This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
به این ویدیو که نگاه می‌کردم دیدم چقدر شبیه زندگی است. بستری گذرا از آب. مثل زمان. همان رود هراکلیتوس فیلسوف که انقدر در گذر است که فقط یکبار می‌توان پا را در آن فرو برد. همان جوی آب که باید بنشینی و گذر عمر را در جهان گذار به تماشا بشینی. نمایشی از آمدن و رفتن انسانِ منشاء اثر در یک قاب‌کوتاه و تقلای روح و جسمش با این همه سختی و‌صلب که در طول حیات و در گرداگرد خود می‌بیند. صورتبندی شکلی واحد از جهانِ اشیاء متفرق و دمیدن روح‌وحدت و‌انسجام و مضمون و معنا در اشکال متفاوت برای تحقق یک آرزوی منجر به آرامش: ایجاد تعادل. لبه‌های تیز را با سطوح پهن و نرم، آشنا کردن و نشد را با شد آشتی دادن. تعادل میان خودش و چیزهایی که احاطه‌اش کرده است. صلح انسان و خویشتنش با ایجاد تعادل میان خود و آنها که او را فرا گرفته‌اند. وه که لطیف‌رفتن از جهانِ سخت و میزان شدن با طبیعت و موزون رفتن چه شادی بخش و حسرت برانگیز است:
سوی آن دل جان من پر می‌زند
کو لطیف و شاد و موزون می‌رود.
#مولوی
🇮🇷 @iranianspa
سوی آن دل جان من پر می‌زند
کو لطیف و شاد و موزون می‌رود.
#مولوی
🇮🇷 @iranianspa