♦️#شهر _و_شهروند

✍ #دکتر_کورش_محمدی
منتخب مردم شریف اصفهان در شورای شهر

⭕️ واقعیت این است که سکونتگاه های انسانی ، تنها زمانی شهر می شوند، که ساکنین آنها به معنای واقعی کلمه " شهروند" باشند.

اما شهروند کیست ؟
در مقایسه با انسان پیشاشهروند، می توان چهار تفاوت اصلی را برشمرد تا هرکدام از ما با کمک آن بتوانیم مرتبه شهروندی خود را بسنجیم.

🔺اول
شهروند انسانی است که به حقوق و تکالیف مدنی خود آگاه است. به وظایف خود عمل و حقوق خود را مطالبه می کند. به قانون احترام می گذارد. ازل حق خود برای انتخاب افراد شايسته برای اداره و مدیریت شهر بهره می برد و اگر مدیران شهر بر خلاف منافع و حقوق شهروندی او اقدامی کردند، در مطالبه حقوق خود کوتاهی نمی کند.

🔺دوم
شهروند کسی است که می داند مسایل زندگی شهری مسائلی بسیار پیچیده و چندبعدی هستند که دیگر با کدخدامنشی و توصیه های ریش سفیدان و بزرگان وشیوخ قابل حل نیستند، پس پاسخگویی پرسش های تخصصی برای اداره و توسعه شهر را به اهل علم و دانش می سپارد و در برابر آن لجاجت نمی کند.

🔺سوم
اینکه شهروند درک می کند صرف نظر از اینکه پدران ما در کجا بدنیا آمده اند یا اینکه با چه گویش و لهجه ای صحبت می کردند ، امروز همه ما شهروندان یک شهر و با یکدیگر همشهری هستیم. درک می کند که این شهر همچون یک کشتی است که اگر غرق بشود همه ما را فرو خواهد برد. پس یک شهروند واقعی ، قوم خود را برتر از دیگران نمی بیند، با سایر اقوام و حتی اقلیت ها در شهر زندگی مسالمت آمیز دارد و انرژی خود را صرف رقابت و حذف اقوام دیگر نمی کند.

🔺چهارم
و البته مهمتر از همه ، پیوند ناگسستنی مفهوم شهروندی با مفهوم مشارکت است. در زندگی پیشاشهروندی ، ما با مفهوم رقابت مواجه بودیم. کوچکترین سکونتگاه ها هم در سایه رقابت ها که عموما رقابت های قومی بود ، دوپاره می شد. کسانی که معماری و شهرسازی خوانده اند کاملا با مفهوم محلات در ستیز و داستان حیدری-نعمتی آشنا هستند. عامیانه آن میشود پائین برره و بالا برره. اما در شهر خبری از این حرفهای واپسگرا نیست. برآیند رفتارهای همه شهروندان نه در تقابل و نزاع با یکدیگر، بلکه در راستای توسعه و ارتقاء سکونتگاه جمعی همه شهروندان است.

https://t.me/dr_kmohamadi

🔰 دستور ویژه #سرپرست_وزارت_کار_تعاون_و_رفاه_اجتماعی برای رفع موانع اجرایی مرکز جامع آموزش و توانمندسازی افراد آسیب‌دیده اجتماعی اصفهان

در جلسه شورای هماهنگی دستگاه‌های زیرمجموعه وزارت رفاه استان اصفهان با #دکتر_محسنی_بندپی سرپرست این وزارتخانه، #دکتر_کورش_محمدی مشاور رئیس سازمان بهزیستی کشور و عضو شورای شهر اصفهان گزارشی از وضعیت موجود آسیب‌های اجتماعی استان را به اطلاع وزیر و معاونین ایشان رساند و موانع اجرایی پیش روی اجرای طرح مرکز آموزش و توانمندسازی و نیز طرح ساماندهی کارگران ساختمانی اصفهان را برای ایشان و جانشین رییس سازمان بهزیستی جناب #دکتر_پور_شبانان تشریح کرد.

در ادامه دکتر محسنی بندپی ضمن تبیین مواد قانونی مندرج در برنامه توسعه ششم ناظر بر وظایف سازمان بهزیستی و شهرداری‌ها در کاهش آسیب‌های اجتماعی، دستور ویژه‌ای جهت انعقاد تفاهم‌نامه‌ای میان سازمان بهزیستی، آموزش فنی‌و‌حرفه‌ای، شهرداری اصفهان و درصورت لزوم سازمان تامین‌اجتماعی با هدف رفع کلیه موانع اجرایی و عملیاتی این طرح ارزشمند صادرکردند و دکتر پورشبانان نیز دراین خصوص بر آمادگی کامل سازمان بهزیستی تاکید نمودند.

این طرح باحمایت #دکتر_مهرعلیزاده استاندار اصفهان و شهردار و شورای اسلامی شهر اصفهان درحال انجام و احداث است.
با اجرای این طرح کلیه آسیب‌دیدگان اجتماعی باهدف توانمند‌سازی و تامین شرایط اشتغال تحت پوشش قرار گرفته و انتظار می‌رود پس از آن شاهد وجود هیچ معتاد متجاهر یا متکدی در سطح شهر اصفهان نباشیم، همچنین درصورت همراهی سازمان تامین‌اجتماعی کلیه کارگران ساختمانی اصفهان، ساماندهی و تحت پوشش خدمات آموزشی و مهارتی و نیز بیمه قرار خواهند گرفت

#آسیبهای_اجتماعی
#اصفهان_شهر_گنبدهای_فیروزه_ای
#شهر_عاری_از_معتادان_متجاهر_و_متکدیان
#شهر_مردان_سخت_کوش

@dr_kmohamadi

🔴 #گریز از #شهر: هیاهوی تعطیلات

✍ #سردار_فتوحی(دکتراي جامعه شناسی )



در یونان باستان، شهرها جایی شبیه به پارک های امروزی داشتند که به آن آگورا می گفتند، مردم(حتی روستایی ها) در تعطیلات جمع می شدند و در خصوص شهر، سیاست، دین و جامعه سخن می گفتند. شهر جایی بود که توانایی گفتن و شنیدن داشتید، مفهوم «شهروندی» نیز از همین حق(گفتن، شنیدن، دفاع کردن از خود و دیگران و ...) اخذ شد، شهر جای امنیت، آسایش و ارتزاق بود.

در اغلب شهرهای ایران در روزهای تعطیل(از جمله جمعه ها) با شلوغی بیش از حد جاده ها و مناطق برون شهری مواجه میشوید. اگر ادارات و کسبه ها تعطیل شوند خانه ها هم تعطیل می شوند، به یک معنا شهر تعطیل می شود. گویی خانه ها حاشیه ای بر ادارات و کسبه ها هستند و به دلیل ادارات و کسبه ها ساخته می شوند. گویی شهر تنها محل ارتزاق است.

برعکس آنچه تاکنون برای زخم های روح و بدن به شهر می آمدند تا درمان و مداوا شوند، امروزه گویی شهر در شش روز هفته(شنبه تا پنجشنبه)، روح و تَنَ تو را زخمی میکند و بیرون شهر (جمعه ها) مسکنی برای آن میشود. دیگر شهر محل آرامش و آسایش نیست بیرون شهر به جایی مبدل میشود که استقلال و آزادی و امنیت در آن روئیت پذیر میشود. بدین طریق خانه باغیها و ویلاهای بیرون شهری ساخته می شوند، نوعی ناظر(پلیس) جدید بر بیرون شهر حاکم می شود که فعالان زیست محیطی هستند، فعالان مدنی(شهری) تبدیل به فعالان محیط زیستی(بیرون شهری) می شوند چنانچه امروزه در بسیاری از مناطق از جمله کردستان مشهود است. زیرا در نزد فعالان تصور می شود شهر دیگر مرده است و امیدی به زنده کردن شهر نیست...

حال به مهمترین دلایلی که چنین وضعیتی را امکانپذیر کرده است پرداخته می شود.

1️⃣ ناامنی اقتصادی: زمانی که قیمت ها هر لحظه متغیر است، هر گونه برنامه ریزی، پس انداز و پیش بینی را ناممکن می کند، هر لحظه خرید و یا تعامل با سایرین به جای آنکه لذت بخش باشد نگرانکننده و آزار دهنده است.

2️⃣ناامنی اجتماعی: دعواهای خیابانی، بیکاران گسترده، تکدی گری در شهر، اختلاف طبقاتی، مزاحمت های خیابانی، دزدی ها، سیستم بوروکراتیک یا فساد ادارای، خیابان های کثیف و ... باعث می شود «شهر» جایی تلقی شود که منفور، خسته کننده و دافعه باشد. شهر به مثابه فضای کروزویه تصور می شود که جزیره منافع است و هر کس در پی سلطه، منفعت و سود شخصی خود است. هرچقدر بیکاری، فقر، اختلاف طبقاتی و ... بیشتر باشد جمعه های بیرون شهری بیشتر است، از جمله آن میتوان در شهرهای تهران(اختلاف طبقاتی، الودگی و ...) و کردستان(فقر، بیکاری و ...) اشاره داشت.

لذا خاطره خوبی درون شهر باقی نمی گذارد هر آنچه در شهر دیده و شنیده می شود با خاطرات ناامیدکننده و آزاردهنده ای همراه است. گویی شهر بدنت را زیر گیوتین می برد. بدین طریق با حجم عظیم جمعیت در بیرون شهردر تعطیلات مواجه میشوید.

✅ #گیوتین: نام دستگاهی است که برای مجازاتهای جسمی و اجرای مجازات اعدام به کار می‌رفت.

http://telegram.me/Iranianspa