نقدی بر برنامههای گفت‌وگو محور درباره تجارب نزدیک به مرگ
در سال‌های اخیر، برنامه تلویزیونی «زندگی پس از زندگی» با محوریت مصاحبه با افرادی که مدعی هستند تجربه نزدیک به مرگ (NDE) را پشت سر گذاشته اند سوالاتی را در ذهن برخی مخاطبین کاوشگر و کنجکاو ایجاد کرده است. نکته قابل توجه در این برنامه تمرکز بیش از حد بر تجربه‌های مذهبی خاص می باشد که از چند زاویه می‌توان به آن نگاه کرد.
1⃣ تأثیر باورهای فرهنگی و مذهبی:
پژوهش‌های علمی در سطح جهانی نشان داده‌اند که برخی عناصر تجارب نزدیک به مرگ به‌شدت تحت تأثیر پیش‌زمینه فرهنگی و اعتقادی افراد است. در جوامع مسیحی، افراد اغلب از دیدار با عیسی مسیح سخن می‌گویند، در حالی که در فرهنگ‌های شرقی تجربه‌های دیگری گزارش میشود. پس، چنین تجربه‌هایی لزوماً بیانگر یک حقیقت مطلق نیستند، بلکه می‌توانند بازتابی از ذهنیت فرد باشند.
2⃣فقدان رویکرد علمی در برنامه:
این چنین برنامه‌هایی معمولاً فاقد بررسی علمی و روشمند هستند. از سوی دیگر، بسیاری از پژوهشگران مطرح حوزه NDEها، مانند بروس گریسون، کنث رینگ و پیم ون لومل، نشان داده‌اند که این تجارب ابعاد پیچیده‌تری دارند و نباید صرفاً از منظر یک چارچوب اعتقادی خاص بررسی شوند.
3⃣ضرورت ارائه دیدگاه‌های متنوع:
انتخاب گزینشی روایت‌ها در این برنامه‌ها، باعث ایجاد یک تصویر یک‌جانبه از NDEها میشود. اگر هدف، شناخت عمیق‌تر این پدیده است، باید به تجارب متنوع از افراد با دیدگاه‌ها و زمینه‌های مختلف پرداخته شود، نه فقط به مواردی که در چارچوب یک روایت مذهبی خاص می‌گنجند.
جمع‌بندی
درک تجارب نزدیک به مرگ نیازمند بررسی‌های علمی، بی‌طرفانه و بین‌فرهنگی است. رسانه‌ها به‌عنوان یک ابزار قدرتمند، باید مسئولیت بیشتری در ارائه اطلاعات دقیق و مستند داشته باشند و از پرداختن به روایت‌های یک‌سویه پرهیز کنند.
علی قاسمیان
گروه وابسته به انجمن بین المللی تحقیقات تجارب نزدیک به مرگ (IANDS) در ایران
DNDSI.ir
Join → @IranNDE
در سال‌های اخیر، برنامه تلویزیونی «زندگی پس از زندگی» با محوریت مصاحبه با افرادی که مدعی هستند تجربه نزدیک به مرگ (NDE) را پشت سر گذاشته اند سوالاتی را در ذهن برخی مخاطبین کاوشگر و کنجکاو ایجاد کرده است. نکته قابل توجه در این برنامه تمرکز بیش از حد بر تجربه‌های مذهبی خاص می باشد که از چند زاویه می‌توان به آن نگاه کرد.
1⃣ تأثیر باورهای فرهنگی و مذهبی:
پژوهش‌های علمی در سطح جهانی نشان داده‌اند که برخی عناصر تجارب نزدیک به مرگ به‌شدت تحت تأثیر پیش‌زمینه فرهنگی و اعتقادی افراد است. در جوامع مسیحی، افراد اغلب از دیدار با عیسی مسیح سخن می‌گویند، در حالی که در فرهنگ‌های شرقی تجربه‌های دیگری گزارش میشود. پس، چنین تجربه‌هایی لزوماً بیانگر یک حقیقت مطلق نیستند، بلکه می‌توانند بازتابی از ذهنیت فرد باشند.
2⃣فقدان رویکرد علمی در برنامه:
این چنین برنامه‌هایی معمولاً فاقد بررسی علمی و روشمند هستند. از سوی دیگر، بسیاری از پژوهشگران مطرح حوزه NDEها، مانند بروس گریسون، کنث رینگ و پیم ون لومل، نشان داده‌اند که این تجارب ابعاد پیچیده‌تری دارند و نباید صرفاً از منظر یک چارچوب اعتقادی خاص بررسی شوند.
3⃣ضرورت ارائه دیدگاه‌های متنوع:
انتخاب گزینشی روایت‌ها در این برنامه‌ها، باعث ایجاد یک تصویر یک‌جانبه از NDEها میشود. اگر هدف، شناخت عمیق‌تر این پدیده است، باید به تجارب متنوع از افراد با دیدگاه‌ها و زمینه‌های مختلف پرداخته شود، نه فقط به مواردی که در چارچوب یک روایت مذهبی خاص می‌گنجند.
جمع‌بندی
درک تجارب نزدیک به مرگ نیازمند بررسی‌های علمی، بی‌طرفانه و بین‌فرهنگی است. رسانه‌ها به‌عنوان یک ابزار قدرتمند، باید مسئولیت بیشتری در ارائه اطلاعات دقیق و مستند داشته باشند و از پرداختن به روایت‌های یک‌سویه پرهیز کنند.
علی قاسمیان
گروه وابسته به انجمن بین المللی تحقیقات تجارب نزدیک به مرگ (IANDS) در ایران
DNDSI.ir
Join → @IranNDE
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
دنیای احترام به تفاوت ها....
افطار فوتبالیست لالیگایی در بازی با منچستر یونایتد
باشگاه رئال سوسیداد لحظه افطار کردن نايف أكرد، مدافع ۲۸ ساله مراکشی خود در بازی حساس مقابل منچستر یونایتد در دور رفت لیگ اروپا را منتشر کرد.
گروه وابسته به انجمن بین المللی تحقیقات تجارب نزدیک به مرگ (IANDS) در ایران
DNDSI.ir
Join → @IranNDE
افطار فوتبالیست لالیگایی در بازی با منچستر یونایتد
باشگاه رئال سوسیداد لحظه افطار کردن نايف أكرد، مدافع ۲۸ ساله مراکشی خود در بازی حساس مقابل منچستر یونایتد در دور رفت لیگ اروپا را منتشر کرد.
گروه وابسته به انجمن بین المللی تحقیقات تجارب نزدیک به مرگ (IANDS) در ایران
DNDSI.ir
Join → @IranNDE
از Mandy J، تجربه کننده نزدیک به مرگ پرسیدند:
آیا در این تجربه بخشی وجود دارد که معنا و مفهوم خاصی برایتان داشته باشد؟
پاسخ داد: بهترین مفهوم: دیدن خدا و بدترین مفهوم: بازگشت.
چرا که من هرگز آن آرامش را تا زمانی که روی زمین هستم احساس نخواهم کرد.
گروه وابسته به انجمن بین المللی تحقیقات تجارب نزدیک به مرگ (IANDS) در ایران
DNDSI.ir
Join → @IranNDE
آیا در این تجربه بخشی وجود دارد که معنا و مفهوم خاصی برایتان داشته باشد؟
پاسخ داد: بهترین مفهوم: دیدن خدا و بدترین مفهوم: بازگشت.
چرا که من هرگز آن آرامش را تا زمانی که روی زمین هستم احساس نخواهم کرد.
گروه وابسته به انجمن بین المللی تحقیقات تجارب نزدیک به مرگ (IANDS) در ایران
DNDSI.ir
Join → @IranNDE
تجربه نزدیک مرگ، پژوهش ها و گزارش ها
نقدی بر برنامههای گفت‌وگو محور درباره تجارب نزدیک به مرگ در سال‌های اخیر، برنامه تلویزیونی «زندگی پس از زندگی» با محوریت مصاحبه با افرادی که مدعی هستند تجربه نزدیک به مرگ (NDE) را پشت سر گذاشته اند سوالاتی را در ذهن برخی مخاطبین کاوشگر و کنجکاو ایجاد کرده…
یکی از مخاطبان ارجمند، نقدی بر نقد بنده نسبت به برنامه «زندگی پس از زندگی» نوشته اند که عینا تقدیم حضور عزیزان می گردد.
دیدگاهی پیرامون تجربیات نزدیک به مرگ
تجربیات نزدیک به مرگ در یک تقسیم بندی به دو دسته کلی تقسیم می شوند : ۱- تجربیات آن جهانی (ذهنی) : مثل مشاهده ارواح گذشتگان، مشاهده افراد مقدس، دیدن بهشت و دوزخ و...
۲- تجربیات این جهانی(عینی): مثل مشاهده تیم پزشکی و جزئیات رفتار آنها ، عملیات احیاء ، مکالمات پرستاران، رفت و آمد افراد مختلف در محیط بیمارستان و مسائل دیگر.
و باید توجه داشت آنچه که قابلیت راستی آزمایی دارد و می توان به متودی مشاهدات شخص را اثبات و راستی آزمایی کرد، تجربیاتی است که این جهانی ( حول محیط پیرامون جسم) رخ می دهد. البته این بدین معنا نیست که تجربیات آن جهانی، غیر واقعی و توهم هستند، بلکه بدین معناست که جز خود شخص تجربه گر، شاهدی بیرونی برایش وجود ندارد و قابل راستی آزمایی نیست. ( دقت کنید)
در مورد برنامه "زندگی پس از زندگی" اگر به دیده انصاف و حقیقت جویی نگریسته شود، مشاهده میشود هر دو نوع تجربه ( این جهانی و آن جهانی) گزارش شده و واضح است که تجربیات این جهانیِ گزارش شده، ارتباطی به دین یا مذهب خاصی ندارد و جنبه عمومی دارد.
اما راجع به تجربیات آن جهانیِ گزارش شده، دو دیدگاه مختلف مطرح می شود که در هر دو دیدگاه افراط و تفریط دیده می شود. برخی از افراد افراطی معتقدند این تجربیات به منزله پذیرش یک دین یا ایدئلوژی خاص و خط بطلان بر سایر ادیان یا ایدئولوژی هاست! همچنین برخی افراد تفریطی این تجربیات مختلف و متنوع را دلیلی بر آزادی عقیده و بی تفاوتی نسبت به یک عقیده خاص قلمداد می کنند. اما دیدگاه میانه و درست این هست که قطعا و یقینا هرکسی با توجه به عقاید و باورهایی که دارد و حجت بر او تمام شده مورد حسابرسی در دنیای بعدی قرار می گیرد. بعنوان مثال مشخص است که یک شخص مسیحی که به حضرت عیسی علیه السلام معتقد است و در طول زندگی با او ارتباط برقرار کرده و از او استمداد طلبیده است ، در تجربه نزدیک به مرگ او را ملاقات کند. چرا چنین شخصی باید بزرگان اسلام که اساسا نه شناختی از آنها دارد و نه در طول زندگی ارتباطی با انها برقرار کرده است را ملاقات کند!؟ مساله روشن هست.
اما وضعیت اشخاصی که مثلا در ایران هستند و قطعا با اسلام آشنا هستند و بزرگان دین و معصومین را میشناسند متفاوت است. بعنوان مثال خود نویسنده این متن یا ادمین این کانال یا بطور کلی کسانی که به برنامه "زندگی پس از زندگی" نقد و انتقاد وارد می کنند، باید بدانند آنها نمی توانند در قبال عقاید حقه ای که از آن مطلع هستند لاابالی گری پیشه کنند و بگویند ما نسبت به این عقاید بی تفاوت هستیم و هرکس مختار است! نه اینگونه نیست. حق بشما رسیده و عرضه شده و موظفید از حق پیروی کنید و اگر نسبت به این حقیقت بی تفاوت باشید، قطعا پس از مرگ دچار نقصان و کمبود خواهید شد. وضعیت شما بسیار با افرادی که اطلاعی از اسلام و افراد مقدس در مذهب ما ندارند متفاوت است. مگر اینکه علم و یقین به حقانیت آنها پیدا نکرده باشید و جاهل قاصر باشید. و الا نمیتوانید با این حرفها که افراد آزادند هر طور زندگی کنند خود را فریب دهید. هر فرد باید در قالبی که مطابق عقل و فطرت است و به او عرضه شده زیست کند و خداوند به اندازه توان او از او تکلیف می خواهد.
لطفا قبل از دست به قلم شدن و نگاشتن نقد یک طرفه، همه جوانب یک مساله را بررسی کنید. همچنین عقیده کسانی که گمان می کنند فقط مسلمین یا مثلا فقط شیعیان یا فقط علاقمندان به اهل بیت رستگار می شوند، اشتباه است. آنها هم اشتباه می کنند. قاعده همان است که گفتم ؛ یعنی اتمام حجت. حال با هر دین و مسلکی باشد. کسانی زیان می کنند که عامدانه با حق و حقیقت و عقلیات و فطریات و شرعیات مخالفت می کنند. پس دست از افراط و تفریط بردارید.
إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَالَّذِينَ هَادُوا وَالنَّصَارَىٰ وَالصَّابِئِينَ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَعَمِلَ صَالِحًا فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ.
مسلماً کسانی که [به اسلام] ایمان آوردند، و یهودی ها و نصرانی ها و صابئی ها هر کدامشان [از روی حقیقت] به خدا و روز قیامت ایمان آورند و کار شایسته انجام دهند، برای آنان نزد پروردگارشان پاداشی شایسته و مناسب است، و نه بیمی بر آنان است و نه اندوهگین شوند.
(بقره ، ۶۲)
والسلام علی من التبع الهدی.
(سلام بر کسی که از هدایت پیروی کند)
📝مهران بهرامی ، پژوهشگر فلسفه و دین
گروه وابسته به انجمن بین المللی تحقیقات تجارب نزدیک به مرگ (IANDS) در ایران
DNDSI.ir
Join → @IranNDE
دیدگاهی پیرامون تجربیات نزدیک به مرگ
تجربیات نزدیک به مرگ در یک تقسیم بندی به دو دسته کلی تقسیم می شوند : ۱- تجربیات آن جهانی (ذهنی) : مثل مشاهده ارواح گذشتگان، مشاهده افراد مقدس، دیدن بهشت و دوزخ و...
۲- تجربیات این جهانی(عینی): مثل مشاهده تیم پزشکی و جزئیات رفتار آنها ، عملیات احیاء ، مکالمات پرستاران، رفت و آمد افراد مختلف در محیط بیمارستان و مسائل دیگر.
و باید توجه داشت آنچه که قابلیت راستی آزمایی دارد و می توان به متودی مشاهدات شخص را اثبات و راستی آزمایی کرد، تجربیاتی است که این جهانی ( حول محیط پیرامون جسم) رخ می دهد. البته این بدین معنا نیست که تجربیات آن جهانی، غیر واقعی و توهم هستند، بلکه بدین معناست که جز خود شخص تجربه گر، شاهدی بیرونی برایش وجود ندارد و قابل راستی آزمایی نیست. ( دقت کنید)
در مورد برنامه "زندگی پس از زندگی" اگر به دیده انصاف و حقیقت جویی نگریسته شود، مشاهده میشود هر دو نوع تجربه ( این جهانی و آن جهانی) گزارش شده و واضح است که تجربیات این جهانیِ گزارش شده، ارتباطی به دین یا مذهب خاصی ندارد و جنبه عمومی دارد.
اما راجع به تجربیات آن جهانیِ گزارش شده، دو دیدگاه مختلف مطرح می شود که در هر دو دیدگاه افراط و تفریط دیده می شود. برخی از افراد افراطی معتقدند این تجربیات به منزله پذیرش یک دین یا ایدئلوژی خاص و خط بطلان بر سایر ادیان یا ایدئولوژی هاست! همچنین برخی افراد تفریطی این تجربیات مختلف و متنوع را دلیلی بر آزادی عقیده و بی تفاوتی نسبت به یک عقیده خاص قلمداد می کنند. اما دیدگاه میانه و درست این هست که قطعا و یقینا هرکسی با توجه به عقاید و باورهایی که دارد و حجت بر او تمام شده مورد حسابرسی در دنیای بعدی قرار می گیرد. بعنوان مثال مشخص است که یک شخص مسیحی که به حضرت عیسی علیه السلام معتقد است و در طول زندگی با او ارتباط برقرار کرده و از او استمداد طلبیده است ، در تجربه نزدیک به مرگ او را ملاقات کند. چرا چنین شخصی باید بزرگان اسلام که اساسا نه شناختی از آنها دارد و نه در طول زندگی ارتباطی با انها برقرار کرده است را ملاقات کند!؟ مساله روشن هست.
اما وضعیت اشخاصی که مثلا در ایران هستند و قطعا با اسلام آشنا هستند و بزرگان دین و معصومین را میشناسند متفاوت است. بعنوان مثال خود نویسنده این متن یا ادمین این کانال یا بطور کلی کسانی که به برنامه "زندگی پس از زندگی" نقد و انتقاد وارد می کنند، باید بدانند آنها نمی توانند در قبال عقاید حقه ای که از آن مطلع هستند لاابالی گری پیشه کنند و بگویند ما نسبت به این عقاید بی تفاوت هستیم و هرکس مختار است! نه اینگونه نیست. حق بشما رسیده و عرضه شده و موظفید از حق پیروی کنید و اگر نسبت به این حقیقت بی تفاوت باشید، قطعا پس از مرگ دچار نقصان و کمبود خواهید شد. وضعیت شما بسیار با افرادی که اطلاعی از اسلام و افراد مقدس در مذهب ما ندارند متفاوت است. مگر اینکه علم و یقین به حقانیت آنها پیدا نکرده باشید و جاهل قاصر باشید. و الا نمیتوانید با این حرفها که افراد آزادند هر طور زندگی کنند خود را فریب دهید. هر فرد باید در قالبی که مطابق عقل و فطرت است و به او عرضه شده زیست کند و خداوند به اندازه توان او از او تکلیف می خواهد.
لطفا قبل از دست به قلم شدن و نگاشتن نقد یک طرفه، همه جوانب یک مساله را بررسی کنید. همچنین عقیده کسانی که گمان می کنند فقط مسلمین یا مثلا فقط شیعیان یا فقط علاقمندان به اهل بیت رستگار می شوند، اشتباه است. آنها هم اشتباه می کنند. قاعده همان است که گفتم ؛ یعنی اتمام حجت. حال با هر دین و مسلکی باشد. کسانی زیان می کنند که عامدانه با حق و حقیقت و عقلیات و فطریات و شرعیات مخالفت می کنند. پس دست از افراط و تفریط بردارید.
إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَالَّذِينَ هَادُوا وَالنَّصَارَىٰ وَالصَّابِئِينَ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَعَمِلَ صَالِحًا فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ.
مسلماً کسانی که [به اسلام] ایمان آوردند، و یهودی ها و نصرانی ها و صابئی ها هر کدامشان [از روی حقیقت] به خدا و روز قیامت ایمان آورند و کار شایسته انجام دهند، برای آنان نزد پروردگارشان پاداشی شایسته و مناسب است، و نه بیمی بر آنان است و نه اندوهگین شوند.
(بقره ، ۶۲)
والسلام علی من التبع الهدی.
(سلام بر کسی که از هدایت پیروی کند)
📝مهران بهرامی ، پژوهشگر فلسفه و دین
گروه وابسته به انجمن بین المللی تحقیقات تجارب نزدیک به مرگ (IANDS) در ایران
DNDSI.ir
Join → @IranNDE
«سوگ چیزی نیست جز خود عشق؛ عشق به کسی که دیگر نیست؛ عشق عاشقی که معشوقش را از دست داده و حالا دلتنگش است. در حقیقت عشقی که وارد قلب ما میشود، با مرگ کسی که دوستش داریم از آن خارج نمی‌شود. ما هیچ وقت نمی‌توانیم کسی را که دوستش داشته‌ایم از قلب‌مان بیرون کنیم چون هرکسی و هرچیزی که به آن عشق بورزیم جزیی از وجود ما خواهد شد و هرگز ما را رها نخواهد کرد. سوگ چیزی نیست جز درد دوری و دلتنگی ما و رنجی که از نبود عزیزمان در کنارمان احساس می‌کنیم. سوگ عشقی است که به دلتنگی ابدی تبدیل شده و نمی‌تواند در دقایق یا ساعات یا روزها محدود شود. چرا که عشق ما نامحدود و بی‌نهایت است و تا زمانی که ما به عزیزمان عشق می‌ورزیم، تا همان زمان هم سوگوار خواهیم بود.
انکار سوگ و درد و رنجش انکار این عشق خواهد بود.»
سین سوگ، عین عشق - زندگی پس از مرگ عزیزان‌مان
غزاله صدر
گروه وابسته به انجمن بین المللی تحقیقات تجارب نزدیک به مرگ (IANDS) در ایران
DNDSI.ir
Join → @IranNDE
انکار سوگ و درد و رنجش انکار این عشق خواهد بود.»
سین سوگ، عین عشق - زندگی پس از مرگ عزیزان‌مان
غزاله صدر
گروه وابسته به انجمن بین المللی تحقیقات تجارب نزدیک به مرگ (IANDS) در ایران
DNDSI.ir
Join → @IranNDE
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🌔 صحبت‌های تجربه کنندگان نزدیک مرگ، برای ما حاوی یک پیام مهم است. این که بدانیم ما متعلق به یک جای دیگری هستیم و برای آنجا داریم پرورش پیدا می‌کنیم و تربیت می‌شویم.
🌔 عفو و مهربانی مال آن‌جاست و ما با نور مهربانی و محبت می‌توانیم در آنجا زندگی کنیم و گرنه در ظلمت هستیم و آنجا چراغ نیست. قرآن به‌صراحت می‌گوید خودتان نور را با خودتان آنجا می‌برید.
🌔 نور چیست؟ محبت، باور، و ایمان است. محبتِ بدون چشم‌داشت! یعنی من با هیچ کسی کاری ندارم و حسابم با آن عالَم است. آن طرف زندگی و شادی ابدی است. خوبی که کنید جنستان با آنجا جور میشود.
استاد دکتر نمازی
گروه وابسته به انجمن بین المللی تحقیقات تجارب نزدیک به مرگ (IANDS) در ایران
DNDSI.ir
Join → @IranNDE
🌔 عفو و مهربانی مال آن‌جاست و ما با نور مهربانی و محبت می‌توانیم در آنجا زندگی کنیم و گرنه در ظلمت هستیم و آنجا چراغ نیست. قرآن به‌صراحت می‌گوید خودتان نور را با خودتان آنجا می‌برید.
🌔 نور چیست؟ محبت، باور، و ایمان است. محبتِ بدون چشم‌داشت! یعنی من با هیچ کسی کاری ندارم و حسابم با آن عالَم است. آن طرف زندگی و شادی ابدی است. خوبی که کنید جنستان با آنجا جور میشود.
استاد دکتر نمازی
گروه وابسته به انجمن بین المللی تحقیقات تجارب نزدیک به مرگ (IANDS) در ایران
DNDSI.ir
Join → @IranNDE
تجربه نزدیک به مرگِ اِی. جِی. اِیر
خداناباوران و ندانم‌انگاران نیز همانند خداباوران گاهی تجربه نزدیک به مرگ را از سر گذرانده‌اند. یکی از این موارد تجربه نزدیک به مرگِ اِی. جِی. اِیر(A. J. Ayer) فیلسوف خداناباور و یا شاید «ناخداباور» بریتانیایی است. ایر که از مدافعان سرسخت پوزیتیویسم منطقی بود، عقیده داشت که فقط گزاره‌های منطقی، ریاضیاتی و تجربی معنادار توانند بود و گزاره‌های متافیزیکی، اخلاقی، زیبایی‌شناختی و دینی اصولاً بی‌معنا هستند. اگرچه در بریتانیا ایر را سردسته خداناباوران می‌دانند اما خودش ترجیح می‌داد «ناخداباور»(igtheist) خوانده شود؛ یعنی کسی که بحث و گفتگو درباره ایده خدا را بی‌معنا می‌داند و البته به وجود خدا نیز باور ندارد.
ایر در خلال تجربه نزدیک به مرگی که در سال ۱۹۸۸ آن را از سر گذراند، از مواجهه با نور قرمزرنگ دردآوری سخن می‌گوید که از درخششی فوق‌العاده برخوردار بوده است. او که در حین تجربه خود این نور را فرمانروای جهان تلقی کرده است، در نهایت از چنگ آن می‌گریزد. گزارش تجربه نزدیک به مرگ ایر که در قالب یادداشتی با عنوان «وقتی که مُرده بودم چه دیدم؟» منتشر شد، بسیاری را حیرت زده کرد. اغلب همکارانش عقیده داشتند که او مَشاعرش را از دست داده و احتمالاً دچار زوال عقل شده است.
ایر ظاهراً پس از این تجربه، تغییری قابل‌توجه در دیدگاه‌های فلسفی خود پدید نیاورده، اما به گفته همسرش، او پس از این واقعه به انسانی دوست‌داشتنی‌تر بدل شده بود که بیش از پیش به دیگران اظهار علاقه می‌کرد. به رغم این اظهار نظر همسر ایر، نقل‌قولی از پزشک او، جِرمی جورج (Jermy George)، وجود دارد که مدعی است ایر روزی به او گفته است: «من موجودی الهی را دیدم. من نگرانم. قصد آن دارم تا در همه کتاب‌ها و نظرات گوناگونم تجدید نظر کنم». جرمی جورج می‌افزاید: «او داشت به من اعتماد می‌کرد و فکر می‌کنم تا حدی خجالت‌زده بود زیرا این برای او به عنوان یک خداناباور ناراحت‌کننده بود. او خیلی محرمانه صحبت می‌کرد. به نظرم حس می‌کرد با خدا، یا خالقش، یا چیزی که می‌توان خدا نامید، روبرو شده است».
اگرچه ایر هیچ‌گاه در آثار خود تجدید نظر نکرد، اما شاید دوستی شدید او در اواخر عمر با فردریک کاپلستون، فیلسوف و کشیش مسیحی مشهور و مورخ صاحب‌نام تاریخ فلسفه، بی‌ارتباط با نوعی تغییر و تحول در دیدگاه‌های فلسفی وی نباشد.
به زودی خواهم کوشید تا ترجمه کامل تجربه ایر را در اختیار مخاطبان قرار دهم.
▪️برای اطلاع بیشتر از جزئیات تجربه ایر نک:
- A. J. Ayer, “What I Saw When I Was Dead”, National Review, October 14, 1988, pp. 38-40.
- Cash, William, “Did Atheist Philosopher See God When He ‘Died’?”, National Post, March 3, 2001.
- Klein, Daniel M., Every time I find the meaning of life, they change it: wisdom of the great philosophers on how to
Live, New York: Penguin Books, 2015.
منبع: کانال دکتر مجتبی اعتمادی نیا
گروه وابسته به انجمن بین المللی تحقیقات تجارب نزدیک به مرگ (IANDS) در ایران
DNDSI.ir
Join → @IranNDE
خداناباوران و ندانم‌انگاران نیز همانند خداباوران گاهی تجربه نزدیک به مرگ را از سر گذرانده‌اند. یکی از این موارد تجربه نزدیک به مرگِ اِی. جِی. اِیر(A. J. Ayer) فیلسوف خداناباور و یا شاید «ناخداباور» بریتانیایی است. ایر که از مدافعان سرسخت پوزیتیویسم منطقی بود، عقیده داشت که فقط گزاره‌های منطقی، ریاضیاتی و تجربی معنادار توانند بود و گزاره‌های متافیزیکی، اخلاقی، زیبایی‌شناختی و دینی اصولاً بی‌معنا هستند. اگرچه در بریتانیا ایر را سردسته خداناباوران می‌دانند اما خودش ترجیح می‌داد «ناخداباور»(igtheist) خوانده شود؛ یعنی کسی که بحث و گفتگو درباره ایده خدا را بی‌معنا می‌داند و البته به وجود خدا نیز باور ندارد.
ایر در خلال تجربه نزدیک به مرگی که در سال ۱۹۸۸ آن را از سر گذراند، از مواجهه با نور قرمزرنگ دردآوری سخن می‌گوید که از درخششی فوق‌العاده برخوردار بوده است. او که در حین تجربه خود این نور را فرمانروای جهان تلقی کرده است، در نهایت از چنگ آن می‌گریزد. گزارش تجربه نزدیک به مرگ ایر که در قالب یادداشتی با عنوان «وقتی که مُرده بودم چه دیدم؟» منتشر شد، بسیاری را حیرت زده کرد. اغلب همکارانش عقیده داشتند که او مَشاعرش را از دست داده و احتمالاً دچار زوال عقل شده است.
ایر ظاهراً پس از این تجربه، تغییری قابل‌توجه در دیدگاه‌های فلسفی خود پدید نیاورده، اما به گفته همسرش، او پس از این واقعه به انسانی دوست‌داشتنی‌تر بدل شده بود که بیش از پیش به دیگران اظهار علاقه می‌کرد. به رغم این اظهار نظر همسر ایر، نقل‌قولی از پزشک او، جِرمی جورج (Jermy George)، وجود دارد که مدعی است ایر روزی به او گفته است: «من موجودی الهی را دیدم. من نگرانم. قصد آن دارم تا در همه کتاب‌ها و نظرات گوناگونم تجدید نظر کنم». جرمی جورج می‌افزاید: «او داشت به من اعتماد می‌کرد و فکر می‌کنم تا حدی خجالت‌زده بود زیرا این برای او به عنوان یک خداناباور ناراحت‌کننده بود. او خیلی محرمانه صحبت می‌کرد. به نظرم حس می‌کرد با خدا، یا خالقش، یا چیزی که می‌توان خدا نامید، روبرو شده است».
اگرچه ایر هیچ‌گاه در آثار خود تجدید نظر نکرد، اما شاید دوستی شدید او در اواخر عمر با فردریک کاپلستون، فیلسوف و کشیش مسیحی مشهور و مورخ صاحب‌نام تاریخ فلسفه، بی‌ارتباط با نوعی تغییر و تحول در دیدگاه‌های فلسفی وی نباشد.
به زودی خواهم کوشید تا ترجمه کامل تجربه ایر را در اختیار مخاطبان قرار دهم.
▪️برای اطلاع بیشتر از جزئیات تجربه ایر نک:
- A. J. Ayer, “What I Saw When I Was Dead”, National Review, October 14, 1988, pp. 38-40.
- Cash, William, “Did Atheist Philosopher See God When He ‘Died’?”, National Post, March 3, 2001.
- Klein, Daniel M., Every time I find the meaning of life, they change it: wisdom of the great philosophers on how to
Live, New York: Penguin Books, 2015.
منبع: کانال دکتر مجتبی اعتمادی نیا
گروه وابسته به انجمن بین المللی تحقیقات تجارب نزدیک به مرگ (IANDS) در ایران
DNDSI.ir
Join → @IranNDE
Forwarded from تجربه نزدیک مرگ، پژوهش ها و گزارش ها
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
رولومی (پدر روانشناسی اگزیستانسیال) می گويد که انسان امروزی چنان آزادی روحی و روانی خود را تسليم جريانات عادی، کارهای روزمره و رسم و عرف جاری اجتماع کرده است که احساس می‌کند تنها آزادی ای که برايش مانده رقابت و پيشرفت در امور اجتماعی است. يعنی اگر افراد طبقه
متوسط نتوانند هر از گاهی خودروی جديدی بخرند يا به خانه بزرگتری
بروند، احساس می‌کنند هدفی ندارند و وجودشان به عنوان يک انسان نفی
شده است.
(کتاب انسان در جستجوی خویشتن)
Join → @Qohappiness
Join → @IranNDE
متوسط نتوانند هر از گاهی خودروی جديدی بخرند يا به خانه بزرگتری
بروند، احساس می‌کنند هدفی ندارند و وجودشان به عنوان يک انسان نفی
شده است.
(کتاب انسان در جستجوی خویشتن)
Join → @Qohappiness
Join → @IranNDE
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
چگونه مردن به من یاد داد که مرگ تازه آغاز کار است...
https://www.instagram.com/reel/DHgM_x6qsZf/?igsh=OHB5bXpmcDhrYjM=
گروه وابسته به انجمن بین المللی تحقیقات تجارب نزدیک به مرگ (IANDS) در ایران
DNDSI.ir
Join → @IranNDE
https://www.instagram.com/reel/DHgM_x6qsZf/?igsh=OHB5bXpmcDhrYjM=
گروه وابسته به انجمن بین المللی تحقیقات تجارب نزدیک به مرگ (IANDS) در ایران
DNDSI.ir
Join → @IranNDE
فهمیدم قرار بود هدف اصلی آنها [پیامبران] یادآوری حقیقتی باشد که ما از قبل هم آن را می دانستیم اما فراموشمان شده بود. هرچند آموزه‌های آنها بعدها «دین‌ها»ی جداگانه‌ای را با چاشنی زبانی متفاوت به وجود آورد، اما آنها اساسا یک چیز آموزش دادند.
همه‌ی باورهای توحیدی در ذات خود حول فرض اساسی مشترک ایمان به یک خدا، به همراه آن اصول جهانی کردار و رفتار اخلاقی متمرکز شده‌اند.
منبع: کتاب گذری به ابدیت، نوشته ازمینا سلیمان، تجربه کننده نزدیک به‌مرگ
لینک خرید کتاب
گروه وابسته به انجمن بین المللی تحقیقات تجارب نزدیک به مرگ (IANDS) در ایران
DNDSI.ir
همه‌ی باورهای توحیدی در ذات خود حول فرض اساسی مشترک ایمان به یک خدا، به همراه آن اصول جهانی کردار و رفتار اخلاقی متمرکز شده‌اند.
منبع: کتاب گذری به ابدیت، نوشته ازمینا سلیمان، تجربه کننده نزدیک به‌مرگ
لینک خرید کتاب
گروه وابسته به انجمن بین المللی تحقیقات تجارب نزدیک به مرگ (IANDS) در ایران
DNDSI.ir
نشر آن سو
گذری به ابدیت - نشر آن سو
گذری به ابدیت روایت تجربه نزدیک به مرگ یک طن مسلمان شیعه است. آثارازمینا به عمق، احساس و صداقت قابل‌توجه […]
دکتر کنت رینگ، استاد برجسته‌ی روانشناسی در دانشگاه کنکتیکت، و محقق شناخته شده‌ی بین‌المللی در مورد تجارب نزدیک به مرگ است که پنج کتاب و نزدیک به صد مقاله در این زمینه به نگارش در آورده است. او همچنین از بنیانگذاران و رؤسای سابق انجمن بین‌المللی مطالعات نزدیک به مرگ و سردبیر بنیانگذار فصل‌نامه‌ی علمی آن، با عنوان مجله‌ی مطالعات نزدیک مرگ بوده است. دکتر رینگ در بسیاری از برنامههای تلویزیونی و رادیویی ظاهر شده و اغلب در مطبوعات، در مورد کار خود در مورد تجارب نزدیک به مرگ مصاحبه کرده است.
در اوایل سال 2008، دکتر رینگ به موضوع فلسطین علاقه‌مند شد و سپس به شدت درگیر مسائل مربوط به وضعیت مردم آنجا شد و در این ارتباط به کرانه‌ی باختری سفر کرد. ارتباط او با مردم فلسطین منجر به کتابی با عنوان «نامه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌هایی از فلسطین» شد که آن را با همکاری غسان عبدالله از رام الله دوست فلسطینی‌اش نگاشت. دکتر رینگ مقالاتی نیز در مورد غزه نوشته و همچنان فعالانه درگیر مسائلی است که به زندگی و فرهنگ فلسطین مربوط میشود.
آیندزایران
DNDSI.ir
در اوایل سال 2008، دکتر رینگ به موضوع فلسطین علاقه‌مند شد و سپس به شدت درگیر مسائل مربوط به وضعیت مردم آنجا شد و در این ارتباط به کرانه‌ی باختری سفر کرد. ارتباط او با مردم فلسطین منجر به کتابی با عنوان «نامه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌هایی از فلسطین» شد که آن را با همکاری غسان عبدالله از رام الله دوست فلسطینی‌اش نگاشت. دکتر رینگ مقالاتی نیز در مورد غزه نوشته و همچنان فعالانه درگیر مسائلی است که به زندگی و فرهنگ فلسطین مربوط میشود.
آیندزایران
DNDSI.ir
تجربه‌های نزدیک به مرگ و ادعاهای مربوط به خاطرات زندگی گذشته
بروس گریسون (متولد اکتبر ۱۹۴۶) روان‌پزشک و پژوهشگر برجستهٔ آمریکایی و یکی از پیشگامان تحقیق در زمینهٔ تجربه‌های نزدیک به مرگ در سال ۲۰۲۱ در مقاله‌ای با عنوان «تجربه‌های نزدیک به مرگ و ادعاهای مربوط به خاطرات زندگی گذشته»( Near-Death Experiences and Claims of Past-Life Memories) به بررسی تجربه‌های نزدیک به مرگی می‌پردازد که تجربه‌گران در آن مدعی مرور خاطراتی هستند که ظاهراً ناظر به زندگی یا زندگی‌های گذشته آنها است. این افراد در مرحله مرور رویدادهای زندگی مدعی خاطراتی از زندگی‌های گذشته خود هستند که در مواردی جزئیات قابل تأیید در آن به‌چشم می‌خورد. گریسون همچنین در این مقاله به مقایسه گزارش تجربه‌های نزدیک به مرگ و مدعیات کسانی پرداخته که از به‌یاد‌آوردن خاطرات زندگی یا زندگی‌های گذشته خود سخن به میان آورده‌اند. نکته قابل توجه آنکه خاطرات افراد و به‌ویژه کودکانی که مدعی به یادآوردن زندگی‌های گذشته خود هستند، در مواردی که این خاطرات ناظر به وقایع میان دو زندگی است، با گزارش‌های تجربه‌های نزدیک به مرگ شباهت معنادار دارد. البته خاطرات این کودکان گاهی باورهای رایج در باب تناسخ را نیز به چالش می‌کشد. به‌زعم گریسون، هم در تجربه‌های نزدیک به مرگ و هم در گزارش خاطرات زندگی‌های گذشته، افراد به اطلاعاتی دسترسی دارند که قاعدتاً نمی‌توانسته‌اند از طُرُق متعارف به آنها دسترسی داشته باشند. اما گریسون تفاوت‌هایی نیز میان این دو دسته از تجارب تشخیص می‌دهد. مثلاً اینکه تجربه‌گران نزدیک به مرگ، درگذشتگان را در یک قلمرو غیرزمینی ملاقات می‌کنند ظاهراً با ایده تناسخ ناسازگار است. علاوه بر این، خاطرات زندگی‌های گذشته معمولاً به‌طور ناگهانی در کودکی ظاهر میشود و با گذر زمان کمرنگ میشود اما تجربه‌های نزدیک به مرگ معمولاً متعاقب شرایط بحرانی پدید می‌آیند. گریسون معتقد است این ناسازگاری‌ها محتملاً ناشی از درک محدود ما از زمان و آگاهی است. به‌زعم او، این قِسم تجربه‌ها باورهای علمی و فلسفی متعارف درباره مرگ و بقای آگاهی را به چالش فرامی‌خواند و ضرورت تجدیدنظر در آنها را به ما گوشزد می‌کند.
دکتر مجتبی اعتمادی نیا
گروه وابسته به انجمن بین المللی تحقیقات تجارب نزدیک به مرگ (IANDS) در ایران
DNDSI.ir
Join → @IranNDE
بروس گریسون (متولد اکتبر ۱۹۴۶) روان‌پزشک و پژوهشگر برجستهٔ آمریکایی و یکی از پیشگامان تحقیق در زمینهٔ تجربه‌های نزدیک به مرگ در سال ۲۰۲۱ در مقاله‌ای با عنوان «تجربه‌های نزدیک به مرگ و ادعاهای مربوط به خاطرات زندگی گذشته»( Near-Death Experiences and Claims of Past-Life Memories) به بررسی تجربه‌های نزدیک به مرگی می‌پردازد که تجربه‌گران در آن مدعی مرور خاطراتی هستند که ظاهراً ناظر به زندگی یا زندگی‌های گذشته آنها است. این افراد در مرحله مرور رویدادهای زندگی مدعی خاطراتی از زندگی‌های گذشته خود هستند که در مواردی جزئیات قابل تأیید در آن به‌چشم می‌خورد. گریسون همچنین در این مقاله به مقایسه گزارش تجربه‌های نزدیک به مرگ و مدعیات کسانی پرداخته که از به‌یاد‌آوردن خاطرات زندگی یا زندگی‌های گذشته خود سخن به میان آورده‌اند. نکته قابل توجه آنکه خاطرات افراد و به‌ویژه کودکانی که مدعی به یادآوردن زندگی‌های گذشته خود هستند، در مواردی که این خاطرات ناظر به وقایع میان دو زندگی است، با گزارش‌های تجربه‌های نزدیک به مرگ شباهت معنادار دارد. البته خاطرات این کودکان گاهی باورهای رایج در باب تناسخ را نیز به چالش می‌کشد. به‌زعم گریسون، هم در تجربه‌های نزدیک به مرگ و هم در گزارش خاطرات زندگی‌های گذشته، افراد به اطلاعاتی دسترسی دارند که قاعدتاً نمی‌توانسته‌اند از طُرُق متعارف به آنها دسترسی داشته باشند. اما گریسون تفاوت‌هایی نیز میان این دو دسته از تجارب تشخیص می‌دهد. مثلاً اینکه تجربه‌گران نزدیک به مرگ، درگذشتگان را در یک قلمرو غیرزمینی ملاقات می‌کنند ظاهراً با ایده تناسخ ناسازگار است. علاوه بر این، خاطرات زندگی‌های گذشته معمولاً به‌طور ناگهانی در کودکی ظاهر میشود و با گذر زمان کمرنگ میشود اما تجربه‌های نزدیک به مرگ معمولاً متعاقب شرایط بحرانی پدید می‌آیند. گریسون معتقد است این ناسازگاری‌ها محتملاً ناشی از درک محدود ما از زمان و آگاهی است. به‌زعم او، این قِسم تجربه‌ها باورهای علمی و فلسفی متعارف درباره مرگ و بقای آگاهی را به چالش فرامی‌خواند و ضرورت تجدیدنظر در آنها را به ما گوشزد می‌کند.
دکتر مجتبی اعتمادی نیا
گروه وابسته به انجمن بین المللی تحقیقات تجارب نزدیک به مرگ (IANDS) در ایران
DNDSI.ir
Join → @IranNDE
Telegram
📎
سمپوزیوم انجمن بین المللی تجارب نزدیک به مرگ (آیندز)
ششم اردیبهشت، 26 آوریل
در پی یک تجربه نزدیک به مرگ یا تجربه فرافردی مشابه—مانند ارتباط با فرد درگذشته، تجربه خروج از بدن، یا یادآوری زندگی گذشته—جهان‌بینی دینی/معنوی فرد تجربه‌کننده ممکن است تغییر کند. اگر فردی تجربه‌ی خود را با یک ارائه‌دهنده خدمات سلامت در میان بگذارد—چه در حیطه پزشکی مانند پزشک یا پرستار، چه حیطه روانشناختی مانند مشاور، مددکار اجتماعی یا روان‌شناس، و چه حیطه دینی/معنوی مانند روحانی یا کشیش بیمارستان—یا با فرد دیگری، آن مخاطب ممکن است تا حدی از اینگونه تجربه‌ها آگاه باشد یا نباشد، و واکنش او می‌تواند در فرآیند یکپارچه‌سازی تجربه، به فرد تجربه‌کننده کمک کند یا به او آسیب بزند.
در این سمپوزیوم، تجربه‌کنندگان و متخصصان حوزه سلامت، آنچه را که در محیط‌های مختلف مراقبتی تجربه کرده‌اند، در حالی که به ابعاد دینی/معنوی تجربه‌های ترانس‌پرسونال و پیامدهای آنها می‌پردازند، بازگو خواهند کرد. ارائه‌دهندگان، بهترین شیوه‌ها و راهکارهای حمایتی را مطرح می‌کنند که متخصصان حوزه سلامت—و هر کسی که از تجربه‌کنندگان ترانس‌پرسونال (فرافردی) مراقبت می‌کند یا به آنها اهمیت می‌دهد—می‌توانند برای ارتقای سلامت زیستی، روانی، اجتماعی و معنوی آنان به‌کار گیرند.
این سمپوزیوم مناسب است برای:
تجربه‌کنندگان تجارب فرافردی و کسانی که از آنها مراقبت می‌کنند یا به آنها اهمیت می‌دهند،
ارائه‌دهندگان و آموزگاران حوزه سلامت: پزشکی، روانی، و دینی/معنوی،
عموم افرادی که به موضوع سمپوزیوم علاقه‌مندند.
لینک ثبت نام:
https://symposium.iands.org/
گروه وابسته به انجمن بین المللی تحقیقات تجارب نزدیک به مرگ (IANDS) در ایران
DNDSI.ir
Join → @IranNDE
ششم اردیبهشت، 26 آوریل
در پی یک تجربه نزدیک به مرگ یا تجربه فرافردی مشابه—مانند ارتباط با فرد درگذشته، تجربه خروج از بدن، یا یادآوری زندگی گذشته—جهان‌بینی دینی/معنوی فرد تجربه‌کننده ممکن است تغییر کند. اگر فردی تجربه‌ی خود را با یک ارائه‌دهنده خدمات سلامت در میان بگذارد—چه در حیطه پزشکی مانند پزشک یا پرستار، چه حیطه روانشناختی مانند مشاور، مددکار اجتماعی یا روان‌شناس، و چه حیطه دینی/معنوی مانند روحانی یا کشیش بیمارستان—یا با فرد دیگری، آن مخاطب ممکن است تا حدی از اینگونه تجربه‌ها آگاه باشد یا نباشد، و واکنش او می‌تواند در فرآیند یکپارچه‌سازی تجربه، به فرد تجربه‌کننده کمک کند یا به او آسیب بزند.
در این سمپوزیوم، تجربه‌کنندگان و متخصصان حوزه سلامت، آنچه را که در محیط‌های مختلف مراقبتی تجربه کرده‌اند، در حالی که به ابعاد دینی/معنوی تجربه‌های ترانس‌پرسونال و پیامدهای آنها می‌پردازند، بازگو خواهند کرد. ارائه‌دهندگان، بهترین شیوه‌ها و راهکارهای حمایتی را مطرح می‌کنند که متخصصان حوزه سلامت—و هر کسی که از تجربه‌کنندگان ترانس‌پرسونال (فرافردی) مراقبت می‌کند یا به آنها اهمیت می‌دهد—می‌توانند برای ارتقای سلامت زیستی، روانی، اجتماعی و معنوی آنان به‌کار گیرند.
این سمپوزیوم مناسب است برای:
تجربه‌کنندگان تجارب فرافردی و کسانی که از آنها مراقبت می‌کنند یا به آنها اهمیت می‌دهند،
ارائه‌دهندگان و آموزگاران حوزه سلامت: پزشکی، روانی، و دینی/معنوی،
عموم افرادی که به موضوع سمپوزیوم علاقه‌مندند.
لینک ثبت نام:
https://symposium.iands.org/
گروه وابسته به انجمن بین المللی تحقیقات تجارب نزدیک به مرگ (IANDS) در ایران
DNDSI.ir
Join → @IranNDE
IANDS Annual Symposium
2025 IANDS Symposium - IANDS Annual Symposium
You must log in or create an account before you can register. Tickets are: Non-members $95; IANDS Members $60; Students $30 $15 fee for anyone wanting a continuing education certificate or certificate of completion. For those unable to attend the live-online…
سمپوزیوم انجمن بین المللی تجارب نزدیک به مرگ (آیندز)
تجربه نزدیک مرگ، پژوهش ها و گزارش ها
سمپوزیوم انجمن بین المللی تجارب نزدیک به مرگ (آیندز)
متن سخنرانی دکتر قاسمیان در سمپوزیوم تجربه نزدیک به مرگ، مذهب، معنویت و مراقبت های سلامت به فارسی:
دفاع از مراقبت معنوی در محیط‌های بالینی و آموزشی حوزه سلامت
عصر بخیر به همه شما
من علی هستم، روان‌شناس و پژوهشگری که در زمینه تجربه‌های نزدیک به مرگ (NDEs) و سایر پدیده‌های فرافردی تخصص دارد. امروز می‌خواهم برخی از چالش‌های شخصی‌ای را که هنگام دفاع از مراقبت معنوی و دینی برای تجربه‌گران پدیده‌های فرافردی در محیط‌های بالینی و آموزشی حوزه سلامت در ایران با آنها مواجه بوده‌ام، با شما به اشتراک بگذارم.
در طی پژوهش‌هایم، به این نتیجه رسیده‌ام که تجربه‌های نزدیک به مرگ در میان شیعیان ایرانی از نظر محتوای تجربه و پیامدهای آن اساساً مشابه نمونه‌های آمریکایی هستند و با باورهای اسلامی نیز عموما سازگارند. بنابراین، مانند متخصصان غربی در این حوزه، من نیز با افرادی در ایران روبه‌رو شده‌ام که تجربه‌های عمیق معنوی یا نزدیک به مرگ داشته‌اند. این تجربه‌ها تأثیر عمیقی بر نگرش آنها به زندگی، سلامت روان و حتی روند بهبودی‌شان دارد. اما هنگامی که برای درمان پزشکی یا روانشناختی مراجعه می‌کنند، تجربه‌های آنها اغلب نادیده گرفته میشود، رد می‌گردد یا به‌اشتباه تفسیر میشود.
چالش‌هایی که با آن مواجه بوده‌ام:
چالش اول: نبود پذیرش در حوزه‌های پزشکی و روانشناسی
یکی از بزرگ‌ترین چالش‌ها این است که بسیاری از متخصصان ایرانی در حوزه‌های پزشکی و روانشناسی، تجربه‌های فرافردی را به‌عنوان توهم، هذیان یا نشانه‌ای از اختلال روانی در نظر می‌گیرند. این شک‌گرایی علمی، ادغام مراقبت معنوی در برنامههای درمانی را دشوار می‌سازد.
چالش دوم: فقدان ساختارهای حمایتی در نظام سلامت
بیشتر بیمارستان‌ها و کلینیک‌های ایرانی، برنامه‌ها یا متخصصان مشخصی برای رسیدگی به نیازهای معنوی افراد تجربه‌گر ندارند. خدمات دینی موجود معمولاً پشتیبانی مذهبی سنتی ارائه می‌دهند، اما این افراد نیازمند رویکردی دقیق‌تر و عمیق‌تر هستند که ویژگی‌های خاص تجربه‌شان را به رسمیت بشناسد.
چالش سوم: ترس و انگ اجتماعی در میان بیماران
برخی از تجربه‌گران ایرانی از صحبت کردن درباره تجربه‌های نزدیک به مرگ یا معنوی خودداری می‌کنند، چون می‌ترسند برچسب "بیمار روانی" یا "غیرمنطقی" بخورند. این انگ اجتماعی مانع دریافت حمایت روانی و عاطفی واقعی مورد نیاز آنها میشود. من به‌عنوان یک مدافع، تلاش کرده‌ام فضاهایی امن ایجاد کنم تا بیماران بتوانند بدون ترس از قضاوت، تجربه‌های خود را با دیگران در میان بگذارند.
یکی دیگر از چالش‌های مهم، نحوه‌ی بازنمایی تجربه‌های فرافردی در رسانه‌ها، به‌ویژه برنامههای تلویزیونی در ایران است. این برنامه‌ها معمولاً تجربه‌هایی را برجسته می‌کنند که با ایدئولوژی خاصی هم‌راستا باشند و سایر تجربه‌هایی که با این روایت هم‌خوانی ندارند را نادیده می‌گیرند یا رد می‌کنند. در نتیجه، تجربه‌گرانی که بینش‌های معنوی متفاوت یا متضادی دارند، احساس بی‌اعتباری یا حتی سرکوب می‌کنند. این بازنمایی گزینشی، تصوری جانبدارانه در افکار عمومی ایجاد کرده و کار را برای کادر درمان جهت برخوردی باز و بی‌طرفانه با این تجربه‌ها دشوارتر می‌کند.
نتیجه‌گیری
با وجود تمام این چالش‌ها، من قویاً بر این باورم که مراقبت معنوی و دینی باید بخشی جدایی‌ناپذیر از خدمات سلامت برای تجربه‌گران ایرانی پدیده‌های فرافردی باشد. این تجربه‌ها واقعی، عمیقاً معنادار و دارای پیامدهای مهمی برای سلامت روان و جسم آنها هستند.
برای حرکت به جلو، نیازمند آموزش بیشتر برای متخصصان سلامت، تدوین سیاست‌هایی جهت ادغام مراقبت معنوی در محیط‌های بالینی، و مهم‌تر از همه، تغییری در دیدگاه هستیم—دیدگاهی که به سلامت کلی و یکپارچه بیماران ارزش می‌دهد.
گروه وابسته به انجمن بین المللی تحقیقات تجارب نزدیک به مرگ (IANDS) در ایران
DNDSI.ir
Join → @IranNDE
دفاع از مراقبت معنوی در محیط‌های بالینی و آموزشی حوزه سلامت
عصر بخیر به همه شما
من علی هستم، روان‌شناس و پژوهشگری که در زمینه تجربه‌های نزدیک به مرگ (NDEs) و سایر پدیده‌های فرافردی تخصص دارد. امروز می‌خواهم برخی از چالش‌های شخصی‌ای را که هنگام دفاع از مراقبت معنوی و دینی برای تجربه‌گران پدیده‌های فرافردی در محیط‌های بالینی و آموزشی حوزه سلامت در ایران با آنها مواجه بوده‌ام، با شما به اشتراک بگذارم.
در طی پژوهش‌هایم، به این نتیجه رسیده‌ام که تجربه‌های نزدیک به مرگ در میان شیعیان ایرانی از نظر محتوای تجربه و پیامدهای آن اساساً مشابه نمونه‌های آمریکایی هستند و با باورهای اسلامی نیز عموما سازگارند. بنابراین، مانند متخصصان غربی در این حوزه، من نیز با افرادی در ایران روبه‌رو شده‌ام که تجربه‌های عمیق معنوی یا نزدیک به مرگ داشته‌اند. این تجربه‌ها تأثیر عمیقی بر نگرش آنها به زندگی، سلامت روان و حتی روند بهبودی‌شان دارد. اما هنگامی که برای درمان پزشکی یا روانشناختی مراجعه می‌کنند، تجربه‌های آنها اغلب نادیده گرفته میشود، رد می‌گردد یا به‌اشتباه تفسیر میشود.
چالش‌هایی که با آن مواجه بوده‌ام:
چالش اول: نبود پذیرش در حوزه‌های پزشکی و روانشناسی
یکی از بزرگ‌ترین چالش‌ها این است که بسیاری از متخصصان ایرانی در حوزه‌های پزشکی و روانشناسی، تجربه‌های فرافردی را به‌عنوان توهم، هذیان یا نشانه‌ای از اختلال روانی در نظر می‌گیرند. این شک‌گرایی علمی، ادغام مراقبت معنوی در برنامههای درمانی را دشوار می‌سازد.
چالش دوم: فقدان ساختارهای حمایتی در نظام سلامت
بیشتر بیمارستان‌ها و کلینیک‌های ایرانی، برنامه‌ها یا متخصصان مشخصی برای رسیدگی به نیازهای معنوی افراد تجربه‌گر ندارند. خدمات دینی موجود معمولاً پشتیبانی مذهبی سنتی ارائه می‌دهند، اما این افراد نیازمند رویکردی دقیق‌تر و عمیق‌تر هستند که ویژگی‌های خاص تجربه‌شان را به رسمیت بشناسد.
چالش سوم: ترس و انگ اجتماعی در میان بیماران
برخی از تجربه‌گران ایرانی از صحبت کردن درباره تجربه‌های نزدیک به مرگ یا معنوی خودداری می‌کنند، چون می‌ترسند برچسب "بیمار روانی" یا "غیرمنطقی" بخورند. این انگ اجتماعی مانع دریافت حمایت روانی و عاطفی واقعی مورد نیاز آنها میشود. من به‌عنوان یک مدافع، تلاش کرده‌ام فضاهایی امن ایجاد کنم تا بیماران بتوانند بدون ترس از قضاوت، تجربه‌های خود را با دیگران در میان بگذارند.
یکی دیگر از چالش‌های مهم، نحوه‌ی بازنمایی تجربه‌های فرافردی در رسانه‌ها، به‌ویژه برنامههای تلویزیونی در ایران است. این برنامه‌ها معمولاً تجربه‌هایی را برجسته می‌کنند که با ایدئولوژی خاصی هم‌راستا باشند و سایر تجربه‌هایی که با این روایت هم‌خوانی ندارند را نادیده می‌گیرند یا رد می‌کنند. در نتیجه، تجربه‌گرانی که بینش‌های معنوی متفاوت یا متضادی دارند، احساس بی‌اعتباری یا حتی سرکوب می‌کنند. این بازنمایی گزینشی، تصوری جانبدارانه در افکار عمومی ایجاد کرده و کار را برای کادر درمان جهت برخوردی باز و بی‌طرفانه با این تجربه‌ها دشوارتر می‌کند.
نتیجه‌گیری
با وجود تمام این چالش‌ها، من قویاً بر این باورم که مراقبت معنوی و دینی باید بخشی جدایی‌ناپذیر از خدمات سلامت برای تجربه‌گران ایرانی پدیده‌های فرافردی باشد. این تجربه‌ها واقعی، عمیقاً معنادار و دارای پیامدهای مهمی برای سلامت روان و جسم آنها هستند.
برای حرکت به جلو، نیازمند آموزش بیشتر برای متخصصان سلامت، تدوین سیاست‌هایی جهت ادغام مراقبت معنوی در محیط‌های بالینی، و مهم‌تر از همه، تغییری در دیدگاه هستیم—دیدگاهی که به سلامت کلی و یکپارچه بیماران ارزش می‌دهد.
گروه وابسته به انجمن بین المللی تحقیقات تجارب نزدیک به مرگ (IANDS) در ایران
DNDSI.ir
Join → @IranNDE
شخصی جهنم را اینطور برایم تعریف کرد:
در آخرین روز زندگیت روی زمین
آن شخصی که از خود ساختی،
شخصی را که میتوانستی باشی ملاقات خواهد کرد!
در آخرین روز زندگیت روی زمین
آن شخصی که از خود ساختی،
شخصی را که میتوانستی باشی ملاقات خواهد کرد!
کتاب «مرگ پایان هشیاری نیست» رو مطالعه کردم. جالب بود. تجربه ای که خارجی ها بعد از مرگ داشتن تا تجربه ای که ایرانی ها در کتاب‌های گوناگون مثل سیاحت غرب اومده خیلی فرق داره. با خوندن این کتاب نمیدونم کدومشون رو باور کنم!!!!
پاسخ:
این سوال یا شبهه را برخی دوستان دیگر هم مطرح کردند.
نکته اول: دقت شود ماجراها و داستان هایی که در کتاب «سیاحت غرب» آورده شده است، در نتیجه ی تجربه نزدیک به مرگ نبوده است. این کتاب ماجرای پس از مرگ و عالم برزخ را به صورت داستانی روایت می‌کند. آقا نجفی قوچانی، نویسنده ی کتاب، آن را به عنوان گزارش‌های برزخی خود معرفی کرده و آن را از زبان اول شخص روایت کرده است. برخی افراد چون شهید مرتضی مطهری و آقای عبدالله فاطمی نیا آن را سیر روحی قوچانی نیز می‌دانند.
نکته دوم: ظاهرا این مکاشفات، حاصل رویا یا شهوداتی بوده که برای آن فرد خاص رخ داده است. برخلاف تجربیات نزدیک به مرگ که همراه با فراوانی بالا و تعدد گزارش ها می باشد و امکان مطالعه و بررسی روی آن ها وجود دارد، این گونه رویاها یا مکاشفات بسیار نادر و کم بسامد هستند.
نکته سوم: رویا ها و مکاشفاتی وجود دارند که محتوایی کاملا متفاوت با اظهارات و مشاهدات راوی سیاحت غرب دارند. پس بهتر است همه این رویا ها و مشاهدات با هم دیده شوند.
نکته چهارم: همه تجربیات نزدیک به مرگ، خوشایند و آرامش بخش نیستند. بخش قابل توجهی از تجربیات نزدیک به مرگ، حاوی تنهایی ترسناک، غم، حسرت، قضاوت شدن، رویارویی با موجودات وحشتناک و فضاهای تاریک و آزاردهنده می باشند. لذا همان طور که گفته شد شایسته است همه این تجربیات با هم بررسی شده و مورد تحقیق قرار گیرند.
نکته پنجم: تجربیات انسان ها دوشادوش یافته های علمی نشان می دهند که با ارعاب و تهدید و فشار و ترس، نمی شود از یک فرد، انسانی معنوی و اخلاقی ساخت. برای خدایی شدن و خدایی زیستن نیاز به محبت و عشق داریم. بنیان هستی بر عشق بنا نهاده شده است. هر چه قدر از این منبع محبت دورتر شویم خود را به تاریکی های بی سرانجام جهنم نزدیک تر می کنیم.
گروه وابسته به انجمن بین المللی تحقیقات تجارب نزدیک به مرگ (IANDS) در ایران
DNDSI.ir
Join → @IranNDE
پاسخ:
این سوال یا شبهه را برخی دوستان دیگر هم مطرح کردند.
نکته اول: دقت شود ماجراها و داستان هایی که در کتاب «سیاحت غرب» آورده شده است، در نتیجه ی تجربه نزدیک به مرگ نبوده است. این کتاب ماجرای پس از مرگ و عالم برزخ را به صورت داستانی روایت می‌کند. آقا نجفی قوچانی، نویسنده ی کتاب، آن را به عنوان گزارش‌های برزخی خود معرفی کرده و آن را از زبان اول شخص روایت کرده است. برخی افراد چون شهید مرتضی مطهری و آقای عبدالله فاطمی نیا آن را سیر روحی قوچانی نیز می‌دانند.
نکته دوم: ظاهرا این مکاشفات، حاصل رویا یا شهوداتی بوده که برای آن فرد خاص رخ داده است. برخلاف تجربیات نزدیک به مرگ که همراه با فراوانی بالا و تعدد گزارش ها می باشد و امکان مطالعه و بررسی روی آن ها وجود دارد، این گونه رویاها یا مکاشفات بسیار نادر و کم بسامد هستند.
نکته سوم: رویا ها و مکاشفاتی وجود دارند که محتوایی کاملا متفاوت با اظهارات و مشاهدات راوی سیاحت غرب دارند. پس بهتر است همه این رویا ها و مشاهدات با هم دیده شوند.
نکته چهارم: همه تجربیات نزدیک به مرگ، خوشایند و آرامش بخش نیستند. بخش قابل توجهی از تجربیات نزدیک به مرگ، حاوی تنهایی ترسناک، غم، حسرت، قضاوت شدن، رویارویی با موجودات وحشتناک و فضاهای تاریک و آزاردهنده می باشند. لذا همان طور که گفته شد شایسته است همه این تجربیات با هم بررسی شده و مورد تحقیق قرار گیرند.
نکته پنجم: تجربیات انسان ها دوشادوش یافته های علمی نشان می دهند که با ارعاب و تهدید و فشار و ترس، نمی شود از یک فرد، انسانی معنوی و اخلاقی ساخت. برای خدایی شدن و خدایی زیستن نیاز به محبت و عشق داریم. بنیان هستی بر عشق بنا نهاده شده است. هر چه قدر از این منبع محبت دورتر شویم خود را به تاریکی های بی سرانجام جهنم نزدیک تر می کنیم.
گروه وابسته به انجمن بین المللی تحقیقات تجارب نزدیک به مرگ (IANDS) در ایران
DNDSI.ir
Join → @IranNDE