🔴پایان #ابوبکر_بغدادی و ادامه #فاندمنتالیسم

✍🏼 #سیروان_محمودی



🔻طبق گفته رسانه‌ها- که بما می‌گویند، دستور می‌دهند و حتی دیدن، اندیشیدن و قضاوت کردن‌های ما را جهت می‌دهند و تعیین می‌کنند- #ابوبکر_البغدادی رهبر #داعش کشته شد. البته ما که از یک صفحه تلویزیون یا گوشی همراه خود خبر را دیدیم و شنیدیم... جریانی که حتی در مورد مرگ #صدام_حسین هم هنوز شک من برطرف نشده است.... بگذریم
🔻مرگ نفر اول داعش به معنای مرگ ایدئولوژی بنیادگرایی افراطی مذهبی-سیاسی جهان مدرن نیست. شاید مهره‌ها جابجا یا حذف شوند اما تفکر فاندمنتالیسم مذهبی-سیاسی که ریشه تاریخی و اجتماعی دارد همچنان با کمک عقلانیت عصر روشنگری و مدرنیته و ابزار و محصولات جهان صنعتی و دیجیتالی روزبه‌رو در حال گسترش است و فربه‌تر و قوی‌تر می‌شود.

🔻ریشه فاندمنتالیسم افراطی مذهبی-سیاسی را باید در تاریخ استبدادی جامعه و عقلانیت فرازمینی آن جست امری که همچنان بازتولید و تکثیر می‌شود. ابوبکر بغدادی تنها یک عدد کمی و کیفی از آن بود در واقع، آغاز یا پایان این تفکر فاندمنتالیسم نبود و نخواهد بود. تفکر پیدایش و تداوم بینادگرایی را باید در بک‌گراوند تاریخی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی آن مطالعه و واکاوی نمود. ما چه به عنوان یک فرد یا گروه، جامعه، سازمان، دولت و نظام جهانی در پیدایش و تداوم بنیادگرایی نقش داریم و مسول.
🔻نکته مهم دیگر نقش حکومت‌ها چه با پیاده‌کردن سیاست‌های محرومیت، تبعیض، نابرابری، بی‌عدالتی و... و چه با تولید مستقیم گروه‌های افراطی جهت رسیدن به قدرت، قدرت منطقه‌ای و جهانی است، بطور مثال رابطه رژیم ترکیه با داعش و تقویت آن (هم‌مرز بودن ادلب آخرین پایگاه داعش و رفت‌وآمدهای سران داعش به ترکیه و همکاری‌های آنان که این روزها به صراحت از آن گفته می‌شود) یا سازماندهی دیگر گروه‌های فاندمنتالیسم افراطی عربی و آسیایی توسط رژیم ترکیه و ارسال آنان به #روژئاوا -کردستان سوریه- برای تجاوز و کشتار مثال زنده و موثق دیگری است. در مورد دیگر حکومتهای منطقه و جهان نیز وضع به همین منوال است و آنان به تولید و بازتولید فاندمنتالیسم می‌پردازند.

🔻در نهایت معتقدم که بنیادگرایی/فاندمنتالیسم افراطی و نقطه مقابل آن یعنی #راست_افراطی ساخته #فاشیسم یا #نظام_جهانی_فاشیسم است و در هر برهه زمانی بصورت فرمت‌های مختلفی ظهور می‌یابد.


#داعش #ابوبکر_البغدادی #ابوبکر_بغدادی
#فاندمنتالیسم #بنیادگرایی #فاشیسم #نظام_جهانی_فاشیسم

🇮🇷 @Iranianspa

🌐در اینستاگرام🔻

https://www.instagram.com/p/B4IrCdkp2HF/?igshid=znuwyqhsm4tk

گروه علمی-تخصصی صلح انجمن جامعه‌شناسي ايران با مشاركت انجمن مددکاران ایران، انجمن اقتصاددانان ایران، گروه مسائل و آسيب‌های اجتماعی، انجمن جامعه‌شناسی دفتر سردشت و مرکز گفتمان صلح برای همه، برگزار می‌کند:

🔴«بررسی انتقادی گفتمان‌های قانونی و هنجاری ناظر بر #كولبری و مرزنشينی»

✅دکتر #فهیمه_حسین‌زاده، جامعه شناس

✅دکتر #احمد_بخارایی، جامعه‌شناس و استاد دانشگاه

✅دکتر #علی_دینی_ترکمانی، استادیار موسسه مطالعات و پژوهش‌های بازرگانی و مدرس دانشگاه تهران

✅دکتر #سیدحسن_موسوی_چلک،
رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران

✅دکتر #حمید_حشمدار، مدیرعامل مرکز گفتمان صلح برای همه - مدرس دانشگاه

✅ #سیروان_محمودی
مدیر انجمن جامعه‌شناسی ایران-دفتر #سردشت

🗓 زمان: چهارشنبه ۳۰ بهمن ماه ۱۳۹۷
🕰 ساعت: ۱۵ الی ۱۹:۳۰

🔻ورود برای عموم #آزاد است.

🏠مکان: بزرگراه جلال آل احمد، گیشا، دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران، سالن کنفرانس انجمن جامعه‌شناسی ايران

🇮🇷 @Iranianspa

⚠️ تحلیلی بر کمپین و کارزار علیه #خشونت و #تجاوز_جنسی

✍🏼 #سیروان_محمودی

این روزها به مدد وجود و کارکرد شبکه‌های اجتماعی کارزار و کمپینی جهت افشاگری آزار و تجاوزهای جنسی شخصیت‌های علمی و دانشگاهی، هنری و... از سوی قربانیان شکل گرفته است و هر روز داستان تجاوز شخصیت‌های جدیدی برملا می‌شود. بسیاری از ما شاید تجربه خشونت و تجاوز جنسی را داشته باشیم و یا شاهد آن باشیم و یا شاید متجاوز نیز باشیم! مساله تجاوز، موضوع مهم و حساسی است هر کسی نمی‌تواند ادعا کند که قربانی تجاوز شده و یا متجاوز است. در جامعه‌ای زندگی می‌کنیم که از همان دوران مهم و حساس زندگی، یعنی دوره کودکی و دوره مدرسه مسائل و موضوعات مهم را به ما آموزش نداده‌اند حتی در دانشگاه هم دست خالی برگشته‌ایم. هنگامی که از دوران کودکی، نوجوانی و جوانی موضوعات و مسائل مهم زندگی از جمله؛ شناخت جنس مخالف، دوستی، روابط اجتماعی و صمیمی، عشق، سکس، ازدواج، زندگی مشترک، آزار و تجاوز جنسی و صدها موضوع مهم و حیاتی دیگر را در خانواده، مدرسه، دانشگاه و در دیگر سازمان و نهادهای جامعه به ما آموزش نداده‌اند و همیشه با سیاست‌های انکار، کتمان و سانسور این نوع موضوعات و مسائل مهم روبه‌رو بوده‌ایم، نتیجه‌ای جز مسائل و بحران‌های اجتماعی امروز را هم نمی‌توان انتظار داشت. در واقع و بطور خلاصه می‌خواهم این نکته را بیان کنم که ما در فرایند اجتماعی کردن، جامعه‌پذیری و تربیت و پروش فرزندان و نسل‌ها توسط ساختارها و نهادهای اجتماعی و آموزشی ناکارآمد، شکست خورده‌ایم و هر روز شاهد مسائل اجتماعی، بحران‌ها، فاجعه‌ها، خشونت و تجاوزهای جنسی، قتل‌های ناموسی، خودکشی‌ها، مهاجرت‌های اجباری، فرارها و... هستیم. حتی تاریخ ما سرشار از خشونت و تجاوز است. ‌اما اکنون زمان سکوت کردن و قربانی‌شدن نیست ما باید صدایمان را بلند کنیم، سکوت‌ها و تاییدها را بشکنیم و بتوانیم در نقش یک سوژه‌ی پرسشگر، مطالبه‌گر، کنشگر، منتقد و آزاد عمل کنیم.

اما نکته مهم در مورد افشای تجاوز شخصیت‌های علمی و هنری این است که در درجه اول باید تعریف و ابعاد مفهوم خشونت و تجاوز جنسی را بشناسیم. هر رابطه یا سکسی تجاوز نیست. عنصر اصلی در یک عمل خشونت و تجاوز زور، عدم انتخاب و نبود آزادی در آن عمل است. در بسیاری از ماجراهای تجاوزی که مطالعه می‌کردم به تناقض‌ها و تضادهای عجیبی برخورد می‌کردم و هر ادعا و افشاگری را نمی‌توانیم تایید کنیم (و یا رد کنیم). و نکته مهم‌تر اینکه، بعضی از افراد بخاطر مسائل شخصی و تسویه‌حساب‌های شخصی و سری و یا بدنام کردن بعضی از شخصیت‌ها اقدام به داستان‌سرایی می‌کنند. و یا اینکه شاید از طرف برخی از گروه‌ها و یا سازمان‌ها طراحی شوند. به هر حال باید بپذیریم که خشونت و تجاوز جنسی در جامعه هست و زیادم هست! در نهایت معتقدم که ما باید واقعیت‌ها را افشا کنیم، سکوت را بشکنیم و با صدای بلند علیه تجاوز و متجاوزین به دادخواهی بپردازیم و مراقب باشیم به قربانیان انگ و برچسب نزنیم و یا آنها را طرد و محروم نکنیم و هم‌صدا با آنان همکاری و دادخواهی کنیم و از منظر حقوقی و قضایی هم باید مکانیسم‌های شفاف‌سازی و اثبات و برقراری عدالت باید برقرار باشد. بالاخره در یک جامعه‌ی متجاوز و با سیستم‌ها و ساختارهای متجاوزی زندگی می‌کنیم! منکر وجود تجاوز در جامعه، دانشگاه، مدارس و سازمان‌های خصوصی و دولتی نیستم حتی یادم هست در دوران تحصیلم در یکی از دانشگاه‌های تهران در مورد یکی از اساتیدمان همیشه حرف و حدیث بود و دانشجویان اتاق او را به حرمسرا تشبیه می‌کردند و چندین خانم دانشجو هم از آزار جنسی او تعریف می‌کردند که بسیاری از این داستان‌ها مسکوت ماندند و شاید الان افشا شوند. جالب است بدانید چندین مورد از افشاگری تجاوزهای جنسی اخیر مربوط به اساتید دانشگاه‌ها و محققان و پژوهشگران (حتی حوزه علوم اجتماعی و جامعه‌شناسی) است که نباید به هیمن راحتی از کنار آنها گذشت و مهمتر اینکه صادقانه دیگر موارد تجاوز در دانشگاه‌ها و در بین اجتماع علمی را افشا کنیم و چهره واقعی گرگ‌های انسان‌نما را برملا کنیم.

#تجاوز_جنسی #آزار_جنسی #خشونت_جنسی
#سکوت_نکنیم #من_هم



http://telegram.me/Iranianspa

🎥 یکی از ویدئوهای دردناک جنگ بین #آذربایجان و #ارمنستان بر سر #قره_باغ ...

⚠️تماشای جنگ از سوی ایرانیان لب مرز!

🔴در این چند دهه و به خصوص در این چند سال اخیر نقش، کارکرد و پیامد #جامعه_تماشاگر را دیده‌ایم و داریم می‌بینیم و خواهیم دید...
جامعه‌ای که در هر رویداد، فاجعه، بحران و مساله همیشه بدنبال تماشا کردن و نقش تماشاگر و تماشاچی ست...

✍ #سیروان_محمودی


🇮🇷 @iranianspa

⚠️ مهاجرت یا «خوداخراجی»؟!

✍ #سیروان_محمودی*

🗞 #روزنامه_شرق
یکشنبه ۱۱ آبان ۹۹- ص۱۲

مرگ غم‌انگیز خانواده ایران‌نژاد در کانال مانش، موجی از واکنش‌های احساسی را در پی داشته است. بازتاب گسترده این خبر در رسانه‌های داخلی و خارجی و شبکه‌های اجتماعی، سرتیتر اخبار و ترند شبکه‌های اجتماعی بوده است. به نحوه انتشار این اخبار نقدهای زیادی وارد شد که بیشتر شامل مقایسه پوشش گسترده آن در رسانه‌های خارجی و سکوت رسانه‌های رسمی در داخل ایران بود. اما این همه نقد به جریان رسانه‌ای پوشش چنین خبرهایی نیست. به‌‌عنوان یک ساکن شهر سردشت و کسی که در این چند روز بعد از فاجعه چه واکنش‌های سطح شهر و چه نظر کاربران شبکه‌های اجتماعی را خوانده‌ام، نقدی به این مسئله دارم.
آنچه بیش از هر چیزی در این مسئله به چشم می‌خورد، این بود که رسانه‌ها از این فاجعه فاجعه‌ای دیگر خلق کردند. چون این فاجعه دارای ابعاد احساسی، روانی و عاطفی فراوانی بوده، در رسانه‌ها بازتاب گسترده‌ای داشت. شدت این واکنش‌ها چنان بود که بیشتر از همه، رسانه‌های غیرفارسی‌زبان به آن پرداختند و بعد از آن در رسانه‌های غیررسمی و شبکه‌های اجتماعی به آن پرداخته شد و در نهایت رسانه‌های رسمی داخل کشور هم در کمترین سطح برخورد با آن سعی کردند از کنارش بگذرند. نقد اصلی که از نظر من به جریان رسانه‌ای بازتاب اخبار غرق‌شدگان در مانش وجود دارد، استفاده از عنصر «مظلوم‌نمایی» در بازنشر این اخبار است. اینجا همان جایی است که از این فاجعه، فاجعه‌ای دیگر آفریده می‌شود. فضای ایجاد‌شده در انعکاس اخبار این ماجرا چنان است که انگار کل سردشت و کل این جامعه در مانش غرق شده است. اراده جمعی، کنشگری، زنده‌ماندن و زندگی‌کردن این مردم با این سبک از انعکاس خبر نابود می‌شود و از بین می‌رود و جامعه را به انفعال، سکون و بی‌ارادگی می‌رساند. این مسئله حتی در میان همشهری‌های خود من هم که در این شهر و این اتمسفر زندگی می‌کنند، دیده می‌شود؛ یعنی این تزریق بی‌ارادگی، ناامیدی و مردگی جمعی ناشی از همین سیاست انتشار خبر با سوءاستفاده از عنصر مظلومیت است. این البته نگاه غالبی است که رسانه‌ها به این دست مسائل دارند؛ مثالش هم نگاهی است که در پدیده کولبری وجود دارد. در واقع رسانه‌ها و حتی خود ما به‌عنوان کاربران شبکه‌های اجتماعی وقتی به مسئله کولبری می‌پردازیم، یک شهر و یک جامعه را زیر عنوانی چون «کولبر»، «باربر»، «برده مدرن» و «استثمار‌شده» خفه می‌کنیم. با این سبک پرداختن در واقع به آن مشروعیت می‌بخشند. چه در مسئله کولبری و چه در مسئله غرق‌شدن خانواده ایران‌نژاد، ما هم وقتی درباره آن حرف می‌زنیم، این نقش انفعال، مظلوم‌نمایی و مظلومیت را رواج می‌دهیم و به آن مشروعیت می‌بخشیم. در واقع این عناصر وارد فرهنگ شده و بازتولید و تکثیر می‌شوند و کم‌کم هم جامعه این نقش را می‌پذیرد که مظلوم، محروم، کولبر یا استثمار‌شده است. نکته دیگری که باید به آن توجه کرد، استفاده از عناوینی است که به این مسئله سنجاق شده است. سرتیتر روزنامه‌ها و رسانه‌ها درباره این فاجعه از عبارت «مهاجرت» استفاده کرده‌اند. من معتقدم مهاجرت شاید چندان در این زمینه عبارت درستی نباشد و به نظرم بهتر است از عبارتی همچون «فراری‌دادن»، «فرار‌کردن» یا نوعی «خود‌اخراجی» درباره این وضعیت استفاده کرد؛ یعنی وضعیت و شرایط چنان پیش برود که شما به‌عنوان شهروند به یک‌جور «خود‌اخراجی» تن بدهید. این خود‌اخراجی نشان از یک شرایط بحرانی، سرگشتگی و نابسامانی انسان در عصر مدرن دارد. در واقع این مسئله شکست ایده‌ها، آرمان‌ها، مبانی و اصول مکاتب و ایدئولوژی‌های فلسفی، علمی و سیاسی عصر مدرن را نشان می‌دهد. با شکست ایده‌ها و مبانی ایدئولوژیکی مواجه شده‌ایم و غرق‌شدن خانواده ایران‌نژاد هم یک مثال خیلی کوچک از این وضعیت است. همان‌طور که در بالا اشاره شد، به دلیل بُعد احساسی این مسئله، ماجرای غرق‌شدن این خانواده در مانش به سرتیتر اخبار تبدیل شد، اما نباید فراموش کنیم که سردشت سال‌هاست با فاجعه‌های سخت‌تری دست‌و‌پنجه نرم می‌کند. یکی همین مهاجرت اجباری داخلی است که هر سال هزاران سردشتی برای امرار معاش مجبورند به شهرهای بزرگ‌تر و صنعتی بروند؛ مسئله‌ای که موجب شده جامعه شهری و روستایی به سبب این سطح گسترده از مهاجرت، دستخوش مسائل فرهنگی و اجتماعی فراوانی شوند. علت این مسائل را هم البته به خوبی می‌دانیم که ناشی از مشکلات توسعه‌ای در این منطقه است. شهری با شهرک صنعتی غیرفعال، توریسمی شکست‌خورده و پتانسيل بالای صادرات اما بلااستفاده. بدتر اینکه به نظر سیاست‌های ضدتوسعه‌ای در این منطقه پیاده می‌شود. همین عوامل موجب می‌شود که هر چند وقت یک بار شاهد همین فرایند خوداخراجی در سردشت باشیم.

*مدیر انجمن جامعه‌شناسی ایران-دفتر سردشت


🇮🇷 http://telegram.me/Iranianspa

⚠️ #کولبری محصول ساختار «ک‍ژکارکرد» است

✍ #سیروان_محمودی
مدیر انجمن جامعه‌شناسی ایران- دفتر سردشت

🗞 #روزنامه_شهروند
۳۰ دی ۱۳۹۸

سوال اساسی این است که چرا این « #سیستم_نوین_بهره‌کشی» برساخته‌ شده و به آن مشروعیت داده ‌شده و متأسفانه مشروعیت آن از جانب جامعه نیز تأیید شده است؟! طبق تجربه زیسته و مصاحبه‌هایی که با افراد به‌اصطلاح «کولبر» داشته‌ام اغلب آنان نیز به این پدیده مشروعیت می‌دهند؛ چه به صورت تحمیلی و چه به صورت تعمدی.

پدیده کولبری را باید از دو بعد تحلیل و بررسی کرد؛ بعد «ساختاری و نهادی» و بعد «فردی». از بعد ساختاری پدیده کولبری ماحصل ساختارهای کژکارکرد و ناکارآمد نظام اجتماعی است که آن را به صورت یک #خرده‌فرهنگ درآورده و به آن مشروعیت بخشیده‌است. از بعد فردی هم می‌توان بیان داشت که سوژه (انسان) عامیلت خویش را بر اثر #هژمونی ساختار از دست داده و در تقلای زنده‌ماندن در این ساختار، آگاهی تاریخی و اجتماعی‌اش را تباه کرده است و به صورت خودآگاه و ناخودآگاه به آن نیز #مشروعیت بخشیده و به نحوی آن را دوباره برساخته و بازتولید می‌کند.

منبع اطلاعات و داده‌های موثق برای تحلیل و بررسی یک پدیده یا مسأله، رفتن به میدان تحقیق است که بسیاری از محققان و تحلیلگران پشت میزنشین بدون اینکه تماسی با میدان تحقیق داشته باشند و از ماهیت این پدیده و میدان آن آگاه باشند، راجع به آن می‌نویسند و به بحث و گفت‌وگو می‌پردازند و با تقلیل مسأله به چند متغیر سطحی و کلیشه‌ای، سیستم و مفهوم «کولبری» را بازتولید و تکثیر می‌کنند؛ به‌طوری که درنهایت مشروعیت آن نیز تأیید شود و فرآیندی باشد برای مفهوم‌سازی آن به « #خرده‌فرهنگ» یا « #شغل»! از طرف دیگر، محقق اگر به میدان تحقیق هم برود و تنها به گفته‌های به‌اصطلاح کولبران گوش فرادهد دچار خطاهای هستی‌شناختی و معرفت‌شناختی می‌شود؛ به‌طوری که خود کولبران نمی‌دانند در چه ساختار و موقعیت تاریخی و اجتماعی قرار دارند. یکی از افراد کولبر می‌گفت:
«مجبورم کولبری کنم. کار و شغلی نیست، کولبری نکنم چکار کنم؟ نمی‌خواهم منت کسی را بِکشم، می‌خواهم با شرافت و کرامت زندگی کنم و دستم را جلوی کسی دراز نکنم.»
در واقع اغلب کولبران این جملات و جملات شبیه به این را در جریان مصاحبه‌هایم تکرار می‌کردند. جدا از اینکه آنان اذعان می‌کنند که مجبورند و به نحوی نهادها و ساختارهای مسؤل را نقد می‌کنند اما نمی‌دانند که باشرافت و کرامت زندگی‌کردن آنها در داخل یک #سیستم_نوین_برده‌داری تعریف و تحدید می‌شود و این تناقض و پارادوکس را تنها می‌توان با تحلیل عمیق و ریشه‌ای چرایی و چگونگی ایجاد این سیستم نوین و نقد و #ساختارشکنی آن حل کرد. ادعای مقصردانستن افراد کولبر را ندارم بلکه آنان نیز قربانی این وضعیت هستند.

نکته مهم دیگر، بازتولید و تکثیر این نوع #سیستم_برده‌داری و مشروعیت‌دادن آن همراه با احساس #مظلومیت‌نمایی و تأیید آن در رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی است؛ به‌طوری که دو مفهوم «کُرد و کولبر» به صورت یک هویت تعریف شده‌اند و مساوی با هم فرض می‌شوند و این از خود کولبری دردناک‌تر و اسفناک‌تر است.

درنهایت با توجه به شناختی که از مسأله، عوامل و پیامدهای آن دارم، هر گونه مطالبه‌گری از نهادها و ساختارهای رسمی و مسؤل را بی‌فایده و حتی خطا می‌دانم و این نیز نوعی مشروعیت‌دادن به کولبری است؛ به ‌طوری که در سخنان نمایندگان مجلس و دیگر مسؤلان، بارها شنیده‌ایم که خواستار سازماندهی‌کردن، بیمه‌کردن و شغل تعریف‎کردن پدیده کولبری بوده‌اند و هستند یا بارها خانواده‌هایی که یکی از اعضای آنان (کولبر) فوت(کشته) شده‌اند، شکایتشان به نتیجه نرسیده است. معتقدم که باید واژه و سیستم «کولبری» را از قاموس اجتماعی و فرهنگی جامعه پاک کنیم و آن را از بن و ریشه از جامعه بزداییم و به‌عنوان یک مسؤلیت و وظیفه انسانی این امر خطیر را انجام دهیم.

http://telegram.me/Iranianspa

#کۆچەر_بیرکار / #کوچر_بیرکار یا #فریدون_درخشانی اهل #کوردستان #مریوان، روستای نێ، برنده #جایزه_فیلدز = #نوبل_ریاضی و جزو ۵۰ اندیشمند برتر جهان به انتخاب #مجله_پراسپکت بریتانیا و همچنین برنده جایزه معتبر لورهولم و استاد تمام دانشگاه کمبریج ...

🎥بخشی از زندگی و رزومه ایشان در ویدئو👆


🖊ما کوردها را با #کۆچەر_بیرکار و امثال او بشناسید و معرفی کنید نه با #کولبری و #کولبران ...

✍ #سیروان_محمودی

🎥ویدئو: پیج آدم حسابی‌ها
✅اگر پسندیدید، بازنشرکنید و برای دیگران بفرستید

🇮🇷 @iranianspa

📡گفتگوی زنده و آنلاین در لایو اینستاگرام
"علوم اجتماعی، مسائل روز"

🔴 نقد و واکاوی اجتماع علمی جامعه‌شناسان
(انفعال و بی‌تفاوتی جامعه‌شناسان، چرا؟!)

سخنرانان:
✅دکتر #احمد_بخارایی
(جامعه‌شناس و استاد دانشگاه)

✅ #سیروان_محمودی (پژوهشگر اجتماعی)

🗓تاریخ: سه‌شنبه ۲۱ بهمن ۱۳۹۹
🕙زمان: ساعت ۲۲
❓همراه با پرسش و پاسخ

📌لینک مستقیم اینستاگرام علوم اجتماعی،مسائل روز: 👇

http://instagram.com/social.sciences1

📍آیدی و آدرس در اینستاگرام:

@Social.Sciences1

🇮🇷 @iranianspa

🎙فایل صوتی گفتگوی آنلاین در لایو اینستاگرام
"علوم اجتماعی، مسائل روز"

🔴 نقد و واکاوی اجتماع علمی جامعه‌شناسان
(انفعال و بی‌تفاوتی جامعه‌شناسان، چرا؟!)

سخنرانان:
✅دکتر #احمد_بخارایی
(جامعه‌شناس و استاد دانشگاه)

✅ #سیروان_محمودی (پژوهشگر اجتماعی)

🗓تاریخ: سه‌شنبه ۲۱ بهمن ۱۳۹۹

📌لینک فایلهای ویدئویی در اینستاگرام علوم اجتماعی،مسائل روز: 👇

🎥فایل۱
https://www.instagram.com/tv/CLFUfZWHZw7/?igshid=43nsd4zdhxva

🎥فایل۲
https://www.instagram.com/tv/CLFb2leHDON/?igshid=1upezki6v201o


🇮🇷 @iranianspa

✅ کانال تلگرامی "علوم اجتماعی،مسائل‌روز" در #کلاب_هاوس برگزار می‌کند:

🔴 قتل بابک خرمدین: جلوه خشونت اجتماعی ساختاری

🎙سخنرانان:
✔️دکتر #سعید_مدنی، جامعه‌شناس-تهران
✔️دکتر #حسین_قاضیان، جامعه‌شناس-آمریکا
✔️دکتر #احمد_بخارایی، جامعه‌شناس-تهران
✔️ #سیروان_محمودی، پژوهشگر اجتماعی-سردشت (و مجری نشست)

📆تاریخ: شنبه ۱ خرداد ۱۴۰۰
برابر با ۲۲ می ۲۰۲۱
⏰ساعت ۲۲ به وقت تهران

(اتاق گفتگو یک ربع زودتر جهت اضافه کردن دوستانتان باز خواهد شد. لطفا اطلاع رسانی کنید و بنر برای گروهها و علاقمندان ارسال کنید و از یک ربع زودتر دوستانتان را به اتاق کلاب هاوس دعوت و اضافه کنید)

🌐 لینک مستقیم اتاق گفتگو در کلاب‌هاوس👇

https://www.joinclubhouse.com/event/Pb7vA8Zk

🇮🇷 @Iranianspa