.
پروانه وثوق، مادرتِرِزای کودکان سرطانی در ایران
.
۳۰ اردیبهشت ۱۳۹۲؛ ۷ سال پیش در چنین روزی پروانه وثوق در تهران درگذشت. زندگی خود را یکسره با کمک به درمان کودکان سرطانی گذراند. پروانه وثوق در سال ۱۳۱۴ در تفرش زاده شد و در خانواده توانگر و سرشناسی رشد کرد. از زندگی خصوصی‌اش آگاهی چندانی در دست نیست. او به‌ندرت درباره زندگی خصوصی خود حرف می‌زد.
.
۲۸ ساله بود که رشته پزشکی عمومی را در تهران به پایان رساند و سپس در دانشگاه‌های کمبریج، ماساچوسِت، ایلینوی و واشنگتن آمریکا تخصص و فوق تخصص‌اش را در خون و سرطان‌شناسی کودکان گذراند.
.
۳۶ ساله بود که به ایران بازگشت و از آن زمان به درمان بیماری سرطان در میان کودکان همت گماشت.
افزون بر این در گسترش زیرساخت‌های آموزشی و درمانی هم تلاش بسیار کرد.
او همچنین به عنوان استاد دانشگاه تهران در این رشته و عضو فرهنگستان علوم پزشکی ایران، رشته فوق تخصص خون و سرطان کودکان را در ایران بنیان نهاد و در ساخت بخش خون‌شناسی و سرطان‌شناسی بیمارستان کودکان علی‌اصغر که با عنوان "شهرآزاد" راه‌اندازی شد و همچنین تشکیلات یاری‌رسانی به کودکان مبتلا به سرطان و خانواده‌های ایشان به نام "محک" نقش تعیین‌کننده داشت.
او از آغاز کار این نهاد سرپرست علمی آن بود که با خدمات خیریه، درمانی و پژوهشی، نقش موثری در درمان کودکان زیر ۱۶ سال داشته و نرخ تلفات بیماری را بسیار پایین آورده است.
.
محکی‌ها درباره‌اش می‌گفتند: »او می‌دانست بچه‌ها چه دوست دارند. همیشه توی کیف و روی میز دفترش پر بود از شکلات و لواشک و این جور تنقلات».
.
«همیشه محیط بیمارستان من را یاد لباس‌های سفید و سرمه‌ای می‌اندازد و هرجا هم این رنگ‌ها را ببینم یاد بیمارستان می‌افتم، اما وقتی دکتر وثوق را با آن لباس‌های رنگارنگ و شاد با گل‌های رنگی می‌دیدم دلم می‌خواست ساعت‌ها به آن رنگ‌ها نگاه کنم.»
.
او بیش از صد مقاله و کتاب ماندگار در تشریح سرطان کودکان و شیوه نگهداری از مبتلایان به یادگار گذاشته است.
هرگز ازدواج نکرد و مدت زیادی وظیفه پرستاری خواهر بیمارش را نیز بر عهده گرفت.
.
رفتارش همواره چنان بود که گویی هر کدام از کودکان مبتلا به سرطان فرزندش هستند و خاطرات زیادی از پشتیبانی و پیگیری درمان آنها از او مانده است. بسیاری از کودکان بهبود یافته سال‌ها پس از درمان به سراغش می‌رفتند و قدردان تلاش‌هایش بودند.
.
پروانه وثوق در ۷۸ سالگی در تهران درگذشت./ دویچه وله
https://www.dw.com/image/16831986_303.jpg
#پروانه_وثوق #محک #کودکان_سرطانی #مشاهیر_ایرانی #پزشک_فداکار
#۳۰اردیبهشت۹۹ #19May2020
ارسال فيلم، عکس و مطلب به ما:
▫️Telegram ID: @iranncmedia 👈
@irannc
پروانه وثوق، مادرتِرِزای کودکان سرطانی در ایران
.
۳۰ اردیبهشت ۱۳۹۲؛ ۷ سال پیش در چنین روزی پروانه وثوق در تهران درگذشت. زندگی خود را یکسره با کمک به درمان کودکان سرطانی گذراند. پروانه وثوق در سال ۱۳۱۴ در تفرش زاده شد و در خانواده توانگر و سرشناسی رشد کرد. از زندگی خصوصی‌اش آگاهی چندانی در دست نیست. او به‌ندرت درباره زندگی خصوصی خود حرف می‌زد.
.
۲۸ ساله بود که رشته پزشکی عمومی را در تهران به پایان رساند و سپس در دانشگاه‌های کمبریج، ماساچوسِت، ایلینوی و واشنگتن آمریکا تخصص و فوق تخصص‌اش را در خون و سرطان‌شناسی کودکان گذراند.
.
۳۶ ساله بود که به ایران بازگشت و از آن زمان به درمان بیماری سرطان در میان کودکان همت گماشت.
افزون بر این در گسترش زیرساخت‌های آموزشی و درمانی هم تلاش بسیار کرد.
او همچنین به عنوان استاد دانشگاه تهران در این رشته و عضو فرهنگستان علوم پزشکی ایران، رشته فوق تخصص خون و سرطان کودکان را در ایران بنیان نهاد و در ساخت بخش خون‌شناسی و سرطان‌شناسی بیمارستان کودکان علی‌اصغر که با عنوان "شهرآزاد" راه‌اندازی شد و همچنین تشکیلات یاری‌رسانی به کودکان مبتلا به سرطان و خانواده‌های ایشان به نام "محک" نقش تعیین‌کننده داشت.
او از آغاز کار این نهاد سرپرست علمی آن بود که با خدمات خیریه، درمانی و پژوهشی، نقش موثری در درمان کودکان زیر ۱۶ سال داشته و نرخ تلفات بیماری را بسیار پایین آورده است.
.
محکی‌ها درباره‌اش می‌گفتند: »او می‌دانست بچه‌ها چه دوست دارند. همیشه توی کیف و روی میز دفترش پر بود از شکلات و لواشک و این جور تنقلات».
.
«همیشه محیط بیمارستان من را یاد لباس‌های سفید و سرمه‌ای می‌اندازد و هرجا هم این رنگ‌ها را ببینم یاد بیمارستان می‌افتم، اما وقتی دکتر وثوق را با آن لباس‌های رنگارنگ و شاد با گل‌های رنگی می‌دیدم دلم می‌خواست ساعت‌ها به آن رنگ‌ها نگاه کنم.»
.
او بیش از صد مقاله و کتاب ماندگار در تشریح سرطان کودکان و شیوه نگهداری از مبتلایان به یادگار گذاشته است.
هرگز ازدواج نکرد و مدت زیادی وظیفه پرستاری خواهر بیمارش را نیز بر عهده گرفت.
.
رفتارش همواره چنان بود که گویی هر کدام از کودکان مبتلا به سرطان فرزندش هستند و خاطرات زیادی از پشتیبانی و پیگیری درمان آنها از او مانده است. بسیاری از کودکان بهبود یافته سال‌ها پس از درمان به سراغش می‌رفتند و قدردان تلاش‌هایش بودند.
.
پروانه وثوق در ۷۸ سالگی در تهران درگذشت./ دویچه وله
https://www.dw.com/image/16831986_303.jpg
#پروانه_وثوق #محک #کودکان_سرطانی #مشاهیر_ایرانی #پزشک_فداکار
#۳۰اردیبهشت۹۹ #19May2020
ارسال فيلم، عکس و مطلب به ما:
▫️Telegram ID: @iranncmedia 👈
@irannc
.
بالا: ذوق زده کردن کودک سرطانی در غرب
پایین: وحشت زده کردن کودک سرطانی در جمهوری اسلامی!
#آخوند #جدایی_دین_از_سیاست #کودکان_سرطانی #سرنگونی_جمهوری_اسلامی #۹دی۹۹ #29Dec2020
ارسال فيلم، عکس و مطلب به ما:
▫️Telegram ID: @iranncmedia 👈
@irannc
بالا: ذوق زده کردن کودک سرطانی در غرب
پایین: وحشت زده کردن کودک سرطانی در جمهوری اسلامی!
#آخوند #جدایی_دین_از_سیاست #کودکان_سرطانی #سرنگونی_جمهوری_اسلامی #۹دی۹۹ #29Dec2020
ارسال فيلم، عکس و مطلب به ما:
▫️Telegram ID: @iranncmedia 👈
@irannc
کمک به #کودکان_سرطانی #اوکراین در خاک #لهستان
یک بنیاد لهستانی با حمایت بیمارستانی آمریکایی به کودکان اوکراینی که از سرطان و بیماری‌های خونی رنج می برند کمک میکند. یک تیم پزشکی متشکل از متخصصان اطفال در کلینیکی تخصصی در خاک لهستان، کودکان جنگ‌زده اوکراینی را مورد معاینه قرار می‌‌‌‌‌‌دهند.
بسته به نیاز کودکِ بیمار و پیشرفتگی بیماری، زمینه اعزام آنها به یکی از ۲۰۰ بیمارستان همکار در ۲۸ کشور مختلف فراهم می‌شود.
با شروع جنگ در اوکراین و تجاوز نظامی روسیه به خاک این کشور ادامه روند درمانی کودکان مبتلا به سرطان در اوکراین تقریبا غیرممکن شده بویژه اینکه بسیاری از این کودکان به همراه خانواده‌هایشان مجبورند از ترس حملات هوایی و موشکی روسیه ساعت‌های متمادی را در پناهگاه بگذرانند کاری که برای افراد سالم هم طاقت فرساست، چه برسد به کودکانی که به سرطان هم مبتلا باشند.
نادیا که یک سال بیشتر ندارد به همراه مادربزرگ خود قبل از اینکه موفق به فرار از اوکراین شود مجبور شده چندین شب متوالی را در یکی از پناهگاه‌ها در یک زیرزمین بگذراند. شب‌هایی ناآرام، پر از تشویش وترس برای کودک یک ساله‌ای که بی‌وقفه گریه میکند.
آنا ریابیکو که با دخترش لوبوف به این مرکز آمده می‌گوید که روند درمان فرزندش در بحبوحه جنگ تقریبا غیرممکن است.
پناهجوی اوکراینی که به همراه نوه اش نادیا خود را به لهستان رسانده بیشتر توضیح می دهد: «ما دیروز از لویو رسیدیم. آنجا جنگ شروع شده است. یک کودک بیمار همراه ماست. او سرطان خون دارد. طبق نتایج آزمایش‌هایی که به ما دادند دیگر هیچ کاری نمی توانیم برایش بکنیم. به ما گفتند سعی کنیم از اینجا برویم. چند شب را در زیرزمین گذراندیم. خیلی سخت بود. با بچه ای در چنین وضعیتی باید شش ساعت، پنج ساعت، چهار ساعت بدون حرکت یکجا می نشستیم. دائم گریه می کند. بچه‌های زیادی دور و بر هستند. عبور از این دوران خیلی سخت و ترسناک است.»
مارتا سالک، دکتر بیمارستان تحقیقاتی کودکان سنت جود می‌گوید:« تعداد زیادی از بیماران و همراهانشان از طریق کوریدورهای بشردوستانه از لویو می رسند و ما اینجا آنها را پذیرفته ایم. ما تنها ظرفیت پذیرش ۲۰ بیمار را داریم ولی در این شرایط تا ۷۰ بیمار و حتی بیشتر هم قبول می کنیم.»
#رفراندوم #اعتراضات_سراسری #تظاهرات_سراسری #اعتصاب #نافرمانی_مدنی #طرح_صیانت
#iranncorg
#standwithukraine #IranianStandWithUkraine
@irannc
یک بنیاد لهستانی با حمایت بیمارستانی آمریکایی به کودکان اوکراینی که از سرطان و بیماری‌های خونی رنج می برند کمک میکند. یک تیم پزشکی متشکل از متخصصان اطفال در کلینیکی تخصصی در خاک لهستان، کودکان جنگ‌زده اوکراینی را مورد معاینه قرار می‌‌‌‌‌‌دهند.
بسته به نیاز کودکِ بیمار و پیشرفتگی بیماری، زمینه اعزام آنها به یکی از ۲۰۰ بیمارستان همکار در ۲۸ کشور مختلف فراهم می‌شود.
با شروع جنگ در اوکراین و تجاوز نظامی روسیه به خاک این کشور ادامه روند درمانی کودکان مبتلا به سرطان در اوکراین تقریبا غیرممکن شده بویژه اینکه بسیاری از این کودکان به همراه خانواده‌هایشان مجبورند از ترس حملات هوایی و موشکی روسیه ساعت‌های متمادی را در پناهگاه بگذرانند کاری که برای افراد سالم هم طاقت فرساست، چه برسد به کودکانی که به سرطان هم مبتلا باشند.
نادیا که یک سال بیشتر ندارد به همراه مادربزرگ خود قبل از اینکه موفق به فرار از اوکراین شود مجبور شده چندین شب متوالی را در یکی از پناهگاه‌ها در یک زیرزمین بگذراند. شب‌هایی ناآرام، پر از تشویش وترس برای کودک یک ساله‌ای که بی‌وقفه گریه میکند.
آنا ریابیکو که با دخترش لوبوف به این مرکز آمده می‌گوید که روند درمان فرزندش در بحبوحه جنگ تقریبا غیرممکن است.
پناهجوی اوکراینی که به همراه نوه اش نادیا خود را به لهستان رسانده بیشتر توضیح می دهد: «ما دیروز از لویو رسیدیم. آنجا جنگ شروع شده است. یک کودک بیمار همراه ماست. او سرطان خون دارد. طبق نتایج آزمایش‌هایی که به ما دادند دیگر هیچ کاری نمی توانیم برایش بکنیم. به ما گفتند سعی کنیم از اینجا برویم. چند شب را در زیرزمین گذراندیم. خیلی سخت بود. با بچه ای در چنین وضعیتی باید شش ساعت، پنج ساعت، چهار ساعت بدون حرکت یکجا می نشستیم. دائم گریه می کند. بچه‌های زیادی دور و بر هستند. عبور از این دوران خیلی سخت و ترسناک است.»
مارتا سالک، دکتر بیمارستان تحقیقاتی کودکان سنت جود می‌گوید:« تعداد زیادی از بیماران و همراهانشان از طریق کوریدورهای بشردوستانه از لویو می رسند و ما اینجا آنها را پذیرفته ایم. ما تنها ظرفیت پذیرش ۲۰ بیمار را داریم ولی در این شرایط تا ۷۰ بیمار و حتی بیشتر هم قبول می کنیم.»
#رفراندوم #اعتراضات_سراسری #تظاهرات_سراسری #اعتصاب #نافرمانی_مدنی #طرح_صیانت
#iranncorg
#standwithukraine #IranianStandWithUkraine
@irannc