ماهی قرمزهایی محکوم به مرگ‼️
🔺از آنجا که تعداد زیادی از آدم‌ها روزهای پایانی سال را صرف خرید می‌کنند و ماهی قرمز یکی از همین اقلام موجود در لیست واجبات خرید است، خواستیم لطفی بکنید و پیش از خرید ماهی عید، حقایقی را در مورد این موجود دوست‌داشتنی که مثل جانوران دیگر، قربانی خودخواهی‌های انسان است بدانید.
🔺این موجود بی‌دفاع در طبیعت و در حالت عادی تا بیست و پنج سال عمر می‌کند و حتی در شرایط سختی مثل اسارت اگر به‌درستی نگهداری شود، می‌تواند تا ده سال زندگی کند اما در تنگنای تُنگ‌های خانگی، دو، سه هفته‌ای بیشتر دوام نمی‌آورد و ما هم برای توجیه تنبلی و بی‌مسئولتیمان، افسانه‌ی "حافظه‌ی سه ثانیه‌ای"را برای یکدیگر تعریف کردیم، "حافظه‌ی سه ثانیه‌ای" داستانی بود که ساختیم تا از بار ظلمی که به این موجودات می‌کنیم شانه خالی کنیم حال آنکه تحقیقات نشان داده‌اند ماهی‌های قرمز می‌توانند تا حداقل سه ماه حافظه داشته باشند (1) و در ضمن می‌شود به آنها آموزش‌هایی هم داد (2).
🔺گرفتن جان این موجودات نازنین فقط محدود به بی‌توجهی خریداران نیست، در جریان تولید و ارائه به بازار هم تعداد قابل توجهی ماهی جانشان را از دست می‌دهند. مهدی یوسف خانی، رئیس اتحادیه ماهی و پرنده ماهی می‌گوید: "از 50 میلیون قطعه ماهی تولیدی در کشور، حدود 25 میلیون قطعه قبل از ورود به شبکه توزیع، جان خود را از دست می‌دهند و بقیه وارد شبکه توزیع می‌شوند." یک لحظه مکث کنید، 25 میلیون؟ اگر بخواهیم از یک تا 25 میلیون بی‌وقفه بشماریم، چیزی حدود 434 روز طول می‌کشد! البته برای کسانی که فقط به پول می‌اندیشند این رقم در برابر گردش مالی 10میلیاردی ماهی قرمز چیزی نیست (3).
🔺اما حالا برویم سراغ پاسخ به این پرسش که اصلا چگونه پای - یا بالِ - ماهی قرمز به سفره‌ی هفت‌سین باز شد و ما چگونه به خودمان اجازه دادیم که این موجود نازنین را بنشانیم بر سر سفره‌ی هفت‌سین، حتی اگر بهای این کار مرگ باشد!
گروهی معتقدند که ماهی قرمز در اصل مربوط به سنت دیرینه‌ی هفت‌سین نیست و تا چندی پیش اصلا لزومی بر حضور این ماهی در سفره‌ی هفت‌سین نوروز نبوده! سند ادعایشان هم تابلوی"نوروز" حسین شیخ است که در عصر صفویه کشیده شده.
گروهی دیگر هم می‌گویند احتمالا ماهی قرمز نماد ماهی اسطوره‌ای ''کر'' است که در دریای فراخکرت، از هوم مقدس در مقابل شرِ جانوران اهریمنی حفاظت می‌کرده (4). همچنین ماهی قرمز در چین نماد زندگی، زایندگی و وفور نعمت بوده و خوش‌یمن تلقی می‌شود (5). اما با فرض تایید همین باور و لزوم حضور ماهی در سفره‌ی نوروز هم چطور می‌شود که نماد زندگی حالا خودش به راحتی آب خوردن ''کشته'' شود؟!
چیزی که قرار بوده با "زندگی"اش خوش‌یمن باشد، مردنش، بد‌شگون نیست؟
https://goo.gl/nC5DbB
#ماهی_قرمز
منابع:
1. https://goo.gl/vU5jXq
2. https://goo.gl/1fbHMA
https://goo.gl/3YAX7u
https://goo.gl/feB1Xw
3. https://goo.gl/yZzNQQ
4. فرنبغ دادگی. بندهش، برگردان مهرداد بهار، تهران، نشر توس، ص 130و131
https://goo.gl/utiW4g
5. https://goo.gl/dhtZTz
@IranVEG
🔺از آنجا که تعداد زیادی از آدم‌ها روزهای پایانی سال را صرف خرید می‌کنند و ماهی قرمز یکی از همین اقلام موجود در لیست واجبات خرید است، خواستیم لطفی بکنید و پیش از خرید ماهی عید، حقایقی را در مورد این موجود دوست‌داشتنی که مثل جانوران دیگر، قربانی خودخواهی‌های انسان است بدانید.
🔺این موجود بی‌دفاع در طبیعت و در حالت عادی تا بیست و پنج سال عمر می‌کند و حتی در شرایط سختی مثل اسارت اگر به‌درستی نگهداری شود، می‌تواند تا ده سال زندگی کند اما در تنگنای تُنگ‌های خانگی، دو، سه هفته‌ای بیشتر دوام نمی‌آورد و ما هم برای توجیه تنبلی و بی‌مسئولتیمان، افسانه‌ی "حافظه‌ی سه ثانیه‌ای"را برای یکدیگر تعریف کردیم، "حافظه‌ی سه ثانیه‌ای" داستانی بود که ساختیم تا از بار ظلمی که به این موجودات می‌کنیم شانه خالی کنیم حال آنکه تحقیقات نشان داده‌اند ماهی‌های قرمز می‌توانند تا حداقل سه ماه حافظه داشته باشند (1) و در ضمن می‌شود به آنها آموزش‌هایی هم داد (2).
🔺گرفتن جان این موجودات نازنین فقط محدود به بی‌توجهی خریداران نیست، در جریان تولید و ارائه به بازار هم تعداد قابل توجهی ماهی جانشان را از دست می‌دهند. مهدی یوسف خانی، رئیس اتحادیه ماهی و پرنده ماهی می‌گوید: "از 50 میلیون قطعه ماهی تولیدی در کشور، حدود 25 میلیون قطعه قبل از ورود به شبکه توزیع، جان خود را از دست می‌دهند و بقیه وارد شبکه توزیع می‌شوند." یک لحظه مکث کنید، 25 میلیون؟ اگر بخواهیم از یک تا 25 میلیون بی‌وقفه بشماریم، چیزی حدود 434 روز طول می‌کشد! البته برای کسانی که فقط به پول می‌اندیشند این رقم در برابر گردش مالی 10میلیاردی ماهی قرمز چیزی نیست (3).
🔺اما حالا برویم سراغ پاسخ به این پرسش که اصلا چگونه پای - یا بالِ - ماهی قرمز به سفره‌ی هفت‌سین باز شد و ما چگونه به خودمان اجازه دادیم که این موجود نازنین را بنشانیم بر سر سفره‌ی هفت‌سین، حتی اگر بهای این کار مرگ باشد!
گروهی معتقدند که ماهی قرمز در اصل مربوط به سنت دیرینه‌ی هفت‌سین نیست و تا چندی پیش اصلا لزومی بر حضور این ماهی در سفره‌ی هفت‌سین نوروز نبوده! سند ادعایشان هم تابلوی"نوروز" حسین شیخ است که در عصر صفویه کشیده شده.
گروهی دیگر هم می‌گویند احتمالا ماهی قرمز نماد ماهی اسطوره‌ای ''کر'' است که در دریای فراخکرت، از هوم مقدس در مقابل شرِ جانوران اهریمنی حفاظت می‌کرده (4). همچنین ماهی قرمز در چین نماد زندگی، زایندگی و وفور نعمت بوده و خوش‌یمن تلقی می‌شود (5). اما با فرض تایید همین باور و لزوم حضور ماهی در سفره‌ی نوروز هم چطور می‌شود که نماد زندگی حالا خودش به راحتی آب خوردن ''کشته'' شود؟!
چیزی که قرار بوده با "زندگی"اش خوش‌یمن باشد، مردنش، بد‌شگون نیست؟
https://goo.gl/nC5DbB
#ماهی_قرمز
منابع:
1. https://goo.gl/vU5jXq
2. https://goo.gl/1fbHMA
https://goo.gl/3YAX7u
https://goo.gl/feB1Xw
3. https://goo.gl/yZzNQQ
4. فرنبغ دادگی. بندهش، برگردان مهرداد بهار، تهران، نشر توس، ص 130و131
https://goo.gl/utiW4g
5. https://goo.gl/dhtZTz
@IranVEG
آیا سال نو را با مرگ آغاز می‌کنید؟
🔹مطالب مرتبط:
ماهی قرمزهایی محکوم به مرگ؟!
شب سال نو
#ماهی_قرمز
@IranVEG
🔹مطالب مرتبط:
ماهی قرمزهایی محکوم به مرگ؟!
شب سال نو
#ماهی_قرمز
@IranVEG
ماهی قرمزهایی محکوم به مرگ‼️
🔺از آنجا که تعداد زیادی از هموطن‌هایمان در روزهای پایانی سال مشغول خریدند و ماهی قرمز هم یکی از همین اقلام موجود در لیست واجبات خرید است، می‌خواهیم لطفی کرده و پیش از خرید ماهیِ عید حقایقی را در مورد این موجود دوست‌داشتنی که مثل جانوران دیگر، قربانی ناآگاهی و شاید هم خودخواهی انسان است با هم مرور کنیم.
🔺این موجودِ بی‌دفاع در طبیعت و در حالت عادی تا 25 سال عمر می‌کند و حتی در شرایط سختی مثل اسارت اگر به‌درستی نگهداری شود، می‌تواند تا 10 سال زندگی کند اما در تنگنای تُنگ‌های خانگی، دو-سه هفته‌ای بیشتر دوام نمی‌آورد و ما هم برای توجیه تنبلی و بی‌مسئولیتیمان، افسانهٔ «حافظهٔ سه ثانیه‌ای» را به‌وجود آورده‌ایم. «حافظهٔ سه ثانیه‌ای» داستانی است که ساخته‌ایم تا از بار ظلممان به این موجودات، شانه خالی کنیم؛ حال آنکه تحقیقات نشان داده‌اند ماهی‌های قرمز می‌توانند تا حداقل سه ماه حافظه داشته باشند (1) و در ضمن می‌شود به آنها آموزش‌هایی هم داد (2).
🔺گرفتن جان این موجودات نازنین فقط محدود به بی‌توجهی خریداران نیست، در جریان تولید و ارائه به بازار هم تعداد قابل توجهی ماهی جانشان را از دست می‌دهند. مهدی یوسف‌خانی، رئیس اتحادیه ماهی و پرنده‌ماهی می‌گوید: «از 50 میلیون قطعه ماهیِ تولیدی در کشور، حدود 25 میلیون قطعه قبل از ورود به شبکه توزیع، جان خود را از دست می‌دهند و بقیه وارد شبکه توزیع می‌شوند.» یک لحظه مکث کنید، 25 میلیون؟ اگر بخواهیم از یک تا 25 میلیون بی‌وقفه بشماریم، چیزی حدود 434 روز طول می‌کشد! البته برای کسانی که صرفا به لذت شخصی‌شان یا پول می‌اندیشند و برای نامیدن موجوداتی جاندار از واحد "قطعه" استفاده می‌کنند -انگار که راجع‌به اشیا حرف می‌زنند!- این رقم در برابر گردش مالی 10میلیاردیِ ماهی قرمز چیزی نیست (3).
🔺اما حالا برویم سراغ پاسخ به این پرسش که اصلا چگونه پای -یا بالِ- ماهی قرمز به سفرهٔ هفت‌سین باز شد و ما چگونه به خودمان اجازه دادیم که این موجود نازنین را بنشانیم بر سر سفرهٔ هفت‌سین، حتی اگر بهای این کار مرگ باشد!
گروهی معتقدند که ماهی قرمز در اصل مربوط به سنت دیرینهٔ هفت‌سین نیست و تا چندی پیش اصلا لزومی بر حضور این ماهی در سفرهٔ هفت‌سینِ نوروز نبوده. سند ادعایشان هم تابلوی «نوروز» حسین شیخ است که در عصر قاجاریه کشیده شده.
گروهی دیگر هم می‌گویند احتمالا ماهی قرمز نماد ماهی اسطوره‌ای ''کَر'' است که در دریای فراخکرت از هوم مقدس در مقابل شرِ جانوران اهریمنی حفاظت می‌کرده است (4). همچنین ماهی قرمز در چین نماد زندگی، زایندگی و وفور نعمت بوده و خوش‌یمن تلقی می‌شود (5). اما حتی با فرض تایید همین باور و حضور تاریخی ماهی در سفرهٔ نوروز، چطور می‌شود که نماد زندگی حالا خودش به راحتیِ آب خوردن «کشته» شود؟!
چیزی که قرار بوده با «زندگی»اش خوش‌یمن باشد، مردنش، بد‌شگون نیست؟
🔺 ماهی قرمز در کشور ما گونه‌ای مهاجم و بیگانه است و به همین دلیل رهاسازی‌اش در طبیعت می‌تواند باعث ایجاد مشکلات متعددی شود. درنتیجه بهترین کار، نخریدن آن‌هاست؛ موجودات حسمند، کالا نیستند که آنها را بخریم یا بفروشیم.
https://goo.gl/nC5DbB
#ماهی_قرمز
منابع:
1. https://goo.gl/vU5jXq
2. https://goo.gl/1fbHMA
https://goo.gl/3YAX7u
https://goo.gl/feB1Xw
3. https://goo.gl/yZzNQQ
4. فرنبغ دادگی. بندهش، برگردان مهرداد بهار، تهران، نشر توس، ص 130و131
https://goo.gl/utiW4g
5. https://goo.gl/dhtZTz
@IranVEG
🔺از آنجا که تعداد زیادی از هموطن‌هایمان در روزهای پایانی سال مشغول خریدند و ماهی قرمز هم یکی از همین اقلام موجود در لیست واجبات خرید است، می‌خواهیم لطفی کرده و پیش از خرید ماهیِ عید حقایقی را در مورد این موجود دوست‌داشتنی که مثل جانوران دیگر، قربانی ناآگاهی و شاید هم خودخواهی انسان است با هم مرور کنیم.
🔺این موجودِ بی‌دفاع در طبیعت و در حالت عادی تا 25 سال عمر می‌کند و حتی در شرایط سختی مثل اسارت اگر به‌درستی نگهداری شود، می‌تواند تا 10 سال زندگی کند اما در تنگنای تُنگ‌های خانگی، دو-سه هفته‌ای بیشتر دوام نمی‌آورد و ما هم برای توجیه تنبلی و بی‌مسئولیتیمان، افسانهٔ «حافظهٔ سه ثانیه‌ای» را به‌وجود آورده‌ایم. «حافظهٔ سه ثانیه‌ای» داستانی است که ساخته‌ایم تا از بار ظلممان به این موجودات، شانه خالی کنیم؛ حال آنکه تحقیقات نشان داده‌اند ماهی‌های قرمز می‌توانند تا حداقل سه ماه حافظه داشته باشند (1) و در ضمن می‌شود به آنها آموزش‌هایی هم داد (2).
🔺گرفتن جان این موجودات نازنین فقط محدود به بی‌توجهی خریداران نیست، در جریان تولید و ارائه به بازار هم تعداد قابل توجهی ماهی جانشان را از دست می‌دهند. مهدی یوسف‌خانی، رئیس اتحادیه ماهی و پرنده‌ماهی می‌گوید: «از 50 میلیون قطعه ماهیِ تولیدی در کشور، حدود 25 میلیون قطعه قبل از ورود به شبکه توزیع، جان خود را از دست می‌دهند و بقیه وارد شبکه توزیع می‌شوند.» یک لحظه مکث کنید، 25 میلیون؟ اگر بخواهیم از یک تا 25 میلیون بی‌وقفه بشماریم، چیزی حدود 434 روز طول می‌کشد! البته برای کسانی که صرفا به لذت شخصی‌شان یا پول می‌اندیشند و برای نامیدن موجوداتی جاندار از واحد "قطعه" استفاده می‌کنند -انگار که راجع‌به اشیا حرف می‌زنند!- این رقم در برابر گردش مالی 10میلیاردیِ ماهی قرمز چیزی نیست (3).
🔺اما حالا برویم سراغ پاسخ به این پرسش که اصلا چگونه پای -یا بالِ- ماهی قرمز به سفرهٔ هفت‌سین باز شد و ما چگونه به خودمان اجازه دادیم که این موجود نازنین را بنشانیم بر سر سفرهٔ هفت‌سین، حتی اگر بهای این کار مرگ باشد!
گروهی معتقدند که ماهی قرمز در اصل مربوط به سنت دیرینهٔ هفت‌سین نیست و تا چندی پیش اصلا لزومی بر حضور این ماهی در سفرهٔ هفت‌سینِ نوروز نبوده. سند ادعایشان هم تابلوی «نوروز» حسین شیخ است که در عصر قاجاریه کشیده شده.
گروهی دیگر هم می‌گویند احتمالا ماهی قرمز نماد ماهی اسطوره‌ای ''کَر'' است که در دریای فراخکرت از هوم مقدس در مقابل شرِ جانوران اهریمنی حفاظت می‌کرده است (4). همچنین ماهی قرمز در چین نماد زندگی، زایندگی و وفور نعمت بوده و خوش‌یمن تلقی می‌شود (5). اما حتی با فرض تایید همین باور و حضور تاریخی ماهی در سفرهٔ نوروز، چطور می‌شود که نماد زندگی حالا خودش به راحتیِ آب خوردن «کشته» شود؟!
چیزی که قرار بوده با «زندگی»اش خوش‌یمن باشد، مردنش، بد‌شگون نیست؟
🔺 ماهی قرمز در کشور ما گونه‌ای مهاجم و بیگانه است و به همین دلیل رهاسازی‌اش در طبیعت می‌تواند باعث ایجاد مشکلات متعددی شود. درنتیجه بهترین کار، نخریدن آن‌هاست؛ موجودات حسمند، کالا نیستند که آنها را بخریم یا بفروشیم.
https://goo.gl/nC5DbB
#ماهی_قرمز
منابع:
1. https://goo.gl/vU5jXq
2. https://goo.gl/1fbHMA
https://goo.gl/3YAX7u
https://goo.gl/feB1Xw
3. https://goo.gl/yZzNQQ
4. فرنبغ دادگی. بندهش، برگردان مهرداد بهار، تهران، نشر توس، ص 130و131
https://goo.gl/utiW4g
5. https://goo.gl/dhtZTz
@IranVEG
🗞 طبق گزارش روزنامۀ همشهری، «سالانه بیش از ۲۵ میلیون قطعه ماهی قرمز برای مراسم نوروز در سطح کشور پرورش داده می‌شود. از این رقم بین چهار تا پنج میلیون قطعۀ آنها از اواسط اسفند تا پایان تعطیلات نوروزی جان خود را از دست می‌دهند.»
🐠 «...این ماهی‌ها به طور میانگین بیش از یک سال عمر نخواهند داشت. دلیل آن نیز می‌تواند دستکاری‌های ژنتیکی، دور بودن از محل طبیعی زندگی، استرس داشتن ماهی حتی هنگام شنیدن صدای بلند، آگاهی کامل نداشتنِ خریداران از شرایط درست نگهداری و... باشد.»
💡 به‌یاد داشته باشیم که ماهی‌ها «قطعه» نیستند، بلکه اشخاص و نفرهایی هستند که خواهان زندگی‌ای آزاد و شاد و دور از اسارت و استرس‌اند. تا هنگامی که تصور ما از حیوانات، شیء یا قطعه باشد، طبیعی است که جان آنها را بی‌ارزش بپنداریم و از آنها برای رسیدن به عبث‌ترین لذت‌هایمان بهره‌کشی کنیم.
📰 منبع: نغمه دانش‌آشتیانی، «تجارت ماهی قرمز غروب کرد»، روزنامۀ همشهری، ۲۷ اسفند ۱۳۸۴.
به‌نقل از مقدمهٔ بهنام خداپناه بر کتاب «آزادی حیوانات» اثر پیتر سینگر
مطالعهٔ مرتبط:
🔺 ماهی قرمزهایی محکوم به مرگ!
گرافیک: کیمیا معِزّی
#ماهی_قرمز
@IranVEG
🐠 «...این ماهی‌ها به طور میانگین بیش از یک سال عمر نخواهند داشت. دلیل آن نیز می‌تواند دستکاری‌های ژنتیکی، دور بودن از محل طبیعی زندگی، استرس داشتن ماهی حتی هنگام شنیدن صدای بلند، آگاهی کامل نداشتنِ خریداران از شرایط درست نگهداری و... باشد.»
💡 به‌یاد داشته باشیم که ماهی‌ها «قطعه» نیستند، بلکه اشخاص و نفرهایی هستند که خواهان زندگی‌ای آزاد و شاد و دور از اسارت و استرس‌اند. تا هنگامی که تصور ما از حیوانات، شیء یا قطعه باشد، طبیعی است که جان آنها را بی‌ارزش بپنداریم و از آنها برای رسیدن به عبث‌ترین لذت‌هایمان بهره‌کشی کنیم.
📰 منبع: نغمه دانش‌آشتیانی، «تجارت ماهی قرمز غروب کرد»، روزنامۀ همشهری، ۲۷ اسفند ۱۳۸۴.
به‌نقل از مقدمهٔ بهنام خداپناه بر کتاب «آزادی حیوانات» اثر پیتر سینگر
مطالعهٔ مرتبط:
🔺 ماهی قرمزهایی محکوم به مرگ!
گرافیک: کیمیا معِزّی
#ماهی_قرمز
@IranVEG