🔴 #زاویه_دید و سطح نگاه...!

✍ #کارون_مطلبی (نویسنده)


لابد شنیده اید انسان هایی که در ارتفاعات زندگی می کنند ناخودآگاه از یک اعتماد به نفس و خودباوری خاصی بهره مندند. زیرا در یک سطح بالاتر از زمین همه چی را به درستی می بینند!

آری! هرچقدر نگاه ما مشرف تر و مسلط تر باشد بالطبع قدرت درک و تشخیص ما نیز بیشتر و ترس و تردید و اندوه های ما کمتر می گردد.!

زوایه دید و سطح نگاه ذهن، محدود و پایین می باشد و حکایت آن کودکی را می ماند که دست در دستان پدرش توی یک خیابان شلوغ در حال قدم زدن است. آنچه را که کودک می بیند تعداد پاهایی ست که بشکل ستون ها در حال حرکت می باشند. کودک ناخودآگاه می ترسد و به وحشت و گریه می افتد زیرا آنچه را که از آن ارتفاع پایین می بیند ترسناک است !

پدر با دیدن و شنیدن گریه های کودکش او را بلند کرده و در آغوش می گیرد و مجدد شروع به حرکت می‌کند. در همین هنگام کودک آرام می گیرد زیرا از ارتفاعی مناسب در حال نظاره آدم هاست و آنچه را که می بیند دیگر وهم انگیز و ترسناک نمی باشد!

آری! تفاوت عمیق ذهن و قلب همین زوایه دید و ارتفاع نگاه می باشد! قلب همچون دیدبانی ست که به همه چی مشرف می باشد. بدرستی همه چی و همه وقایع را رصد می‌کند و تشخیص می دهد. لذا این زاویه دیه مناسب و تشخیص های درست مانع از شکل گیری وهم و تردید و اندوه می گردد و یک شادمانی و آرامشی راستین بهمراه دارد!

http://telegram.me/Iranianspa

🔴 با خودت کنار بیا..!

✍ #کارون_مطلبی(نویسنده)


تا با خودت کنار نیایی با هیچکس کنار نخواهی آمد. مهم کنار آمدن با خود است نه دیگران! وقتی که با خودت کنار بیای مطمئن باش با همه کس کنار خواهی آمد و هیچ مشکلی با کسی نخواهی داشت حتی اگر در نوع رابطه شون مقصر باشند!

اما مشکل بزرگ همینجاست که با خود کنار نمی آییم!مشکل حقیقی در خود ماست نه دیگران! مشکل اینجاست که هنوز خودمان را نشناخته و خود را پیدا نکرده ایم! مشکل اینجاست که شناختی درست از خوب و بد و ضعف و قوت خود نداریم!شناخت از جهان درون خویش، شناخت از خدای درون و حقیقت ها!

بدرستی نمی دانیم که کیستیم و از زندگی و زنده بودن چه می خواهیم! بدرستی نمی دانیم در این جهان بدنبال چه هستیم و این آمدن و شدن ما و این همه اتفاقات ریز و درشت زندگی برای چیست؟ این همه آدم هایی که در مسیر زندگی ما سبز می شوند برای چیست؟

آری مشکل اینجاست که هنوز با خودمون کنار نیامده ایم اونوفت انتظار داریم که ما با دیگران و دیگران با ما کنار بیایند!
با خودمون کنار نیامده ایم و اسیر سردرگمی ها و بلا تکلیفی هاییم و مدام در حال جنگ و ستیزیم. ترس و تردیدها ، توهمات و آشوب ها رها یمان نمی کنند زیرا در مرداب ذهن و ذهنیات خویش گیر افتاده ایم. در گرداب باورهای غلط خود دست و پا می زنیم و در مسیری مبهم و نامعلوم قدم نهاده ایم!

تکلیف ما با خودمان مشخص نیست ،خودمان را بدرستی باور و دوست نداریم زیرا نمی دانیم کیستیم و در کجای زندگی و این جهان قرار گرفته ایم! بدرستی از تشخیص خوب و بد عاجزیم! علیرغم تمامی ادعاها اما نگاه مون به دهان دیگران است و به تاییدشان نیازمندیم و ما را خوشحال و آرام می کند و توبیخ و سرزنش شان باعث رنجش ما می گردد!
آری! وابستگی به دیگران و شرایط بیرون از خود در ما بیداد می‌کند و بنوعی شرطی شده ایم و غم و شادی های ما را دیگران و دیگر چیزها رقم می زنند! خود را همرنگ دیگران و همرنگ جماعت کرده ایم و از خود بودن واهمه داریم!

اما چاره چیست و چگونه می توانیم با خودمان کنار بیاییم و در درون صلح و رضایتی راستین برقرار شود؟
"به قلب خود، به خانه مادری و حقیقی خود و به آن سرزمین عشق و نور و آگاهی رجعت کنیم"!
اینچنین است که از بیهوده زیستن، از تکرار و روزمرگی، از بردگی ذهن و باورهای غلط، از وابستگی های حقارت برانگیر و شرطی شدن ها و غم و اندوه های و سردرگمی ها رها خواهیم شد!


http://telegram.me/Iranianspa

🔴 با خودت کنار بیا..!

✍ #کارون_مطلبی(نویسنده)


تا با خودت کنار نیایی با هیچکس کنار نخواهی آمد. مهم کنار آمدن با خود است نه دیگران! وقتی که با خودت کنار بیای مطمئن باش با همه کس کنار خواهی آمد و هیچ مشکلی با کسی نخواهی داشت حتی اگر در نوع رابطه شون مقصر باشند!

اما مشکل بزرگ همینجاست که با خود کنار نمی آییم!مشکل حقیقی در خود ماست نه دیگران! مشکل اینجاست که هنوز خودمان را نشناخته و خود را پیدا نکرده ایم! مشکل اینجاست که شناختی درست از خوب و بد و ضعف و قوت خود نداریم!شناخت از جهان درون خویش، شناخت از خدای درون و حقیقت ها!

بدرستی نمی دانیم که کیستیم و از زندگی و زنده بودن چه می خواهیم! بدرستی نمی دانیم در این جهان بدنبال چه هستیم و این آمدن و شدن ما و این همه اتفاقات ریز و درشت زندگی برای چیست؟ این همه آدم هایی که در مسیر زندگی ما سبز می شوند برای چیست؟

آری مشکل اینجاست که هنوز با خودمون کنار نیامده ایم اونوفت انتظار داریم که ما با دیگران و دیگران با ما کنار بیایند!
با خودمون کنار نیامده ایم و اسیر سردرگمی ها و بلا تکلیفی هاییم و مدام در حال جنگ و ستیزیم. ترس و تردیدها ، توهمات و آشوب ها رها یمان نمی کنند زیرا در مرداب ذهن و ذهنیات خویش گیر افتاده ایم. در گرداب باورهای غلط خود دست و پا می زنیم و در مسیری مبهم و نامعلوم قدم نهاده ایم!

تکلیف ما با خودمان مشخص نیست ،خودمان را بدرستی باور و دوست نداریم زیرا نمی دانیم کیستیم و در کجای زندگی و این جهان قرار گرفته ایم! بدرستی از تشخیص خوب و بد عاجزیم! علیرغم تمامی ادعاها اما نگاه مون به دهان دیگران است و به تاییدشان نیازمندیم و ما را خوشحال و آرام می کند و توبیخ و سرزنش شان باعث رنجش ما می گردد!
آری! وابستگی به دیگران و شرایط بیرون از خود در ما بیداد می‌کند و بنوعی شرطی شده ایم و غم و شادی های ما را دیگران و دیگر چیزها رقم می زنند! خود را همرنگ دیگران و همرنگ جماعت کرده ایم و از خود بودن واهمه داریم!

اما چاره چیست و چگونه می توانیم با خودمان کنار بیاییم و در درون صلح و رضایتی راستین برقرار شود؟
"به قلب خود، به خانه مادری و حقیقی خود و به آن سرزمین عشق و نور و آگاهی رجعت کنیم"!
اینچنین است که از بیهوده زیستن، از تکرار و روزمرگی، از بردگی ذهن و باورهای غلط، از وابستگی های حقارت برانگیر و شرطی شدن ها و غم و اندوه های و سردرگمی ها رها خواهیم شد!


http://telegram.me/Iranianspa

🔴 تفاوت #جهان_ذهنی و #جهان_

🔺قلبی،تفاوت زندگی ذهنی و زندگی قلبی؛

✍ #کارون_مطلبی(نویسنده)



زندگی از نگاه و دریچه قلب و ذهن تفاوتش از زمین است تا آسمان! زندگی قلبی و زندگی از نگاه قلب قابل مقایسه با زندگی ذهنی نیست. تمامی احکام، تمامی باید و نباید ها، تمامی محدودیت ها و حرام و حلال و ثواب و گناه و محرم و نامحرم و خودی و ناخودی از برای ذهن و زندگی ذهنی ست!

آری تمامی سختگیری ها و بگیر و ببندها ،تمامی احکام و قوانین های سفت و سختِ بشری و شرعی برای ذهن ها و تضمین حیات و زندگی ذهنیِ فردی و جمعی بشری ست. ذهن و ذهن را نمی توان آزاد گذاشت و برایش حد و مرز قائل نشد زیرا در مسیر تجاوز، تعرض و تعدی گام برخواهد داشت. ذهن درک و ظرفیت آزادی را ندارد زیرا درکی از زندگی و حقیقت آن ندارد، زیرا منفعت طلب و زیادی خواه و بدنبال خوشی ها و زیبایی ها و لذت های ظاهری و ساختگی ست، بدنبال تصاحب و قدرت طلبی ست!

اعتقادات و اخلاقیات و وجدانیات ذهنی نیز ساختگی و بیرونی و پر از ابهام و خرافه است و براحتی می توان تغییرش داد و تحریف و توجیهش کرد لذا می باید برایش حد و مرز و چارچوب و بپا تعیین کرد!

اما قلب هیچ حد و مرز و چارچوبی نمی شناسد و هرگز نمی توان و نمی باید برایش حد و مرز و باید و نباید و بپای بیرونی تعیین کرد. هرگز نمی توان قلب را به حبس درآورد زیرا قلب حریم خداست ، قلب حریم عشق و آگاهی و مهربانی ست و هیچ ناپاکی و ناراستی اذن ورود به این حریم را ندارد .

ذهن جولانگاه شیطان و این اهریمن درون است و براحتی ذهن (و ذهن ها) را می چرخاند و می رقصاند و بر اوهام و وسوسه هایش می افزاید اما همین اهریمن درون به هیچ وجه قدرت و حق ورود به قلب را ندارد زیرا قلب حریم خداست؛ حریم عشق و آگاهی و دانایی و مهربانی ست!

خدای قلبی، اعتقادات و اخلاقیات قلبی همه اش حقیقی ست و هیچ ابهام و خرافه ای در آن راه نیست! حرام و حلال و ثواب و گناه و محرم و نامحرم برای قلب بی معناست زیرا قلب بجای جنسیت ، بجای هویت های ظاهری و ذهنی و جنسی حقیقت ها را می بیند، معناها را می بیند، جلوه یار می بیند! زیرا قلب را با هر ناپاکی و ناراستی کاری نیست.

قلب آزاد و رهاست و هرگز و هرگز نمی توان در بندش کرد و چیزی را بدان تحمیل نمود. قلب نه فریب می دهد و نه فریب می خورد، نه دروغ می گوید و نه دروغ می پذیرد، نه ظلم می کند و نه ظلمی را می پذیرد!

http://telegram.me/Iranianspa