دست‌کم اخلاقاً اعتراض‌بردار نیست. دومی کارهایی است که اخلاقاً اعتراض‌بردارند اما شرایطْ میزان مجرم‌بودنِ ناشی از انجام‌شان را تخفیف می‌دهد.

ترجمه: علی بنی‌اسد

🔗 مطالعه‌ی متن کامل

#واکسن_کرونا #اخلاقی #کرونا
@IranVEG

🕊 صلح‌گرایی و گیاه‌خواری

بخش‌هایی از مدخل صلح‌گرایی، دانشنامه‌ی فلسفه‌ی استنفورد

💡 صلح‌گرایی را نفی اصولیِ جنگ و کشتار می‌دانند... صلح‌گرایی را می‌توان در توصیف التزام به عدم‌خشونت در زندگی شخصی به کار برد که ممکن است تلاش برای پرورش فضایل صلح‌طلبانه نظیر مدارا، شفقت، گذشت و عشق را در بر بگیرد. همچنین صلح‌گرایی را می‌توان تا جایی تعمیم داد که عدم‌خشونت نسبت به تمام موجودات ذی‌شعور [حسمند] را در بر بگیرد و لذا، به التزام به گیاه‌خواری و آنچه آلبرت شوایتسر «تکریم زندگی» می‌نامید منتهی شود.

🌿 تقریباً تمام مدافعان صلح‌گراییِ مطلق، دشواری نایل آمدن به ایده‌ی مطلق صلح‌گرایی را تصدیق می‌کنند. گاندی در زندگی‌نامه‌ی خودنوشتش می‌نویسد:
«انسان نمی‌تواند لحظه‌ای بدون ارتکاب خودآگاه یا ناخودآگاهِ خشونتِ (هیمسا) بیرونی زندگی کند... پس سرسپرده‌ی عدم‌خشونت (آهیمسا) به این ایمان وفادار می‌ماند اگر سرچشمه‌ی تمام اعمالش شفقت باشد، اگر با تمام توانِ خود از نابودی کوچک‌ترین مخلوقات بپرهیزد، در نجات آن‌ها بکوشد، و لذا، همواره، برای رهاشدن از چنبره‌ی مرگبار خشونت مجاهده کند. او پیوسته در خویشتن‌داری و شفقت می‌بالد، اما هرگز نمی‌تواند به طور کامل از خشونتِ بیرونی رها شود.»

📚 منبع: صلح‌گرایی؛ دانشنامه‌ی فلسفه‌ی استنفورد؛ آندرو فیلیا؛ ترجمه‌ی مریم هاشمیان؛ نشر ققنوس؛ صص ۱۳، ۱۵، ۳۲. (با مقادیری تغییر)

🔍 در تعریف وگانیسم توسط وگن‌سوسایتی این واقع‌گرایی لحاظ شده است: «وگانیسم سبکی از اندیشیدن و زیستن است که فرد می‌کوشد، تا جایی که امکان‌پذیر و مقدور است، از همه‌ی انواع استثمار و ستمگری علیه حیوانات برای خوراک، پوشاک، و هر نوع مصرف دیگری بپرهیزد؛ در این راستا، تولید و کاربرد جایگزین‌های غیرحیوانی را برای بهره‌مندی انسان‌ها، حیوانات، و محیط زیست تشویق می‌نماید. از نظر رژیم غذایی، وگانیسم بر روشی دلالت می‌کند که در آن یکایکِ محصولاتی که به‌نحوی از حیوانات به‌دست آمده‌اند از روی بشقاب حذف می‌شوند.» محدودیت‌های عملیِ زندگی امکانِ عدم‌خشونتِ صد‌در‌صدی را منتفی می‌کند؛ برای تولید گیاهان هم حیوانات بسیاری که آفت یا موذی دانسته می‌شوند، عمداً یا غیرعمد، در زمین‌های کشاورزی کشته می‌شوند. با این حال، از نظر اخلاقی انتخاب‌های خشونت‌پرهیزانه برای کاهش رنج حیوانات همچنان اهمیت دارند و نباید در دام کمال‌گرایی‌ای افتاد که می‌گوید چون نمی‌توان آرمان عدم‌خشونت را کاملاً محقق کرد پس کاستن از رنج حیوانات هم بی‌فایده است! درست است که نمی‌توان بی‌آزار بود اما کم‌آزاری همچنان فضیلتی ارزشمند است؛ «که رستگاری جاوید در کم‌آزاری‌ست.»*

* حافظ

#معرفی_کتاب #پاسخ_به_نقد #اخلاقی #روز_صلح #خشونت

@IranVEG

وگانیسم مسئله‌ای از جنس عدالت است، نه «شفقت» و «دل‌رحمی». اگر حیوانات از نظر اخلاقی اهمیت دارند—اگر نه اشیا بلکه اشخاصِ غیرانسان‌اند—پس وگانیسم ضرورتی اخلاقی‌ست: الزامی اخلاقی داریم تا بهره‌کشی نهادینه‌شده از آن‌ها را پس بزنیم و دست از خوردن، پوشیدن، یا استفاده از آن‌ها برداریم.

—گری فرانسیون

گرافیک: سمن

#وگنیسم #اخلاقی
@IranVEG
@VEGMedia

🔊 تبلیغ پرسروصدای تلویزیون بریتانیا در ترویج وگانیسم❗️

این تبلیغ یادآور این است که از نظر اخلاقی تفاوتی بین حیواناتی که با ما در خانه زندگی می‌کنند و حیواناتی که یاد گرفته‌ایم بخوریم‌شان وجود ندارد.

ترجمه: فرانک غروی
زیرنویس: سمن

#اخلاقی #گیاهخواری
@IranVEG
@VEGMedia

🔦 مرغداری مصداق بارز کم‌‌ارزش‌پنداری جان حیواناتی است که از آنان بهره می‌کشیم.

❗️نگاه ابزاری به حیوانات تا جایی پیش رفته که به‌طور گزینشی از آنان زادگیری کرده‌ایم تا در عرض چند هفته به وزن دلخواه ما برسند. این رشدِ شدید مرتباً باعث نارسایی اندام‌ها و صدمه‌دیدگی و شکستن پاهایشان می‌شود و آن قدر زمین‌گیرشان می‌کند تا از بی‌آبی و گشنگی جان‌شان را از دست می‌دهند.

🔍 علاوه بر زادگیری گزینشی و عواقبش، مرغ‌ها در محیط‌های تنگ و پرازدحام چپانده شده‌اند و باید روی مدفوع‌شان، در معرض هوای مسموم با آمونیاک، زندگی‌های کوتاه و مصیبت‌بارشان را پیش از گرفته‌شدن جان‌شان بگذرانند. بیش از ۷۰ میلیارد مرغ در هر سال این‌چنین تاوان انتخاب‌های غذایی‌مان را می‌دهند.

گوینده: علیرضا فرجامی
ترجمه و تدوین: سمن

#اخلاقی #مرغ

@IranVEG
@VEGMedia