تداوم «ایرانهراسی» در میان سرمایهگذاران خارجی
تازهترین گزارش سازمان «آنکتاد» درباره سرمایه گذاریهای خارجی در جهان، که هفتم ژوئن منتشر شد، نشان میدهد که به رغم امضای «برنامه جامع اقدام مشترک» (برجام)، ورود سرمایه خارجی به ایران هنوز در سطح بسیار پایینی است و با نیازهای این کشور برای دستیابی به هدفهای اقتصادی اش، فاصله نجومی دارد.
«آنکتاد»، که مخفف نام انگلیسی «سازمان تجارت و توسعه ملل متحد» است، هر سال در ماه ژوئن گزارش بسیار مهمی درباره تازهترین تحولات و دادههای مربوط به سرمایه گذاریهای مستقیم خارجی در جهان، منتشر میکند. این گزارش سالانه در محافل کارشناسی و دانشگاهی جهان از اعتباری بالا برخوردار است.
ضعف ایران در جذب #سرمایه_خارجی
بر پایه ارزیابی کارشناسان «آنکتاد»، حجم سرمایه گذاری مستقیم خارجی در ایران در سال ۲۰۱۶ با سه میلیارد و سیصد و سی و هفت میلیون #دلار نسبت به سال ماقبل بیشتر شده، ولی همچنان به گونهای محسوس در سطحی پایین تر از اوج دوره تحریم اقتصادی در سالهای ۲۰۱۱ و ۲۰۱۲ میلادی قرار دارد. مثلا در سال ۲۰۱۲، سرمایه گذاری مستقیم خارجی در ایران، به گفته «آنکتاد»، به چهار میلیارد و ششصد و شصت و دو میلیون دلار رسیده بود.
حجم سرمایه گذاریهای خارجی در ایران، آنگونه که از سوی «آنکتاد» اعلام شده، در مقایسه با امید هایی که امضای «برجام» در کشور بر انگیخته بود، یاس آور به نظر میرسد. این یاس زمانی بیشتر میشود که شماری از منابع جمهوری اسلامی آمار اغراق آمیزی را (در سطوحی بالا تر از یازده میلیارد در سال ۹۵) از ورود سرمایه خارجی به ایران منتشر میکردند. به نظر میرسد که دستگاههای آماری جمهوری اسلامی همچنان پیش توافقهای مربوط به سرمایه گذاری خارجی را با سرمایه گذاری نهایی و واقعی اشتباه کرده و امیدهای کاذب به وجود میآورند.
اگر ارقام منتشر شده از سوی «آنکتاد» را ملاک قرار دهیم، این پرسش پیش میآید که چرا با وجود امضای توافق هستهای میان ایران و گروه «پنج به علاوه یک»، ورود دهها هیات اقتصادی خارجی به ایران و تلاشهای حسن روحانی در راه بهبود سطح «تعامل با خارج»، حجم سرمایه گذاری خارجی در ایران در فاصله سالهای ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۶ میلادی بیش از یک میلیارد و سیصد میلیون دلار کاهش یافته است؟
اگر به آخرین گزارش «آنکتاد» نگاهی بیندازیم، خواهیم دید که، در سال ۲۰۱۶، ترکیه حدود چهار برابر ایران سرمایه مستقیم خارجی جذب کرده است. و یا کشور کوچک امارات متحده عربی طی همان سال از حدود نه میلیارد دلار سرمایه خارجی برخوردار شده که ۲.۶۶ برابر حجم سرمایه ورودی به ایران بوده است. اگر دامنه مقایسه را به خارج از همسایگان ایران گسترش دهیم، می توانیم از کشور شش میلیون نفری سنگاپور نام ببریم که بیش از هیجده برابر ایران سرمایه خارجی دریافت کرده است (شصت و یک میلیارد و پانصد و نود و هفت میلیون دلار).
ضعف ایران در زمینه جذب سرمایه خارجی و پیآمدهای آن، در مقایسه با نیازهای عظیم کشور به سرمایه گذاری، بهتر آشکار میشود. بخش بزرگی از محافل کارشناسی جمهوری اسلامی به این نتیجه رسیده اند که ایران برای خروج از تنگناهای کنونی و به ویژه برای مقابله با چالشهای بازار کار، به نرخ رشد سالانهای دستکم در سطح هشت در صد نیاز دارد که چند سال پی در پی دوام بیآورد.
دستیابی به این نرخ رشد، آنهم به گونهای پایدار، مستلزم انجام سرمایه گذاریهای کلان است که، در مقایسه با امکانات کنونی کشور، رویایی به نظر میرسد. به عنوان نمونه «موسسه عالی آموزش و پژوهش مدیریت و برنامه ریزی» در پژوهشی به این نتیجه رسیده که ایران برای دستیابی به نرخ رشد هشت در صدی به ۱۵۰ تا ۱۸۰ میلیارد دلار #سرمایه_گذاری در سال نیاز دارد که سی تا پنجاه میلیارد دلار آن باید از محل سرمایه گذاریهای خارجی تامین بشود (هفته نامه «تجارت فردا»، شماره ۱۵۸، ۲۲ آذر ماه ۱۳۹۴).
۲۲/خرداد/۱۳۹۶
منبع فریدون خاوند
شهروند خبرنگار شورای ملّی ایران برای انتخابات آزاد
اشتراک گذاشتن مطالب شورای ملی ایران برای انتخابات آزاد، به گسترش آگاهی و اطلاع رسانی برای رسیدن به فردایی بهتر در ایرانی آباد و آزاد، یاری رسان باشید
@irannc
تازهترین گزارش سازمان «آنکتاد» درباره سرمایه گذاریهای خارجی در جهان، که هفتم ژوئن منتشر شد، نشان میدهد که به رغم امضای «برنامه جامع اقدام مشترک» (برجام)، ورود سرمایه خارجی به ایران هنوز در سطح بسیار پایینی است و با نیازهای این کشور برای دستیابی به هدفهای اقتصادی اش، فاصله نجومی دارد.
«آنکتاد»، که مخفف نام انگلیسی «سازمان تجارت و توسعه ملل متحد» است، هر سال در ماه ژوئن گزارش بسیار مهمی درباره تازهترین تحولات و دادههای مربوط به سرمایه گذاریهای مستقیم خارجی در جهان، منتشر میکند. این گزارش سالانه در محافل کارشناسی و دانشگاهی جهان از اعتباری بالا برخوردار است.
ضعف ایران در جذب #سرمایه_خارجی
بر پایه ارزیابی کارشناسان «آنکتاد»، حجم سرمایه گذاری مستقیم خارجی در ایران در سال ۲۰۱۶ با سه میلیارد و سیصد و سی و هفت میلیون #دلار نسبت به سال ماقبل بیشتر شده، ولی همچنان به گونهای محسوس در سطحی پایین تر از اوج دوره تحریم اقتصادی در سالهای ۲۰۱۱ و ۲۰۱۲ میلادی قرار دارد. مثلا در سال ۲۰۱۲، سرمایه گذاری مستقیم خارجی در ایران، به گفته «آنکتاد»، به چهار میلیارد و ششصد و شصت و دو میلیون دلار رسیده بود.
حجم سرمایه گذاریهای خارجی در ایران، آنگونه که از سوی «آنکتاد» اعلام شده، در مقایسه با امید هایی که امضای «برجام» در کشور بر انگیخته بود، یاس آور به نظر میرسد. این یاس زمانی بیشتر میشود که شماری از منابع جمهوری اسلامی آمار اغراق آمیزی را (در سطوحی بالا تر از یازده میلیارد در سال ۹۵) از ورود سرمایه خارجی به ایران منتشر میکردند. به نظر میرسد که دستگاههای آماری جمهوری اسلامی همچنان پیش توافقهای مربوط به سرمایه گذاری خارجی را با سرمایه گذاری نهایی و واقعی اشتباه کرده و امیدهای کاذب به وجود میآورند.
اگر ارقام منتشر شده از سوی «آنکتاد» را ملاک قرار دهیم، این پرسش پیش میآید که چرا با وجود امضای توافق هستهای میان ایران و گروه «پنج به علاوه یک»، ورود دهها هیات اقتصادی خارجی به ایران و تلاشهای حسن روحانی در راه بهبود سطح «تعامل با خارج»، حجم سرمایه گذاری خارجی در ایران در فاصله سالهای ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۶ میلادی بیش از یک میلیارد و سیصد میلیون دلار کاهش یافته است؟
اگر به آخرین گزارش «آنکتاد» نگاهی بیندازیم، خواهیم دید که، در سال ۲۰۱۶، ترکیه حدود چهار برابر ایران سرمایه مستقیم خارجی جذب کرده است. و یا کشور کوچک امارات متحده عربی طی همان سال از حدود نه میلیارد دلار سرمایه خارجی برخوردار شده که ۲.۶۶ برابر حجم سرمایه ورودی به ایران بوده است. اگر دامنه مقایسه را به خارج از همسایگان ایران گسترش دهیم، می توانیم از کشور شش میلیون نفری سنگاپور نام ببریم که بیش از هیجده برابر ایران سرمایه خارجی دریافت کرده است (شصت و یک میلیارد و پانصد و نود و هفت میلیون دلار).
ضعف ایران در زمینه جذب سرمایه خارجی و پیآمدهای آن، در مقایسه با نیازهای عظیم کشور به سرمایه گذاری، بهتر آشکار میشود. بخش بزرگی از محافل کارشناسی جمهوری اسلامی به این نتیجه رسیده اند که ایران برای خروج از تنگناهای کنونی و به ویژه برای مقابله با چالشهای بازار کار، به نرخ رشد سالانهای دستکم در سطح هشت در صد نیاز دارد که چند سال پی در پی دوام بیآورد.
دستیابی به این نرخ رشد، آنهم به گونهای پایدار، مستلزم انجام سرمایه گذاریهای کلان است که، در مقایسه با امکانات کنونی کشور، رویایی به نظر میرسد. به عنوان نمونه «موسسه عالی آموزش و پژوهش مدیریت و برنامه ریزی» در پژوهشی به این نتیجه رسیده که ایران برای دستیابی به نرخ رشد هشت در صدی به ۱۵۰ تا ۱۸۰ میلیارد دلار #سرمایه_گذاری در سال نیاز دارد که سی تا پنجاه میلیارد دلار آن باید از محل سرمایه گذاریهای خارجی تامین بشود (هفته نامه «تجارت فردا»، شماره ۱۵۸، ۲۲ آذر ماه ۱۳۹۴).
۲۲/خرداد/۱۳۹۶
منبع فریدون خاوند
شهروند خبرنگار شورای ملّی ایران برای انتخابات آزاد
اشتراک گذاشتن مطالب شورای ملی ایران برای انتخابات آزاد، به گسترش آگاهی و اطلاع رسانی برای رسیدن به فردایی بهتر در ایرانی آباد و آزاد، یاری رسان باشید
@irannc
سهامداران بورسی امروز دهم تير در اعتراض به وضعیت نامساعد بازار #سرمایه با شکستن شیشهها، پرتاب سطلهای زباله و با طرح شعارهایی #بازار_بورس را به هم ریختند. @irannc
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
طی گزارشی که وب سایت خبری اقتصاد بیست و چهار منتشر کرده #مجلس_شورای_اسلامی برای هر یک روزی که جلسه علنی برگزار میکند، رقمی در حدود ۵.۲ میلیارد تومان هزینه میکند.
با هزینه های یک روز اداره مجلس بیش از ۱۷ هزار کلاس درسی را میتوان به سیستم گرمایشی مجهز کرد و هر ۱۰ روز بطالت کاری مجلس مساوی با فرصت سوزی در خرید ۱۴ واگن قطار برای مترو تهران است
این ارقام نشان می دهد که هر یک روز مجلس که به بطالت و پرداختن به موضوعهای حاشیهای بیخاصیت و بیاهمیت سپری شود، چقدر از #سرمایه_ملی را به هدر میدهد".
@irannc
با هزینه های یک روز اداره مجلس بیش از ۱۷ هزار کلاس درسی را میتوان به سیستم گرمایشی مجهز کرد و هر ۱۰ روز بطالت کاری مجلس مساوی با فرصت سوزی در خرید ۱۴ واگن قطار برای مترو تهران است
این ارقام نشان می دهد که هر یک روز مجلس که به بطالت و پرداختن به موضوعهای حاشیهای بیخاصیت و بیاهمیت سپری شود، چقدر از #سرمایه_ملی را به هدر میدهد".
@irannc