🔴 پژوهشی در باره #انزوا؛
پایان ۴۰ روز زندگی داوطلبانه در غار
🔻۱۵ فرانسوی که داوطلبانه در چارچوب یک پروژه علمی ۴۰ روز را در غار سپری کردند، به زندگی عادی برگشتند. آنها به وسایل معمول شخصی از قبیل ساعت و تلفن دسترسی نداشتند. هدف پروژه بررسی واکنش انسان‌ها به حس تعلیق زمان و مکان بود.
🔻پس از ۴۰ روز زندگی در فضایی تاریک و بدون وسایل روزمره، بازگشت به زندگی عادی شوق عمیقی در انسان ایجاد می‌کند. حتی نور که پدیده‌ای عادی محسوب می‌شود، ارزش بیشتری می‌یابد.
🔻این تجربه هفت زن و هشت مرد ۲۵ تا ۵۰ ساله در غار لومبریوز در رشته کوه پیرنه فرانسه است. آنها در دمای ۵/ ۱۰ درجه سانتیگراد و رطوبت ۱۰۰درصد به‌سر می‌بردند و برای تولید برق باید با یک دوچرخه رکاب می‌زدند و آب مورد نیاز خود را از چاهی به عمق ۴۵ متر می‌کشیدند.
🔻این آزمایش در چارچوب پروژه « #درک_انزوا» با هدف سنجش تغییرات فیزیکی و روحی و روانی در بدن انسان انجام شد. داوطلبان مجهز به حسگر بودند و ناظران به سرپرستی کریستیان کلوت، فعالیت‌های مغزی آنها را ضبط می‌کردند.
🔻دگرگونی حس زمان
یکی از داوطلبان، امیلی کیم فو ۲۹ ساله، گفت که بیش از هر چیز ازدست‌دادن کامل حس زمان آنها را متحیر کرده است. هنگامی که آنها از غار خارج شدند، او گمان می‌کرد که ۳۴ یا ۳۵ روز در غار بوده است.
🔻گم کردن حس زمان باعث دگرگونی مراحل خواب و بیداری هم می‌شود. پس از چند روز زندگی در غار، در حالی که برخی از داوطلبان از خواب بیدار می‌شدند برخی دیگر تازه به‌خواب می‌رفتند.
🔻غار به سه منطقه تقسیم شده بود: یکی برای خوابیدن، دیگری برای تحقیق و بخشی هم به عنوان «اتاق نشیمن».
🔻این پژوهش به قصد بررسی واکنش انسان‌ها به شرایط از دست رفتن حس حضور در زمان و مکان معین انجام گرفت.
🔻کلوت در باره هدف اصلی این پژوهش گفت: «زندگی ما روی کره زمین دستخوش تغییر و تحولات زیادی خواهد شد به همین دلیل باید از الان دریابیم که مغز انسان تا چه اندازه و چگونه قادر به یافتن راه حل‌های تازه برای شرایط گوناگون است.»
✅منبع: دویچه‌وله
http://telegram.me/Iranianspa
پایان ۴۰ روز زندگی داوطلبانه در غار
🔻۱۵ فرانسوی که داوطلبانه در چارچوب یک پروژه علمی ۴۰ روز را در غار سپری کردند، به زندگی عادی برگشتند. آنها به وسایل معمول شخصی از قبیل ساعت و تلفن دسترسی نداشتند. هدف پروژه بررسی واکنش انسان‌ها به حس تعلیق زمان و مکان بود.
🔻پس از ۴۰ روز زندگی در فضایی تاریک و بدون وسایل روزمره، بازگشت به زندگی عادی شوق عمیقی در انسان ایجاد می‌کند. حتی نور که پدیده‌ای عادی محسوب می‌شود، ارزش بیشتری می‌یابد.
🔻این تجربه هفت زن و هشت مرد ۲۵ تا ۵۰ ساله در غار لومبریوز در رشته کوه پیرنه فرانسه است. آنها در دمای ۵/ ۱۰ درجه سانتیگراد و رطوبت ۱۰۰درصد به‌سر می‌بردند و برای تولید برق باید با یک دوچرخه رکاب می‌زدند و آب مورد نیاز خود را از چاهی به عمق ۴۵ متر می‌کشیدند.
🔻این آزمایش در چارچوب پروژه « #درک_انزوا» با هدف سنجش تغییرات فیزیکی و روحی و روانی در بدن انسان انجام شد. داوطلبان مجهز به حسگر بودند و ناظران به سرپرستی کریستیان کلوت، فعالیت‌های مغزی آنها را ضبط می‌کردند.
🔻دگرگونی حس زمان
یکی از داوطلبان، امیلی کیم فو ۲۹ ساله، گفت که بیش از هر چیز ازدست‌دادن کامل حس زمان آنها را متحیر کرده است. هنگامی که آنها از غار خارج شدند، او گمان می‌کرد که ۳۴ یا ۳۵ روز در غار بوده است.
🔻گم کردن حس زمان باعث دگرگونی مراحل خواب و بیداری هم می‌شود. پس از چند روز زندگی در غار، در حالی که برخی از داوطلبان از خواب بیدار می‌شدند برخی دیگر تازه به‌خواب می‌رفتند.
🔻غار به سه منطقه تقسیم شده بود: یکی برای خوابیدن، دیگری برای تحقیق و بخشی هم به عنوان «اتاق نشیمن».
🔻این پژوهش به قصد بررسی واکنش انسان‌ها به شرایط از دست رفتن حس حضور در زمان و مکان معین انجام گرفت.
🔻کلوت در باره هدف اصلی این پژوهش گفت: «زندگی ما روی کره زمین دستخوش تغییر و تحولات زیادی خواهد شد به همین دلیل باید از الان دریابیم که مغز انسان تا چه اندازه و چگونه قادر به یافتن راه حل‌های تازه برای شرایط گوناگون است.»
✅منبع: دویچه‌وله
http://telegram.me/Iranianspa
Telegram
انجمن آسیب شناسی اجتماعی ایران
🇮🇷 انجمن آسیب شناسی اجتماعی ایران🇮🇷
یک سازمان مردم نهاد در ایران است که با هدف آگاهی بخشی و توانمندسازی آحادجامعه، سعی درپیشگیری و
کاهش آسیبهای اجتماعی جامعه دارد.
جهت ارسال مطالب، تبادل و تبلیغات به آیدی زیر پیام دهید👇👇👇
@FAtemeh_Hoseynaei
یک سازمان مردم نهاد در ایران است که با هدف آگاهی بخشی و توانمندسازی آحادجامعه، سعی درپیشگیری و
کاهش آسیبهای اجتماعی جامعه دارد.
جهت ارسال مطالب، تبادل و تبلیغات به آیدی زیر پیام دهید👇👇👇
@FAtemeh_Hoseynaei