.
اول خرداد ۱۲۹۸: ۱۰۱ سال پیش در چنین روزی عباس یمینی شریف در تهران زاده شد.
.
برای سنگ مزارش سرود:
"من نغمه‌سرای کودکانم
گیرید ز کودکان نشانم".
.
عباس یمینی شریف در خانواده ادب‌دوستی رشد کرد و سروده‌های کودکان را نخست از لالایی‌ها و داستان‌های مادرش آموخت و اندوخت.
.
۵ ساله بود که در روستای دربند آن‌زمان تهران می‌زیست، به دبستان می‌رفت و بعدها تابستان‌ها در مکتب‌خانه درس قدیم می‌آموخت.
.
۱۰ ساله بود که سروده‌های شاعر آزادی‌خواه بنام فرخی یزدی را برای آوازخوان بی‌سوادی می‌گفت تا او با آوای رسا در کوه و دره به گوش شنوندگان کنجکاو برساند: "در سالهای ۱۳۱۷ـ۱۸ که در دانشسرای مقدماتی تهران برای آموزگاری تحصیل می‌کردم، پایم به کتابخانه باز شد. من که تا آن‌زمان جز کتاب‌های درسی آن هم قابوس‌نامه، بوستان و گلستان و نصاب‌الصبیان ندیده بودم، چنان به شوق آمدم که کتاب انگلیسی "ابران و تیتانیا" را برای کودکان ترجمه کردم".
.
۲۳ ساله بود که نخستین شعر کودکانش در نخستین مجله ویژه کودک "نونهالان" چاپ شد:
.
"سوسکه می‌گه جیر جیر
کرده گلوم گیر گیر".
.
از آن پس او همه وقتش و توانش را صرف سرودن شعر و نوشتن داستان‌های کودکان کرد و می‌خواست پایان‌نامه دکتری‌اش را در زمینه ادبیات کودک بنویسد ولی چون با این کار موافقت نشد گفت:
.
"دکترایم را از بچه‌ها می‌گیرم".
۲۸ ساله بود که سروده‌هایش به کتاب‌های درسی راه یافتند.
.
۳۴ ساله بود که به دانشگاه کلمبیا در آمریکا رفت و در رشته ادبیات کودکان کارشناسی ارشد گرفت.
.
او سردبیر چندین مجله کودکان بود و ۳۷ ساله بود که "کیهان بچه‌ها" را بنیان نهاد.
.
در سروده‌های بی‌پیرایه و روان او در عین سرگرمی و شادیآفرینی، بیشتر با پندآموزی و مهر به طبیعت و ایران روبرو می‌شویم:
.
برخی از این سروده‌ها به سرود ملی کودکان می‌ماندند:
.
"ما گل‌های خندانیم، فرزندان ایرانیم
ایرانِ پاک خود را، مانند جان می‌دانیم".
.
در بسیاری از سروده‌هایش حیوانات و جماداتی مانند ساعت و کتاب به زبان می‌آیند:
.
"من یار مهربانم، دانا و خوش‌بیانم
گویم سخن فراوان، با آنکه بی‌زبانم".
.
از او ۳۰ کتاب شعر و داستان کودک به جا مانده که شاید "دارا و آذر" کتاب کلاس اول دبستان ماندگارترین آنها باشد چون سالها نخستین کتاب آموزشی در ایران بود.
.
۴۱ ساله بود که نهاد سوادآموزی "روش نو" را در تهران بنیان نهاد که از کودکستان تا پایان دوره راهنمایی را دربر داشت.
.
آخرین کتابش "شهر ناپدیدان" را در اوج بیماری و اندکی پیش از درگذشتش به پایان رساند:
"من نغمه‌سرای کودکانم
شاد است ز مهرشان روانم
عباس یمینی شریفم
گیرید ز کودکان نشانم".
عباس یمینی شریف در ۷۰ سالگی در زادگاهش درگذشت./ دویچه وله
https://www.dw.com/image/53521922_303.jpg
#مفاخر_ایران #عباس_یمینی_شریف #ادبیات_فارسی #شعر_کودک #۱خرداد۹۹ #21May2020
ارسال فيلم، عکس و مطلب به ما:
▫️Telegram ID: @iranncmedia 👈
@irannc
اول خرداد ۱۲۹۸: ۱۰۱ سال پیش در چنین روزی عباس یمینی شریف در تهران زاده شد.
.
برای سنگ مزارش سرود:
"من نغمه‌سرای کودکانم
گیرید ز کودکان نشانم".
.
عباس یمینی شریف در خانواده ادب‌دوستی رشد کرد و سروده‌های کودکان را نخست از لالایی‌ها و داستان‌های مادرش آموخت و اندوخت.
.
۵ ساله بود که در روستای دربند آن‌زمان تهران می‌زیست، به دبستان می‌رفت و بعدها تابستان‌ها در مکتب‌خانه درس قدیم می‌آموخت.
.
۱۰ ساله بود که سروده‌های شاعر آزادی‌خواه بنام فرخی یزدی را برای آوازخوان بی‌سوادی می‌گفت تا او با آوای رسا در کوه و دره به گوش شنوندگان کنجکاو برساند: "در سالهای ۱۳۱۷ـ۱۸ که در دانشسرای مقدماتی تهران برای آموزگاری تحصیل می‌کردم، پایم به کتابخانه باز شد. من که تا آن‌زمان جز کتاب‌های درسی آن هم قابوس‌نامه، بوستان و گلستان و نصاب‌الصبیان ندیده بودم، چنان به شوق آمدم که کتاب انگلیسی "ابران و تیتانیا" را برای کودکان ترجمه کردم".
.
۲۳ ساله بود که نخستین شعر کودکانش در نخستین مجله ویژه کودک "نونهالان" چاپ شد:
.
"سوسکه می‌گه جیر جیر
کرده گلوم گیر گیر".
.
از آن پس او همه وقتش و توانش را صرف سرودن شعر و نوشتن داستان‌های کودکان کرد و می‌خواست پایان‌نامه دکتری‌اش را در زمینه ادبیات کودک بنویسد ولی چون با این کار موافقت نشد گفت:
.
"دکترایم را از بچه‌ها می‌گیرم".
۲۸ ساله بود که سروده‌هایش به کتاب‌های درسی راه یافتند.
.
۳۴ ساله بود که به دانشگاه کلمبیا در آمریکا رفت و در رشته ادبیات کودکان کارشناسی ارشد گرفت.
.
او سردبیر چندین مجله کودکان بود و ۳۷ ساله بود که "کیهان بچه‌ها" را بنیان نهاد.
.
در سروده‌های بی‌پیرایه و روان او در عین سرگرمی و شادیآفرینی، بیشتر با پندآموزی و مهر به طبیعت و ایران روبرو می‌شویم:
.
برخی از این سروده‌ها به سرود ملی کودکان می‌ماندند:
.
"ما گل‌های خندانیم، فرزندان ایرانیم
ایرانِ پاک خود را، مانند جان می‌دانیم".
.
در بسیاری از سروده‌هایش حیوانات و جماداتی مانند ساعت و کتاب به زبان می‌آیند:
.
"من یار مهربانم، دانا و خوش‌بیانم
گویم سخن فراوان، با آنکه بی‌زبانم".
.
از او ۳۰ کتاب شعر و داستان کودک به جا مانده که شاید "دارا و آذر" کتاب کلاس اول دبستان ماندگارترین آنها باشد چون سالها نخستین کتاب آموزشی در ایران بود.
.
۴۱ ساله بود که نهاد سوادآموزی "روش نو" را در تهران بنیان نهاد که از کودکستان تا پایان دوره راهنمایی را دربر داشت.
.
آخرین کتابش "شهر ناپدیدان" را در اوج بیماری و اندکی پیش از درگذشتش به پایان رساند:
"من نغمه‌سرای کودکانم
شاد است ز مهرشان روانم
عباس یمینی شریفم
گیرید ز کودکان نشانم".
عباس یمینی شریف در ۷۰ سالگی در زادگاهش درگذشت./ دویچه وله
https://www.dw.com/image/53521922_303.jpg
#مفاخر_ایران #عباس_یمینی_شریف #ادبیات_فارسی #شعر_کودک #۱خرداد۹۹ #21May2020
ارسال فيلم، عکس و مطلب به ما:
▫️Telegram ID: @iranncmedia 👈
@irannc
