جشن نوسره یکی از جشن‌های فراموش شده‌ی ایرانی که پنجم بهمن‌ماه زمان برگزاری آن است.
پنجشنبه دهم بهمن، جشن سده است. «جشن نوسره» پنج روز پیش از جشن بزرگ سده برگزار می‌شود. ایرانیان با برگزاری این جشن خود را برای برگزاری هر چه باشکوه‌تر جشن بزرگ سده آماده می‌کردند. از آداب برگزاری جشن نوسره برپایی آتش و خواندن نیایش به درگاه پروردگار است.
برای چیرگی بر نیروی اهریمنی ، ایرانیان خود را به بدنی نیرومند و اراده‌ای قوی و روحی استوار، نیازمند می‌دانستند.
از ویژگی جشن‌های ایرانی، آیین‌ها و گردهمایی‌های ایرانی در این است که با سرور و شادی همراه هستند و سوگواری در آن جایی ندارد. ارج نهادن و پاسداشت همه نمودهای زیستی از ویژگی‌های جشن‌ها و آیین‌های ایرانی است. آیین‌های ایرانی به انگیزه‌ی پاکیزگی و پاسداری از زیست‌بوم برگزار می‌شود.
ایرانیان جشن‌ها و آیین‌های میهنی خود را به گونه‌ای یکپارچه و با همبستگی و همزیستی برگزار کرده و ناهمگونی قومی، دینی و زبانی را بازدارنده‌‌ی این یگانگی نمی‌دانستند.
#جشن_سده #ایران #آیین‌های_کهن_ایرانی #جشن_نوسره #ایران_را_پس_بگیریم #نه_به_جمهوری_اسلامی #۶بهمن۹۸ #26Jan2020
@irannc
پنجشنبه دهم بهمن، جشن سده است. «جشن نوسره» پنج روز پیش از جشن بزرگ سده برگزار می‌شود. ایرانیان با برگزاری این جشن خود را برای برگزاری هر چه باشکوه‌تر جشن بزرگ سده آماده می‌کردند. از آداب برگزاری جشن نوسره برپایی آتش و خواندن نیایش به درگاه پروردگار است.
برای چیرگی بر نیروی اهریمنی ، ایرانیان خود را به بدنی نیرومند و اراده‌ای قوی و روحی استوار، نیازمند می‌دانستند.
از ویژگی جشن‌های ایرانی، آیین‌ها و گردهمایی‌های ایرانی در این است که با سرور و شادی همراه هستند و سوگواری در آن جایی ندارد. ارج نهادن و پاسداشت همه نمودهای زیستی از ویژگی‌های جشن‌ها و آیین‌های ایرانی است. آیین‌های ایرانی به انگیزه‌ی پاکیزگی و پاسداری از زیست‌بوم برگزار می‌شود.
ایرانیان جشن‌ها و آیین‌های میهنی خود را به گونه‌ای یکپارچه و با همبستگی و همزیستی برگزار کرده و ناهمگونی قومی، دینی و زبانی را بازدارنده‌‌ی این یگانگی نمی‌دانستند.
#جشن_سده #ایران #آیین‌های_کهن_ایرانی #جشن_نوسره #ایران_را_پس_بگیریم #نه_به_جمهوری_اسلامی #۶بهمن۹۸ #26Jan2020
@irannc
○
«جشن سده» به عنوان میراث ناملموس ایران و مشترک با کشور تاجیکستان روز چهارشنبه ۱۵ آذرماه در فهرست میراث جهانی #یونسکو ثبت شد.
#جشن_سده از آیین‌های مهم ایران باستان است که همچنان در ایران و در آغاز شامگاه دهم بهمن برگزار می‌شود. در آیین #جشن_سده، آتش به همراه آب، باد و خاک از عناصر مقدس به شمار می‌رود، که در بسیاری از جشن‌های ایرانیان نقش کاربردی داشته است. ایرانیان باستان معتقد بودند آتشی که در این روز افروخته می‌شود، سمبل و نشانه گرم شدن زمین و آماده شدن برای ورود به فصل بهار است.
https://x.com/UNESCO/status/1732335861591601284?s=20
«جشن سده» به عنوان میراث ناملموس ایران و مشترک با کشور تاجیکستان روز چهارشنبه ۱۵ آذرماه در فهرست میراث جهانی #یونسکو ثبت شد.
#جشن_سده از آیین‌های مهم ایران باستان است که همچنان در ایران و در آغاز شامگاه دهم بهمن برگزار می‌شود. در آیین #جشن_سده، آتش به همراه آب، باد و خاک از عناصر مقدس به شمار می‌رود، که در بسیاری از جشن‌های ایرانیان نقش کاربردی داشته است. ایرانیان باستان معتقد بودند آتشی که در این روز افروخته می‌شود، سمبل و نشانه گرم شدن زمین و آماده شدن برای ورود به فصل بهار است.
https://x.com/UNESCO/status/1732335861591601284?s=20
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
♦️#جشن_سده، (10 بهمن‌ماه خورشیدی)جشن پیدایش #آتش است.
•این جشن نیز مانند #نوروز و مهرگان از جشن‌های بزرگ ایرانیان بوده و پیوند ویژه‌ای با آتش دارد.
«سده» از آیین‌های ارزشمند #ایران_باستان است که همچنان در گستره‌هایی از ایران و در آغاز شامگاه دهم بهمن‌ماه برگزار می‌شود.
•در این آیین، آتش به همراه آب، باد و خاک از آخشیج‌های (:عناصر) سپند به شمار می‌رود، که در بسیاری از جشن‌های ایرانیان نقش کاربردی داشته است. ایرانیان باستان بر این باور بودند آتشی که در این روز افروخته می‌شود، نماد و نشانه‌ی گرم شدن زمین و آماده شدن برای ورود به فصل بهار است.
•در دوره‌هایی که ایرانیان برای اجرای این آیین با محدودیت روبه‌رو بوده‌اند، هیزم‌ها را بر بلندای کوه یا بالای بام خانه‌ها گرد می‌آوردند و در آیین سده می‌سوزاندند، اما امروزه مکان‌های مشخصی را برای افروختن آتشبرمی‌گزینند و این آیین را در این مکان‌ها برگزار می‌کنند.
•این جشن نیز مانند #نوروز و مهرگان از جشن‌های بزرگ ایرانیان بوده و پیوند ویژه‌ای با آتش دارد.
«سده» از آیین‌های ارزشمند #ایران_باستان است که همچنان در گستره‌هایی از ایران و در آغاز شامگاه دهم بهمن‌ماه برگزار می‌شود.
•در این آیین، آتش به همراه آب، باد و خاک از آخشیج‌های (:عناصر) سپند به شمار می‌رود، که در بسیاری از جشن‌های ایرانیان نقش کاربردی داشته است. ایرانیان باستان بر این باور بودند آتشی که در این روز افروخته می‌شود، نماد و نشانه‌ی گرم شدن زمین و آماده شدن برای ورود به فصل بهار است.
•در دوره‌هایی که ایرانیان برای اجرای این آیین با محدودیت روبه‌رو بوده‌اند، هیزم‌ها را بر بلندای کوه یا بالای بام خانه‌ها گرد می‌آوردند و در آیین سده می‌سوزاندند، اما امروزه مکان‌های مشخصی را برای افروختن آتشبرمی‌گزینند و این آیین را در این مکان‌ها برگزار می‌کنند.