مهاجران در شهر کاله فرانسه، گرافیتی بنکسی را می پوشانند و برای نشان دادن آن از بازدیدکنندگان پول می گیرند. بنکسی در این گرافیتی استیو جابز را که پسر یک مهاجر سوری بود، با همان لباس یقه اسکی مشکی که همیشه به تن داشت و عینک قاب گرد کشیده است. این اثر بازدیدکنندگان زیادی را جذب کرده. مردی در نزدیکی این گرافیتی از چادر بیرون آمده و به خبرنگاری گفته :"اگر ۵ یورو نداری، از اینجا برو."
بنکسی نام مستعار هنرمندی بریتانیایی است که چهره و هویتاش افشا نشده اما دیوارنگاریهای او شهرت جهانی دارد.
كانال #جامعه_شناسى @IranSociology
بنکسی نام مستعار هنرمندی بریتانیایی است که چهره و هویتاش افشا نشده اما دیوارنگاریهای او شهرت جهانی دارد.
كانال #جامعه_شناسى @IranSociology
🎬 فیلم کوتاه " یک آرزو فقط برای همین امروز "
📽 فیلم کوتاه زیبا و تاثیر گذار " یک آرزو فقط برای همین امروز " به کارگردانی علی مولوی ؛ آرزوهای ۵۰ ایرانی در پلتفرم ۵۰ نفر، یک پرسش،پروژه ای است که سال ۲۰۰۸ در آمریکا کلید خورد و تاکنون فیلمسازان و هنرمندانی از هزاران شهر دنیا فیلم هایشان را برای این پروژه فرستاده اند... اين فيلم در سال 1391 ساخته شده است.
به کانال #جامعه_شناسى بپيونديد. 🌐 @IranSociology 👇👇👇
📽 فیلم کوتاه زیبا و تاثیر گذار " یک آرزو فقط برای همین امروز " به کارگردانی علی مولوی ؛ آرزوهای ۵۰ ایرانی در پلتفرم ۵۰ نفر، یک پرسش،پروژه ای است که سال ۲۰۰۸ در آمریکا کلید خورد و تاکنون فیلمسازان و هنرمندانی از هزاران شهر دنیا فیلم هایشان را برای این پروژه فرستاده اند... اين فيلم در سال 1391 ساخته شده است.
به کانال #جامعه_شناسى بپيونديد. 🌐 @IranSociology 👇👇👇
عشق سپیده دم ازدواج است
و ازدواج شامگاه عشق. (بالزاک). به کانال #جامعه_شناسى بپيونديد. @IranSociology
و ازدواج شامگاه عشق. (بالزاک). به کانال #جامعه_شناسى بپيونديد. @IranSociology
مراحل زندگی در فلسفه ی سورن کییر کگور و فیلم هامون
اسدالله غلامعلی
کانال #جامعه_شناسى @IranSociology 👇
اسدالله غلامعلی
کانال #جامعه_شناسى @IranSociology 👇
مراحل زندگی در فلسفه ی سورن کییر کگور و فیلم هامون
اسدالله غلامعلی
مقدمه: داریوش مهرجویی نه تنها یکی از مهمترین و مشهورترین کارگردانان سینمای ایران است، بلکه مهمترین اقتباس های سینمایی را نیز انجام داده است. فارغ التحصیل فلسفه است و در آثارش نحلههای فکری همچون اگزیستانسیالیسم و اندیشه های مکتب فرانکفورت به چشم می خورد. سینمای مهرجویی پیوندی ناگسستنی با ادبیات و فسلفه دارد. اقتباس از نویسندگانی همچون غلامحسین ساعدی، علی نصیریان، دیوید سلینجر، هنریک ایبسن، و الهام از فیلسوفان و نوینسدگانی مانند صادق هدایت، سورن کییر کگور، سال بلو و ... مبین این ادعا است. هامون که در سال 1368 ساخته شد یکی از مشهورترین فیلمهای ایران است و در کارنامه داریوش مهرجویی جایگاه ممتاز و بحث برانگیزی دارد. حمید هامون - که از لحاظ شخصیت پردازی از انسجام بالایی برخوردار است- که رسالهاش درباره عشق ابراهیمی و ایمان است، در زندگی زناشویی مشکلات فراوانی دارد. همسرش – مهشید- می خواهد از او جدا شود. زمانی عاشق هم بودهاند ولی اکنون فقط جنگ و جدل دارند. احساس میکند مهشید و خانواده اش بر عیله او توطئه کردهاند. از طرفی به شدت درگیر مفاهیم عارفانه همچون ایمان ابراهیم است. هامون میخواهد علت نابودی رابطهاش را پیدا کند، بنابراین دنبال علی عابدینی- دوست عارف مسلک و مراد هامون- است و در این راه خاطرات گذشته- از کودکی تا دوران عاشقی و زناشوییاش – را به یاد میآورد. مهرجویی برای روایت فیلم هامون، به دلیل اینکه فیلم از طریق تک گویی درونی حمید هامون و یادآوری خاطراتش روایت می شود، از تکنیک جریان سیال ذهن استفاده کرده است. در حقیقت مخاطب با جهان ذهنی حمید هامون روبه روست و فیلم را به گونه ای می بیند که حمید هامون تعریف میکند. فیلم هامون نه تنها در سال 1368 که در جشنواره فجر اکران شد، هنوز هم مخالفان و موافقان زیادی دارد. برخی فیلم را بدون انسجام و ایدئولوژیک، و برخی آن را یکی از مهمترین آثار سینمای ایران میدانند. فیلم به طور واضح به مسئله روشنفکران و نقد جوامع بورژوازی می پردازد. علاوه بر این فیلم از زندگی سورن کییر کگورد و کتاب هرتسوگ اثر سال بلو تأثیر گرفته است. رابطه هامون و علی عابدینی و همچنین رابطه خانوادگی هامون گویای این تأثیرپذیری می باشد. فیلم هامون با یک کابوس شروع میشود، به زمان حال، و از آنجا به زمان گذشته و از زمان گذشته به گذشتههای دور و خاطرات متعدد حمید هامون میرود. و فیلم به صورت غیرخطی روایت میشود. پژوهش حاضر تلاش دارد فیلم هامون را براساس اندیشه و فسلفه زندگی کییر کگور بررسی و تحلیل کند.
متن كامل اين مقاله 👇
http://anthropology.ir/article/30624
----------------
✳️↩️
كانال " #جامعه_شناسى "، به ما بپيونديد.
@IranSociology
اسدالله غلامعلی
مقدمه: داریوش مهرجویی نه تنها یکی از مهمترین و مشهورترین کارگردانان سینمای ایران است، بلکه مهمترین اقتباس های سینمایی را نیز انجام داده است. فارغ التحصیل فلسفه است و در آثارش نحلههای فکری همچون اگزیستانسیالیسم و اندیشه های مکتب فرانکفورت به چشم می خورد. سینمای مهرجویی پیوندی ناگسستنی با ادبیات و فسلفه دارد. اقتباس از نویسندگانی همچون غلامحسین ساعدی، علی نصیریان، دیوید سلینجر، هنریک ایبسن، و الهام از فیلسوفان و نوینسدگانی مانند صادق هدایت، سورن کییر کگور، سال بلو و ... مبین این ادعا است. هامون که در سال 1368 ساخته شد یکی از مشهورترین فیلمهای ایران است و در کارنامه داریوش مهرجویی جایگاه ممتاز و بحث برانگیزی دارد. حمید هامون - که از لحاظ شخصیت پردازی از انسجام بالایی برخوردار است- که رسالهاش درباره عشق ابراهیمی و ایمان است، در زندگی زناشویی مشکلات فراوانی دارد. همسرش – مهشید- می خواهد از او جدا شود. زمانی عاشق هم بودهاند ولی اکنون فقط جنگ و جدل دارند. احساس میکند مهشید و خانواده اش بر عیله او توطئه کردهاند. از طرفی به شدت درگیر مفاهیم عارفانه همچون ایمان ابراهیم است. هامون میخواهد علت نابودی رابطهاش را پیدا کند، بنابراین دنبال علی عابدینی- دوست عارف مسلک و مراد هامون- است و در این راه خاطرات گذشته- از کودکی تا دوران عاشقی و زناشوییاش – را به یاد میآورد. مهرجویی برای روایت فیلم هامون، به دلیل اینکه فیلم از طریق تک گویی درونی حمید هامون و یادآوری خاطراتش روایت می شود، از تکنیک جریان سیال ذهن استفاده کرده است. در حقیقت مخاطب با جهان ذهنی حمید هامون روبه روست و فیلم را به گونه ای می بیند که حمید هامون تعریف میکند. فیلم هامون نه تنها در سال 1368 که در جشنواره فجر اکران شد، هنوز هم مخالفان و موافقان زیادی دارد. برخی فیلم را بدون انسجام و ایدئولوژیک، و برخی آن را یکی از مهمترین آثار سینمای ایران میدانند. فیلم به طور واضح به مسئله روشنفکران و نقد جوامع بورژوازی می پردازد. علاوه بر این فیلم از زندگی سورن کییر کگورد و کتاب هرتسوگ اثر سال بلو تأثیر گرفته است. رابطه هامون و علی عابدینی و همچنین رابطه خانوادگی هامون گویای این تأثیرپذیری می باشد. فیلم هامون با یک کابوس شروع میشود، به زمان حال، و از آنجا به زمان گذشته و از زمان گذشته به گذشتههای دور و خاطرات متعدد حمید هامون میرود. و فیلم به صورت غیرخطی روایت میشود. پژوهش حاضر تلاش دارد فیلم هامون را براساس اندیشه و فسلفه زندگی کییر کگور بررسی و تحلیل کند.
متن كامل اين مقاله 👇
http://anthropology.ir/article/30624
----------------
✳️↩️
كانال " #جامعه_شناسى "، به ما بپيونديد.
@IranSociology
#ترجمه: چه کسی انتخابات ریاست جمهوری را میبرد؟
منبع: نیویورک تایمز
, کانال #جامعه_شناسى @IranSociology
منبع: نیویورک تایمز
, کانال #جامعه_شناسى @IranSociology
پدیدار ها
پدیدارشناسی همان طور که از این واژه برمی آید، علمِ پدیدارهاست. اما دقیقاً همین جا پرسشه ایی پیش می آیند: "پدیدارها چیستند؟" و "به چه معنا پدیدارشناسی یک علم است؟"
برای پاسخ به پرسش نخست، مفید است که بازگشت مختصری به کانت کنیم. کانت " ایدهآلیسم فرارونده" را تصدیق میکرد؛ که بین فنومنها [پدیدارها](یعنی چیزها آنگونه که آشکار میشوند) و نومن ها-(چیزها آنگونه که فی نفسه هستند) تمایز می گذاشت و مدعی بود که ما میتوانیم فقط دربارهی اولی (Kant 1929, A30/45b بدانیم ) .در یک قرائت از کانت، آشکارگی ها در ذهن اند، یعنی وضعیت های روانیِ سوژه ها هستند.در قرائت دیگر، آشکارگیها چیزها آنطور که آشکار شدهاند هستند ؛ یعنی ابژه های درجهانی اند که به شیوهی خاصی مورد توجه قرار گرفته اند.
هر دوی این فهم ها از ماهیت پدیدارها را میتوان در ادبیات پدیدارشناختی یافت معمول ترین دیدگاه این است که همه ی پدیدارشناسان، پدیدارها را در معنای دوم به کار بردهاند: پدیدارها،چیزها آنطور که آشکار میشوند هستند. آنها وضعیت های روانی نیستند، بلکه چیزهای جهان اند که به شیوهای خاص مورد توجه قرار گرفته اند.با این حال،پدیدارشناسان میخواهند نومنهای کانتی را رد کنند. همچنین شایان ذکر است که نباید فرض شود که مفهوم درست آشکارگی محدود به تجربه ی حسی شود.
تجربه یا (شهود ) در واقع میتواند حسی باشد، اما دست کم در پرتو دیدگاه هوسرل، میتواند اینگونه فهمیده شود که دربردارندهی طیف وسیعی از پدیدارها باشد.بنابراین، به فرض مثال، اگرچه اعداد، ابژهی تجربهی حسی نیستند،اما پدیدارشناسی میتواند گزارشی دربارهی چگونگیِ داده شدنِ دسته های عددی به شهود، ارائه کند.بنابراین، پدیدارشناسی مطالعه ی چیزها آنگونه که آشکار میشوند (یعنی پدیدارها )است. همچنین غالباً گفته میشود مطالعه ای توصیفی است نه تشریحی : وظیفه ای از وظایف اصلی ارائه ی پدیدارشناسی توصیفی استنه تشریحی وظیفهای از وظایف اصلی پدیدارشناسی ارائه ی توصیفی واضح و نامخدوش از شیوه هایی است.که چیزها آشکار می شوند. این امر میتواند مثلاً از پروژهی تشریحات علّی یا تکاملی[فرگشتی] که کار علوم طبیعی است، متمایز شود.
پدیدارشناسی/نوشته :ژوئل اسمیت /مترجم :علی نجات غلامی
✅کانال #جامعه_شناسى 👇
https://telegram.me/joinchat/BW29hDusPve1xfOrGDB4Eg
پدیدارشناسی همان طور که از این واژه برمی آید، علمِ پدیدارهاست. اما دقیقاً همین جا پرسشه ایی پیش می آیند: "پدیدارها چیستند؟" و "به چه معنا پدیدارشناسی یک علم است؟"
برای پاسخ به پرسش نخست، مفید است که بازگشت مختصری به کانت کنیم. کانت " ایدهآلیسم فرارونده" را تصدیق میکرد؛ که بین فنومنها [پدیدارها](یعنی چیزها آنگونه که آشکار میشوند) و نومن ها-(چیزها آنگونه که فی نفسه هستند) تمایز می گذاشت و مدعی بود که ما میتوانیم فقط دربارهی اولی (Kant 1929, A30/45b بدانیم ) .در یک قرائت از کانت، آشکارگی ها در ذهن اند، یعنی وضعیت های روانیِ سوژه ها هستند.در قرائت دیگر، آشکارگیها چیزها آنطور که آشکار شدهاند هستند ؛ یعنی ابژه های درجهانی اند که به شیوهی خاصی مورد توجه قرار گرفته اند.
هر دوی این فهم ها از ماهیت پدیدارها را میتوان در ادبیات پدیدارشناختی یافت معمول ترین دیدگاه این است که همه ی پدیدارشناسان، پدیدارها را در معنای دوم به کار بردهاند: پدیدارها،چیزها آنطور که آشکار میشوند هستند. آنها وضعیت های روانی نیستند، بلکه چیزهای جهان اند که به شیوهای خاص مورد توجه قرار گرفته اند.با این حال،پدیدارشناسان میخواهند نومنهای کانتی را رد کنند. همچنین شایان ذکر است که نباید فرض شود که مفهوم درست آشکارگی محدود به تجربه ی حسی شود.
تجربه یا (شهود ) در واقع میتواند حسی باشد، اما دست کم در پرتو دیدگاه هوسرل، میتواند اینگونه فهمیده شود که دربردارندهی طیف وسیعی از پدیدارها باشد.بنابراین، به فرض مثال، اگرچه اعداد، ابژهی تجربهی حسی نیستند،اما پدیدارشناسی میتواند گزارشی دربارهی چگونگیِ داده شدنِ دسته های عددی به شهود، ارائه کند.بنابراین، پدیدارشناسی مطالعه ی چیزها آنگونه که آشکار میشوند (یعنی پدیدارها )است. همچنین غالباً گفته میشود مطالعه ای توصیفی است نه تشریحی : وظیفه ای از وظایف اصلی ارائه ی پدیدارشناسی توصیفی استنه تشریحی وظیفهای از وظایف اصلی پدیدارشناسی ارائه ی توصیفی واضح و نامخدوش از شیوه هایی است.که چیزها آشکار می شوند. این امر میتواند مثلاً از پروژهی تشریحات علّی یا تکاملی[فرگشتی] که کار علوم طبیعی است، متمایز شود.
پدیدارشناسی/نوشته :ژوئل اسمیت /مترجم :علی نجات غلامی
✅کانال #جامعه_شناسى 👇
https://telegram.me/joinchat/BW29hDusPve1xfOrGDB4Eg